| «Ο επσκοπος Ρμης χει δικαιοδοσα: 1) Οικουμενικ, που αφορ σε λα τα ζητματα διδασκαλας της πστης και διοκησης λων των τμημτων της Εκκλησας και λλα· 2) Αντατη· στον ππα προσφεγουν ακμα και οι επσκοποι των απομακρυσμνων εκκλησιν, αυτς δικζει ακμα και πατριρχες· χωρς την επικρωση του ππα ορθδοξη σνοδος δε νοεται· 3) γενικευμνη, δηλαδ εμφανζεται παντο που χρειζεται παρμβαση της αντατης αρχς, και χι μνο σε κρως σπνιες, εξαιρετικς περιπτσεις· 4) μεση, δηλαδ που εκτενεται χι μνο σε λους τους αρχιερες, αλλ, ταν χρειζεται, και μεσα σε λους τους κληρικος λακος· 5) καθιερωμνη απ τον Θε και δανεισμνη απευθεας απ τον Χριστ – Κεφαλ και γιο Πνεμα, και χι απ το επισκοπτο “το λα της εκκλησας”» (λα τα υπογραμμισμνα εναι απ τον διο τον συγγραφα, τον ιερα Τισκβιτς). Το απσπασμα απ την “Επιστολ της Επαρχιακς Συνλευσης” που αναφραμε παραπνω τελεινει με τα ακλουθα λγια: “Αυτο που διδσκουν λλα πργματα, δε διδσκουν περ του Κυρου, και σπρνουν σγχυση και χθρα”. Απ τα λγια αυτ φανεται, ως ποιο βαθμ εναι σγουροι τρα τι βρκαν την αλθεια. Ο Ιερας Αλξανδρος Σμμαν, στη διαμχη του με τον πρωθ.Μιχαλ Πλσκι, στο δοκμι του “Η Εκκλησα και η δομ της Εκκλησας” ισχυρζεται το εξς: «Κατ πσα πιθαντητα, οι ομοδετες του π.Μιχαλ Πλσκι δε θα χσουν ευκαιρα να μας ειρωνευθον και να μας θυμσουν το “φιδωτ δρμο” και τις “δικαιοδοτικς πολυμορφες” της επαρχας μας. Και τι, εμες δε διεκδικομε, πως ο π.Μ.Π το αλθητο (?). Η επαρχα μας, πργματι, πολλς φορς βωνε βαθις αναταραχς και κρσεις. Αλλ εμες νομζουμε τι, κθε φορ, σε αυτς τις αναζητσεις για τον ορθ δρμο, την προσεκτικτητα, την καθολικτητα του λου εκκλησιαστικο οργανισμο υπρχε περισστερη εκκλησιαστικτητα, παρ στην αλαζονικ αλθητο της Συνδου Επισκπων του Εξωτερικο. Οι πτσεις και τα λθη πντοτε μπορον να υπρξουν στην εκκλησιαστικ ζω, και υπρχουν αρκετ στην ιστορα της Εκκλησας... Στις τραγικς συνθκες της μετανστευσης, αυτ η αναζτηση ταν πολλς φορς δσκολη, και ποιες και να ταν οι συγκεκριμνες αιτες, που παρτρυναν τον Μητροπολτη Ευλγιο να απευθυνθε στην Κωνσταντινοπολη, και πως και να καταλαβανει ο διος την πρξη αυτ, η ουσα δε βρσκεται σε αυτ την υποκειμενικ και ψυχολογικ πλευρ. Σημαντικ εναι το ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ και ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΟ νημ της. σο προχωρον τα πργματα, λλο τσο περισστερα καταλαβανουμε την εσωτερικ εκκλησιαστικ της ορθτητα. Ακριβς, με αυτ την πρξη του Μητροπολτη Ευλγιου σπασε ο φαλος κκλος των κθε υποκειμενικν και τυχαων προσεγγσεων στην εκκλησιαστικ δομ και αποκτθηκε στρεα κανονικ βση» (σελ.22) |
| κσμος συνωστζεται καθημεριν ξω π τρπεζες κα ταχυδρομεα π νωρς τ πρω, μ τος πολτες ν διαμαρτρονται σ social media κα τοπικ Μσα νημρωσης[xvi]. Τ πρωταθλματα ποδοσφαρου κα καλαθσφαιρας ξεκινον, λλ κα κε κορωνος δημιουργε προβλματα[xvii], ν σ λα τ παραπνω μπορομε ν προσθσουμε κα τς μετακινσεις Θεσσαλονικων σ λλους Νομος, ετε γι διασκδαση[xviii], ναψυχ[xix], γροτικς ργασες. Γενικ, κλμα χαλαρτητος[xx] πικρατε κμη κα δο βδομδες μετ τν ορτ το γου κα ταν πλον πλη δοκιμζεται ντονα[xxi], μ τν συμπεριφορ τν πολιτν σ βθος χρνου, π παραδεγματι στς λακς γορς[xxii], ν δεχνει τι μλλον δν χει γνει ντιληπτ τ μγεθος το προβλματος. λα σα προαναφρθηκαν, ποτυπνουν κατ τν γνμη μας ναργς τ συνβαινε στν Θεσσαλονκη μας, τν τελευταο μνα πρν τν 26 η κτωβρου κα διαμρφωσαν μα δυσρεστη πιδημιολογικ κατσταση, ναγκζοντας τν ξιτιμο φυπουργ Πολιτικς Προστασας κ. Νικλαο Χαρδαλι ν δηλσει πειτα π σσκεψη πο πραγματοποιθηκε μ τς ρμδιες ρχς στ κτριο τς Περιφρειας Κεντρικς Μακεδονας στς 22/10 πς ΗΔΗ « εναι εξαιρετικ κρσιμη η κατσταση για τη Θεσσαλονκη και για την Κεντρικ Μακεδονα »[xxiii], τν καθηγητ Γκκα Μαγιορκνη ν δηλνει στν νημρωση τν διαπιστευμνων συντακτν το πουργεου γεας τς 23 ης κτωβρου 2020 πς « η Θεσσαλονκη, το δετερο μεγαλτερο αστικ κντρο, παρουσασε επιθετικ αξηση του επιδημιολογικο φορτου »[xxiv], γεγονς πο δγησε ρχικ στν νταξη τς Π.Ε. Θεσσαλονκης στ πιδημιολογικ ππεδο 3–αξημνης πιτρησης π τ Σββατο 24 κτωβρου[xxv] κα στ πιδημιολογικ ππεδο 4-αξημνου κινδνου [τρτο εππεδο των προληπτικν μτρων (υψηλ)[xxvi]] π τς 30 κτωβρου, τσσερεις δηλαδ μλις μρες ΜΕΤΑ τν ορτ το γου Δημητρου, γι ν φθσουμε τελικ στν πιβολ lockdown π τν Τρτη 3 Νοεμβρου[xxvii]. Χαρακτηριστικ τς εκνας πο εχε ΗΔΗ δημιουργηθε στν πλη κα τς πορεας τς σθνειας, πο ΗΔΗ βρισκταν σ φση κθετικς αξησης εναι τι σμφωνα μ δημοσευμα τς 22 ας κτωβρου[xxviii] « Σοκρει η αξηση 500% στο ιικ φορτο των λυμτων της Θεσσαλονκης », μ λλο δημοσευμα τς 24 ης κτωβρου[xxix] « ενδεικτικ εναι η ραγδαα αξηση των κρουσμτων στη Θεσσαλονκη που πλον εκε διαμνει τουλχιστον νας στους πντε φορες του επικνδυνου ιο, σε λη την Ελλδα. |
| Δν χω πευθνους πληροφορας κ τν συσκψεων κα συνδιασκψεων ατν. κοσαμεν μνον ν Συνδ τν εδησιν παρ το Σεβ. Μητροπολτου Μαρωνεας κα Κομοτηνς κ.Παντελεμονος, Συνοδικο Συνδσμου μετ τς Συνοδικς πιτροπς π τν Δογματικν κα Νομοκανονικν Ζητημτων, τι λλογιμτατος κ.Βλσιος Φειδς, μτιμος Καθηγητς Πανεπιστημου κα Μλος τς ν θματι πιτροπς, καμε εσγησιν πρ τς Ατοκεφαλας τς «νας Οκρανικς κκλησας». μολογ τι μ ξπληξε δυσμενς πληροφορα ατ, Μακαριτατε, δι τ βεβιασμνον τς ντς τριημρου ξαγωγς συμπερασμτων κα πορισμτων π τν ν λγ Συνοδικν πιτροπν. γεθην τς πικρας, τς ποας κα μες γεθητε τν παρελθντα κτβριον, ταν τ ΣτΕ σπευσε ν ξαγγ χαριστικν πφασιν δι τν Παναγιτατον Πατριρχην μας, σχετικς μ τν πθεσιν το ερο Ναο κα το κτματος Προμπον. «Κα δο πλεον (Προμπον) δε» (πρβλ. Λουκ. ια’ 31-32). ξ ρχς μετρα τοποθτησις κα σστασις π το Οκρανικο θματος το κα εναι ν ξετασθ κα θεωρηθ π πσης πλευρς τ φλγον κα περπλοκον ατ ζτημα π τν ν θματι ρμοδων Συνοδικν πιτροπν, π τς Διαρκος ερς Συνδου κα ν τλει π τς Σεπτς εραρχας μν, τις κα θ ποφανθ σχετικς ν μυστικ ψηφοφορ, φο γν συνολικ θερησις το λου ατο προβλματος κα μελετηθον πισταμνως παντα τ σχετικ γγραφα κα πομνματα. Ταπεινς φρον τι τ πολυδαδαλον κα πολπλοκον ατ θμα το Οκρανικο Ατοκεφλου, ες ος κα δι’ ο τρπου χορηγθη, χρζει πολλς κα μπεριστατωμνης μελτης, θερμν κα κατανυκτικν προσευχν κα πρωτστως το τηλαυγος φωτισμο το Παναγου Πνεματος. Δν εναι δυνατν ες λακς, σην λιπαρν πιστημονικν κα θεολογικν γνσιν κα ν χ, ν ποφανθ φ’ νς τσον εαισθτου κανονικο κα κκλησιολογικο ζητματος, ταν μλιστα κοιννητοι – σχισματικο, καθρημνοι κα ναθεματισμνοι πσκοποι «χειροτνησαν», μετ τς ς νω σοβαρωττας κκλησιαστικς ποινς, τρους «πισκπους» κα «Κληρικος». Σβομαι τν προσωπικτητα κα τν πιστημονικν κρσιν το λλογ. Καθηγητο κ.Βλασου Φειδ, λλ θεωρ τι δν εναι φρνιμον κα λυσιτελς ν περιορισθμεν ες τν γνμην νς κα μνου σοβαρο κατ τ λλα πιστμονος. Τοσοτον μλιστα, καθ’ σον τερος συνδελφος ατο μτιμος Καθηγητς, λλογιμτατος κ.Παναγιτης Μπομης τς δρας το Κανονικο Δικαου, χει λλοαν τοποθτησιν π το Οκρανικο ζητματος. |
| Συνεπς πατησις το ττε ρθοδξου πισκπου τς Πρεσβυτρας Ρμης δι προνμιον περττης κκλησιαστικς δικαιοδοσας περρφθη π τς κκλησας, διτι γιναν δεκτα α κανονικα διατξεις τς Συνδου τς Καρθαγνης δι τς γας Πενθκτης Οκουμενικς Συνδου τι θ φορζωνται ο Κληρικο τρου κκλησιαστικο κλματος, ο ποοι θ κκαλον νπιον το πισκπου τς Πρεσβυτρας Ρμης τς ποθσεις των. Ες τν ρθδοξον Καθολικν κκλησαν π τ βσει τν . Καννων Θ κα ΙΖ τς γας Δ Οκουμενικς Συνδου, ο ποοι διακελεουν: « Ε δ πρς τν τς ατς παρχας μητροπολτην, πσκοπος κληρικς μφισβητοη, καταλαμβαντω τν ξαρχον τς διοικσεως, τν τς βασιλευοσης Κωνσταντινουπλεως θρνον, κα π’ ατ δικαζσθω », ες προσβολν δι’ κκλτου δν πκειται, δηλ. τυγχνει νκκλητος κδοθεσα καταδικαστικ πφασις π τελεας Πατριαρχικς Συνδου, συνελθοσης κατ’ ρθν φαρμογν το ΚΗποστολικο Καννος κα το Δ Καννος τς ν ντιοχε Συνδου, πως εναι π τν Προεδραν το ξρχου τς Διοικσεως (ττε) τελοσα Γενικ Σνοδος τν Μητροπολιτν (σμερον) π τν Προεδραν το Πατριρχου τελοσα Σνοδος το οκεου Πατριαρχικο κλματος. Τσον Θ σον κα ΙΖ . Καννες τς Δ Οκουμενικς Συνδου θτουν διαζευκτικν ες τν δαν κανονικν πρβλεψιν δι τν ξαρχον τς Διοικσεως κα τν ρχιεπσκοπον Κωνσταντινουπλεως κα παρχουν δυναττητα σοτμου προσφυγς. πομνως δν νιδρουν ο Καννες δι τν ρχιεπσκοπον Κωνσταντινουπλεως περττην δικαστικν ρμοδιτητα κα τερον βαθμν δικαιοδοσας. ξαρχος δ τς Διοικσεως σμερον εναι Πρεδρος το οκεου Πατριαρχικο κλματος. Βαλσαμν ναφρει χαρακτηριστικς: « Α ψφοι τν Πατριαρχν κκλτ οχ πκεινται, Ν ΡΚΓ, κβ, Β.Γ.α.λη· « μακαριτατος πατριρχης κενης τς διοικσεως μεταξ ατν κροσθω, κκενα ριζτω τινα τος κκλησιαστικος κανσι, κα τος νμοις συνδει, οδενς μρους κατ τς ψφου ατο ντιλγειν δυναμνου », ες δ τν «παναγωγν» ΙΑ,6(J.G.R. τ Β, 260)· « Τ το Πατριρχου κριτριον κκλτ οχ πκειται, οδ ναψηλαφται φ’ τρου, ς ρχ κα ατν τν κκλησιαστικν κριτηρων ». ερς κα Μγας Φτιος δ ες τ «Νομοκανονικ» του Θ, α (Σ.Α. 169) γρφει: « οτε γρ κκαλοντο α τν Πατριαρχν ψφοι ». Κατ τατα δικαστικ κρσις οασδποτε ερς Πατριαρχικς Συνδου, ποα ποτελε κατ τ Κανονικν μας Δκαιον τελεαν Σνοδον κα κφρεται μετ π κδκασιν κανονικς ποθσεως τυγχνει νκκλητος, δυναμνη μνον ν κκληθ νπιον Οκουμενικς Συνδου (Π. Παναγιωτκου «Σστημα το κκλησιαστικο Δικαου, Τ ποινικν Δκαιον τς κκλησας» σελ. 836 π., ΑΘΗΝΑΙ 1962). |
| λα τα Πατριαρχεα και Αυτοκφαλες Εκκλησες σβονται απλυτα τα «δκαια » και τα προνμια του Οικουμενικο Πατριαρχεου, πως αυτ θεσπστηκαν απ τις γιες Οικουμενικς Συνδους. μως τα «πρεσβεα τιμς » του Οικουμενικο Πατριαρχεου υφστανται και ασκονται αποκλειστικ στα πλασια του αγιοπνευματικο Συνοδικο Συστματος των Τοπικν Ορθοδξων Εκκλησιν και χι ξω και πνω απ αυτ. Συνστανται κυρως στον συντονισμ των Ορθοδξων Εκκλησιν σε κρσιμα θματα διορθοδξου ενδιαφροντος, στην προεδρα των διορθοδξων και πανορθοδξων συναντσεων και Συνδων και στην κφραση και υλοποηση των αποφσεων που χουν ληφθε μετ απ πανορθδοξη διαβολευση. Δυστυχς τα σα περ «πρτου » εδλωσε ο Σεβασμιτατος Αυστραλας δεν χουν καμα σχση με τα «πρεσβεα τιμς» και τα προνμοια του Οικουμενικο θρνου, αλλ παραπμπουν σαφς στην κακδοξη οικουμενιστικ θεωρα του «πρτου νευ σων». Δεν μπορομε επσης να συμμεριστομε την ποψη, τι εν συγκληθε, Πανορθδοξη Σνοδος για την επλυση του Ουκρανικο ζητματος, αυτ θα χει «συντεχνιακν χαρακτρα », και θα εναι μα Σνοδος « πολλν Πρτων ». Επσης θεωρομε εσφαλμνο τον ισχυρισμ τι σε περπτωση συγκλσεως Πανορθοδξου Συνδου για την επλυση του ζητματος αυτο, υπονομεονται «ζητματα, τα οποα καθαρς διαχειρζεται αν τους αινας το Οικουμενικν Πατριαρχεον». Κατ’ αρχν σε περπτωση συγκλσεως μις ττοιας Συνδου, καμα τοπικ Εκκλησα δεν θα αρνηθε στον Οικουμενικ Πατριρχη να ασκσει το προνμοιο που του ανκει, να προεδρεει της Συνδου και να εναι ο συντονιστς των εργασιν της. Στη Σνοδο αυτ μως θα πρπει να προεδρεει ως « πρτος μεταξ σων» , αφο λοι οι συμμετχοντες επσκοποι θα χουν δικαωμα ψφου. Επσης η σγκληση Πανορθοδξου Συνδου, οτε περιττ εναι, οτε υπονομεει προνμοια του Οικουμενικο Πατριαρχεου, αλλ αντθετα μλιστα επιβεβλημνη. ποιος, και το λμε με απλυτη ενπιον του ζντος Θεο ειλικρνεια, αγαπ τον παν. Οικουμενικ πατριρχη κ. Βαρθολομαο και το Οικουμενικ Πατριαρχεο, εναντιοται στην φαλκδευση των κανονικν προβλψεων που επισρουν την διασλευση της εκκλησιαστικς εντητος, υψστου αγαθο, και τον μγιστον κνδυνον διαιρσεως της Εκκλησας. Ας σκεφθε κποιος τι θα συμβε, εν η ρωσικ αντδραση πλημμυρσει την γετονα χρα, δρα του οικουμενικο Πατριαρχεου, την πατρδα μας με ρσους επισκπους. Θα εναι μια μη αναστρψιμη τραγωδα και ο παν. Οικουμενικς Πατριρχης θα χει μεταβληθε σε επσκοπο μερικν περιοχν της Κωνσταντινουπλεως. Το αντιλαμβανμεθα αυτ; |
| Ωστσο, για τους χρστες του Διαδικτου δεν εναι μυστικ τι περιχει και επιβλαβ πληροφορα. τσι, ο γκος του πορνογραφικο προν που κατεβζεται στο Διαδκτυο εναι περπου το να τρτο λου του γκου της κνησης του Διαδικτου. Νομζω τι αξζει να σκεφτομε για την ξεχρισμα του τμματος του Διαδικτου, προσβσιμο μνο σε εγγεγραμμνους, ενλικους χρστες. Αυτ θα περιορσει την πρσβαση σε επιβλαβς περιεχμενο για τα παιδι και τους εφβους, ακμα και πολλο ενλικες, που εργζονται στο διαδκτυο χι αννυμα, δεν θα θελσουν να μπον σε συγκεκριμνες ιστοσελδες. Οι γιοι Πατρες λνε για τα μερικ στδια της αμαρτας. Πρτη ρχεται προσβολ (μπορε να εναι εξωτερικ, και μσω της σκψεως), μετ εναι ο συνδυασμς, η συγκατθεση. Μετ ρχεται η αιχμαλωσα και ο διος ο πθος. Δηλαδ, η λαμπρ εικνα επιτρπει ευκολτερα να ξεπεραστον τα τρα αρχικ στδια, και στο Διαδκτυο αυτς οι εικνες εναι τρα διαθσιμες για λους. Τα τελευταα χρνια το Διαδκτυο χει γνει χι απλ μια τερστια βιβλιοθκη. Η ουσα του χει γνει να διαδραστικ πολυμσων. πως γνωρζουμε, ο Mark Zuckerberg εφευρθηκε το Facebook γιατ του λειπε επικοινωνα. Ως εκ τοτου, μπορομε να πομε τι χι το Facebook δημιοργησε κοινωνικος δεσμος, δκτυα, αλλ αυτ δημιοργησαν το Facebook. Πργματι, τα κοινωνικ δκτυα, blogs, chat, Live Journal, το Twitter γιναν τα να μσα, τρπους επικοινωνας μεταξ των ανθρπων. Αυτ αρθον φραγμος, ξεπερνον μεγλες αποστσεις, επιτρπουν να δημιουργηθον προσωπικς σχσεις και εμπιστοσνη μεταξ των ανθρπων, να ρυθμιστε η πολιτιστικ ανταλλαγ, να αισθανθομε το εαυτ μας μρος μιας ενιαας κοιντητας (συμπεριλαμβανομνης της θρησκευτικς). Ως εκ τοτου, τα κοινωνικ δκτυα, ββαια, μπορον και πρπει να χρησιμοποιηθον απ μς για το κρυγμα του Ευαγγελου. Οι Δυτικο θεολγοι ακμη παρομοιζουν τα σγχρονα κοινωνικ δκτυα με τη δραστηριτητα, την οποα ρχισε να διεξγει ο Απστολος Παλος – οι Επιστολς του, οι ιεραποστολικς επισκψεις, κηργμτα συνβαλαν στην ταχεα εξπλωση του Χριστιανισμο στην Ρωμακ Αυτοκρατορα. Και γι αυτ την Εκκλησα αποκαλον να κοινωνικ δκτυο που παρχει ναν τρπο να κνει τους πιστος πιο κοντ ο νας στον λλο, και ως εκ τοτου, σμφωνα με τους Δυτικος θεολγους, πιο κοντ στο Θε. |
| Οι φιλοξενομενοι τυχαν θερμς υποδοχς απ την αδελφτητα της Μονς με επικεφαλς τον ηγομενο επσκοπο Κριλλο. Η αντιπροσωπεα ασπσθηκε τα τμια λεψανα του Μεγαλομρτυρος και λλα ιερ κειμλια της Μονς, ανμεσα στα οποα τα φυλασσμενα στο Καθολικ τμματα τιμων λειψνων του Αγου Αποστλου Μρκου και πολλν κοινν χριστιανν Αγων των πρτων αινων. Κατ παρκληση του ηγουμνου και της αδελφτητας ο μητροπολτης Αρσνιος υπγραψε το βιβλο επισμων επισκεπτν της Μονς. Εν κατακλεδι οι προσκεκλημνοι μετβησαν στον ευρισκμενο στο μοναστρι τφο ενς εκ των κορυφαων Κοπτν Πατριαρχν, του Κυρλλου ΣΤ (1959–1971), ο οποος τιμται πλον ως γιος αυτς της Εκκλησας, καθς και τα ερεπια μιας αρχαας πλεως πλησον της Μονς, φερνυμης του Μεγαλομρτυρος Μην (Αμπο Μην), που και ανηγρθη κποτε ο πρτος εκ των αφιερωμνων σε αυτν νας και τοποθετθηκαν τα τμια λεψαν του. Την δια ημρα η αντιπροσωπεα της Ουκρανικς Ορθοδξου Εκκλησας κατευθνθηκε στην ρημο της Νιτρας (Wadi al-Natrun), γεντειρα του χριστιανικο μοναχισμο. Πρτο μοναστρι, το οποο επισκφθηκε η αντιπροσωπεα στην ρημο της Νιτρας ταν η Μον του Οσου Μακαρου του Μεγλου, η ιστορα της οποας χρονολογεται απ το 360 μ.Χ. Στις ημρες μας ασκονται εκε περπου εκατ σαρντα αδελφο. Εδ ακριβς ταν, που ο σιος Μακριος κοιμθηκε οσιακ. Οι φιλοξενομενοι απ την Ουκρανα ασπσθηκαν τα τμια λεψανα ενς εκ των ιδρυτν του αιγυπτιακο και εν γνει του χριστιανικο μοναχισμο, δο λλων Αγων γερντων, οι οποοι ασκτεψαν εκε αργτερα, επσης χοντας στο αγγελικ του σχμα και αυτο το νομα του Μακαρου, καθς και τα φθαρτα λεψανα των Οσων Παφνουτου του Μεγλου και Ποιμνος του Μεγλου και τα τμια λεψανα του Προφτη Ελισαου και του Αγου Ιωννη του Προδρμου. Στη Μον του Οσου Μακαρου επσης φυλσσονται τεθησαυρισμνα τα τμια λεψανα του Οσου Ιωννη του Κολοβο και των πενντα ενς μαρτρων, οι οποοι ζησαν τον 5ο αι. Οι σαρντα εννα εξ αυτν σαν αδελφο της Μονς και μαζ με τον ηγομεν τους οικειοθελς αρνθηκαν να διαφγουν απ τος βαρβρους, οι οποοι επιτθηκαν στη Μον και επλεξαν τον θνατο υπρ Χριστο. Μαζ τους μαρτρησαν και δο λακο. ταν οι ευρισκμενοι ττε πλησον προσκυνητς απ την Κωνσταντινοπολη, δηλαδ νας ρχοντας της αυτοκρατορικς αυλς με τον εννιχρονο υι του. Κατ την παρδοση, το παιδ αφο θερησε θαυμασως τους αγγλους, οι οποοι κατβηκαν απ τον ουραν και εναπθεσαν στους μρτυρες λαμπρ στεφνια, επιθμησε να συμμετσχει στον διο αγνα και προτρεψε τον πατρα του να εισλθουν στη Μον για να γνουν κοινωνο της μορας των μαρτρων. Ενπιον των λειψνων των πενντα ενς μαρτρων σε διφορες εποχς συνβησαν πολυριθμα περιστατικ θαυματουργς ισεως των προσευχομνων πλησον των μοναχν και λοιπν πιστν. |
| Η παιχνιδομανα εναι σαν ναρκομανα. Εναι το πρβλημα, το οποο εναι πολ δσκολο να χειριστε. Ορισμνοι ψυχατροι, για παρδειγμα, ισχυρζονται τι χρειζονται ειδικς προσεγγσεις στη θεραπεα της, διαφορετικς απ τις προσεγγσεις που χρησιμοποιονται για τη θεραπεα και την αποκατσταση των αλκοολικν και ναρκομανν. Παρλληλα την ναρκομανα αντιμετοπζουν σε κρατικ εππεδο, μως σχεδν λα τα υπολογιστικ παιχνδια εναι διαθσιμα σε λους. Πολλ εφηβικ υπολογιστικ παιχνδια βασζονται στην επιθετικτητα και τη δολοφονα. Υπρχουν παιχνδια που περιλαμβνουν δαιμονικος χαρακτρες. Ταυτχρονα, ο πκτης κατ βοληση μπορε να σταθε και στην πλευρ εκενων που μχονται με τους δαμονες, και στην των διων των δαιμνων. Ττοια παιχνδια ανατρφουν σε εφβους φιλικ στση προς τον σατανισμ. Φυσικ, χι λα τα παιχνδια εναι πντα επιβλαβες. Για παρδειγμα, στη σγχρονη ιατρικ με μεγλη επιτυχα χρησιμοποιεται μθοδος βιοανδρασης, η οποα βασζεται στη χρση των ειδικν προγραμμτων ηλεκτρονικν υπολογιστν. Αυτ μπορε, ειδικτερα, να αναπτξει την απντηση σε αρρστους που πσχουν απ διφορες ασθνειες, να εξσκει το καρδιαγγειακ, νευρικ και μυκ σστημ τους. Υπρχουν, για παρδειγμα, και ειδικ εκπαιδευτικ παιχνδια που ακμη και συνιστνται απ ψυχολγους και εκπαιδευτικος. Υπρχουν ργα των εκπαιδευτικν παιχνιδιν, στρατηγικν και αναζητσεων σε χριστιανικ θματα. Μπορομε μνο να χαιρετζουμε ττοιες προσπθειες, αλλ εναι σαφς τι εναι εξαιρετικ δσκολη και επικνδυνη εργασα, στην οποα εναι σημαντικ να αποφευχθε τσο η βλασφημα σο και η υποκρισα. Αλλ λα αυτ τα σχδια θα εναι χρηστα, αν για την επτευξη του στχου να χρησιμοποισουμε μνο τα εκπαιδευτικ παιχνδια, αρνιντας απ μια ολοκληρωμνη προσγγιση. Επειδ η πραγματικ ανπτυξη λαμβνει χρα στη γνση του πραγματικο, και χι του τεχνητο, εικονικο κσμου, και να ηλεκτρονικ παιχνδι δεν μπορε να χρησιμεσει ως να εργαλεο για τη γνση, ανεξρτητα απ το πσο τλειο εναι. Ακμα και τα λεγμενα «ξυπνα» παιχνδια δεν τσο αναπτσσουν την νοημοσνη, σο την υποδουλνουν. Αναπτσσουν μνο εκενες τις πτυχς της νοημοσνης, που στη ζω εναι μταιες, δεδομνου τι αυτ τα παιχνδια χουν βλει πντα το πρσωπο σε να εξαιρετικ απλοποιημνο κσμο, ο οποος ρυθμζεται απ διφορους σαφς καθορισμνους καννες, εν ο πραγματικς κσμος γρω μας δεν μπορε να συμπιεστε σε καθνα σνολο πεπερασμνων καννων. Αυτ τα παιχνδια δεν αναπτσσουν την δημιουργικ διασθηση, αλλ μαθανουν να σκεφτμαστε τεχνολογικ: υπρχει το πρβλημα, ο σκοπς και το σνολο των εργαλεων με τα οποα μπορετε να λσετε αυτ το πρβλημα. |
| 3. π’ ατο συγχωρσατ μοι ν παρατηρσω δο τιν : α) π τς προτσεως ατς το λλογιμωττου κ.Καθηγητο δν πεφσισε θετικς ρνητικς Δ.Ι.Σ., λλ’ πλς νεκοινθη ατη φ’ μν ς ληφθεσα πφασις κα β) πδειξις ατ εναι ελογοφανς κα κατ τν ταπεινν μου ντληψιν νχει σοφιστικν κα χι σοφν θερησιν το φλγοντος ατο ζητματος. ς μο πιτραπ π’ ατο ν δσω τς κολοθους ξηγσεις: Σεπτ μν εραρχα, κατ τν ρχικν πφασιν τς νεστσης Δ.Ι.Σ., δν θ ξταζε τ θμα ν τ Οκουμενικν Πατριαρχεον χει τ δικαωμα ν χορηγ τν Ατοκεφαλαν ες τινα κκλησιαστικν παρχαν το Οκουμενικο Θρνου (π.χ. ες μερικν, Αστραλαν τερον κρτος παγμενον ες τν κκλησιαστικν δικαιοδοσαν το Πρωτοθρνου Οκουμενικο Πατριαρχεου), θμα τ ποον εναι πολτως λελυμνον κα δι τ ποον εναι σαφστατα σμφωνον τ ερν Πηδλιον τν Θεων κα ερν Καννων. Τ ξτατον κανονικν πρβλημα εναι τι Ατοκεφαλα δθη π το Οκουμενικο Πατριαρχεου ες δο παρατξεις σχισματικν, ναθεματισμνων κα καθρημνων, ν νος «Προκαθμενος τς Ατοκεφλου Οκρανικς κκλησας κ.πιφνιος» δν χει κανονικν ερωσνην κα ρχιερωσνην ς «χειροτονηθες» π το καθρημνου, ναθεματισμνου κα σχισματικο «Πατριρχου Κιβου κ.Φιλαρτου», ς παρομοως κα πολλο λλοι «ρχιερες κα ερες» τν ς ερηται δο σχισματικν παρατξεων ν Οκραν. Κα τ σπουδαιτερον : Κανονικς Μητροπολτης Κιβου κα πσης Οκρανας κ.νοφριος «πεχαρακτηρσθη» πρ τς χορηγσεως τς Ατοκεφαλας ες τος σχισματικος τς Οκρανας π το Οκουμενικο Πατριρχου κα δν εναι πλον κατ’ ατν Μητροπολτης Κιβου κα πσης Οκρανας, (ς ν το στρατηγς κα καθρθη το ξιματς του), ν παρ τατα πασαι α Ατοκφαλοι κα γενικς α κατ τπους ρθδοξοι κκλησαι ατν μν ναγνωρζουν ς τν Κανονικν Μητροπολτην Κιβου κα πσης Οκρανας, τν δ «ναν Ατοκφαλον Οκρανικν κκλησαν» γνοον κα παραθεωρον. Α προβαλλμεναι παρ το Οκουμενικο Πατριαρχεου ατισεις πρς τν π τν Μητροπολτην νοφριον Κανονικν κκλησαν περ τ τι, ν κλθησαν πισμως ν συναποτελσουν μετ τν δο σχισματικν παρατξεων τν Ατοκφαλον κκλησαν τς Οκρανας ρνθησαν, λογζονται ς νσχυροι, διτι δν πεδχθησαν τν πρσκλησιν καθτι φστανται ο προμνημονευθντες σχυρο κανονικο κα ποτρεπτικο λγοι, ο ποοι βαρνουν τος σχισματικος, καθρημνους, χειροτοντους κα ναθεματισμνους «Κληρικος», τος συλλβδην, αθωρε κα παραχρμα, δι’ ποφσεως το Οκουμενικο Πατριαρχεου «ποκαθαρθντας» κα «ποκατασταθντας». |
| Греч. «посылая мысль свободы своей». Сирийское слово hipa, буквально означающее стремительный поток воды, передано в греческом переводе словом eleutheria — «свобода». 828 Греч. «во исполнение естественного желания, присущего душе: оно есть добродетель, которая без блага не взращивается». 829 Греч. «И называется она ревностью, ибо она есть движет, возбуждает, возжигает и укрепляет человека время от времени». 830 Греч. «дабы всегда предавал он на смерть душу свою». 831 Букв. «встречал силы мятежника», т. е. диавола. Греч. «и отвечал отступнической силе». 832 Т.е. добродетели. 833 Ср. Евагрий. Главы дополн. 10 (изд. Frankenberg, 430). 834 Греч. «Ибо добродетель называется законом Божиим». 835 Греч. «двумя способами». 836 Греч. «двумя способами». 837 Букв. «жара ее и бдительности». 838 Греч. «А именно, пробуждение и воспламенение ее происходит, когда в человеке возникнет некий страх». 839 По чтению Bodleian syr.e.7, «о котором они говорят». 840 Греч. «наподобие херувимов». Ср. Быт.3:24. В Пешитте речь идет о «херувиме» (в единственном числе), тогда как в еврейской Библии и в Септуагинте — о «херувимах» (во мн. ч.). Отсюда разночтение между сир. и греч. текстом преп. Исаака. 841 Греч. текст здесь имеет лакуну, в результате чего фраза теряет связность: «И страх этот когда бывает, из–за чего усомнился он в Промысле Божием в вере своей». 842 Греч. «о подвизающихся за добродетель». 843 Греч. «и посещает их». 844 Пс.33:16. 845 Или «цель Господня». Греч. «держава Господня» (в соответствии с чтением Септуагинты). 846 Пс.24:14 (Пешитта). 847 На этом кончается цитата из псалма в греч. переводе преп. Исаака. Следующая фраза отсутствует. 848 Пс.90:10–12 (с сокращениями). 849 Здесь кончается фраза в греч. тексте. 850 Греч. «второй способ». 851 Греч. «Ибо насколько возрастает в душе вожделение, настолько же воспламеняется и тот пес, который есть естественная ревность о добродетели». 852 Греч. «Первая же причина охлаждения ее». 853 Букв. «некий помысел уверенности (дерзости)». Греч. «некий помысел превозношения и дерзости». 854 |
|
|
