| ον μου τν δακρων, μ ποποισς, τν παντς κ προσπου πν δκρυον, φρηκτα Παρθνε, Χριστν κυσασα. περαγα Θεοτκε, σσον μς. Χαρς μου τν καρδαν, πλρωσον, Παρθνε, τς χαρς δεξαμνη τ πλρωμα, τς μαρτας τν λπην, ξαφανσασα. περαγα Θεοτκε, σσον μς. Λιμν κα προστασα, τν σο προσφευγντων, γενο Παρθνε, κα τεχος κρδαντον, καταφυγ τε κα σκπη, κα γαλλαμα. Δξα. Φωτς σου τας κτσι, λμπρυνον, Παρθνε, τ ζοφερν τς γνοας δικουσα, τος εσεβς Θεοτκον, σ καταγγλλοντας. Κα νν. Κακσεως ν τπ, τ τς σθενεας, ταπεινωθντα, Παρθνε, θερπευσον, ξ ωστας ες σιν, μετασκευζουσα. Κα εθς, τ ξιν στιν ς ληθς, μακαρζειν σε τν Θεοτκον, τν ειμακριστον κα παναμμητον, κα Μητρα το Θεο μν. Τν τιμιωτραν τν Χερουβεμ, κα νδοξοτραν συγκρτως τν Σεραφεμ, τν διαφθρως Θεν Λγον τεκοσαν· τν ντως Θεοτκον, σ μεγαλνομεν. Κα θυμι ερες τ Θυσιαστριον κα τν Λαν, τν οκον, που ψλλεται Παρκλησις· κα μες ψλλομεν τ παρντα Μεγαλυνρια. Τν ψηλοτραν τν ορανν, κα καθαρωτραν λαμπηδνων λιακν, τν λυτρωσαμνην μς κ τς κατρας, τν Δσποιναν το κσμου, μνοις τιμσωμεν. π τν πολλν μου μαρτιν, σθενε τ σμα, σθενε μου κα ψυχ· πρς σ καταφεγω τν Κεχαριτωμνην· λπς πηλπισμνων, σ μοι βοθησον. Δσποινα κα μτηρ το Λυτρωτο, δξαι παρακλσεις, ναξων σν κετν, να μεσιτεσς πρς τν κ σο τεχθντα· Δσποινα, το κσμου γενο μεστρια. Ψλλομεν προθμως σοι τν δν, νν τ πανυμντ, Θεοτκ χαρμονικς· μετ το Προδρμου, κα πντων τν γων, δυσπει, Θεοτκε, το οκτειρσαι μς. λαλα τ χελη τν σεβν, τν μ προσκυνοντων, τν εκνα σου τν σεπτν, τν στορηθεσαν, π το ποστλου, Λουκ ερωττου, τν δηγτριαν. Τ Μεγαλυνριον το γου το Ναο. Ετα. Πσαι τν γγλων α στρατια, Πρδρομε Κυρου, ποστλων δωδεκς, ο γιοι Πντες, μετ τς Θεοτκου, ποισατε πρεσβεαν, ες τ σωθναι μς. ναγνστης· μν. γιος Θες, γιος σχυρς, γιος θνατος, λησον μς (γ´). |
| χμα γιε, γιε, γιε, Τρισγιε Κριε, λησον κα σσον μς, μν. Κα εθς • Πιστεω ες να Θεν, Πατρα, Παντοκρτορα, ποιητν ορανο κα γς, ρατν τε πντων κα ορτων. • Κα ες να Κριον ησον Χριστν, τν Υν το Θεο τν Μονογεν, τν κ το Πατρς γεννηθντα πρ πντων τν ανων. Φς κ φωτς, Θεν ληθινν κ Θεο ληθινο γεννηθντα, ο ποιηθντα, μοοσιον τ Πατρ, δι ο τ πντα γνετο. Τν δι μς τος νθρπους κα δι τν μετραν σωτηραν κατελθντα κ τν ορανν κα σαρκωθντα κ Πνεματος γου κα Μαρας τς Παρθνου κα νανθρωπσαντα. Σταυρωθντα τε πρ μν π Ποντου Πιλτου κα παθντα κα ταφντα. Κα ναστντα τ τρτ μρ κατ τς Γραφς. Κα νελθντα ες τος Ορανος κα καθεζμενον κ δεξιν το Πατρς. Κα πλιν ρχμενον μετ δξης κρναι ζντας κα νεκρος ο τς βασιλεας οκ σται τλος. • Κα ες τ Πνεμα τ γιον, τ Κριον, τ Ζωοποιν, τ κ το Πατρς κπορευμενον, τ σν Πατρ κα Υ συμπροσκυνομενον κα συνδοξαζμενον, τ λαλσαν δι τν Προφητν. • Ες Μαν, γαν, Καθολικν κα ποστολικν κκλησαν. μολογ ν Βπτισμα ες φεσιν μαρτιν. Προσδοκ νστασιν νεκρν. Κα ζων το μλλοντος ανος. μν. χον πλ. β Παναγα Δσποινα Θεοτκε, πρσβευε πρ μν τν μαρτωλν (κ γ). Πσαι α ορνιαι Δυνμεις τν γων γγλων κα ρχαγγλων, πρεσβεσατε πρ μν τν μαρτωλν (δς). γιε ωννη, Προφτα κα Πρδρομε, κα Βαπτιστ το Κυρου μν ησο Χριστο, πρσβευε πρ μν τν μαρτωλν (δς). γιοι νδοξοι πστολοι, Προφται, κα πντες γιοι, πρεσβεσατε πρ μν τν μαρτωλν. σιοι, θεοφροι Πατρες μν, Ποιμνες, κα Διδσκαλοι τς οκουμνης, πρεσβεσατε πρ μν τν μαρτωλν (δς). ττητος, κα κατλυτος, κα θεα δναμις το τιμου κα ζωοποιο Σταυρο, μ γκαταλπς μς τος μαρτωλος (δς). ο Χορο, ναλλξ Θες, λσθητι μν τος μαρτωλος (τρς). β Χορς Κα λησον μς (παξ). Ετα, Τρισγιον, Δξα... Κα νν... Παναγα Τρις, Κριε, λησον (γ), Δξα... Κα νν... Πτερ μν... τι σο στιν... |
| πστιχα, Τ ναστσιμον χος α Τς σπερινς μν εχς, πρσδεξαι γιε Κριε, κα παρσχου μν, φεσιν μαρτιν, τι μνος ε δεξας, ν κσμ τν νστασιν. πστιχα, Τ κατ’ λφβητον. – κτηχος χος α Κυκλσατε λαο Σιν, κα περιλβετε ατν κα δτε δξαν ν ατ, τ ναστντι κ νεκρν, τι ατς στιν Θες μν, λυτρωσμενος μς, κ τν νομιν μν. χος α Δετε λαο μνσωμεν κα προσκυνσωμεν Χριστν, δοξζοντες ατο τν κ νεκρν νστασιν, τι ατς στιν Θες μν, κ τς πλνης το χθρο, τν κσμον λυτρωσμενος. χος α Τ πθει σου Χριστ, παθν λευθερθημεν, κα τ ναστσει σου, κ φθορς λυτρθημεν, Κριε, δξα σοι. Δξα... Κα νν... χος πλ. α Φιλνθρωπε, μγα κα νεκαστον τ πλθος τν οκτιρμν σου, τι μακροθμησας, π ουδαων απιζμενος π ποστλου ψηλαφμενος, κα π τν θετοντων σε πολυπραγμονομενος. Πς σαρκθης; πς σταυρθης ναμρτητος; λλ συντισον μς ς τν Θωμν βον σοι· Κρις μου κα Θες μου, δξα σοι. πολυτκιον τς ορτς χος βαρς σφραγισμνου το μνματος, ζω κ τφου ντειλας, Χριστ Θες, κα τν θυρν κεκλεισμνων, τος Μαθητας πστης πντων νστασις, πνεμα εθς δι ατν γκαινζων μν, κατ τ μγα σου λεος. ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Μετ τν α Στιχολογαν, Καθσματα τς κτωχου χος α ναστσιμον Τν τφον σου Σωτρ, στρατιται τηροντες, νεκρο τ στραπ, το φθντος, γγλου, γνοντο κηρττοντος γυναιξ τν νστασιν. Σ δοξζομεν τν τς φθορς καθαιρτην, σο προσππτομεν, τ ναστντι κ τφου, κα μν Θε μν. Δξα... Το λθου σφραγισθντος Γυνακες πρς τ μνμα, παρεγνοντο ρθριαι, κα γγελικν πτασαν θεασμεναι, τρεμον, τφος ξστραπτε ζων, τ θαμα κατπληττεν ατς· δι τοτο πελθοσαι, τος Μαθητας κρυττον τν γερσιν. Τν δην σκλευσε Χριστς, ς μνος κραταις κα δυνατς, κα φθαρντας συνγειρε πντας, τν τς κατακρσεως φβον, λσας, δυνμει σταυρο. Κα νν... Θεοτοκον Το Γαβριλ φθεγξαμνου σοι Παρθνε τ Χαρε, σν τ φων σαρκοτο τν λων Δεσπτης, ν σο τ γ κιβωτ, ς φη δκαιος Δαυδ. δεχθης πλατυτρα τν ορανν, βαστσασα τν κτστην σου. Δξα τ νοικσαντι ν σο, δξα τ προελθντι κ σο, δξα τ λευθερσαντι μς, δι το τκου σου. |
| 41 .19.5 Ε κα[ ο] τηροντες τ [ μνμα] ργριον λαβον να σιγσωσι θλοντες, ο λθοι μ λλον κρξουσιν τι νευ χειρν λθος ξ ρους τμη[ θες], ς ποτ κ γαστρς, κα νν κ τς ταφς νστη Κριος. 41 .20.1 [ Σ, σωτρ], κ γαστρς λθες νευ σπορ ς τ παρθν τ τς παρθενας λιπν, ς νν τ τς ταφς νελες τ ταφ· ς σινδνα [ ω] σφ καταλεψας ταφ, 41 .20.5 λαβες δ τς ταφς τν γεννσαντα τν ωσφ. λθεν δμ σοι πμενος, Ε α δ σοι κολοθησε· τ Μαριμ Ε α δουλεει, σ [ δ] π σα γ προσκυνε πινκιον δουσα· " νστη Κριος.» 42 (XXV). Воскресение Христово (кондак 3 (II)) 42 .t.1 τερον κοντκιον ναστσιμον, φρον κροστιχδα τνδε· [ το ταπεινο ωμανο α νος] χος πλγιος β, διμελον ... πρς· Τν πολλν τν νθρπων νομαν. Προομιον 42 .pro.1 Τν σταυρν σου προσκυν, Χριστ Θες, κα τν ταφν σου δοξζω, θνατε, κα τν νστασν σου ορτζων κραυγζω σοι· " νστη Κριος.» Τν δν σου, σωτρ μου, τν ες ιδην οδες γνω σαφς, [ ε] μ ιδης· δυνθη γρ φ ν ε δεν, φ ν παθεν, μαθεν σου τν δναμιν· ατν ο ν πρτον θλω ρωτσαι [ τι] γγονε, κα ττε μετ τοτον τος φυλξαντας τ μνμ σου τς κλψας τ σμ σου. 42 .1.5 Ε γρ κα γνων κριβς πς νστης, τελετητε, μαθ ν κ τν φλων σου, μως κα[ ] κ τν μισοντων σε πεγομαι πιστσασθαι τος λγους τν κραζντων· « νστη Κριος.» 42 .2.1 [] φιλν γρ ς φλον μεγαλνει· μισν κα μ θλων ληθεει, καθ ς γγραπται· " Σωτηραν ξ χθρν μν κα κ τν μισοντων μ ς.» Επ ο ν πρτος, ιδη, ε χθρς το γνους μου, πς ε χες ν τ τφ τν ποθσαντα τ γνος μου; Τς σοι ο τος λελγιστο; 42 .2.5 Πντως ς πντες ο κ γς λογσθη σοι, ταλαπωρε, λοιπν δ κα πορε· ο ς γρ ε χες πλεσας, κα ν κατχειν λεγες οχ ε ρες· ληθς γρ νστη Κριος. 42 .3.1 " π μο θλεις, νερ, διδαχθναι πς μο κατεπβη φονες μου; Διαλλυμαι κα[ ο] κ σχω σοι [ ρεξα] σθαι· κμν γρ τεθμβημαι ατν νομζων [ βλ] πειν τν καιρν κενον, νθρωπε, ν κατανοσας [ θε] ρουν σαλευμενον το κειμνου τ λεψανον· |
| Μετ εσεβεας προσδρμωμεν ετνως, Πηγας χρντοις εσεως σωτηρου, Λγον κατοπτεσοντες ξ κηρτου, ντλημα προσφροντα δψης νθου, Κσμου προσηνς ξακεμενον νσον. δ ς», Κανν τς ορτς χος β " Ερμς « φων το Λγου, λχνος το Φωτς, ωσφρος, το λου Πρδρομος, ν τ ρμ. Μετανοετε, πσι βο τος λαος, κα προκαθαρεσθε· δο γρ πρεστι Χριστς, κ φθορς τν κσμον λυτρομενος». Γεννηθες ρρεστως, κ Θεο κα Πατρς, κ τς Παρθνου, δχα σαρκοται που Χριστς• ο τν μντα, τν ξ μν το Λγου συνφειαν, λειν μχανον (διδσκει Πρδρομος), γηγενες κ πλνης λυτρομενος. ν πυρ βαπτζει, τελευτα Χριστς, τος πειθοντας, κα μ Θεν φρονοντας ατν· ν Πνεματι δ καινοποιε, δι δατος χριτι, τος πιγνμονας ατο τς Θετητος, τν πλημμελημτων λυτρομενος. αμβικς Ερμς «μερτν ξφηνε σν πανολβ, χ Πατρ, ν γαστρς ξηρεξατο. Να φησιν, Οτος, συμφυς γνος πλων, Φταυγος ξρουσεν νθρπων γνους, Λγος τ μου ζν, κα βροτς προμηθε». κ ποντου λοντος τρισπερος, Ξνως Προφτης γκτοις φλοιδομενος, Αθις προλθε, τς παλιγγενεσας, Σωτηραν δρκοντος κ βροτοκτνου, Πσι προφανων, τν χρνων π σχτων. νειμνων Πλοιο παμφαν πτυχν, Μστης ρ πρς Πατρς ξικνομενον, Μνον τε Πνεμα τ παναχρντ Λγ, πελθν ς πλειαν φρστ τρπ, Δμοις τε φανει, προσδραμεν τ Δεσπτ. Κοντκιον χος δ " πεφνης σμερον τ οκουμν, κα τ φς σου Κριε, σημειθη φ μς, ν πιγνσει μνοντας σε. λθες φνης τ Φς τ πρσιτον. Οκος Τ Γαλιλα τν θνν, τ το Ζαβουλν χρ, κα το Νεφθαλεμ γα, ς επεν Προφτης, φς μγα λαμψε Χριστς· τος σκοτισμνοις φαειν φθη αγ, κ Βηθλεμ στρπτουσα• μλλον δ κ Μαρας Κριος πσ τ οκουμν νατλλει τς κτνας, λιος τς Δικαιοσνης. Δι ο ξ δμ γυμνο, δετε πντες ποδωμεν ατν, να θαλφθμεν· σκπη γρ γυμνν, κα αγλη σκοτισμνων, λθες φνης τ Φς τ πρσιτον. Σ Υ Ν Α Ξ Α Ρ Ι Ο Ν Τ ΣΤ το ατο μηνς, τ για Θεοφνεια το Κυρου κα Θεο κα Σωτρος μν ησο Χριστο. |
| Πυρπνοον δξασθε Πνεματος δρσον, τκνα φωτμορφα τς κκλησας, Νν κ Σιν γρ ξελλυθε νμος, γλωσσοπυρσμορφος Πνεματος χρις». Καθς περ εδκησεν ατεξουσως, δσποτον κτεισι Πνεμα πατρθεν, Σοφζον ν γλσσησι τος ποστλους, πισφραγζον τν φερσβιον Λγον, Πατροσθενς ξμμορφον, ν Σωτρ φη. το τς φρνας μν ξ μαρτας, Χ ατ κατεσκεαζε τν ποστλων, Θες Λγος πνταρχος, χραντον δμον. μοσθενος δ κα συνουσιουμνου, Νν γκατοικζεται Πνεματος φος. Καταβασα χος βαρς «Τ δι τν φβον σου ληφθν Κριε, ν γαστρ τν Προφητν, κα κυηθν π τς γς πνεμα σωτηρας, ποστολικς καρδας κτζει καθαρς, κα ν τος πιστος εθς γκαινζεται· φς γρ κα ερνη, διτι τ σ προστγματα». Καταβασα χος δ «Λυτριον κθαρσιν μπλακημτων, Πυρπνοον δξασθε Πνεματος δρσον, τκνα φωτμορφα τς κκλησας· Νν κ Σιν γρ ξελλυθε νμος, γλωσσοπυρσμορφος Πνεματος χρις». Κανν α, δ ς, τς Πεντηκοστς χος βαρς Ερμς «Ναυτιν τ σλ, τν βιοτικν μελημτων, συμπλοις ποντομενος μαρταις, κα ψυχοφθρ θηρ προσριπτομενος, ς ωνς Χριστ βο σοι· κ θανατηφρου με βυθο νγαγε». κ το Πνεματς σου, σρκα π πσαν, ς επας, πλουσως ξχεας, κα πληρθη τς σς σμπασα γνσεως Κριε· τι κ Πατρς Υς ρρεστως φυς, κα τ Πνεμα μερστως πρεισιν. Κανν β, δ ς, τς Πεντηκοστς χος δ Ερμς «λασμς μν Χριστ κα σωτηρα, Δεσπτης λαμψας κ τς Παρθνου, ν, ς Προφτην θηρς κ θαλαττου, Στρνων ωνν, τς φθορς διαρπσς, λον τν δμ, παγγεν πεπτωκτα». μερτν μν εθς ν τος γκτοις, Αωνως ξουσι Πνεμα καινσαις, Πατροπροβλτως πντοτε ξυνημμνον, λης πεχθος καυστικν μολυσμτων, που τε φρενν υπτικν Παντοκρτορ. ρεκτν ξωμα τος ποστλοις, Σιωνταις μμνουσι σν παρουσαν, Γνρισμα Πνεμα πατρογενντου Λγου, Λσχην πην τν θνν ποππυσμτων, κιστα δεικνς, πυρπνως καθιδρεις. Καταβασα χος βαρς «Ναυτιν τ σλ, τν βιοτικν μελημτων, συμπλοις ποντομενος μαρταις, κα ψυχοφθρ θηρ προσριπτομενος, ς ωνς Χριστ βο σοι· κ θανατηφρου με βυθο νγαγε». |
| Ερμς «Κυρως Θεοτκον, σ μολογομεν, ο δι σο σεσωσμνοι Παρθνε γν, σν σωμτοις χορεαις, σ μεγαλνοντες». ξαποστειλριον τν Θεοπατρων χος γ« πεσκψατο μς τς Εας τν ρν, ξρασα νν τκτεται, κ γηραλων κρπων, τς ννης κα ωακεμ, ν σν γγλοις παντες, κατ χρος ν μνοις, πιστο εφημσωμεν. τς Εας τν ρν, ξρασα νν τκτεται, κ γηραλων κρπων, τς ννης κα ωακεμ, ν σν γγλοις παντες, κατ χρος ν μνοις, πιστο εφημσωμεν. ξαποστειλριον το Μρτυρος χος β» Γυνακες κουτσθητε λεπτης χρημτισας, Μαρτρων τεσσαρκοντα, ριστευσντων ν λμν, παμμκαρ Σεβηριαν, μεθν ε μνημνευε, τν κτελοντων νδοξε, τν φωτοφρον σου μνμην, κα σ τιμντων κ πθου, Μρτυς Χριστο θλοφρε. ξαποστειλριον τς ορτς χος β " Γυνακες κουτσθητε δμ νακαινσθητι, κα Εα μεγαλνθητι, Προφται σν ποστλοις, χορεσατε κα Δικαοις, κοιν χαρ ν τ κσμ, γγλων τε κα νθρπων, κ τν δικαων σμερον, ωακεμ τε κα ννης, γεννται Θεοτκος. Ες τν Στχον τν Ανων, Στιχηρ. χος β», Οκος το φραθ Χρις τ λυτρωτ, κα πντων κηδεμνι, τ στεραν παρ λπδα, τεκεν τν Θεοτκον, ρρτως εδοκσαντι. Στχ. κουσον, θγατερ, κα δε, κα κλνον τ ος σου, κα πιλθου το λαο σου, κα το οκου το πατρς σου, κα πιθυμσει Βασιλες το κλλους σου. Δετε τν κ Δαυδ, κα οδα φυεσαν, Θεοτκον Μαραν, ξ ς σωτηρα, παστως μεγαλνωμεν. Στχ. Τ πρσωπν σου λιτανεσουσιν ο πλοσιοι το λαο. Σμερον εκλες, ξ» ννης Παρθνος, φωτοφρος πλη, γεννται παραδξως, λαο φυλα σκιρτσατε. Θεοτοκον χος β " Σμερον Χριστς ν Βηθλεμ Σμερον πανμωμος γν προλθεν κ τς στερας· σμερον τ πντα εφρανονται, ν τ ατς γεννσει, δμ τν δεσμν απολεται, κα Εα της ρς λευθρωται. Τ ορνια πντα γλλονται, κα ερνη τος νθρποις βραβευεται. μες δ δοξολογοντες βομεν· Δξα ν ψστοις Θε, κα π γς ερνη, ν νθρποις εδοκα. Ες τν Λειτουργαν, Τυπικ, κα κ το Καννος τς ορτς, δ γ» κα κ το τν γων δ ς». |
| Θεοτοκον χος δ« νατολου Σπηλα παρκησας, Χριστ Θες, φτνη πεδξατο. Ποιμνες δ κα Μγοι προσεκνησαν. Ττε δ τν Προφητν πληροτο τ κρυγμα· κα γγλων α Δυνμεις θαμαζον, βοσαι κα λγουσαι· Δξα τ συγκαταβσει σου, μνε φιλνθρωπε πολυτκιον χος δ» κ γ« γννησς σου Χριστ Θες μν, ντειλε τ κσμ, τ φς τ τς γνσεως· ν ατ γρ ο τος στροις λατρεοντες, π στρος διδσκοντο· σ προσκυνεν, τν λιον τς δικαιοσνης, κα σ γινσκειν ξ ψους νατολν, Κριε δξα σοι. Μετ τν α» Στιχολογαν, Κθισμα χος δ» Κατεπλγη ωσφ Δετε δωμεν πιστο, πο γεννθη Χριστς, κολουθσωμεν λοιπν νθα δεει στρ, μετ τν Μγων νατολς τν Βασιλων. γγελοι μνοσιν, καταπαστως κε. Ποιμνες γραυλοσιν, δν πξιον. Δξα ν ψστοις λγοντες, τ σμερον ν Σπηλα τεχθντι, κ τς Παρθνου, κα Θεοτκου, ν Βηθλεμ τς ουδαας. (Δς) Μετ τν β» Στιχολογαν, Κθισμα χος δ " Κατεπλγη ωσφ Τ θαυμζεις Μαριμ; τ κθαμβεσαι τ ν σο; τι χρονον Υν, χρν γννησα φησ, το τικτομνου τν σλληψιν μ διδαχθεσα. νανδρος εμ, κα πς τξω Υν; σπορον γονν τς ρακεν; που Θες δ βολεται, νικται φσεως τξις, ς γγραπται. Χριστς τχθη, κ τς Παρθνου, ν Βηθλεμ τς ουδαας. (Δς) Κανν τς ορτς. Παρν το κυρου Κοσμ, φρων κροστιχδα τνδε. Χριστς βροτωθες ν περ Θες μν. δ α« χος α» Ερμς «Χριστς γεννται, δοξσατε. Χριστς ξ ορανν παντσατε. Χριστς π γς, ψθητε, σατε τ Κυρ πσα γ, κα ν εφροσν, νυμνσατε λαο, τι δεδξασται». εσαντα κ παραβσεως, Θεο τν κατ» εκνα γενμενον, λον τς φθορς πρξαντα, κρεττονος πταικτα θεας ζως, αθις ναπλττει, σοφς Δημιουργς, τι δεδξασται. δν Κτστης λλμενον, τν νθρωπον χερσν, ν ποησε, κλνας ορανος κατρχεται, τοτον δ κ Παρθνου θεας γνς, λον οσιοται, ληθε σαρκωθες, τι δεδξασται. Σοφα λγος κα δναμις, Υς ν το Πατρς, κα παγασμα, Χριστς Θες, δυνμεις λαθν, σας περκοσμους, σας ν γ, κα νανθρωπσας, νεκτσατο μς, τι δεδξασται. |
| Νυμφω Χριστ, νμφην λην ρετας γλασμνην, κα παρθεν διαλμπουσαν, Γλαφραν Πτερ προσγαγες, τατην διδαχας ρασας, κα νυμφνος ξωσας, κα συγχαρεις Βασιλε, ν ορανοις σκηνας. Θεοτοκον. μνη λπς, κα βοθεια πιστν Θεογενντορ, σπεσον βοθει τος κταις σου, βυθιζομνοις τας θλψεσι, κα πορημνοις Παρθνε, κα ν δν πρχουσι, κα καταφεγουσιν ες σ, ν πεποιθσει ψυχς. δ η´. Τν ν καμν το πυρς. Τ βακτηρ τν σοφν, διδαγμτων πρς νομς σωτηριδεις, σο τ θρμματα νμων, τος πονηρος κα βαρες κ μσου Πτερ λκους λασας, κα σφαγισθης, σπερ ρνον θλων. κ θαλαττων σε βυθν, μαργαρτην ς τερπνν ναδοθντα, συγκομζουσι πστει, ο ερο μαθητα, θαυμτων αγλην ποπμποντα, ερομαρτρων, κανν κα μγα κλος. λος κ βρφους τ Θε ναθμενος σαυτν χρσματι θε, ερς γισθης, κα ερεσας σαυτν, προσχθης ερες κα σφγιον, ν τ θαντ, κα μυστικ τραπζ. Θεοτοκον. Καταφυγ Χριστιανν, βοηθ τν ν δεινος συνεχομνων, Παναγα Παρθνε, μ περδης μς, κινδνοις κλονουμνους πντοθεν, κα πολλας φδοις, τν πονηρν βαρβρων. Ερμς. «Τν ν καμν το πυρς, τν βραων τος Παισ συγκαταβντα, κα τν φλγα ες δρσον, μεταβαλντα Θεν, μνετε τ ργα ς Κριον, κα περυψοτε, ες πντας τος ανας». δ θ´. Τν κ Θεο Θεν Λγον. ερωσνης παμμκαρ, κα σεπτς μαρτυρας, τας θεαις παστρπτων καλλονας, νν κατοικες τ ορνια, κα παρστασαι χαρων, Τριδι τ γ Βασιλε, μετ πντων Μαρτρων, πρ μν δεμενος. ς φωταυγς σου μνμη, παστρπτουσα αγλην, νθων χαρισμτων τος πιστος, ς ερν σου τ τμενος, νθα κεμενος βρεις, ματα κα σζεις Βασιλε, χαλεπν κ κινδνων, τος πθ σε γεραροντας. τν λειψνων σου θκη, ς πηγ καθορται, σεων κβλζουσα κρουνος, κα θεραπεουσα παντα, τ νοσματα Πτερ, ψυχν κα τν σωμτων Βασιλε, δι τοτο πιστς σου, τελομεν τ μνημσυνον. Θεοτοκον. Φωτοκυτορ Παρθνε, μετ τν σωμτων, γγλων ποστλων Προφητν, εραρχν θλοφρων τε, κα σων πντων, τν μνον περγαθον Θεν, κδυσπει ρυσθναι κινδνων τς ψυχς μν. |
| Τ Παλτιον τ μγα το Βασιλως, τν κον δινοιξον τς θεας εσδους· δη γρ λεσεται, Χριστς λθεια, κα κατασκηνσει ν μσ σου. Τς Προμτορος τν λισθον νορθσων, λυτρωτς φθσεται, ν πειρογμω, μτρ οκιζμενος. Ατ μελδσωμεν· Δξα τ δυνμει σου Κριε. ββακομ, σ προηγορευσε πλαι ρος, τας ρετας κατσκιον, ξ ο φανεροσθαι, μλλει Θες μν, Παρθνε πανμωμε, μνη τν βροτν γκαλλπισμα. δ ε´. Ερμς. «Σ Κρι μου φς, ες τν κσμον λλυθας· φς γιον πιστρφον, κ ζοφδους γνοας, τος πστει νυμνοντς σε». σπιλε μνς, μνς το Θεο μν, τν μτραν σου πεισδναι, κατεπεγεται αρων, μν τ μαρτματα. βδος μυστικ, μετ λγον νθσειεν, ς γγραπται, θεον νθος, εσσα κ τς ζης, μν μφανιζμενον. γγλου τ φων, πιανθεσα ς μπελος, πρς βλστησιν τοιμζου, το πεπερου Παρθνε, κα κηρτου βτρυος. Μγιστε Προφητν, σαα εφρνθητι· Παρθνος γρ ν προφης, ν γαστρ συλλαμβνει, Βουλς μεγλης γγελον. δ ´. Ερμς. «Θσω σοι, μετ φωνς ανσεως Κριε, κκλησα βο σοι, κ δαιμνων λθρου κεκαθαρμνη, τ δι οκτον, κ τς πλευρς σου εσαντι αματι». Χαρε σοι, Γαβριλ ρχγγελος φθγγεται· τν γρ χαρν ν γαστρ σου, συλλαμβνειν μλλεις νερμηνετως, ν Εα, παραβσει Παρθνε πλεσεν. Ο φλξει, μ δειλισς λως, τν μτραν σου, πρ τς θετητος Κρη· γρ βτος πλαι σ προετπου, καιομνη, οδαμς φλεγομνη δ Πναγνε. Τ ρος, Δανιλ προεδεν ν Πνεματι, χαρε Παρθνε· κ σο γρ, νοητς λθος ποτμηθσεται, κα συντρψει, τν δαιμνων τ ψυχα ξανα. Ερνης, Βασιλες ν σο πελεσεται, το δι σο ερηνεσαι, τος πολεμηθντας κα ττηθντας, Θεομτορ, πονηρ συμβουλ το φεως. Κοντκιον Προερτιον. χος δ´. πεφνης σμερον. πελεσει Πνεματος το Παναγου, το Πατρς τν σνθρονον, κα μοοσιον φων, το ρχαγγλου συνλαβες, Θεοκυτορ, δμ νκλησις. Συναξριον. Τ ΚΔ´ το ατο μηνς, Προερτια το Εαγγελισμο τς περαγας Θεοτκου, κα Μνμη το σου Πατρς μν ρτμονος, πισκπου Σελευκεας τς Πισιδεας. |
|
|
