| πορεα πρς τν δημιουργαν μις νιαας κκλησας τς Ερπης ς παρδειγμα τς πλον πιτυχος φαρμογς το περκρατικο συστματος πολιτικς συνεργασας παρουσιζεται τι εναι Ερωπακ νωση, στν πικρτεια τς ποας ερσκεται πλειοντητα τν κατ τπους ρθοδξων κκλησιν, γι’ ατ κα λονα περισστερο τ πρτυπο τς διορθοδξου συνεργασας στ πλασια τς ΕΕ πηρεζεται π τν περαιτρω νταξιακ πορεα στν Ερπη. δ κα χρνια, πολλο ρθδοξοι θεολγοι συνηγορον πρ τς τροποποισεως τς διαρθρσεως τς ρθοδξου κκλησας στν Ερπη. Κα μως, δν πεθει -κατ πντα τουλχιστον- συλλογιστικ τους. πικαλομενοι τ συναφ πολιτικ φιλοσοφα παραλληλζουν τ σστημα τν κυραρχων θνν-κρατν μ ,τι ποκαλον «θνικς κκλησες», στς ποες κατ καννα συγκαταλγονται λες ο κατ τπους κκλησες, πο δημιουργθηκαν κτς τν πλαισων τς ρχαας Πενταρχας, συμπεριλαμβανομνης χι μνο τς κκλησας Κπρου λλ κα τς Ρωσικς κκλησας, τν ποα ο Πατριρχες τς νατολς ταν κενοι πο τν νταξαν κποτε στν νανεωμνη Πενταρχα. πορεα πρς τν περαιτρω ρευστοποηση τν πολιτικν κα κρατικν συνρων στν Ερπη γερει τ ρτημα γι τ ναπφευκτο τς ξαφανσεως τν διοικητικν ρων κα τν κκλησιν. πειδ στν Ερπη ν λγ πολιτικ διαδικασα συνοδεεται π τ δημιουργα κα νσχυση νς περεθνικο κντρου ξουσας π τ μορφ τς «γραφειοκρατας τν Βρυξελλν», ρλος τς ποας γκειται στν λεγχο τς νταξιακς διαδικασας, συναφ προβλματα πρκειται ν ντιμετωπσουν κα ο ρθδοξες κκλησες τς Ερπης, ο ποες καλονται πσης ν συγκροτσουν να παρμοιο πρ-κκλησιαστικ ργανο λγχου κα διοικσεως. ς να νδεικτικ παρδειγμα τς σχετικς δημσιας συζητσεως θ παραπμψουμε στ πρακτικ το συνεδρου «κκλησιολογα κα θνικισμς στ μεταμοντρνα ποχ», πο διεξχθη τν Μιο το 2012 στν Βλο. Διευθυντς τς καδημας Θεολογικν Σπουδν Βλου, Παντελς Καλατζδης, ναρωτιται μεσα «μπως λθε καιρς ναθεωρσεως τν ρχν τς κκλησιαστικς συντκτης ρωτ: «μπως λγω τς παγκοσμιοποησης, τς πολυπολιτισμικτητας κα τν ερτερων οκονομικν, πολιτικν κα μεταεθνικν σχηματισμν (post-national configurations), θ πρπει … ν μιλσουμε γι τ [νο] κκλησιολογικ παρδειγμα, μις κα τ σημεριν, πο δν εναι παρ μα λλοιωμνη κα ξεπερασμνη κδοχ το ατοκρατορικο κα το θνικο [παραδεγματος], μοιζει ν εναι ναντστοιχο πρς τ σημεριν κκλησιαστικ κα πολιτικ |
| Την εισγηση, κεμενο της οποας ακολουθε παρακτωανγνωσε ο αρχιμανδρτης Σεραφεμ Γκβρικοφ. ρθδοξη Καθολικ κκλησα βρσκεται σμερα σ κατσταση διχαστικς κρσεως, ξαιτας το Οκρανικο κκλησιαστικο Ζητματος, πο δημιουργθηκε μ τν αθαρετη κα ντικανονικ παραχρηση π τ Οκουμενικ Πατριαρχεο Κωνσταντινουπλεως «Ατοκεφαλας» σ σχισματικς δομς τς Οκρανικς κκλησας, κα ν γνο το ρθοδξου Ρωσικο Πατριαρχεου, πο εναι μητρα κκλησα τς, κατ Οκρανα, ρθοδξου κκλησιαστικς παρχας. βασικ προβληματικ, ποα πρκειται ν μς πασχολσει στν ρευνα ατ, εναι, ν ρθ λανθασμνα παραχωρθηκε τ «Ατοκφαλο» στν Οκρανα. Προτο, μως, προβομε στ διαπραγμτευση το παρντος θματος, ασθανμαστε τν νγκη ν δηλσουμε ξ ρχς, τι βαθτατα σεβμαστε κα τιμομε τ σεπτ Οκουμενικ Πατριαρχεο Κωνσταντινουπλεως. Γι τ μοναδικ κα νεπανληπτη προσφορ της στ «Μαν, γαν, Καθολικν κα ποστολικν κκλησαν. ς Προκαθμενος το Πρτου Θρνου τς ρθοδξου Καθολικς κκλησας κστοτε Οκουμενικς Πατριρχης εχε, χει κα πντοτε θ χει τ κανονικ δικαωμα: α. Τς τιμητικς προεδρας λων τν ρθοδξων Ατοκεφλων κκλησιν, ς «πρτος μεταξ σων» (primus inter pares), β. Το συντονισμο τν ρθοδξων κκλησιν σ κρσιμα θματα διορθοδξου νδιαφροντος, γ. Τς κφρσεως κα λοποισεως τν ποφσεων, πο χουν ληφθε, μετ π Πανορθδοξη Σνοδο Σναξη τν ρθοδξων Προκαθημνων, δ. Τς χορηγσεως Ατοκεφαλας κα Ατονομας, π την προπθεση τς συναινσεως κα γκρσεως τν λοιπν ρθοδξων Ατοκεφλων κκλησιν, κα ε. Τλος, Οκουμενικς Πατριρχης, ς Πρωτθρονος Προκαθμενος τς ρθοδξου κκλησας, εναι διαχρονικς φλακας κα γγυητς, τσο τς κανονικς τξεως, σο κα τς αθεντικς λειτουργας το ρθοδξου Συνοδικο, Δημοκρατικο Συστματος. ποιαδποτε παρερμηνεα κα ππειρα μετατροπς τν πι πνω τιμητικν πρεσβεων το Οκουμενικο Πατριαρχεου σ «πρωτεο ξουσας» λλοινει τν ρθδοξη κκλησιολογα, καταργε τ Συνοδικ Δημοκρατικ Σστημ της κα εσγει μα μοναρχικ ξουσα παπικο τπου, μ τν Οκουμενικ Πατριρχη ν μετατρπεται σ Ππα τς νατολς, πο θ κφρζει «π καθδρας» (ex cathedra) τν ρθδοξη κκλησα, χωρς τ γνμη τν λλων ρθοδξων Προκαθημνων. Σ μα ττοια περπτωση, κθε πσκοπος τς ρθοδξου κκλησας δν μπορε ν μνει ψυχρς κα διφορος, λλ φελει ν μετασχηματζει τν παθητικ του γωνα σ νεργ πευθυντητα κα ν ψνει τ νστημ του, κα μ δηγ τν ρχιερατικ του συνεδηση ν γωνζεται, χωρς σκοπιμτητες κα φοβες, νντια σ κθε αθαιρεσα, πο πιβουλεεται τ Συνοδικτητα τς ρθοδξου κκλησας, πειλντας μ διχασμ τν Οκουμενικ ρθοδοξα. |
| Κα, μως, γνωρζουν καλς (πς χι;), τι σμφωνα μ τς προσυνοδικς διαδικασες (α) τ θμα τς ατοκεφαλας δ ν θ συνεζητετο στ Κολυμπρι, κα (β) χοργηση ατοκεφαλας δ ν εναι προνμιο μνο το Οκ. Πατριαρχεου, λλ γνεται κοιν συναινσει λων ρα, χι ς πλυση κκρεμος ζητματος, λλ’ ς κδκηση κατ τν μ συμμετασχντων Ρσσων, προβλλεται π τν προλαλσαντα Μητροπολτη λεξανδρουπλεως μονομερς κα παρ’ νοραν νακρυξη το Ατοκεφλου τν σχισματικν τς Οκρανας π τν κ. Βαρθολομαο! Καταστσαμε, λπζουμε, εκρινς, τι εροκανονικ (κα δογματικ) παρανομα τς οκρανικς ατοκεφαλας, ξυπηρετε τ μακρπνοα, ξνα κα χριστιανομχα, μερικανικ συμφροντα κα σχδια γι γεωπολιτικ ποδυνμωση τν μοδξων κα μοεθνν Κρατν Ρωσσας-Οκρανας. Τ κκλησιαστικ καθκοντ μας, ς ρθοδξων Ρωμην, εναι διττ ναντι τς δικουμνης ληθεας στν Οκρανα: φορον (1) κα στν τρηση τς ερς κκλησιαστικς τξεως κα το Δγματος (2) κα στν προσπιση τν ατονοτων δικαων νς μοδξου Γνους ναντι τν πιβολων ντιχρστων. ς χουμε π’ ψιν μας, ο ληθς ρθδοξοι, τι πισθεν τς ψυχρς εγενεας τν μερικανν (κα λοιπν συμμαχικν) διπλωματν κα πιλκτων πρακτρων, ποκρπτεται κυνισμς κα βαθει κα γγενς των ποστροφ πρς τν ληθ ρθοδοξα (χι κενην τν προσκυνημνων πισκπων), διτι ατ σπζεται σχματα βου κα πολιτικς θεολογας πο ατο κ προοιμου (λγ «ομανισμο») πορρπτουν, πως τν συναλληλα κκλησας κα συναλληλα τν ποα προσπαθε ν ναστσει Ρωσσικ μοσπονδα. μερικανικ κουλτορα, τν ποα διοχτευσαν σσσωμη στν λληνικ κοινωνα ο μεταπολιτευτικς («δεξις» κα «ριστερς») κυβερνσεις, πρξε καταλτης κα πιταχυντς τς κπορνεσεως τν θν μας Εναι ο μερικανικς Πρεσβεες, πολ νδεικτικς, κενες πο νθαρρνουν κα χρηματοδοτον τς παρελσεις κιναδων στς ρθδοξες Χρες, χωρς ν διαμαρτρονται ο εχαρστως συνευωχομενοι μ μερικανος διπλωμτες κκλησιαστικο εναι κοινς ερωπακς κα μερικανικς «πολιτικς πολιτισμς» κενος πο πιτσσει κα προωθε τ οδετερθρησκον τς Πολιτεας, τς Παιδεας κ.λπ. λλ, εναι Οκουμενικς μας Πατριρχης κενος πο δηλνει, ες νειδος τς κκλησας μας, τι «τ Πατριαρχεον μας κα μερικ πηρετομε τ δια δανικ δικαιοσνης, λευθερας, λες τς μεγλες θικς κα πνευματικς ξες πο σχουν διαχρονικς κα παγκοσμως» ν ποτ δν βρκε ν πε να καλ λγο γι τς σισφειες κκλησιαστικς προσπθειες θρησκευτικς φυπνσεως στν ταλαιπωρημνη π τν θεα το 20ο ανος ρωσσικ κοινωνα. |
| Συνεπς, τθενται δο καριας σημασας ζητματα: 1. φο δν πρχει καταδκη κατ το “πισκπου” Μακαρου (Maletic), ναντον ποις καταδικαστικς ποφσεως σκησε κκλητο προσφυγ νπιον το Οκουμενικο Πατριρχου; Κα κολοθως, ποι καταδικαστικ πφαση ναρεσε Πατριαρχικ κα Συνοδικ πφαση τς 11.10.18; 2. Πτε κα μ ποι κανονικ χειροτονα ες πσκοπον πκτησε Μακριος τν « ρχιερατικ βαθμ »; Πτε το στερθηκε ποιος « ρχιερατικς βαθμς » εχε ποκτσει γι ν ποκατασταθε τρα μ τν πφαση το Πατριαρχεου; Μ ποι τρπο ερ Σνοδος το Οκουμενικο Πατριαρχεου « ποκατστησε ες τν ρχιερατικ βαθμ » τν Μακριο; Εναι δυνατν μα Συνοδικ Πατριαρχικ πφαση π κκλτου προσφυγς ν συμπληρνει τν λλειψη ποστολικς Διαδοχς σ πισκοπικ χειροτονα; π πτε ες τς « κανονικς προνομας το Πατριρχου Κωνσταντινουπλεως πως δχηται κκλτους προσφυγς ρχιερων κα λλων κληρικν κ πασν των Ατοκεφλων κκλησιν » περιλαμβνεται κα θεραπεα τς λλεψεως ποστολικς Διαδοχς σ πισκοπικ χειροτονα; πως προκπτει π τν συνημμνο πνακα, ο πσκοποι τς UAOC (πο συμμετχουν σ ποσοστ 30% στν Σνοδο τς νας “ατοκφαλης ” κκλησας τς Οκρανας) λκουν τν χειροτονα τους π δο πρσωπα: π να καθηρημνο κα να ατοχειροτνητο! Τν καθαιρεθντα πρην πσκοπο Τζν Bodnarchuk κα τν ατοχειροτνητο τσαρλατνο Victor (Vincent) Chekalin, ο ποοι τ 1990 “χειροτνησαν” τος πρτους “πισκπους” θεμελινοντας τ σχισματικ μδα κα τν ντικανονικ –νευ ποστολικς Διαδοχς– εραρχα τς UAOC. Πι συγκεκριμνα: ΤΖΟΝΤ BODNARCHUK ταν πσκοπος Ζυτμιρ το Πατριαρχεου Μσχας, στ ποο κα χειροτονθηκε κανονικς πσκοπος στς 23.10.1977. Τν χειροτνησε Μητροπολτης Κιβου Φιλρετος (Denisenko) κα λλοι πσκοποι τς Οκρανικς κκλησιας πο ταν σ κανονικ κοινωνα μ τ Πατριαρχεο τς Μσχας κα λες τς ρθδοξες κκλησες. μως ποσχσθηκε π τν κκλησα του κα τσι στς 14.11.1989 καθαιρθηκε μ πφαση τς Συνδου το Πατριαρχεου Μσχας. Οδποτε σκησε τν κκλητο προσφυγ. Συμμετεχε στ σχισματικ μδα τς UAOC κα ντας καθηρημνος μαζ μ τν Vincent Chekalin χειροτνησαν τος πρτους “πισκπους” στ σχσμα τς UAOC. Τ 1992 ζτησε π τ Πατριαρχεο Μσχας ν πανλθει στ Ρωσικ κκλησα, λλ τ 1993 ντχθηκε στ σχισματικ μδα « Οκρανικ ρθδοξη κκλησα το Πατριαρχεου Κιβου » (UOC-KP) μ γτη τν Φιλρετο (Denisenko). |
| Кроме отлучения, удаления, отторжения, анафема еще означает вечную гибель. Так апостол Павел заявляет, что он сам желал бы быть анафема за братьев своих, родных ему по плоти Златоуст толкует это послание ап. Павла в смысле вечной гибели и пишет: " Потому-то и терзаюсь, говорит апостол, и если бы можно было быть исключенным из лика Христова, а отчужденным не от любви Христовой (да не будет этого, потому что он и делал это из любви ко Христу), но от блаженства и славы, я согласился бы на это, под тем условием, чтобы мой Владыка не подвергался хуле... я с удовольствием лишился бы царства и неизреченной той славы и потерпел бы все бедствия " В других своих сочинениях Златоуст объясняет, что в упомянутом апостолом месте слово анафема употреблено в смысле вечной гибели. В книге или словах о священстве Златоуст говорит об ап. Павле: " после таких подвигов, после бесчисленных венцов, он желал бы низойти в геенну и быть преданным вечному мучению (ες γενναν πελθεν χα αωνψ παραδοθναι κολσει), лишь бы только... спаслись и обратились ко Христу иудеи " После этого нам ясно теперь, что такое анафема. В правилах нам придется встречаться с этим словом, и мы всегда будем под ним разуметь окончательное отлучение от церкви, последствием которого является вечная гибель. Примечания: 1. Свой сербский перевод этого правила и, следовательно, дальнейшие свои толкования автор делает на основании текста Аф. Синтагмы и Беверегия. Поэтому мы приводим здесь греческий оригинал этого правила. Ωρισαν ο εν Κωνσταντινουπоλει συνελθоντες γιοι πατρες, μη θετεσθαι την πστιν τν πατρων τν τριακοσων δεκαοκτ, τν " εν Νικαα τς Βιθυνας συνελθоντων λλ μνειν κινην κυραν, και ναθεματισθναι πσαν ιρεσιν κα δικς τν τν Ενομιανν, ετ " ον Εδοξιανν, κα τν τν μιαρεων, ετ ον Πνευματομχων, κα τν τν Σαβελλιανν, κα τν τν Μαρκελλιανν, κα τν τν Φωτεινιανν, κα τν τν πολλιναριστν (II,165). 2. Philostorgii, Hist. eccl. lib.VIII, cap.18. - Об истории Филосторгия, разделенной на 12 книг и доходящей до времени импер. Гонория, Кэв замечает, что ей нельзя во всем верить, так как и автор ее был заражен ложным учением Евномия. G. Cave, Scriptorum eccles. historia literaria. Genevae, 1705, pag.264-265. Патр. Фотий (Biblioth. cod.40 [Migne, s.g., t.103, col.72-73] дает из нее выписки, характеризующие арианское освещение исторических событий. См. В.В. Болотов, Лекции по истории древней церкви (СПб. 1907. I), стр. 160-1. Имея в виду упомянутые суждения об истории Филосторгия, автор и делает на нее ссылки. Ред. |
| 1. Οκρανα πγεται κανονικ στ Οκουμενικ Πατριαρχεο στ Πατριαρχεο τς Ρωσας; 2. Δικαιοται τ Οκουμενικ Πατριαρχεο ν χορηγε τ Ατοκφαλο; κα 3. Σ ποιος δθηκε ατοκεφαλα; Α πγεται Οκρανα στ δικαιοδοσα το Οκουμενικο Θρνου; Τ ζτημα ν κκλησα τς Οκρανας πγεται στ Οκουμενικ Πατριαρχεο εναι κομβικς σημασας, διτι σ ντθετη περπτωση τ Πατριαρχεο δν χει κανονικ δικαωμα ν παρεμβανει σ δικαιοδοσα λλης τοπικς κκλησας, διτι ττε διαπρττει σοβαρ κανονικ δικματα (εσπδηση κ.. ) πο καταδικζονται π πολλος ερος καννες (Β-2, Γ-8, Πενθκτης-39, ντιοχεας-13, -22, Σαρδικς-3 κ..) κα σνολη τν κκλησιαστικ παρδοση. σφαλς, ρχικ π το βαπτσματος τν Ρς στ Κεβο στν ποταμ Δνεπερο, τ 988 μ.Χ., περιοχ τς Οκρανας, «Μητρπολη Κιβου», λεγομνη «Μικρ Ρωσα», πως κα λη Ρωσα, παγταν στ δικαιοδοσα το Οκουμενικο Πατριαρχεου. ργτερα, τν 17ο α. Πατριρχης Διονσιος Δ κατπιν ατματος τν Ρσων γεμνων κα, κολουθντας τν ρχ το σεβασμο τς ντητος τν ρωσικν λαν, τν ποα ρχ τρησαν λοι ο ρθδοξοι Πατριρχες Κωνσταντινου-πλεως, κχρησε τν Οκρανα στ δικαιοδοσα τς κκλησας τς Ρωσας. Εναι ξιο πισημνσεως τι ο πρτοι Πατριρχες Κωνσταντινουπλεως πο προσπθησαν ν διασπσουν τν κκλησιαστικ ντητα Μικρς κα Μεγλης Ρωσας ταν ο λατινφρονες ωννης Καλκας κα Γρηγριος Μμας τν 14-15ο α . Τελικ τ κατφεραν (;) τν 21ο α… πως χουμε καταδεξει σ πρσφατη ργασα μας, σμφωνα μ τ πσημα στοιχεα, γγραφα κα κδσεις, κμα κα το δου το Οκουμενικο Πατριαρχεου πο χουν κδοθε π τ δικ Του ν Κωνσταντινουπλει «Πατριαρχικν Τυπογραφεον», σμφωνα με μελτες στελεχν κα συνεργατν το Οκουμενικο Πατριαρχεου (ρχειοφλακας το Οκ. Θρνου Κ. Δελλικνης, π. Θ. Ζσης, Β. Σταυρδης, Βλ. Φειδς, Γρ. Λαρεντζκης), καθς κα πσημα διατυπωμνες θσεις το δου το Οκουμενικο Πατριρχου Βαρθολομαου (πιστολς, μιλες) , προκπτει τι δια κκλησιαστικ κα κανονικ συνεδηση το Οκουμενικο Θρνου τος τελευταους τρεισμισι ανες μχρι κα τ 2018, δν θεωροσε ς κανονικ του δαφος τν Οκρανα, τν ποα ναγνριζε μ τν πλον πσημο κα σαφ τρπο τι πγεται στν κανονικ δικαιοδοσα το Πατριαρχεου τς Ρωσας, τ ποο σκοσε τν πλρη κανονικ δικαιοδοσα του σ λα τ ζητματα τς κκλησιαστικς ζως . |
| δν ναφρει τ Ρωσα τν Οκρανα στς ποκεμενες στ Οκουμενικ Πατριαρχεο κκλησιαστικς παρχες! ii) ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΟ ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ (1715): πατριρχης εροσολμων Χρσανθος (Νοταρς) στ περφημο Συνταγμτι του (σ. ξστ-ξθ) ναφρει λεπτομερς τς π τν Κωνσταντινουπλεως κκλησιαστικς παρχες, στς ποες δν περιλαμβνει τ Μητρπολη Κιβου λλη πισκοπ τς Οκρανας. πιπλον, π τ σελ. ογ κ.ξ. ναφρεται στ «περ το γιωττου πατριαρχικο Θρνου τς Μοσχοβας». ρχικ μνημονεει πς δθηκε στ Μσχα πατριαρχικ ξα κα τιμ (σ. ογ-οδ) κα κολοθως στς σελ. οδ-οε ναφρεται στ ρια τς «Μοσχοβας» στ ποα περιλαμβνει κα τν Οκρανα. Τ πμενο κρσιμο κεφλαιο πο πιγρφεται «Περ τν ποκειμνων Θρνων τ πατριρχ Μοσχοβας» (σελ. οστ κ.ξ.) ναφρει τ Κεβο κα τ Γαλικα (« Κιοβας κα λικας») καθς κα λλες περιοχς τς Οκρανας («Μεγλης Νοβογορονδας», «Σουσδαλας», «Τσερνιγβας», «Χολμογορας» κ..) ς παγμενες κκλησιαστικ στν Πατριρχη Μσχας! Τλος, στ σελ. οζ ναφερμενος «περ τν προνομων τν κατ τν Μοσχοβαν ρχιμανδριτν» παριθμε στος «πισημοτρους ρχιμανδρτες» το Πατριαρχεου Μσχας κα Οκρανος ρχιμανδρτες ν ος πρτος « το Κιεβοπετζερσκου» κα κολουθον λλοι π τν Οκρανα (π.χ. « τς Τζερνιγοβιγας»). Συμπερασματικ: κκλησιαστικ συνεδηση στς ρχς το 18ου α., πως χει καταγραφε τ 1715 π τν Πατριρχη εροσολμων Χρσανθο στ Συνταγμτι του, θλει χωρς καμα νσταση στω πλ πιφλαξη τν παρχα το Κιβου κα τς Οκρανας ν πγεται κκλησιαστικ στ Πατριαρχεο τς Μσχας κα χι στ Οκουμενικ Πατριαρχεο. Σημεινεται τι δν πρξε ποτ καμα νσταση κατ το Συνταγματου το Χρυσνθου π τ Οκουμενικ Πατριαρχεο. iii) ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΟ 1855: Σμφωνα μ τ «Συνταγμτιο περ τς τξεως τν πατριαρχικν Θρνων κα τν Ατοκεφλων Συνδων», ν θναις 1855, σελ. 3-12 δν πγεται στ Πατριαρχεο Κωνσταντινουπλεως Μητρπολη Κιβου κα περιοχ τς Οκρανας. Στς σελ. 16-18 το Συνταγματου ναγρφεται « Κιβου κα Γαλικας» ς Μητροπολτης «παρχας πρτης τξεως» τς «Ατοκεφλου κκλησας τς Ρωσσας» καθς κα λλες παρχες τς σημερινς Οκρανας! iv) ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΟ 1896: Στ «ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΟΝ τν π τν Οκουμενικν Θρνον Μητροπολιτν κα πισκπων» πο ξεδθη «ν Κωνσταντινουπλει κ το Πατριαρχικο Τυπογραφεου» τ 1896, δν ναφρεται Μητρπολη Κιβου λλη περιοχ τς Οκρανας ς κκλησιαστικ παρχα π τν Κωνσταντινουπλεως. |
| Κανν α», δ ζ», τν γων χος πλ. δ " Θεο συγκατβασιν Ξυλνους λιθνους τε, θεος θων καταστρεψμενοι, στλας θεογνωσας, Λαρος κα Φλρος ο μεγαλνυμοι, τος μελδοσιν αυτος νστησαν· Ελογητς Θες τν Πατρων μν. πρχοντες μπλεοι, πυρς το θεου μρτυρες Πνεματος, τος καμν βληθναι, σους νδρας, κατακριθντας δεινς, τας πομβραις τν θεων εχν μν, διετηρσατε σινες νδοξοι μρτυρες. Νοσοσι τν ασιν, δικουμνοις τν πολτρωσιν, κινδυνεουσι πσι, τν σωτηραν ε παρχουσι, Φλρος κα Λαρος βοντες ο μρτυρες· Ελογητς Θες τν Πατρων μν. Θεοτοκον ς δον κοιλδων σε, το βου Κρη Θες κλγεται, κα ν σο κατοικσας, σαρκ προλθεν εωδιζων μς, θεογνωσας πνοας παναμμητε, τος Θεοτκον ε μολογοντς σε. Κανν α», δ η», τς ορτς χος α " Ερμς «Φλγα δροσζουσαν σους, δυσσεβες δ καταφλγουσαν, γγελος Θεο πανσθενς, δειξε Παισ, ζωαρχικν δ πηγν εργσατο τν Θεοτκον, φθορν θαντου, κα ζωνβλυστνουσαν τος μλπουσι, τν Δημιουργν μνον μνομεν, ο λελυτρωμνοι, κα περυψομεν ες πντας τος ανας». μασιν εχοντο τς θεας, κιβωτο το γισματος, πσα πληθς τν θεολγων ν τ Σιν. Πο νν παρεις σκην κραυγζοντες, Θεο το ζντος; Μ διαλπς ποπτεουσα, τος πστει μλποντας· τν Δημιουργν μνον μνομεν, ο λελυτρωμνοι, κα περυψομεν ες πντας τος ανας. πως ψσασα τς χερας, κδημοσα πανμωμος, χερας τς Θεν γκαλισμνας, σωματικς ν παρρησ, ς Μτηρ φησε πρς τν τεχθντα, ος μοι κτσω, ες ανας φλαττε βοντς σοι· τν Δημιουργν μνον μνομεν, ο λελυτρωμνοι, κα περυψομεν ες πντας τος ανας. Κανν α», δ η», τν γων χος πλ. δ " πταπλασως κμινον ματι ζντι τρφοντες, τς ψυχς παναοδιμοι, τς λιμ τακεσας, σωτηρου βρσεως, πεντων προμθεια, κα ρφανν δεχθητε, πσιν παρκοντες κα Χριστν μελδοντες· Ο παδες ελογετε, ερες νυμνετε, λας περυψοτε, ες πντας τος ανας. ερωττην χοντες, κα ζων κα τελεωσιν, χρνον πιμκιστον, σοφο κρυπτμενοι, κ γς νεδθητε, πρ αγς λου μν, λμψαντες κτνας παραδξων θαυμτων, τος πστει μελδοσιν· ερες ελογετε, λας περυψοτε, Χριστν ες τος ανας. Δο φωστρες φθητε, νοητ στερεματι, τ τς κκλησας, ερς μπρψαντες, κα πσαν φωτζετε, περιφανς τν κτσιν ε, θαυματοποιαις, θλοφροι βοντες· Ο παδες ελογετε, ερες νυμνετε, λας περυψοτε, Χριστν ες τος ανας. |
| Κθισμα χος α " Τν τφον σου Σωτρ Τ β τ φαιδρ, συναστρπτοντα χων τν λγον ερς, φειλκσω γλας, πιστν πρς εσβειαν, μεθ» ν χαρων νθλησας, πσαν κκωσιν, πενεγκν τν Τυρννων· θεν σμερον τν παναγαν σου μνμην, τελοντες μνομν σε. Δξα... Κα νν... Θεοτοκον Μαρα τ σεπτν, το Δεσπτου δοχεον, νστησον μς, πεπτωκτας ες βθος, δεινς πογνσεως, κα πταισμτων κα θλψεων· σ γρ πφυκας, μαρτωλν σωτηρα, κα βοθεια, κα κραται προστασα, κα σζεις τος δολους σου. Σταυροθεοτοκον θαματος φρικτο! καινο μυστηρου! βα γν, κα πανμωμος Κρη, ν ξλ ς βλεψε, τανυσθντα σε Κριε, πς δκαστε, Κριτ πντων κα Λγε, ς κατκριτος, π κριτν παρανμων, Σταυρ κατακκρισαι; Κανν α», δ δ», το Μρτυρος χος α " Ερμς «ρος σε τ χριτι, τ θεα κατσκιον, προβλεπτικος ββακομ, κατανοσας φθαλμος, κ σο ξελεσεσθαι, το σραλ προανεφνει τν γιον, ες σωτηραν μν κα νπλασιν». Σθνοις σοι Τιβορτιε, δωρεται Κριος, δι» σθενεας τς σαρκς, καταπαλασαι τν χθρν· πυρ γρ φλογζοντι, νεανικς, πβης Μρτυς στερρτατα, κα τν ορνιον δρσον ντλαβες. Συνφθης τος νω, λειτουργος Τιβορτιε, ς λειτουργσας τ Χριστ, κα νενγκας καθαρς, θυσας ν πνεματι, ερουργ, Μαρτρων κλος κα καχημα, χαρμονικς· δι τοτο τιμμν σε. ρθιος κρεμμενος, κα πλκτροις ξεμενος, κα ταςσφοδρας τν ακισμν, περικυκλομενος φορας, κα βθρ χωννμενος, κα ν ατ τ θεον τλος δεχμενος, γενναιφρων γλλετο Κστουλος. σεις ν Πνεματι γ μακριε, πιτελν πρς φωτισμν, τν καθορντων εσεβς, λαος τ σωτριον, θεοπρεπς Σεβαστιαν κατγγειλας, μαρτυρικς δ τν δρμον τλεσας. Θεοτοκον Μνην σε πασν, κ γενεν ξελξατο, περοσιος Θες, κα οσιθη καθ» μς γενμενος νθρωπος, πλαστουργς, τς νθρωπνης πρξεως, Θεογενντορ πανμωμε Δσποινα. Κανν α», δ ε», το Μρτυρος χος α " Ερμς « φωτσας, τ λλμψει τς σς παρουσας Χριστ, κα φαιδρνας τ Σταυρ σου το κσμου τ πρατα, τς καρδας φτισον φωτ, τς σς θεογνωσας, τν ρθοδξως μνοντων σε». Α τρβοι σου, κα πορεαι πρς μνον φερμεναι, τν Κριον, νοδας χθρν πεξκλιναν, κα πολλος γεγνασιν, δς εθεα κα πραεα, Μρτυς Χριστο πανσεβσμιε. ητορεει, Μαρκελλνος κα Μρκος σοφτατα, πρ βημτων, το Χριστο τν σωτριον λευσιν, προσδεθντες μφω δ, κντροις τος πδας καθηλονται, μαρτυρικς κλεζμενοι. Τ πθημα, το τ πθη μν θανατσαντος, Μαρκελλνος, κα Μρκος στερρς εκονζοντες, λγχ σφαγιζονται, κα στεφηφροι τας χορεαις, τν θλοφρων συνπτονται. Θεοτοκον πρφωτε, το λου Νεφλη πανμωμε, πλασον, τς ψυχς μου τ νφη πρεσβεαις σου, κα τν νον μου φτισον, τ μελε σκοτισθντα, πως μν σε Πανμνητε. |
| 2121 Здесь имели помещение и другие отряды телохранителей, кроме экскувитов. Zon., IV, 257: ο βραγγοι τν ν τος ξκουβτοις διειληφτες δν, ενθαπερ τοτοις και κατοκησις (варяги преградили улицу у караульной экскувитов, где и сами жили). 2123 Psell., IV, 153: ολγη μερς ζενικ, πση τις εωθεν φπεσθαι τας βασιλεοις πομπας (Небольшой отряд иноземцев, который по обыкновению сопровождал императора в процессиях). 2124 Cedr., III, 606; Советы и рассказы визант. боярина//Ж. М. Н. Пр., 1881, июнь, 263. При Михаиле Пафлагоне звание аколуфа носил предводитель армии, отправленной против Адома и Абусала. См.: Matth. d " Ed., 67. 2130 Bryenn. 18: ευθς τας βασιλικας ταιραις συγκαταλεγτην εθος γαρ τοτο βασιλεσι Ρωμαων τος τν ριστων νδρν πδας κα τν ευ γεγοντων τη σφν ατν υπηρεσα συγκαταλγειν (Я сразу же был включен в царскую этерию. Ведь императоры, по обыкновению, составляли свою личную стражу из детей благородных и знатных мужей). 2131 Cedr., II, 613: ο φυλσσοντες ν τω παλατφ στρατιται ρωμαοι τε κα βραγγοι (Воины дворцовой стражи, ромеи, варяги). 2132 Attal., 294–295: νστησι τος τν φυλακν εχουσι το παλατιο θυμοφθροις νδρσι κα θνικος... πισυνηθροζοντο ο τ βασιλε τν φρουρν ποπληροντες Ρομαοι... ( пробуждает в воинах дворцовой стражи, кровожадных иноземцах, ... были собраны ромеи, которые несли охрану царя) (Scyl., 738: ’ επανστησαν δ κα τ βασιλε ο Βραγγοι... (восстали на царя варяги); Zon., IV, 229; Ephr., 149). 2133 Attal., 295: περ δελην γρ ν ψαν, τε τοτοις φηρητο τ φρονεν δι τν γαν ονοφλυγαν κα τν το κρατου μετληψιν (...ведь случилось это поздним вечером, когда они лишились рассудка из-за неумеренного пьянства и употребления несмешанного вина). 2134 Градация ясно видна из назначений при Константине VIII, который Νικλαον τν πρτον τν ατο θαλαμηπλων δομστικον προεβλετο τν σχολν κα παρακοιμμενον, Νικηφρον δε τν μετ’ κενον τ δευτερεα φροντα πρωτοβεστιριον, Συμεν δ τν κατ τν τςιν τρτον δρουγγριον της βγλας, προδρους τος πντας τιμσας, Ευστθιν τε τν πολλοστν μετ’ εκενους μγαν ταιρειρχην (...Николая, первого из своих евнухов, назначил доместиком схол и паракимоменом, Никифора, занимавшего второе место после него, назначил протовестиарием, Симеона, третьего в этом ряду – друнгарием виглы, почтив при этом всех титулом проедра, Евстафия же, ничтожнейшего из них, сделал великим этериархом). См.: Cedr., II, 480–481. |
|
|
