| Во 2-ю часть входят правила, которые касаются К. лиц, находящихся в смертельной опасности (в т. ч. Лаодик. 47 и правило Иакова Эдесского о К. младенцев), совершения таинства с произнесением формулы «если не крещен» (содержится ссылка на канон Севира Антиохийского), а также ряда других вопросов. 3-я часть содержит указание на необходимость миропомазания после К. (приведены Лаодик. 48, правила Иоанна Телльского († 538; см.: Иоанн бар Курсус ) и Кириака Амидского), а также на ряд обрядовых норм. В частности, со ссылкой на «Учение апостолов» предписывается, чтобы помазание тела крещаемой женщины совершала диаконисса, священник же помазывает только голову (ср.: Const. Ap. 3. 15-16). 4-я часть включает правила, которые касаются времени совершения К.: правило, обозначенное как «апостольское», о совершении таинства в ночь субботы; правило о К. после 3 лет оглашения; Неокес. 6; Лаодик. 45; правило Иоанна Телльского о том, что на протяжении всей Страстной седмицы после утрени баптистерий должен быть открытым и верующие, входящие в него, должны «восхвалять псалмами и песнями матерь жизни» перед днем Пасхи. 5-я часть включает чин К., приписываемый Иакову Эдесскому. Е. А. Заболотный К. в армянской традиции Чин К. называется (мкртутюн, собственно, крещение) или (кник - знамение, печать; лат. sigillum), в древней традиции - (канон крещения) или (канон запечатления). По мнению Г. Винклер, первый термин этимологически связан с глаголом (мкратем, резать), что, по-видимому, имеет параллели с характерным для сир. традиции пониманием К. как обрезания. Второй термин предположительно имеет семит. происхождение: от аккад. kunukku, печать ( Winkler. 1982. S. 332-333). Один из древнейших памятников арм. лит-ры, «Агафангел», и зависящее от него греч. «Житие святого Григория Просветителя», описывая К. арм. царя Трдата и его семьи, упоминают о порядке совершения обрядов христ. инициации: К. совершалось на реке, сначала крещаемого помазывали миром (τ μρ χρσας), миро выливали в воду, после чего совершалось троекратное погружение крещаемого в воду и облачение его в крещальные одежды; при пении псалмов и гимнов новокрещеные отправлялись в церковь и причащались (История Армении. 1909. С. 432-435; Thomson. 1976. P. 365-371; Garitte. 1946. P. 98-100). В этом порядке совершения таинства, отражающем практику Антиохии и Сирии кон. IV - нач. V в., Миропомазание предшествовало К., т. к. освящение Св. Духом понималось как необходимое условие рождения во Христе (ср.: Winkler. 1982. S. 132-168). |
| Εσοδος. Τ Προκεμενον τς μρας, κα τ ναγνσματα. Γενσεως τ νγνωσμα. (Κεφ. 17,15–17,19 & 18,11–14 & 21,1–2,4–8). Επε Κριος Θες τ βραμ. Σρα γυν σου, ο κληθσεται τ νομα ατς Σρα, λλ Σρρα σται τ νομα ατς. Ελογσω δ ατν, κα δσω σοι ξ ατς τκνον· κα ελογσω ατ, κα σται ες θνη, κα βασιλες θνν ξ ατο ξελεσονται. Κα πεσεν βραμ π πρσωπον ατο, κα γλασε, κα επεν ν τ διανο ατο, λγων· Ε τ κατονταετε γεννσεται υς; κα ε Σα ννενκοντα τν οσα τξεται; Επε δ Θες τ βραμ· Να· δο Σρρα γυν σου τξετα σοι υν, κα καλσεις τ νομα ατο σακ, κα στσω τν διαθκην μου πρς ατν ες διαθκην ανιον. βραμ δ κα Σρρα πρεσβτεροι προβεβηκτες μερν. γλασε δ Σρρα ν αυτ λγουσα· Οπω μν μοι γγονεν ως το νν· δ Κρις μου πρεσβτερος. Κα επε Κριος Θες τ βραμ· Τ τι γλασε Σρρα ν αυτ λγουσα· ρ γε ληθς τξομαι; γ δ γεγρακα. Μ δυνατση παρ τ Θε πν μα; Κα Κριος πεσκψατο τν Σρραν, καθ λλησε, κα συλλαβοσα, τεκε τ βραμ υν ες τ γρας, ες τν καιρν, καθ λλησεν ατ Κριος. Περιτεμε δ ατν τ μρ τ γδ, καθ νετελατο ατ Κριος Θες. Κα βραμ ν τν κατν, νκα γνετο ατ σακ υς ατο. Επε δ Σρρα· Γλωτ μοι ποησε Κριος· ς γρ ν κοσ συγχαρετα μοι. Κα επε· Τς ναγγελε τ βραμ, τι θηλζει παιδον Σρρα, τι τεκον υν ν τ γρ μου; Κα ηξθη τ παιδον, κα πεγαλακτσθη, κα ποησεν βραμ δοχν μεγλην, μρ πεγαλακτσθη σακ υς ατο. Κριτν τ νγνωσμα. (Κεφ. 13, 2–8, 13–14, 17–18, 21). ν τας μραις κεναις, γνετο νρ κ τς φυλς το Δν, κα νομα ατ Μανω· κα γυν ατο στερα, κα οκ τικτε. Κα φθη γγελος Κυρου πρς τν γυνακα κα επε πρς ατν· δο σ στερα, κα ο ττοκας, κα συλλψ υν. Κα νν φλαξαι δ, κα μ πς ονον κα σκερα, κα μ φγς πν κθαρτον. τι δο σ ν γαστρ ξεις, κα τξ υν· κα σδηρος οκ ναβσεται π τν κεφαλν ατο, τι Ναζηραον τ Θε σται τ παιδριον π τς γαστρς. |
| ХС. По сторонам иконы на кайме в 15 клеймах вычеканены разные святые. На верхней кайме деисус, т. е. в средине Спаситель с надписью около главы: IC. ХС. по правую сторону Его Божия Матерь – Μρ. Θ по левую Иоанн Предтеча – (а) Ιн., а за ними на углах по Архангелу, из коих при одном надпись – Гавр. а при другом: Muxaiлъ. Над Ап. Павлом на кайме святые по надписям (а) Козьмаос, (а) Дамьянъс, (а) Панътелее, (а) Куроос, (а) Иоаннос, по левую сторону за Ап. Петром также на кайме святые по надписям (а) Evcmauoc, () riocъ Проко..,(о) агиосъ Дuмimpu(o)c, () гиа Θекла, () агиа Варвара. Между сими клеймами и изображениями на них круги с розетками. На нижней кайме изображений нет, а одни розетки в кругах. Икона св. Апостол Петра и Павла, по преданию, признаётся древнейшей иконой, принесённой из Корсуня св. великим князем Владимиром, и находилась до 1561 года в числе местных икон в новгородском Софийском соборе против Владычнего места 181 . А в 1561 году 9 марта, вместе с другими корсунскими иконами 182 , она при архиепископе Пимене Иоанном Васильевичем IV взята была в Москву. Но спустя 11 лет, при архиеп. Леониде, в 1572 году 19 июля тем же царём возвращена в Новгород 183 . Что касается до иконописи, то, несмотря на возобновления, коим подвергалась икона, она доселе сохраняет то священное величие, коим отличаются древние иконы греческого письма 184 . Другая Корсунская икона Божией Матери находится также в Софийском соборе, в Мартириевской паперти; величиной в вышину 2 арш. 7 вершк., а в ширину 1¾ аршина. На иконе изображена Божия Матерь с предвечным Младенцем; по сторонам иконы, на кайме, в 11 клеймах изображены разные святые. На верхней кайме деисус, т. е. в средине Спаситель с надписью около главы IC. ХС., по правую сторону Его Божия Матерь Μρ Θ., а по левую Иоанн Предтеча – (а) Ih. а за ним на углу по одному Архангелу с надписями: Мих. и Гавр. По правую сторону на кайме святые по надписям: (а) Евтстаи, (а) Mepьkypi, (а) Никита; по левую сторону также на кайме: (а) Θдор, (а) Прокпья, (а) Нстьръ. |
| λληλοα. χος β πακοσαι σου Κριος ν μρ θλψεως. Στχ. Κριε, σσον τον Βασιλα κα πκουσον μν. ΔΕΥΤΕΡΑ Κ, ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ Πρς Φιλιππησους πιστολς Παλου τ νγνωσμα 2:12–15 δελφο, καθς πντοτε πηκοσατε, μ ς ν τ παρουσ μου μνον, λλ νν πολλ μλλον ν τ πουσ μου, μετ φβου κα τρμου τν αυτν σωτηραν κατεργζεσθε· Θες γρ στιν νεργν ν μν κα τ θλειν κα τ νεργεν πρ τς εδοκας. Πντα ποιετε χωρς γογγυσμν κα διαλογισμν, να γνησθε μεμπτοι κα κραιοι, τκνα Θεο μμητα ν μσ γενες σκολις κα διεστραμμνης, ν ος φανεσθε ς φωστρες ν κσμ, λγον ζως πχοντες ες καχημα μο ες μραν Χριστο. ΤΡΙΤΗ Κ, ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ Πρς Φιλιππησους πιστολς Παλου τ νγνωσμα 2:16–23 δελφο, οκ ες κενν δραμον, οδ ες κενν κοπασα Αλλ ε κα σπνδομαι π τ θυσ κα λειτουργ τς πστεως μν, χαρω κα συγχαρω πσι μν· τ δ ατ κα μες χαρετε κα συγχαρετ μοι. Ελπζω δ ν Κυρ Ιησο Τιμθεον ταχως πμψαι μν, να κγ εψυχ γνος τ περ μν· οδνα γρ χω σψυχον, στις γνησως τ περ μν μεριμνσει· ο πντες γρ τ αυτν ζητοσιν, ο τ Χριστο Ιησο. Τν δ δοκιμν ατο γινσκετε, τι ς πατρ τκνον σν μο δολευσεν ες τ Εαγγλιον. Τοτον μν ον λπζω πμψαι ς ν πδω τ περ μ ξ ατς. ΤΕΤΑΡΤΗ Κ, ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ Πρς Φιλιππησους πιστολς Παλου τ νγνωσμα 2:24–30 δελφο, πποιθα ν Κυρ τι κα ατς ταχως λεσομαι. Αναγκαον δ γησμην Επαφρδιτον τν δελφν κα συνεργν κα συστρατιτην μου, μν δ πστολον κα λειτουργν τς χρεας μου, πμψαι πρς μς, πειδ πιποθν ν πντας μς, κα δημονν διτι κοσατε τι σθνησε. Κα γρ σθνησε παραπλσιον θαντου· λλ Θες ατν λησεν, οκ ατν δ μνον, λλ κα μ, να μ λπην π λπην σχ. Σπουδαιοτρως ον πεμψα ατν, να δντες ατν πλιν χαρτε, κγ λυπτερος . Προσδχεσθε ον ατν ν Κυρ μετ πσης χαρς, κα τος τοιοτους ντμους χετε, τι δι τ ργον το Χριστο μχρι θαντου γγισε, παραβουλευσμενος τ ψυχ να ναπληρσ τ μν στρημα τς πρς με λειτουργας. |
| (воплощения) 2 g , 23 : D ατν τρπον κα α δο πανηγριες αται τν ορτν το Χριστο, 25 κστη τοτων τν αυτς φυλττει φυσικν διτητα κα τν π’ ατ καιρν τε κα τπον κα λγον μετβλητον χει. 3. Δι κα ριθμονται ες δο κα ριθμς εσγει τας ορτας τν διαρεσιν, ε κα ες στιν Χριστς ν θετητι κα νθρωπτητι τλειος· ν τ μι μν μρ τς ορτς ατο γεννηθες κα ε τικτμενος ν 30 μν, ν δ τ τρ βαπτισθες κα δι τς π’ ατν το γου Πνεματος καθδου κα φανερσεως φωτσας τ σμπαντα. λλ’ ε βολεσθε, δετε κα το θεολγου πατρς Γρηγορου φιλοσοφοντος τ το θεου βαπτσματος κουσμεθα κα πντως ντελστερον τι τ διφορον τν δο το Χριστο πανηγρεων ξ ατο μαθησμεθα. Τ ον πανηγυρζων 35 φησν θεος οτος νρ; Πλιν ησος μς κα πλιν μυστριον. 4. Τνα τρπον τν τν νομτων σημασαν μεταλττει ν τας ορ- F. 178 τας ταταις πανηγυρζων, κα ν μν τ Χριστο γεννσει, Χριστς φη γεννται, ν δ τ τν φτων μρ· πλιν ησος μς; δει γρ πντως επεν ατν ς κε· Χριστς γεννται κα δε· πλιν Χριστς 40 μς, πε μα στ πανγυρις κα ορτ, ς μες φατε, το νς Χριστο ατη καθς κενη. λλ’ οχ οτως λγει, δεξαι δ βουλμενος κ προοιμων ατν τ διφορον τν δο το Χριστο ορτν κα τι σπερ α δο φσεις ατο μετ τν ξωσιν κστη τοτων σζει τν δαν κα φυσικν διαφορν κα τροπν οχ πστη. 45 5. Ε γρ κα νωνται ς πολλκις επομεν καθ’ πστασιν συγχτως α φσεις το Χριστο κα τν ν λλλαις περιχρησιν χουσιν, λλ τ λγ κα τ τρπ τς διαφορς, κα διρηνται διαιρτως. Κα μν τρπ νωνται, οκ ριθμονται· ο γρ κα πστασιν δο εναι φαμν τς φσεις Χριστο. ι δ τρπ διαιρτως διρηνται, ριθμοναι· 50 δο γρ εσιν α φσεις ατο τ λγ κα τ τρπ τς διαφορς. 3, 35 Greg. Naz. Or. 39 (Or. 17 in sancta lumina), 1. PG 36, 336A:3 4, 37/38 Greg. Naz. Or. 38, 1 (In theophania). PG 36, 312A:2–3 38 Greg. Naz. Or. 39 (Or. 17 in sancta lumina), 1. PG 36, 336A:3 5, 45/50 cf. Jo. Dam. Exp. fi d. 52:15–21 |
| Ες τν Λειτουργαν κ το κατ ωννην ε 1 – 15 Τ καιρ κεν νβη ησος ες εροσλυμα. 2 στι δ ν τος εροσολμοις π τ προβατικ κολυμβθρα, πιλεγομνη βραστ Βηθεσδ, πντε στος χουσα. 3 ν ταταις κατκειτο πλθος τν σθενοντων, τυφλν, χωλν, ξηρν, κδεχομνων τν το δατος κνησιν. 4 γγελος γρ κατ καιρν κατβαινεν ν τ κολυμβθρ, κα ταρσσετο τ δωρ· ον πρτος μβς μετ τν ταραχν το δατος γις γνετο δποτε κατεχετο νοσματι. 5 ν δ τις νθρωπος κε τρικοντα κα κτ τη χων ν τ σθενε ατο. 6 τοτον δν ησος κατακεμενον, κα γνος τι πολν δη χρνον χει, λγει ατ· Θλεις γις γενσθαι; 7 πεκρθη ατ σθενν· Κριε, νθρωπον οκ χω, να ταν ταραχθ τ δωρ, βλ με ες τν κολυμβθραν· ν δ ρχομαι γ, λλος πρ μο καταβανει. 8 λγει ατ ησος· γειρε, ρον τν κρβαττν σου κα περιπτει. 9 κα εθως γνετο γις νθρωπος, κα ρε τν κρβαττον ατο κα περιεπτει. ν δ σββατον ν κεν τ μρ. 10 λεγον ον ο ουδαοι τ τεθεραπευμν· Σββατν στιν· οκ ξεστ σοι ραι τν κρβαττον. 11 πεκρθη ατος· ποισας με γι, κενς μοι επεν· ρον τν κρβαττν σου κα περιπτει. 12 ρτησαν ον ατν· Τς στιν νθρωπος επν σοι, ρον τν κρβαττν σου κα περιπτει; 13 δ αθες οκ δει τς στιν· γρ ησος ξνευσεν χλου ντος ν τ τπ. 14 μετ τατα ερσκει ατν ησος ν τ ερ κα επεν ατ· δε γις γγονας· μηκτι μρτανε, να μ χερν σο τι γνηται. 15 πλθεν νθρωπος κα νγγειλε τος ουδαοις τι ησος στιν ποισας ατν γι. Τ ΔΕΥΤΕΡ ΤΗΣ Δ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ κ το κατ ωννην στ 56 – 69 Επεν Κριος πρς τος πεπιστευκτας ατ ουδαους· τργων μου τν σρκα κα πνων μου τ αμα ν μο μνει, κγ ν ατ. 57 καθς πστειλ με ζν πατρ κγ ζ δι τν πατρα, κα τργων με κκενος ζσεται δι» μ. 58 οτς στιν ρτος κ το ορανο καταβς, ο καθς φαγον ο πατρες μν κα πθανον· τργων μου τοτον τν ρτον ζσεται ες τν ανα. 59 Τατα επεν ν συναγωγ διδσκων ν Καπερναομ. |
| Να αποδεχθε Ο ισττοπος χρησιμοποιε cookie για να σας δεξει τις πιο ενημερωμνες πληροφορες. Συνεχζοντας να χρησιμοποιετε τον ισττοπο, συναινετε στη χρση των Μεταδεδομνων και των cookie σας. Διαχεριση cookie Ο Πρεδρος του ΤΕΕΣ απστειλε ευχς στον Προκαθμενο της Ορθοδξου Εκκλησας της Ιερουσαλμ εξ αφορμς της 17ης επετεου της ενθρονσεως αυτο Ο πρεδρος του Τμματος Εξωτερικν Εκκλησιαστικν Σχσεων του Πατριαρχεου Μσχας μητροπολτης Βολοκολμσκ Αντνιος συνεχρη τον Μακαριτατο Πατριρχη της Αγας Πλεως Ιερουσαλμ και πσης Παλαιστνης Θεφιλο Γ’ για την επτειο απ της ενρξεως της διακονας αυτο ως Προκαθμενος. Το συγχαρητριο μνυμα αναφρει ειδικτερα: Μακαριτατον Πατριρχην τς γα Πλεως ερουσαλμ κα πσης Παλαιστνης κ.κ. Θεφιλον Γ Μακαριτατε, π τ πετε τς ναρρσεως μν ες τν παλαφατον θρνον τν Μακαριωττων Πατριαρχν εροσολμων, εσεβς προσγω μν τς γκαρδους μου συγχαρητηρους προσρσεις. ν τ ψηλ κα πευθν διακον ς Προκαθμενος παρ τ οακι τς γιωττης τν κκλησιν Μητρς Σς συνοδεουν ορτως α προσευχα το γου ποστλου ακβου το δελφοθου, τν γων εραρχν Κυρλλου, ουβεναλου κα Σωφρονου κα πολλν λλων μακαρων μν προκατχων κα νθρμων περμχων τς μμου ρθοδοξας. ν τ προσπ τς μετρας Μακαριτητος γα κκλησα εροσολμων κκτηται γαθν ποιμνα, στοργικν πατρα κα ργτην νεπασχυντον (Β’ Τιμ. 2.15), τν σπουδν πιδεικνοντα δι τν διαφλαξιν τν χριστιανικν ερν σεβασμτων τς Παλαιστνης πρς μαρτυραν τς ναστσεως το Κυρου Ιησο (Πραξ. 4.33). Τ ορτ τατ μρ προσευχμενος εχομαι μν ερνην, γεαν διπτωτον, χαρν πνευματικν κα πλουσαν συναντληψιν θεθεν ες τ Πρωθιεραρχικν ργον π πολλ κα γαθ τη. Μετ τιμς κα τς ν Κυρ γπης, διατελ. † Βολοκολμσκ ντνιος, Πρεδρος το Τμματος ξωτερικν κκλησιαστικν Σχσεων το Πατριαρχεου Μσχας Εκτπωση Μοιραστεiτε: Page is available in the following languages Διαδραστικ επικοινωνα |
| Η ημρα και η ρα του εορτασμο της Λαμπρς, επομνως, σμφωνα με την Πατερικ Παρδοση, πρεπε να τηρηθε και φτος, χωρς παρεμβσεις και αλλαγς. Διτι, τελικ, τι εναι πιο σημαντικ, η Ανσταση του Χριστο η τρηση της Κ.Υ.Α; Μπορε δηλαδ να αλλξει ρα η τελετ της Ανστασης του Κυρου και Θεο μας αλλ δεν μπορε να αλλξει η Κ.Υ.Α; Ο λγος της τηρσεως των μτρων, λγω του κινδνου μεταδσεως του ιο, που προβλλεται, ουσιαστικ δεν ισχει, διτι οι Χριστιανο χουν δεξει ως τρα τι εναι ευπειθες και τηρον, χωρς παρεκτροπς, τα μτρα προφυλξεως. Η νευ σοβαρο λγου, επομνως, επιβολ του εορτασμο, το Σββατο και χι την Κυριακ, την πραγματικ ερτιον ημρα, που ορζει το λειτουργικ τυπικ της Εκκλησας, παραβιζει την δι του Αποστλου Παλου διδασκαλα της Εκκλησας, ο οποος παραγγλλει: «πντα εσχημνως κα κατ τξιν γινσθω» (λα να γνονται με κοσμιτητα, με ευπρπεια και με τξη) – (Α Κορ. 14, 40) και «Στκετε, κα κρατετε τς παραδσεις ς διδχθητε ετε δι λγου ετε δι’ πιστολς μν» (Στκεστε σταθερο, και κραττε τις παραδσεις που διδαχτκατε ετε με λγο ετε με επιστολ μας) – (Β Θεσ. Β’ 2, 15). Την τριμερη Ανστασ Του εχε προαναγγελει στους μαθητς του ο διος ο Ιησος Χριστς, λγοντας τι θα σταυρωθε, αλλ την τρτη ημρα θα αναστηθε: «Απ ττε ρξατο Ιησος δεικνειν τος μαθητας ατο τι δε ατν πελθεν ες Ιεροσλυμα κα πολλ παθεν π τν πρεσβυτρων κα ρχιερων κα γραμματων κα ποκτανθναι, κα τ τρτ μρ γερθναι.» (Ματθ. 16, 21). Το Σμβολο της Πστες μας, επσης, ργο των θεοφρων και θεοπνεστων Αγων Πατρων της Εκκλησας μας, το οποο, μλιστα, αναγιγνσκεται τσο σε λες τις Λειτουργες και τις Εορτς του τους, σο και τρεις φορς, κατ την τλεση του Μυστηρου του Βαπτσματος αναφρει: «Σταυρωθντα τε πρ μν π Ποντου Πιλτου, κα παθντα κα ταφντα. Κα ναστντα τ τρτ μρα κατ τς Γραφς». Θεολογικο λγοι, επομνως, δεν υπρχουν για να στηρξουν αυτν την αλλαγ, αλλ το ακριβς αντθετο για να την αποτρψουν. |
| Τ ΔΕΥΤΕΡ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ κ το κατ Μρκον ια 1 – 11 Τ καιρ κεν,γγιζεν ησος ες εροσλυμα ες Βηθσφαγ κα Βηθαναν πρς τ ρος τν λαιν, ποστλλει δο τν μαθητν ατο 2 κα λγει ατος· πγετε ες τν κμην τν κατναντι μν, κα εθως εσπορευμενοι ες ατν ερσετε πλον δεδεμνον, φ» ν οδες νθρπων κεκθικε· λσαντες ατν γγετε. 3 κα ν τις μν επ· τ ποιετε τοτο; επετε τι Κριος ατο χρεαν χει, κα εθως ατν ποστλλει πλιν δε. 4 πλθον δ κα ερον τν πλον δεδεμνον πρς τν θραν ξω π το μφδου, κα λουσιν ατν. 5 κα τινες τν κε στηκτων λεγον ατος· Τ ποιετε λοντες τν πλον; 6 ο δ επον ατος καθς νετελατο ησος, κα φκαν ατος. 7 κα γαγον τν πλον πρς τν ησον κα πιβλον ατ τ μτια ατν, κα κθισεν π» ατ. 8 πολλο δ τ μτια ατν στρωσαν ες τν δν, λλοι δ στιβδας κοπτον κ τν δνδρων κα στρννυον ες τν δν. 9 κα ο προγοντες κα ο κολουθοντες κραζον λγοντες· σανν, ελογημνος ρχμενος ν νματι Κυρου. 10 ελογημνη ρχομνη βασιλεα ν νματι Κυρου το πατρς μν Δαυδ· σανν ν τος ψστοις. 11 Κα εσλθεν ες εροσλυμα ησος κα ες τ ερν· κα περιβλεψμενος πντα, ψας δη οσης τς ρας, ξλθεν ες Βηθαναν μετ τν δδεκα μαθητν. Τ ΤΡΙΤ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ κ το κατ Μρκον ιδ 10– 42 Τ καιρ κεν, οδας σκαριτης, ες τν δδεκα, πλθε πρς τος ρχιερες να παραδ ατν ατος. 11 ο δ κοσαντες χρησαν, κα πηγγελαντο ατ ργρια δοναι· κα ζτει πς εκαρως ατν παραδ. 12 Κα τ πρτ μρ τν ζμων, τε τ πσχα θυον, λγουσιν ατ ο μαθητα ατο· Πο θλεις πελθντες τοιμσωμεν να φγς τ πσχα; 13 κα ποστλλει δο τν μαθητν ατο κα λγει ατος· πγετε ες τν πλιν, κα παντσει μν νθρωπος κερμιον δατος βαστζων· κολουθσατε ατ, 14 κα που ν εσλθ, επατε τ οκοδεσπτ τι διδσκαλος λγει· πο στι τ κατλυμ μου που τ πσχα μετ τν μαθητν μου φγω; 15 κα ατς μν δεξει νγαιον μγα στρωμνον τοιμον· κα κε τοιμσατε μν. |
| Τ ΤΕΤΑΡΤ ΤΗΣ Θ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ κ το κατ Ματθαον κ 1 – 16 Επεν Κριος τν παραβολν τατην· 1 μοιθη βασιλεα τν ορανν νθρπ οκοδεσπτ, στις ξλθεν μα πρω μισθσασθαι ργτας ες τν μπελνα ατο· 2 κα συμφωνσας μετ τν ργατν κ δηναρου τν μραν πστειλεν ατος ες τν μπελνα ατο. 3 κα ξελθν περ τρτην ραν εδεν λλους σττας ν τ γορ ργος, 4 κα κενοις επεν· πγετε κα μες ες τν μπελνα, κα ν δκαιον δσω μν. ο δ πλθον. 5 πλιν ξελθν περ κτην κα ντην ραν ποησεν σατως. 6 περ δ τν νδεκτην ξελθν ερεν λλους σττας ργος, κα λγει ατος· τ δε στκατε λην τν μραν ργο; 7 λγουσιν ατ· τι οδες μς μισθσατο. λγει ατος· πγετε κα μες ες τν μπελνα, κα ν δκαιον λψεσθε. 8 ψας δ γενομνης λγει κριος το μπελνος τ πιτρπ ατο· κλεσον τος ργτας κα πδος ατος τν μισθν ρξμενος π τν σχτων ως τν πρτων. 9 κα λθντες ο περ τν νδεκτην ραν λαβον ν δηνριον. 10 λθντες δ ο πρτοι νμισαν τι πλεονα λψονται, κα λαβον κα ατο ν δηνριον. 11 λαβντες δ γγγυζον κατ το οκοδεσπτου 12 λγοντες τι οτοι ο σχατοι μαν ραν ποησαν, κα σους μν ατος ποησας τος βαστσασι τ βρος τς μρας κα τν κασωνα. 13 δ ποκριθες επεν ν ατν· ταρε, οκ δικ σε· οχ δηναρου συνεφνησς μοι; 14 ρον τ σν κα παγε· θλω δ τοτ τ σχτ δοναι ς κα σο. 15 οκ ξεστ μοι ποισαι θλω ν τος μος, ε φθαλμς σου πονηρς στιν τι γ γαθς εμι; 16 Οτως σονται ο σχατοι πρτοι κα ο πρτοι σχατοι· πολλο γρ εσι κλητο, λγοι δ κλεκτο. Τ ΠΕΜΠΤ ΤΗΣ Θ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ κ το κατ Ματθαον κ 17 – 28 Τ καιρ κεν, ναβανων ησος ες εροσλυμα παρλαβε τος δδεκα μαθητς κατ» δαν ν τ δ κα επεν ατος· 18 δο ναβανομεν ες εροσλυμα, κα υς το νθρπου παραδοθσεται τος ρχιερεσι κα γραμματεσι, κα κατακρινοσιν ατν θαντ, 19 κα παραδσουσιν ατν τος θνεσιν ες τ μπαξαι κα μαστιγσαι κα σταυρσαι, κα τ τρτ μρ ναστσεται. |
|
|
