| Остановимся сначала на первом из приведенных текстов – на цитате из Матфея. Это – центральное, основоположное слово Христа о Церкви: “на сем камне создам Церковь Мою, и врата ада не одолеют ее. Это обетование о Церкви определенно связано, в данном месте, с апостолом Петром: “Ты – Петр (- Камень, π τ ρος) и на камне сем ( π τα τ η τ η π τ ρ α) Я создам Церковь Мою”. Как толковать эту связь между Петром и Церковью, основанной на камне ( π τ ρ α), непреодолимой для адовых врат? Есть ли Петр носитель ее непогрешимости, есть ли Петр – мистический краеугольный камень, на котором основана Церковь , тот камень, который делает ее непреодолимой, непоколебимой в Истине? Конечно, нет! Предполагать это было бы великим нечестием в глазах самого Петра, который так учит об основоположном краеугольном камне Церкви, дающем ей непоколебимость: “Приступая к Нему, камню живому, человеками отверженному, но Богом избранному, драгоценному, и сами, как живые камни, устрояйте из себя дом духовный, священство святое, чтобы приносить духовные жертвы, благоприятные Богу Иисусом Христом. Ибо сказано в Писании: “се Я, полагаю в Сионе камень краеугольный, избранный драгоценный, и верующий в Него не постыдится”. Итак Он для вас, верующих, драгоценность, а для неверуюших камень, который отвергли строители, но который сделался главою угла”... ( I Nemp. 2. 4–7 ). Об этом свидетельствует и ап. Павел: “Итак, вы уже не чужие и не пришельцы”, пишет он к ефесянам, “но сограждане святым и свои Богу, быв утверждены на основании Апостолов и пророков, имея краеугольным камнем Самого Иисуса Христа ( ν τ ος κ ρο γ ω ατ ο Ι η σο Χ ρσ τ ο ) на котором все здание, слагаясь стройно, возрастает в святый храм в Господе, на котором и вы устроетесь в жилище Божие Духом”. ( Ефес. 2. 19–22 ). И еще: “Никто не может положить другого основания, кроме положенного, которое есть Иисус Христос” ( I Kop. 3. 11 ). Он есть Глава тела – Церкви, Он и принцип ее жизни, и источник ее силы и ее стояния в Истине, ибо Он – Сама Истина. Он – основоположный краеугольный камень, как говорят о Нем апостолы Петр и Павел, как и Он Сам говорит о Себе (“неужели вы никогда не читали в Писании: камень, который отвергли строители, тот самый сделался главою угла?” – Матф. 21. 41 ; срв. Мрк. 12, 10 ; Лук. 20, 17 ). |
| Να αποδεχθε Ο ισττοπος χρησιμοποιε cookie για να σας δεξει τις πιο ενημερωμνες πληροφορες. Συνεχζοντας να χρησιμοποιετε τον ισττοπο, συναινετε στη χρση των Μεταδεδομνων και των cookie σας. Διαχεριση cookie Χειροτονθηκε ραγε ο γιος Μελτιος Αντιοχεας απ Αρειανος; Περ λλου ενς ψευδος παραλληλισμο στο ζτημα των χειροτονιν. Του επισκπου Μπελογκροντ Σιλβστρου, πρυτνεως της Θεολογικς Ακαδημας και της Ιερατικς Σχολς Κιβου Κατ τη διεξαγωγ της πολεμικς σχετικ με τους καννες επανεντξεως στην Εκκλησα προσπων, τα οποα εχαν χειροτονηθε σε σχισματικς κοιντητες, μονμως γνονται παραπομπς σε ποικλα ιστορικ προηγομενα. Οι υπερασπιστς ειδικτερα της θσεως του Πατριαρχεου Κωνσταντινουπλεως, το οποο δχθηκε σε κοινωνα τα μλη της Ουκρανικς Ορθοδξου Εκκλησας του Πατριαρχεου Κιβου (ΟΟΕΠΚ) και της Ουκρανικς Αυτοκεφλου Ορθοδξου Εκκλησας (ΟΑΟΕ) χωρς αναχειροτνησ τους, παραθτουν παραδεγματα εισδοχς στην Εκκλησα προσπων στον οικεο αυτν βαθμ, τα οποα δεν εχαν απλς χειροτονηθε απ σχισματικος, αλλ ακμη και απ αιρετικος. Εντοτοις, κατ καννα, πειτα απ επιμελστερη προσγγιση αυτ τα παραδεγματα αποδεικνεται τι απχουν μακρν απ το να εναι αδιαμφισβτητα. Στο ρθρο αυτ θα στρψουμε την προσοχ μας μνον σε να απ αυτο του εδους τα παραδεγματα, διτι οι παραπομπς σε αυτ απαντνται αρκετ συχν. Εννοομε τη χειροτονα του Αγου Μελετου, ο οποος ανλθε στον θρνο της Αντιοχεας το 360. Στη βιβλιογραφα μπορε κανες να βρει ισχυρισμος τι χειροτονθηκε απ Αρειανος. Αυτ πρεσβεουν τσο αρχαοι εκκλησιαστικο συγγραφες, σο και σγχρονοι μελετητς. Λγου χριν ο Σωκρτης ο Σχολαστικς στην «Εκκλησιαστικ ιστορα» του αναφρει τι στην Αντιχεια οι οπαδο της ομολογας της Νκαιας θεωροσαν τι «κ τς ρειανς ψφου τν χειροτοναν Μελτιος εχε λαβν» (Τομ. Β, κεφ. μδ) . Ο γιος Επιφνιος Κπρου γραφε τι «Μελτιος μν γρ ν ντιοχε κατασταθες π τν περ κκιον [Καισαρεας]» (Πανριον. 73, 28) . Πολ πρσφατα τα δια γραψαν ο επσκοπος Κριλλος Κατερλος (νυν μητροπολτης Κρνης του Πατριαρχεου Κωνσταντινουπλεως) και ο γροντας του Ιβηριτικο Κελλου Αγας ννης Καρυν στο γιον ρος αρχιμανδρτης Αντπας . |
| «Κνοντας λγο για το θμα των διωγμν κατ των χριστιανν, συμπεριλαμβανομνης και της Αφρικς, εναι πολ σημαντικ να υπογραμμζουμε συγκεκριμνα στοιχεα σχετικ με το θμα, για το οποο ομιλομε. Η Ρωσικ Ορθδοξη Εκκλησα ασχολομενη με τη θεματολογα της προστασας των χριστιανν, το ανθρωπιστικ ργο, πντοτε ακολουθε αυτ τον καννα», διαπστωσε ο κληρικς και επεσμανε τι οι πληροφορες για την κατσταση στο πεδο των δικαιωμτων των πιστν στην Αφρικ καταφθνουν τσο απ οργανσεις προστασας ανθρωπνων δικαιωμτων, φιλανθρωπικος, διαχριστιανικος οργανισμος (μλιστα, τα στοιχεα, που αντλομε απ δημσιους διαλους οπωσδποτε επαληθεονται), σο και μσω απευθεας επαφν με τις αφρικανικς Εκκλησες. Κνοντας λγο για την κατσταση σε συγκεκριμνες χρες αναφρθηκε ιδιατερα στη Νιγηρα. «Εναι μια χρα για την οποα απλς πρπει σμερα να φωνξουμε δυνατ», υπογρμμισε ο π. Στφανος. Ο ιερας αφηγθηκε τι οι εξτρεμιστς σε αυτ τη χρα επιτθενται συστηματικ στους χριστιανος τα τελευταα αρκετ χρνια και οι δολοφονηθντες χριστιανο μετρνται σε χιλιδες ετησως: «Συνηθζονται οι μαζικς επιθσεις σε χριστιανικος οικισμος και η πλρης εξολθρευσ τους. Δηλαδ, καταλαμβνεται το να το λλο χωρι, μια κωμπολη και σους δεν πρλαβαν να διαφγουν, τους δολοφονον, πυρπολον τα σπτια τους, τις εκκλησες, τις περιουσες και τις καλλιργεις τους. Παρλληλα, στις αναφορς δεν λαμβνονται υπψη τα θματα, που σχετζονται με τον θνατο των ανθρπων απ την πενα ως αποτλεσμα ττοιων επιθσεων, τον θνατο σε προσφυγικος καταυλισμος, εδ δεν υπρχουν καθλου στατιστικ στοιχεα. Εναι να τερστιο ργο, το οποο επκειται να γνει και απ την Ρωσικ Ορθδοξη Εκκλησα κατ την παροχ βοθειας στους Νιγηριανος χριστιανος». Επιπλον, οι τρομοκρτες απ την ομδα «Μπκο χαρμ» (που εναι απαγορευμνη στη Ρωσικ Ομοσπονδα) συνηθζουν να επιτθενται σε πανεπιστμια, χριστιανικ σχολεα και ορφανοτροφεα. Η Λαοκρατικ Δημοκρατα του Κονγκ εναι να κρτος με χριστιανικ πλειοντητα, μως το βορειοανατολικ τμμα της χρας τα τελευταα δυο με τρα χρνια χει πλον γνει πεδο επιθσεων των τζιχαντιστν και αθρας εξολοθρεσεως των χριστιανν με το διο κριτριο πως και στη Νιγηρα, παρλο που τα μεγθη εναι λγο μικρτερα. |
| – Πρτα απ λα, στο Σνταγμ μας πλον αναφρεται το νομα του Θεο. Και αυτ, φυσικ, εναι πολ σημαντικ για λους τους πιστος, χι μνον τους ορθοδξους, αλλ και τους μουσουλμνους, τους ιουδαους, ακμη και τους βουδιστς της Ρωσας, οι οποοι λοι ομοφνως υποστριξαν αυτ την τροποποηση. Επσης λες οι παραδοσιακς θρησκεες μας υποστριξαν το ρθρο, που γινε πλον μρος του Συντγματος, σχετικ με το τι ο γμος εναι η νωση μεταξ ανδρς και γυναικς. Υπρξαν και πολλς λλες τροποποισεις, ειδικτερα δε εκενες, που αποβλπουν στην αναβθμιση της κοινωνικς ευημερας του πληθυσμο μας. Π.χ. το ρθρο για την υποχρεωτικ τιμαριθμοποηση των συντξεων. Ακμη εμφανσθηκαν ρθρα για την προστασα της μητρτητας και της παιδικς ηλικας απ το κρτος. Δηλαδ, τα ρθρα του Συντγματος, που υιοθετθηκαν, ανταποκρνονται στις προσδοκες του λαο. Ακριβς γι αυτ υπερψηφσθηκαν απ τη συντριπτικ πλειοψηφα του πληθυσμο. Στο τλος της εκπομπς «Διαδικτυακ Λιτ» ο Μητροπολτης Ιλαρωνας απντησε σε ερωτσεις, που στειλαν οι τηλεθεατς της εκπομπς. – Σχετικ πρσφατα δημοσιεθηκε το αναστσιμο ευχετριο μνυμα στον Πρεδρο του Μαυροβουνου και οι Αρχς του Μαυροβουνου θελαν να το παρουσισουν ως δθεν εκ μρους Σας υποστριξη της πολιτικς τους. Πς θα το σχολιζατε; – Ετησως κατ τις εορτς των Χριστουγννων και του Πσχα αποστλλω συγχαρητριες ευχς στους αρχηγος περπου 100, σως και 120 κρατν, με τα οποα η Ρωσικ Ομοσπονδα χει διπλωματικς σχσεις, καθς και εκενων των χωρν, που διαμνουν ορθδοξοι χριστιανο. Με τη σειρ μου επσης λαμβνω ευχς απ αρχηγος κρατν, προκαθημνους Εκκλησιν, απ πρα πολλος ανθρπους. Περπου χλια ευχετρια δχομαι ετησως για το Πσχα και τα Χριστογεννα και οτε καν απ το μυαλ μου δεν περνει η σκψη να τα ερμηνεσω λ.χ. ως υποστριξη των απψεν μου. – Εξαιτας της ψηφσεως του νμου «Περ της ελευθερας της συνειδσεως και των πεποιθσεων και του νομικο καθεσττος των θρησκευτικν κοινοττων», εμες οι ορθδοξοι χριστιανο του Μαυροβουνου χουμε καθιερσει να χαιρετισμ προς αλλλους. πως κατ το Πσχα υπρχει θιμο να χαιρετομε αλλλους με τη φρση «Χριστς Ανστη», τσι και τρα, εξαιτας των τελευταων γεγοντων, οι πιστο στο Μαυροβονιο, χαιρετον αλλλους με την προσφνηση: «Δεν θα δσουμε τα ιερ μας». Αυτ σημανει τι οι νθρωποι θα υπερασπιστον τα ιερ τους σεβσματα, τις αξες τους. Πς εκλαμβνετε αυτ τα λγια; |
| 126 Ср. Dion. Ar., e. h. 119, 9. 127 3 Цар. 17:4; 3 Цар. 17:6. Ср. Лк. 12:24. 128 Палама здесь указывает на пророка Илию (см. выше). 129 У Паламы опущен эпизод с явлением Богородицы и св. Николая (Николай Монах IV.6). 130 Эта идея Филона Александрийского о природе и вкусе манны была воспринята Григорием Нисским и другими, вероятно, как метафора многоразличной благодати, различных даров Святого Духа при единой природе Святого Духа. 131 Ср. топос у неоплатонического философа Порфирия: ρ ον ο τ μν χωρζοντα π τν ασθητν κα τν κατ ατ παθν, νγοντα δ πρς νοερν κα φνταστον παθ τε ζων καθ σον ον τε, τατα ν εη... (De abstinentia I, 30). Палама говорит о жизни исихаста, лишенной естественной деятельности разума, заключенной в смене представляемых образов, мыслей и представлений. 132 Ср. Bas. Theol., Adversus Eunomium V (vol. 29, 521.37). Вероятно у св. Василия это выражение от эллинской учености (встречается у Эпикура, Плотина, Прокла, Дамаския), особенно если учесть, что эта книга сочинения в действительности принадлежит Дидиму Александрийскому. 133 У Николая Монаха (IV.5) говорится о пятидесяти трех годах. 134 Ср. Феодорит Кирский. На Псалмы. PG 80, col. 1680.10. 135 Досл. «согласно своим хитростям». 136 Неясно, почему олень у Паламы (в отличие от Николая Монаха) оказывается самкой. Вероятно, аллюзия на Пс. 41:2. 137 Ср. Ахилл Татий, Левкиппа и Клитофон (8,12.4-7): παραστησαμνη δ τν υν τν τοξτην φροδτη επε „Τκνον, ζεγος τοτο ρς ναφρδιτον κα χθρν μν κα τν μετρων μυστηρων δ παρθνος κα θραστερον μοσε κατ μο. ρς δ ατος π τν λαφον συντρχοντας. ρξαι κα σ τς θρας π πρτης τς τολμηρς κρης κα πντως γε τ σν βλος εστοχτερον στιν.“ ντενουσιν μφτεροι τ τξα, μν π τν λαφον, δ ρως π τν παρθνον κα μφτεροι τυγχνουσι, κα κυνηγτις μετ τν θραν ν τεθηραμνη. κα εχεν μν λαφος ες τ ντα τ βλος, δ παρθνος ες τν καρδαν τ δ βλος, Εθνικον φιλεν. δετερον δ κα π τοτον στν φησι. Ср. также Greg. Naz., De vita sua, l. 863 (sic). Эти пассажи указывают на некий тайный смысл: переживание особого рода мистической любви. Кроме того, олень был для греков символом робости, и этим символом Палама приуготовляет читателя к новой погоне, но теперь уже погоне охотника за Петром, ибо «душа, которую подгоняют стрекала любви, едва ли не насыщена [самой] стремительностью к предмету обожания, пусть даже и не окрылена» (§ 40). Дидим Александрийский писал в своих комментариях к псалмам, что ταν, φησν, [ λαφος] κα ποβλ τς τρχ[ας], σθει φιν κα νανεοται. βρσι τν φεων ναν ατν αθις [ποι]ε (Didymus Caecus, Commentarii in Psalmos, 4: Codex, p. 296, ll. 24-26). Таким образом провозглашается некая божественная юность стареющего и близкого к смерти Петра, которая приобретается через победу над бесами. |
| Поэтому если мессианское воодушевление, о котором говорят разнообразные источники, принять во внимание как важный факт религиозного сознания того времени, то самым веским основанием для его экспоненциального роста именно в это время оказывается хронология Септуагинты. Что же касается «седмин» Даниила, их интерпретировали не в отношении грядущего Мессии, а в отношении уже свершившегося факта гибели первосвященника Онии III, с которой в Израиле прекратилась династическая преемственность законных первосвященников ( 2Мак 4:7–33 ), и оскверения Храма в пору войны с Антиохом Епифаном, как можно видеть из древнегреческого перевода этого пророчества, являющегося фактически его древнейшим толкованием 1544 . Когда Церковь отвергла этот перевод и приняла вместо него Феодотионов, она предпочла «исторической» интерпретации духовную, но в то же время и более точную с точки зрения еврейского языка. Неточность первого перевода может объясняться тем, что сам переводчик был современником событий, которые казались ему сбывающимся пророчеством, и в своем труде одушевлялся исторической очевидностью. Рассмотрим оба греческих текста о Данииловых седминах подробнее: Дан 9:24–27 Древненгреческий перевод. 24 βδομκοντα βδομδες κρθησαν π τν λαν σου κα π τν πλιν Σιων συντελεσθναι τν μαρταν κα τς δικας σπανσαι κα παλεψαι τς δικας κα διανοηθναι τ ραμα κα δοθναι δικαιοσνην ανιον κα συντελεσθναι τ ραμα κα εφρναι γιον γων. 25 κα γνσ κα διανοηθσ κα εφρανθσ κα ερσεις προστγ-ματα ποκριθναι κα οκοδομσεις ερουσαλημ πλιν κυρ. 26 κα μετ πτ κα βδομκοντα κα ξκοντα δο ποσταθσεται χρσμα κα οκ στα κα βασιλεα θνν φθερε τν πλιν κα τ γιον μετ το χριστο κα ξει συντλεια ατο μετ ργς κα ως καιρο συντελεας π πολμου πολεμηθσεται. 27 κα δυναστεσει διαθκη ες πολλος κα πλιν πιστρψει κα νοικοδομηθσεται ες πλτος κα μκος κα κατ συντλειαν καιρν. κα μετ πτ κα βδομκοντα καιρος κα ξκοντα δο τη ως καιρο συντελεας πολμου κα φαιρεθσεται ρμωσις ν τ καισχσαι τν διαθκην π πολλς βδοδας κα ν τ τλει τς βδομδος ρθσεται θυσα κα σπονδ κα π τ ερν βδλυγμα τν ρημσεων σται ως συντελεας κα συντλεια δοθσται π τν ρμωσν. |
| Να αποδεχθε Ο ισττοπος χρησιμοποιε cookie για να σας δεξει τις πιο ενημερωμνες πληροφορες. Συνεχζοντας να χρησιμοποιετε τον ισττοπο, συναινετε στη χρση των Μεταδεδομνων και των cookie σας. Διαχεριση cookie ΔΗΛΩΣΗ τν Μητροπολιτν Λοφτσο κ. Γαβριλ, Βρνης κα Μεγλης Πρεσλβας κ. ωννου κα Βιδινου κ. Δανιλ Κατ τν συνεδρασ της στς 4-10-2018, ερ Σνοδος τς Βουλγαρικς ρθδοξης κκλησας–Πατριαρχεου Βουλγαρας (ΒΟΕ–ΠΒ) συσκφθηκε π τς π’ ρ. Πρωτ. (εσερχομνων) 599/3-10-2018 πιστολς το Πατριρχη Μσχας κα πασν τν Ρωσιν κ. κ. Κυρλλου, μ φορμ τν νησυχητικ κατσταση στν ποα βρσκεται σμερα ρθδοξη κκλησα στν Οκρανα κα τς νργειες το Πατριαρχεου Κωνσταντινουπλεως στν κανονικ πικρτεια τς Ρωσικς ρθδοξης κκλησας–Πατριαρχεου Μσχας στν ν λγ χρα. Κατ τν διρκεια τς συζτησης, μετ τν νγνωση τς πιστολς, κφρστηκαν διφορες πψεις. Κθε νας π τος πολυσβαστους δελφος ρχιερες, ποος θελε ν λβη μρος στν συζτηση π το θματος, εχε τν δυναττητα ν τ κνη. Μ γνμονα τν συνεδησ μας ς πισκπων, θ θλαμε ν εκφρσουμε τς κατωτρω σκψεις μας: Πρτον, πρχει μα συνπεια μεταξ τν κιντρων πο δηλνει τ Πατριαρχεο Κωνσταντινουπλεως, προκειμνου γι τν μονομερ παρμβασ του στς ποθσεις μις Ατοκφαλης ρθδοξης κκλησας, κα σων πραγματικ συμβανουν ς ποτλεσμα ατς τς παρμβασης. Δηλνεται τι σκοπς εναι πρβαση τς διαρεσης πο πρχει μεταξ τν ρθοδξων χριστιανν στν Οκρανα, ν δη σ ατ τ στδιο ο ρθδοξοι πο μολογον τν πνευματικ τους ντητα μ τν κανονικ Οκρανικ ρθδοξη κκλησα το Πατριαρχεου Μσχας, φστανται βιαιοπραγες κα δνουν νθρπινα θματα. Διερωτμεθα τ θ συμβ ραγε μ ατος τος νθρπους ν, συνεπε τν δηλωμνων προθσεων τς Κωνσταντινουπλεως, στν Οκρανα σχηματιστ μι λλη κανονικ ρθδοξη κκλησα, κτς π τν κανονικ Οκρανικ ρθδοξη κκλησα το Πατριαρχεου Μσχας; Μπως ξεχσαμε τς συνπειες τς νμειξης τς πολιτικς ξουσας στς ποθσεις τς ΒΟΕ–ΠΒ κατ τν διρκεια το θλιβερο σχσματος στν χρα μας κατ τ τη 1992-2004; Πς κκλησες, μοναστρια, παραγωγικς μονδες, τραπεζικο λογαριασμο τς κκλησας μας σφετερστηκαν π τος σχισματικος, μ τν νεργ ποστριξη τς ττε πολιτικς ρχς τς χρας μας. Ποις θ ναλβη τν εθνη γι λους κενους τος νθρπους στν Οκρανα ζω τν ποων θ τεθ σε μεσο κνδυνο ν περασπζονται τς κκλησες κα τ μοναστρια τους σ περπτωση πο κυρωθ γγραφ [στν Κρατικ πιτροπ τς Οκρανας], π τν σημεριν της νομασα, τς κανονικς ρθδοξης κκλησας στν ποα νκουν, πως κνουν λγο νοιχτ γι ατ ο πολιτικο στν Οκρανα; |
| Κανν α», δ η« χος δ» Ερμς «Παδας εαγες ν τ καμν, τκος τς Θεοτκου διεσσατο, ττε μν τυπομενος, νν δ νεργομενος, τν οκουμνην πασαν, γερει ψλλουσαν. Τν Κριον μνετε τ ργα, κα περυψοτε, ες πντας τος ανας». Νεσεσι πρς σ τας νενδτοις Ματθαος ερτατος θεομενος, θσει χρηματσας τε, φσει περ πφυκας, τν οκουμνην Δσποτα, ελκυσε ψλλειν σοι. Τν Κριον μνετε τ ργα, κα περυψοτε, ες πντας τος ανας. σπερ στραπν τ οκουμν, Λγος τν Θεολγον ξαπστειλε, ζφον μν δικοντα, θνη δ φωτζοντα, θεολογας δγμασιν· θεν κα ψαλλε· Τν Κριον μνετε τ ργα, κα περυψοτε, ες πντας τος ανας. Λγ καθαρ κα διανο, Θε σοι προσομιλσαι ξεγνετο· λην γρ ς τεμες, τοτ προσεπλασας, κα συνεκρθης, νδοξε· θεν κα ψαλλες· Τν Κριον μνετε τ ργα, κα περυψοτε, ες πντας τος ανας. Θεοτοκον π» εεργεσ τν νθρπων, Λγος σωματωθναι κατηξωσε· πλην παρθενας γρ, δευσεν Κριος, κα Θεοτκον δειξε· δι κραυγζομεν. Τν Κριον μνετε τ ργα, κα περυψοτε, ες πντας τους ανας. Ερμς «Παδας εαγες ν τ καμν, τκος τς Θεοτκου διεσσατο, ττε μν τυπομενος, νν δ νεργομενος, τν οκουμνην πασαν, γερει ψλλουσαν· Τν Κριον μνετε τ ργα, κα περυψοτε, ες πντας τους ανας». Κανν α», δ θ« χος δ» Ερμς «πας γηγενς, σκιρττω τ πνεματι, λαμπαδουχομενος, πανηγυριζτω δ, λων Νων φσις γεραρουσα, τν ερν πανγυριν τς Θεομτορος, κα βοτω· Χαροις παμμακριστε, Θεοτκε γν ειπρθενε». Κλλους νοητο, δξω διδημα, θεον πστολε, κα τς βασιλεας δ, επρεπεσττ στφει κεκσμησαι, χειρ το Παντοκρτορος, κα διαλμπεις σοφ, σν γγλοις, θρν παριστμενος, το Δεσπτου Χριστο παμμακριστε. Ξλου τς ζως, ξως τετχηκας, κρυξ το ζντος Θεο, εαγγελισμενος, ζως τ κσμ θεαν πσκεψιν· τ γρ φυτ τς γνσεως, ο διεφθρης τν νον, διαμενας, σειστος κρδαντος, κκλησας κρηπς παμμακριστε. Νμφην το Χριστο, νθως κσμησας, Εαγγελ σου, σπερ διαδματι, τν κκλησαν θεομακριστε, κα νν τν θεαν μνμην σου, πανηγυρζει φαιδρς, ν υσθναι, πσης περιστσεως, κα κινδνων δεινν καθικτευε. Θεοτοκον Κλπων οκ κστς, νρχου Γενντορος, Λγος ναρχος, ς εαγγελζεται, Ματθαος γρφων, Θες σεσρκωται, κ σο γν πανμνητε, τν τν νθρπων μορφν, λοτρπως, πσαν νδυσμενος, κα τ τατης λαβν διματα. Ερμς «πας γηγενς, σκιρττω τ πνεματι, λαμπαδουχομενος, πανηγυριζτω δ, λων Νων φσις γεραρουσα, τν ερν πανγυριν τς Θεομτορος, κα βοτω. Χαροις παμμακριστε, Θεοτκε γν ειπρθενε». |
| Την εισγηση, κεμενο της οποας ακολουθε παρακτωανγνωσε ο αρχιμανδρτης Σεραφεμ Γκβρικοφ. ρθδοξη Καθολικ κκλησα βρσκεται σμερα σ κατσταση διχαστικς κρσεως, ξαιτας το Οκρανικο κκλησιαστικο Ζητματος, πο δημιουργθηκε μ τν αθαρετη κα ντικανονικ παραχρηση π τ Οκουμενικ Πατριαρχεο Κωνσταντινουπλεως «Ατοκεφαλας» σ σχισματικς δομς τς Οκρανικς κκλησας, κα ν γνο το ρθοδξου Ρωσικο Πατριαρχεου, πο εναι μητρα κκλησα τς, κατ Οκρανα, ρθοδξου κκλησιαστικς παρχας. βασικ προβληματικ, ποα πρκειται ν μς πασχολσει στν ρευνα ατ, εναι, ν ρθ λανθασμνα παραχωρθηκε τ «Ατοκφαλο» στν Οκρανα. Προτο, μως, προβομε στ διαπραγμτευση το παρντος θματος, ασθανμαστε τν νγκη ν δηλσουμε ξ ρχς, τι βαθτατα σεβμαστε κα τιμομε τ σεπτ Οκουμενικ Πατριαρχεο Κωνσταντινουπλεως. Γι τ μοναδικ κα νεπανληπτη προσφορ της στ «Μαν, γαν, Καθολικν κα ποστολικν κκλησαν. ς Προκαθμενος το Πρτου Θρνου τς ρθοδξου Καθολικς κκλησας κστοτε Οκουμενικς Πατριρχης εχε, χει κα πντοτε θ χει τ κανονικ δικαωμα: α. Τς τιμητικς προεδρας λων τν ρθοδξων Ατοκεφλων κκλησιν, ς «πρτος μεταξ σων» (primus inter pares), β. Το συντονισμο τν ρθοδξων κκλησιν σ κρσιμα θματα διορθοδξου νδιαφροντος, γ. Τς κφρσεως κα λοποισεως τν ποφσεων, πο χουν ληφθε, μετ π Πανορθδοξη Σνοδο Σναξη τν ρθοδξων Προκαθημνων, δ. Τς χορηγσεως Ατοκεφαλας κα Ατονομας, π την προπθεση τς συναινσεως κα γκρσεως τν λοιπν ρθοδξων Ατοκεφλων κκλησιν, κα ε. Τλος, Οκουμενικς Πατριρχης, ς Πρωτθρονος Προκαθμενος τς ρθοδξου κκλησας, εναι διαχρονικς φλακας κα γγυητς, τσο τς κανονικς τξεως, σο κα τς αθεντικς λειτουργας το ρθοδξου Συνοδικο, Δημοκρατικο Συστματος. ποιαδποτε παρερμηνεα κα ππειρα μετατροπς τν πι πνω τιμητικν πρεσβεων το Οκουμενικο Πατριαρχεου σ «πρωτεο ξουσας» λλοινει τν ρθδοξη κκλησιολογα, καταργε τ Συνοδικ Δημοκρατικ Σστημ της κα εσγει μα μοναρχικ ξουσα παπικο τπου, μ τν Οκουμενικ Πατριρχη ν μετατρπεται σ Ππα τς νατολς, πο θ κφρζει «π καθδρας» (ex cathedra) τν ρθδοξη κκλησα, χωρς τ γνμη τν λλων ρθοδξων Προκαθημνων. Σ μα ττοια περπτωση, κθε πσκοπος τς ρθοδξου κκλησας δν μπορε ν μνει ψυχρς κα διφορος, λλ φελει ν μετασχηματζει τν παθητικ του γωνα σ νεργ πευθυντητα κα ν ψνει τ νστημ του, κα μ δηγ τν ρχιερατικ του συνεδηση ν γωνζεται, χωρς σκοπιμτητες κα φοβες, νντια σ κθε αθαιρεσα, πο πιβουλεεται τ Συνοδικτητα τς ρθοδξου κκλησας, πειλντας μ διχασμ τν Οκουμενικ ρθοδοξα. |
| Ο νθελληνικς ρζες νγονται στος βαρβρους Τετονες κα Φργκους, (8-9ο μ. Χ. ανα), στος δημιουργος το Παπισμο. Ν διευκρινσουμε πς ο σχσεις Ρωμαων κα λλνων ταν σχετικ ρμονικς κα νας πολιτισμς συμπλρωνε τν λλο, κνοντας λγο γι λληνορωμακ πολιτισμ, ποος ποτελε κα τ βθρο το ερωπακο πολιτισμο. Ρωμαοι κα λληνες συνυπρξαν γι περισστερο π χλια χρνια. Μλιστα ο πρτοι κτιμοσαν τν λληνισμ κα τν θεωροσαν ντερο πολιτισμικ π τν δικ τους κα μλιστα θεωροσαν τιμ τους ν ποκαλονται λληνες! κκλησα τς Ρμης πολμβανε, τν πρτη χιλιετα, τιμητικ θση, ποκαλομενη «προκαθημνη τς γπης» κα ο Ρωμαοι πσκοποι ταν λοι σχεδν λληνομαθες κα φιλλληνες. Σ ντθεση μ’ ατος ο βρβαροι Φργκοι τρεφαν ξ’ ρχς χθρτητα πρς τος Ρωμαους, νατολικος κα Δυτικος. Υοθτησαν ναν αρετικ Χριστιανισμ κα καλλιργησαν μα μφαν ποστροφ κα μσος πρς τν ρθοδοξα, ποα κυριαρχοσε σ νατολ κα Δση. Τν αρετικ κδοχ τν υοθτησαν ς διαφοροποηση μ τν Ρωμηοσνη, γι ν πιτχουν τν βρβαρο πεκτατισμ τους, ν καταλβουν τν ρωμακ ατοκρατορα κα ν γκαταστσουν τ δικ τους ξουσα, βασισμνη στ φεουδαρχικ σστημα κα τν δουλοπαροικα. θεμελιωτς το φραγκισμο Καρλομγνος (747-814), ποδεικνεται ς νας π τος χειρτερους νθλληνες, κατηγορντας τος ρθοδξους ς …αρετικος! Γι ν μεισουν τν ξα τν ρθοδξων Ρωμαων τς νατολς, τος προσδωσαν τν νομασα «Γραικο», δηλαδ γροκοι! Δν εναι λλωστε τυχαα ατ συμπεριφορ, διτι εναι ποχ πο τ νατολικ Ρωμακ Κρτος μεταλλσσεται σ λληνικ. Δν εναι πσης τυχαο τι μγας νθλληνας Καρλομγνος εναι κορυφαος «γιος» του Παπισμο! χθρτητα κατ τν ρθοδξων Ρωμαων κα κρια τν Ρωμαων της νατολς, ντθηκε μ τν κδωξη το τελευταου ρθοδξου Ππα τ 993 μΧ κα μ τν κατληψη π τος Φργκους το πατριαρχικο θρνου τς πρεσβυτρας Ρμης τ 1046, ποα κορυφθηκε μ τ «σχσμα» το 1054, μεταφροντας ταυτχρονα λες τς φραγκικς κακοδοξες, λλοινοντας τν πστη τς κκλησας στν κατακτημνη Ερπη κα ξαφανζοντας δι σκληρν διωγμν, σφαγν, δησεων κα καταστροφν κθε τ τ ρωμακο κα ρθδοξο. πως εχε ποδεξει μ πιστημονικ κρβεια μακαριστς καθηγητς Πρωτοπρ. ωννης Ρωμανδης, βρβαρος φραγκισμς μισοσε τν Ρωμηοσνη (νατολικ κα δυτικ). Στ Δση, μ τος πεκτατικος κα καταστροφικος πολμους, ξαφνισε τ ρωμακη παρδοση κα τν ρθοδοξα κα πβαλε τν φραγκικ παρδοση. Μετ τν κατκτηση τς Ρμης ξαφανζεται ρωμακ παρδοση, κα κυριαρχε φραγκικ, φραγκολατνικη, ποα «βαπτστηκε» ρωμακ, γι ν τν σφετεριστε. |
|
|
