| πσης, ο διοι ο κτοικοι τς Οκρανας συμμετεχαν νεργ σ λες τς κφνσεις τς κκλησιαστικς ζως το Πατριαρχεου τς Μσχας (νοριακ ζω, διωγμος, μοναχισμς, θεολογικς σπουδς, διοκηση). Τελευταο, λλ κα τ πλον καθοριστικ: Στ ρτημα ν πγεται κκλησα τς Οκρανας στ Πατριαρχεο τς Ρωσας χει ποφανθε πανορθδοξη κκλησια-στικ συνεδηση. λες, χωρς καμα ξαρεση, ο κατ τπους Ατοκφαλες ρθδοξες κκλησες κα τ Πατριαρχεα ναγνωρζουν τι Ατνομη κκλησα τς Οκρανας πγεται στν κανονικ δικαιοδοσα τς Μσχας. λες, χωρς καμα ξαρεση, ο κκλησες θεωρον ς μοναδικ κανονικ Μητροπολτη Κιβου τν νοφριο. Μ ατν κα τν περ ατν Σνοδο κα μνο, εχαν κοινωνα στ διορθδοξα κα πανορθδοξα συλλετουργα κα στς πιτροπς λες ο ρθδοξες κκλησες. Ατ μοφωνα κφρζει τν πανορθδοξη-οκουμενικ κκλησιαστικ συνεδηση τς ρθοδοξας, τν ποα καννας δν χει δικαωμα ν περιφρονσει χωρς σοβαρς συνπειες. ς μν ξεχνμε: ταν στς 26-28 ουλου 2013 πολυπληθς συνοδεα κληρικν π τν Σεβασμιτατο Ποιμενρχη μας μετφεραν τν Σταυρ το Πρωτοκλτου π τν πλη μας, τν πλη τν Πατρν, στ Κεβο, ποιν μνημνευσαν; Μπως τν Οκουμενικ Πατριρχη; σφαλς χι! Μνημνευσαν τν Πατριρχη Μσχας Κριλλο, διτι Οκρανα πγεται στ Πατριαρχεο Μσχας, κα κκλησα τν Πατρν, πως σνολη ρθοδοξα, ναγνριζαν ς μοναδικ κα κανονικ Μητροπολτη Κιβου κα πσης Οκρανας τν νοφριο! Ατ μφωνη, δικοπη κα στασαστη π τρεισμισι ανες κκλησιαστικ μπειρα κα ζω δημιοργησε ατ τ ποο στν κανονικ παρδοση χει χαρακτηριστε ς «κκλησιαστικ θιμο», τ ποο εναι σεβαστ ς καννας δικαου κα, συνεπς, χει φαρμογ κμα κα σ ζητματα κανονικς δικαιοδοσας. Παραδεγματος χριν στ κκλησιαστικ θιμο θεμελιθηκε τ ατοκφαλο τς κκλησας τς Κπρου πο πικρωσε η Γ Οκουμενικ Σνοδος μ τν καννα Γ-8. λλωστε, κα παγωγ το ν. λλυρικο (Κρτη, χαα, Θεσσαλα, πειρος, λβανα, Μακεδονα) π τ Πατριαρχεο Ρμης στ Πατριαρχεο τς Κωνσταντινουπλεως, δν γινε μ τν κδοση Τμου, πως συνηθζεται, λλ βσει το κκλησιαστικο θμου. Τ νατολικ λλυρικ μχρι τ 731 παγταν κανονικς στ δικαιοδοσα το ρθοδξου, ττε, Πατριαρχεου τς Ρμης. Τ 731 εκονομχος ατοκρτορας Λων Γ σαυρος, παρ τς ντονες ντιρρσεις το ρθοδξου ππα Γρηγορου Γ πσπασε μ ατοκρατορικ πφαση τ νατολικ λλυρικ, κα τ πγαγε στ Πατριαρχεο Κωνσταντινουπλεως μ σκοπ ν τιμωρσει τν ππα τς Ρμης πο ταν ρθδοξος κα δν συμφωνοσε μαζ του στν καταστροφ τν ερν εκνων! |
| Κα. ν τις προσελϑ τ, ϑρ, ϑλων ποτακτικς εναι, περ τοτου μηνσουσιν πρτον τ κεφαλ, ετα παραδσουσιν ατ τν προσευχν, κα διδσκουσιν ατν καλς, κα ψαλμους ατν μελετν ποισουσιν μεντω δ πρς τ ϑρα λγας μρας δοκιμαζμενος μ τχα δι ταραχν τνα, ν ποησεν σως π ξουσαν στν, ε δυνατς στιν, ποτξασϑαι τος αυτο πατρσι κατ σρκα, κν ερσι τνδε τν νϑρωπον τοιμον ν παντ πργματι πειτα τοτον διδξωσιν τς τν δελφν πιστμας πσας ετε τς μεγλης συνξεως, ετε τς στισεως, να εσλθοι ρτιος ν παντ γαθφ μετ τατα κδσουσιν ατν τ κοσμικ ιμτια, νδσουσιν δ αυτν τ ρμα τ ποτακτικν δ ποδεται μτια λλο εδος εσφρει, δσε: ατ ες τν ξουσαν τς κοινωνας π τν γνμην το πατρς τς μονς. ν τις προσλϑη τ μον, ϑλων γενσϑαι ποταντικς, παραδσουσιν ατ τν προσευχν το εαγγελου κα ψαλμος διδξωσιν ατ, μεντω δ πρς τ θρ δοκιμαζμνος κα διδξου(235) σιν ατ πσαν πιστμην τν δελφν μετ τατα κδσουσιν ατν τ σχμα τ ποτακτικν δε ποδεται μτια, δσει ατ π τν ξουσαν τς κοινωνας π τν γνμην το πατρς τς μονς (об.). Приведенный редакции правил преп. Пахомия, относящихся к приему в монастырь нового брата, передают практику приема, в общем, согласно. Конечно, у блаж. Иеронима она излагается с наибольшими подробностями, – поэтому и текст блаж. Иеронима пользуется преимущественным вниманием исследователей 32 . Но, тем не менее, и в греческих редакциях находят себе место некоторые отдельные штрихи, позволяющие еще ярче нарисовать картину приема брата в Тавеннисиотский монастырь, особенно – при сопоставлении материала, даваемого редакциями, с повествованием преп. Иоанна Кассиана о порядке приема в Тавеннисиотский и другие египетские монастыри 33 . Желавший вступить в число подвижников Пахомиевой обители, прежде всего, не иначе мог быть принят сюда, как с ведома и разрешения настоятеля. Этого последнего и извещали раньше других монастырских властей (prius nuntiabitur Patri monasterii – 1; μηνσουσιν πρτον τ κεφαλ – 3) о приходе к вратам обители желающего отречься от греховного мира (saeculo renuntiare – 1; γενσϑαι ποτακτικς – 2 и 4) и подчинить жизнь свою правилам монастырской дисциплины (ποτακτικς εναι – 3). |
| 1. Οκρανα πγεται κανονικ στ Οκουμενικ Πατριαρχεο στ Πατριαρχεο τς Ρωσας; 2. Δικαιοται τ Οκουμενικ Πατριαρχεο ν χορηγε τ Ατοκφαλο; κα 3. Σ ποιος δθηκε ατοκεφαλα; Α πγεται Οκρανα στ δικαιοδοσα το Οκουμενικο Θρνου; Τ ζτημα ν κκλησα τς Οκρανας πγεται στ Οκουμενικ Πατριαρχεο εναι κομβικς σημασας, διτι σ ντθετη περπτωση τ Πατριαρχεο δν χει κανονικ δικαωμα ν παρεμβανει σ δικαιοδοσα λλης τοπικς κκλησας, διτι ττε διαπρττει σοβαρ κανονικ δικματα (εσπδηση κ.. ) πο καταδικζονται π πολλος ερος καννες (Β-2, Γ-8, Πενθκτης-39, ντιοχεας-13, -22, Σαρδικς-3 κ..) κα σνολη τν κκλησιαστικ παρδοση. σφαλς, ρχικ π το βαπτσματος τν Ρς στ Κεβο στν ποταμ Δνεπερο, τ 988 μ.Χ., περιοχ τς Οκρανας, «Μητρπολη Κιβου», λεγομνη «Μικρ Ρωσα», πως κα λη Ρωσα, παγταν στ δικαιοδοσα το Οκουμενικο Πατριαρχεου. ργτερα, τν 17ο α. Πατριρχης Διονσιος Δ κατπιν ατματος τν Ρσων γεμνων κα, κολουθντας τν ρχ το σεβασμο τς ντητος τν ρωσικν λαν, τν ποα ρχ τρησαν λοι ο ρθδοξοι Πατριρχες Κωνσταντινου-πλεως, κχρησε τν Οκρανα στ δικαιοδοσα τς κκλησας τς Ρωσας. Εναι ξιο πισημνσεως τι ο πρτοι Πατριρχες Κωνσταντινουπλεως πο προσπθησαν ν διασπσουν τν κκλησιαστικ ντητα Μικρς κα Μεγλης Ρωσας ταν ο λατινφρονες ωννης Καλκας κα Γρηγριος Μμας τν 14-15ο α . Τελικ τ κατφεραν (;) τν 21ο α… πως χουμε καταδεξει σ πρσφατη ργασα μας, σμφωνα μ τ πσημα στοιχεα, γγραφα κα κδσεις, κμα κα το δου το Οκουμενικο Πατριαρχεου πο χουν κδοθε π τ δικ Του ν Κωνσταντινουπλει «Πατριαρχικν Τυπογραφεον», σμφωνα με μελτες στελεχν κα συνεργατν το Οκουμενικο Πατριαρχεου (ρχειοφλακας το Οκ. Θρνου Κ. Δελλικνης, π. Θ. Ζσης, Β. Σταυρδης, Βλ. Φειδς, Γρ. Λαρεντζκης), καθς κα πσημα διατυπωμνες θσεις το δου το Οκουμενικο Πατριρχου Βαρθολομαου (πιστολς, μιλες) , προκπτει τι δια κκλησιαστικ κα κανονικ συνεδηση το Οκουμενικο Θρνου τος τελευταους τρεισμισι ανες μχρι κα τ 2018, δν θεωροσε ς κανονικ του δαφος τν Οκρανα, τν ποα ναγνριζε μ τν πλον πσημο κα σαφ τρπο τι πγεται στν κανονικ δικαιοδοσα το Πατριαρχεου τς Ρωσας, τ ποο σκοσε τν πλρη κανονικ δικαιοδοσα του σ λα τ ζητματα τς κκλησιαστικς ζως . |
| Συνεπς, τθενται δο καριας σημασας ζητματα: 1. φο δν πρχει καταδκη κατ το “πισκπου” Μακαρου (Maletic), ναντον ποις καταδικαστικς ποφσεως σκησε κκλητο προσφυγ νπιον το Οκουμενικο Πατριρχου; Κα κολοθως, ποι καταδικαστικ πφαση ναρεσε Πατριαρχικ κα Συνοδικ πφαση τς 11.10.18; 2. Πτε κα μ ποι κανονικ χειροτονα ες πσκοπον πκτησε Μακριος τν « ρχιερατικ βαθμ »; Πτε το στερθηκε ποιος « ρχιερατικς βαθμς » εχε ποκτσει γι ν ποκατασταθε τρα μ τν πφαση το Πατριαρχεου; Μ ποι τρπο ερ Σνοδος το Οκουμενικο Πατριαρχεου « ποκατστησε ες τν ρχιερατικ βαθμ » τν Μακριο; Εναι δυνατν μα Συνοδικ Πατριαρχικ πφαση π κκλτου προσφυγς ν συμπληρνει τν λλειψη ποστολικς Διαδοχς σ πισκοπικ χειροτονα; π πτε ες τς « κανονικς προνομας το Πατριρχου Κωνσταντινουπλεως πως δχηται κκλτους προσφυγς ρχιερων κα λλων κληρικν κ πασν των Ατοκεφλων κκλησιν » περιλαμβνεται κα θεραπεα τς λλεψεως ποστολικς Διαδοχς σ πισκοπικ χειροτονα; πως προκπτει π τν συνημμνο πνακα, ο πσκοποι τς UAOC (πο συμμετχουν σ ποσοστ 30% στν Σνοδο τς νας “ατοκφαλης ” κκλησας τς Οκρανας) λκουν τν χειροτονα τους π δο πρσωπα: π να καθηρημνο κα να ατοχειροτνητο! Τν καθαιρεθντα πρην πσκοπο Τζν Bodnarchuk κα τν ατοχειροτνητο τσαρλατνο Victor (Vincent) Chekalin, ο ποοι τ 1990 “χειροτνησαν” τος πρτους “πισκπους” θεμελινοντας τ σχισματικ μδα κα τν ντικανονικ –νευ ποστολικς Διαδοχς– εραρχα τς UAOC. Πι συγκεκριμνα: ΤΖΟΝΤ BODNARCHUK ταν πσκοπος Ζυτμιρ το Πατριαρχεου Μσχας, στ ποο κα χειροτονθηκε κανονικς πσκοπος στς 23.10.1977. Τν χειροτνησε Μητροπολτης Κιβου Φιλρετος (Denisenko) κα λλοι πσκοποι τς Οκρανικς κκλησιας πο ταν σ κανονικ κοινωνα μ τ Πατριαρχεο τς Μσχας κα λες τς ρθδοξες κκλησες. μως ποσχσθηκε π τν κκλησα του κα τσι στς 14.11.1989 καθαιρθηκε μ πφαση τς Συνδου το Πατριαρχεου Μσχας. Οδποτε σκησε τν κκλητο προσφυγ. Συμμετεχε στ σχισματικ μδα τς UAOC κα ντας καθηρημνος μαζ μ τν Vincent Chekalin χειροτνησαν τος πρτους “πισκπους” στ σχσμα τς UAOC. Τ 1992 ζτησε π τ Πατριαρχεο Μσχας ν πανλθει στ Ρωσικ κκλησα, λλ τ 1993 ντχθηκε στ σχισματικ μδα « Οκρανικ ρθδοξη κκλησα το Πατριαρχεου Κιβου » (UOC-KP) μ γτη τν Φιλρετο (Denisenko). |
| Κανν α», δ ζ», τν Μαρτρων χος δ " Ερμς «ν τ καμν βραμιαοι Παδες τ Περσικ, πθ εσεβεας μλλον τ φλογ, πυρπολομενοι κραγαζον· Ελογημνος ε, ν τ να τς δξης σου Κριε». βραμιαους ν τ καμν υσμενος, οτος κα τν ξνην κρην τς χαλεπς, περιστσεως δισωσε, τ μεσιτε νν, τν ατο θεραπντων ς εσπλαγχνος. ταμωττης, πανθρωπας δκην δωκε, πντων τν κακν θρως παιτηθες, λστωρ κα δυσνυμος, κρσει δικα σου, Λγε Θεο σοφα κα δναμις. Νενευρωμνη, τ πρς μς λπδι νδοξοι, κρη καθειργμνη τφ μετ νεκρν, προσδοκας ο διμαρτεν· Ελογημνος ε, Θες μου βοσα κα Κριος. Θεοτοκον ς νεσμηκτον, κα φωταυγεας πμπον σοπτρον, αγλην θεκς Παρθνε μαρμαρυγς, προσβαλοσν σοι χρησας· Ελογημνη σ, ν γυναιξ πανμωμε Δσποινα. Κανν α», δ η», τν Μαρτρων χος δ " Ερμς «Χερας κπετσας Δανιλ, λεντων χσματα, ν λκκ φραξε, πυρς δ δναμιν σβεσαν, ρετν περιζωσμενοι, ο εσεβεας ραστα, παδες κραυγζοντες· Ελογετε, πντα τ ργα Κυρου τν Κριον». Παγκσμιος σμερον μν, λαμπρ πανγυρις, τν Μαρτρων Χριστο, περιαυγζουσα χριτι, τν θαυμτων τος προστρχοντας, κα χαρμον πνευματικ, πστει κραυγζοντας· Ελογετε, πντα τ ργα Κυρου τν Κριον. αδως ο μολογητα, τς σς θετητος, πσαν κατργησαν, τν θετητα Δσποτα, τν τυρννων μ πτοομενοι τς πειλς, λλ εσθενς νακραυγζοντες·Ελογετε, πντα τ ργα Κυρου τν Κριον. Ο πνσοφοι μολογητα, ο προστμενοι, το θεου δγματος, χθρν τς φλαγγας τρπονται, δι ξφους ναιρομενοι, νκην παρδοξον σαφς, κα διαλμπουσαν δεδειχτες, ππτοντες τος ναντους γρ ττησαν. Θεοτοκον Φσεσιν ρμενον διττας, Χριστν γννησας, τν μαν φροντα, σαφς πστασιν σνθετον, νθρωπτητι θετητος, συνεισδραμοσης πρ νον, ντως καθ» νωσιν· θεν πντες, σ ελογομεν Μαρα Θενυμφε. Κανν α», δ θ», τν Μαρτρων χος δ " Ερμς «Λθος χειρτμητος ρους, ξ λαξετου σου Παρθνε, κρογωνιαος τμθη, Χριστς συνψας, τς διεστσας φσεις· δι παγαλλμενοι, σ Θεοτκε μεγαλνομεν». σεσιν πμενοι θεαις, κα θεοπνεστοις το Σωτρος, μολογητα θεοφεγγες, σταυρν π» μων χαροντες ρασθε, τος ζωηφροις χνεσιν, κολουθοντες ξιγαστοι. λ τ φωτ τς Τριδος, μτ» εφροσνης ο γενναοι, μολογητα προσχωροντες, τ τν γνων γρα κομζονται, τας σωμτοις τξεσιν, ξιωθντες συναυλζεσθαι. Νν οκ ν σπτρ ρτε, τν μακαρων τς λπδας, μολογητα το Σωτρος, τς ληθεας μλλον δ πνσοφοι, τ κλλος νοπτρζεσθε, στεφανηφροι πανσεβσμιοι. ς τς περθου Τριδος, σαφς σριθμοι φανντες, μολογητα θεηγροι, τ τατης αγλ καταλαμπρνεσθε, ς δι» ατν θλσαντες, ζως φθρτου ξιομενοι. Θεοτοκον Σαρκ πιδημσαι θελσας, διακοσμσας πντα Λγος, ν σο κατεσκνωσε μνην, γιωτραν πντων ερμενος, κα Θεοτκον δειξεν, π» ληθεας Μητροπρθενε. |
| 524 Cm. b : Βαρνβας Τζωρτζτος, Μητροπολτης Κτρους. καταστατικ νομοθεσα τς κκλησας τς λλδος π τς συστσεως το λληνικο Βασιλεου. θναι, 1978; γγελπουλος . Τ στορικν ρχεον τς Μητροπλεως Θεσσαλονκης;/Μακεδονικ. 1975. 15. Σ. 361–365; το ατο. κκλησιαστικ στορα τν Νων Χωρν, 1912–1913. Θεσσαλονκη, 1981. 525 Παντελεμων Καρανικλολας, Μητροπολτης Κορινθας. Κεμενα κκλησιαστικ–γωνιστικ 1965–1975. Κρινθος, 1975; Αγουστνος Καντιτης, Μητροπολτης Φλωρνης. κκλησιαστικς στροθοκαμηλισμς. θναι, 1973; το ατο. ξστημεν. θναι, 1973; το ατο. Χρονικν σοβοσης κρσεως ν τ κκλησα τς λλδος. θναι, 1973; το ατο. παντσεις π κκλησιαστικν θεμτων. θναι, 1973; Βαρνβας Τζωρτζτος, Μητροπολτης Κτρους. Ο βασικο θεσμο διοικσεως τς ρδοδξου κκλησας τς λλδος. θναι, 1977. 526 Νικδημος Μλας. Τ κκλησιαστικω Δκαιον, Συνταγν κατ τς κκλησιαστικς πηγς κα κατ τος ν τας Ατοκεφλοις σχοντας Εδικος Μμους, μετφραση Δρ. Μελετου ποστολοπολου. θναι, Τποις Π.Δ. Σακελλαπου, 1906; Φωτοτ. νατπωσις Βασ. Ν. Γρηγπριδης, 1970. 528 Χρυσστομος, Μητροπολτης Πειραις, ο απ Αργολδος. Λγοι, Εγκκλιοι, Επιστολα, Κεμενα. θναι, 1999; Βαρνβας (Τζωρτζτος) . Μητροπολτης. Καταστατικ νομοοθεσα. θναι, 1967. 529 Cm.: Χρστου П. νος καταστατικς χρτης τς λλαδικς κκλησας. Θεσσαλονκη, 1969; Μουρατδου Κ. συνταγματικ κατοχρωσις τν ερν Καννων. θναι, 1974; το ατο. π τ φς τς ληθεας. θναι, 1974; το ατο. κκλησα – Πολιτεα – Σνταγμα. θναι, 1975; το ατο. Τ κκλησιαστικν ζτημα. θναι, 1975; Μαρινου A. λεγχος τν πρξεων τν κκλησιαστικν ρχν π το Συμβουλου τς πικρατεας. θναι, 1973; λθεια δι τ κκληεσιαστικ ζτημα. κδ. ερς Συνδου. θναι, 1974; πμνημα τς Διαρκος ερς Συνδου πρς τν Ε ναθεωρητικν Βουλν τν λλδου. θναι, 1975; Παντελεμων Παρανικλας, Μητροπολτης Κορινθας. Νετεραι ξελξεις το κκλησιαστικο. θναι, 1975; το ατο. Κοινωνα κα κανονικτης. θναι, 1975; το ατο. πντησις φειλομνη ες τν κ. Μουρατδην. θναι, 1978; Γνωμοδοτσεις περ των σχσεων κκλησας κα Πολιτεας κατ τ ρθρον 3 το νου Συντγματος. θναι, 1975 (Μητροπολτου Παντελεμονος Ποδοπολου, Κ. Βαβοσκου, ρ. Μνεση, Χρ. Ποκοφλλου, λ. Χαλιακοπολου, Θ. Θεοδωρακοπολου, Κορινθας Παντελεμονος); γαθγγελος Μητροπολτης Διδυμοτεχου κα ρεστιδος. Τ κκλησιαστικν σμερον. θναι, 1975; ρσις το παρδεκτου τν Συντακτικν Πρξεων 3 κα 7.V.1974 κα βαθυτρα ννοια ατς. κδ. ρχιεπισκοπς θην. θναι, 1975; Λιλαου Г. Νομοκανονικα Γνωμοδοτσεις, Προσφυγ ρχιερων ες τ Ερωπακν Κοινοβολιον. ληθς ννοια ρθρου 160, Νμου 5383/32. θναι, 1981. |
| ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Κανν το ερρχου, ο κροστιχς. Τ πανσφ Λοντι τος μνους πλκω. Ποημα Θεοφνους. δ α " χος πλ. δ» Ερμς «σωμεν τ Κυρ, τ διαγαγντι τν λαν ατο, ν ρυθρ θαλσσ, τι μνος νδξως δεδξασται». Τ τς ερωσνης, χρσματι Παμμκαρ σεμνυνμενος, κατεκσμησας τατην, ρετν τας δαις πανλβιε. ριμον σπερ βτρυν, Πτερ ποθλψας τν δινοιαν, εφροσνης κρατρα, τς σοφας σου πσι προτθεικας. Πτρου το Κορυφαου, θρνου κληρονμος χρημτισας, τν ατο χων γνμην, κα τν ζλον Θεφρον τς πστεως. Αγλ τν σν δογμτων, τν αρετικν τν σκοτειντατον, διεσκδασας γνφον, ερρχα Κυρου θεληπτε. Θεοτοκον Νμου τ παραβσει, κατακεκριμνον τν πρωτπλαστον, τν Σωτρα τεκοσα, Θεομτορ γν λευθρωσας. Κανν α», δ γ», το ερρχου χος πλ. δ» Ερμς «Ορανας ψδος, ροφουργ Κριε, κα τς κκλησας δομτορ, σ με στερωσον, ν τ γπ τ σ, τν φετν κρτης, τν Πιστν τ στριγμα, μνε φιλνθρωπε». Στηλην ρθοδοξας, τ το Χριστο πνσοφε, Λον κκλησα, προθμως φρων νστησας, ν περ κατχουσα, αρετικν τς θους, διαλει φλαγγας, κα τ συστματα. Ορανου κα θεας, μφορηθες χριτος, τν τς κκλησας δογμτων, Πτερ προστασο, πσαις μαχμενος, αρετικν τας θοις, γλωσσαλγαις νδοξε, Λον πανλβιε. Φωτ τ λαμπροττ, καταυγασθες, σιε, τν τς πορρτου, κα θεας νανθρωπσεως, λγον τρνωσας, διπλν επν τν οσαν, κα διπλν νργειαν, το σαρκωθντος Θεο. Θεοτοκον ραιθης ς νμφη, παρθενικος κλλεσι, κεχαριτωμνη Παρθνε, Μτηρ νμφευτε· πσης γρ κτσεως, σ κεχαρτωσαι πλον, ς τν πντων ατιον, Λγον κυσασα. Κθισμα χος γ " Θεας πστεως Θεοις δγμασι, περιαστρπτων, φγγος λαμψας ρθοδοξας, κα αρσεων τ σκτος μεωσας· κα μεταστς κ το βου πανλβιε, πρς τ νσπερον φς κατεσκνωσας· Λον σιε, Χριστν τν Θεν κτευε, δωρσασθαι μν τ μγα λεος. Δξα... Κα νν... Θεοτοκον Θεας γγονας, σκην το Λγου, μνη πναγνε Παρθενομτορ, τ καθαρτητι γγλους περχουσα· τν πρ πντας μ γον γενμενον, ερυπωμνον σαρκς πλημμελμασιν, ποκθαρον, πρεσβειν σου νθοις νμασι, παρχουσα Σεμν τ μγα λεος. Σταυροθεοτοκον μαντος μνς το Λγου, κρατος, Παρθενομτωρ, ν τ Σταυρ θεασαμνη κρεμμενον, τν ξ ατς νωδνως βλαστσαντα, μητροπρεπς θρηνδοσα κραγαζεν· Ομοι τκνον μου! πς πσχεις; θλων σασθαι, παθν τς τιμας τν νθρωπον. |
| Εισπδηση στ δαφος της Εκκλησας της Ρωσας. Στη συνχεια προχωρε σε μια μονομερ ιστορικ ανασκπηση, προσπαθντας να αναιρσει τον ισχυρισμ τι γινε «εισπδηση στ δαφς τους, [της Εκκλησας της Ρωσας], απ τ Οικουμενικ Πατριαρχεο». Η ανασκπηση εναι ψευδς και παραπλανητικ, διτι, ο π. Νικτας, διηγομενος την ιστορικ εξλιξη του εκχριστιανισμο των Ρσων και την αρχικ εκκλησιολογικ τους εξρτηση απ το Οικουμενικ Πατριαρχεο, (10 ος - 17 ος αιν), κνει να ιστορικ λμα τριμισυ περπου αινων, (17 ος - 21 ος αινας), και αποσιωπ πολ σημαντικς αλλαγς στο εκκλησιαστικ καθεστς της Ουκρανας της περιδου αυτς. πως χει καταδεξει σε πρσφατη εργασα του, ο πρωτοπρ. π. Αναστσιος «σμφωνα με τα επσημα στοιχεα, γγραφα και εκδσεις, ακμα και του ιδου του Οικουμενικο Πατριαρχεου που χουν εκδοθε απ το δικ του εν Κωνσταντινουπλει ‘Πατριαρχικν Τυπογραφεον’, σμφωνα με μελτες στελεχν και συνεργατν του Οικουμενικο Πατριαρχεου, (Αρχειοφλακας του Οικ. Θρνου Κ. Δελλικνης, π. Θ. Ζσης, Β. Σταυρδης, Βλ. Φειδς, Γρ. Λαρεντζκης), καθς και επσημα διατυπωμνες θσεις του ιδου του Οικουμενικο Πατριρχου Βαρθολομαου (επιστολς, ομιλες), προκπτει τι η δια η εκκλησιαστικ και κανονικ συνεδηση του Οικουμενικο Θρνου τους τελευταους τρεισμισι αινες μχρι και το 2018, δεν θεωροσε ως κανονικ του δαφος την Ουκρανα, την οποα αναγνριζε με τον πλον επσημο και σαφ τρπο τι υπγεται στην κανονικ δικαιοδοσα του Πατριαρχεου της Ρωσας, το οποο ασκοσε την πλρη κανονικ δικαιοδοσα του σε λα τα ζητματα της εκκλησιαστικς ζως». Παρ κτω ο π. Αναστσιος προσθτει τα εξς εξ’ σου σημαντικ: «Τελευταο, αλλ και το πλον καθοριστικ: Στο ερτημα αν υπγεται η Εκκλησα της Ουκρανας στο Πατριαρχεο της Ρωσας χει αποφανθε η πανορθδοξη εκκλησιαστικ συνεδηση. λες, χωρς καμα εξαρεση, οι κατ τπους Αυτοκφαλες Ορθδοξες Εκκλησες και τα Πατριαρχεα αναγνωρζουν τι η Αυτνομη Εκκλησα της Ουκρανας υπγεται στην κανονικ δικαιοδοσα της Μσχας. λες, χωρς καμα εξαρεση, οι Εκκλησες θεωρον ως μοναδικ κανονικ Μητροπολτη Κιβου τον Ονοφριο. Με αυτν και την περ αυτν Σνοδο και μνο, εχαν κοινωνα στα διορθδοξα και πανορθδοξα συλλετουργα και στις Επιτροπς λες οι Ορθδοξες Εκκλησες. Αυτ η ομοφωνα εκφρζει την πανορθδοξη-οικουμενικ εκκλησιαστικ συνεδηση της Ορθοδοξας, την οποα καννας δεν χει δικαωμα να περιφρονσει χωρς σοβαρς |
| Лит.: Порфирий (Успенский), еп. Второе путешествие по Св. Горе Афонской. М., 1880; Григорович-Барский В. Г. Второе посещение Св. Афонской горы. СПб., 1887. С. 44-64; Николаев М. Н. Рус. общежительная обитель (келлия) прп. Онуфрия Египетского и Петра Афонского на Св. Горе Афонской. Афон, 1912; Ελγιος (Κουρλας), γρων. Κατλογος τν Κωδκων τς Ι. Σκτης Καυσοκαλυβων κα τν καλυβν ατς/Εκδ. π Σωφρονου (Εστρατιδη), πρην μητρ. Λεοντοπλεως. P., 1930; idem. ρδβλθυοτεΑθως: μοναχικς βος//Θρησκευτικ κα Χριστιανικ γκυκλοπαιδεα. 1936. Τ. 1. Σ. 487-615; Αθανσιος (Κυριακπουλος), μον. Τ ξακουστν προσκυνητριον: Τ σπλαιον το γ. Αθανασου τς Ι. Μ. Μεγστης Λαρας. Βλος, 1955; Γερσιμος Μικραγιανναντης, μον. Κατλογος χειρογρφων κωδκων τς βιβλιοθκης το Κυριακο τς κατ τ Αγινυμον ρδβλθυοτεΟρος το ρδβλθυοτεΑθω Ι. κα Μεγαλωνμου Σκτης τς Αγ. Θεομτορος ρδβλθυοτεΑννης//ΕΕΒΣ. 1959. Τ. 29. Σ. 87-192; 1960/61. T. 30, Σ. 453-560; Μαμαλκης Ι. Π. Τ λδβλθυοτεΑγιον ρδβλθυοτεΟρος δι μσου τν ανων. Θεσσαλονκη, 1972. 507-514; Δωρθεος, μον. Τ λδβλθυοτεΑγιο ρδβλθυοτεΟρος: Μηση στν ιστορα το κα τ ζω το. Κατερνη, 1985. T. 1. Σ. 233-244; Νικδημος Λαυριτης. Μεγστη Λαρα. Εκονογραφημνος δηγς. Προσκυνητριον. λδβλθυοτεΑγιον ρδβλθυοτεΟρος, 1988 . Σ. 83-89; Μξιμος Καυσοκαλυβτης, ιερομ. Καυσοκαλβια: Εικονογραφημνος οδηγς: Ιστορα, κεμενα και μαρτυρες. Αγιον Ορος, 1995; Ποτπιος Καυσοκαλυβτης, μον. Ινας Καυσοκαλυβτης: Ο βος κα τ ργα μις πνευματικς μορφς το 18ου α. λδβλθυοτεΑγιον ρδβλθυοτεΟρος, 1995; Η Ρουμανικ Σκτη του Τιμου Προδρμου. Αγιον Ορος, 1996; λδβλθυοτεΑγιος Νεκτριος. Δανιλ Κατουνακιτης: Δο μεγλες μορφς το ανος μας: Αναφορ στν αλληλογραφα τους/Εσαγωγ πρωτοπρεσβ. Θ. Ζση. λδβλθυοτεΑγιον ρδβλθυοτεΟρος, 1997; Le Skyte Roumain du Prodrome. Le saint Mont Athos. Grèce: Guide sommaire pour les pélerins. Bucarest, 1998; Νικδημος (Μπιλλης). Ο σιος Αθανσιος Αθωντης. Αθνα, 20002. Τ. 2. Σ. 96; Σιδηρπουλος Γ. λδβλθυοτεΑγιον ρδβλθυοτεΟρος. Αναφορς στν νθρωπογεωγραφα. Αθνα, 2000. Σ. 115-125; Βαρβονης Μ. Γ. , Κεκρδης Στ. Ν. Η βιβλιοθκη το Κυριακο στν Ι. Σκτη Καυσοκαλυβων το Αγου ρδβλθυοτεΟρους//Θεολογα. 2002. Τ. 73/2. Σ. 601-648; Ποτπιος Καυσοκαλυβτης, μον. , Βαρβονης Μ. Γ. Καυσοκαλυβιτικ νεομαρτυρολογικ: Υμνολογικ κεμενα περ νεομαρτρων π τ βιβλιοθκη τς Ιερς Σκτης τν Καυσοκαλυβων Αγου ρδβλθυοτεΟρους. Θεσσαλονκη, 2003; Πλακογιαννκης Κ. Ε. λδβλθυοτεΑγιον ρδβλθυοτεΟρος προμχονας τς Ορθοδοξας: Παρδοση, Ιστορα, Μνημεα, Περινυμες Εκνες: Πλρης Οδηγς μ σντομη στορα κα περιγραφ τν μνημεων του. Θεσσαλονκη, 2003. Σ. 65, 83-92; Πεντζκης Γ. Ν. Αγιον Ορος: Ενας πλρης ταξιδιωτικς οδηγς. Αθνα, 2003. Т. 2. Σ. 146-170. |
| Κθισμα χος α " Τν τφον σου Σωτρ Τ β τ φαιδρ, συναστρπτοντα χων τν λγον ερς, φειλκσω γλας, πιστν πρς εσβειαν, μεθ» ν χαρων νθλησας, πσαν κκωσιν, πενεγκν τν Τυρννων· θεν σμερον τν παναγαν σου μνμην, τελοντες μνομν σε. Δξα... Κα νν... Θεοτοκον Μαρα τ σεπτν, το Δεσπτου δοχεον, νστησον μς, πεπτωκτας ες βθος, δεινς πογνσεως, κα πταισμτων κα θλψεων· σ γρ πφυκας, μαρτωλν σωτηρα, κα βοθεια, κα κραται προστασα, κα σζεις τος δολους σου. Σταυροθεοτοκον θαματος φρικτο! καινο μυστηρου! βα γν, κα πανμωμος Κρη, ν ξλ ς βλεψε, τανυσθντα σε Κριε, πς δκαστε, Κριτ πντων κα Λγε, ς κατκριτος, π κριτν παρανμων, Σταυρ κατακκρισαι; Κανν α», δ δ», το Μρτυρος χος α " Ερμς «ρος σε τ χριτι, τ θεα κατσκιον, προβλεπτικος ββακομ, κατανοσας φθαλμος, κ σο ξελεσεσθαι, το σραλ προανεφνει τν γιον, ες σωτηραν μν κα νπλασιν». Σθνοις σοι Τιβορτιε, δωρεται Κριος, δι» σθενεας τς σαρκς, καταπαλασαι τν χθρν· πυρ γρ φλογζοντι, νεανικς, πβης Μρτυς στερρτατα, κα τν ορνιον δρσον ντλαβες. Συνφθης τος νω, λειτουργος Τιβορτιε, ς λειτουργσας τ Χριστ, κα νενγκας καθαρς, θυσας ν πνεματι, ερουργ, Μαρτρων κλος κα καχημα, χαρμονικς· δι τοτο τιμμν σε. ρθιος κρεμμενος, κα πλκτροις ξεμενος, κα ταςσφοδρας τν ακισμν, περικυκλομενος φορας, κα βθρ χωννμενος, κα ν ατ τ θεον τλος δεχμενος, γενναιφρων γλλετο Κστουλος. σεις ν Πνεματι γ μακριε, πιτελν πρς φωτισμν, τν καθορντων εσεβς, λαος τ σωτριον, θεοπρεπς Σεβαστιαν κατγγειλας, μαρτυρικς δ τν δρμον τλεσας. Θεοτοκον Μνην σε πασν, κ γενεν ξελξατο, περοσιος Θες, κα οσιθη καθ» μς γενμενος νθρωπος, πλαστουργς, τς νθρωπνης πρξεως, Θεογενντορ πανμωμε Δσποινα. Κανν α», δ ε», το Μρτυρος χος α " Ερμς « φωτσας, τ λλμψει τς σς παρουσας Χριστ, κα φαιδρνας τ Σταυρ σου το κσμου τ πρατα, τς καρδας φτισον φωτ, τς σς θεογνωσας, τν ρθοδξως μνοντων σε». Α τρβοι σου, κα πορεαι πρς μνον φερμεναι, τν Κριον, νοδας χθρν πεξκλιναν, κα πολλος γεγνασιν, δς εθεα κα πραεα, Μρτυς Χριστο πανσεβσμιε. ητορεει, Μαρκελλνος κα Μρκος σοφτατα, πρ βημτων, το Χριστο τν σωτριον λευσιν, προσδεθντες μφω δ, κντροις τος πδας καθηλονται, μαρτυρικς κλεζμενοι. Τ πθημα, το τ πθη μν θανατσαντος, Μαρκελλνος, κα Μρκος στερρς εκονζοντες, λγχ σφαγιζονται, κα στεφηφροι τας χορεαις, τν θλοφρων συνπτονται. Θεοτοκον πρφωτε, το λου Νεφλη πανμωμε, πλασον, τς ψυχς μου τ νφη πρεσβεαις σου, κα τν νον μου φτισον, τ μελε σκοτισθντα, πως μν σε Πανμνητε. |
|
|
