| Но так как всякое празднество у христиан выражалось, прежде всего, в совершении Евхаристии, то можно думать, что второй момент состоял и здесь в том же, в чем он выражался в Римской церкви. Это предположение самое естественное. Различие же обычаев состояло, как видно из описания Евсевия и слов Поликрата, только во времени совершения Пасхи. В малоазийских Церквах оба момента приурочивались к 14 нисана, когда евреи праздновали свою Пасху; 898 в римской же – к следующему за 14 нисана, или весенним равноденствием, воскресению. В первом случае, таким образом, время Пасхи определялось числом лунного месяца, на какой бы день недели оно ни падало; а во втором, кроме этого, обращалось внимание и на день недели. В иной день, кроме воскресения, Пасха не могла праздноваться. Только в воскресенье прекращался пост, и совершалась Евхаристия. 899 В подтверждение своей практики как римская и другие единомышленные с ней Церкви, так и малоазийские 900 ссылались на апостольское предание. Поликрат же, как мы видели, даже перечисляет всех выдающихся представителей своего обычая, начиная с апостолов Филиппа и Иоанна. 901 Кроме того, не менее сильным является у него и другое основание, а именно, что малоазийцы празднуют Пасху «по Евангелию» ( κατ τ εαγγλιον). 902 Что значит точнее это выражение, епископ Ефесский не объясняет, очевидно, считая его понятным само по себе. Поэтому приходится обращаться к другим документам. Из фрагмента Аполлинария мы видим, что малоазийцы в лаодикийском споре ссылались на Евангелие от Матфея. 903 Очевидно, его же имеет в виду и Поликрат. Аполлинарий поясняет также и то, в чем, собственно, состояла эта ссылка. Малоазийцы, по нему, утверждали, что Господь 14-го вкушал с учениками пасхального агнца и установил Евхаристию, 904 а на следующий день, 15-го, пострадал, в подтверждение чего и указывали на Евангелие от Матфея. 905 Ипполит же в сочинении «Против всех ересей» приводит и ход логического доказательства их по этому поводу. «Говорит (защитник малоазийской практики) так: Христос совершил пасху в тот день (14-го) и (потом) пострадал; поэтому и мне нужно поступать так же, как поступил Господь ( Λγει γρ ο τως· ποησε τ πσχα Χριστς ττε τ μρ κα παθεν δι κμ δε ν τρπον Κριος ποησεν, ο τω ποιεν)». |
| Τ ΤΡΙΤ ΤΗΣ Ι ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ κ το κατ Λουκν ιζ 26 – 37, ιη 8 Επεν Κριος· καθς γνετο ν τας μραις Νε, οτως σται κα ν τας μραις το υο το νθρπου· 27 σθιον, πινον, γμουν, ξεγαμζοντο, χρι ς μρας εσλθε Νε ες τν κιβωτν, κα λθεν κατακλυσμς κα πλεσεν παντας. 28 μοως κα ς γνετο ν τας μραις Λτ· σθιον, πινον, γραζον, πλουν, φτευον, κοδμουν· 29 δ μρ ξλθε Λτ π Σοδμων, βρεξε πρ κα θεον π» ορανο κα πλεσεν παντας. 30 κατ τ ατ σται μρ υς το νθρπου ποκαλπτεται. 31 ν κεν τ μρ ς σται π το δματος κα τ σκεη ατο ν τ οκ, μ καταβτω ραι ατ, κα ν γρ μοως μ πιστρεψτω ες τ πσω. 32 μνημονεετε τς γυναικς Λτ. 33 ς ν ζητσ τν ψυχν ατο σσαι, πολσει ατν, κα ς ν πολσ ατν, ζογονσει ατν. 34 λγω μν, τατ τ νυκτ δο σονται π κλνης μις, ες παραληφθσεται κα τερος φεθσεται· 35 δο σονται λθουσαι π τ ατ, μα παραληφθσεται κα τρα φεθσεται· 36 δο ν τ γρ, ες παραληφθσεται κα τερος φεθσεται. 37 κα ποκριθντες λγουσιν ατ· Πο, Κριε; δ επεν ατος· που τ σμα, κε πισυναχθσονται κα ο ετο. Πλν υς το νθρπου λθν ρα ερσει τν πστιν π τς γς; Τ ΤΕΤΑΡΤ ΤΗΣ Ι ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ κ το κατ Λουκν ιη 15 – 17, 26 – 30 Τ καιρ κεν, προσφερον τ ησο τ βρφη να ατν πτηται· κα δντες ο μαθητα πετμησαν ατος. 16 δ ησος προσκαλεσμενος ατ επεν· φετε τ παιδα ρχεσθαι πρς με κα μ κωλετε ατ· τν γρ τοιοτων στν βασιλεα το Θεο. 17 μν λγω μν, ς ν μ δξηται τν βασιλεαν το Θεο ς παιδον, ο μ εσλθ ες ατν. Λγουσιν ατ ο μαθητα ατο· Κα τς δναται σωθναι; 27 δ επε· Τ δνατα παρ νθρποις δυνατ παρ τ Θε στιν. 28 Επε δ Πτρος· δο μες φκαμεν πντα κα κολουθσαμν σοι. 29 δ επεν ατος· μν λγω μν τι οδες στιν ς φκεν οκαν γονες δελφος γυνακα τκνα νεκεν τς βασιλεας το Θεο, 30 ς ο μ πολβ πολλαπλασονα ν τ καιρ τοτ κα ν τ ανι τ ρχομν ζων ανιον. |
| ΚΑΙ λυπθη ωνς λπην μεγλην κα συνεχθη, κα προσηξατο πρς Κριον κα επεν· Κριε, οχ οτοι ο λγοι μου τι ντος μου ν τ γ μου; δι τοτο προφθασα το φυγεν ες Θαρσς, διτι γνων τι σ λεμων κα οκτρμων, μακρθυμος κα πολυλεος κα μετανον π τας κακαις. κα νν, δσποτα Κριε, λβε τν ψυχν μου π μο, τι καλν τ ποθανεν με μλλον, ζν με. κα επε Κριος πρς ωνν· ε σφδρα λελπησαι σ; κα ξλθεν ωνς κ τς πλεως κα κθισεν πναντι τς πλεως· κα ποησεν αυτ κε σκηνν κα κθητο ποκτω ατς, ως ο πδ τ σται τ πλει. κα προσταξε Κριος Θες κολοκνθ, κα νβη πρ κεφαλς το ων το εναι σκιν περνω τς κεφαλς ατο το σκιζειν ατ π τν κακν ατο. κα χρη ωνς π τ κολοκνθ χαρν μεγλην. κα προσταξεν Θες σκληκι ωθιν τ παριον, κα πταξε τν κολοκνθαν, κα πεξηρνθη. κα γνετο μα τ νατελαι τν λιον κα προσταξεν Θες πνεματι κασωνι συγκαοντι, κα πταξεν λιος π τν κεφαλν το ων· κα λιγοψχησε κα πελγετο τν ψυχν ατο κα επε· καλν μοι ποθανεν με ζν. κα επεν Θες πρς ωνν· ε σφδρα λελπησαι σ π τ κολοκνθ; κα επε· σφδρα λελπημαι γ ως θαντου. κα επε Κριος· σ φεσω πρ τς κολοκνθης, πρ ς οκ κακοπθησας π ατν οδ ξθρεψας ατν, γενθη π νκτα κα π νκτα πλετο. γ δ ο φεσομαι πρ Νινευ τς πλεως τς μεγλης, ν κατοικοσι πλεους δδεκα μυριδες νθρπων, οτινες οκ γνωσαν δεξιν ατν ριστερν ατν, κα κτνη πολλ νγνωσμα Ε ησο το Ναυ τ νγνωσμα (Κεφ. Ε, 10–15) Παρενβαλον ο υο σραλ ν Γαλγλοις τ πσχα τ τεσσαρεσκαιδεκτ μρ το μηνς φ σπρας π δυσμν Ιεριχ ν τ πραν το Ιορδνου ν τ πεδ κα φγοσαν π το στου τς γς ζυμα κα να. ν τατ τ μρ ξλιπε τ μννα μετ τ βεβρωκναι ατος κ το στου τς γς, κα οκτι πρχε τος υος Ισραλ μννα· καρπσαντο δ τν χραν τν Φοινκων ν τ νιαυτ κεν. Κα γνετο ς ν Ιησος ν Ιεριχ, κα ναβλψας τος φθαλμος εδεν νθρωπον στηκτα ναντον ατο, κα ρομφαα σπασμνη ν τ χειρ ατο. |
| ς ε πε Ζαχαρας· “ μρα σται κενη σκτος κα ο φς”· 38 .strop.11.5 κ ν γρ ρρθη τοτο περ τς μρας, τε τ φς τν ν σκτει ν ν τ σταυρ, μως ρμττει τ το ρδου μρ, τι ν τατ κτνθη φλος το φωτς· κα κτενας μν οκ στιν, δ κτανθες κα στ 38 .strop.11.10 κα λαλε μετ θνσιν λκων πντας πρς ζων : τν ε κα ο πρσκαιρον.: 38 .strop.12.1 ψας τατα πντα ρδης τν αυτο λοιπν γνετο, κα τς μρας συμφθασσης τν γενεσων, καθ ς γγραπται, ν ατ δεπνον ποησε μεγιστ σι κα τος φλοις, χιλιρχοις κα συμβολοις π σιν μαδν· 38 .strop.12.5 το δ ρστου μετ χαρ ς τελουμνου κα σθιντων δως τν ριστητν, φνω τρπη τρπεζα ες παγδα, κα γενθη τ βρμα σκνδαλον ατος, πειδ τν κεκρυμμνην παγδα το βαπτιστο 38 .strop.12.10 ο συντριψαν γνντες, λλ νσχοντο ρ ν : δι τρψιν τν πρσκαιρον.: 38 .strop.13.1 ς ο ν ε δε πντας μεθυσθντας ρωδις πολυμχανος, νπερ ζτει εκαιραν εροσα, ε πεν ν ψυχ ατς·“ δε, ρα ν θρευον· νν τελεται περ θελον, κα φονεεται λγων μοιχδα μ· 38 .strop.13.5 δερο ο ν, τκνον, προσξω σ τ μρ 38 .strop.13.6 δρον καλν ποτσσον ρδην μν· εσελθε, τκνον, χαρτωσον τ ποδ σου τν βασιλα κα πντας τος φλους ατο· μεταστρφ ς τν καρδαν το σεβαστο πρς μ ς 38 .strop.13.10† ς στρεβλν τξον ρτι· κερδανομεν τιμν† : αωναν, ο πρσκαιρον.”: 38 .strop.14.1 Μετεποησεν νοσα τος λγοις τοτοις τ κορσιον, κα κοσμηθν π τ πρ γμα τ ναιδς περιεβλλετο τιμαν ς μτιον· ο δ φλοι το ρδου τ μν κλλος τς παιδσκης νεσαν πολ, 38 .strop.14.5 τς δ τεκοσης τν διτρεπτον γνμην κα τν σκοπν ννοοντες ε παν ν κρυφ· “ Βλπετε γνμην ρωδιδος τς πρνης, πς κα ν τεκε θλει δεξαι κατ ατν; οκ ρκσθη τ δ ναισχυντ ατς, 38 .strop.14.10 λλ κα τν κ σπλγχνων χρανεν π μν : δι τρψιν τν πρσκαιρον.: 38 .strop.15.1 ψευδς λγος τς σοφας· ‘ τκνα μοιχν σται τλεστα, κα παρανμου κοτης σπρμα φανισθσεται ες τλεον’· σπερ τοτο τ κορσιον, |
| Λκ ζ 36–50 Τ καιρ κεν, ρτα τις τν Φαρισαων τν ησον να φγ μετ ατο· κα εσελθν ες τν οκαν το Φαρισαου νεκλθη. Κα δο γυν ν τ πλει τις ν μαρτωλς, κα πιγνοσα τι νκειται ν τ οκ το Φαρισαου, κομσασα λβαστρον μρου κα στσα πσω παρ τος πδας ατο κλαουσα, ρξατο βρχειν τος πδας ατο τος δκρυσι κα τας θριξ τς κεφαλς ατς ξμασσε, κα κατεφλει τος πδας ατο κα λειφε τ μρ. δν δ Φαρισαος καλσας ατν επεν ν αυτ λγων· οτος ε ν προφτης, γνωσκεν ν τς κα ποταπ γυν τις πτεται ατο, τι μαρτωλς στι. Κα ποκριθες ησος επε πρς ατν· Σμων, χω σο τι επεν. δ φησι· διδσκαλε, επ. Δο χρεωφειλται σαν δανιστ τινι· ες φειλε δηνρια πεντακσια, δ τερος πεντκοντα. Μ χντων δ ατν ποδοναι, μφοτροις χαρσατο. Τς ον ατν, επ, πλεον ατν γαπσει; ποκριθες δ Σμων επεν· πολαμβνω τι τ πλεον χαρσατο. δ επεν ατ· ρθς κρινας. Κα στραφες πρς τν γυνακα τ Σμωνι φη· βλπεις τατην τν γυνακα; εσλθν σου ες τν οκαν, δωρ π τος πδας μου οκ δωκας· ατη δ τος δκρυσιν βρεξ μου τος πδας κα τας θριξ τς κεφαλς ατς ξμαξε. φλημ μοι οκ δωκας· ατη δ φ ς εσλθεν ο διλιπε καταφιλοσα μου τος πδας. λα τν κεφαλν μου οκ λειψας· ατη δ μρ λειψ μου τος πδας. Ο χριν λγω σοι, φωνται α μαρται ατς α πολλα, τι γπησε πολ· δ λγον φεται, λγον γαπ. Επε δ ατ· φωντα σου α μαρται. Κα ρξαντο ο συνανακεμενοι λγειν ν αυτος· τς οτς στιν ς κα μαρτας φησιν; επε δ πρς τν γυνακα· πστις σου σσωκ σε· πορεου ες ερνην. Κυριακ τν γων Πατρων τς Δ Οκουμενικς Συνδου Τιτ γ 8–15 Τκνον Ττε, πιστς λγος· κα περ τοτων βολομα σε διαβεβαιοσθαι, να φροντζωσι καλν ργων προστασθαι ο πεπιστευκτες τ Θε. Τατ στι τ καλ κα φλιμα τος νθρποις· μωρς δ ζητσεις κα γενεαλογας κα ρεις κα μχας νομικς περιστασο· εσ γρ νωφελες κα μταιοι. |
| 13. Μνμη τν γων Μαρτρων Κρπου, Παπλου, γαθοδρου, κα γαθονκης. Πρς φεσους πιστολς Παλου τ Ανγνωσμα 6:10–17 δελφο, νδυναμοσθε ν Κυρ κα ν τ κρτει τς σχος ατο. νδσασθε τν πανοπλαν το Θεο πρς τ δνασθαι μς στναι πρς τς μεθοδεας το διαβλου· τι οκ στιν μν πλη πρς αμα κα σρκα, λλ πρς τς ρχς, πρς τς ξουσας, πρς τος κοσμοκρτορας το σκτους το ανος τοτου, πρς τ πνευματικ τς πονηρας ν τος πουρανοις. Δι τοτο ναλβετε τν πανοπλαν το Θεο, να δυνηθτε ντιστναι ν τ μρ τ πονηρ κα παντα κατεργασμενοι στναι. Σττε ον περιζωσμενοι τν σφν μν ν ληθε, κα νδυσμενοι τν θρακα τς δικαιοσνης, κα ποδησμενοι τος πδας ν τοιμασ το εαγγελου τς ερνης, π πσιν ναλαβντες τν θυρεν τς πστεως, ν δυνσεσθε πντα τ βλη το πονηρο τ πεπυρωμνα σβσαι· κα τν περικεφαλααν το σωτηρου δξασθε, κα τν μχαιραν το Πνεματος, στι βμα Θεο. 14. Μνμη τν γων Μαρτρων Ναζαρου, Γερβασου, Προτασου, κα Κελσου. Πρς φεσους πιστολς Παλου τ Ανγνωσμα 6:10–17 δελφο, νδυναμοσθε ν Κυρ κα ν τ κρτει τς σχος ατο. νδσασθε τν πανοπλαν το Θεο πρς τ δνασθαι μς στναι πρς τς μεθοδεας το διαβλου· τι οκ στιν μν πλη πρς αμα κα σρκα, λλ πρς τς ρχς, πρς τς ξουσας, πρς τος κοσμοκρτορας το σκτους το ανος τοτου, πρς τ πνευματικ τς πονηρας ν τος πουρανοις. Δι τοτο ναλβετε τν πανοπλαν το Θεο, να δυνηθτε ντιστναι ν τ μρ τ πονηρ κα παντα κατεργασμενοι στναι. Σττε ον περιζωσμενοι τν σφν μν ν ληθε, κα νδυσμενοι τν θρακα τς δικαιοσνης, κα ποδησμενοι τος πδας ν τοιμασ το εαγγελου τς ερνης, π πσιν ναλαβντες τν θυρεν τς πστεως, ν δυνσεσθε πντα τ βλη το πονηρο τ πεπυρωμνα σβσαι· κα τν περικεφαλααν το σωτηρου δξασθε, κα τν μχαιραν το Πνεματος, στι βμα Θεο. 15. Μνμη το γου ερομρτυρος Λουκιανο, πρεσβυτρου ντιοχεας τς μεγλης. |
| Οδν ττον συμπαραβολ το τροπαρου τοτου μαρτυρε, νομζω, τοτο τι κανονισθεσης τς μνμης το σεισμο τς 26-ης ’Οκτωβρου, το γενομνου τει 740-, καθ’ ν, ς λγει τ συναξριον, πηνχθη „μετ φιλανθρωπας φοβερ το σεισμο πειλ”, τ ηθν τροπριον το Συμενος ξ τρου τπου τν μηναων παραληφθν μετ τν τρων δο το ατο μετηλλχθη κα πρς τν σκοπν ρμσθη τς ορτς. λλ’ ν πο μηνα τ τροπρια το Συμενος κειντο πρτερον; τνος δ χρνου σεισμν εχον π’ ψει; Τ ρωτματα τατα μνουσι τ γε νν λυτα κατ’ μ. Εκζω δ μνον, τι τ τροπρια το Συμενος ν ατ τ μηνα το ’Οκτωβρου περιεχοντο κατ’ λλην ορτν ατο πρτερον, τις, σατως νμνησιν σεισμο τνος τλει. Janinghius νομζει, τι το βου το γου Συμενος διγησις παινσσεται σεισμν μην αγοστ γενμενον τει 554-13, καθ " ν, ς Μαλλας στορε, ν μν τ Κωνσταντνο πλει πολλ οκματα κα λουτρ κα ναο κα μρη τν τειχν ατς τς πλεως παθον, ξω δ τατης πλεις τεραι πολλα, ξ ν κα Νικομδεια μρος ατς πλεσε καταπεσν. Οχ ττον μως τ ν τ β το γου Συμενος στορομενα περ το σεισμο κατ’ κρβειαν κ τν χρονογρφων νερμνευτα μνουσι δι κα νομζω μλλον, τι σεισμο τν νμνησιν ποιοσι, περ ο σιγσι τ χρονικ. Τ τετυπωμνα μηναα το ’Οκτωβρου μνημονεουσιν, ς ερηται, μνον το σεισμο το π Λοντος σαρου λλ’ ν τισι χειρογρφοις συναξαρων περιφρεται σεισμο νμνησις τ μν τ πμπτ, τ δ τ βδμ μρ το μηνς ’Οκτωβρου, περ ο οδν πολτως κριβς γινσκεται 14. Τοτον δ πλιν τν σεισμν τερον συναξριον, περ εδον γ ν εροσολμοις, ρζει μν σατως τ 7- το ατο μηνς, προστθησι δ’ μως τατα ‘‘τελεται δ μα τ ατ μρ μνμη το μεγλου σεισμο δ κολουθα γνεται οτως. Μετ τν ρθρον τς κκλησας πρχεται πατριρχης (Κ/πλεως) ες τν γαν ναστασαν μετ τς λιτς ν τος Δομννου μβλοις κα γνονται κεσε ντφωνα τρα” 15 μεθ’ συνεχζεται τς λιτς περιγραφ, ν γ παραλεπω νν νταθα. Οδν δ περ το σεισμο τοτου λγεται κα ν τ συναξαρ τοτ, δυνμενον ρσαι τν χρνον ατο. |
| 50 .12.10 κριτ δικαιτατε.» 50 .13.1 στε κα πντες θανσονται διωκμενοι ο Χριστν ναμνοντες· ψαλμο κα μνοι παυθσονται, οδ λειτουργα, οχ γασμα σεται, προσφορ θυμαμα· 50 .13.5 π τρες γρ κα μισυ χρνους ρθσεται θυσα, ς γγραπται. Σεισμο κα θνσεις κα π σα θλψις κρατσει ν τ κσμ, κα κλεψουσι παιδα ν τος κλποις τν μητρων· θν σκει γρ κα μτηρ κα πρ το παιδου· ν γορ τ λεψανα θπτων ο φανεται· γερεις δ παντας, 50 .13.10 κριτ δικαιτατε. 50 .14.1 Μα δ πλις ρημος οκ σχσουσι περισζειν τος φεγοντας· συνχει πνθος τ πρατα· πντες μετ δνης ν μρ προσεξονται, ν σπρα γενσεται· 50 .14.5 πελθοσης δ πλιν νυκτς, να δωσι τν μραν προσεξονται· μακαριοσι τος ν τος τφοις δακροντες ο ζντες, κα πατρ μν συναντσας περιπλκεται τ τκν, κα περιπλακντες θνξουσιν ο δο· πεσονται ο στμενοι, μακριος σται δ φρων κα στργων σε, 50 .14.10 κριτ δικαιτατε. 50 .15.1 μα τν θλψιν τν φατον ν νδεκνυται πικρς λιτριος, πληρονται ττε τ σκνδαλα, τι δεσπτης δι τος κλεκτος ατο κολοβσει, ς γγραπται, 50 .15.5 τς μρας τς θλψεως περιφειδμενος τν δων ς ε σπλαγχνος. Κα λοιπν ξει κ τν ψστων ς λιος στρπτων ν νεφλαις μετ δξης ς Θες σεσαρκωμνος, σπερ κα νλθε πντων βασιλεων γιος κα χραντος, ν τρμουσιν γγελοι κραυγζοντες· " Δξα σοι, 50 .15.10 κριτ δικαιτατε. " 50 .16.1 Νυμφε Θε, σωτρ μν, να δεξ ς σου τν νεκαστον δναμιν, γγλων πντα τ τγματα κα τν ρχαγγλων νυμνοντα προτρχουσι πρ το θρνου σου, κριε· 50 .16.5 φλξ δ πλουσιν ο τοι πυρς κατακαουσα κα τν γν κκαθαρουσα· κα ποταμς δ πεπληρωμνος φρικτο πυρς προτρχει· Χερουβμ κα Σεραφμ δ μετ τρμου λειτουργοσι κα δοξολογοσι λγοντες παστως τν μνον τν τρισγιον· τ πρσωπα κρπτουσι κραυγζοντα· " Δξα σοι, 50 .16.10 κριτ δικαιτατε. " 50 .17.1 λα τ μνματα σεονται κα νογονται νηχοσης τς σλπιγγος, κα ο νεκρο ναστσονται· πντες δ ο ζντες ρπαγσονται θροον, συντελεται δ παντα· |
| 22 .15.1 Τος ατο μαθητς κδιδσκει Χριστς· δ δαμων πρ[ ς] τατα κφευε κα κτρπεται πρς λοιδοραν ατο· τν κριτν κατκριτος μμφεται, 22 .15.5 τν δικαστν τν χρηστν ατι ται δικος· " Τ μν κα σο, ησο; φησν· νθρωπος ε τ φαινμενον, οχ ποκεμεθα νθρπ· ε δ σ ε Θες, δυσωπ[ ] να μ βασανσ ς με, πντων δεσπτης. 22 .16.1 να τ πρ καιρο βασανσαι μ ς παρεγνου, σχειν ομενος περ δναται μνος ποιεν Θες; τι γρ τ κριτ ποκεμεθα 22 .16.5 τ οραν, κα κρσις φρικτ προτεθσεται ν τ μρ τς κρσεως, τοτο σαφς πιστμεθα· σ δ τν χρνον προλαμβνεις καθ μν ς Θες κα ς χων τ κρτος ττητον, πντων δεσπτης. 22 .17.1 Νν γρ ο δα κγ σ Μαρας υν, τν πατρδα κτησμενον τν Ναζαρτ, κα ς ξ ορανν πιτττεις μν. Φορτικς μν λθες πολμιος, 22 .17.5 τν μετρων δεινς θηρευτς ποδδειξαι· πσης τς γς δεσπζομεν, πντα αχμλωτα εχομεν· σ δ ς μγας ατοκρτωρ πελθ ν αθεντες, πελανων μ ς ν κεκτμεθα ς πντων δεσπτης. 22 .18.1 δως τος μν μγους μμνημαι πς γεννηθες [ κ Περ] σδος πσπασας· σωφρονεν δ τς πρνας μετ[ πει] σας· πλεονκτας τελνας ζγρησας· 22 .18.5 τος δ νε[ κρο] ς φ μν κρατουμνους σλησας, τος δαιμονν[ τας] πλυσας, πντων μ ς πεστρησας, περ ο[ δε] ς ξ δμ πρ ξαι δυνθη ποτ· λλ, δομαι, μ μαστιγσ ς με ς πντων δεσπτης. " 22 .19.1 ς δεινς λετρ οκ πγνω σαφς τν Χριστν ς ατς στιν ποιητς, δι το φαινομνου πλανμενος. Ε γρ πστατο ε ναι δεσπτην ατν, 22 .19.5 οκ ν τλμησε λγειν ατ· « Τ σο κα μν;» Τατα οκ στι γινσκοντος, σπερ κα πρην περαζεν [ ες] τ πτεργιον κραυγζων·» Ε υς ε Θεο " · κα κε γρ μφβαλεν τι στιν πντων δεσπτης. Μ θαυμσωμεν δ ε υν το Θεο νομζων γνει τν Κριον· ο γρ Θεο καλοντ ποτε ο γαπντες Θεν παντοκρτορα· 22 .20.5[ υ] ς πρωττοκος σραλ πεκκλητο, κα ν τ Κτσει ερσκο[ μεν] τι υος πεκλεσε τος γυναιξν πιφυρντας· κα το[ ι] οτον νμιζεν ε ναι κα νν τν φαινμενον [ τν πντων δεσπτην]. |
| 36 .11.1 Ψγον κοσατε κ πολλν τν παροικοντων κκλ ς τηροντες σββατα κα νοσοντες· τ γρ θνη πντως ε πον· ‘ Πο στιν Θες ατν; Τς νσους σοβετω 36 .11.5 π ατν π ατν δι νμου τιμμενος.’ Τοιατα λγοντες κα ο χθρο μν μυκτρισαν μ ς νειδζοντες κα καταλαλοντες· γ δ πντας σσας τ σαββτ πλον κλος παρσχον, να χορε δμ. 36 .12.1 δικος δοξα δικαιν πρνην μετανοοσαν τν τος πδας τος μος διδασκλους σωφροσνης κεκτημνην, τν καλς μοι πιστεσασαν, τν βρξασαν χνη 36 .12.5 οκ βρεξε βυθς ψιλος ττε τος δκρυσιν, τν μρ κεφαλν μν λεψασαν ν Πρδρομος θιγεν φοβθη ως ο κελεσθη, τν τατα προδηλοσαν νν πομνω θλων κα στργων να χορε δμ. " 36 .13.1 Λγοντος τατα το ησο κουσεν αμοβρος νμερος λας, κα ς λων ρυ το το ρπσαι τν ψυχν το μνο Χριστο. Πιλ τος δ τοτων 36 .13.5 τν βουλν ποπληρν σ τν πρ ον μστιξεν· π τν ντν σου ο τως τκταινε, σ δ τοτου τν πλευρν βασανζων δειξας τν σχν σου· γυν γρ τοτου ττε δλου βοσα· « Σν κριτν κρνεις να χορε δμ.» 36 .14.1 Μστιγας φρει λυτρωτς, δσμιος ν λτης, γυμνωθες κα κταθες π στλου ν στλ πρν νεφλης Μωσε κα[ ] αρ ν λαλν· τς γς τος στλους 36 .14.5 στερεσας, ς Δαυδ φη, στλ προσδδεται· δεξας τ λα δν ες ρημον – πρινος γρ πρ ατν φανετ[ ο ] στλος – στλ προσφθη, πτρα π στλου, κα λαξεετα μοι κκλησα να χορε δμ. 36 .15.1 μως μαστξας τν ατρν νπτεται τς παλμας Πιλ τος π ατ, δι τοτου προσδοκσας θ οσθαι, λλ ερθη πεθυνος· κα γρ φραγελλσας 36 .15.5 παρεδδου τ σταυρ κα· « θς εμι» φησ. Τς κουσ ποτε φονως λγοντος τ μαχαρ αυτο· » ν σο ποκτενας δκας ο δσω»; Τ ξφει τν νμων χρμενος Πιλ τος σφττει τν κτστην να χορε δμ. 36 .16.1 " Σταρωσον», κουσεν φονες τν σεβν κραζντων, κα τ θλημ^#945; ατν πεπλρου παραδος οκ ξ νγκης τν βουλσει σταυρομενον. κοσας γρ τι |
|
|
