| Ο Πατριρχης Βαρθολομαος δηλνει ανοικτ τι οι Προκαθμενοι της Κωνσταντινουπλεως χουν αποκλειστικ δικαωμα με δικ τους πρωτοβουλα να αναμειγνονται στις εσωτερικς υποθσεις οιασδποτε τοπικς Εκκλησας για οποιοδποτε ζτημα, να αποτιμον αυτοτελς, να ακυρνουν να αναθεωρον πρξεις των Προκαθημνων των Αυτοκεφλων Εκκλησιν εν αυτς κριθον «νεπαρκες» απ την Κωνσταντινοπολη»: «ς κ τοτου, ο μνον νθα περ Δογμτων κα ερν Παραδσεων κα Κανονικν κκλησιαστικν Διατξεων περ γενικν ζητημτων φορντων ες λκληρον τ σμα τς κκλησας λλ κα ν πσι τος σχετικς σπουδαοις π μρους ζητμασι τος νδιαφρουσι τατην κενην τν Τοπικν κκλησαν, κηδεμονικ πρνοια κα ντληψις τς Μεγλης το Χριστο κκλησας παρεμβαινοσης-πο μν, ατεπαγγλτως κα ς κ καθκοντος, πο δ, κατ πκλησιν τν νδιαφερομνων-κα παρεχοσης τν ποτελεσματικν ατς συμβολν, πρς διατησιν κα πλυσιν διαφορν ναφυεισν μεταξ τν γων το Θεο κκλησιν, πρς διευθτησιν διαφωνιν μεταξ ποιμνων κα ποιμνου, πρς παλλαγν π πιπρουσθουσν δυσχερειν κα πνοδον τν κκλησιαστικν πραγμτων ες τν Κανονικν ατν τροχιν, πρς πρρωσιν τς στιν τε νεπαρκος νεργεας τν πνευματικν ρχηγν τν π μρους κκλησιν, πρς στριξιν τν σθενν κα σαλευομνων καταρραδιουργουμνων ν τ ρθοδξ πστει, πρς ποσβησιν, συνελντι επεν, τν παντοων θικν κα λικν κινδνων τν παπειλοντων τν εστθειαν τν γιωττων κενων κκλησιν οδποτε κα οδαμο βραδνει λλεπει» . Κθε διακοπ κοινωνας οιασδποτε τοπικς Εκκλησας με το Πατριαρχεο Κωνσταντινουπλεως παρουσιζεται ως απσχιση της τελευταας απ την Ορθοδοξα: «Με αυτν τον τρπο, ποιος απειλε να διακψει την ευχαριστιακ Κοινωνα με το Οικουμενικ Πατριαρχεο, επιδδεται σε μια πρξη αυτοστρησης που αποκπτει τον εαυτ του απ τον κορμ του δντρου της Ορθοδξου Εκκλησας» . Οικειοποιομενο αποκλειστικς αρμοδιτητες στην Ορθδοξη Εκκλησα το Πατριαρχεο Κωνσταντινουπλεως δεν θεωρε δεσμευτικς για τον εαυτ του τις αποφσεις οτε καν των Συνδων, τις οποες συγκαλε το διο. τσι, το 2018 η Ιερ Σνοδος του Πατριαρχεο Κωνσταντινουπλεως λαβε την απφαση για το ενδεχμενο ενς δετερου γμου κληρικν υπ την τρηση συγκεκριμνων ρων. Ο ορισμς αυτς προσκροει μεσα στο γγραφο «Το μυστριο του γμου και τα κωλματα αυτο», το οποο υιοθετθηκε απ τη Σνοδο της Κρτης, τις αποφσεις της οποας το Πατριαρχεο Κωνσταντινουπλεως κρυξε δεσμευτικς ακμη και για εκενες τις τοπικς Εκκλησες, οι οποες αρνθηκαν να συμμετσχουν. |
| 2013 ( Reuss J. Johannes-Kommentare aus der griechischen Kirche/Texte und Untersuchungen 130. Berlin, 1966. S. 359–412.) 2015 ( Staab K. Paulus-kommentareausdergriechischen Kirche/Neutestamentliche Abchandlungen 15. Münster i. W., 1933 (1984). S. 470–652.) 2016 ( Hergenröter J. Photius, Patriarch von Konstantinopel, sein Leben, seine Schriften und das griechische Schisma. V. 3. Regensburg, 1869. S. 78 etc.) 2018 ( «Οκον κα τς τν γκρτων διδασκλων φωνς τς δμοας παραδοχς ξισωμεν» (Photius Lexicogr. Amphiloch. 149,7).) 2019 ( «Πηγ γρ πρχει ψυχωφελν κα σωτηραν ναμτων τ ερ μν λγια» (Photius Lexicogr. Amphiloch. 42, 8).) 2022 ( «Μηδν ξωθεν τς δεσποτικς ντολς μτε ννοοντας, μτε λγοντες, μτε πρττοντας» (Ibid. 43, 12).) 2024 ( «Ο δε γρ οδλως, οδ φ ν γρμματι παραχαρττειν τς λξεις τς ερς» (Ibid. 133, 2).) 2026 ( «ν μα να μεταποιηθ, πειλε θες, κα ο λκληρον δογμτων κρβειαν διαστρφων, νομζεις διαφυγεν τς το θεο χερας;» (Ibid. 164, 6; cp. также 149, 7).) 2029 ( Photius Lexicogr. Commentarii in Matthaeum (in catenis)//Ed. J. Reuss, Matthäus Kommentare aus der griechischen Kirche/Texte und Untersuchungen 61. Berlin: Akademie Verlag, 1957.) 2043 ( «Χρησμος γρ το παναγου Πνεματος τ μτερα περιεχμενα» (Photius Lexicogr. Amphiloch. 185,4).) 2066 ( «Πολλ τν πορημτων προκατασκευς δεται, κα τν λσιν ποφεγει, χωρς πιοσαν προκαταστσεως» (Photius Lexicogr. Amphiloch. 1,1; cp.: 1, 37).) 2070 ( «Κα γρ κατ τς φωνς δικριτος γυγκατθεσις κα κατ τν πχησιν τν ρημτων παραδοχ, λλα τε πολλ τν τπων ν πολλος πολλκις πτεκε» (Ibid. 43, 4).) 2073 ( « κριβς συνεξτασις ξ ατν διασκεδζει τν πιθολοσαν γνοιαν τ καθαρτητι το νοματος» (Ibid. 1, 11).) 2074 ( «Τ πρχειρον τς ρμηνεας ν μ προσλβη τν φιλολογοσαν βσανον κα μελτην τς σαφεας κα τν κατ τν πληψιν στσεως οκ θλει παλττεσθαι» (Ibid. 43,4).) 2101 ( « τονυν τ τν λγων θει κα τ καννι τν δινοιαν εθυνμενος δλον, ς οδνα θρυβον, οδ ταραχν, οδ πριαν τιν, τος λογισμος συνχουσαν, ποστσεται. λλ τ λγ περιελν το σχματος τν πνοιαν καθαρς τ κβησμενον ψεται. ο περ κα ες δλωσιν σχηματισμς παρελαμβνετο» (Ibid. 56, 4).) |
| 4. Когда же приходил с пресвитерами общавшийся, о пресвитерских беседах я расспрашивал, что Андрей или что Петр говорил, или что Филипп, или что Фома, или Иаков, или что Иоанн, или Матфей, или кто другой из Господних учеников, а также что говорят Аристион и пресвитер Иоанн, Господни ученики. Ибо не из книг столько мне пользы, сколько чрез живой голос и непреходящее». 5. νθα και πιστησαι ξιον δις καταριθμιοντι ατω τ Ιωννου δνομα, ν τν μν πρτερον Πτρω και ακβω και Ματθαω και τος λοιπος ποστλοις συγκαταλγει, σαφς δηλν τν εαγγελιστν, τν δ " τερον ωννην, διαστελας τν λγον, τροις παρ τν τν ποστλων ριθμν καττασσει, προτξας ατο τν ριστωνα, σαφς τε ατν πρεσβτερον 5. Здесь обращает на себя внимание число Иоанновых имен: одного, упомянутого им раньше вместе с Петром, Иаковом, Матфеем и прочими апостолами, он, несомненно, считает евангелистом; другого Иоанна помещает в числе стоявших рядом с апостолами, ставя впереди него Аристиона, прямо его (Иоанна) пресвитером называя. 6. ως και δι τοτων ποδεκνυσθαι την στοραν ληθη τν δο κατ την σαν ομωνυμα κεχρησθαι ερηκτων δο τε ν " Εφσω γενσθαι μνματα και κτερον ετι νν ος και ναγκαον προσχειν τν νον, εκς γρ τν δετερον, ε μ τις θλοι τν πρτον, την π " νματος φερομνην Ιωννου ποκλυψιν ορακναι. 6. Истинность этой истории подтверждается тем, что вАсии называли двоих с этим именем, (а) в Эфесе есть гробницы, и каждая еще и поныне зовется (Иоанновой). Необходимо обратить внимание: Откровение, несущее имя Иоанна, по всей вероятности, было (открыто) второму, а не первому . 7. και νν δ δηλομενος Παπας τος μν τν ποστλων λγους παρ τν ατος παρηκολουθηκτων μολογε παρειληφναι, ριστωνος δ και το πρεσβτερου Ιωννου ατκοον αυτν φησι νομαστι γον πολλκις ατν μνημονεσας ν τος ατο συγγρμμασιν τθησιν ατν παραδσεις. 7. И объявленный нами Папий признает, что апостольские слова он слышал от людей, с ним общавшихся; Аристиона же и пресвитера Иоанна слушал лично. Часто, упоминая их в своих книгах по имени, он передает их рассказы. Eusebius. Historia ecclesiastica.III.39:1417 |
| 3. π’ ατο συγχωρσατ μοι ν παρατηρσω δο τιν : α) π τς προτσεως ατς το λλογιμωττου κ.Καθηγητο δν πεφσισε θετικς ρνητικς Δ.Ι.Σ., λλ’ πλς νεκοινθη ατη φ’ μν ς ληφθεσα πφασις κα β) πδειξις ατ εναι ελογοφανς κα κατ τν ταπεινν μου ντληψιν νχει σοφιστικν κα χι σοφν θερησιν το φλγοντος ατο ζητματος. ς μο πιτραπ π’ ατο ν δσω τς κολοθους ξηγσεις: Σεπτ μν εραρχα, κατ τν ρχικν πφασιν τς νεστσης Δ.Ι.Σ., δν θ ξταζε τ θμα ν τ Οκουμενικν Πατριαρχεον χει τ δικαωμα ν χορηγ τν Ατοκεφαλαν ες τινα κκλησιαστικν παρχαν το Οκουμενικο Θρνου (π.χ. ες μερικν, Αστραλαν τερον κρτος παγμενον ες τν κκλησιαστικν δικαιοδοσαν το Πρωτοθρνου Οκουμενικο Πατριαρχεου), θμα τ ποον εναι πολτως λελυμνον κα δι τ ποον εναι σαφστατα σμφωνον τ ερν Πηδλιον τν Θεων κα ερν Καννων. Τ ξτατον κανονικν πρβλημα εναι τι Ατοκεφαλα δθη π το Οκουμενικο Πατριαρχεου ες δο παρατξεις σχισματικν, ναθεματισμνων κα καθρημνων, ν νος «Προκαθμενος τς Ατοκεφλου Οκρανικς κκλησας κ.πιφνιος» δν χει κανονικν ερωσνην κα ρχιερωσνην ς «χειροτονηθες» π το καθρημνου, ναθεματισμνου κα σχισματικο «Πατριρχου Κιβου κ.Φιλαρτου», ς παρομοως κα πολλο λλοι «ρχιερες κα ερες» τν ς ερηται δο σχισματικν παρατξεων ν Οκραν. Κα τ σπουδαιτερον : Κανονικς Μητροπολτης Κιβου κα πσης Οκρανας κ.νοφριος «πεχαρακτηρσθη» πρ τς χορηγσεως τς Ατοκεφαλας ες τος σχισματικος τς Οκρανας π το Οκουμενικο Πατριρχου κα δν εναι πλον κατ’ ατν Μητροπολτης Κιβου κα πσης Οκρανας, (ς ν το στρατηγς κα καθρθη το ξιματς του), ν παρ τατα πασαι α Ατοκφαλοι κα γενικς α κατ τπους ρθδοξοι κκλησαι ατν μν ναγνωρζουν ς τν Κανονικν Μητροπολτην Κιβου κα πσης Οκρανας, τν δ «ναν Ατοκφαλον Οκρανικν κκλησαν» γνοον κα παραθεωρον. Α προβαλλμεναι παρ το Οκουμενικο Πατριαρχεου ατισεις πρς τν π τν Μητροπολτην νοφριον Κανονικν κκλησαν περ τ τι, ν κλθησαν πισμως ν συναποτελσουν μετ τν δο σχισματικν παρατξεων τν Ατοκφαλον κκλησαν τς Οκρανας ρνθησαν, λογζονται ς νσχυροι, διτι δν πεδχθησαν τν πρσκλησιν καθτι φστανται ο προμνημονευθντες σχυρο κανονικο κα ποτρεπτικο λγοι, ο ποοι βαρνουν τος σχισματικος, καθρημνους, χειροτοντους κα ναθεματισμνους «Κληρικος», τος συλλβδην, αθωρε κα παραχρμα, δι’ ποφσεως το Οκουμενικο Πατριαρχεου «ποκαθαρθντας» κα «ποκατασταθντας». |
| πμβασις ες τ ατοδιοκητον τς θωνικς πολιτεας πιβολ μις σχισματικς κκλησας ς κανονικς, κτι πο πιχειρε σμερα Πατριρχης, ποτελε προσπθεια πμβασης στ ατοδιοκητο τς θωνικς πολιτεας. ποτλεσμα τς νργειας ατς θ ποτελση λλοωση κα περιορισμς το ατοδιοικτου πολιτεματς του, γι τ ποο ο γιορετες πατρες π ανες διακρνονταν γι τν εαισθησα τους κα σαν διατερα προσεκτικο, φο νιωθαν τοποτηρητς ερς κληρονομις λλ κα πλογοι στος σιωττους προκατχους τους, ο ποοι π ανες τ διατρησαν μ γνες λβητο κα ναλλοωτο. Τ γιον ρος, σμφωνα μ τν καταστατικ του χρτη, εναι ατοδιοκητο τμμα το λληνικο κρτους, το ποου κυριαρχα εναι θικτος κα τελε ς πρς μν τ πνευματικ μρος π τν νωττη ποπτεα το Πατριρχη Κωνσταντινουπλεως, ς πρς τ διοικητικ π τν ποπτεα το λληνικο κρτους. δ διοκησ του σκεται δι ντιπροσπων τν ερν Μονν, πο ποτελον τν ερ Κοιντητα”. Τν Νομβριο το 1992, ταν θωνικ πολιτεα ταν πολ λιγτερο κκοσμικευμνη κα δν ρρεαν τ ερωπακ κονδλια κα ο γομενοι εχαν γωνιστικ φρνημα, πντε καθηγομενοι: . Μ. Βατοπαιδου φραμ, .Μ. Ξηροποτμου ωσφ, . Μ. γ. Παλου Παρθνιος κα ο μακαριστο .Μ. Δοχειαρου Γρηγριος κα . Μ. Σμωνος Πτρας Αμιλιανς εχαν συντξει κα δημοσιεσει κθεση-εσγηση, μ τν ποα ριοθετοσαν τ ατοδιοκητο το γου ρους κα ποα ττε πολ εχε κνευρσει τν Πατριρχη Βαρθολομαο μ ποτλεσμα ν κδηλωθ κρση στς σχσεις Πατριαρχεου κα θωνικς πολιτεας. Ο γομενοι ναφερμενοι στ διτυπο κα προνομιακ καθεστς τς κκλησιαστικς ατοδιοικσεως τς θωνικς πολιτεας μεταξ τν λλων τνιζαν «Βσει τν διατξεων τν Γενικν Κανονισμν, τ γιον ρος πγεται πνευματικς ες τ Οκουμενικν Πατριαρχεον, π πψεως μως διοικητικς τ Πατριαρχεον σκε ρμοδιτητας μνον ν ζητηθ τοτο π τς ερς Κοιντητος, (ρθρα 11 κα 49, Γενικο Κανονισμο), οχ δ κα ατεπαγγλτως, περ σημανει τι τ γιον ρος δν πγεται ες τ Οκουμενικν Πατριαρχεον περιορστως, λλ’ ντς ρων ξαρτωμνων ν πολλος κ τς βουλσεως τν γιορειτν, οτινες π τς πψεως τατης πολαουν ατοδιοικσεως ναντι τς κκλησας, οδεμα δ πρβλεψις γνεται περ θεσπσεως καννων δικαου π το Οκουμενικο Πατριρχου». (Ν.ντωνοπολου, συνταγματικ προστασα το γιορειτικο καθεσττος, θναι 1958, σελ.68). |
| Κανν Σταυρσιμος, δ ζ χος β Ερμς ντθεον πρσταγμα, παρανομοντος τυρννου, μετρσιον τν φλγα νερρπισε, Χριστς δ φπλωσε, θεοσεβσι Παισ, δρσον τν το Πνεματος, ν ελογημνος, κα περνδοξος. ομφαα τ πρτερον στρεφομνη, τ ντ μοι δδωσιν, φ ο τ λγχ ττρωσαι, Σταυρ νυψομενος, εσπλαγχνε Κριε· θεν μεγαλνω σε, τ σ τιμ πθει ερν πθειαν. φις ψομενος π Μωσως, τν θεαν νρτησιν, ν ξλ προεικνιζε Χριστο, το τν δλιον φιν νεκρσαντος, πντας τε ζωσαντος μς, τος νεκρωθντας τας παραβσεσιν. Μαρτυρικ Υο χρηματζετε θε μεθξει, νρχου Γενντορος, Υο νρχου γιοι, τ πθος τ χραντον κμιμησμενοι· θεν δελφος μς καλε, κα κληρονμους τς βασιλεας ατο. Σταυρ ναρτμενοι ς Δεσπτης, κα λγχ νυττμενοι, κα ξφει συγκοπτμενοι, πυρ τε κα δατι προμεριζμενοι, κα κατατεμνμενοι τροχος, ο θεοφροι χαιρον Μρτυρες. Σταυροθεοτοκον Τν βτρυν τν ππειρον γεωργτως, γν ν βλστησας, ν ξλ ς ρακας, κρεμμενον κραζες· Τκνον μου γλυκτατον, γλεκος ναπσταξον, δι ο παθν μθη νασταλσεται. Κανν τς περαγας Θεοτκου, δ ζ χος β ντθεον πρσταγμα παρανομοντος σχς μου κα μνησις κα σωτηρα, βεβαα ντληψις, κα τεχος προσμχητον, πρχουσα Δσποινα, τος πολεμοντς με δαμονας πολμησον ε, πιζητοντας το θανατσα με. Θεν σωματσασα παρθενικν σου, αμτων θωσας, Παρθνε τ νθρπινον· δι με τος πθεσι, καταρρυπομενον, κα καταφθειρμενον, χθρο τας μεθοδεαις, σαι πρεσβεαις σου. κμινος γννησιν προδιετπου, τν σν Παναμμητε· τος Παδας γρ οκ φλεξεν, ς οδ τν μτραν σου, τ πρ τ στεκτον· θεν δυσωπομν σε, πυρς το αωνου, σαι τος δολους σου. Κανν Σταυρσιμος, δ η χος β Ερμς Κμινς ποτε, πυρς ν Βαβυλνι, τς νεργεας διεμριζε, τ θε προστγματι, τος Χαλδαους καταφλγουσα, τος δ πιστος δροσζουσα ψλλοντας· Ελογετε, πντα τ ργα Κυρου τν Κριον. Αματι τ σ, πλευρς ξ κηρτου, ναποστζοντι μακρθυμε, κτσις γασται, ποταμο δ ξηρνθησαν πολυθεας, μβροι τε φθησαν εσεβεας, πλνης αχμν ναστλλοντες. Σταρωσιν τν σν, λιος δσθη, κα τς κτνας ναπκρυψε, πτραι δ σχσθησαν, κα δης κτω φριξε. Δικαων δ σκρτησαν πνεματα, προσδοκντα, τν παντελ Λγε λτρωσιν. Μαρτυρικ αμα πιστος, κνις τν λειψνων, τν θλοφρων βρει πντοτε, χρες δυσατα θεραπεουσι παθματα. ς θαυμαστς ε Κριε, κρζομεν εχαρστως, ν τος γοις σου Μρτυσιν. Στματα θηρν, κα βρσματα λεβτων, πξν τε κρους, βρος κασωνος, νχων σπαργματα, πεμενατε στερρτατα, κα κθειρξιν κα βαιον θνατον θλοφροι· θεν Χριστ συνευφρανεσθε. Σταυροθεοτοκον Σρκα κ τς σς, γαστρς λαμβνει θλων, κα καθορται ρατος, κα σταρωσιν δχεται, κα κατρα νομζεται, κατρας ξαιρομενος, παντας Υς σου, θεοχαρτωτε Δσποινα. |
| Λαβντες γνσιν τς ς νω ποφσεως, νακοινωσμεθα τατην τ εραρχ το καθ’ μς Οκουμενικο Θρνου κα προετρεψμεθα ατν πως οδεμαν κκλησιαστικν κοινωναν χ τουντεθεν μετ τν ερημνων». α. ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ Στς 11.6.1992 Φιλρετος (Denisenko) καθαιρθηκε π τ Σνοδο το Πατιαρχεου Μσχας, διτι στν κκλησα τς Ρωσας πγεται κκλησα τς Οκρανας. καθαιρεθες Φιλρετος κνοντας χρση τς κκλτου προσφυγς προσφυγε , κατ κυριολεξα, προστρεξε, πισκφθηκε προσωπικ τ Οκουμενικ Πατριαρχεο μσως μετ τν καθαρεσ του κα Ατ ξετζοντας μ αξημνο ασθημα εθνης κα μ τ δουσα σοβαρτητα τν κκλητο προσφυγ του πστειλε ντιπροσωπεα στ Μσχα ποτελομενη π τν Μητροπολτη Περγμου ωννη (Ζηζιολα) κα τν οκρανικς καταγωγς πσκοπο Σκοπλου Vsevolod (Maidansky, +12/2007) «π σκοπ πως κ το σνεγγυς πληροφορηθσι τ διατρξαντα κ πρτης χειρς κα πρς ποφυγν πσης ν προκειμν παρερμηνεας» (κεμενο Α). πφαση το Οκουμενικο Θρνου π τς νωτρ κκλτου προσφυγς το καθαιρεθντος Φιλαρτου ταν πορριπτικ μ τ σαφ δλωση τι « γα μας Μεγλη κκλησα το Χριστο, ναγνωρζουσα ες τ κραιον τν (…) ποκλειστικν ρμοδιτητα τς φ’ μς γιωττης κκλησας τς Ρωσσας ποδχεται τ συνοδικς ποφασισθντα περ το ν λγ, μ πιθυμοσα τ παρπαν να παρξ οανδποτε δυσχρειαν ες τν καθ’ μς δελφν κκλησαν» (κεμενο Α). πως προκπτει π τν νωτρω λληλογραφα Μσχας- Κωνσταντινουπλεως τ Οκουμενικ Πατριαρχεο ντδρασε στν πθεση τς καθαιρσεως το Φιλαρτου μ τ δουσα σοβαρτητα γι να τσο κρσιμο ζτημα, μ στραπιαα ταχτητα στε ν μν συντηρεται πιζμια γι λες τς πλευρς κκρεμτητα κα κυρως μ πλυτη συνπεια στν μακραωνη παρδοσ Του. Μσα σ 76 μρες (καθαρεση 11.6.1992 – Πατριαρχικ κα Συνοδικ πρριψη τς κκλτου προσφυγς κα ποδοχ τς καθαιρσεως 26.8.1992) τ Οκουμενικ Πατριαρχεο “κλεισε” π κανονικς πλευρς τν πθεση. Φιλρετος μως δν πολγισε τποτα: οτε τν καθαρεση π τ Μσχα, οτε τν πρριψη τς κκλτου προσφυγς του κα τν ποδοχ τς καθαιρσες του π τ Οκουμενικ Πατριαρχεο, οτε τν ποδοχ τς καταδκης του π λες τς ρθδοξες κκλησες κα προχρησε σ σοβαρτατα κκλησιαστικ γκλματα (κατοι καθηρημνος προβη σ δεκδες χειροτονες, συνστησε σχισματικ Σνοδο, ατοχρσθηκε Πατριρχης, κοινωνοσε μ σχισματικος λλων κκλησιν, πηξε θυσιαστρια ν Οκραν κα λλαχο κ.ο.κ.) προκαλντας σχσμα κα σκανδαλισμ το Λαο. |
| 5 . λλ’ τος μετροις κακος πιχαρων ε, οδ’ οτως συχαν γειν γνκει, οδ γρ ργνων πορν περιει τατα ζητν· λλ’ χων τι τινς παρ τν Βαρλαμ κα τν κνδυνον κενον φοιτσαντας, κα τ κενων σχτως νοσοντας, δι’ κενων φ’ αυτν ποιεται τν τε χρηματσαντα φσου κα τν Γννου, Γρηγορν τε κα Δεξιν. Ο κα σστημα ποιησμενοι κα λλους προσεταιρισμενοι νθρωπσκους, οδν γις διανοηθντας οδποτε, θρυβον γερουσι κατ τς κκλησας Θεο, σπουδν ποιομενοι ποπλανν τος πολλος κα τς κκλησας ποτμνειν λεεινς, δξαν αυτος κ τοτου πορζειν ομενοι. δησε γον δι τατα Σνοδον συγκροτηθναι μεγλην, το γαληντατου βασιλως μν λεον λαβντος τν πολλυμνων ψυχν. Δι κα μεταπεμφθντες παρ τς κ Θεο κραταις κα γας βασιλεας ατο κα το γιωττου κα οκουμενικο πατριρχου κυρου Καλλστου ο ερτατοι ρχιερες κα πρτιμοι, τε ρακλεας, Θεσσαλονκης, Κυζκου, Φιλαδελφεας, Χαλκηδνος, Μελενκου, μασεας, Ποντοηρακλεας, Πηγν, Βερροας, Τραπεζοντος, Τραανουπλεως, Σηλυβρας, πρω, μστριδος, Ανου, Σουγδαας, Βρσεως, Μαδτων, Βιζης, Γαρλλης, Μηδεας, Τενδου, Καλλιουπλεως, ξαμιλου, ντων κα δι γνωμν το δριανουπλεως, το Χριστουπλεως, το Διδυμοτεχου· παρντων κα θεοφιλστατων πισκπων, το Πανου, το Χαριουπλεως, το Παμφλου, το θρα, το Καμπανας, το Σινου, το λευθερουπλεως· προκαθεσθντος το γαληντατου κα κρατστου κα γου μν αθντου κα βασιλως κυρου ωννου Καντακουζηνο ν τ τρικλν τ οτω πως πιλεγομνω λεξιακ τν ερν Βλαχερνν· συνεδριζοντος τ γ βασιλε ατο κα το γιωττου κα οκουμενικο πατριρχου κυρου Καλλστου· κα τι το περιποθτου αταδλφου τς γας βασιλεας ατο το πανευτυχεσττου σεβαστοκρτορος κυρο Μανουλ το σνη· κα τι το περιποθτου αταδλφου τς γας βασιλεας ατο κυρου Μιχαλ το σνη· λλ δ κα το περιποθτου νεψιο τς γας βασιλεας ατο πανυπερσεβστου κυρου νδρονκου το σνη· παρακαθημνων τς συγκλτου σν τος ρχιερεσι κα κκλησιαστικος ρχουσι, κα συνειλεγμνων τν τε γουμνων κα ρχιμανδριτν τν ν τ εδαμονι τατ πλει, τι τε ερομονχων κα ερων κα μοναχν οκ λγων, οκ πντων κα τινων τν τς πολιτεας ρχντων, περιεστηκτος δ κα λαο, σον ν τοτοις φιλκοον. Προσεκλθησαν κα ο θορυβοντες κα τν κκλησαν κατατμνοντες οτοι κα ρωτθησαν, τνος νεκεν, βασιλως εσεβς ζντος, παρ’ ατν τοιατα κατ τς εσεβεας τολμται. Ο δ τισαντο προσθκην τινα ν τ μολογ τν χειροτονουμνων ρχιερων γεγενημνην. ν αταις δ ποιοντο κα τν Θεσσαλονκης, πειδ σκανδαλζεσθαι λεγον κατ’ ατο ν τισι τν πρς Βαρλαμ κα κνδυνον ντιρρητικς ατ συγγεγραμμνων. |
| Κθισμα χος γ " Θεας πστεως Φγγος στραψας θεογνωσας, σκτος λυσας πολυθεας, μαρτυρικς κτελσας τν δρμον σου, κα αμτων πηγζων χαρσματα, τν προσιντων καθαρεις νοσματα, μρτυς νδοξε, Χριστν τν Θεν κτευε, δωρσασθαι μν τ μγα λεος. Δξα... Κα νν... Θεοτοκον Θεα γγονας σκην το Λγου, μνη πναγνε Παρθενομτορ, τ καθαρτητι γγλους περχουσα, τν πρ πντας μ γον γενμενον, ερυπωμνον σαρκς πλημμελμασιν, ποκθαρον, πρεσβειν σου νθοις νμασι, παρχουσα σεμν τ μγα λεος. Σταυροθεοτοκον μαντος μνς το Λγου, κρατος Παρθενομτωρ, ν Σταυρ θεασαμνη κρεμμενον, τν ξ ατς νωδνως βλαστσαντα, μητροπρεπς θρηνδοσα κραγαζεν· Ομοι! τκνον μου, πς πσχεις; θλων σασθαι, παθν τς τιμας τν νθρωπον! Κανν α», δ δ», το γου ερομρτυρος χος πλ. δ " Σ μου σχς, Κριε λ νο, ποδημν πρς τν Κριον, οκ σθνου, πντοθεν τυπτμενος, κα σπαραττμενος χαλεπς, οα δ εδες, θυμαμα ξιγαστε, σμς τος παρεσττας, πεπλρωσας θεας, νεργε θεφρον το Πνευματος. π Θεο, μρτυς θεφρον φρουρομενος, ν φρουρ τε, δσμιος καθμενος, ρτον ορνιον ρατς, χαρων πεδξω, Θεο σε παραθαρρνοντος, το μνου θλοθτου, Ετυχ θλοφρε, ο τ πθος τ θεον ζλωσας. Σο τ σεπτν, στμα νοξας ν Πνεματι, πρ βημτων, πνσοφε στμενος, δικαστικν τν ληθινν, πστιν τς Τριδος, τρνωσας μφανστατα, εδλων δ τν πλνην, στηλτευσας μκαρ, κα τυρννων θων φρονματα. Μετ πολλς, λλας ακας το σματος, θε πθ, μκαρ πυρπολομενος, τν ξαφθεσαν φλγα πυρς, χαρων πεισλθες, ποτομ δικζοντος, φλχθης δ οδλως· γρ θεα σε δρσος, Ετυχ ορανθεν δρσιζεν. Θεοτοκον ν γυναιξ, μνη Παρθνος διμεινας, κα πρ τκου, κα μετ τν γννησιν· Θες γρ ν καινοτομν, φσεις πρ λγον, κ σο ρρτως σαρκομενος, νω πρ ανων, κα ν γ ες τ τλη, γεννηθες τν ανων Πανμωμε. Κανν α», δ ε», το γου ερομρτυρος χος πλ. δ " να τ με πσω Λγον θεον πλουτσας, πασι τος χρζουσι μκαρ μετδωκας, κα Χριστο τν πομνην, ερες δεδεγμνος πομανας, νουθετν διδσκων, καθοδηγν πρς σωτηραν, Ετυχ θλοφρε πολαθλε. Ψυχολτειραν πλνην, σθνει θεου Πνεματος ποσεισμενος, τ Χριστ προσλθες, κα πληθν τοτ μρτυς προσγαγες, σζομνων πστει, σο τας σεπτας θεηγοραις, Ετυχ θλητν γκαλλπισμα. ς ραοι ο πδες σου, μακαριτατε τρβον δεσαντες, μαρτυρου θεου, κα ν τοτ καλς βηματσαντες, κα πρς πλτος μγα, τς ορανου βασιλεας, καταντσαντες μρτυς οδιμε. |
| πολυτκιον το σου χος πλ. δ» Τας τν δακρων σου οας,τς ρμου τ γονον γεργησας, κα τος κ βθους στεναγμος, ες κατν τος πνους καρποφρησας, κα γγονας φωστρ, τ οκουμν λμπων τος θαμασιν, ωαννκιε, Πατρ μν σιε· Πρσβευε Χριστ τ Θε, σωθναι τς ψυχς μν. πολυτκιον τν γων ερομαρτρων χος δ« Κα τρπων μτοχος, κα θρνων διδοχος, τν ποστλων γενμενος,τν πρξιν ερες θεπνευστε, ες θεωρας πβασιν· δι τοτο τν λγον τς ληθεας ρθοτομν, κα τ πστει νθλησας μχρις αματος, ερομρτυς Νκανδρε· Πρσβευε Χριστ τ Θε, σωθναι τς ψυχς μν. ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Κανν το σου, ο κροστιχς. Το Προδρμου σε τν μιμητν ανσω. ωσφ. δ α» χος δ " Ερμς «νοξω τ στμα μου, κα πληρωθσεται Πνεματος, κα λγον ρεξομαι, τ βασιλδι Μητρ, κα φθσομαι, φαιδρς πανηγυρζων, κα σω γηθμενος, τατης τ θαματα». Τ φγγει τς χριτος, καταυγαζμενος σιε, τος πστει τν μνμην σου, πανηγυρζοντας, φωταγγησον, κα σκτους μαρτας, πρεσβεαις σου λτρωσαι, ωαννκιε. δν τν εσγουσαν, νεπιστρφως διδευσας, πρς πλιν ορνιον, ωαννκιε· τ γρ γιον, δγησ σε Πνεμα, παναπαυσμενον ν τ καρδ σου. ψοσαν ταπενωσιν, ωαννκιε σχηκας· δι σου δεμεθα, οκτειρον σιε, τν ταπενωσιν, μν κα τς δνας, πσας πικοφισον, τν καρδιν μν. Θεοτοκον Πεσντων νκλησις, κα σταμνων βεβαωσις, πρχεις Πανμωμε· θεν σου δομαι, συμπεσντα μου, τν νον τ μαρτ, νρθωσον Δσποινα, πως δοξζω σε. Κανν τν ερομαρτρων Ποημα ωσφ. δ α« χος δ» Ερμς «Χορο σραλ, νκμοις ποσ, πντον ρυθρν, κα γρν βυθν διελσαντες, ναβτας τρισττας, δυσμενες ρντες, ν ατ ποβρυχους, ν γαλλισει μελπον· σωμεν τ Θε μν, τι δεδξασται». Σεπτν θλητν, σεπτν ορτν, ερομαρτρων ερν μνμην σμερον, ερας μελδαις, νν το Χριστο ερωττη κκλησα, εροπρεπς κτελοσα, σμασι κατατρπεται, τοτους γεραρουσα. Σεπτ κεχρισμνος χρσματι, τς ερωσνης πιστς, ερρχα Νκανδρε, τιμιτερον τοτο· Τας κ τν αμτων σου βαφας ναπειργσω, ν γαλλισει κραυγζων· σωμεν τ Θε μν, τι δεδξασται. δν μαρτυρου τρχοντες, τρψιν ληθ ν ατ, σαφς νδεικνμενοι, πλουτσατε χριν, θαυματουργιν κα δωρεν πουρανων, Μρτυρες συμφνως βοντες·σωμεν τ Θε μν, τι δεδξασται. Θεοτοκον περιγρπτως κλποις το Πατρς, κλποις τς Μητρς, σαρκικς Χριστς περιγρφεται, μετ γννησιν τατην, ληθ Παρθνον πρ νον διαφυλξας, μεγαλοφνως βομεν· σωμεν τ Θε μν, τι δεδξασται. |
|
|
