| К несомненным достоинствам рассматриваемого труда относится идентификация как библейских цитат (набранных для удобства читателя жирным шрифтом, но только в греческой части), так и 51 цитаты из произведений двенадцати святых отцов. Указаны разночтения между обеими рукописями. Впрочем, идентифицированы были преимущественно те цитаты из святоотеческих произведений, авторы которых были указаны либо непосредственно в тексте Филофея Коккина, либо в схолиях. Российский специалист по паламизму Дмитрий Макаров в своей рецензии указал на неопознанную цитату De Domini luce II, 112.4-7 из «Богословского правила» св. Нила Кавасилы (в этой же цитате Макаров указывает на неотождествленный пассаж 1 Тим. 3:16), а также на аллюзию на письмо Димитрия Кидониса (предположительно). Мне также удалось установить происхождение нескольких цитат, отмеченных издателем как неидентифицированные: 1) De Domini luce I, 31.19-22 – 1-й тропарь 9-й песни второго канона утрени на праздник Преображения Господня преп. Иоанна Дамаскина. 2) De Domini luce I, 37.6-14 – пассаж из Слова на Преображение Андрея Критского (PG 97, 932C-933A). Отметим тождественные пропуски в первой части текста Филофея и постановлении Синода, принятого в июле IX индикта (1341 г.), об осуждении учения монаха Варлаама. Андрей Критский Синод 1341 г. Филофей Коккин π τ ρος νγει τ ψηλν. Τ ποισων, τ διδξων; Τν περαστρπτουσαν ποδεξων τς οκεας θετητος δξαν τε κα λαμπρτητα, ες ν μικρ πρσθεν μυστικτερον, κα νν μφανστερον δι τς μεταμορφσεως ατο, μετεστοιχεωσε τν κοσασαν φσιν, «Γ ε, κα ες γν πελεσ». Τοτο τονυν ορτζομεν σμερον, τν τς φσεως θωσιν, τν ες τ κρεττον λλοωσιν, τν π τ πρ φσιν τν κατ φσιν κστασιν κα νβασιν. Πς κα πθεν τς οτω μεγλης κα περφυος χριτος ες μς προοσης; περνικσης τ λγ δηλαδ τ νθρπινον τς πντα νον κα λγον συγκρτως περαναβεβηκυας θετητος. δ Κρτης θεοπσιος νδρας «π τ ρος, φησν, νγει τ ψηλν τος μαθητς σωτρ, τ ποισων τ διδξων; τν περαστρπτουσαν παραδεξων τς οκεας θετητος δξαν τε κα λαμπρτητα. Τοτο τονυν ορτζομεν σμερον, τν τς φσεως θωσιν, τν ες τ κρεττον λλοωσιν, τν π τ πρ φσιν τν κατ φσιν κστασιν κα νβασιν, καθ’ ν κα το κρεττονος κνκησις, το γε κοριτερον επεν, νεκλλητος θετητος. |
| πιπλον, στν πραγματικτητα δν δημοσιεθηκε οτε να γγραφο, βσει το ποου Κωνσταντινοπολη λαβε ποφσεις. Πρασε δη νας χρνος, λλ ο Τοπικς κκλησες δν χουν κμα δε τ γνσιο κεμενο τς ναφορς το πισκπου Χριστουπλεως Μακαρου (Γρινιεζκη), ποος ατιολγησε τ δθεν δικαιοδοσα τς Κωνσταντινουπλεως στν Οκρανα ( Μακριος χαρακτρισε ψευδς τ κεμενο, πο δημοσιεθηκε στν στοσελδα τς UOC στς ΗΠΑ κα στ RISU τν Σεπτμβριο 2018, μετ π τν μπεριστατωμνη αστηρ κριτικ το περιεχομνου του π τ Ρωσικ ρθδοξη κκλησα). Παρομοως, εναι γνωστα τ πσημα πιχειρματα, βσει τν ποων τ Φανρι ρε τ ναθματα κα τος φορισμος π τν Φιλρετο κα ποκατστησε λκληρη τν «εραρχα» τν UOC–KP κα UAOC. μυστικτητα πο τηρεται π τν Κωνσταντινοπολη, πιβεβαινει πσο θεολογικ βσιμη κα νερη ταν δημιουργα τς «OCU». ντδραση τν κκλησιν μετ τν «Τμο Ατοκεφαλας» μως, κμη κα μετ τ χοργηση το Τμου Ατοκεφαλας τς «OCU», τν υοθτηση τν λεγομνων «ντιεκκλησιαστικν νμων» κα τν ρχ τν διωγμν τς κανονικς Οκρανικς ρθοδξου κκλησας π τ κρτος, ο Τοπικς κκλησες δν μπρεσαν ν κολουθσουν μα σκληρ στση. Πι δραστριες παρμειναν ο κκλησες τς Σερβας, τς Πολωνας κα τς ντιοχεας, ο ποες, κτς π πολλς δηλσεις τν Προκαθημνων τους κατ το Οικουμενικο πατριρχη, λαβαν ποφσεις σ ππεδο Συνδων κα εραρχιν, κα δλωσαν σαφς τι δν μπορον ν ναγνωρσουν τν «OCU». Δν μπορομε ν μν ναφρουμε πσης τν νακονωση τς Συνδου τς κκλησας τς Ρουμανας, στν ποα ποστριξε τν δα συγκλσεως Πανορθδοξης Συνδου. Ο πλοιποι, στν πλειοψηφα τους, τοποθετθηκαν ετε γενικλογα, ετε δν λαβαν καμα θση, πιλγοντας ν καθυστερσουν μ τν παραπομπ ξτασης το οκρανικο ζητματος σ διφορες πιτροπς. πρξαν κα μερικς κμη ξαιρσεις, κτς π τς προαναφερθεσες κκλησες: Τν Μρτιο το τρχοντος τους, γινε γνωστ λληλογραφα μεταξ το Προκαθημνου τς κκλησας τς λβανας κα το Πατριρχη Βαρθολομαου. Δθηκε στ δημοσιτητα πιστολ πο πστειλε τν ανουριο ρχιεπσκοπος ναστσιος στν Προκαθμενο τς κκλησας Κωνσταντινουπλεως μ κριτικ νλυση τν νεργειν του. Ατ λληλογραφα εναι νδιαφρουσα διτι περιχει μα διεξοδικ θεολογικ ξταση τς νομιμοποησης το σχσματος, γι τν ποα Βαρθολομαος δν εχε πειστικς παντσεις. |
| Κανν Κατανυκτικς, δ δ χος δ Ερμς καθμενος ν δξ, π θρνου Θετητος, ν νεφλ κοφ, λθεν ησος πρθεος, τ κηρτ Παρθν, κα δισωσε, τος κραυγζοντας· δξα Χριστ τ δυνμει σου. ς Κριτ δικαιοττ, νν προσππτω σοι Κριε· κατακεκριμνον, κα κατεγνωσμνον με οκτειρον, κα τς δικαας σου σαι ποφσεως, κα τς στσεως, τν κλεκτν καταξωσον. Τν λστας περιπεσντα, νημροις φιλνθρωπε, τν τραυματισθντα, ασαι Χριστ, πιχων μοι, τς μετανοας τν ονον κα τ λαιον, κα νδων με, καταστολν τν σωτριον. Μαρτυρικ νεδσασθε ξ ψους, σωτηρου μτιον, ν τ πεκδσει, σματος πανεφημοι Μρτυρες, κα τν κδσαντα πρην τους προπτορας, γυμνσατε, πνουν νεκρν ργασμενοι. ητορεοντες νμων, κατενπιον Μρτυρες, το Θεο τν λγον, γνσει εσεβεας κοσμομενοι, σοφος κα τορας πντας, κατσχνατε, σεβοντας, κα τν δυσμεν θανατσαντες. Θεοτοκον π σ καθπερ μβρος, τς σοφας βυσσος, ησος κατλθε, μνην καθαρν σε ερμενος, Θεογενντορ Παρθνε, κα κατκαυσεν, μαρτας, χειμρρους δεινος θε χριτι. Κανν τν σωμτων, δ δ χος δ καθμενος ν δξ καταλπτ δυνμει, κ μ ντων παργαγες, ορανους Νας, Λγε το Θεο περοσιε, κα τ ρρτ σου δξ κατεκλλυνας, τος κραυγζοντας· Δξα Χριστ τ δυνμει σου. υθμιζμεναι τν νω, α Δυνμεις το Πνεματος, τας ναις τοτου, κα θεαις αγας πυρσευμεναι, μεταπττους τς τξεις κληρσαντο, μαν σβουσαι, πντων ρχν κα Θετητα. Το προσπου σου τ κλλος, τ ραον θεσασθαι, καταξιωθεσαι, α λειτουργικα σου λαμπρτητες, κα τς κεθεν μφσεις εσδεχμεναι, σο κραυγζουσι· Δξα Χριστ τ δυνμει σου. Θεοτοκον Βασλισσα Παρθνος, διαχρσ στολσματι, ραζομνη, Υ Βασιλε νν παρσταται, συγκρτως γγλους περχουσα, τος κραυγζοντας· Δξα Χριστ τ δυνμει σου. Κανν Κατανυκτικς, δ ε χος δ Ερμς Νν ναστσομαι, προφητικς φη Θες, νν ψωθσομαι, νν δοξασθσομαι, τν πεσντα προσλαβν κ τς Παρθνου, κα πρς φς τ θαυμαστν, νυψν τς μς Θετητος. πς κατκριτος, σο τ Κριτ, πντων κα Θε, μλλω παρστασθαι, κα διελγχεσθαι, περ πντων τν δεινν, ν περ φρνως πλημμλησα κν, κα μαυτν λως κατηχρεωσα! Σσν με Κριε, τι κακν, ππλησμαι πολλν, ασαι Δσποτα, τς μαρτας μου, κα τ λκη τ δειν, κα μ σς πολσθαι με, τν μνον ησο μου, πολλ σοι πτασαντα. Μαρτυρικ Τλος μακριον, ο θλητα, εραντο σαφς, δξης πτυχον, Χριστν δοξσαντες, τος οκεοις μλεσι, τν θλοθτην, ακισμος κα σπαραγμος, μιλεν νδρικς αρομενοι. λβον ορνιον, πανευκλες, θεοι θλητα, στφος μραντον, κα φς νσπερον, κα οκαν μηδαμς παλαιουμνην, χειρτευκτον κληροσθε, Μρτυρες το Χριστο πανεφημοι. Θεοτοκον Σο τ θαυμσια, προφητικα, φησαν φωνα, ρος καλοσα σε, κα πλην χραντε, κα λυχναν φαεινν, ξ ς τ φγγος, ληθς τ θαυμαστν, φρυκτωρε, γν κσμον παντα. |
| ρμηνεα, μως, ν πιχειρετε ν δσητε ες τ δικαιματα, τ ποα δθεν χετε, οδποτε πολμβανε καθολικς ποδοχς ντς τς κκλησας. γκριτοι σχολιαστα το κανονικο δικαου φεραν λκληρην σειρν ντιρρσεων κατ τς μετρας κατανοσεως το δικαιματος ποδοχς κκλτου π το Θρνου Κωνσταντινουπλεως. Οτε α σγχρονοι κατ τπους ρθδοξοι κκλησαι δχονται τ τοιοτο προνμιον μν. Οτως, σπουδαος Βυζαντινς κανονολγος ωννης Ζωναρς σημεινει: «Ο γρ πντων δ τν μητροπολιτν πντως Κωνσταντινουπλεως καθιεται δικαστς, λλ τν ποκειμνων ατ. Ο γρ δ κα τος τς Συρας μητροπολτας, τος τς Παλαιστνης, κα Φοινκης, τος τς Αγπτου, κοντας λκσει δικσασθαι παρ ατ. λλ ο μν τς Συρας, τ τς ντιοχεας πκεινται φρ, ο δ τς Παλαιστνης, τ το εροσολμων, ο δ τς Αγπτου, παρ τ λεξανδρεας δικσονται, παρ κα χειροτονονται, κα ος περ πκεινται». Δι το σφετερισμο, μως, τοιοτου δικαιματος, ν προκειμν δν σχολθητε κμη μ τν φαρμογν τν σχυουσν κανονικν ρχν, τν καθοριζουσν τς νεργεας τς πλευρς, τις ποδχεται τ κκλητον. Γνωστν τυγχνει τι Μιχαλ Ντενισνκο ξακολοθει ν νεργε, τν πιβληθντων ες τοτον κκλησιαστικν πιτιμων κα φορισμο π τς κκλησας, δι κα στρησεν αυτν το δικαιματος σκσεως τς προσφυγς το κκλτου, συμφνως πρς τς βασικς ρχς το κανονικο δικαου, ατοκατκριτος γενμενος. Σες πεδξασθε τν κπτωσιν το Ντενισνκο, κατοι εχατε λβει μχρι ττε τν πρτην κκλητον προσφυγν τοτου. Ες τ π μερομηναν 31ης Αγοστου 1992 Γρμμα τ Πατριρχ Μσχας κα Πασν τν Ρωσσιν λεξ Β’ νεκοινσατε: «… καθ’μς γα το Χριστο Μεγλη κκλησα ναγνωρζουσα ες τ κραιον τν π το θματος ποκλειστικν ρμοδιτητα τς φ’μς γιωττης κκλησας τς Ρωσσας ποδχεται τ Συνοδικς ποφασισθντα περ το ν λγ, μ πιθυμοσα τ παρπαν να παρξ οανδτινα δυσχρειαν ες τν καθμς δελφν κκλησαν». ερ Σνοδος τς κκλησας Κωνσταντινουπλεως δν λαβεν π’ψιν ατς τ πολλαπλ προβλματα τς κανονικς διαδοχς κα το θους τν, ος δξατο ες τν μετ τατης κοινωναν, «εραρχν», καπερ παλαιτερα κκλησα Κωνσταντινουπλεως πεδχετο τν σπουδαιτητα τς ντιμετωπσεως τν ζητημτων τοτων δι τν θεραπεαν το Οκρανικο σχσματος, δεξαμνη π τοτων πσας τς παραιττους πληροφορας κατ τν διρκειαν συνομιλιν τν μετρων κκλησιαστικν ντιπροσωπειν. |
| 4. Ατ εναι, πιστεω, μ λθεια κα πραγματικτης, Μακαριτατε κα γιοι Πατρες κα συνεπσκοποι δελφο. Μακ. ρχιεπισκπος Τιρννων κα πσης λβανας κ.ναστσιος, διερμηνεων τν πφασιν τς περ ατν ερς Συνδου, ες τ π 14ης ανουαρου 2019 ρχιεπισκοπικν του Γρμμα πρς τν Α.Θ.Π. τν Οκουμενικν Πατριρχην κ. Βαρθολομαον, διεκτραγδε τ δρμα τς Οκρανικς κκλησας κα στιγματζει τν ξ κοινωντων, καθρημνων, χειροτοντων - κα δ το ς «Προκαθημνου τς Ατοκεφλου Οκρανικς κκλησας» φερομνου κ.πιφανου -κα σχισματικν συγκροτηθεσαν «Ατοκφαλον κκλησαν», παραγκωνισθεσης τς κεσε κανονικς Οκρανικς κκλησας π τν Μητροπολτην Κιβου κ.νοφριον. Θεωρεται, λοιπν, σοφιστικ κα χι σοφ θερησις το λλογ. κ.Καθηγητο, φο παραθεωρε παντα τ ς νω, τ ποα προδλως προσκροουν ες τος Θεους κα ερος Καννας τς γας μας κκλησας, τ Κανονικν Δκαιον Ατς κα τν ν Ατ εροκανονικν τξιν, κα 5. Σεπτ μν εραρχα κατ τατα δν θ σταζε, προφανς, τν προσοχν Ατς ες τν δυναττητα κα τ δικαωμα το Οκουμενικο Πατριαρχεου ν χορηγ τν Ατοκεφαλαν ες παρχας – Κρτη το Οκουμενικο Θρνου, λλ ες τ ν κκλησιαστικ κοινωνα τς λλαδικς μν κκλησας κωλεται μ κ τς οτω πως δοθεσης Ατοκεφαλας ες σχισματικος, ναθεματισμνους, καθρημνους κα χειροτοντους «πισκπους» κα λοιπος «Κληρικος» κα συνεπς, ν μες, Μακ. Προκαθμενος ατς ερουργοντες ς Πρωθιερρχης κα ρχιεπσκοπος θηνν κα πσης λλδος δνασθε κ τν ερν Καννων ν μνημονεητε ες τν Μεγλην Εσοδον κα τ Δπτυχα κα τ βασικτερον ν συλλειτουργτε μετ το «νου Προκαθημνου» κ.πιφανου. Ατ εναι τ οσιδες θμα κα τ ζητομενον. Κα ατ δν δικαιοται πλς, λλ’ εναι ποχρεωμνη ν τ κρν ρμοδως κα παραιττως μ εροκανονικ κριτρια ερ Σνοδος τς εραρχας μας. πομνως ερ μν Σνοδος τς εραρχας, αρομνη ες τ ψος τν περιστσεων, θ δει, συνερχομνη νευ πιβραδνσεως τινος, ν επ ς ες νθρωπος, μετ το προσκοντος σεβασμο, λλ κα το πιβεβλημνου ασθματος εθνης ναντι Θεο κα νθρπων, τ «οκ ξεστι παραβανειν τος ερος Καννας κα παραθεωρεν τν κανονικν τξιν τς κκλησας». Ες τοιατα κρσιμα κα κατεπεγοντα θματα ταπεινς φρον τι δν χρειζεται π’ ριστον ναμον κα τρησις το κκλησιαστικο πρωτοκλλου. λλωστε εναι γνωστν τι τ βλμματα τν λοιπν Ατοκεφλων κατ τπους ρθοδξων κκλησιν εναι στραμμνα ες τν λληνορθδοξον Πατρδα μας κα τν λλαδικν μας κκλησαν, παρ’ ς τν πιβεβλημνην κνησιν κα πρωτοβουλαν ναμνουν. |
| Πανταχο τος τν γων Πατρων ροις πμενοι, κα τν ρτως ναγνωσθντα καννα τν κατν πεντκοντα θεοφιλεσττων πισκπων, τν συναχθντων π το τς εσεβος μνμης Μεγλου Θεοδοσου, το γενομνου βασιλως ν τ βασιλδι Κωνσταντινουπλεως Ν μ, γνωρζοντες, τ ατ κα μες ρζομν τε κα ψηφιζμεθα περ τν πρεσβεων τς γιωττης κκλησας τς ατς Κωνσταντινουπλεως Νας μης κα γρ τ θρν τς πρεσβυτρας μης, δι τ βασιλεειν τν πλιν κενην, ο Πατρες εκτως ποδεδκασι τ πρεσβεα. Κα τ ατ σκοπ κινομενοι ο κατν πεντκοντα θεοφιλστατοι πσκοποι, τ σα πρεσβεα πνειμαν τ τς Νας μης γιωττ θρν, ελγως κρναντες, τν βασιλε κα συγκλτ τιμηθεσαν πλιν, κα τν σων πολαουσαν πρεσβεων τ πρεσβυτρ βασιλδι μ, κα ν τος κκλησιαστικος ς κενην μεγαλνεσθαι πργμασι, δευτραν μετ κενην πρχουσαν. Κα στε τος τς Ποντικς, κα τς σιανς, κα τς Θρακικς διοικσεως μητροπολτας μνους, τι δ κα τος ν τος βαρβαρικος [θνεσιν]πισκπους τν προειρημνων διοικσεων χειροτονεσθαι π το προειρημνου γιωττου θρνου τς κατ Κωνσταντινοπολιν γιωττης κκλησας δηλαδ κστου μητροπολτου τν προειρημνων διοικσεων μετ τν τς παρχας πισκπων χειροτονοντος τος τς παρχας πισκπους, καθς τος θεοις κανσι διηγρευται χειροτονεσθαι δ, καθς ερηται, τος μητροπολτας τν προειρημνων διοικσεων παρ το Κωνσταντινουπλεως ρχιεπισκπου, ψηφισμτων συμφνων, κατ τ θος, γινομνων, κα π ατν ναφερομνων. Αυτο οι καννες χουν εξαιρετικ σημασα, διτι επ αυτν ακριβς τον 20 ο πλον αι. ορισμνοι θεολγοι θα επιχειρσουν να θεμελισουν τη θεωρα της παγκοσμου εκκλησιαστικς δικαιοδοσας της Κωνσταντινουπλεως. Αρκε μως με προσοχ να αναγνσει κανες αυτ τα κεμενα για να πεισθε τι οτε λγος δεν γνεται εδ για κποια «οικουμενικ δικαιοδοσα». Αντιθτως, οι Συνοδικο πατρες περιορζουν τα ρια των αρμοδιοττων του Αρχιεπισκπου Κωνσταντινουπλεως, χορηγντας σε αυτν το δικαωμα χειροτονας Μητροπολιτν σε τρεις διοικσεις καθς και Επισκπων των βαρβαρικν κοινοττων στιςπροειρημνες διοικσεις. Στη Ρωμακ Αυτοκρατορα εκενης της εποχς υπρχαν ποικλες γερμανικς και λλες φυλς, οι οποες εγκαταστθηκαν στην αυτοκρατορα με την ιδιτητα του συμμχου (Φοιδερτοι), δεν ενσωματθηκαν στη διοικητικ δομ της αυτοκρατορας καιστις εκκλησιαστικς τους δομς προσταντο ειδικο Επσκοποι, υπαγμενοιαπευθεαςστον Πατριρχη. |
| Θρνος κα κλαυθμς κα δυρμς πολς! ξηπατθη λκληρος ρθοδοξα τι δθεν Πατριρχης π. Βαρθολομαος, δι ν δικαιολγ τν χοργησιν τς ατοκεφαλας ες τος καθηρημνους, ναθεματισμνους, σχισματικος κα ατοχειροτοντους τς Οκρανας, ποκατστησεν ατος νομμως, κανονικς κα κκλησιολογικς. Πρκειται περ κραυγαλας ψευδοαποκαταστσεως. Πατριρχης δν χει κανονικν ρμοδιτητα ν σκ τ δικαωμα το κκλτου, ατοβολως κα αθαιρτως, νευ συναινσεως, κτς τς δικς του κκλησιαστικς δικαιοδοσας. ν προκειμν διπραξε προκλητικν αθαιρεσαν εσπηδσεως ες τν δικαιοδοσαν το Πατριαρχεου Μσχας, δι ν ποκαταστσ τος καταδικασθντας π το Πατριαρχεου τοτου, ς ν εναι Ππας τς νατολς. Κατ τν σαφ κανονικν τξιν, τ κκλησιαστικν ργανον, τ ποον πιβλλει ποινς ες κληρικος, εναι κα τ ρμδιον ργανον ν τροποποισ ν ρ τς ποινς ατς. πειδ ποθετικς λγος φαρμζεται κα ες τ μαθηματικ, ς ποθσωμεν τι Πατριρχης δνατο ες τν ν λγ περπτωσιν ν σκσ τ δικαωμα το κκλτου. Πς μως νργησεν, ν προκειμν; Τ κκλητον κκλητος εναι τελικ κκλησιαστικ δικαστικ κρσις. πομνως, σχετικ Πατριαρχικ νργεια εναι καθαρς δικαστικ. ς γνωρζω, ξ λων τν ατοκεφλων κκλησιν μνον ες τν σχοντα Καταστατικν Χρτην τς ν λλδι κκλησας (ρθρον 44, παρ. 2) χει νομοθετηθ συναινετικς τ δικαωμα προσφυγς τν Μητροπολιτν ες τ κκλητον το Πατριρχου. Τ σχετικν ατημα τν νδιαφερομνων διαβιβζει ες τ Οκουμενικν Πατριαρχεον κστοτε Πρεδρος τς Διαρκος ερς Συνδου «μετ τς δικογραφας». ρωτται Πατριρχης: Κατ ποον τρπον ποκατστησε δικαστικς τος καταδικασθντας π το Πατριαρχεου Μσχας, φο δν εχε τος σχετικος δικαστικος φακλους, δι ν πραγματοποισ δικαστικν ρευναν; ς προεγρφ, ν λλδι κκλησα διαβιβζει ες τ Οκουμενικν Πατριαρχεον τν κκλητον προσφυγν τν νδιαφερομνων «μετ τς δικογραφας». Ατ δθεν δικαστικ ψευδοαποκατστασις γνετο, καριαως, κατ’ λευθραν κα λθητον, ς νομζει, κρσιν το Πατριρχου π. Βαρθολομαου. λεεινς μπαιγμς παντς νομονος νθρπου κα πραγματικ πανορθδοξος ξαπτησις. Πατριρχης ν δημοσιοποισ λην τν διαδικασαν ατς τς ψευδοαποκαταστσεως. πσης κα ερ Σνοδος ποχρεοται ν δημοσιεσ τν σχετικν μ τ Οκρανικν ζτημα γνωμοδτησιν τν δο Συνοδικν πιτροπν, δι ν ποστ δημοσαν κριτικν, θετικν ρνητικν. ποχρεοται ν πρξ τοτο, φο ζητεται. Ες τος καταδικασθντας πρχουν κα παραπτματα κωλυτικ τς ερωσνης. |
| Чтобы показать, как, к сожалению, мало знаем мы о наших именах, приведем примеры мужских и женских имен, редко или вообще не встречающихся на практике. Из обширного списка я выбрал лишь малую часть благозвучных и древних имен и указал, что данное имя значит на языке народа, в среде которого оно появилось. Имена мужские Аввакум любовь Божия (евр.); имя, к сожалению, дискредитированное предводителем старообрядческого раскола протопопом Аввакумом, но, тем не менее, древнее и выразительное; происходит от имени библейского пророка. Августин из города Августа (лат.) Аверкий удерживающий, удаляющий (лат.) Агапий любовь (греч.) Агафангел добрый вестник (греч.) Агафон добрый (греч.) Адриан из Адрии (небольшой италийский городок) (лат.) Адам человек (евр); этимологически имя произведено от «адама» – «красная земля». Алипий беспечальный (лат.) Алфей перемена (евр.) Амвросий бессмертный, божественный (лат.) Анастасий воскресение, воскрешенный (греч.) Андроник победитель мужей (греч.) Аристарх лучший начальник, отличный ( греч.) Арсений мужественный, мужчина (греч.) Валериан из города Валерии (лат.) Варлаам сын Божий (халд.) Варфоломей сын Фоломея (Толомея) (евр.) Виссарион лесной (греч.) Вонифатий благотворец (лат.) Гавриил крепость Божия (евр.) Галактион молочный (греч.) Герман воин (древневерхненем.) Григорий бодрствующий (греч.) Гурий львенок (евр.) Давид возлюбленный (евр.) Дамиан покоритель, укротитель (греч.) Даниил Бог – мой судья (евр.) Дидим близнец (греч.) Диодор Божий дар (греч.) Дионисий божественный из Нисы (греч.) Евлогий благословение (греч.) Евсевий благочестивый (греч.) Едесий радость (сирийск.) Елисей его спасение – Бог (евр.) Ераст любящий (греч.) Ефрем плодовитый (евр.) Зосима жизненный (греч.) Иаков заклинатель (евр.) Ианнуарий привратник (лат.) Игнатий огненный, раскаленный (лат.) Иероним священноименный (греч.) Иларион тихий, радостный (греч.) Илия крепость Господня (евр.) Ириней мирный (греч.) Иустин сын Иуста (лат.) Кассиан порожний, пустой (лат.) Киприан с острова Кипр (греч.) |
| Ατ κριβς ποσιωπ Μητρ. ερθεος κα τσι, συνειδητς μ, μνηστεει τν κυραρχο ρλο κα τν πρωτεουσα εθνη το Οκουμενικο Πατριαρχεου κα το Πατριρχου Βαρθολομαου σ ατ. Γι’ ατ κα δν τολμ κα μλλον δν διανοεται ν θσει “τν δκτυλον π τν τπον τν λων“, οτε ν ρθρσει λγον κα ν μολογσει τν λθεια. ντιθτως μλιστα, χωρς καμμα συστολ νδοιασμ μολογε, μμσως πλν σαφς, τν αθαιρεσα το Πατριαρχεου Κωνσταντινουπλεως, τν ποα μλιστα ξακολουθε ν συνδει δικαιολογητικς μ τν, δθεν κατανοητ κα νεκτ κα πιβεβλημνη, ντιμετπιση δι’ ατο το τρπου τν τακτικισμν το Πατριαρχεου Μσχας. π παραδεγματι εναι χαρακτηριστικ παραδοχ το Μητροπολτου ναφροντος τι “ Οκουμενικς Πατριρχης χοργησε τν ατοκεφαλα στν ρθδοξη κκλησα τς Οκρανας…. ποα ατοκφαλη κκλησα ποτελσθηκε π τν σχισματικ μδα το καθαιρεθντος Φιλαρτου κα τν σχισματικ μδα το Μακαρου, γι τν ποα μφισβητονται τσο ερωσνη σο κα ποστολικ διαδοχ.(!)…τ Οκουμενικ Πατριαρχεο….κυρως, φο κατλαβε πλρως τν τακτικ το Πατριαρχεου Μσχας σ βρος το Οκουμενικο Θρνου, χοργησε τν ατοκεφαλα….”! Εδικτερον, λοιπν, Μητροπολτης Ναυπκτου προτενει: α) Συνντηση ντιπροσπων τν Πατριαρχεων Κωνσταντινουπλεως κα Μσχας γι συνχιση το διαλγου γι τ πς χορηγεται τ ατοκφαλο σ μα κκλησα, καθς κα γι καθορισμ νς προσχεδου πιλσεως το Οκρανικο ζητματος, β) ρση κ μρους τς κκλησας τς Ρωσας τς διακοπς μνημονεσεως το Πατριρχου Βαρθολομαου, γ) Ν ληφθον ς βση το διαλγου τ προετοιμασθντα πρς γκριση π τ Σνοδο τς Κρτης κεμενα περ Ατοκεφλου κα Διπτχων, στε πιλυομνης τς διαφωνας κα ντιμετωπιζομνης τς νστσεως τς κκλησας τς Ρωσας π’ ατν ν πικυρωθον, δ) τοιμασα τν τελικν κειμνων π προπαρασκευαστικ πιτροπ κα σγκληση Συνδου τν Προκαθημνων μετ τν συνοδειν των πρς πικρωσ των, ε) Προσυνεννηση το τρπου πιλσεως κα φαρμογς το νου κκλησιαστικο καθεσττος τς Οκρανας, περ το ποου θεωρε τι θ πρπει “χρι καιρο” ν λυθε μ κκλησιαστικ οκονομα. πιπλον, περ ατο προτενει δυνατς κδοχς “μορφν” λσεως κα συγκεκριμνα, ετε τν συνπαρξη λων τν φισταμνων σμερον “κκλησιαστικν δικαιοδοσιν” π τν μα Ατοκφαλη κκλησα, κατ’ πομμηση τς συνυπρξεως τν ρχιερων τς ατοκεφλου κκλησας τς λλδος κα κενων τν λεγομνων “Νων Χωρν”, ετε τν φαρμογ το συστματος τν πισκοπικν Συνελεσεων τς Διασπορς (συνεργασα μεταξ πισκπων διαφορετικν θνικν κκλησιαστικν δικαιοδοσιν στν διο τπο), σστημα τ ποο (κατοι ντικανονικ) γκρθηκε π τ Σνοδο στν Κρτη τ 2016, κα στ) Συνεργασα κα μ τν πολιτικ γεσα τς Οκρανας γι τν κ συμφνου ποδοχ κα φαρμογ τς λσεως πο τελικς θ γκριθε. |
| Они с самого начала осознали себя принадлежащими, употребляя формулу ап. Павла, к «Церкви Божией во Христе». Поэтому, устраивая общие трапезы, они не могли не осознать, что эти трапезы получили совсем иной характер, чем все остальные трапезы, которые совершались иудеями. Будучи продолжением трапез Христа с учениками, а особенно Тайной вечери 186 , они не были тождественны с ними, т. к. они имели место после сошествия Духа и сами были в Духе. Они были, употребляя вновь выражение ап. Павла, «трапезой Господней». Это означает, что «преломление хлеба», о котором говорит Лука, было Евхаристическим собранием. Пока агапы не отделились от Евхаристии в собственном смысле, что вряд ли произошло в Иерусалиме, Евхаристическое собрание было настоящей трапезой, включающей в себя Евхаристию в собственном смысле. Если даже допустить, что агапы с самого начала отделились от Евхаристии 187 , то «преломление хлеба» у Луки может означать одно и другое. Термин π τ ατ выражал единство и целостность Церкви в ее едином собрании, объединяющем всех ее членов. У Луки π τ ατ, кроме указанного места, встречается еще несколько раз. «В те дни Петр, став посреди учеников, сказал (было же собрание человек около ста двадцати – ν τε χλος νομτων πι τ ατ σε κατν εκοσι): мужи, братья» ( Деян. 1: 15 ). Здесь πι τ ατ означает собрание учеников, которые были в Иерусалиме. Это было собранием chabürah, установленной еще при земной жизни Христа. Поэтому здесь πι τ ατ означало собрание всех учеников Христа, находящихся в это время в Иерусалиме. Лука не указывает, в какое время происходило это собрание, а потому нельзя ничего сказать относительно того, сопровождалось ли оно трапезой. Мы не должны упускать из виду, что это собрание учеников происходило до Пятидесятницы, а потому оно не могло быть еще собранием членов Иерусалимской церкви. Впервые в этом смысле мы находим πι τ ατ в Деян. 2: 1 : «Когда наступил день Пятидесятницы, они все были вместе πι τ ατ ( και ν τ συμπληροσθαι τν μρα&##957; της Πεντηκοστς σαν πντες μο πΙ τ ατ)». Следовательно, собрание апостолов или учеников имело место вечером 188 для совершения праздничной трапезы, которая в Духе стала «трапезой Господней», совершенной апостолами в Иерусалимской церкви. Поэтому вне всякого сомнения, что здесь πι τ ατ означает Евхаристическое собрание. Тот же смысл имеет πι τ ατ в Деян. 2: 44 : πντες δ ο πιστεοντες σαν πι τ ατ και εχον παντα κοιν. Смысл этого стиха двоякий: все верующие, собранные на πι τ ατ, имели все общее или верующие, составляющие πι τ ατ, имели все общее. Выбор того или иного варианта перевода крайне важен для понимания первоначального христианства, но для меня здесь не имеет значения. Важно то, что πι τ ατ означает собрание всех членов церкви на трапезу, включающую в себя Евхаристию. Если бы собрание иерусалимских христиан не было их общим собранием, то оно перестало бы быть тем самым πι τ ατ. |
|
|
