| Κανν β», δ ε», το γου Γρηγορου χος πλ. δ " να τ με πσω Γεωργ το λγου, μπελος κατκαρπος δεχθης σιε, ρετν πεπερους, κα μεγστους προσφρουσα βτρυας, σωτηρας ονον, πνευματικν βλζοντας Πτερ, κα πιστν τς καρδας εφρανοντα. περδοξος μη, Πτερ ξ ας σε λαμπτρα δυτον, δεξαμνη πστει, φωτσθη σεπτος σου χαρσμασι· τν Χριστν γρ εχες, ν τ ψυχ καθπερ φγγος, τος ρντς σε Πτερ αγζοντα. Τν φρποντα φιν, κα παρατηροντ σου πτρναν Γρηγριε, γρηγρσει θε, ν δος τς ζως πορευμενος, ς Θεο θερπων, ς ντολν ατο ργτης, θαντωσας σθνει το Πνεματος. Θεοτοκον Προστασα το κσμου, Μτηρ ειπρθενε σ με κυβρνησον κα δγησν με, ες εθεαν δν κα κατεθυνον, πρς δικαιοσνης, τρβους ρθς τν λογισμν μου, τς ψυχς τς πορεας εθνουσα. Κανν γ», δ ε», το γου Πρκλου χος α " φωτσας τ λλμψει Φωτοφρος ς λυχνα, παμμκαρ γενμενος, τς γας κκλησας, φνης πρμαχος, κα Θεο τρνωσας, τν κ Παρθνου Παναγας, γννησιν τρεπτον νδοξε. Τν σρκωσιν το Θεο, κ Παρθνου τν νδοξον, τν δογμτων ν σφενδν, νθες ς λλφυλον, Γολιθ κατβαλες, το Νεστορου τν θρασεαν, γνμην ς πλαι θεος Δαυδ. Τν το Παλου διδαγμτων, πρχων νπλεως, κα τν τοτου κατιδν, πτασαν Πανριστε, λισαος δετερος, ναπεφνθης χρσμα θεον, ερωσνης χρισθες μυστικς. Θεοτοκον Ο σγχυσιν, ο φυρμν ν τ μτρ δξατο, τς Παρθνου Θες, ν σαρκ προερχομενος. λλ» ν μεμνηκε, Θες κα νθρωπος τρπτως, τας νεργεαις δεικνμενος. Κανν α», δ ς», Προερτιος χος δ " Ερμς «Τν θεαν τατην κα πντιμον, τελοντες ορτν ο θεφρονες, τς Θεομτορος, δετε τς χερας κροτσωμεν, τν ξ ατς τεχθντα Θεν δοξζοντες». ωσθντες τ θε χριτι, ο θεοι τς Παρθνου γενντορες, τατην ς μωμον, περιστερν ες τ για, νατραφναι πθ νατιθασι. Σο τς μελλοσης εσδχεσθαι, τ φς τ κ φωτς προερχμενον, φτα φπτουσαι, κραι σεμνα προπορεονται, φωτοειδ πρς θεον Ναν χορεουσαι. Τ πλρες δξης παλτιον, τ μγα Προφητν περιχημα, θρνος γιος, νδον ες για τθεται, τ Βασιλε τν λων τοιμαζμενος. μν σου Κρη τν σλληψιν, μν σου τν πρρητον γννησιν, μν τν σκπην σου, βλβης δι» ς πσης ομαι, πρς τν σν γαλνην κατεπειγμενος. |
| Θεοτοκον χος πλ. δ δε μου, τς συντετριμμνης καρδας, τος στεναγμος Θεονμφευτε, πρσδεξαι Παρθνε Μαρα, κα μ πσ πανμωμε, τς τν χειρν μου γν, πρσεις ς φιλγαθος, να μν κα μεγαλνω, τν μεγαλναντα τ γνος μν. πστιχα Το σπερινο Θεοτοκον χος α Παρθνε πανμνητε, Μωσς, τ ν σο μυστριον, προφητικος εδεν μμασι, βτον μ φλγεσθαι, καπερ καιομνην· πρ γρ τς θετητος, τν μτραν σου, γν, ο κατφλεξε· δι ατομν σε, ς Μητρα το Θεο μν, τν ερνην τ κσμ σου δρησαι. Θεοτοκον χος β τε κ το ξλου Πντων προστατεεις γαθ, τν καταφευγντων ν πστει, τ κραται σου χειρ· λλην γρ οκ χομεν, μαρτωλο πρς Θεν, ν κινδνοις κα θλψεσιν, ε μεσιτεαν, ο κατακαμπτμενοι, π πταισμτων πολλν. Μτερ το Θεο το ψστου· θεν σοι προσππτομεν σαι, πσης περιστσεως τος δολους σου. Θεοτοκον χος γ Μεγλη το Σταυρο σου γγλων χαρμον, τν θεων Κρη πφυκας, τν ποστλων δξα, κα προφητν κσφργισμα, τν νθρπων τε πιστν προστασα, κα δηγς σωτριος· δι τοτ σε, προσκυνομεν Παρθνε. Θεοτοκον χος δ σαι μς κ τν ναγκν μν, Μτηρ Χριστο το Θεο, τεκοσα τν τν λων Ποιητν, να πντες κρζωμν σοι· Χαρε μνη προστασα τν ψυχν μν. Θεοτοκον χος πλ. α Χαρε κεχαριτωμνη, Μτηρ Χριστο το Θεο, τι πφαν σοι Βασιλες τς δξης, κα πεσκασ σοι, τ πανγιον Πνεμα, ς παρρησαν χουσα, πρσβευε το σωθναι τς ψυχς μν. Θεοτοκον χος πλ. β Θεοτκε, σ ε μπελος ληθιν, βλαστσασα τν καρπν τς ζως, σ κετεομεν, πρσβευε Δσποινα, μετ τν ποστλων, κα πντων τν γων, λεηθναι τς ψυχς μν. Θεοτοκον χος Βαρς Λτρωσαι Θεοτοκε, τν συνεχουσν μς μαρτιν, τι λλην λπδα ο πιστο οκ χομεν, εμ σ, κα τν κ σο τεχθντα Θεν. Θεοτοκον χος πλ. δ Τ μς καλσωμεν γιοι; νμφην σε Παρθνε κρυξαν, τς ξας το Πατρς, κα τς θετητος ατο, ο Θεν, ξιωθντες κατιδεν σωματικς, κα Λγου κα Θεο Κρη γενντριαν, κα Πνεματος γου οκητριον· ν σο γρ πν τς θετητος, σωματικς κατεσκνωσε, τ πλρωμα, πληρεσττης οσης χριτος. |
| Томос Константинопольского Собора 1484 года (Τμος τς ν Κωνσταντινουπλει Συνδου (1484 μ.Χ.) Источник Скачать epub pdf ΤΟΜΟΣ ΣΥΝΟΔΙΚΟΣ ΤΗΣ ΕΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΙ ΣΥΝΟΔΟΥ 1484 μ.Χ. (ΠΡΟΣ ΑΠΟΚΗΡΥΞΙΝ ΤΗΣ ΕΝΩΤΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΦΕΡΑΡΡΑΣ – ΦΛΩΡΕΝΤΙΑΣ) γα μεγλη κα οκουμενικ ατη σνοδος, πινεσει κα χριτι θε κα συνδρομ τν μακαρων κα γιωττων πατριαρχν τς βασιλδος τν πλεων Κωνσταντνου συναθροισθεσα ν τ θε κα πανσπτ να τς περαγας Θεοτκου τς Παμμακαρστου, το τε οιδμου κενου, το δη προαποιχομνου, κυρο Μαξμου κα το νν τος οακας τς καθολικς κκλησας θνοντος κυρο Συμεν, ρισε τ ποτεταγμνα: Πιστεομεν ες να Θεν, πατρα παντοκρτορα, ποιητν ορανο κα γς, ρατν τε πντων κα ορτων κα ες να Κριον, ησον Χριστν, τν υν το Θεο τν μονογεν, τν κ το πατρς γεννηθντα πρ πντων τν ανων, φς κ φωτς, Θεν ληθινν κ Θεο ληθινο, γεννηθντα, ο ποιηθντα, μοοσιον τ πατρ δι’ ο τ πντα γνετο, τν δι’ μς τος νθρπους κα δι τν μετραν σωτηραν κατελθντα κ τν ορανν κα σαρκωθντα κ πνεματος γου κα Μαρας τς Παρθνου κα νανθρωπσαντα, σταυρωθντα τ πρ μν π Ποντου Πιλτου κα παθντα κα ταφντα κα ναστντα τ τρτ μρ κατ τς γραφς κα νελθντα ες τος ορανος, κα καθεζμενον κ δεξιν το πατρς, κα πλιν ρχμενον μετ δξης κρναι ζντας κα νεκρος, ο τς βασιλεας οκ σται τλος. Κα ες τ πνεμα τ γιον, τ κριον, τ ζωοποιν, τ κ το πατρς κπορευμενον, τ σν πατρ κα υ συμπροσκυνομενον κα συνδοξαζμενον, τ λαλσαν δι τν προφητν. Ες μαν, γαν, καθολικν κα ποστολικν κκλησαν μολογομεν ν βπτισμα ες φεσιν μαρτιν, προσδοκμεν νστασιν νεκρν κα ζων το μλλοντος ανος. μν. ρκει μν ον ες ντελ τς εσεβεας πγνωσν τε κα σστασιν τ σεπτν τοτο κα γιον τς πστεως σμβολον μετακιντως οτω κεμενον· περ τε γρ πατρς κα υο κα γου πνεματος κδιδσκει τ τλειον κα τν νσαρκον το Θεο λγου οκονομαν ναργς παρστησιν κα οκ δει τιν πρς τοσατην ναδειαν φικσθαι κα τλμην, στε προθεναι τι φελεν ξ ατο. |
| Θεοτοκον χος πλ. β Τς μ μακαρσει σε, Παναγα Παρθνε; τς μ νυμνσει σου τν λχευτον τκον; γρ χρνως κ Πατρς κλμψας Υς μονογενς, ατς κ σο τς γνς προλθεν, φρστως σαρκωθες, φσει Θες πρχων, κα φσει γενμενος νθρωπος δι μς, οκ ες δυδα προσπων τεμνμενος, λλ ν δυδι φσεων, συγχτως γνωριζμενος. Ατν κτευε, σεμν Παμμακριστε, λεηθναι τς ψυχς μν. Θεοτοκον χος Βαρς Μτηρ μν γνσθης, πρ φσιν Θεοτκε, μεινας δ παρθνος, πρ λγον κα ννοιαν, κα τ θαμα το τκου σου, ρμηνεσαι γλσσα ο δναται· παραδξου γρ οσης τς συλλψεως γν, κατληπτς στιν τρπος τς κυσεως· που γρ βολεται Θες, νικται φσεως τξις. Δι σε πντες Μητρα το Θεο γινσκοντες, δεμεθ σου κτενς· Πρσβευε το σωθναι τς ψυχς μν. Θεοτοκον χος πλ. δ Βασιλες τν ορανν, δι φιλανθρωπαν, π τς γς φθη, κα τος νθρποις συνανεστρφη· κ Παρθνου γρ γνς, σρκα προσλαβμενος κα κ τατης προελθν μετ τς προσλψεως, ες στιν Υς, διπλος τν φσιν, λλ ο τν πστασιν· δι τλειον ατν Θεν, κα τλειον νθρωπον, ληθς κηρττοντες, μολογομεν Χριστν τν Θεν μν, ν κτευε Μτηρ νμφευτε, λεηθναι τς ψυχς μν. πστιχα Το σπερινο Θεοτοκον χος α δο πεπλρωται το σαου πρρρησις· Παρθνος γρ γννησας, κα μετ τκον, ς πρ τκου διμεινας. Θες γρ ν τεχθες· δι κα φσις καινοτμησεν. λλ Θεομτορ, κεσας σν δολων, σ τεμνει προσφερομνας σοι, μ παρδς, λλ ς τν Εσπλαγχνον σας γκλαις φρουσα, σος οκταις σπλαγχνσθητι, κα πρσβευε σωθναι τς ψυχς μν. Θεοτοκον χος β θαματος καινο, πντων τν πλαι θαυμτων! τς γρ γνω Μητρα, νευ νδρς τετοκυαν, κα ν γκλαις φρουσαν, τν πασαν τν κτσιν περιχοντα; Θεο στι βουλ τ κυηθν, ν ς βρφος Πναγνε, σας λναις βαστσασα, κα μητρικν παρρησαν πρς ατν κεκτημνη, μ πασ δυσωποσα πρ τν σ τιμντων, το οκτειρσαι κα σσαι τς ψυχς μν. Θεοτοκον χος γ σπρως κ θεου Πνεματος, βουλσει δ Πατρς, συνεληφας Υν τν το Θεο, κ Πατρς μτορα, πρ τν ανων πρχοντα, δι μς δ κ σο πτορα γεγοντα, σαρκ πεκησας, κα βρφος γαλοχησας. Δι μ πασ πρεσβεειν, το λυτρωθναι κινδνων τς ψυχς μν. |
| Θεοτοκον χος γ νπλασιν κα ζων, δι σο δευτραν γινσκομεν, χραντε Μαρα, τς νθρωπνης φσεως, ν τ γαστρ σου φυραθντα τν κτστην τς κτσεως, κα ναστσαντα μς, κ το δου κα το θαντου, κα ζων ανιον παρεσχηκτα μν, το βον σοι ειπρθενε· Χαρε συνψασα τ κτω τος πουρανοις. Χαρε λπς πντων τν περτων τς γς, κα προστασα κα ντληψις. Χαρε τ ναστσει το Υο σου, φαιδρνουσα τ σμπαντα, κα παρχουσα τ κσμ τ μγα λεος. πολυτκιον χος γ υτμελον Εφραινσθω τ ορνια, γαλλισθω τ πγεια, τι ποησε κρτος, ν βραχονι ατο, Κριος, πτησε τ θαντ τν θνατον, πρωττοκος τν νεκρν γνετο, κ κοιλας δου ρρσατο μς, κα παρσχε τ κσμ τ μγα λεος. Θεοτοκον το χου γ Σ τν μεσιτεσασαν τν σωτηραν το γνους μν, νυμνομεν Θεοτκε Παρθνε. ν τ σαρκ γρ τ κ σο προσληφθεσ, Υς σου κα Θες μν τ δι Σταυρο καταδεξμενος πθος, λυτρσατο μς, κ φθορς ς φιλνθρωπος. ΕΝ Τ ΜΕΓΑΛ ΕΣΠΕΡΙΝ Στιχηρ ναστσιμα τς κτωχου χος γ Τ σ σταυρ Χριστ Σωτρ, θαντου κρτος λλυται, κα διαβλου πλνη κατργηται, γνος δ νθρπων πστει σζμενον, μνον σοι καθ κστην προσφρει. χος γ Πεφτισται τ σμπαντα, τ ναστσει σου Κριε, κα Παρδεισος πλιν νκται, πσα δ κτσις νευφημοσ σε, μνον σοι καθ κστην προσφρει. χος γ Δοξζω το Πατρς, κα το Υο τν δναμιν, κα Πνεματος γου, μν τν ξουσαν, διαρετον, κτιστον Θετητα, Τριδα μοοσιον, τν βασιλεουσαν ες ανα ανος. τερα Στιχηρ, νατολικ. – κτηχος χος γ Τν Σταυρν σου τν τμιον, προσκυνομεν Χριστ, κα τν νστασν σου μνομεν κα δοξζομεν. τ γρ μλωπ σου, μες ο πντες θημεν. χος γ μνομεν τν Σωτρα, τν κ τς Παρθνου σαρκωθντα. δι μς γρ σταυρθη, κα τ τρτ μρ νστη, δωρομενος μν τ μγα λεος. χος γ Τος ν δ καταβς Χριστς εηγγελσατο, θαρσετε λγων, νν νενκηκα. γ νστασις, γ μς νξω, λσας θαντου τς πλας. χος γ Ο ναξως σττες, ν τ χρντ σου οκ, σπερινν μνον ναμλπομεν, κ βαθων κραυγζοντες. Χριστ Θες, φωτσας τν κσμον τ τριημρ ναστσει σου, ξελο τν λαν σου, κ χειρς τν εχθρν σου Φιλνθρωπε. |
| Ος περ κατεκλυψεν γρ, κα πλεμος θρισε, σεισμς δ ος συνσχε, κα κτειναν φονντες, κα πρ ος τφρωσε, τν πιστν λεμον, ν μερδι, τξον τν Δικαων. Πντα παρορν τ τς σαρκς, φλματα Σωτρ μν ν πσ λικ, παντς γνους νθρπων, πρ το κριτηρου σου, στσον κατακρτους, σο τ Κτστ, πολογουμνους. Δξα... Τρα μις φσεως μν, πρσωπα αθυπστατα, γννητον Πατρα, Υν τν γεννηθντα, κα Πνεμα τ γιον, ναρχον βασιλεαν, ξουσαν, Θετητα μαν. Κα νν... Θεοτοκον ντως σ φνης ορανς, π τς γς μειζτερος, το νωττου πλου, νμφευτε, Παρθνε· κ σο γρ ντειλεν, λιος ν τ κσμ, δεσπζων, τς δικαιοσνης. Καταβασα «σμα ναπμψωμεν λαο, τ θαυμαστ Θε τ μν, παλλξαντι τν σραλ κ δουλεας, δν πινκιον δοντες κα βοντες· σωμν σοι, τ μν Δεσπτ». Κανν α, δ β, το ναξου Θεοδρου χος πλ. δ Ερμς «δετε, δετε, τι γ εμι Θες μν, πρ τν ανων γεννηθες κ το Πατρς, κα κ τς Παρθνου π σχτων, πλν νδρς κυηθες, κα λσας τν μαρταν, το προπτορος δμ, ς φιλνθρωπος». (Δς) δετε, δετε, τι γ εμι Θες μν, δικα κρσει, πξας ρους τς ζως, ες φθαρσαν, κ φθορς προσλαβμενος, πντας τος κοιμηθντας, π λπδι αωνου ναστσεως. κ τν τεσσρων, περτων Κριε, προσλαβμενος, τος πιστς θανντας, ν θαλσσ, ν γ, ν ποταμος, πηγας, λμναις, φρασι, βορ, θηρσ γενομνους, πετεινος κα ρπετος, πντας νπαυσον. Σο ν τ παλμ, τ πντα Κριε προδικρινας, τος διαλυθντας, ες στοιχεων τετρακτν, ν τ παρουσ σου, συμπξας νστησον, πντα τ ν γνο κα γνσει, συγχωρν ατος φλματα. τς φοβερς σου, δευτρας Κριε πελεσεως! τι ς ν εδει στραπς, π τς γς κων ναστσεις, πν τ πλσμα σου κρνεσθαι, τος πστει σοι, ττε βισαντας, παντντς σοι, συνεναι καταξωσον. Δξα... περτελεσττη μονς, πρθεε, Τρισυπστατε, γννητε Πτερ, κα Υ μονογενς, δι Υο δ φανν, Πνεμα κ Πατρς κπορευθν, οσα μα κα φσις, κυριτης βασιλεα, σσον πντας μς. |
| Δξα... Κα νν... τ ατ Μετ τν β» Στιχολογαν, Κθισμα χος δ " Κατεπλγη ωσφ κ τς ζης εσσα, κα ξ σφος το Δαυδ, θεπαις Μαριμ, τκτεται σμερον μν, κα νεουργεται σμπασα, κα θεουργεται· Συγχρητε μο, ορανς κα γ, ανσατε ατν, α πατρια τν θνν, ωακεμ εφρανεται, κα ννα, πανηγυρζει κραυγζουσα· στερα τκτει, τν Θεοτκον, κα τροφν τς ζως μν. Δξα... Κα νν... τ ατ Κανν το Κυρου νδρου. Κανν β», δ α», τς Θεοτκου χος πλ. δ " Ερμς «Τ συντρψαντι πολμους, ν βραχονι ατο, κα διαβιβσαντι, τν σραλ ν ρυθρ θαλσσ, σωμεν ατ, ς λυτρωτ μν Θε, τι δεδξασται». Χορευτω πσα κτσις, εφραινσθω κα Δαυδ, τι κ φυλς ατο, κα κ το σπρματος ατο, προλθε βδος, νθος φρουσα τν Κριον, κα λυτρωτν το παντς. γα τν γων, ν γ ερ βρφος νατθεται, νατραφναι κ χειρς γγλου· πντες ον πιστς συνεορτσωμεν, ν τ γεννσει ατς. Στερα γονος ννα, λλ» οκ τεκνος Θε· δη γρ προριστο, κ γενεν γνς Παρθνου Μτηρ· θεν τς κτσεως βλστησε, Κτστης ν δολου μορφ. Σ τν σπιλον μνδα, τν τ ριον Χριστ, μνην κ κοιλας σου προσαγαγοσαν, τν μν οσαν, πντες κ τς ννης τικτομνην σε, μνοις γεραρομεν. Δξα... Τρα ναρχα δοξζω, τρα για μν, τρα συναδια, ν οσιτητι μι κηρττω· ες γρ ν Πατρ Υ κα Πνεματι, δοξολογεται Θες. Κα νν... Θεοτοκον Τς ρακε παιδον, οκ σπειρε πατρ, γλακτι τρεφμενον; πο τεθαται παρθνος Μτηρ; ντως πρ ννοιαν μφτερα, Θεογενντορ γν. Κανν τν γων, ο κροστιχς. Τριν δελφν γνησων θλους σβω, ωσφ. δ α« χος δ» νοξω τ στμ μου Τριδα τν κτιστον, ν εσεβς κηρξατε, μν λεσασθε, Μρτυρες νδοξοι, νν γεραρουσιν, μν τους θεους θλους, κα τ κατορθματα, θεομακριστοι. ημτων λγησαν, το δυσμενος α Νενιδες, τ θε φραττμεναι, πλ τς πστεως, κα πστησαν, βασνων τρικυμαν, κα θνατον δικον, δι τν πντων ζων. σχ ωννμεναι, παντοδυνμ το κτσαντος, νδρεαν νλαβον, γνμην α πνσεμνοι, κα τν δρκοντα, τν σκολιν τν μγαν, ποσ κατεπτησαν, κα κατηδφισαν. |
| Το ξλου τς παρακος, τ πιτμιον λυσας Σωτρ, τ ξλ το Σταυρο κουσως προσηλωθες, κα ες δου κατελθν Δυνατ, το θαντου τ δεσμ, ς Θες, διρρηξας· δι προσκυνομεν την κ νεκρν σου νστασιν, ν γαλλισει βοντες· Παντοδναμε Κριε δξα σοι. Πλας δου συντριψας Κριε, κα τ σ θαντ, το θαντου τ βασλειον λυσας, γνος δ τ νθρπινον, κ φθορς λευθρωσας, ζων κα φθαρσαν τ κσμ δωρησμενος, κα τ μγα λεος. τερα Στιχηρ, νατολικ. – κτηχος Δετε νυμνσωμεν λαο, τν το Σωτρος τριμερον γερσιν, δι ς λυτρθημεν τν το δου λτων δεσμν, κα φθαρσαν κα ζων, πντες λβομεν κρζοντες· σταυρωθες, κα ταφες, κα ναστς, σσον μς τ ναστσει σου, μνε Φιλνθρωπε. γγελοι κα νθρωποι Σωτρ, τν σν μνοσι τριμερον γερσιν, δι ς κατηυγσθη τς οκουμνης τ πρατα, κα δουλεας το χθρο, πντες λυτρθημεν κρζοντες· Ζωοποι παντοδναμε Σωτρ, σσον μς τ ναστσει σου, μνε Φιλνθρωπε. Πλας χαλκς συντριψας, κα μοχλος συνθλασας Χριστ Θες, κα γνος νθρπων πεπτωκς νστησας· δι τοτο συμφνως βομεν, ναστς κ τν νεκρν, Κριε δξα σοι. Κριε κ Πατρς σου γννησις, χρονος πρχει κα διος, κ Παρθνου σρκωσις, φραστος νθρποις κα νερμνευτος, κα ες δου κθοδος, φοβερ διαβλ κα τος γγλοις ατο· θνατον γρ πατσας, τριμερος νστης, φθαρσαν παρχων νθρποις, κα τ μγα λεος. Θεοτοκον – κτηχος χος δ δι σ Θεοπτωρ προφτης Δαυδ, μελδικς περ σο προανεφνησε, τ μεγαλε σοι ποισαντι. Παρστη Βασλισσα κ δεξιν σου. Σ γρ μητρα πρξενον ζως νδειξεν, πτωρ κ σο νανθρωπσαι εδοκσας Θες, να τν αυτο ναπλσ εκνα, φθαρεσαν τος πθεσι, κα τ πλανηθν ρειλωτον ερν, πρβατον τος μοις ναλαβν, τ Πατρ προσαγγ, κα τ δ θελματι, τας οραναις συνψ Δυνμεσι, κα σσ Θεοτκε τν κσμον, Χριστς χων, τ μγα κα πλοσιον λεος. πστιχα, Τ ναστσιμον. – κτηχος χος δ υτμελον Κριε, νελθν ν τ Σταυρ, τν προγονικν μν κατραν ξλειψας κα κατελθν ν τ δ, τος π ανος δεσμους λευθρωσας, φθαρσας δωρομενος τν νθρπων τ γνει· δι τοτο μνοντες, δοξζομεν, τν ζωοποιν κα σωτριν σου γερσιν. |
| Θεοτοκον. ν δ τχ κτς τς τεσσαρακοστς χος πλ. β« Μεταβολ τν θλιβομνων, παλλαγ τν σθενοντων, πρχουσα Θεοτκε Παρθνε, σζε πλιν κα λαν, τν πολεμουμνων ερνη, τν χειμαζομνων γαλνη, μνη προστασα τν πιστν. Σταυροθεοτοκον. ν δ τχ κτς τς τεσσαρακοστς χος πλ. β» Τριμερος νστης ν ξλ τν ζων μν, ρσα πανμωμος Θεοτκος, κρεμαμνην μητρικς, δρετο βοσα· Υ μου κα Θε μου, σσον τος πθ νυμνοντς σε. Κατ τν Προηγιασμνην. Μετ τν Στιχολογαν τν, Πρς Κριον, ες τ, Κριε κκραξα, στμεν Στχους ι» κα ψλλομεν τ διμελον τς μρας δς, κα τ Μαρτυρικν, κα τ Προσμοια το Τριωδου, ετα το γου τ παρντα γ». Στιχηρ το Προφτου χος β« τε κ το ξλου σε νεκρν Δετε τν τιμαν κεφαλν, τν ποτμηθεσαν τ ξφει, το Βαπτιστο ο πιστο, σμερον τιμσωμεν, ν τ ερσει ατς, παντντες ν σμασι, τιμντες κ πθου, χριτας προχουσαν, τν αμτων μν, ν περ, ληρδης ρδης, πλαι προαπτεμεν οστρ, τ ρδιδι συμπλεκμενος. χος β» σπερ κ μετλλων χρυσς, οτως κ τς γς το Προδρμου, κεφαλ δδουχε, στμν διαλμπουσα, κα φθεγγομνη τρανς, το ρδου λγχουσα, μοιχεαν κα φνον, αγλ τε φωτζουσα, τς διανοας μν, ν περ, σπαζμενοι πστει, σμερον τιμσωμεν μνοις, ς πρ μν Θε πρεσβεουσαν. χος β« Πλαι σπερ θεος θησαυρς, στμν κεκρυμμνη Κρα, το Βαπτιστο ν τ γ, σμερον τος πρασιν, ποκαλπτεται, σπερ πλοτος προχουσα, πηγς αμτων, νσους θεραπεουσα, ψυχς φωτζουσα· θεν θυμηδας πσης, χριν πολαοντες μνοις, τατην ελαβς γκωμισωμεν. Δοξαστικν χος β» τν θεων ννοιν πανσεβσμιος θκη, κα τς ρρτου οσας, τρανς προβλψασα, τ μυστριον Κρα σου, ς κ λαγνων μητρικν, κ τν ταμεων τς γς, σμερον νατταλκεν, ωννη πανεφημε, κα εωδασε πσαν τν φλιον, γιασμο προχουσα μρον, κα νοητς κηρττουσα μετανοας δν, κα τ Σωτρι τν λων πρεσβεουσα, πρ τν ψυχν μν. Θεοτοκον χος β« τε κ το ξλου σε Φβος πολυτρπων πειρασμν, κα τν ναγκν καταιγδες, νν με χειμζουσι, κα βυθς καλπτει με, τς πογνσεως, χειμν τν πταισμτων μου, δεινς με ταρττει, πρφθασον κα λτρωσαι κλυδωνιζμενον, μνη τν πιστν γαλνη, κα πρς τν λιμνα τς νω, θεας κληρουχας με εσγαγε. |
| Κανν α», δ δ», το Προφτου χος πλ. β " Ερμς «Χριστς μου δναμις, Θες κα Κριος, σεπτ κκλησα θεοπρεπς, μλπει νακρζουσα, κ διανοας καθαρς, ν Κυρ ορτζουσα». πντων Κριος, μν πφανε, κατ τν προφητεαν Μκαρ τν σν, πντας προσκαλομενος, πρς τν πγνωσιν ατο, κα δουλεας λευθρωσεν. π τς χριτος, καταυγαζμενος, προηγρευσας λγων π ζυγν, να προσκυνοντας τελεν, τος λομνους τν πστιν, κα Κυρ τος λατρεοντας. Θεοτοκον Μαρα Πναγνε, παθν τν σγχυσιν, τς μς διανοας κα πειρασμν, ζλην διασκδασον, τς παθεας τν πηγν, ς τεκοσα Μητροπρθενε. Κανν α», δ ε», το Προφτου χος πλ. β " Ερμς «Τ θε φγγει σου γαθ, τς τν ρθριζντων σοι ψυχς, πθ καταγασον δομαι, σ εδναι Λγε Θεν, κ ζφου τν πταισμτων νακαλομενον». ξ δικας πρς ρετν, κ τς τν παθν αχμαλωσας με, Μκαρ πστρεψον, τας σας κεσαις, Προφτα νδοξε, κα πρς φς εσεβεας, ργα κατεθυνον. Καταλαμπρνας σου τν ψυχν, τας τν ρετν μαρμαρυγας, πιτηδεαν νδειξας, πρς τς λαμπηδνας, το θεου Πνεματος, ξ ν κα προφητεας, χριν πλοτησας. Θεοτοκον ποφωνοσι προφητικα, σεις Παναγα Παρθνε, δι συμβλων τν τκον σου, ν νν τς κβσεις, μες θεμενοι, κυρως Θεοτκον, σ καταγγλλομεν. Κανν α», δ ς», το Προφτου χος πλ. β " Ερμς «Το βου τν θλασσαν, ψουμνην καθορν, τν πειρασμν τ κλδωνι, τ εδ λιμνι σου προσδραμν, βο σοι· νγαγε, κ φθορς τν ζων μου πολυλεε». Δεχμενος νδοξε, τς το Πνεματος αγς, διαφανς ς σοπτρον, προφητεας νθου μαρμαρυγς, τ κσμ ξστραψας, ς παρντα θεσπζων τ σμενα. σς πεδμησε, Βασιλες χαρε Σιν, κα κατατρπου βλπουσα, κα τν κσμον φτισεν στραπας, δας θετητος, κα δαιμνων τν πλνην θριμβευσε. Θεοτοκον Σαρκς τ παχτητι, νωθες κ Πατρς, μονογενς ν μτρ σου, ες κ δω προλθε δχα φθορς, τηρσας λβητον, τν σεμνν παρθεναν σου Πανμνητε. Ερμς «Το βου τν θλασσαν, ψουμνην καθορν, τν πειρασμν τ κλδωνι, τ εδ λιμνι σου προσδραμν, βο σοι· νγαγε, κ φθορς τν ζων μου πολυλεε». |
|
|
