| 244 Из второго тома взяты правила Двукратного собора 861 г. ( σ. 647–704), а из пятого – 1) синодальное определение патриарха Алексея от ноября 1027 г., знакомящее с условиями харистикарного способа владения монастырями ( σ. 20–24) и 2) его же синодальное определение от января 1028 г., содержащее интересный материал для знакомства с положением монастырей ( σ. 25–32). 245 Отсюда заимствовано распоряжение патриарха Луки Хрисоверга (1156– 1169) о поставлении в игумены монастыря постриженника чужой обители (lib. III, р. 222). 248 Взяты акты под 7–16 из числа относящихся к истории монастыря св. Павла на горе Латре и 107 из актов монастыря Богородицы Лембо близ Смирны. 251 Testamentum abbatis Theoctisti//Miklosich et M ü lier. Acta et diplomata graeca. T. VI. P. 106–110. 252 Πρτον τυπικν το γου ρους, γεγονς περ τ 971 σωτριον τος. Порфирий . История Афона. Ч. III. С. 265–276. 253 Τυπικν δετερον το γ ου ρους γεγονς δι προσταγς το οιδμου εσεβος ατοκρτορος Κωνσταντνου Μονομχου τ 6554 τει κατ μνα σεπτβριον, νδικτινος δ´//Порфирий . История Афона. Ч. III. С. 277–289. 254 Часть этого устава издана г. Гедеоном в его книге О θως, σελ 245–272, под заглавием: Τυπικν τοι κανονικν το σ ου κα θεοφρου πατρς μν θανασου το ν τ θ. Другая часть предложена в переводе архимандритом Антонином в сочинении «Заметки поклонника св. Горы» (Киев, 1864), где помещены церковный устав и завещание св. Афанасия. 255 Славянская рукопись Московской синодальной б-ки, 330//Горский и Не- воструев. Описание славянских рукописей Московской Синод. б-ки. Отд. III. Ч. I. С. 256–259. 256 Διταξις σν Θε γενομνη παρ Μιχαλ πατρικου νθυπτου, κριτο π το πποδρμου κα το βλου, το τταλειτου, π τ παρ’ ατο σσταντι πτωχοτροφε κα τ μοναστηρ, καθ ς φελει τελεσθαι τ π’ ατος χρις ανος, ες δξαν Πατρς κα Yιο κα γου Πνεματος// Σθας. Μεσαιωνικ Βιβλιοθκη. Τ. I. Σ. 14–66. Paris, 1876. 257 Τυπικν τς ερ ς κα σεβασμας βηρικς μονς τς τιμωμνης ες νομα το Κοιμσεως τς περαγας Θεοτκου, τς πονομαζομνης Πετριτζονιτσσης τ ποον ξετθη παρ σεβαστο κα μεγλου δομεστικο τς δσεως κυρου Γρηγορου Πακουριανο ξ βηρας λκοντος τ γνος, κα γρφη ες λληνικν, βηρικν κα ρμενικν διλεκτον π τς βασιλεας λεξου το Κομνηνο, ν τει σωτηρ 1084. Устав помещен в брошюре: Γρηγριος Πακουριανς μγας δομεστικς τς δσεως κα τ π ατο τυπικν τς μονς τς Θεοτκου τς Πετριτζονιτσσης. Dissertatio philologica, quam scripsit ad summos in philosophia honores ad amplissimo philosophorum Jenensium ordine rite impetrandos Georgius Musaeus Stenimachites. Lipsiae, 1888. |
| 2) Η υποτμηση του κλασσικο γμου και γενικ του οικογενειακο θεσμο. 3) Η κυραρχη κουλτορα των ασταθν ερωτικν σχσεων, του ατομισμο και της ιδιοτλειας των γονων σχετικ με το περιεχμενο της κησης. Χρειζεται η εξισορρπηση των δικαιωμτων και μλιστα η προστασα του αγννητου παιδιο, το οποο απ τη σλληψ του αποτελε αυθπαρκτη ονττητα και προσωπικτητα. Πολιτεα, Εκκλησα και Κοινωνα των πολιτν οφελουν να δημιουργσουν τις απαρατητες δομς, στε να αποφεγονται οι διακοπς κησης και να στηρζονται μητρες παιδι. 4) Οι δυσχερες επαγγελματικς και οικονομικς συνθκες. 5) ΜΜΕ και Νομοθετματα της Πολιτεας. στοχα νομοθετματα της Πολιτεας, συμβαλλοσης και της Ευρωπακς Ενσεως, υπονομεουν κυριολεκτικ τα θεμλια του σταθερο και συνεκτικο οικογενειακο βου, εν και τα ΜΜΕ με τη σειρ τους προβλλουν συστηματικ αμφισβητομενης αξας πρτυπα διαπροσωπικν ερωτικν και «οικογενειακν» σχσεων. Ο Αρχιεπσκοπος, επσης, θεωρε αναγκαο να εξετσουμε εκ νου τα πργματα με αντικειμενικ πνεμα και θερηση, χωρς ιδεοληψες, κραυγς και συναισθηματικς εξρσεις. «Η διδασκαλα και η θερηση της Εκκλησας επ του θματος εναι γνωστς. μως, η Εκκλησα της Ελλδος δεν περιορζεται σε θεωρητικς διατυπσεις και σε ηθικοπλαστικο τπου κηργματα. χει αναλβει και συνεχζει να αναλαμβνει συγκεκριμνες πρωτοβουλες ενσχυσης της γεννητικτητα» υπογρμμισε ο Αρχιεπσκοπος και ανφερε επιγραμματικ τα εξς: Α) Η πολπλευρη στριξη των οικογενειν - πνευματικ και ψυχικ μσω των ιερν μυστηρων και των ιερν ακολουθιν της Εκκλησας και της εκκλησιαστικς πνευματικς ζως. Η ηθικ, διδακτικ και ψυχολογικ στριξη μσω των διαφρων εκκλησιαστικν ιδρυμτων και δομν, πως Ιδρματα Γμου και Οικογνειας, Σχολς Γονων, Κντρα Συμπαραστσεως Οικογνειας. Η διαμεσολβηση των ιερων και των πνευματικν για την υπρβαση των διαφρων προβλημτων που προκπτουν εντς του γμου. Β) Η επσης πολπλευρη υλικ στριξη με διφορους τρπους, πως η υλικ ενσχυση οικογενειν, η ενσχυση των συλλγων πολυτκνων, οι δομς στριξης γεννσεων και αποφυγς διακοπς της κησης, οι κατασκηνσεις για παιδι και νους, τα κοινωνικ ιατρεα και φαρμακεα, τα κοινωνικ φροντιστρια, οι υποτροφες σπουδν, οι φοιτητικς εστες, τα διφορα οικονομικ βοηθματα σπουδν, η στριξη κατ τη στρατιωτικ θητεα, η εργασα σε εκκλησιαστικς δομς και ακμη η καλς νοομενη διαμεσολβηση προς εξερεση εργασας. |
| «Ωστσο βλπουμε το μλλον με ελπδα, επειδ δεν εναι δυνατν να ακυρωθε το ργο, το οποο λες οι Τοπικς Εκκλησες θεωρον σημαντικ και για τον εαυτ τους και για λη την Παγκσμια Ορθοδοξα. Σε ορατ μλλον, πιστεω, θα γνουμε μρτυρες της Πανορθδοξης Συνδου», δλωσε ο προστμενος του Γραφεου Τπου του Πατριρχη Μσχας και πασν των Ρωσιν. Στη συνχεια μλησε ο αντιπρδρος του Τμματος Εξωτερικν Εκκλησιαστικν Σχσεων πρωθιερας Νικολι Μπαλασφ. «Εναι πλον να γεγονς, γεγονς εμφανς αλλ και θλιβερ, τι η Σνοδος της Κρτης απτυχε να εναι Πανορθδοξη. Αυτ εναι κοιν πρβλημα της ορθδοξης οικογγειας, πως σημεινεται στην επιστολ του Αγιτατου Πατριρχη Κυρλλου προς τον Πατριρχη Κωνσταντινοπολης Βαρθολομαο μετ τη συνεδραση της Ιερς Συνδου τη Δευτρα», επεσμανε ο ιερας. Αναφερμενος στην προετοιμασα της Αγας και Μεγλης Συνδου της Ορθδοξης Εκκλησας σημεωσε τι η προσυνοδικ διαδικασα δεν απετλεσε 55 χρνια αδικοπων και συνεχν κπων, γιατ η προετοιμασα προωθετο κατ διαστματα και η πορεα της αφνει πολλ ερωτματα. «Συμμετεχα σε λες τις προσυνοδικς διασκψεις απ το 2009 που ξανρχισε αυτ η δουλει μχρι σμερα, οπτε μελτησα το προστορικ στα αρχεα του Τμματος Εξωτερικν Εκκλησιαστικν Σχσεων, που φυλσσει τα πρωτκολλα λων των συνεδρισεων, ηχογραφσεις των ομιλιν και ενδιμεσα σχδια κειμνων. λα αυτ τα υλικ διατπωσαν καλ λα τα στδια της κοινς διεργασας», σημεωσε ο πρωθιερας. Σχολιζοντας την εκτμηση του κ. Λοκιν, σμφωνα με την οποα η Ρωσικ Ορθδοξη Εκκλησα δεν εναι ικανοποιημνη για την ημερσια διταξη της Συνδου, ο αντιπρεδρος του Τμματος Εξωτερικν Εκκλησιαστικν Σχσεων σημεωσε: «Σε κποιο βαθμ συμμερζομαι αυτ την ποψη. Δεν εμαστε ικανοποιημνοι, επειδ η ατζντα εναι φτωχοτσικη κατ τη γνμη της Ρωσικς Ορθδοξης Εκκλησας. Στην αρχ της προετοιμασας της Συνδου αυτς, ταν το Σεπτμβριο του 1961 στη Ρδο επιτλους ελφθη κοιν απφαση για τη διοργνωσ της, διαμορφθηκε κατσταση θεμτων των μελλοντικς Συνδου, ο αριθμς των οποων ανλθε 120. Ττε προβλφθηκε τι η Σνοδος θα εναι αρκετ μακρχρονη, γιατ οι ιερρχες θα πρπει να δσουν κοιν απντηση σε λα τα ερωτματα που χει ο σγχρονος νθρωπος». Η Ρωσικ Ορθδοξος Εκκλησα προετομασε σχδια κειμνων για λα αυτ τα θματα, σημεωσε ο πατρ Νικλαος. Κποια απ αυτ τα κεμενα εξακολουθον να εναι ενδιαφροντα και επκαιρα, εν λλα χουν παλαισει καθς ξεπερστηκαν τα κοινωνικ και πολιτικ δεδομνα της εποχς εκενης. |
| Γι αυτος τους λγους χρειζεται να επιδικουμε να πεσουμε τη διεθν κοιντητα για την ανγκη δημσιας κριτικς στις ενργειες εκενων των πολιτικν και των κρατικν φορων, που προσπαθον να εντξουν ευασθητα θρησκευτικ ζητματα στις προεκλογικς τους εκστρατεες, χρησιμοποιντας τους πιστος για τα πολιτικ τους σχδια. – Εστε αισιδοξος τι τα προβλματα στη χρα σας και η παραβαση των ανθρωπνων δικαιωμτων, ειδικ κατ των πιστν, θα εισακουστον απ την Ευρπη; – Εναι γεγονς τι τα προβλματα των πιστν χουν δη ακουσθε στη διεθν κοιντητα, αν και οι θρησκευτικς μας κοιντητες δεν χουν δρσει πως θα πρεπε σε διεθνς εππεδο πολλς τελευταες δεκαετες, με αποτλεσμα να υπρχει χι μνον γνοια των προβλημτων των ορθοδξων πιστν απ τη διεθν κοιντητα, αλλ και βαθι διβρωση των χριστιανικν αξιν παγκοσμως. Ως εκ τοτου, τα τελευταα χρνια, το Γραφεο εκπροσωπσεως της ΟΕΟ μαζ με ορθοδξους δικηγρους και οργανσεις ανθρωπνων δικαιωμτων ρχισε κατ δναμιν να ανταποκρνεται στις προκλσεις αυτς, που εκδηλθηκαν σε διφορες μορφς νομικς, διπλωματικς και ενημερωτικς εργασας. σον δε αφορ στον ΟΑΣΕ, κατανοντας τις αρμοδιτητες των συγκεκριμνων διεθνν οργανισμν και δομν, δεν περιμνουμε τι ειδικ ο ΟΑΣΕ θα λβει κποιες αποφσεις επ του ζητματος της ΟΟΕ, καθτι αυτς ο Οργανισμς δεν εναι αρμδιος να εξετζει συγκεκριμνες παραβισεις των δικαιωμτων να αποφανεται επ αυτο λλου ζητματος. Ωστσο επειδ αυτς ο Οργανισμς ιδρθηκε με σκοπ τον ευρ διλογο, εναι πολ σημαντικ οι πληροφορες σχετικ με τις παραβισεις των δικαιωμτων των πιστν να ακογονται κατ τη διρκεια των συναντσεων του ΟΑΣΕ, τσι στε οι διπλωματικς αποστολς των κρατν-μελν του ΟΑΣΕ να περιλαμβνουν αυτ τα στοιχεα στις εκθσεις τους και να ενημερνουν τους προσταμνους τους γι αυτ τα ζητματα. Υπρχει, επσης, νας κλδος εσωτερικς παρακολοθησης των καταστσεων που σχετζονται με παραβισεις των δικαιωμτων των πιστν στο πλασιο της αποστολς του ΟΑΣΕ στην Ουκρανα κι τσι παρχουμε τη δυναττητα στους εκπροσπους του ΟΑΣΕ να συνομιλσουν απευθεας με τους πιστος μας στις περιοχς που σημεινονται οι συγκροσεις. Να σημειωθε τι οι εκπρσωποι του ΟΑΣΕ μεταβανουν στα σημεα των εντσεων και μπορον να διαπιστσουν ιδοις μμασι τι συμβανει εκε. Χρη σε λα αυτ πετχαμε να λβει η διεθνς κοιντητα αξιπιστες πληροφορες σχετικ με την κατσταση της ΟΟΕ και δεν μπορε κανες να πει τι δεν χει ενημερωθε για τα προβλματα χει ελλιπ γνση γι αυτ. Στην ηλεκτρονικ βση του ΟΑΣΕ και του ΟΗΕ χουν υποβληθε γραπτς δεκδες καταγγελες παραβισεων των δικαιωμτων των πιστν, εν πολλς απ αυτς χουν δημοσιευθε στους ισττοπους των δο Οργανισμν. Εναι διαφορετικ ββαια ζτημα τι μπορον πραγματικ να κνουν οι διεθνες δομς για παρμοιες παραβισεις. |
| Σμερα, στην Ευρπη δεν υπρχουν μεν φυσικς εκτελσεις, μως υπρχουν πνευματικς. Η λεγμενη φυλετικ ιδεολογα δεν εναι καθλου αποδεκτ απ τους χριστιανος, πως και απ λους τους αυθεντικ πιστος, ιουδαους και μουσουλμνους, ακμα και απ εκπροσπους λλων μεγλων θρησκειν. Η ιδα να προτενουμε στα αγρια στο νηπιαγωγεο να φορνε φορματα αντ για παντελνια στε να αποφασσουν μνοι το φλο τους, την ρα που στο σπτι τους περιμνουν «δο μπαμπδες» «δο μαμδες», απ την ποψη της βιβλικς διδασκαλας εναι τερατδης, ακμα και δαιμονικ. Εναι τραγικ που, τελευταα, στη χρα μας, δημοσιεουν βιβλα για παιδι σχολικς ηλικας, αλλ ακμα και προσχολικς ηλικας, με τα οποα τα παιδι μας ανατρφονται μσα σε αυτ το πνεμα. Εναι υπερβολ να ισχυριστομε τι πρκειται για πνευματικ δολοφονα; Πρτα απ λα, χωρς να γνωρζουμε πραγματικ τις διαθσεις και τη βοληση των ανθρπων μσα απ τη διεξαγωγ δημοψηφισμτων, επιβλλουν και προωθον τεχνηντως νομοσχδια, με τα οποα προσπαθον βμα-βμα να επιτχουν την κοινωνικ αναγνριση της ποψης τι η ομοφυλοφιλα εναι μνο ζτημα προσωπικς επιλογς, στην οποα δεν υπρχει θση για τον Δημιουργ για την ανθρπινη φση, πργμα που θα ανογει τη δυναττητα για την υιοθτηση παιδιν απ τα λεγμενα ομφυλα ζευγρια, που χουν επινοηθε ως εναλλακτικ πρταση αντ για το γμο και την οικογνεια. Νομοθετον συστηματικ ακμα και τιμωρα σε περπτωση λεκτικς προσβολς. Ο σκοπς τους εναι να απαγορεσουν στους ιερες να κηρττουν τη διδασκαλα της Εκκλησας περ της ιερτητας του γμου, ξω απ τους ναος. Πραγματικ δημοκρατα! Λοιπν, και στη Σερβα, χωρς καμα αμφιβολα, υπρχουν κκλοι, οι οποοι υποστηρζουν την απαγρευση της βιβλικς διδασκαλας. – Η Σνοδος της Σερβικς Ορθδοξης Εκκλησας χαρακτρισε το νομοσχδιο για τη συμβωση ομφυλων ζευγαριν ως απαρδεκτο, υπογρμμισε τι οι περισστερες απ τις διατξεις του εναι αντθετες στη διδασκαλα της Εκκλησας πολλν αινων, και πρτεινε, στε τα ιδιοκτησιακ, νομικ και λλα ζητματα των παρτενρ σε αυτς τις κοιντητες να ορζονται απ λλους νμους. Σε αυτ το νομοσχδιο ποιο εναι το πιο προβληματικ για την Εκκλησα; ταν διατυπθηκαν τα σχλια σε αυτ το κεμενο του νομοσχεδου, εχαν ληφθε υπψη τα δικαιματα των παρτενρ στις συμβισεις ομφυλων; |
| Εκενοι που κρατον την Ορθοδοξα στον κσμο σμερα, εναι οι γιοι. Αυτο μνουν οι γιατρο μας, με τα λγια τους (πατερικ και λειτουργικ κεμενα), τα λεψαν τους, τα θαματ τους. Εμες κρατσαμε τα κεμενα των Πατρων, αλλ " αγνοομε την θεραπευτικ μθοδο, που δημιουργε αγους και πατρες. «Θεραπεουμε» μνο με τα λγια (ευχς), αλλ χωρς εγχερηση, αφο ασχολομεθα με «τελετς» και χι με την κθαρση των μελν της ενορας μας. Αντ να αγωνισθομε να θεραπεσουμε με την χρη του Θεο τους ανθρπους, επιδικουμε να τους «εξασφαλσουμε» θση στον παρδεισο, αφνοντς τους μως αθεραπετους εσωτερικ και καθιστντας βασικ επιδωξ μας να δημιουργσουμε «ηθικος» και «χρηστος» πολτες του παρντος κσμου, ευπειθες και νομοταγες και τελικ «ευχρστους» και χι πολτες της ουρνιας (κτιστης και θεας) βασιλεας. Γ. Η ΕΝΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ Η Ενορα, με την πνευματικτητα και κοινωνικτητ της, ως χρος αναπλσεως και ανακαινσεως της λης ζως, επζησε -παρλες τις μεταπτσεις- σ " λη την διρκεια του Βυζαντου - Ρωμανας και της Μεταβυζαντινς περιδου. Αναγεννητικς πνευματικς κινσεις, πως του αγου Συμεν του Νου Θεολγου († 1037), των Ησυχαστν (ιδ " αι.), των Κολλυβδων (ιη " αι.) επαναπροσανατλιζαν χριστοκεντρικ την πορεα της, ξαναφρνοντας τον επσκοπο -(πρεσβτερο) ησυχαστ και θεραπευτ στη ζω της εκκλησας και θτοντας την πνευματικ ζω (ως πορεα θεσεως) στο επκεντρο των σκοπν της εκκλησιαστικς ζως. Απ το 1821 και εδ, υπ την επδραση των δυτικοφρνων διαφωτιστν και μλιστα του Αδ. Κορα, ο κληρικς θα εγκαταλεψει τον ησυχασμ, εγκλωβιζμενος στον ευσεβισμ και την ηθικολογα. Κατ την Δουλεα, στα πλασια της ενορας αναπτχθηκε ο κοινοτισμς και συνεχσθηκε η παρδοση της κοινωνικς υπρξεως της Ορθοδοξας. Η κοινοτικ οργνωση της υπδουλης Ρωμηοσνης δεν ταν κτι το νο. ταν ο ορθδοξος κοινοτισμς, με θεμλια καθαρ πνευματικ και χι ορθολογικ. Η Δουλεα μλιστα λειτοργησε σαν πρκληση για την επιστροφ στην πρωτοχριστιανικ κοιντητα, με την σσφιγξη των σχσεων των Ρωμην και ανπτυξη της αδελφικτητας στη ζω τους. Στην Δουλεα συνβη δηλαδ, σε μεγαλτερο βαθμ και νταση, αυτ που παρατηρεται και σμερα ακμη στον χρο της ρωμαικης διασπορς. Ββαια, στην διαμρφωση αυτ της ζως συνβαλαν τα μοναστρια, που συνχισαν την λειτουργα τους μσα και ξω απ τα αστικ κντρα, πως στη Ρωμανα/Βυζντιο, και προσφεραν αυθεντικ θεμλια κοινωνικτητας. Οι υπδουλοι Ρωμηο, μσα στα ενοριακ πλασια, εχαν ισχυρ ανεπτυγμνη τη συνεδηση του αδελφο και γι " αυτ ως αδελφο προσφωνονταν μεταξ τους. Το 1835 ο Κ. Οικονμος θα παρατηρσει με παρπονο, τι η να κουλτορα της Ευρπης παραμρισε το «αδελφ», εισγοντας στη ζω των Ρωμην το φργκικο «Κριε» (MONSIEUR, ΜΕΙΝ HERR, SIGNORE κ.λπ.). |
| Την επμενη ημρα μως και παρ το γεγονς τι ο εκπρσωπος της δναμης του ΟΗΕ (UNMIK) που ττε ταν ενεργ στο Κσοβο αρνθηκε τι ο θνατος των Αλβανν οφελετο σε Σρβους, ξσπασαν συμπλοκς που απεδεχθησαν αιματηρς. Μεγλος αριθμς Αλβανν συγκεντρθηκε στη ντια πλευρ του ποταμο μπαρ, με τους Σρβους να βρσκονται απ την λλη πλευρ και τη δναμη του ΝΑΤΟ (KFOR) στη μση για να αποτρψει τα επεισδια. Αυτ δεν κατστη εφικτ. Απ τις συγκροσεις, τις οποες οι Σρβοι χουν ονομσει «το πογκρμ του Μαρτου», χασαν τη ζω τους εννα Σρβοι, εν υπρξαν και εκατοντδες τραυματες. Το χειρτερο μως εναι τι στη συνχεια, η αλβανικ πλειοψηφα επιδθηκε σε μα σειρ επιθσεων εναντον σερβικν κοινοττων σε λο το δαφος του Κοσβου. Το πογκρμ επεκτθηκε εναντον της πολιτιστικς κληρονομις των Σρβων του Κοσβου με την καταστροφ 35 εκκλησιν και τουλχιστον 18 μνημεων μεγλης πολιτιστικς κληρονομις. Εκτιμται τι 900 νθρωποι ξυλοκοπθηκαν τραυματστηκαν, 935 κατοικες κατακηκαν, 3.870 κτοικοι εκδιχθηκαν απ τις εστες τους, 6 κωμοπλεις και 10 χωρι υπστησαν εθνοκθαρση – κτι στο οποο αναφρθησαν ακμη και αξιωματοχοι διεθνν οργανισμν. Ωστσο ουδες συνελφθη για τα επεισδια αυτ. Αφορμ για την ξαρση της βας ταν ο πνιγμς, στον ποταμ μπαρ, δο παιδιν αλβανικς εθντητας. Για το τραγικ αυτ γεγονς ενοχοποιθηκαν Σρβοι, που υποτθεται τι καταδωκαν τα παιδι, αναγκζοντς τα να καταφγουν στο ποτμι, που και πνγηκαν. Οι ρευνες της UNMIK αργτερα απδειξαν τι επρκειτο για ατχημα και πως κανες Σρβος δεν ευθνεται για το θνατο των παιδιν. Τι ζητ η Σερβικ Εκκλησα σμερα «Για αινες, η Σερβικ Ορθδοξη Εκκλησα υπρξε το κριο στριγμα του λαο μας στο Κοσσυφοπδιο και τα Μετχια και ο κριος παργοντας για την εντητα, την επιβωση και τη διατρηση της εθνικς, πνευματικς και πολιτιστικς της ταυττητας. Χωρς την ειδικ προστασα της Εκκλησας, η επιβωση του λαο μας και η επιστροφ των εξριστων δεν θα ταν ποτ δυνατ», αναφρει μεταξ λλων και επισημανει τι η Εκκλησα, ο Σρβικος λας στο Κοσσυφοπδιο και τα Μετχια τα τελευταα 24 χρνια υφσταται κατφορη παραβαση των θεμελιωδν ανθρωπνων δικαιωμτων και συνεχες επιθσεις. |
| Ο γιος Σεραφεμ (Σμπολεβ): «Η ζω για τον Θε, αυτς εναι ο προορισμς της ζως μας στη γη» Τα αποφθγματα ενς θαυματουργο απ τη Σφια Ο γιος Σεραφεμ (Σμπολεβ) ταν πνευματικς μαθητς του Οσου Ανατολου (Ποταπβ) της πτινα, λαβε την ευλογα απ τον γιο Ιωννη της Κροστνδης για να ξεκινσει τη μοναστικ πορεα του και στη συνχεια διοικοσε τις ρωσικς εκκλησιαστικς κοιντητες στη Βουλγαρα την περοδο 1921-1950. Ο γιος Σεραφεμ ταν μια εξχουσα μορφ του ρωσικο μεταναστευτικο κινματος, νας ασκητς ευσεβς και αγωνιστς για την καθαρτητα της Ορθοδοξας, να παρδειγμα αρχιερα που φησε σημαντικ χνος στην ιστορα της Βουλγαρικς Ορθδοξης Εκκλησας, πολλος οπαδος, πνευματικος μαθητς (μεταξ των οποων και Βολγαροι ποιμνες κι επσκοποι) και εξαιρετικ σημαντικ θεολογικ ργα. Την πιο δισημη σκψη του, δηλαδ τι: «Η ορθδοξη θεολογα εναι ακριβς ανλογη με την αγντητα», την εφρμοσε στη ζω του. Τα κυριτερα χαρακτηριστικ του δεσπτη, παρ " λη τη μρφωσ του, ταν, σμφωνα με σους τον γνριζαν, η αγντητα και η ολτητα της παιδικς του πστεως, πργμα το οποο εναι σχεδν ανκουστο στην ορθολογικ μας εποχ. σους αμρτησαν κατ της Ορθοδοξας τους αποκλυπτε χωρς προσωπικ εχθρτητα, αλλ ταυτχρονα δεν θυσαζε την αλθεια για χρη μιας παρεξηγημνης αγπης προς τον πλησον. Στα κηργματ του και στα θεολογικ του ργα, ο Δεσπτης αποκλυπτε την αληθιν διδασκαλα των Αγων Πατρων πνω σε πολλ βασικ ζητματα της Ορθδοξης πστης. Στις νουθεσες του προς τα πνευματικ του τκνα μετφερε την αγα θεολογικ σοφα με απλ και προσιτ τρπο. Δεν χουν διασωθε πολλς απ τις καταγεγραμμνες πνευματικς νουθεσες του Αγου Σεραφεμ. Λγω της αλλαγς της εξουσας στη χρα το 1944, ο Δεσπτης επιμελθηκε της συλλογς κηρυγμτων του που επρκειτο να εκδοθε, αφαιρντας αντικομμουνιστικς δηλσεις, και ζτησε απ τα πνευματικ του τκνα να καταστρψουν τις επιστολς του. Πολ λγοι αντγραψαν κποια αποσπσματα απ τις επιστολς πριν τις καταστρψουν. Ο γιος τος νουθετοσε στα Ρωσικ και οι Βολγαροι μαθητς τους τα κατγραφαν, μεταφρζοντς τα στα Βουλγαρικ. Οι ακλουθες νουθεσες δθηκαν απ τον Δεσπτη Σεραφεμ σ’ ναν νεαρ, τον δισημο Βολγαρο ποδοσφαιριστ Νικολι Μουτφτσιεβ, τη δεκαετα του 1920. Σμερα, μως, μπορον να εναι χρσιμες σε λους. Το κυριτερο πργμα εναι χι μνο να τα διαβζει κανες, αλλ και να προσπαθε να τηρε τις συμβουλς του θεπνευστου γροντα, που κατατχθηκε στους Αγους και απ τις δο Τοπικς Ορθδοξες Εκκλησες -τη Ρωσικ και τη Βουλγαρικ. |
| Σ αυτ την περπτωση χουμε να κλασικ παρδειγμα αλλοωσης εννοιν για να παραπληνσουν τους πιστος του Ελλαδικο κσμου. Γενικς, ο εχθρς του ανθρπινου γνους πντα καταφεγει στην αλλοωση εννοιν, τη διαστρβλωσ τους με σκοπ την παραπλνηση. Στον Ακθιστο μνο προς την Υπεραγα Θεοτκο συναντμε λξεις που απευθνονται στη Μητρα του Θεο, πως: “Χαρε, η τον φθορα των φρενν καταργοσα”. Ο φθορας των φρενν, δηλαδ αυτς που φθερει τις ννοιες, και τις υποκαθιστ, εναι ο διβολος, ο ανκαθεν ψυτης. Σε αυτ την περπτωση, χει επιβληθε στη Σνοδο των επισκπων της Ελλδας απ το Φανρι σστημα ψεδους και αλλοωσης εννοιν αναφορικ με το Ουκρανικ εκκλησιαστικ ζτημα, σχεδιασμνο απ τους σχισματικος ουκρανος. Και πολλο, κατ πως φανεται, πστεψαν αυτ το σστημα και το δχτηκαν. Η παραπλνηση και αλλοωση εννοιν δεν γκειται στο τι το Αυτοκφαλο εναι το κριο ζτημα στον ουκρανικ “φκελο”. Η οξτητα του ζητματος τρα δεν εντοπζεται στο ερτημα απ ποιν, πως και με ποιος ρους αυτ το αυτοκφαλο μπορε να χορηγεται. Αυτ εναι δευτερεοντα ζητματα τα οποα μπορομε να συζητμε και τα οποα χουν συζητηθε στο πλασιο των διορθδοξων σχσεων. Το πρβλημα – κλειδ που προξνησε τη ρξη και απειλε την Ορθδοξα με ανεπανρθωτο σχσμα εναι η αντικανονικ επισημοποηση του σχσματος Φιλρετου, η αναγνριση των λακν ως επισκπων και τα συλλετουργα μαζ τους, η αναγνριση της παραεκκλησιαστικς πολιτικοποιημνης δομς, παρλληλης με την Ουκρανικ Ορθδοξη Εκκλησα που εναι η Εκκλησα της Ουκρανας. Το δετερο σημαντικτερο ζτημα στα ρια της αρεσης εναι η βατικανοποηση του Φαναρου και η εισβολ του στη ξνη κανονικ περιοχ, πργμα που προκλεσε τους διωγμος πιστν της Ουκρανικς Ορθδοξης Εκκλησας. Αυτ εναι τα πραγματικ προβλματα, αυτ εναι τα ζητματα που μπορον ξαν να διαιρον την Εκκλησα, πως χλια χρνια πριν. Και οι επσκοποι στη Σνοδο συζητον για κποιο δικαωμα χοργησης του Αυτοκφαλου, την δια στιγμ που τα ζητματα αρχν μνουν στη σκι. Με αποτλεσμα να χουμε να καταστροφικ ανακοινωθν. Τρομζω με τη σκψη αναφορικ με τις επιπτσεις που θα προκψουν απ την επιπολαιτητα που επιδεικνουν πολο απ τους συμμετχοντες στη Συνδο της Εκκλησας της Ελλδας. Και αυτ την ατζντα, προφανς, τους την χουν επιβλει απ τα ξω. Και βεβαως, θα μποροσαν να την αναγνωρσουν και να την αποτρψουν. Αλλ δεν το καναν. |
| 109 Migne, gr. ser. T. C, р. 1249: πλιν ο ρθδοξοι δικοντο, ξορζοντο, ξιωμτων πιπτον, κτημτων κα οκημτων ποστεροντο. Ср.: Migne, T. CIX, p. 113: ντεθεν πλρη μν τ πολιτικ δεσμοτρια τν δι τιμ γντων ατ τν γραντων, τν μοναζντον, τν πισκπων, τν ποιμνων, τν ποιμενομνων, πλρη δ τ ρη τε κα σπλαια τν κακουργν ναιρεθντων λιμ τε κα δψει κα τν κ πολιορκα δειν οκ π λαττον. Ср. еще: Ibid. Col. 153 … 110 Migne, gr. ser. T. CX, col. 1009–1010 и дал. 1033: κα το π ελβειαν μοναχο ξορζων κα ακιζμενο. 111 Проф. А. А. Васильев . Лекции по истории Византии, с. 270–271, со ссылкой на труды кембриджского профессора истории Дж. Бьюри, специально исследовавшего вопрос о территориальных пределах гонений на иконопочитателей при имп. Феофиле. Соч. Дж. Бьюри мы не могли достать. 112 Прп. Иосиф, к сожалению, точно так же ни в одном из своих произведений не делает даже намека на это время. Но другие песнописцы современники – свв. Феофан и Феодор Начертанные прекрасно изобразили его в трогательном подобне в честь св. вмч. Димитрия Солунского: «Приди мученик Христов, к нам, нуждающимся в твоем сочувственном посещении, и избави озлобленных (κεκακωμνου) мучительными угрозами и ужасным еретическим неистовством; от них мы гонимы, как пленники и обнаженные, часто переходя с места на место и блуждая в пещерах и горах». См. греч. Печатн. Минею за октябрь, Венец. изд. 1861, под 26-м числом. 113 Малое житие. Гл. VI. С. 6: ρων γρ παντε ο ρθδοξοι τ τμιον κα εκατστατον το νδρ κα τ ν λγοι δ κα κανν πρ τν ποστολν δοκμαζον. 114 Ср. Большое житие. Гл. XVI: τ στθο τν ν τ μεγλ τν πλεων σκητν συνελθντε… См. Migne. Т. CV, р. 953. 117 Когда после смерти последнего иконоборца императора Феофила был поднят вопрос о восстановлении Православия, то царица Феодора, рассказывает продолжатель Феофана, сначала боялась, так как многие сенаторы и высшие сановники преданы ереси, в особенности за нее стоит влиятельное духовенство и сам патриарх. См. Журн. Мин. Нар. Просв. 1891 г., часть 273, янв. Ст. Ф. И. Успенского «Константинопольский собор 842 г. и утверждение Православия», с. 92, откуда мы пользуемся выдержкой. См. там еще цитату из Иоанна Скилицы (Кедрина): «ересь поддерживали большая часть сената и синода и сам патриарх». |
|
|
