| 1154 That the Jerusalem church reflected many distinctive ideals of its setting is attested not only by Luke (Acts 21:20–21) and later Christian writers but possibly as early as the 60s if the ossuary belonging to «James brother of Jesus» represents the early Christian James (see Lemaire, «Burial Box of James»); but this may not be authentic. Even Paul gives a special role to the Jerusalem church ( Rom 15:25–27 ), and the original «mother church» is even more important to Lukés Diaspora portrait. 1155 Smith, Johannine Christianity, 22; Bultmann, John, 12; Kümmel, Introduction, 247; Aune, Eschatology, 25; cf. Fenton, John, 16. 1156 In OTP 2:727. Ignatius «may have known and even quoted from» the Odes (ibid.), but the clear contacts with other bishops indicated by his letters leaves little hope of localizing his tradition on this basis alone. 1157 Cf. Kümmel, Introduction, 247; Charlesworth, Disciple, 8. Burney, Origin, 127–29, locates the Gospel in Syria, probably Antioch, because he thinks it was written in Aramaic (but is not Palestinian becase John explains some Jewish customs); the Greek of the Fourth Gospel is typical Jewish (or general) Koine, however. For some works, it is unclear whether they were originally composed in Hebrew or Syriac (e.g., Klijn, «Introduction,» 616); but outside of Antioch, most Syrian works were probably not composed in Greek. 1159 On travel in antiquity, cf. Sir 31:9–12 ; Ramsay, «Roads»; Casson, Travel, 163–96; Friedländer, Life, 1:268–303, 316–428. Even the rapid spread of the Eastern cults was apparently caused by normal patterns of circulation (Bowers, «Paul,» 320). 1160 Cicero Part. or. 23.80; Off. 2.18.64; Rhet. ad Herenn. 3.3.4; Epictetus Diatr. 1.28.23; Demetrius 3.157; Socrates Ep. 2; Apuleius Metam. 1.26; Ovid Metam. 10.224; Greek Anthology 7.516. 1161 Homer I1. 6.212–231; 9.199–220; 13.624–625; Od. 1.118–124; 3.345–358; 4.26–36; 9.176; Euripides Cyc1. 125–128,299–301; E1. 357–363. 1162 Homer Od. 6.207–208; 9.478–479; 14.57–58; Euripides Cyc1. 355; Apollonius of Rhodes 2.1131–1133; 3.193. |
| 6908 Hesiod Op. 719–721; Livy 44.34.4–5; Horace Sat. 1.4.81–82; Martial Epigr. 3.28; Dio Chrysostom Or. 37.32–33; Lucian A True Story 1; Slander passim; Marcus Aurelius 6.30.2. 6909 1QS 7.15–16; Sib. Or. 1.178; Josephus Ant. 13.294–295; 16.81; Ag. Ap. 2.89; War 1.77, 443, 532, 564; Philo Abraham 20; Spec. Laws 4.59–60; T. Ab. 12:6–7B; Rom 1:30 ; Sipre Deut. 1.8.2–3; 275.1.1; " Abot R. Nat. 9, 40A; 41, §116B; b. c Arak. 15a-16a; B. Bat. 39ab; Pesah. 118a; Sanh. 103a; Ta c an. 7b; Pesiq. Rab Kah. 4:2; Gen. Rab. 79:1; 98:19; Exod. Rab. 3:13; Lev. Rab. 16:6; 26:2; 37:1; Num. Rab. 16:6; Deut. Rab. 5:10; 6:8,14; Ecc1. Rab. 3§1. 6910 Kraeling, John, 11–12. 6911 E.g., Justin Dia1. 69:7; b. Sanh. 43a; 107b. For more detailed discussion, see Klausner, Jesus, 27–28, 49–51, 293; Dalman, Jesus in Talmud, 45–50; Herford, Christianity 50–62; Gero, «Polemic»; Horbury, «Brigand,» 183–95; Stanton, Gospel Truth, 156–58. 6912 E.g., Homer Od. 18.15,406; 19.71; see more detailed comment on John 7:20 . 6913 Stanton, Gospel Truth, 161–62, suggesting that Mark 3and Q attest it independently. (But Mark may follow Q here.) 6914 Deut 4:2; 33:9; 1 Chr 10:13; esp. Ps 119:9, 17, 67, 101, 158 ; John 17:6; 1 John 2:5 ; Jub. 2:28; CD 6.18; 10.14,16; 20.17; 1QS 5.9; 8.3; 10.21; Sib. Or. 1.52–53. See Pancaro, Law, 403–30. 6915 Also, e.g., T.Ab. 11:5B. 6916 E.g., 4 Bar. 5:28. Cf. John 3:3 , where only the righteous will «see» the kingdom. 6917 E.g., Mark 9:1 ; Heb 2:9; Sib. Or. 1.82 (of Adam); Gen. Rab. 21:5; Lev. Rab. 18:1; Pesiq. Rab. 48:2; «taste death " s cup» in Tg. Neof. 1 on Gen 40:23 ; and on Deut 32:1 ; cf. Homer Od. 21.98. A newborn infant who died had merely «tasted life» (IG 14 1607 2171, in Horsley, Documents, 4:40, §12); cf. Longus 1.19; Musonius Rufus 19, p. 122.1. 6918 E.g., Gen 42:2; 43:8; 47:19 ; Num 4:19 ; Deut 33:6; 2 Kgs 18:32; Ps 118:17 ; Ezek 18:17, 21, 28; 33:15 ; L.A.B. 23:10. 6919 Cf. Philo Abraham 51–55; 4 Macc 16:25; Ecc1. Rab. 9:5, §1. In other Jewish traditions, the prophets died (cf. also T. Mos. 1:14–15) but their words endure (Pesiq. Rab Kah. 13:3; Pesiq. Rab. 1:2). Of course, the observation that all great people have died and no one will escape this is a natural one (e.g., Lucretius Nat. 3.1024–1052). |
| 4547 Calvin, John, 1(on John 2:6 ), calculated that it was enough wine for a banquet of up to 150 men, and a clear enough miracle that those who knew about the lack of wine (servants, disciples, and Jesus» mother) would know it was a miracle. 4549 Lee, Thought, 17; Roth, «Vessels.» Gamble, «Philosophy,» 51–52, regards the amount as a historical reminiscence. 4550 Safrai, «Religion,» 830, citing Sipra Sh. 8; Sipra Mezora Zabim 6; m. Miqwáot. The first-century houses debate in m. Ber. 8presupposes a restricted form of handwashing by pouring. 4551 Let. Arts. 305–306; Sib. Or. 3.591–593. Cf. Exod 30:19–21; 40:31; Jub. 21:16; Exod. Rab. 22:3; cf. Acts 16. 4552 For handwashing before prayer or other important purposes, e.g., Homer I1. 6.266; 9.171; 24.304–305; Od. 2.260–261; 12.336–337; Hesiod Op. 724–726, 737–741; Lysias Or. 6.52, §§107–108; Virgil Aen. 2.717–720; for expicit reference to ritual and other water being poured over hands, e.g., Homer/. 9.174; 24.302–303; Od. 1.136–138; 3.338; 4.52–54, 216; 21.270. 4553 McNamara, Judaism, 196, assumes it; Bernard, John, 1:77, applies this to the washing of hands before and after meals. P. Hag. 2:5, §3, demonstrates that the pool of forty séahs could also be used for the washing of hands. 4554 Some waterpots were «permanently embedded in the ground,» normally kept filled by girls of the home (Safrai, «Home,» 742; cf. Jeffers, World, 68). It is not clear, however, that such waterpots were in view here. 4555 The village «Cana» in Josephus War 1.102 lacks necessities for survival, but it seems unlikely that John could have expected his readers to have known of this; «Cana» does not appear in the LXX. An Amoraic tradition in p. Šabb. 14(Urbach, Sages, 1:281) associates the Sepphoris area with cold weather. 4557 The specific term γεμζω appears only in 2and 6:13, but as elsewhere John employs diverse synonyms for the sake of literary variation. 4558 Jewish texts, especially those sharing an apocalyptic vertical dualism, naturally portrayed God as νω (e.g., T. Ab. 7A). |
| 5049 Concerning a double entendre between crucifixion and exaltation by enthronement, see Schwank, «Erhöht.» The Hebrew for «lift» functions both as status elevation and as execution by hanging in Gen 40 (see Hollis, «Pun»). 5051 Thus Glasson, Moses, 36–38, argues that John presents the cross as a sign here; he does concede, however, that the LXX avoids ψω in the clear «ensign» texts. 5053 Cf. Braun, «Vie.» Many argue that all John " s ψω texts include the resurrection-ascension (Holwerda, Spirit, 9–11; Dibelius, Jesus, 141; Grant, Gnosticism, 173). Pesiq. Rab. 37:1, citing a fourth-century Palestinian Amora, depicts God «lifting up» the Messiah to heaven to protect him. 5054 His death is «not … ignominious … but a return to glory» (Nicholson, Death, 163; cf. Hengel, Son, 88). 5055 E.g., Griffiths, «Deutero-Isaiah,» 360; Lindars, Apologetic, 83, 234; Barrett, John, 214; Bauckham, God Crucified, 64–65. 5056 The later Targum applies Isa 52:13–53to the Messiah but its sufferings to Israel (Lourença «Targum»). Chilton, «John xii 34,» thinks Tg. Isa. 52preserves an exegesis similar to John " s; Adna, «Herrens,» thinks Tg. Ps.-J. on Isa 52:13–53follows a traditional Jewish hermeneutic. 5058 Greek literature could also introduce a matter in a somewhat ambiguous manner (e.g.. Agamemnon " s death in Homer Od. 1.29–43; 3.193–194, 234–235) but later clarify with a more detailed description (Homer Od. 3.253–312). 5059 In John 3the aorists for «loved» and «gave» bear their usual, punctilear sense (also Evans, «γαπν,» 68): here the supreme act of love (Brown, John, 1:133). 5061 See comment on 1:14. Some may overemphasize Aqedah allusions here (e.g., Grigsby. «Cross»; Swetnam, Isaac, 84–85). 5063 Cf. also Hanson, Unity, 138. «Hatred» (3:20) was likewise expressed by deliberate repudiation or abandonment of the group (1 John 2:9, 11, 19), not simply a matter of feelings (see Malina and Rohrbaugh, John, 87). 5064 In some cases the senses tend not to appear theologically significant to the case. Reflecting Hebrew idiom, God could also «give» (i.e., install or appoint) a king ( 1Sam 12:13; 1 Kgs 1:48; 2 Chr 2:11; 9:8). |
| Kleryk Gow. Seminar. J. Siemaszko. 1817 roku w oktobrze. 2) List do Przyiaciela w którym doczona iest rozmowa, dowodzca, e obyczaie i mowa Oyczysta, pierwszym celem Edukacji bydz powinny. Kochany Przyiacielu! Pod czas wyiazdu moiego z Wilna dla przepdzenia na wsi wakacyinego czasu; przyobiecaem uwiadamia ci o wszystkiem, coby mi si tam przytrafi mogo. Dopeniaic wic przyreczenia, posyam do ciebie ten list z krotkim opisem mieysca i towarzystwa w iakiém zostai; który iesli nie z reczy w sobie zawartey, przynaymniey e od przyiaciela iest pisany, niech od ciebie askawie przyitym bdzie. Donosz ci, e zostai we wsi N.; w mieyscu upikniouym od przyrodzenia wszelkiemi ozdobami, które mog uprzyiemni byt czowieka czuem obdaronego sercem. Lecz to niczem iest, w porownaniu z towarzystwem, którego czonkiem mam honor zostawa. Pan Podstoli dziedzic tey wioski. Pani Podstolina, dwoch ich Synów i Córka; s to soby, których przyiemne i cnotliwe obcowanie, kademu podoba si musi. Pan Podstoli, iest ieden z naylepszych ludzi których kiedy zna mogem. Jego przyiemna prostota, i szczero z iak swe mysli obiawia, uymni obeuicych, osobliwie modych, których umys zdronemi maxymami ieszcze nie napoiony, zdolny iest do przyicia prawdy. Jego nauka wyrownywa szlachetnym uczucim i cnotom Obywatelskim któremi tchnie cay. Rozmowy iego s pene mdrych i gruntownych uwag, które s zdolne kadego nauczy. – Aehym dostateczniey da ci pozna charakter tego zacnego Obywatela, przytocz iedn iego rozmow którey dnia wczorayszego byem przytomny. – Przed kilk dniami, przyby tu Pan Staroscic (Przyiaciel Pana Podstolego, z którym si od dawnego czasu nie widzia) z dwoma synami i ich guwernerem. Po przybyciu tych gosci, kompania nasza zyskaa wprawdzie na liczbie, lecz stracia na tey otwartosci i zaufaniu, która kadego towarzystwa iest dusz: a to dla ronosci ich z naszym charakterów. Z tern wszystkiem Pan Podstoli swoiemi rozmowami nie przestawa nas uczy i razem zabawia. Dnia wczorayzego gdy z Panem Podstolim i Panem Staroscicem znaydowaem si na przechadzce, nastepuica midzy niemi wszcza si rozmowa: |
| Równie z nami czci i wzywa przebogosawion Pann Bogarodzic i Switych, razem z Chrystusem w niebie pannicych; z nami szanuie swite relikwie, i switym obrazom oddaie cze, która si do samych odnosi Switych. Z nami si modli, czyni iamnny i przynosi ofiary za wiernych, w iednosci z Kocioem zmarych, wierc niewtpliwie, i przez to dusze ich mog otrzyma ulg w mkach, które winni s ieszcze Boskiey sprawiedliwosci. Zna, równie iak i my, i Kocioowi dana iest od Chrymtusa wadza stanowi prawa, którym wszyscy wierni powodowa si obowizani, iakowe iest wite prawo o poscie i wstrzemizliwosci od misa w niektóre od koscioa oznaczone czasy. Nie wyliczaic nakoniec wszystkich wspólnych nam z Rossianami artykuów wiary: z nami Rossianie Pismo Swite i Koscielne podanie za niewtpliwy fundament wiary przyimui; z nami,iedyny Katolicki widomy Koscio za naywyszego i niemylnego w reczach, do wiary odnoszcych si, sdziego przyznai; z nami wreszcie wyznai, i zewntrz iedyney Switey Katolickiey i Apostolskiey Cerkwie nikt zbawienia spodziewa si nie moe. Jeeli za krom koscielney iednosci nie masz nadziei zbawienia, iak nas Pismo swite i nieprzerwane naucza podanie; ieeli Pawe aposto kótnie i kacerstwa kadzie w rdzie grechów, od posiadania królewstwa niebieskiego ludzi wyczaicych; ile starania Chrzescanie przyoy nie powinni, aeby, wszelkie przeszkody uprztnwszy, do zupeney zgody midzy sob przyszli! Jiakie znaydui si przeszkody, dla którychby Chrzesciastwo nie mogo oglda tak podanego Kocioa Rossyiskiego z Rymskim zjednoczenia? – ledwie niektóre punkta, do zwyczaiu nalece. Lecz zwyczaje w rozmaitych czciach Koscioa rozmaite bydz mog bez nadwerenia iednosci. W wielu stronach, mówi S. Firmilian: – podug rozmaitosci mieysc rozmaite znaydui si zwyczaie, dla tego iednak iedno i pokóy Katolickiego Koscioa nigdy nie byy zamieszane. To samo obszerniey wyraa S. Augustyn w liscie 36 do Kasu. – W rzeczy samey, do nieszczsliwych Ceruariusza czasów, Wschód z Zachodem, pomimo rozmaitosci których si trzymali zwyczaiów, zostaway w pokoiu i zgodzie; w samych nawet Rymski obrdek utrzymuicych stronach rozmaite zachowui si zwyczaie; wszyscy Grecy, nanowo z nami poczeni, dawnego trzymai si obrdu; Rossyiski te Koscio moe niezbronie zachowa swóy obrd i sprawowa podug ego nayswitsz oflar na kwasnym chlebie, byleby przeciwnego zwyczaiu nie nagania, a poswicanie podug aciskiego obrdku we mszy przasników za zupen oflar wyznawa, równie iak wyznai Teofllakt, Dymetryusz Komatyn, Jan, biskup Cypryiski, Barlaam, Grzegor Protosynge i inni sawni nauk i rozsdkiem Grecy. |
| Któ z nas teraz nie poruszy si, tak doskonaym szczscia obrazem; kto nie zapali si nayywsz dz iego otrzymania! Lecz nie dosy tu iest pragn, nie dosy chci wznosi si do przedmiotu ycze naszych; potrzeba szuka sposobów i srodków, któreby nas doprowadzi mogy do tego od wszystkich podanego celu. Czeme wic zasuy moemy na wieczn szczsliwo? co nas w oczach Boga uczyni godnemi tak wielkiey nadgrody? – Oto wykonywanie obowizków woonych na nas przez Religi i zdrowy Rozum! penienie powinnosci kademu stanowi i powoaniu wasciwych. To nas czyni miemi Bogu, to nas przysposabia na synów Jego. Tym a nie innym sposobem Swici Pascy których dzi uroczysto obchodziemy, stali si wiecznie szczsliwymi. – Jedni z nich zakadali fundamenta budowy Chrystusowego Koscioa, drudzy go blaskiem Nauki Religii przyozdabiali; iedni znaiomo Boga, mio cnoty i ludzkosci roznosili po swiecie nauczaic Narody Ewangelii, drudzy w ustroniu pracowite przepdzali ycie; iedni dalecy od rostargnie swiatowych, cwiczyli si w radkich cnotach i doskonaosciach, drudzy iawne oddawali swiadectwo Religii przelewaic krew swoi w iey obronie. Jedni na naywysze wzniesieni dostoiestwa, byli razem obrocami cnoty i iey przykadem; drudzy acz w nikczemnym i wzgardzonym na pozer zostawali stanie, nie mniey iednak gruntown cnot dorównali pierwszym. Jedni nauczali nieumieitnych, drudzy bdzcych na drog prawdy naprowadzali. Jedni przez miosierne uczynki ocierali y nieszczsliwym; drudzy nie mogc dobre czyni, chc swoi Bogu ofiarowali. Jedni opakiwali nieprawosci swiata; drudzy od niego przesladowani, cnot swoi nieskaon zachowali. – Mimo iednak tak wielkiey rónicy w stanach i obowizkach, wszyscy im zadosy uczynili: a przezto wiecznego bogosawiestwa i nadgrody dostpili. O iak to ich bogosawiestwo upewnia nasze przeznaczenie do szczsliwosci wieczney! O iak ta pewmo, rozsdn radosci napeni nas powinna; e kady, dzis ieden od drugiego, rónicy si stanem, powodzeniem, stopniem i rozmaitemi przypadkowemi ycia okolicznosciami; w wiecznosci ze wszystkiemi zrowna si moe! – Tak iest Suchacze Naymilsi; cnota znosi wszelk midzy ludzmi róznic. Kady przeznaczony iest do szczsliwosci wieczney iako nadgrody, kademu cnota za narzdzie zasugi wystarcza; kady nadgrod wieczn osign moe, bo kady przez cnot zasuy na ni iest zdolnym. |
| Kadego czowieka przyrodzon iest potrzeb, pozna Stworc od którego Arzielismy pocztek, który nami rzdzi, wszystkie potrzeby nasze opatruie, od którego iedynie byt i szczscie nasze zawisoi A co moe dadz powabnieysze i z rozumem zgodnieysze wyobraenie Boga nad Religi nasz? Któ doskonaley wystawil tego Opiekuna i Oyca Rodzaiu ludzkiego nad naszego Zbawieiela? Potrzebuiemy pewnych staych i nieodmiennych prawide, do których ycie nasze stosowa powinnimy; pewnych praw, któreby bdc miar czynów naszych, zapewniy spokoyno umysu, a tem samem nasz szczsliwo! Szukaymy w innych Religiach doskonalszych przepsów moralnych i ustaw dogmatycznych, nad te które nam Chrystus przepisa ? Roztrzsniymy wszystkie dawne i teraznieysze Sekty Filozofów, i okamy cho iedn midzy niemi, któraby bardziey umys i rozum zaspakaiaa nad Religi Chrzesciask? Ona nam okazaa, prawdziwe powlnnosci nasze wzgldem Naywyszey Istoty; Ona nas czci J nauczya w duchu i prawdzie. Ona nas oswiecia w tem, cosmy winni sobie, co innym ludziom. Ona pierwsza przykazaa, kocha blinich naszych, iak siebie samych! Szczyciemy si wyszosci nad wszystkiemi istotami widomego swiata; mamy siebie za panów i wascicielów, wszystkich tworów przyrodzenia; widziemy w sobie iak szlachetn godno, która nas od innych yicych rozrónia istot; utrzymuiemy, e bytno nasza ze smierci si nie kczy; e dusza nasza rozumem i tylu swietnemi ozdobiona przymiotami, wraz z ciaem zgin nie moe; e byt iey wiecznyna bydz musi, a to szczsliwym lub nieszczsliwym, podug tego, iak w yciu doczesnym przez cnot lub wystpki na nadgrod lub kar zasuemy. Wszystko to prawda. Lecz zkdesmy si tego nauczyli? Moe z wasnego rozumu? Lecz szkaradne bdy tylu wieków, i tak licznych Narodów, pokazui nam, e rozum sobie zostawiony w tak wysokich reczach, nigdy nas zupenie osieci nie potrafi. Moe wic od Filozofów? Lecz ich rozum rownie iak i nasz iest niedonym. Schylmy zatem gowy nasze przed Wszechmocn potg Naywyszego, i wyznaymy z pokor: e sama tylko Jego Swita Religia moga nas dostatecznie w tem wszystkiem oswieci. |
| Мы келейно помолимся о всех, кто просит! Но считаем своим долгом напомнить, что наиболее действенной молитвой, по словам прп. Паисия Святогорца, является сорокоуст, сорок литургий. Сорокоуст на Афоне можно заказать вот в этом месте. + Просьба: не вставляте сюда свои помянники. Списки имен здесь публиковаться не будут. + Комментарии Всего комментариев: 20079 2015/02/17, 04:11:38 Premili braka,Sveti Otci ,monasi i celoto bratstvo sto se molite za Svetot vo Afon.Ve molam pomolete se za nas gresnite Makedonci koi zlobata i necastiviot ne rastrgaa,nema poveke ljubov,pocit,sorabotka- se smi kodosi,licemeri i zlobnici,a i magesnici.Strasna rabota se slucuva tuka.Oooooooo premili Braka vo Boga ,barajte milot od nasiot Bog,od Majkata Bozja ,od site svetii na neboto sto se raduvaat vo Gospoda ,da ni se smiluvaat i da ni dadat um i pokajanie i da se vratime nazad vo verata,kon Boga i da gi zaboravime coveckite sueti i zlobi.SDlava na Otecot ,Sinot i Svetiot duh ,Amin+++Pomolete se za nasite bolni i Zoran,i izbavi gi od zlo,i za pocinatite nasi i site onoe za koi nema koj da se moli i spomnete si i za nas gresniote vo Carstvoto Bozjo,AMIN+++ Karolina 2015/02/17, 01:52:47 Дорогие отцы и братья! Прошу ваших молитв за сына р.б. Антона (в крещении Антоний).Собирается ехать в трудную и опасную дорогу.Нужды в этой поездке нет.Ехать хочет для развлечения. Отговорить его не получается.Прошу молитв перед Господом и Матушкой Богородицей о вразумлении сына моего.На вас одна надежда. Сын у меня один,ростила его одна. Очень прошу молитв ваших. Р.б.Галина 2015/02/17, 01:30:31 Святые Отцы, помолитесь о р/б Елене и Виталие, чтобы Господь помог нам пережить все испытания, чтобы Матерь Божья защитила и покрыла под свой покров. Во Имя Отца и Сына и Святаго Духа. Аминь 2015/02/16, 21:44:56 Дорогие отцы и братия Святой горы Афон ! Помолитесь Христа ради о здравии Татьяны, чтоб Господь послал силы терпеть одержимую Надежду. В момент её нападков всё понимаю, но сдержать себя никак не могу, не хватает сил и нервов уже. В этот момент не могу даже вспомнить о Боге, ни о молитве. |
| Przyjechalimy do Rzymu 15 Nowembra, trzeciego dnia ucaowalimy nogi Ojca witego, który nas wdzicznie jako ojciec ciskawy przyj, zastalimy tu wszystko jako doma, i lepiej, gdzie i do tych czasów na koszcie Jego witobliwoci yjewy, po dwóch tylko congregacyach i namowach z Kardynaem Sewerym wszyslkomy, z aski Boej, spokojnie skoczyli, a potym 23 Decembris w sobot oddalimy posuszestwo cum profcssione fidei Ojcowi wilemu, na sali Konstantini publice, gdzie wszyscy Ichmo Kardynali znajdowali si, z wielk uczciwoci, z caowaniem nóg: po przeczytaniu listów poselstwa naszego, które po Rusku czyta Xidz Ostafiey Woowicz, a po acinie to przetumaczone Camerier Ojca ... tene Camerier uczyni do nas rzecz od Ojca ., acz króciuchn, ale tak cudn i aon, e wszystkich niemal do paczu pobudzi; potem szlimy zarazem odda posuszestwo, tu u nóg Ojca ., które cum professione fidei oddalimy Jego witobliwoci, ja po Lacinie, a Xidz Piski po Rusku, któr potym po acinie czytano, i take obediency, tak imieniem naszym, jako Metropolity i wszystkich Wadyków i owiec, nam od Boga powierzonych staa si, po której Ojciec . kaza nam na majestat wstpi i tam usty swemi, facie ad faciem, sicut amicus ad arnicum, wite, a prawie ojcowskie, napominanie, jako ojciec miy z dziatkami króciuchno uczyni, które sowa Jego witobliwoci pene s Ducha . i godne pamici wszystkim wiernym, W. M. swemu miociwemu Panu, posyam. Nazajutrz w niedziel Jego witobliwo sam nieszpór w ubjorze Papiezkim odprawowa, przy którym i my w habitach naczych Biskupich zasiedlimy tu po Arcybiskupiech, midzy Biskupami, i zarazem starszy nad obrzdami z roskazania Jego witobliwoci przyszed po nas i odprowadzi do Ojca witego, gdzie bylimy assystentami midzy drugiemi Biskupami te u nóg Jego witobliwoci; ale nazajutrz w dzie Boego Narodzenia nie mog mie sacra, bo by na podagr zachorza. Co si tyczy spraw naszych, to, z aski Boej, Icpiej odprawione, anilimy si sami spodziewali; bo nie tylko przy wszystkich ceremoniach i sakramentach, ale i symbolum fidei zostawiono, nie przydaic onej partykuy Filioque, jedno abymy wierzyli i tak nauczali owieczek naszych, e Duch wity pochodzi tak od Syna, jako i od Ojca. |
|
|
