527 Каптерев Η. Ф. Характер сношений… С. 482. 528 См. ниже, гл. 9. 529 Каптерев Η. Ф. Патриарх Никон и его начинания. С. 19–22, 164 сл.; Mediin W. К. Op. cit. Р. 148–153. 530 Впервые житие Никона было написано его учеником И. Шушериным: Житие св. патриарха Никона/Изд. Имп. Акад. наук. СПб., 1917.0 его судьбе см. также: Каптерев Η. Ф. Патриарх Никон и его начинания; Он же. Патриарх Никон и царь Алексей; Palmer W. The patriarch and the Tzar. Vol. 6; Medlin W. K. O p. cit. P. 152–210. О староверах см. автобиографию протопопа Аввакума: La Vie de TArchipretre Avvakum, ecrit par luimeme/Transl. and edited P. Pascal. См. также: Conybeare F. С. Russian Dissenters. P. 79 ff. Описание Русской церкви времени Никона см.: Paul of Antioch. The Travels«of Macarius/Selected by W. L. Ridding. P. 26–90. 531 Medlin W. K. O p. cit. P. 211–223; Wittram R. Peters des Grossen Verhдlmnis zur Religion und den Kirchen//Historische Zeitschrift. 1952. Bd. CLXXIII. S. 261–296. 532 Св. Иоанн Дамаскин. De Fide Orthodoxa (Πηγ Γνσεως)//PG. Τ. XCIV. 533 См. выше, кн. II, гл. 2. 534 См. выше, кн. II, гл. 5. 535 См. выше, кн. II, гл. 6. 536 Самая лучшая книга о Петре Могиле и его «Исповедании»: Malvy Α., Viller Μ. La Confession Orthodoxe de Pierre Moghila//Orientalia Christiana, Analecta X. 1927. Там приводится полный текст «Исповедания». О его жизни см.: Ibid. P. IXXVII. См также: Legrand Ε. Bibliographie Hellenique: description raissonee des ouvrages publies en Grec par des Grecs au 17 e siecle. Vol. IV. P. 104–160; Florovski G. Le Conflit de deux traditions. P. 50–56. 537 Malvy Α., Viller Μ. Op. cit. P. XIVXLVII; Legrand Ε. Op. cit. P. 104–110. 538 Malvy Α., Viller Μ. Op. cit. P. LIII; Pargoire J. Meletios Syrigos//Echos d " Orient. 1920. Vol. XII. P. 24. 539 О Василии Лупуле см.: Jorga N. Byzance apres Byzance. P. 163–181. 540 Mansi J. D. S acrorum Conciliorum Collectio. Т. XXIV. P. 1720. 541 Рассказ Скогарди приводится в кн.: Hurmuzaki Ε., de. Documente Privatore la Istoria Romдnilor. Vol. IV. I. P. 668; MalvyA., Viller M. Op. cit. P. XLIXLI.

http://lib.pravmir.ru/library/ebook/2443...

Ср. понимание Бож. сущности Лиц св. Троицы у Каппадокийцев. См. Проф. А. Спасский, цит. соч., стр. 503–504 и 519–520. 911 De Trinit. D. VII, VI, 11; Migne, t. 42, col. 943–5; VIII, n. 1. Proem.; col. 946–947. Cnfr. VIII, VI, 11; col. 945: «non enim major essentia est Pater et Filius et Spiritus Sanctus simul, quam solus Pater aut solus Filius; sed tres simul illae substantiae sive personae... aequales sunt singulis». «Nec plus aliquid sint duae, quam una». – De Trinitate Dei VI, 10, 12. Migne, t. 42, col. 932 etc. 914 См. хотя бы только противоарианские сочинения блаж. Августина. Migne, t. 42, col. 683–814 и др. 916 В IV-oм веке обычной или наиболее распространенной формулою тринитарного догмата, получившего свою окончательную формулировку в это время, была такая: «в Боге одно существо в трех Ипостасях». См. Прот. Н. Малиновский. Правосл. Догматич. Богословие. Харьков. 1895. Ч. 1-ая, стр. 305. 917 De Trinit. D. V, IV, 5; V, V, 6; Migne, t. 42, col. 913–914. cfr. col. 912–917. Böhringer, op. cit., II, S. 279. Seeberg, op. cit., II; S. s. 145–146. Harnack, op. cit., Bd III, S. 108. Anmerk. 4. 918 Quamvis diversum sit Patrem esse et Filium esse, non est tamen diversa substantia; quia hoc non secundum substantiam dicuntur, sed secundum relativum; quod tamen relativum non est accidens, quia non est mutable. De Trin. D. V, V, 6; Migne, t.42, col. 914. DeTrin. V, III, 4. M., col. 913; cfr. Ibid. col. 943–945. 919 Si enim tres personae, commune est eis, quod persona est... Nam persona generale nomen est. De Trinit. D. VII, IV, 7. Migne, t. 42, col. 940. Cnfr. ibid. n. 8, col. 940–941. VII, VI, 11; col. 943 etc. Dorner, op. cit., S. 7. 920 Dorner, op. cit., S. 7. – В патристической литературе нередко можно читать, что определяющим личность элементом, коренным ее признаком служит самоподвижность ее, т. е., способность ее к самоопределению, свободная воля, самостоятельно управляющая своими свободными действиями или своею деятельностью, отсюда также и эта последняя. Личность, по святоотеческому разуму, «не есть простая индивидуальность, а разумно волящее, самосознающее и свободное начало.

http://azbyka.ru/otechnik/Avrelij_Avgust...

SchalkMak G.Schalkhausser, Zu den Schriften des Makarios von Magnesia. Leipzig 1907 (Wortregister 211–218). [ca 400] SchartHaun B. Schartau, Codices Graeci Haunienses. Kopenhagen 1994. SchedeMyos J.Papademetriu, τ Σχδη το Μυς, in: Classical Studies presented to B.E.Perry. Urbana 1969,210–222. [s.XII] SchilHyp E.Schilbach, Die Hypotyposis der Katholikoi Kritai ton Rhomaion. BZ 61 (1968) 44–70 (Index S.70). [s.XIV] SchilMet E.Schilbach, Byzantinische metrologische Quellen. Thessalonike 21982. [großteils ersetzt durch GeomFisc] SchiroSched G.Schirò, La schedografia a Bisanzio nei sec. XI–XII e la scuola dei SS. XL martiri. BollGrott 3 (1949) 11–29. [s.XI–XII] SchmalzMed G.Schmalzbauer, Medizinisch-Diätetisches über die Podagra aus spätbyzantinischer Zeit. JÖB 23 (1974) 229–243 (Glossar 240–243). [s.XV] SchminckStud A.Schminck, Studien zu mittelbyzantinischen Rechtsbüchern. Frankfurt 1986. [s.IX–X] SchneidPol R.Schneider, Griechische Poliorketiker, II. Berlin 1908. [s.X] SchneidUrk F.Schneider, Mittelgriechische Urkunden für San Filippo di Gerace. Quellen u. Forschungen 10 (1907) 247–274. ScholAesch Scholia graeca in Aeschylum, I. II/2, ed. O.Langwitz Smith. Leipzig 1976.1982. ScholAeschD Aeschylus, Tragoedia, rec. G.Dindorf. T.III: Scholia graeca. Oxford 1851. ScholAeschin Scholia in Aeschinem, ed. M.R.Dilts. Stuttgart 1992. ScholApRh C.Wendel, Scholia in Apollonium Rhodium vetera. Berlin 21958 (Index 394–401). ScholAr Scholia graeca in Aristophanem, ed. F.Dübner. Paris 1877. ScholArat Scholia in Aratum vetera, ed. J.Martin. Stuttgart 1974. ScholAristid Scholia in Aristidem, ed. W.Dindorf, Aristides III. Leipzig 1829. ScholAristPol Scholien zu Aristoteles, in: O.Immisch, Aristotelis Politica. Leipzig 1909, 295–329. ScholArK Scholia in Aristophanem ed. edendave cur. W.J.W.Koster – D.Holwerda. I–IV. Groningen 1960–1996.– I/IA siehe ScholArProl, IV siehe TzetzAr.– I 2: Sch. vet. et Tricl. in Equites, ed. D.Mervyn Jones – N.G.Wilson. 1969; I 3,2: Sch. rec. in Nubes, ed. W.J.W.Koster. 1974; II 4: Sch. rec. in Lysistratam, ed. J.Hangard. 1996; III 1a: Sch. vet. in Ranas, ed. M.Chantry. 1999; III 1b: Sch. rec. in Ranas, ed. M.Chantry. 2001; III 4a: Sch. vet. in Plutum, ed. M.Chantry. 1994; 4b: Sch. rec. in Plutum, ed. M.Chantry. 1996.

http://azbyka.ru/otechnik/Spravochniki/l...

Spanish VerseThe Penguin Book of Spanish Verse/Ed. by J. M. Cohen. Harmondsworth, 1960. Spengel ed. 1854 – Aphthonii Progymnasmata 2//Rhetores graeci II/Ed. L. Spengel. Lipsiae, 1854, t. 2. Spengel ed. 1856 – Aphthonii Progymnasmata//Rhetores graeci III/Ed. L. Spengel. Lipsiae, 1856, t. 3. Spengel, Hammer edd. 1894 – De Rhetorica//Rhetores graeci 1/Ed. post L. Spengel, C. Hammer. Lipsiae, 1885/1894, vol. 1. Spengler 1920 – O. Spengler. Der Untergang des Abendlandes. Umrisse einer Morphologie des Weltgeschichte. 1. Bd. Miinchen, 1920. Staiger 1959– E. Staiger. Grundbegriffe der Poetik. 4. Aufl. Zurich, 1959. Stegeman 1932 – W. Stegeman. Municianus d. A.// Pautys ReaiEncyclopadie, 1912, Bd. 15, Hbb. 2, col. 1975–1986. Stemplinger 1911 – E. Stemplinger. Das Plagiat in der griechischen Literatur. Lpz., 1911. Stevenson 1876– H. Stevenson. L " hymnographie de ÍEglise grecque. Du rythme dans les can- tiques de la liturgie grecque//Revue des Questions historiques, 1876, 20. Tatarkiewicz 1962 – W. Tatarkiewicz. Estetyka nowozytna//Wl. Tatarkiewicz. Historia estetyki, t. 2. Wroclaw, Warszawa, Krakow, 1962. Textes choisis de/" Encyclopedic/Ed. par A. Soboul. P., 1962. Thiio ed. 1878–1912– Servii Grammatici qui feruntur in Vergilii Aeneidos libros IIII/Ed. Georg Thilo. Lipsiae, 1878. Tossi 1992– R. Tossi. Dizionario delle sentenze latine e greche. 10 000 citazioni dall» Antichita al Rinascimento con commento storico, litterario e fliologico. Milano, 1992. Trypanis 1968– C. A. Tiypanis. Fourteen Early Byzantine cantica//Wiener Byzantinistische Studi- en. Wien, 1968, Bd. 5. Tuilier 1969– A. Tuilier. La Passion du Christ: Tragedie. P., 1969. Vasari 1896– G. Vasari. Delle vite dé piu eccelenti pittori, sculptori e architetti/Ed. A. Salinari (2nda ed.). Firenze, (1896). Venturi 1963– F. Venturi. Le origini dell» «Encyclopedia». Torino, 1963. Verpeaux 1959 – J. Verpeaux Nicephore Choumnos: Homme d " Etat et humaniste byzantin. P., 1959. Walz ed. 1832–1836– Rhetores graeci 1-IX (Bibl. scriptorum graecorum et romanorum Teubne- riana)/Ed. Chr. Walz. Stuttgartiae e. a., 1832–1836, vol. 1–9.

http://azbyka.ru/otechnik/Sergej_Averinc...

Согласно календарю Римско-католической Церкви для Англии, поминовение святого совершается 4 сент.; К. почитается как покровитель католич. еп-ства Хексем и Ньюкасл. Во 2-й пол. ХХ в. почитание святого возникло в Сурожской епархии РПЦ, в его честь названы правосл. приходы в Дареме и в Труро (графство Корнуолл). Имя К. включено в состав Собора святых, в земле Британской и Ирландской просиявших (решение Свящ. Синода РПЦ от 21 авг. 2007). Ист.: Reginaldi monachi Dunelmensis Libellus de admirandis Beati Cuthberti virtutibus/Ed. J. Raine. L., 1835; Miscellanea biographica/Ed. J. Raine. L., 1838; Historiae Dunelmensis scriptores tres: Gaufridus de Coldingham, Robertus Greystanes, et Willelmus de Chambre/Ed. J. Raine. L., 1839; Symeonis Dunelmensis Opera et Collectanea/Ed. J. H. Hinde. Durham, 1868. Vol. 1; idem. Opera omnia/Ed. Th. Arnold. L., 1882-1885. 2 vol.; The Life of St. Cuthbert in English Verse, c. AD 1450, from the Original Manuscript in the Library at Castle Howard/Ed. J. Th. Fowler. Durham, 1891; Rites of Durham/Ed. J. Th. Fowler. Durham, 1903; Craster H. H. E. The Red Book of Durham//EHR. 1925. Vol. 40. P. 504-532; The Miracles of St. Cuthbert at Farne/Ed. H. H. E. Craster//AnBoll. 1952. T. 70. P. 5-19; Bedas metrische Vita sancti Cuthberti/Hrsg. W. Jaager. Lpz., 1935; MartRom. Comment. P. 104-105; Two Lives of St. Cuthbert/Ed. B. Colgrave. Camb., 1940; Levison W. Die «Annales Lindisfarnenses et Dunelmensis»: Kritisch untersucht und neu herausgegeben//DA. 1961. Bd. 17. S. 447-506; Historia ecclesiastica gentis Anglorum: Bede " s Ecclesiastical History/Ed. B. Colgrave, R. A. B. Mynors. Oxf., 1969; Alcuin. The Bishops, Kings and Saints of York/Ed. P. Godman. Oxf., 1982; Symeon of Durham. «Libellus de exordio atque procursu istius, hoc est Dunhelmensis, ecclesie»: Tract on the Origins and Progress of This the Church of Durham/Ed. D. Rollason. Oxf.; N. Y., 2000; «Historia de Sancto Cuthberto»: A History of Saint Cuthbert and a Record of His Patrimony/Ed. T. J. South.

http://pravenc.ru/text/2462347.html

Ист.: Ioannis Cantacuzeni Historiarum libri IV/Ed. J. Schopen. Bonnae, 1828-1832. 3 vol.; Nicephori Gregorae Byzantina historia/Ed. J. Schopen. Bonnae, 1829-1830. Vol. 1-2; Chronicon Paschale/Ed. L. Dindorf. Bonn, 1832; Georgius Cedrenus Ioannis Scylitzae Compendium historiarum/Rec. I. Bekker. Bonn, 1838; Michaelis Glycae Annales/Rec. I. Bekker. Bonn, 1836; Theophanis Continuatus, Ioannes Cameniata, Symeon Magister, Georgius Monachus/Rec. I. Bekker. Bonn, 1838; Ioannis Zonarae Epitome Historiarum/Ed. L. Dindorf. Lipsiae, 1868-1875. Vol. 1-6; Theophanis Chronographia/Rec. C. de Boor. Lipsiae, 1883-1885. Vol. 1-2; Josua the Stylite. The Chronicle/Ed. W. Wright. Camb., 1882; The Syriac Chronicle known as that of Zachariah of Mitelene/Trans. F. J. Hamilton, E. W. Brooks. L., 1899; Michel le Syrien. Cronique/Ed. J.-B. Chabot. P., 1899-1910. Vol. 1-4; Georgii Acropolitae Opera/Rec. A. Heisenberg. Lipsiae, 1903; John, bishop of Nikiou. The Chronicle/Trans. R. H. Charles. L.; Oxf., 1916; Heisenberg A. Neue Quellen zur Geschichte des lateinischen Kaisertums und der Kirchenunion. Münch., 1922-1923. Bd. 1-3; Laonici Chalcocandylae Historiarum demonstrationes/Rec. E. Darky. Bdpst., 1922-1927. Vol. 1-2; Michael Ducas. Istoria turco-byzantina: 1341-1462/Ed. V. Grecu. Bucureti, 1958; Critobul din Imbros. Din domnia lui Mahomed al II-lea anii 1451-1467/Ed. V. Grecu. Bucureti, 1963; Georgios Sphrantzes. Chronicon minus. Memorii/Ed. V. Grecu. Bucureti, 1966; Nicetae Choniatae Orationes et epistulae/Rec. I. A. van Dieten. B., 1972; Ioannis Scylitzae Synopsis historiarum/Rec. I. Thurn. B., 1973; Nicetae Choniatae Historia/Rec. I. A. van Dieten. B.; N. Y., 1975; La caduta di Costantinopoli/Testi a cura di A. Pertusi. Mil., 1976. 2 vol.; Georges Pachymérès. Relations historiques/Ed. A. Failler. P., 1984-1999. 4 vol.; The Chronicle of John Malalas/Ed. E. Jeffreys, M. Jeffreys, R. Scott. Melbourne, 1987; Nicephoros, Patriarch of Constantinople. Short History/Ed. C. Mango. Wash., 1990; Ammianus Marcellinus. The Chronicle/Ed. B. Croke. Sydney, 1995.

http://pravenc.ru/text/372674.html

Ист.: Jaff é. RPR; Regesta pontificum Romanorum inde ab anno post Christum natum 1198 ad annum 1304/Ed. A. Potthast. B., 1874-1875. 2 vol. Graz, 1957r; Holtzmann W. Kanonistische Erganzungen zur Italia Pontificia//QFIAB. 1957. Bd. 37. S. 55-102; 1958. Bd. 38. S. 67-175; Volpini R. Additiones Kehrianae//Rivista di storia d. Chiesa in Italia. 1968. Vol. 22. P. 313-424; 1969. Vol. 23. P. 313-360; Regesta Pontificum Romanorum: Germania pontificia/Ed. A. Brackmann. B., 1910-1935. 10 vol.; Italia Pontificia/Ed. P. Kehr. B., 1906-1975. 10 vol.; Germania Pontificia/Ed. T. Schieffer. Gött., 1960-1992. 10 t.; Pontificia Hibernica (640-1261)/Ed. M. P. Sheehy. Dublin, 1962-1965. 2 vol.; Gallia Pontificia. Gött., 1998-.; Dunning P. J. The Letters of Innocent III to Ireland//Traditio. N. Y., 1962. Vol. 18. P. 229-253; Die Papsturkunden der Schweiz von Innocenz III. bis Martin V. ohne Zeurich/Hrsg. A. Largiader. Zürich, 1968-1970. 2 Bde; The Letters of Pope Innocent III (1198-1216) concerning England and Wales: A Calender with an Appendix of Texts/Ed. C. R. Cheney, M. G. Cheney. Oxf., 1967; La documentación pontificia de Honorio III (1216-1227)/Ed. D. Mansilla. R., 1965. (Monumenta Hispaniae Vaticana. Registros; 2); Epistolae saec. XIII e regestis pontificum Romanorum selectae/Ed. K. Rodenberg. Münch., 1883-1894. 3 vol. (MGH. Ep.); Holtzmann W. Decretales ineditae saec. XII/Ed. S. Chodorow. Vat., 1982. (Monumenta Iuris Canonici. Ser. B; 4); Walther-Holtzmann-Kartei/Hrsg. Stephan-Kuttner-Institute of Medieval Canon [Электр. ресурс]; Anselmi episcopi Lucensis Collectio canonum (74 titulorum)/Ed. F. Thaner. Oeniponte, 1906-1915. 2 vol.; Epistolae Romanorum Pontificum ineditae/Ed. S. Loewenfeld. Lipsiae, 1885; La Colección canónica Hispana/Ed. G. Martínez, F. Rodríguez. Madrid, 1966-1992. 6 vol. (Monumenta Hispaniae Sacra. Ser. canonica; 1-6); Diversorum patrum sententie, sive Collectio in 74 titulos digesta/Ed. J. T. Gilchrist. Vat., 1973. (Monumenta Iuris Canonici. Ser. B; 1); Deusdedit. Die Kanonessammlungen/Hrsg. W. von Glanvell. Paderborn, 1905. Bd. 1: Die Kanonessammlung selbst.

http://pravenc.ru/text/171626.html

Corpus christianorum. Series latina. Turnhout, Belgium, 1953-. Chabot Chabot, Jean Baptiste, ed. Synodicon Orientale ou recueil de synodes nestoriens. Paris, 1902. Connolly Connolly, Richard Hugh, ed. Narsai. Liturgical Homilies. Cambridge, 1909. Connolly-Codrington Connolly, Richard Hugh, and Codrington, Humphrey William, eds. Two Commentaries on the Jacobite Liturgy. London, 1913. Contos Contos, Leonidas. The Concept of Theosis in Saint Gregory Palamas. With Critical Text of the “Contra Akindynum.” Vol. 2: Text. Los Angeles, 1963. CR Corpus Reformatorum. Berlin and Leipzig, 1834-. CSCO Corpus scriptorum christianorum orientalium. Paris, 1903-. CSEL Corpus scriptorum ecclesiasticorum latinorum. Vienna, 1866-. DAI Darrouzes Darrouzes, Jean, ed. Documents inedits d’ecclesiologie byzantine. Paris, 1966. Diekamp Diekamp, Franz, ed. Doctrina patrum de incarnatione Verbi. Munster, 1907. Ed.Leon. S. Thomae Aquinatis opera omnia, iussu Leonis XIII edita. Rome, 1882-. Eustratiades Eustratiades, Sophronius, ed. ‘?????o???????o????? ‘?????????. Thessalonica, 1917. Ficker Ficker, Gerhard, ed. Die Phundagiagiten: Ein Beitrag zur Ketzergeschichte des byzantinischen Mittelarlters . Leipzig, 1908. Foerster Foerster, Hans, ed. Liber diurnus Romanorum pontificum. Bern, 1958. Frankenberg Frankenberg, Wilhelm, ed. Euagrius Ponticus (with Babai’s exposition). Berlin, 1912. GCS Die griechischen christlichen Schriftsteller der ersten drei Jahrhunderte. Berlin, 1897-. Goodspeed Goodspeed, Edgar Johnson, ed. Die altesten Apologeten. Gottingen, 1915. Gordillo Gordillo, Maurice. “Photius et primatus Romanus.” Orientalia Christiana Periodica 6 (1940):1–39. Gouillard Gouillard, Jean, ed. Le Synodicon de l’Orthodoxië edition et commentaire. Centre de recherche d’histoire et civilisation byzantines: Travaux et Memoires . Vol. 2:1–316. Paris, 1967. Graf Graf, Georg, ed. Die arabischen Schriften des Theodor Abu Qurra. Paderborn, 1910. Hergenrother Hergenrother, Joseph Adam Gustav, ed. Monumenta Graeca ad Photium pertinentia. Regensburg, 1869.

http://azbyka.ru/otechnik/Istorija_Tserk...

V. de Falco. Leipzig: Teubner, 1922. P. 17–30, 42, 56–71. Olympiodorus. In Platonis Phaedonem commentaria//The Greek commentaries on Plato " s Phaedo/ed. L. G. Westerink. Vol. 1, Amsterdam: North-Holland Publishing Co., 1976. P. 39–181. Philo Alexandrinus. Quod Deus sit immutabilis//Philonis Alexandrini Opera quae supersunt, vol. 2/ed. P. Wendland. Berlin: Reimer, 1897. (Berlin: De Gruyter, 1962). S. 56–94. Philo Alexandrinus. Legum allegoriarum//Les oevres de Philon dAlexandrie/ed. R. Arnaldez, J. Pouilloux; introduction, traduction et notes par C. Mondesert. Paris: Editions CERF, 1962. Philo Alexandrinus. De posteritate Caini//Philonis Alexandrini Opera quae supersunt/ed. P. Wendland. Vol. 2. Berlin: Reimer, 1897 (Berlin: De Gruyter, 1962). S. 1–41. Philo Alexandrinus. De mutatione nominum//Philonis Alexandrini opera quae supersunt, vol. 3/ed. P. Wendland. Berlin: Reimer, 1898 (repr. Berlin: De Gruyter, 1962). S. 156–203. Philo Alexandrinus. Περ ριθμν sive ριθμητικ (fragmenta)//Die Zahlenmystik bei Philon von Alexandreia/ed. K. Staehle. Leipzig: Teubner, 1931. S. 19–51, 53–59, 62–70, 75. Plato. Alcibiades i [Sp.]//Platonis Opera/ed. J. Burnet. Vol. 2, Oxford: Clarendon Press, 1901 (1967). Steph. II.103a–135c. Plato. Phaedo//Platonis Opera. Vol. 1/ed. J. Burnet. Oxford: Clarendon Press, 1900 (1967). Steph. I.57a–118a. Plato. Philebus//Platonis Opera/ed. J. Burnet. Vol. 2. Oxford: Clarendon Press, 1901 (repr. 1967). Steph. II.11a–67b. Plato. Respublica//Platonis Rempublicam/ed. S. R. Slings. Oxford: Oxford University Press, 2003. P. 1–409. Plato. Timaeus//Platonis Opera/ed. J. Burnet. Vol. 4. Oxford: Clarendon Press, 1902 (1968): Steph. III.17a–92c. Plotinus. Enneadae//Plotini Opera/ed. P. Henry, H.-R. Schwyzer. 3 vols. Leiden: Brill, 1:1951; 2:1959; 3:1973 (Museum Lessianum. Series philosophica; vol. 33–35). Plutarchus. De fortuna (97c–100a)//Plutarch " s Moralia, vol. 2/ed. F. C. Babbitt. Cambridge, Mass.: Harvard University Press, 1928 (1962). P. 74–88. Porphyrius.

http://azbyka.ru/otechnik/Dionisij_Shlen...

Önnerfors. – P. Cornelii Taciti Libri qui supersunt. Ed. A. Önnerfors. Stuttgart. 1983. Origo gentis. – Origo gentis Langobardorum. Ed. G. Waitz. – Monumenta Germaniae Historica. Scriptores rerum Langobardicarum. Hannoverae, 1878. Paroemiographi Graeci. – Paroemiographi Graeci. Ed. E. Leutsch. Vol. 2. Göttingen, 1851. Pauli Diaconi. – Pauli Historia Langobardorum. Ed. L. Bethmann, G. Waitz. – Monumenta Germaniae Historica. Scriptores rerum Langobardicarum. Hannoverae, 1878. Payne-Smith. – The third part of the Ecclesiastical history of John bishop of Ephesus, ed. R.Payne-Smith. Oxf., 1860. Photius. – Photii Patriarchae Lexicon. Ed. Ch. Theodoridis. Vol. 1. B. – N.Y., 1982. Plezia. – Plezia M. Greckie i lacinskie zródla do najstarszych dziejów slowian. Czese 1. Pozna – Kraków, 1952. Procopius. – Procopii Caesariensis Opera. Ed. L. Dindorf. VoL 1–3. Bonnae, 1833. Prokopius. – Des Prokopius von Cäsarea Geschichte seiner Zeit. Übers. von Kanngiesser. Bd. 3–4 Greifswald, 1829–1831. Pseudo-Codinus. – Georgii Codini Excerpta. Bonnae, 1843. Pseudoklementinen. – Die Pseudoklementinen. II. Rekognitionen. Ed. B. Rehm, F. Paschke. В., 1965. Reynolds. – The Elder Pliny. Texts & transmissions. Ed. by L. Reynolds. Oxf., 1983. Schoell. – Novellae. Rec. R. Schoell, Gn. Kroll – Corpus juris civilis. Bd. 3. В., 1954. Schefferus. – Arriani Tactica et Mauricii Artis Militaris libri XII. Ed. J. Schebferus. Upsaliae, 1664. Schönfelder. – Die Kirchengeschichte des Johannes von Ephesos aus dem Syrischen übersetzt von J. Schönfelder. München, 1862. Sillig- – C. Plinii Secundi Naturalis historia. Ed. J. Sillig. Bd. 1–6. Hamburg – Gotha, 1851–1855. Steph. Byz. – Stephani Byzantini Ethnicorum quae supersunt. Ed. A. Meinekius. Vol. 1. В., 1849. Strategikon. – Das Strategikon des Maurikios. Einführung, Edition und Indices von G. Dennis. Übers. von E. Gamillscheg. Wien, 1981. Suid. – Suidae Lexicon. Ed. A. Adler. Vol. 1–5. Lipsiae, 1928–1938. Testimonia. – Testimonia najdawniejszych dziej6w slowian. Wydali A. Brzostkowska i W. Swoboda. Wroclaw – Warszawa – Krakow, 1989.

http://azbyka.ru/otechnik/6/svod-drevnej...

   001    002    003    004    005    006   007     008    009    010