| Παρακαλεται Πατριρχης ν δημοσιοποισ πραυτα τ ποδεικτικ στοιχεα θωτητος τν καταδικασθντων. μως, τοιατα στοιχεα δν πρχουν. Συνεπς, δυνμεθα ν δεχθμεν τι Πατριρχης πεφνθη κατ’ λευθραν κα λθητον, ς νομζει, κρσιν του. Συμπρασμα: Ο τιμωρηθντες π το Πατριαρχεου Μσχας παραμνουν, ναντιλκτως, καταδεδικασμνοι κα ατο ποτελον τ στελχη τς νεοδρυθεσης ψευδοεκκλησας το Κιβου. Οαδποτε κα π οουδποτε ναγνρισις τς ψευδοεκκλησας ατς τν σχισματικν, καθρημνων, ατοχειροτοντων, ονιτιζντων κα ψευδοαποκατασταθντων θ εναι φροσνη κα παραφροσνη. γ) Προν τς κοσμικς ξουσας ατοκεφαλα λαν σκανδαλδης κα ναταρακτικ τς κκλησιαστικς ντητος ατ ατοκεφαλα οδαμς το ναγκαα κα πρς οδεμαν κκλησιαστικν φλειαν παρεχωρθη. ντιθτως, ζημωσε κα ξακολουθε ν ζημιν λκληρον τν ρθοδοξαν. Τ ξτατον κκλησιαστικν πρβλημα τς Οκρανας το κα εναι τ σχσμα, τ ποον πεδενωσε κατ πολ ατοκεφαλα. κανονικ κκλησα τς Οκρανας δν ζτησεν ατοκεφαλαν. Τν καταστρεπτικν ατν ατοκεφαλαν πβαλεν κοσμικ ξουσα τς μερικς κα τς Οκρανας, ς συνεχς ναγρφεται ες τν ντυπον κα λεκτρονικν δημοσιογραφικν χρον. ς παρδειγμα ναφρω τν ρχαιοτραν ν λλδι κα σοβαρν φημερδα «στα» (30-8-2019), τς ποας πρωτοσελδος ντονος ττλος δημοσιεματος εναι « κκλησα πρ Η.Π.Α. κα κατ Ποτιν δι τν Οκραναν». σκοπς τς μερικς κα τς Οκρανας εναι ν περιορσουν τν πιρρον τς Ρωσας κα Πατριρχης π. Βαρθολομαος πκυψεν ες τς πισεις παρεσρθη π προσφερθντα νταλλγματα ατν τν πολιτικν παραγντων κα δωκε, κατ τν πλον ντικανονικν κα νμαλον τρπον, τ ατοκφαλον ες τος ξωεκκλησιαστικος τς Οκρανας. Τν ν λγ ατοκεφαλαν ζτησε πιεστικς π τ Πατριαρχεον αρετικς οντης Πρεδρος τς Οκρανας, ποος κατ τν μραν πιδσεως το Τμου τς ψευδοαυτοκεφαλας ατς (6-1-2019) μετβη κα ατς ες τ Οκουμενικν Πατριαρχεον, που δθη Τμος. δελφο ναγνσται, ναταραχθετε σεισμικς μ πολλος βαθμος τς κλμακος Ρχτερ. Κατ τν Θεαν Λειτουργαν τν Φτων, Παναγιτατος Οκουμενικς Πατριρχης π. Βαρθολομαος μετδωκε τ χραντα Μυστρια, τν Θεαν Κοινωναν, ες τν αρετικν Πρεδρον τς Οκρανας, τν οντην. ς γνωστν, δημοσιεθη κα σχετικ φωτογραφα. Ονα εναι Δορειος ππος κα τ ργανον προσηλυτισμο το Παπισμο. |
| Μετ τν γ Στιχολογαν, τερα Καθσματα το γου Νικολου χος γ Θεας πστεως Σ τν κρυκα, τς ληθεας, κα πρλαμπρον, φωστρα κσμου, εφημοντες νυμνομεν Νικλαε, κα κβομεν ν πστει δεμενοι. ς τος θους θαντου ξρπασας, οτως γιε, κινδνων μς κα θλψεων, κα πσης ξελο δεινς κακσεως. Μαρτυρικν διμελον κλμπετε δι τς πστεως, πρλαμπροι φωστρες γιοι, τν σθενοντων ατρο, θλοφροι πανεφημοι· τν τυρννων γρ τς ακσεις μ δειλανδρσαντες, τν εδλων τς δυσφημας κατηδαφσατε, τρπαιον χοντες ττητον, τν Σταυρν τς ληθεας. Δξα... Κα νν ... Θεοτοκον Θεας πστεως Θρνος πγχρυσος, το Βασιλως, κα Παρδεισος, διηνθισμνος, νεδεχθης Θεοτκε Πανχραντε· τν γρ Θεν ν γαστρ σου βαστσασα, εωδιζεις μς θεαις χρισιν· θεν παντες, Θεο ληθς Μητρα σε, κηρττομεν ε κα μεγαλνομεν. Κανν τν γων ποστλων, δ α χος γ Ερμς τ δατα πλαι, νεματι θε, ες μαν συναγωγν συναθροσας, κα τεμν θλασσαν σραηλτ λα, οτος Θες μν, δεδοξασμνος πρχει, ατ μν σωμεν, τι δεδξασται. κκλησας τος πργους, τ θεμελ, τς Πστεως εσεβς δρασμνους, κα πιστος παντας πιστηρζοντας, δετε μακαρσωμεν, τος ερος ποστλους, πως τας δεσεσι, τοτων σωθεημεν. περτρεπτοι στλοι, τς εσεβεας, τ πλν με το χθρο σκελισθντα, κα ες γν κεμενον, κινδυνεοντα, κα ξαπορομενον, πανορθσατε, πως εροιμι τν φεσιν, ν πλημμλησα. μαυτν πρ τς δκης, δικαιοκρτα, σωτος δεδοικς κατακρνω· πονηρ ργα γρ, μετρα κκτημαι· θεν κετεω σε, πεγνωσμνον με σσον, θεαις παρακλσεσι, τν ποστλων σου. Θεοτοκον Σν γοις Προφταις, σν ποστλοις, σν Μρτυσι, τν κ σο σαρκωθντα, κτενς Κριον, γν κτευε, πως τς σαρκς μν, πντα τ πθη νεκρσ, κα ζων ανιον, μν δωρσηται. Κανν το γου Νικολου φρων κροστιχδα. Τρτην δησιν προσφρω Νικολ γ ωσφ. δ α χος γ σωμεν τ Κυρ σμα Τν φαεινν λαμπτρα, κα κομητον, π γς πρχοντα πυρσν, κα πρς λιμνας θεους μβιβζοντα, τος κμασι το βου, ε τος θαλαττεοντας, Νικλαον τιμσωμεν, κα πθ μακαρσωμεν. μ Θεο παμμκαρ, δυναμομενος, ζλον κατ πγνωσιν, κτσω εσεβεας· θεν θνσκειν μλλοντας, δκως λυτρσω· δι σε κετεομεν, δκου πσης σαι μς, κακσεως Νικλαε. κετηραν Πτερ, διλειπτον τ Κυρ πρσφερε, πως μαρτημτων, κα φλογς κολσεως, διαιωνιζοσης, κα πειρασμν κα θλψεων, μς πολυτρσηται, ς μνος περγαθος. Θεοτοκον Τν κιβωτν τν θεαν, τν χωρσασαν τν το νμου προχον, μν τς νομας, πσας φαιρομενον, δι εσπλαγχνας θεας, διγητον πλαγος, Μαραν τν Πανχραντον, συμφνως μακαρσωμεν. |
| Χορς: ξιν στιν ς ληθς, μακαρζειν σε τν Θεοτκον, τν ειμακριστον κα παναμμητον κα μητρα το Θεο μν. Τν τιμιωτραν τν Χερουβεμ κα νδοξοτραν συγκρτως τν Σεραφεμ, τν διαφθρως Θεν Λγον τεκοσαν, τν ντως Θεοτκον, σ μεγαλνομεν. Хор: Достойно есть яко воистинну блажити Тя, Богородицу, Присноблаженную и Пренепорочную и Матерь Бога нашего. Честнейшую Херувим и славнейшую без сравнения Серафим, без истления Бога Слова рождшую, сущую Богородицу Тя величаем. ερες: Το γου ωννου, προφτου, προδρμου κα βαπτιστο· τν γων, νδξων κα πανευφμων ποστλων· το γου... ο κα τν μνμην πιτελομεν, κα πντων σου τν γων, ν τας κεσαις πσκεψαι μς, Θες. Κα μνσθητι πντων τν κεκοιμημνων π λπδι ναστσεως ζως αωνου... κα νπαυσον ατος, Θες μν, που πισκοπε τ φς το προσπου σου. Μνσθητι, Κριε, πσης πισκοπς ρθοδξων, τν ρθοτομοντων τν λγον τς σς ληθεας, παντς το πρεσβυτερου, τς ν Χριστ διακονας κα παντς ερατικο τγματος. τι προσφρομν σοι τν λογικν τατην λατρεαν πρ τς οκουμνης· πρ τς γας, καθολικς κα ποστολικς κκλησας· πρ τν ν γνε κα σεμν πολιτε διαγντων· πρ τν πιστοττων κα φιλοχρστων μν Βασιλων, παντς το παλατου κα το στρατοπδου ατν. Δς ατος, Κριε, ερηνικν τ βασλειον, να κα μες, ν τ γαλν ατν, ρεμον κα σχιον βον διγωμεν, ν πσ εσεβε κα σεμντητι. ν πρτοις μνσθητι, Κριε, το ρχιεπισκπου μν... ν χρισαι τας γαις σου κκλησαις ν ερν, σον, ντιμον, γι μακροημερεοντα κα ρθοτομοντα τν λγον τς σς ληθεας. Священник: О святем Иоанне Пророце, Предтечи и Крестители, о святых славных и всехвальных Апостолех, о святем (имярек), егоже и память совершаем, и о всех святых Твоих, ихже молитвами посети нас, Боже. И помяни всех усопших о надежди воскресения жизни вечныя. И упокой их, идеже присещает свет лица Твоего. Еще молим Тя, помяни, Господи, всякое епископство православных, право правящих слово Твоея истины, всякое пресвитерство, во Христе диаконство и всякий священнический чин. Еще приносим Ти словесную сию службу о вселенней, о святей, соборней и апостольстей Церкви, о иже в чистоте и честнем жительстве пребывающих, о Богохранимей стране нашей, властех и воинстве ея. Даждь им, Господи, мирное правление, да и мы в тишине их тихое и безмолвное житие поживем, во всяком благочестии и чистоте. В первых помяни, Господи, архиепископа нашего , егоже даруй святым Твоим церквам, в мире, целых, честных, здравых, долгоденствующих, право правящих слово Твоея истины. |
| Τ δεολογικ στγμα τς σγχρονης πραγματικτητας ξακολουθε ν ρζεται π τν κοσμοθεωριακ ναδμηση το θνους τν 19ον α. Στν ποχ τν Βαυαρν κυοφορθηκε λη μεταγενστερη λλδα. Δν εναι μνον χρος τς λογιοσνης, στν ποο πιβλθηκε τ ερωπακ πρτυπο, λλ κα ατ μικροαστικ κοινωνα, πο κτοτε τρφεται μ τ πνεμα το εσεβισμο, πο κα ατ πωθε μ μεγαλτερη μλιστα ποτελεσματικτητα τ πατερικ παρδειγμα. Ατ πο τε-λικ χθηκε στν παιδεα κα κοινωνα μας δν εναι θρησκευτικτητα, λλ κκλησιαστικτητα, σχση μ τν ποστολικοπατερικ παρδοσ μας, πο γενν χι θικιστς εσεβιστικο τπου, λλ γους. Τελικ «φραγκψαμε», πως τιτλοφορεται να βιβλο το π. Θεοδρου Ζση (π. Θ. Ζση, Φραγκψαμε. ερωπακ μας αχμαλωσα, Θεσσαλονκη 1994). 2. Σ’ ατ τ κλμα, μαζ μ λη τ δημσια κπαδευση κα τ «Μ.τ.Θ.» φσταται τς δυσπητες συνπειες. να -ερωπακ- νοοτροπα βλ-πει τ μθημ μας ς μπδιο στν καθολικ πικρτηση κα κυριαρχα της στν διαμρφωση κατ τ βοληση τν φορων της τς σγχρονης κοινωνας. Ο φορες ατο το πνεματος σχυρζονται, τι τ «Μ.τ.Θ.» λειτουργε ς «θρησκευτικ κατχηση βιωματικο χαρακτρα», «κανοποιε ν πρτοις τν στοχοθεσα τς κκλησας, ποα μσω νς κρατικο μηχανισμο μεταδσει τς θρησκευτικς της πεποιθσεις, να-ζητντας κροατριο» κα «κατ δετερον κανοποιε τ κρτος, τ ποο χρησιμοποιε τν θρησκεα γι τν κοινωνικ λεγχο μσω τς θικοποησης τν πολιτν του». Ποι εναι λση; ρωτον. Κα παντον: «Κατργηση τρα»! (λ. Σακελλριος, πανεπιστημιακς, «λευθεροτυπα», 8.1.2009). Πρκειται γι συνθηματολογα, φυσικ, προσδιοριζμενη -π τ πνεμα κα τς στοχοθεσες τς ερωπακς μετανεωτερικτητας, πο συμμερζονται λοι ο χθρο το Μαθματος, πολιτικο κα διανοομενοι. Τ Μθημ μας, ξ λλου, ς μεσα σχετιζμενο μ τν θνικ μας παρδοση, πικεντρνει τ μνη κα τν θνομηδενιστν τς νεοεποχτικης δεολογας, διτι θεωρεται μπδιο στ στοχοθεσα κα δρση τους. Σοβαρτατη πειλ γι τν στορικ συνχεια το θνους μας προρχεται π τν καλλιεργομενη νεθνικτητα κα τς σαφς ντεθνικς θεωρες, πο εσγονται μεθοδευμνα στ χρο τς στορας κα γενικτερα τς παιδεας. ρθοδοξα μως συνδει ρμονικ τν θνικτητα μ τν περεθνικτητα, διατερα στ χρο τς λατρεας, ξω π κθε ννοια φυλετισμο κα θνικιστικς (δηλ. ρατσιστικς) στερας. Ατ πρπει δι-ατερα ν λαμβνονται πψη, γι τν κατανηση τν ποιωνδποτε ρ-νητικν συμπεριφορν ναντι το Μαθματς μας. |
| ν δ πρεσβτεροι, δικονοι κατηγορηθσι, προσζευγνυμνου το νομμου ριθμο τν κ τς πλησιαζοσης τοποθεσας αρετικν πισκπων, ος ο κατηγορομενοι ατσονται, τουτστιν, π νματι το πρεσβυτρου ξ, κα το διακνου τριν, σν τοτοις ατς διος τν κατηγορουμνων πσκοπος τς ατας ατν ξετσει, το ατο τν μερν, κα περθσεων, κα ξετσεων, κα προσπων, μεταξ τν κατηγοροντων κα κατηγορουμνων τπου φυλαττομνου· τν δ λοιπν κληρικν τς ατας, κα μνος ντπιος πσκοπος διαγν κα περτωσ. Κανν ΚΑ´ μοως ρεσεν, στε τκνα τν κληρικν, θνικος, αρετικος, γαμικς μ συνπτεσθαι. Κανν ΚΒ´ Μηδ δι δωρες τν οκεων πραγμτων, ς ερηται, τος πισκπους, κληρικος, τοτοις συνεισγειν. Κανν ΚΓ´ μοως πσκοποι πραν θαλσσης μ ποδημετωσαν, ε μ μετ ψηφσματος τς πρτης καθδρας το δου κστης χρας πισκπου, τουτστιν, εμ π ατο το πρωτεοντος κατ ξαρετον λβ τν, τις λγεται πολυτικ, τετυπωμνην, τοι παρθεσιν. Κανν ΚΔ´ μοως ρεσεν, να κτς τν κανονικν Γραφν, μηδν ν τ κκλησ ναγινσκηται π νματι θεων Γραφν. Εσ δ α κανονικα Γραφα αται. Γνεσις, ξοδος, Λευτικν, ριθμο, Δευτερονμιον, ησος το Ναυ, Κριτα, Ροθ, τν Βασιλειν ββλοι τσσαρες, τν Παραλειπομνων ββλοι δο, β, Ψαλτριον, Σολομντος ββλοι πντε, τν Προφητν ββλοι δδεκα, σαας, ερεμας, εζεκιλ, Δανιλ, Τωβας, ουδθ, σθρ, σδρα ββλοι δο· τς Νας Διαθκης· Εαγγλια τσσαρα, Πρξεων τν ποστλων ββλος μα, πιστολα Παλου δεκατσσαρες, Πτρου ποστλου δο, ωννου ποστλου τρες, ακβου ποστλου μα, οδα ποστλου μα, ποκαλψεως ωννου ββλος μα. Τοτο δ τ δελφ κα συλλειτουργ μν Βονιφατ, κα τος λλοις τν ατν μερν πισκποις, πρς βεβαωσιν το προκειμνου καννος γνωρισθ, πειδ παρ τν Πατρων ν τ κκλησ τατα ναγνωστα παρελβομεν. Κανν ΚΕ´ Αρλιος πσκοπος επε· Προστθημι, δελφο τιμιτατοι, πρς τοτοις, ν τ ναφρεσθαι νεκεν γκρτειας τς περ τς δας γυνακς τινων τν κληρικν, ξαιρτως ναγνωστν, τ ν διαφροις συνδοις βεβαιωθν, στε τος ποδιακνους τος τ ερ μυστρια ψηλαφντας κα τος διακνους, κα πρεσβυτρους, λλ κα πισκπους, κατ τος δους ρους κα κ τν συμβων γκρατεεσθαι, να ς μ χοντες σιν· περ ε μ ποισωσι, το κκλησιαστικο ποκινηθσι καθκοντος· τος δ λοιπος κληρικος πρς τοτο μ ναγκζεσθαι, εμ ν προβεβηκυ κερ. π πσης λχθη τς συνδου· περ μετρα γιωσνη δικαως θμισεν, εροπρεπ ντα κα θερεστα, βεβαιομεν. Κανν ΚΣΤ´ |
| 4. σφαλς τ Σεπτ Οκουμενικ Πατριαρχεο Κωνσταντινουπλεως κατ τ Κανονικ Δκαιο τς ρθοδξου Καθολικς κκλησας χει κατ τος θεους κα ερος Καννας Γ τς Β Οκουμενικς Συνδου κα ΚΗ τς Δ Οκουμενικς Συνδου τ πρεσβεα τιμς μεταξ τν Πατριαρχικν Θρνων, μετ τν Θρνο τς πρεσβυτρας Ρμης στν διαρετη κκλησα. Μετ δ τν σχσι κα κπτωσι ξ Ατς το Θρνου τς Πρεσβυτρας Ρμης , πο πβη δυστυχς παναιρετικς Παπισμς, λετρας το Δυτικο Χριστιανισμο (Θρησευτικο πλεμοι, ερ ξτασις, Μεταρρθμισις, θεσμς, μηδενισμς) τυγχνει πρτος Θρνος στν Μα, γα, Καθολικ κα ποστολικ κκλησα κα χει τ κανονικ κα ννομο δικαωμα τς τιμητικς προεδρας, τν ρθοδξων Ατοκεφλων κκλησιν κα Οκουμενικς Πατριρχης τς προεδρας, ς primus inter pares, συγκληθησομνης Οκουμενικς Συνδου κα ξ ατο το συντονισμο τν ρθοδξων κκλησιν, ς συμβανει μ λες τς προεδρες ν τν κσμο διστορικς, χορηγε δ Ατοκεφαλα κα Ατονομα σ κκλησιαστικς Δομς, π τν ρο τς γκρσεως τν σχετικν ποφσεων, π τν ποθενδποτε συγκληθησομνη Οκουμενικ Σνοδο. Τ νωτρω βεβαως σχουν πειδ δν κατορθθηκε μ κρια εθνη τς Ρωσσικς κκλησας, συναπφασι τν ρθοδξων Ατοκεφλων κκλησιν γι τν ποδοχ διαδικασας χορηγσεως τς Ατοκεφαλας κα το Ατονμου πο συζητεται π πενντα τη κα προβλπει ατησι το κκλησιαστικο Σματος, συνανεσι τς Μητρας κκλησας κα γκρισι τν λοιπν Ατοκεφλων ρθοδξων κκλησιν. Κατ τατα τ Σεπτ Οκουμενικ Πατριαρχεο δνατο ν χορηγσει Ατοκεφαλα σ κκλησιαστικ Δομ πο τ ζητε κα πο πληρο τος κανονικος ρους, λλ στν συγκεκριμνη περπτωση τς Οκρανας παρ’τι ατ νεξρτητη κρατικ πλον νττης εχε τ κανονικ δικαωμα κανονικ της κκλησα ν κζητσει τν χοργησι καθεσττος Ατοκεφα-λας κατ τς διατξεις το ΙΖ . Καννος τς γας Δ’ Οκουμενικς Συνδου διαγορευοσης «Ε δ κα τις κ βασιλικς ξουσας καινσθη πλις, αθις καινισθεη, τος πολιτικος κα δημοσοις τποις, κα τν κκλησιαστικν παροικιν τξις κολουθετω», γερεται τ θμα τι μνη κανονικ κκλησιαστικ δομ τς χρας, πο μ πφασι το Οκουμενικο Πατριρχου Διονυσου Δ π τ 1686 διοικεται π τ Πατριαρχεο Μσχας κα σμερα χει καθεστς ατονομας χορηγηθν ντικανονικς π τν Ρωσσικ κκλησα, δν πιθυμε κα δν πιδικει τν νακρυξ της σ Ατοκφαλη κκλησα. |
| 32. πειδ ο παδο το Βαρλαμ ξηκολοθουν δημιουργοντες σκνδαλα συνεκλθη π το Φιλοθου τετρτη σνοδος κατ Προχρου το Κυδνη. 32. После того, как последователи Варлаама продолжили строить козни, Филофеем был созван четвертый собор против Прохора Кидониса. 33. σνοδος ξθετο δι χειρς το Φιλοθου, κατ μνα πρλιον το 1368, τμον, δι’ ο Πρχορος ποβλλεται ες καθαρεσιν. 33. В апреле 1368 г. при подаче Филофея собор представил томос, которым Прохор извергается из сана. π πλον προβη ες τν γιοποησιν το Γρηγορου Παλαμ κα θσπισεν, να μνμη ατο πιτελται κατ’ τος, κατ τν δευτραν Κυριακν τν Νηστειν, μετ’ σματικς κολουθας, τν ποαν μοως εχε συντξει Φιλθεος, τε διτευεν ν τ μον το καταλπτου, πιτελν κτοτε διωτικς τν μνμην το γου μετ’ λλων κληρικν. Παρατθεται ν συνεχε στοροσα τ νωτρω περικοπ κ το τμου τς συνδου, ληφθεσα κ το τμου τς γπης. Кроме того, он выступил за прославление Григория Паламы и постановил, чтобы его память совершалась ежегодно во второе воскресенье Великого Поста с песенным последованием, которое Филофей же и составил, когда он, будучи отстраненным от общественной деятельности, стал жить в монастыре Акаталипт, почитая с тех пор частным порядком память этого святого вместе с другим духовенством. 34. φ’ σον Φιλθεος θσπισε τν ορτν το γου Γρηγορου το Παλαμ, εναι πρπον ν ορτζωμεν κα τοτον τν διον ς γιον. Κα μλιστα, πρ πντων, διτι Φιλθεος, μετ το Γρηγορου κα Μρκου το Εγενικο, νκει ες τν χορεαν κενων, οτινες διεφλαξαν τν ρθδοξον κκλησαν π τς λμης τν δυσσεβν Λατνων. χθρτης τν Λατνων ναντον κα τν τριν τοτων το σπονδος. φ’ οτοι ξφαναν μυρας κατ’ ατο κατηγορας κα δ, τι ρπασε τν θρνον. Μλιστα νεκα το μσους τοτου ο ν Βενετ κδται τν χρονογρφων ββλων, φοβομενοι τος Λατνους, δν ναφρουσι τν Φιλθεον ν τος καταλγοις τν Πατριαρχν Κωνσταντινουπλεως. 34. Раз Филофей установил празднование свт. Григорию Паламе , то и нам подобает его самого чествовать как святого. И, конечно же, в особенности потому, что Филофей, вместе с Григорием Паламой и Марком Евгеником, принадлежит к плеяде тех, кто тщательно сохранял Православную Церковь от разорения со стороны нечестивых латинян. Вражда латинян против этих трех (святых) была непримиримой. Они насочиняли бесчисленные против него (Филофея) обвинения, включая и обвинение в том, что он захватил (патриарший) престол. Конечно, из-за такой ненависти, в Венеции издатели исторических книг, опасаясь латинян, не упоминают Филофея в перечнях константинопольских патриархов. |
| Κανν Κατανυκτικς, δ δ χος πλ. δ Ερμς κκοα Κριε τν κον σου κα φοβθην, τι ρρτ βουλ, Θες ν διος, κ τς Παρθνου προλθες σαρκωθες. Δξα τ δξ σου Χριστ, δξα τ δυνμει σου. πλνησε γεσει με, τς μαρτας χθρς πλνος, κα π σο γαθ πρρω πεμκρυνε, κα τος δοσι κατβρωμα ατο, εργσατο μνε Σωτρ, σπεσον ξελσθαι με. Τ δηλα Κριε, κα κρφι μου ατς γινσκεις, μαρτηκτα πολλ τος πολλος σου οκτειρον, ς συμπαθς οκτιρμος μνε Σωτρ, κα μετανοας μοι καιρν, δδου καθαρτριον. Μαρτυρικ ς κμασι Μρτυρες, περικυκλομενοι τας βασνοις, τ κυβερνσει Χριστο, πρς λιμνας χθητε, τς ορανν Βασιλεας, παρ ατο, νκης στεφνοις ληθς, κατακλεζμενοι. Νεσαντες Μρτυρες, τ εσεβε γν τς καρδας, μολογας ατ σπρον κατεβλετε, κα μαρτυρου δρψασθε σαφς, κατοστεοντα κ Θεο, σταχυν Πανεφημοι. Θεοτοκον Πανμνητε Δσποινα, μεγαλοφνως ναβο σοι· πλρωσον πσης χαρς, τν μν δινοιαν, παρεχομνη μοι πνθος γαθν, κα μετανοας φορμς, κα γνσιν σωτριον. Κανν το Προδρμου, δ δ χος πλ. δ Ερμς Εσακκοα Κριε, τς οκονομας σου τ μυστριον, κατενησα τ ργα σου, κα δξασ σου τν Θετητα. μαυτν ποκλαομαι, βον διρθωτον χων γιε, σσον, οκτειρν με δομαι, τν ν μαρταις, πολλμενον. ν εχας κα δεσεσιν, εροιμι συλλπτορ σε Μακριε, τν ψυχν μου νισχοντα, κα τν λογισμν μου, καταυγζοντα. Βαπτιζμενον κλδωνι, τν μαρτημτων κα κινδυνεοντα, Βαπτιστ Θεο κυβρνησον, πρς γαλνην θεας, πιγνσεως. Θεοτοκον Ταπεινσασα σσν με, τν ψηλοφρνως πολιτευμενον, τεκοσα τν ψσαντα, τν ταπεινωθεσαν, φσιν Πναγνε. Κανν Κατανυκτικς, δ ε χος πλ. δ Ερμς Τν ζφον τς ψυχς μου διασκδασον, φωτοδτα Χριστ Θες, τ ρχγονον σκτος διξας τς βσσου, κα δρησα μοι τ φς τν προσταγμτων σου Λγε, να ρθρζων δοξζω σε. Πρνην καθαρσας, τ προστξει σου Δημιουργ, τν μν ψυχν, τς εδεχθος μαρτας, ς μνος λεμων, καθρισον, κα στολας ξαστραπτοσαις ρααν, πργασαι δομαι. Δεσμν με πολσας, τν πολλν μου, μαρτημτων Χριστ Θες, νεμποδστως βαδζειν, εθυνον τς δος σου, πως λυθες τς σαρκς, ες καταπασεις γας, σκηνσας δοξζω σε. Μαρτυρικ φναντες κ πνων, αυτος μτιον δξης ο Μρτυρες, κα στολισθντες κοσμως, τ νω κατοικοσι, βασλεια ν χαρ, νκης στεφνοις ραοις, γκαλλωπιζμενοι. εντων τ σττα, ντηλλξασθε, θεοφρνως Πανεφημοι· στενοχωρ γρ πνων, ποικλων συσχεθντες, πρς πλατυσμν ληθ, τς ορανου Βασιλεας, σοφο κατηντσατε. Θεοτοκον γα Θεοτκε, τν γιον Λγον ποτεκοσα σαρκ, ναπαυμενον μνον, ν πσι τος γοις, γασν μου τν νον, τας πονηρας ργασαις, ε πιμνοντα. |
| Κανν το γου Νικολου, δ δ χος δ Ερμς καθμενος ν δξ, π θρνου Θετητος, ν νεφλ κοφ, λθεν ησος πρθεος, τ κηρτ Παρθν, κα δισωσε, τος κραυγζοντας· δξα Χριστ τ δυνμει σου. περδοξς σου βος, πανταχο σε περδοξον, θαυμασοις θεοις, κατακλεζμενον δειξεν, εραρχν ραιτης, πντων καχημα, τν τιμντων σε, χαρμονικος μελδμασιν. ψηλς π καθδρας, τν Θεν μκαρ νεσας, ταπεινοφροσνης, θεαις ξαστρπτων φαιδρτησιν, ς ν μεθξει γενσθαι μς ποησον, επροσδκτοις σου, Πτερ σοφ παρακλσεσι. Τος δκως γομνους, λυτρσω ες θνατον, ζλ θε Πτερ, εροπρεπς πυρακτομενος· δι βομεν· σατως ξελο μς, πειρασμν θανατοντων, δεινς τν δινοιαν. Ορανν περιπολεων, χαρμοσνως Νικλαε, ορτως Πτερ, πντων τν καλοντων σε πρεσο, πικουφζων τς νσους τν ψυχν μν, κα νψυξιν θεοπρεπς παρεχμενος. Θεοτοκον Στρατηγαι τν γγλων, καταπλττονται Πναγνε, νυμνολογοσαι, μγεθος τς θεας λοχεας σου, μεθ ν δυσπει Παρθνε, πντας σζεσθαι, τος ν πστει σε, ελικρινε μακαρζοντας. Κανν τν γων ποστλων, δ ε χος δ Ερμς Σ Κρι μου φς, ες τν κσμον λλυθας, φς γιον πιστρφον, κ ζοφδους γνοας, τος πστει νυμνοντς σε. μπλου τς ζως, ο κυπρζοντες βτρυες, πτισαν πντας ονον, νοητς εφροσνης, ο νδοξοι πστολοι. Πρς φς τν ντολν, το Θεο δηγσατε, πστολοι τος, ν σκτει, ψυχικς αθυμας, φρνως νυπρχοντας. Λυτρσασθε μς, ψυχικν παραπτσεων, κα κρσεως τς μελλοσης, κα φθορς κα κινδνων, πστολοι μακριοι. Θεοτοκον Σσν με Θες, ς φιλνθρωπος σσν με, δεσεσι τς φρστως, σ τεκοσης κα πντων, τν θεων ποστλων σου. Κανν το γου Νικολου, δ ε χος δ Ερμς σεβες οκ ψονται, τν δξαν σου, λλ μες σε Μονογενς, πατρικς παγασμα, δξης Θετητος, κ νυκτς ρθρζοντες, νυμνομν σε φιλνθρωπε. δυσας ς λιος, θανν Πτερ σοφ, κα ντειλας ες Χριστν, σελασφροις λμψεσι τν θαυμασων σου, καταυγζων πασαν, τν φλιον Νικλαε. ερ Νικλαε, πκουσον μν, ν μρ παγωγς, πειρασμν κα θλψεων, πσαν δυσχρειαν, κατευνζων χριτι, το ν σο οκοντος Πνεματος. Συντριβες τος πθεσι, το βου τν ψυχν, ες βοθειν σε καλ, ερ Νικλαε, σπεσον κα δδου μοι, τν τελεαν ασιν, δυσωπν τν περγαθον. Θεοτοκον Νοερος τος μμασι, Παρθνε σε ρν, σαας ναβο· δο μλλει τκτεσθαι, Κρης θεπαιδος, ησος Κριος, ες νθρπων ναγννησιν. |
| Παραλλλως, αναφρει στη μελτη της το Συνοδικ Γρμμα του Πατριρχη Ιακβου Α (Φεβρουριος 1687), το οποο επιβεβαινει την κανονικ δικαιοδοσα του Πατριρχη Ιεροσολμων επ του αρχιεπισκπου Σιναου. Στο γγραφο αναφρεται: «Γινσκειν δ ατν ρχιεπσκοπον το ρους Σιν ποκεμενον τ Πατριαρχικ Θρν τν εροσολμων, θεοφιλστατον προσαγορευμενον, μνημονεειν τε το κανονικο νματος το τν εροσολμων Πατριρχου, ς π κενου χειροτονομενον, κα πρς κενον τν ναφορν σχηκτα, πονμειν τ κεν τ Πατριρχ κα γροντι ατο τν προσαρμζουσαν ποταγν κα επεθειαν, κα φυλττειν παρεγχερητα τ το Πατριαρχικο κενου Θρνου προνμια, ς νενμισται» . Η κανονικ αναφορ του αρχιεπισκπου Σιν στον Πατριρχη Ιεροσολμων περιγρφεται με τους διους ρους πως και η αναφορ του μητροπολτη Κιβου στον Πατριρχη Μσχας. Ο ρος γρων χρησιμοποιεται στις «ποκρσεις τεσσρων Οκουμενικν Πατριαρχν», που απεστλησαν στον τσρο Αλξιο του Μιχαλ το 1663 «οτω τοι Μητροπολτης τυχν, πατριρχης, ς μν Γρων τοτων (δηλαδ των επαρχιοχων επισκπων, οι οποοι λαβαν απ εκενον χειροτονα), κατ τν τς χειροτονας λγον ναφερμενος… Συνγεται τονυν κ τοτων κατ μν τν τς χειροτονας σχσιν κα τν τς τξεως πατρα εναι τοτον τος περ ατν πισκποις, κατ δ τν λγον τς ρχιερωσνης κα τν τς πατρικς ξουσας, συναδελφος εναι κα συναρχιερες» . Η παροσα απντηση περιορζεται στη σκψη τι ο Πατριρχης Νκων κατχει ηγετικ θση μεταξ των Ρσων επισκπων δυνμει του δικαιματος της χειροτονας αυτν, που του ανκει, αλλ σνοδος των επισκπων μπορε να τον δικζει. Η λξη προεστς υπ την ευρεα ννοια αυτς σημανει «πρκριτος, προχοντας, δημογρων, τοπικς ρχοντας» λ.χ. στο χωρι. Αλλ στους καννες ο προεστς χρησιμοποιεται και ναντι των επισκπων με την ννοια του «προκαθημνου» Τοπικς Εκκλησας επαρχας. Με την ννοια του επικεφαλς μιας Τοπικς Εκκλησας ο προεστς χρησιμοποιεται απ τον α καννα της εν Αντιοχεα Συνδου («Ε δ τις τν προεσττων τς κκλησας, πσκοπος, πρεσβτερος, δικονος, μετ τν ρον τοτον τολμσειεν π διαστροφ τν λαν κα ταραχ τν κκλησιν διζειν…») . Ο η καννας της Γ Οικουμενικς Συνδου ορζει τι «ο τν γων κκλησιν, τν κατ τν Κπρον, προεσττες χουν εξουσα να χειροτονον επισκπους αυτοτελς, χωρς την γκριση του Πατριρχη Αντιοχεας . |
|
|
