| Κανν Κατανυκτικς, δ ζ χος πλ. α Ερμς Πυρς σβεστριον, τν παδων προσευχ, δροσζουσα κμινον, κρυξ το θαματος μ φλογζουσα, μηδ συγκαουσα, τος μνολγους Θεο, τν Πατρων μν. Τς νομας μου, τς δικας μου Σωτρ, τ πειρα πτασματα, Χριστ συγχρησον, κα μελλοσης με σαι κολσεως, δι τ πλθος τν σν οκτιρμν. σπερ σωτος, κατεδαπνησα νν, τν πλοτον ν εληφα, κα λιμ φθερομαι, στερομενος νθου βρσεως, μετανοοντα Σωτρ, δξαι κα σσν με. Μαρτυρικ Νεκρν εργσασθε, τν πολεμοντα χθρν, τ μλη νεκρομενοι, πολλας κολσεσιν, ξιγαστοι Κυρου Μρτυρες· δι ο πιστο εσεβς, εφημομεν μς. Δαιμνων φλαγγας, τυρννων πσαν πληθν, τοξεμασι Μρτυρες, τραυματσατε, καρτερας τε κα γενναιτητος, κα πρς ζων ληθ, μετετθητε νν. Θεοτοκον Λιμν σωτριος, δεχθης πσιν γν, παθν τ κλυδνιον καταπρανουσα, πρς γαλνην τε πντας μετγουσα, τς μετανοας σεμν, τος ν γ ταπεινος. Κανν το Προδρμου, δ ζ χος πλ. α Ερμς περυψομενος, τν Πατρων Κριος, τν φλγα κατσβεσε, τος Παδας δρσισε, συμφνως μελδοντας· Θες ελογητς ε. Λγοις δυσωπομν σε, τν το Λγου Πρδρομον, Πατραν ς λυσας, φωνν ν τ τκτεσθαι, διλυσον τος βρχους, τν μν μαρτημτων. λιε πολφωτε, λμψον μετανοας μοι, σωτριον λλαμψιν, κα σκτους με λτρωσαι παθν παρενοχλουντων, τν ζοφδη μου καρδαν. Στεραν ψυχν κκτημαι, κα καρδαν τεκνον, στερας θεον βλστημα, καρπος μετανοας με, βλαστνειν κδυσπει, Βαπτιστ Χριστο παστως. Τριαδικν σον τ Γενντορι, τν Υν δοξζομεν, κα Πνεμα τ γιον, Τριδα χριστον, νθως μελδοντες, Θες ελογητς ε. Θεοτοκον Θον πεκησας, παιδον Πανμωμε, Χριστν τν νπλασιν, μν ργαζμενον, τν πεπαλαιωμνων, τ ρχα παραβσει. Κανν Κατανυκτικς, δ η χος πλ. α Ερμς γγλων σστημα, νθρπων σλλογος, τν Βασιλα κα Κτστην το παντς, ερες μνετε, ελογετε Λευται, λας περυψοτε, ες πντας τος ανας. δο προσζεσαν, κα κατεσπησαν, ο τς ψυχς μου μλωπες Χριστ, κα ταλαιπωρσας, κατεκμφθην διλου, φαρμκοις μετανοας, Σωτρ τρευσν με. Δολως φις με, πονηρτατος, ποσυλσας, πλρωσε κακν, κα στενζων κρζω· Μ πσ με Λγε, τν κατακεκριμνον, κα τεταπεινωμνον. Μαρτυρικ Ο παρετρπητε, κρεττονος στσεως, τος το Σταυρο δ, Πανεφημοι χθρος, τος ποσκελζειν, μς πολαβντας, πτσατε τελεως, σοφο νατραπντας. μς πανεφημοι, Κυρου Μρτυρες, ο πρ, ο ξφος, ο θρες, ο λιμς, ο τροχς μερζων, οδ βσανος λλη, κατσχυσε χωρσαι, Θεο το φιλανθρπου. Θεοτοκον γγλν καχημα, βροτν δισωσμα, γγυητς μου γενο, Μτερ Θεο, πως πιστρψω, κα κομσωμαι λσιν, τν προημαρτημνων, ν γνσει κα γνο. |
| πομνως ο σχισματικο τς Οκρανας ξακολουθον ν εναι σχισματικο κα κοιννητοι, φ σον δν καταργθηκε π τν κκλησα τς Ρωσας πιβληθεσα π ατν ποιν, κα εναι ες τος πντας γνωστν κα μ πλθος καννων κατοχυρωμνο, τι σοι κοινωνον μ καθηρημνους κα σχισματικος, πκεινται κα ατο σ καθαρεση κα κοινωνησα. πατριρχης Βαρθολομαος, ρχιεπσκοπος ερνυμος κα σοι κοινωνον μ τος σχισματικος τς Οκρανας εναι πδικοι γι καθαρεση κα κοινωνησα. π τος πολλος ερος Καννες νδεικτικ ναφρουμε τος ξς: 11ος ποστολικς: «Ε τις καθρημν, Κληρικς ν, Κληρικ συνεξηται, καθαιρεσθω κα ατς». 12ος ποστολικς: «Ε τις κληρικς λακς φωρισμνος, τοι δεκτος, πελθν ν τρ πλει προσδεχθ, νευ γραμμτων συστατικν, φοριζσθω, κα δεξμενος κα δεχθες». 33ος Λαοδικεας: «τι ο δε αρετικος σχισματικος συνεχεσθαι». 2ος τς ντιοχεας: «Μ ξεναι δ κοινωνεν τος κοινωντοις μηδ ν τρ κκλησ ποδχεσθαι τος ν τρ κκλησ μ συναγομνους. Ε δ φανεη τις τν πισκπων πρεσβυτρων Διακνων τις το Καννος, τος κοινωντοις κοινωνν, κα τοτον κοιννητον εναι, ς ν συγχοντα τν Καννα τς κκλησας». Πο βλπουν λοιπν τ κακ κα τν περβολ σοι νεκοποι κανονολγοι κα ο το Φαναρου πικρνουν τν κκλησα τς Ρωσας, ποα συνοδικ πβαλε τν κοινωνησα κα τν μ μνημνευση το Πατριρχου Βαρθολομαου κα το ρχιεπισκπου ερωνμου; 4. Εσγουν πλεμο στν κκλησα κα μετ κοροδεουν μ «ερηνικ γρμματα» ερνη και εταξα στν κκλησα πιτυγχνονται, ταν φαρμζονται ο ερο Καννες. ντθετα προκαλονται διαιρσεις κα σχσματα, φυγαδεονται ερνη κα ντητα, ταν μ ντικανονικς νργειες προσβλλονται τ δκαια τν τοπικν κκλησιν. Ττε εσγεται πλεμος, κα προκαλεται σγχυση κα ναταραχ, πως συνβη κα ξακολουθε ν συμβανει στν περπτωση τς Οκρανας. πολυπληθς κκλησα τς Ρωσας σ διαμχη μ τν στορικ κκλησα Κωνσταντινουπλεως. κατομμρια Ρσων ρθοδξων σ κοινωνησα μ τν Κωνσταντινοπολη. κατομμρια Οκρανν ρθοδξων τς κανονικς κκλησας διωκμενα κα προπηλακιζμενα π τος σχισματικος. Κληρικο λων τν βαθμν σ κλμα ντιπαρθεσης κα χθρτητας. Στ γιο ρος διχασμς κα διξεις. Στν κκλησα τς λλδος διαιρεμνη εραρχα κα σμφωνη μ διαξιφισμος μεταξ εραρχν σ γωνα κα νησυχα τ πομνιο, γι τ πς θ ποφγει τν κοινωνα μ τος σχισματικος. Προβληματισμνες λες ο ατοκφαλες κκλησες. Τ «Ερηνικ Γρμμα» το ρχιεπισκπου πρς τν σχισματικ πιφνιο δν χει καννα ντκρυσμα μοιζει μ κοροδα, ταν μλιστα τ σνολο τν λοιπν κκλησιν ρνονται τν ναγνριση. Πρωτεργτες κα πρωτουργο λων ατν τν παρεκκλσεων κα πλθους λλων νεωτερισμν πατριρχης Βαρθολομαος κα ο σν ατ κληρικο κα φφικαλοι, πως εθαρσς κατγγειλε Γροντας Γαβριλ π τ γιον ρος ατς τς μρες στν στορικ νοικτ πιστολ πο στειλε στν πατριρχη Βαρθολομαο . |
| Δυσκολευμεθα ν κατανοσωμεν τι τ κυρα κα νυπστατα καθστανται «κατ’ οκονομαν» πνευματοφρα· τι πρξεις ποτελοσαι πανειλημμνην βλασφημαν κατ το γου Πνεματος, (πως πκλησις π το ττε φωρισμνου κ. Φιλαρτου « Θεα Χρις… προχειρζεται… εξμεθα πρ ατο να λθ π’ ατο Χρις το Παναγου Πνεματος»), ναγνωρζονται κ τν στρων «κατ’ οκονομαν». Εναι δ, τλος, γνωστν τι κατ τν πρσφατον νωτικν Σνοδον πιλογ κα κλογ το νου Προκαθημνου τς κκλησας τς Οκρανας πρξεν ποτλεσμα τς πιμονς το κ. Φιλαρτου, σμερον πλον πισμως ποκαλουμνου ν Οκραν «γιωττου πιτμου Πατριρχου Κιβου κα πσης Ρς-Οκρανας». Κατπιν λων τν νωτρω διερωτμεθα δι την προσθκην το νματος το Μητροπολτου πιφανου ες τ ερ Δπτυχα. πιδιωχθεσα ερνευσις μεταξ τν ρθοδξων Οκρανν, ο ποοι χουν ποστ κατ τ παρελθν ποικλους διωγμος π θεστικν καθεσττων, μχρι τοδε δν χει πιτευχθ. φσον κατομμρια ρθοδξων πιστν, π τν Μητροπολτην νοφριον (συμφνως προς στατιστικν το ανουαρου 2018 ργανωμνων ες 12.069 νορας π 90 ρχιερες κα ριθμοντων 12.283 κληρικος, 251 Μονς κα 4412 μοναχος) ρνθησαν ν μετσχουν ες τν διαδικασαν χορηγσεως τς ατοκεφαλας, διακψαντες μλιστα τν εχαριστιακν κοινωναν μετ το Οικουμενικο Πατριαρχεου. ν κατ τ παρελθν τ κκλησιαστικν πλρωμα τν χωρν (Σερβας, Ρουμανας, Βουλγαρας, Γεωργας, Πολωνας, λβανας, Τσεχας κα Σλοβακας), ες τς ποας χορηγθη ατοκεφαλα, πρξεν νωμνον. Λυπομεθα, διτι παληθεθησαν α νησυχαι, τς ποας εχομεν διατυπσει ες τν τριμελ ντιπροσωπεαν το Οκουμενικο Πατριαρχεου (ολιος 2018) καθς κα κατ τν προσωπικν μν συνντησιν ν Κρτ (κτβριος 2018): ντ ερηνεσεως κα ντητος τν ρθοδξων τς Οκρανας, παπειλεται κνδυνος διασπσεως τς ντητος τς ν τν κσμον ρθοδοξας. Α προβλψεις τι παροσα διασλευσις κα μφανς διχασμς θα διαρκσουν π’ λγον κα τι λαι α Ατοκφαλοι ρθδοξοι κκλησαι τελικς θ ποδεχτον τ γενμενα, δι τος γνωρζοντας στοιχειωδς τν στοραν τν κκλησιαστικν σχισμτων κα τν ντοχν το θρησκευτικο φανατισμο, μνον ς βσιμοι κτιμσεις δνανται ν κληφθον. λλ κα α καθησυχαστικα ποθσεις νων τι τοτο σως πραγματοποιηθ τν… πμενον ανα εναι μλλον κυνικα. Σοβαρ τραματα μ γκαρως ντιμετωπισθντα δν θεραπεονται π το χρνου. Συνηθστερον πεκτενονται κα ξελσσονται ες νιτους πληγς. |
| Κανν α», δ ζ», το ερρχου χος pl. δ " Ερμς «Θεο συγκατβασιν, τ πρ δσθη ν Βαβυλνι ποτ· δι τοτο ο Παδες, ν τ καμν γαλλομν ποδ, ς ν λειμνι χορεοντες ψαλλον· Ελογητς Θες, τν Πατρων μν». Πατρων τ καχημα, κα Διδασκλων τ σεμνολγημα, φωστρ τς κκλησας, τς εσεβεας στλος κρδαντος, σ καθωρθης, κραυγζων Γρηγριε· Ελογητς Θες, τν Πατρων μν. στρψας τος θαμασι, τν οκουμνην φωταγγησας· δι τοτο Θεφρον, συναθροισθντες σ μακαρζομεν, ο τν σν λγων, τρυφντες κα ψλλοντες· Ελογητς Θες, τν Πατρων μν. ματα Πνσοφε, τος σθενοσι πσιν πγασας· ξεχθη γρ χρις, δαψιλεσττη σο ν τος χελεσι, θαυματουργας, δι» ς νακρζομεν· Ελογητς Θες, τν Πατρων μν. Θεοτοκον Νν πντα πεπλρωται, φωτς το θεου, δι σο Πναγνε· σ γρ πλη φνης, δι» ς τ κσμ Θες μλησε, καταφωτζων τος πστει κραυγζοντας· Ελογητς Θες, τν Πατρων μν. Κανν α», δ η», το ερρχου χος pl. δ " Ερμς «πταπλασως κμινον, τν Χαλδαων τραννος, τος θεοσεβσιν, μμανς ξκαυσε, δυνμει δ κρεττονι, περισωθντας τοτους δν, τν Δημιουργν κα Λυτρωτν νεβα· ο Παδες ελογετε, ερες νυμνετε, λας περυψοτε, ες πντας τος ανας». Ο δι σο πλουτσαντες, τς Τριδος τν λλαμψιν, τς μοουσου, κα σεπτς Γρηγριε, τν σν νν πανγυριν, πιτελοντες χριτι, θαυματουργικ, καταλαμφθναι ατομεν, βοντες· Τν Δεσπτην, ερες ελογετε, λας περυψοτε, ες πντας τος ανας. Νεοφανς ς σοπτρον, δεδεγμνος πανλβιε, τς μαρμαρυγς, τς ρχικς Θετητος, τν κσμον φτισας, ντανακλσεις πμπων φωτς, τος μελδικς, ρθοδοξ βοσιν· Ο Παδες ελογετε, ερες νυμνετε, λας περυψοτε, Χριστν ες τος ανας. π Θεο σκεπμενος, εσεβεας πθεσις, τος θεοσεβσιν, φρουρθης πνσοφε, ες ρος στμενος, ς νομοθτης λλος Μωσς, τν Δημιουργν, κα Λυτρωτν κδιδσκων, Γρηγριε κραυγζεις· ερες ελογετε, λας περυψοτε, ες πντας τος ανας. Θεοτοκον Φωτς δτου γγονας, νδιατημα Πναγνε, τας τς παρθενας, καλλονας στρπτουσα, κα πντας κατηγασας, τος Θεοτκον σε ληθ, καθομολογοντας, κ ψυχς κα βοντας· Ο Παδες ελογετε, ερες νυμνετε, λας περυψοτε, Χριστν ες τος ανας. Ερμς «πταπλασως κμινον, τν Χαλδαων τραννος, τος θεοσεβσιν, μμανς ξκαυσε, δυνμει δ κρεττονι, περισωθντας τοτους δν, τν Δημιουργν, κα Λυτρωτν νεβα· ο Παδες ελογετε, ερες νυμνετε, λας περυψοτε, ες πντας τος ανας». |
| Συνεπς πατησις το ττε ρθοδξου πισκπου τς Πρεσβυτρας Ρμης δι προνμιον περττης κκλησιαστικς δικαιοδοσας περρφθη π τς κκλησας, διτι γιναν δεκτα α κανονικα διατξεις τς Συνδου τς Καρθαγνης δι τς γας Πενθκτης Οκουμενικς Συνδου τι θ φορζωνται ο Κληρικο τρου κκλησιαστικο κλματος, ο ποοι θ κκαλον νπιον το πισκπου τς Πρεσβυτρας Ρμης τς ποθσεις των. Ες τν ρθδοξον Καθολικν κκλησαν π τ βσει τν . Καννων Θ κα ΙΖ τς γας Δ Οκουμενικς Συνδου, ο ποοι διακελεουν: « Ε δ πρς τν τς ατς παρχας μητροπολτην, πσκοπος κληρικς μφισβητοη, καταλαμβαντω τν ξαρχον τς διοικσεως, τν τς βασιλευοσης Κωνσταντινουπλεως θρνον, κα π’ ατ δικαζσθω », ες προσβολν δι’ κκλτου δν πκειται, δηλ. τυγχνει νκκλητος κδοθεσα καταδικαστικ πφασις π τελεας Πατριαρχικς Συνδου, συνελθοσης κατ’ ρθν φαρμογν το ΚΗποστολικο Καννος κα το Δ Καννος τς ν ντιοχε Συνδου, πως εναι π τν Προεδραν το ξρχου τς Διοικσεως (ττε) τελοσα Γενικ Σνοδος τν Μητροπολιτν (σμερον) π τν Προεδραν το Πατριρχου τελοσα Σνοδος το οκεου Πατριαρχικο κλματος. Τσον Θ σον κα ΙΖ . Καννες τς Δ Οκουμενικς Συνδου θτουν διαζευκτικν ες τν δαν κανονικν πρβλεψιν δι τν ξαρχον τς Διοικσεως κα τν ρχιεπσκοπον Κωνσταντινουπλεως κα παρχουν δυναττητα σοτμου προσφυγς. πομνως δν νιδρουν ο Καννες δι τν ρχιεπσκοπον Κωνσταντινουπλεως περττην δικαστικν ρμοδιτητα κα τερον βαθμν δικαιοδοσας. ξαρχος δ τς Διοικσεως σμερον εναι Πρεδρος το οκεου Πατριαρχικο κλματος. Βαλσαμν ναφρει χαρακτηριστικς: « Α ψφοι τν Πατριαρχν κκλτ οχ πκεινται, Ν ΡΚΓ, κβ, Β.Γ.α.λη· « μακαριτατος πατριρχης κενης τς διοικσεως μεταξ ατν κροσθω, κκενα ριζτω τινα τος κκλησιαστικος κανσι, κα τος νμοις συνδει, οδενς μρους κατ τς ψφου ατο ντιλγειν δυναμνου », ες δ τν «παναγωγν» ΙΑ,6(J.G.R. τ Β, 260)· « Τ το Πατριρχου κριτριον κκλτ οχ πκειται, οδ ναψηλαφται φ’ τρου, ς ρχ κα ατν τν κκλησιαστικν κριτηρων ». ερς κα Μγας Φτιος δ ες τ «Νομοκανονικ» του Θ, α (Σ.Α. 169) γρφει: « οτε γρ κκαλοντο α τν Πατριαρχν ψφοι ». Κατ τατα δικαστικ κρσις οασδποτε ερς Πατριαρχικς Συνδου, ποα ποτελε κατ τ Κανονικν μας Δκαιον τελεαν Σνοδον κα κφρεται μετ π κδκασιν κανονικς ποθσεως τυγχνει νκκλητος, δυναμνη μνον ν κκληθ νπιον Οκουμενικς Συνδου (Π. Παναγιωτκου «Σστημα το κκλησιαστικο Δικαου, Τ ποινικν Δκαιον τς κκλησας» σελ. 836 π., ΑΘΗΝΑΙ 1962). |
| να προσγγισις τς ννοας το κκλησιαστικο ατοκεφλου ντοτοις, ατς περιορισμς δν εναι τ κυραρχο στοιχεο το Φαναριτικου σχεδου. Οσιαστικ, πρκειται περ ναθεωρσεως τς διας τς δας το κκλησιαστικο ατοκεφλου ς διοικητικς νεξαρτησας. Εναι ξιοσημεωτο τι θση το Κωνσταντινουπλεως κολουθε δ τν ξλιξη τς σγχρονης πολιτικς θεωρας. λλωστε, δη π τ 1994 Πατριρχης Βαρθολομαος κατ τ συνεδραση το Ερωπακο Κοινοβουλου, συσχετζοντας τ διρθρωση τς ρθοδξου κκλησας μ τ πρτυπο τς ρχς τς πικουρικτητας τς Ερωπακς νσεως, περιγραφε τ καθεστς τν τοπικν κα περιφερειακν ρθοδξων κκλησιν μ βση τς ννοιες τς «ατονομας» κα τς Τρα πλον, μετ κα τν λλαγ στσεως ναντι τς ρχς τς κρατικς κυριαρχας, ο κπρσωποι τς κκλησας Κωνσταντινουπλεως προβλλουν τ να θερηση στν χρο τς κκλησιολογας, τασσμενοι νοικτ κατ τς δας τς κκλησιαστικς κυριαρχας. ρχιμανδρτης Γρηγριος Παπαθωμς ξηγε τν νπτυξη τς δας το ατοκεφλου ς διοικητικς νεξαρτησας λγω τς πδρασης το συστματος τς Βεστφαλας: πως προτεσταντικ μεταρρθμιση πηρασε τν προθηση τς ρχς τς κυριαρχας τν θνικν κρατν στ Δση, τ ποα πιθυμοσαν τν πεξρτηση π τν παπικ πιρρο, μ τν διο κριβς τρπο, κατ τν π. Γρηγριο, τ προτεσταντικ φρνημα δγησε τν 19ο α. στ διαμρφωση τν θνικν ρθοδξων ατοκεφλων μ σκοπ τν κκλησιαστικ νεξαρτησα π τ Πατριαρχεο Σμφωνα μ τ λογικ ατς τς προσεγγσεως, διος ποτιμ τς κκλησιολογικς ντιλψεις, ο ποες τοποθετονται στ θεμλιο τν Ατοκεφλων κκλησιν τς Νετερης ποχς, ς πουσιδεις συνπειες τς περ κκλησας προτεσταντικς διδασκαλας κμη πμακρο ντλαλο τς Ρωμαιοκαθολικς κκλησιολογας τς ποχς τν Κατ συνπεια, εναι πιβεβλημνο ν ξεπερασθον λες ο παρμοιες τερδοξες πιδρσεις στν ρθδοξη κκλησιολογα. Κατ καννα, ο συγγραφες πο συντσσονται μ τς θσεις το Φαναρου δν ναρωτιονται κατ πσο ναλογικς τυγχνουν ν εναι ο ρχς τς κκλησιαστικς κα κρατικς κυριαρχας κα ν πργματι χουν τ δια θεμλια. στσο, τ μνο συμπρασμα στ ποο καταλγει κανες π τν τατιση πο προβλλουν εναι: φσον δχονται τι ρχ τς κρατικς κυριαρχας δν νταποκρνεται πλον στ να κατσταση τς παγκοσμας λληλοεξαρτσεως φελει πλον ν πανεξετασθε κα θερηση τς κκλησιαστικς κυριαρχας. |
| Κανν α», δ ζ», τν Μαρτρων χος δ " Ερμς «ν τ καμν βραμιαοι Παδες τ Περσικ, πθ εσεβεας μλλον τ φλογ, πυρπολομενοι κραγαζον· Ελογημνος ε, ν τ να τς δξης σου Κριε». βραμιαους ν τ καμν υσμενος, οτος κα τν ξνην κρην τς χαλεπς, περιστσεως δισωσε, τ μεσιτε νν, τν ατο θεραπντων ς εσπλαγχνος. ταμωττης, πανθρωπας δκην δωκε, πντων τν κακν θρως παιτηθες, λστωρ κα δυσνυμος, κρσει δικα σου, Λγε Θεο σοφα κα δναμις. Νενευρωμνη, τ πρς μς λπδι νδοξοι, κρη καθειργμνη τφ μετ νεκρν, προσδοκας ο διμαρτεν· Ελογημνος ε, Θες μου βοσα κα Κριος. Θεοτοκον ς νεσμηκτον, κα φωταυγεας πμπον σοπτρον, αγλην θεκς Παρθνε μαρμαρυγς, προσβαλοσν σοι χρησας· Ελογημνη σ, ν γυναιξ πανμωμε Δσποινα. Κανν α», δ η», τν Μαρτρων χος δ " Ερμς «Χερας κπετσας Δανιλ, λεντων χσματα, ν λκκ φραξε, πυρς δ δναμιν σβεσαν, ρετν περιζωσμενοι, ο εσεβεας ραστα, παδες κραυγζοντες· Ελογετε, πντα τ ργα Κυρου τν Κριον». Παγκσμιος σμερον μν, λαμπρ πανγυρις, τν Μαρτρων Χριστο, περιαυγζουσα χριτι, τν θαυμτων τος προστρχοντας, κα χαρμον πνευματικ, πστει κραυγζοντας· Ελογετε, πντα τ ργα Κυρου τν Κριον. αδως ο μολογητα, τς σς θετητος, πσαν κατργησαν, τν θετητα Δσποτα, τν τυρννων μ πτοομενοι τς πειλς, λλ εσθενς νακραυγζοντες·Ελογετε, πντα τ ργα Κυρου τν Κριον. Ο πνσοφοι μολογητα, ο προστμενοι, το θεου δγματος, χθρν τς φλαγγας τρπονται, δι ξφους ναιρομενοι, νκην παρδοξον σαφς, κα διαλμπουσαν δεδειχτες, ππτοντες τος ναντους γρ ττησαν. Θεοτοκον Φσεσιν ρμενον διττας, Χριστν γννησας, τν μαν φροντα, σαφς πστασιν σνθετον, νθρωπτητι θετητος, συνεισδραμοσης πρ νον, ντως καθ» νωσιν· θεν πντες, σ ελογομεν Μαρα Θενυμφε. Κανν α», δ θ», τν Μαρτρων χος δ " Ερμς «Λθος χειρτμητος ρους, ξ λαξετου σου Παρθνε, κρογωνιαος τμθη, Χριστς συνψας, τς διεστσας φσεις· δι παγαλλμενοι, σ Θεοτκε μεγαλνομεν». σεσιν πμενοι θεαις, κα θεοπνεστοις το Σωτρος, μολογητα θεοφεγγες, σταυρν π» μων χαροντες ρασθε, τος ζωηφροις χνεσιν, κολουθοντες ξιγαστοι. λ τ φωτ τς Τριδος, μτ» εφροσνης ο γενναοι, μολογητα προσχωροντες, τ τν γνων γρα κομζονται, τας σωμτοις τξεσιν, ξιωθντες συναυλζεσθαι. Νν οκ ν σπτρ ρτε, τν μακαρων τς λπδας, μολογητα το Σωτρος, τς ληθεας μλλον δ πνσοφοι, τ κλλος νοπτρζεσθε, στεφανηφροι πανσεβσμιοι. ς τς περθου Τριδος, σαφς σριθμοι φανντες, μολογητα θεηγροι, τ τατης αγλ καταλαμπρνεσθε, ς δι» ατν θλσαντες, ζως φθρτου ξιομενοι. Θεοτοκον Σαρκ πιδημσαι θελσας, διακοσμσας πντα Λγος, ν σο κατεσκνωσε μνην, γιωτραν πντων ερμενος, κα Θεοτκον δειξεν, π» ληθεας Μητροπρθενε. |
| Ε τις πσκοπος, π χρμασι χειροτοναν ποισαιτο, κα ες πρσιν καταγγοι τν πρατον χριν, κα χειροτονσοι π χρμασιν πσκοπον, χωρεπσκοπον, πρεσβυτρους, διακνους, τερν τινα τν ν τ κλρ κατηριθμημνων, προβλλοιτο π χρμασιν οκονμον, κδικον, παραμονριον, λως τιν το καννος, δι ασχροκρδειαν οκεαν, τοτο πιχειρσας, λεγχθες, κινδυνευτω περ τν οκεον βαθμν· κα χειροτονομενος, μηδν κ τς κατ μποραν φελεσθω χειροτονας, προβολς· λλ στω λλτριος τς ξας, το φροντσματος, οπερ π χρμασιν τυχεν. Ε δ τις κα μεσιτεων φανεη τος οτως ασχρος κα θεμτοις λμμασι, κα οτος, ε μν κληρικς εη, το οκεου κπιπττω βαθμο· ε δ λακς, μονζων, ναθεματιζσθω. Κανν Γ´ λθεν ες τν γαν σνοδον, τι τν ν τ κλρ κατειλεγμνων τινς, δι ασχροκρδειαν, λλοτρων κτημτων γνονται μισθωτο, κα πργματα κοσμικ ργολαβοσι, τς μν το Θεο λειτουργας καταα θυμοντες, τος δ τν κοσμικν ποτρχοντες οκους, κα οσιν χειρισμος ναδεχμενοι δι φιλαργυραν. ρισε τονυν γα κα μεγλη σνοδος, μηδνα το λοιπο, μ πσκοπον, μ κληρικν, μ μονζοντα, μισθοσθαι κτματα, πραγμτων πεισγειν αυτν κοσμικας διοικσεσι· πλν ε μπου κ νμων καλοτο ες φηλκων παρατητον πιτροπν· τς πλεως πσκοπος κκλησιαστικν πιτρψοι φροντζειν πραγμτων, ρφανν, χηρν προνοτων, κα τν προσπων τν μλιστα τς κκλησιαστικς δεομνων βοηθεας, δι τν φβον το Θεο. Ε δ τις παραβανων τ ρισμνα το λοιπο πιχειρσοι, τοιοτος κκλησιαστικος ποκεσθω πιτιμοις. Κανν Δ´ Ο ληθς κα ελικρινς τν μονρη μετιντες βον, τς προσηκοσης ξιοσθωσαν τιμς. πειδ δ τινες τ μοναχικ κεχρημνοι προσχματι, τς τε κκλησας, κα τ πολιτικ διαταρσσουσι πργματα, περιντες διαφρως ν τας πλεσιν, ο μν λλ κα μοναστρια αυτος συνιστν πιτηδεοντες, δοξε, μηδνα μν μηδαμο οκοδομεν, μηδ συνιστν μοναστριον, εκτριον οκον, παρ γνμην το τς πλεως πισκπου· τος δ καθ κστην πλιν κα χραν, μονζοντας, ποτετχθαι τ πισκπ, κα τν συχαν σπζεσθαι, κα προσχειν μνη τ νηστε, κα τ προσευχ, ν ος τποις πετξαντο, προσκαρτεροντες· μτε δ κκλησιαστικος, μτε βιωτικος παρενοχλεν πργμασιν, πικοινωνεν, καταλιμπνοντας τ δια μοναστρια, ε μποτε ρα πιτραπεεν δι χρεαν ναγκααν π το τς πλεως πισκπου· μηδνα δ προσδχεσθαι ν τος μοναστηροις δολον π τ μονσαι, παρ γνμην το δου δεσπτου· τν δ παραβανοντα τοτον μν τν ρον, ρσαμεν κοιννητον εναι, να μ τ νομα το Θεο βλασφημται. Τν μν τοι πσκοπον τς πλεως, χρ τν δουσαν πρνοιαν ποιεσθαι τν μοναστηρων. Κανν Ε´ |
| Γροντας, πραν τν πολλν κατ καιρος ρθρων του κατ τς προτεσταντικς ατς νοοτροπας, χει δσει τν θεολογικ του πντησι στος ρθοδξους ποστηρικτς κολοθους της κα μ τ πολυσλιδο πμνημα τς π τν Δογματικν εροκοινοτικς πιτροπς το γου ρους, το ποου ταν κριος συντκτης. Σ ατ τ πμνημνα συμπερανει καταληκτικς: «Ο ρθδοξοι δν κερδζουμε τποτε π τν συμμετοχ μας στ Π.Σ.Ε. ντθετα, ποκομζουμε ζημα κα φθορ. ποστολ μας, ν κηρξουμε τ μνυμα τς ρθοδοξας πρς τος τεροδξους, δν εοδνεται, πειδ ο Προτεστντες στ Π.Σ.Ε. δν προσανατολζονται πρς ποδοχ τς ρθοδοξας λλ πρς συνπαρξι μαζ της στ πιδιωκμενο μρφωμα τν πλρως λληλοαναγνωριζομνων κκλησιν. προσανατολισμς τους ατς εναι σμφωνος μ τν κκλησιολογα τους. Ο ρθδοξοι μως δν μπορομε ν συμμετχουμε σ να ργανισμ (τ Π.Σ.Ε.), το ποου σστασις, δομ κα λειτουργα βασζονται στν προτεσταντικ κκλησιολογα, χωρς συμμετοχ μας ν σημαν παρατησι π τν κκλησιολογα μας» (σελ. 52). 13. καταλυτικς ρλος τς θεολογικς παρεμβσεως το Γροντος φνηκε σαφστερα π κθε λλη περπτωσι στν κατληξι πο εχε θεολογικς διλογος μεταξ ρθοδξων κα ντιχαλκηδονων. Μετ π πολ καλ μελτη λων τν φσεων το θεολογικο ατο διαλγου κα τν δεδομνων πο προκυψαν π ατν, π. Γεργιος συνεπρανε τι πιχειρηθεσα νωσις ρθοδξων κα ντιχαλκηδονων δν εναι ντης πο βασζεται στν ρθδοξο Χριστολογα, λλ στν χριστολογικ συμβιβασμ πο κφρζουν ο λεγμενες Κοινς Δηλσεις τν τν 1989 κα 1990. διλογος ατς, παρτι π ρισμνους θεολγους κα ρισμνες ρθδοξες κκλησες θεωρθηκε λοκληρωμνος, στε προετθη κοιν συλλετουργο στν Κων/πολι κα στν λεξνδρεια, γι τν Γροντα δν λοκληρθηκε κμη λλ φελει ν παναληφθ π ρθδοξες πλον προποθσεις, ο ποες θ ξασφαλσουν ντητα π τ βσει τς ρθοδξου Χριστολογας. κδοσις τς ερς Κοιντητος το γου ρους π τν ττλο «Παρατηρσεις περ το Θεολογικο Διαλγου ρθοδξων κα ντιχαλκηδονων» (1996), κδοσις τς ερς Μονς σου Γρηγορου μ ττλο «Εναι ο ντιχαλκηδνιοι ρθδοξοι;» (1995), κα μερικ κμη μεταγενστερα ρθρα κα βιβλα, πως « ‘‘δεολογικ " " ρθοδοξα τν ντιχαλκηδονων» (2005), πρξαν καρπς τς θεολογικς προσφορς το Γροντος σ ατν τν τομα το νδο-ορθοδξου διαλγου περ τς δθεν ρθοδοξας τν ντιχαλκηδονων. |
| Κανν α», δ η», το Μρτυρος χος πλ. δ " Ερμς «πταπλασως κμινον, τν Χαλδαων Τραννος, τος θεοσεβσιν, μμανς ξκαυσε, δυνμει δ κρεττονι, περισωθντας τοτους δν· Τν Δημιουργν κα Λυτρωτν νεβα, ο Παδες ελογετε, ερες νυμνετε, λας περυψοτε, ες πντας τος ανας». Σημειωθες τ χριτι, το Σωτρος ατκλητος, σ πρς τος γνας νδρικς χρησας, κα νκην ρμενος, κατ» ντιπλων Μρτυς Χριστο, τος νικητικος κατεκοσμθης στεφνοις, νθως ναμλπων· ερες ελογετε, λας περυψοτε, Χριστν ες τος ανας. Μυστικωτρ κλμακι, κεχρημνος τ αματι, πρς τν πρ σο δι Σταυρο κχαντα, τ αμα τ διον, σφαγιασθες νλθες φαιδρς, τς τν δυσμενν διεκφυγν μεθοδεας, κα χαρων νακρζεις· ερες ελογετε, λας περυψοτε, Χριστν ες τος ανας. γιασθες δι» δατος, Νικηφρε κα πνεματος, κα μαρτυρικος πεφοινιγμνος αμασι, μαρτρων μετσχηκας, τν ληθν Χριστο το Θεο, τς φωτοειδος λαμπρτητος παμμκαρ, ν νν νακρζεις· ερες ελογετε, λας περυψοτε, Χριστν ες τος ανας. Τριαδικν Σν σωμτοις Τξεσιν, ν Τρισν ποστσεσι, μαν γαθτητος πηγν ναον, γννητον ναρχον, περτελ Θετητα, δημιουργικν, κα Βασιλδα τν λων· ο Παδες ελογετε, ερες νυμνετε, λας περυψοτε, ες πντας τος ανας. Θεοτοκον ερωτρα πφηνας, Θεοτκε πανμνητε, τς περκοσμου τν γγλων τξεως· τν τοτων γρ ττοκας, Δημιουργν κα Κριον κ παρθενικς, πειρογμου νηδος, ν δο τας οσαις, συγχτως τρπτως, μι δ ποστσει, Θεν σεσαρκωμνον. Κανν α», δ θ», το Μρτυρος χος πλ. δ " Ερμς «ξστη π τοτ ορανς, κα τς γς κατεπλγη τ πρατα, τι Θες, φθη τος νθρποις σωματικς, κα γαστρ σου γγονεν, ερυχωροτρα τν ορανν· δι σ Θεοτκε, γγλων κα νθρπων, ταξιαρχαι μεγαλνουσι». Μετστης ς νυμφος ρασθες, ν στολας φανθεσαις ξ αματος, μαρτυρικο, θεας γλαας πρς μετοχν, το κοσμηθντος σματος, κα καλλωπισθντος τ σταυρ, τ πθει τ Τιμ, το πντων εεργτου, Νικηφρε παμμακριστε. θλχθης το Δεσπτου τας καλλονας, ν οδν ραιτερον νδοξε, κα τς ατο, σπεδων πολαειν διηνεκος, κα επρεπος λαμπρτητος, ξφει κτεμεν σου τν κεφαλν, ρθισας τυρννους, πυρομενος τ πθ, Νικηφρε το Κυρου σου. Λαμπρς κατ τς πλνης Μρτυς Χριστο, ριστεσας κα τατην τρεψμενος, ς νικητς, στφος κομσω τ κορυφ, τ τν χαρτων νδοξε, κα νν συγχορεεις μαρτυρικς, Μαρτρων τας χορεαις, παμμκαρ Νικηφρε, περ τν θρνον το Παντνακτος. Τριαδικν Πατρς ξ γενντου θεοπρεπς, τν Υν γεννηθντα δοξζοντες, κα τ εθς, Πνεμα πρ ανων κπορευθν, τρες ποστσεις σβομεν, τς περουσου κα ρχικς, Τριδος νωμνας, νσει συγχτ, κα εσεβοντες μεγαλνομεν. Θεοτοκον ρθης Παρθνε Μτηρ Θεο, πρ φσιν τεκοσα ν σματι, τν γαθν, Λγον κ καρδας τς αυτο, ν Πατρ ρεξατο, πντων πρ ανων ς γαθς, ν νν κα τν σωμτων, πκεινα νοομεν, ε κα τ σμα περιββληται. |
|
|
