| λπς το κσμου γαθ, Θεοτκε Παρθνε, τν σν κα μνην κραταιν, προστασαν ατομεν. Σπλαγχνσθητι, ες προσττευτον λαν, δυσπησον τν λεμονα Θεν, υσθναι τς ψυχς μν, κ πσης πειλς, μνη ελογημνη. Ες τ τλος το ρθρου, χος πλ. β. Οδες προστρχων π σο, κατσχυμμνος π σο κπορεεται, γν Παρθνε Θεοτκε, λλ ατεται τν χριν, κα λαμβνει τ δρημα, πρς τ συμφρον τς ατσεως. Τ Τρτ σπρας, κα τ Τετρτ πρω. Ες τ, Θες Κριος, χος πλ. β. Θεοτκε Παρθνε, κτευε τν Υν σου, τν κουσως προσπαγντα ν Σταυρ, κα τν κσμον κ πλνης λευθερσαντα, Χριστν τν Θεν μν, το λεσαι τς ψυχς μν. Ες τ, Θες Κριος, χος πλ. β. Τν πρ ανων κ Πατρς, νευ Μητρς γεννηθντα, Υν κα Λγον το Θεο, π σχτων τν χρνων, κησας σεσαρκωμνον, ξ γνν αμτων σου, Θεοκυτορ νευ νδρς, ν ατησαι δωρσασθαι μν, μαρτιν φεσιν πρ το τλους. Τ Τετρτ σπρας, κα τ Πμπτ πρω. Ες τ, Θες Κριος, χος πλ. β. γα Δσποινα γν, το Θεο μν Μτηρ, τν πντων ποιητν, πορρτως τεκοσα, κτευε σν ποστλοις ερος, κστοτε τν γαθτητα ατο, παθν μς λυτρσασθαι, κα φεσιν μν, δοναι μαρτημτων. Ες τ τλος το ρθρου, χος πλ. β. Μεγλων χαρισμτων γν, Παρθνε Θεομτορ σ ξιθης, τι τεκες σαρκ, τν να τς Τριδος, Χριστν τν ζωοδτην, ες σωτηραν τν ψυχν μν. Τ Πμπτ σπρας, κα τ Παρασκευ πρω. Ες τ, Θες Κριος, χος πλ. β. Θεοτκε Παρθνε, κτευε τν Υν σου, τν κουσως προσπαγντα ν Σταυρ, κα τν κσμον κ πλνης λευθερσαντα, Χριστν τν Θεν μν, το λεσαι τς ψυχς μν. Ες τ τλος το ρθρου, χος πλ. β. Τν πρ ανων κ Πατρς, νευ Μητρς γεννηθντα, Υν κα Λγον το Θεο, π σχτων τν χρνων, κησας σεσαρκωμνον, ξ γνν αμτων σου, Θεοκυτορ νευ νδρς, ν ατησαι δωρσασθαι μν, μαρτιν φεσιν πρ το τλους. Τ Παρασκευ σπρας, κα τ Σαββτ πρω. Ες τ, Θες Κριος, χος πλ. β. Προστορε Γεδεν, τν σλληψιν, κα ρμηνεει Δαυδ, τν τκον σου Θεοτκε κατβη γρ ς ετς π πκον, Λγος ν τ γαστρ σου, κα βλστησας νευ σπορς, γ γα, το κσμου τν σωτηραν, Χριστν τν Θεν, Κεχαριτωμνη. |
| Κα ταν επ τρς, ρωτ πλιν ερες τν βαπτιζμενον. πετξω τ Σαταν; Κα ποκρνεται Κατηχομενος νδοχος ατο. πεταξμην. Κα ταν επ τρς, λγει ερες· Κα μφσησον, κα μπτυσον ατ. Κα τοτο ποισαντος, στρφει ατν ερες κατ νατολς, κτω τς χερας χοντα κα λγει ατ τρς. Συντσσ τ Χριστ; Κα ποκρνεται Κατηχομενος νδοχος, λγων· Συντσσομαι. (κ τρτου) Ετα πλιν λγει ατ ερες κ τρτου. Συνετξω τ Χριστ; Κα ποκρνεται. Συνεταξμην. Κα πλιν λγει· Κα πιστεεις ατ; Κα ποκρνεται. Πιστεω ατ, ς Βασιλε κα Θε. Κα λγει τ Σμβολον τς πστεως· Πιστεω ες να Θεν, Πατρα, Παντοκρτορα, ποιητν ορανο κα γς, ρατν τε πντων κα ορτων. Κα ες να Κριον ησον Χριστν, τν υν το Θεο τν Μονογεν, τν κ το Πατρς γεννηθντα πρ πντων τν ανων. Φς κ φωτς, Θεν ληθινν κ Θεο ληθινο, γεννηθντα, ο ποιηθντα, μοοσιον τ Πατρ, δι’ ο τ πντα γνετο. Τν δι’ μς τος νθρπους κα δι τν μετραν σωτηραν κατελθντα κ τν ορανν κα σαρκωθντα κ Πνεματος γου κα Μαρας τς Παρθνου κα νανθρωπσαντα. Σταυρωθντα τε πρ μν π Ποντου Πιλτου κα παθντα κα ταφντα. Κα ναστντα τ τρτ μρ κατ τς Γραφς. Κα νελθντα ες τος Ορανος κα καθεζμενον κ δεξιν το Πατρς. Κα πλιν ρχμενον μετ δξης κρναι ζντας κα νεκρος· ο τς βασιλεας οκ σται τλος. Κα ες τ Πνεμα τ γιον, τ Κριον, τ Ζωοποιν, τ κ το Πατρς κπορευμενον, τ σν Πατρ κα Υ συμπροσκυνομενον κα συνδοξαζμενον, τ λαλσαν δι τν Προφητν. Ες Μαν, γαν, Καθολικν κα ποστολικν κκλησαν. μολογ ν Βπτισμα ες φεσιν μαρτιν. Προσδοκ νστασιν νεκρν. Κα ζων το μλλοντος ανος. μν. Κα ταν πληρσ τ γιον Σμβολον, λγει πλιν πρς ατν κ τρτου· Συνετξω τ Χριστ; Κα ποκρνεται· Συνεταξμην. Κα λγει ερες· Κα προσκνησον ατ. Κα προσκυνε λγων· Προσκυν Πατρα, Υν, κα γιον Πνεμα, Τριδα μοοσιον κα χριστον. Ελογητς Θες, πντας νθρπους θλων σωθναι κα ες πγνωσιν ληθεας λθεν, νν κα ε κα ες τος ανας τν ανων. |
| 11 .16.10 κρεμμενον ν σταυρ κα δακρσεις ς θανντα, λλ σπσει μ[ ε ] ναστντα, κεχαριτωμνη. 11 .17.1 λων δ τοτων ν περ βουλσει μου γενσομαι, κα πντων τοτων ατα διθεσις γενσεται ν κ πλαι&nbsnbsp; ως ρτι πρς τος νθρπους πεδειξμην ς Θες, σσαι ζητν. " 11 .17.5 Μαριμ δ τοτων ς κουσεν κ βθους στναξε βοσα· " βτρυς μου, μ κθλψωσ ς[ ε ] νομοι· βλαστσαντς σου μ ψωμαι τκνου σφαγν.» δ πρς ατν φησεν ο τως επν· " Πασαι, μτερ, κλαουσα γνοες· 11 .17.10 ν γρ μ τελεσθ, πολονται ο τοι πντες πρ ν κετεεις με, κεχαριτωμνη. 11 .18.1 πνον δ νμισον ε ναι τν θνατν μου, μτερ μου· τρες γρ μρας τελσας ν μνματι θελματι, μετ τατα σο ρμαι ναβισας κα νακαινσας τν γν κα τος κ γς. 11 .18.5 Τατα, μτερ, π σιν νγγειλον, ν τοτοις πλουτσθητι, κ τοτων βασλευσον, δι τοτων εφρνθητι. " ξλθεν εθς Μαριμ πρς τν δμ, εαγγελισμν φρουσα τ Ε φησ· " Τως συχσατε σον μικρν· 11 .18.10 κοσατε γρ ατο περ ε πεν πομεναι δι μ ς τος βοντς μοι· κεχαριτωμνη.» 12 (XXXVII). Рождество Христово (3-й кондак) 12 .t.1 Κοντκιον μεθερτιον τς Χριστο γεννσεως, φρον κροστιχδα τνδε [ μνος ωμανο] χος δ [ ο ο κοι]· προσευχ μο κα [ στεναγμς] Προομιον 12 .pro.1 Κατεπλγη ωσφ τ πρ φσιν θεωρν, κα λμβανεν ες νον τν π πκον ετν ν τ σπρ κυσει σου, Θεοτκε, βτον ν πυρ κατφλεκτον, 12 .pro.5 βδον αρ ν τν βλαστσασαν· κα μαρτυρν μνστωρ σου κα φλαξ τος ερεσιν κραγαζεν· Παρθνος τκτει κα μετ τκον πλιν μνει παρθνος. 12.1.1 περ ρ νοσαι ο χωρ· πρ νον γρ πρχει νθρπινον πς πρ φρων χρτος ο φλγεται, μνς βαστζει λοντα, ετν δ χελιδν, κα δεσπτην δολη· 12 .1.5 γαστρ θνητ Θεν περιγρπτως Μαρ[ α ] μν σωτρα κντα φρει, θεν χαιρν βο· Παρθνος τκτει κα μετ τκον [ πλιν μνει παρθνος.] 12 .2.1 βριν οδες γεται βασιλες, ταν τν χθρν θλ χειρσασθαι, κ ν σχμα στρατιτου νδσηται· δι Θες τν τρσαντα τν δμ τρσαι ζητν κ παρθνου σαρκοται, |
| Σλπιγξ μεγαλφωνος π τς γς, σμερον κ στερας προρχεται ωννης, κα μηνει τος βροτος, τν Βασιλα Κριον, ξ γνς φρστως τικτομενον. Θεοτοκον. ς οσαν κπλρωμα τν ν σκι, τπων κα συμβλων Πανχραντε, πντες Προφται, σ νμνησαν φωνας, προμηνυοσαις πασι τ σ μεγαλεα κα θαματα. Καταβασα. Τν νεξιχναστον θεαν βουλν, τς κ τς Παρθνου σαρκσεως, σο το ψστου, Προφτης, ββακομ, κατανον κραγαζε· Δξα τ δυνμει σου Κριε. δ ε´. Ερμς. «Νν ναστσομαι, προφητικς φη Θες, νν ψωθσομαι, νν δοξασθσομαι, τν πεσντα προσλαβν κ τς Παρθνου, κα πρς φς τ θαυμαστν, νυψν τς μς Θετητος». Γ ξαντειλε, παναληθ κρυκα, φωνν πσι κηρττουσαν, γλσσ το Πνεματος, τς Παρθνου τν Υν, δικαιοσνην ορανθεν φ μς, διακπτουσαν λ σματος. θετο Κριος, παναληθ λχνον σε Χριστο, πντας φωτζοντα· μνους νδοντα, τος χθρανοντας ατ ς διπλοδα, τν ασχνην ψευδς, Θεο Λγον Υν κηρττοντα. Γθεται πασα, κτσις τ σ τκ θεκς· σ γρ πγειος, γγελος Πρδρομε, κα ορνιος βροτς ναδειχθσ, τν ορνιον Θεν, προμηνων μν σαρκομενον. Θεοτοκον. Σο τ θαυμσια, προφητικα φησαν φωνα, ρος καλοντες σ, κα πλην χραντε, κα λυχναν φαεινν, ξ ς τ φγγος ληθς τ θαυμαστν φρυκτωρε, γν κσμον παντα. τερος. ξστη τ σμπαντα. ννυται πρτερον, φσις ξασθενσασα, πρς τν τν καλν καρπογοναν, κ τς κρπου μτρας τεχθντος σου, κα βροτος, κηρττεται ζω, ν τ ποτξει σου, παναοδιμε Πρδρομε. λχνος σβεστος, κ στερας προερχμενος, μηνει τν λιον τς δξης, κ τς Παρθνου ξανατλλοντα, πντας τος νθρπους τ φωτ, τς συγκαταβσεως, καταυγζοντα χριτι. Δεσμονται πολφθογγοι, γλσσαι τς θετητος, κα χελη πλατνονται ες δξαν, τς παρουσας το τν πντων Θεο, το Προδρμου τατην ν τ γ, σμερον μηνοντος, κα τρανς προκηρττοντος. Θεοτοκον. μασι τν δξαν σου, λισβετ χραντε, τος προφητικος δοξολογοσα, τ μεγαλεα το θεου τκου σου, χαρουσα κρυττε τρανς· σ πρχεις πντων γρ, εφροσνη κα καχημα. |
| Λυτρα τν νσων, τν νον δο Σιλωμ, τς Πηγς σου Παρθνε, καθορμεν παντες· μματα γρ προσλαμβνει πηρς, παντες δ, σιν ενως, πρς τ ζω ποριζμεθα! Ο σιν ζητοντες, προσδρμετε ν τ Πηγ· γρ Κρη Παρθνος, νοικε τ δατι. Σκρτα πιστν, κα εφρανου πληθς, οτω ς χρ, ξεις τ τεμνει, τν μοιβν τν ατσεων. ψθη Πηγς σου, τ δωρ πρ ορανος, κα τς γς τς βσσους, τας οας διδραμε, τοτο στν μβροσα ψυχς, νκταρ πιστν, μλι τ κ πτρας, κα το μννα διδοσις. Εφρανεις Παρθνε, τν νακτα περφυς, ναβλζουσα χριν, κ Πηγς ναον, τοτ διδοσα, κατ χθρν τν σχν, νκας ε, σιν κα ερνην, κα ατημτων κπλρωσιν. Καταβασα γγελος βα τ κεχαριτωμν· γν Παρθνε, χαρε, κα πλιν ρ· Χαρε· σς υς νστη τριμερος κ τφου. Φωτζου, φωτζου να ερουσαλμ· γρ δξα Κυρου π σ ντειλε. Χρευε νν, κα γλλου Σιν· σ δ γν, τρπου, Θεοτκε, ν τ γρσει το τκου σου. Χριστς νστη... γ ναστς ησος π το τφου καθς προεπεν, δωκεν μν τν ανιον ζων κα μγα λεος. ξαποστειλριον το Πσχα χος β Σαρκ πνσας ς θνητς, Βασιλες κα Κριος, τριμερος ξανστης, δμ γερας κ φθορς, κα καταργσας θνατον, Πσχα τς φθαρσας, το κσμου σωτριον. ξαποστειλριον τς Θεοτκου χος β μοιον Πηγ πρχεις ληθς, δατος ζντος Δσποινα· κπλνεις ον νοσματα, ψυχν σωμτων χαλεπ, ν τ προσψασει μνη σου δωρ τς σωτηρας, Χριστν προχουσα. Ες τος Α ν ο υ ς Στιχηρ ναστσιμα τς κτωχου χος πλ. β Σταυρς σου Κριε, ζω κα νστασις, πρχει τ λα σου, κα π ατ πεποιθτες, σ τν ναστντα Θεν μν μνομεν, λησον μς. χος πλ. β ταφ σου Δσποτα, Παρδεισον νοιξε τ γνει τν νθρπων, κα κ φθορς λυτρωθντες, σ τν ναστντα Θεν μν μνομεν, λησον μς. χος πλ. β Σν Πατρ κα Πνεματι, Χριστν νυμνσωμεν, τν ναστντα κ νεκρν, κα πρς ατν κβομεν· Σ ζω πρχεις μν κα νστασις, λησον μς. χος πλ. β Τριμερος νστης Χριστ, κ τφου, καθς γγραπται, συνεγερας τν Προπτορα μν· δι σε κα δοξζει, τ γνος τν νθρπων, κα νυμνε σου τν νστασιν. |
| Κανν α», δ θ», τς Θεοτκου χος πλ. δ " Ερμς Κυρως Θεοτκον, σ μολογομεν, ο δι σο σεσωσμνοι, Παρθνε γν, σν σωμτων χορεαις, σ μεγαλνοντες. ον μου τν δακρων, μ ποποισς, τν παντς κ προσπου πν δκρυον, φρηκτα Παρθνε, Χριστν κυσασα. Χαρς μου τν καρδαν, πλρωσον, Παρθνε, τς χαρς δεξαμνη τ πλρωμα, τς μαρτας τν λπην, ξαφανσασα. Λιμν κα προστασα, τν σο προσφευγντων, γενο Παρθνε, κα τεχος κρδαντον, καταφυγ τε κα σκπη, κα γαλλαμα. Φωτς σου τας κτσι, λμπρυνον, Παρθνε, τ ζοφερν τς γνοας δικουσα, τος εσεβς Θεοτκον, σ καταγγλλοντας. Κακσεως ν τπ, τ τς σθενεας, ταπεινωθντα, Παρθνε, θερπευσον, ξ ρρωστας ες σιν, μετασκευζουσα. Κανν α», δ θ», τς γας χος β " Ερμς «νρχου Γενντορος, Υς Θες κα Κριος, σαρκωθες κ Παρθνου, μν πφανε, τ σκοτισμνα, συναγαγεν τ σκορπισμνα· δι τν πανμνητον, Θεοτκον μεγαλνομεν». Τν νδοξον μλλουσα, κομζεσθαι τελεωσιν, δι ξφους Βαρβρα, το μαρτυρου σου, σν ουλιαν τν στεφνων, μαρτυρικς καταξιουμνη, φωνς θεας κουσας, τελειοσης τς ντεξεις σου. Πληρν σου τν ατησιν, Βαρβρα θληφρε Χριστς, τς σεις βραβεει, τος κτελοσ σου, πστει τν τσιον μνμην, ς ληθς· θαλσσης γρ ψμμον, τ σ περββηκεν, εκλε τερατουργματα. Τ σ συναφθεσα νν, παντνακτι νυμφ Χριστ, κα στρπτουσα δξ, Βαρβρα θεου φωτς, ν πουρανοις θαλμοις, τος μνητς τος σος ποπτεοις, παθν παλλττουσα, κα προσγουσα τ ζντι Θε. Κανν β», δ θ», το σου χος β " νρχου Γενντορος δδαξας παντας, τος κκλησας δειν υος, ρθοδξως Μονδα τν ν Τριδι σεπτν, σρκωσιν το Λγου τε θεαν, θεολογεν, σαφς ωννη, τρανν τ δυσφικτα, τος πολλος ν ερας συγγραφας. γων τ τγματα, μνολογσας σιε, τν γνν Θεοτκον, Χριστο τν Πρδρομον, αθις ποστλους Προφτας, σν σκητας, σοφος Διδασκλους, Δικαους κα Μρτυρας, ν τας τοτων νν αλζ σκηνας. Θεοτοκον ς πκος Πανμωμε, τν μβρον τν ορνιον, ν γαστρ δεξαμνη μν κησας, τν τν μβροσαν διδοντα, τος εσεβς, ατν νυμνοσι, κα σ τν πανμνητον, Θεοτκον καταγγλλουσιν. Ερμς «νρχου Γενντορος, Υς Θες κα Κριος, σαρκωθες κ Παρθνου, μν πφανε, τ σκοτισμνα, συναγαγεν τ σκορπισμνα· δι τν πανμνητον, Θεοτκον μεγαλνομεν». |
| δ θ, Κανν Σταυροαναστσιμος. – κτηχος χος πλ. β Μ ποδρου μου Μτερ Ε κα ν τφ κατλθες, ς θνητς ζωοδτα, λλ το δου τν σχν, διλυσας Χριστ, συνεγερας νεκρος, ος κα συγκατπιε, κα νστασιν πσι, παρσχες ς Θες, τος ν πστει κα πθ, σ μεγαλνουσιν. γαλλισθω κτσις, κα νθετω ς κρνον· γρ Χριστς κ τν νεκρν γρθη ς Θες. Πο σου θνατε, νν τ κντρον; κρζομεν. Πο σο δη τ νκος; Κθελ σε ες γν, ψσας τ κρας μν, ς εσπλαγχνος. Σταυροθεοτοκον Φρεις τν φροντα πντα, κα κατχεις ς βρφος, ν τας χερσ τν κ χειρς υμενον μς, πολεμου χθρο χραντε Δσποινα, κα ρς π ξλου ψομενον Σταυρο, τν κ βθρου κακας μς ψσαντα. δ θ, Κανν τς Θεοτκου. – κτηχος χος πλ. β Θεν νθρποις δεν δνατον στρ κλμπων αγας Θετητος, ξ ακβ τος ζφ κρατουμνοις ντειλε· δι σο νν Πναγνε, Χριστς Θες, Λγος σεσαρκωμνος, φωτιζμενοι, σν τας οραναις στρατιας, σ μακαρζομεν. ωσθες δυνμει τ σ κα χριτι, σο τν δν προθμως, κ καρδας νθηκα, λλ τατην πρσδεξαι Παρθνε γν, χριν ντιδιδοσα, σο τν πολφωτον, κ τν κηρτων θησαυρν, θεομακριστε. στς δεχθης σαφς Θετητος, ν στολν το σματος, Λγος ξφανε, θεουργσας τν μν Παρθνε μορφν, ν περ νδεδυμνος, πντας δισωσε, τος κ διανοας καθαρς, σ μεγαλνοντας. Νεκρος νστασις νν δεδρηται, δι τς σς φρστου κα ρρτου κυσεως, Θεοτκε πναγνε· ζω γρ κ σο, σρκα περικειμνη, πσιν ξλαμψε, κα τ το θαντου μειδς, σαφς διλυσε. ΑΙΝΟΙ Στιχ. Το ποισαι ν ατος κρμα γγραπτον. Δξα ατη σται πσι τος σοις ατο. Στιχηρ ναστσιμα τς κτωχου, χος πλ. β Σταυρς σου Κριε, ζω κα νστασις πρχει τ λα σου, κα π ατ πεποιθτες, σ τν ναστντα, Θεν μν μνομεν, λησον μς. ΨΑΛΜΟΣ ΡΝ (150) Στιχ. Ανετε τν Θεν ν τος γοις ατο, ανετε ατν ν στερεματι τς δυνμεως ατο. ταφ σου Δσποτα, Παρδεισον νοιξε τ γνει τν νθρπων, κα κ φθορς λυτρωθντες, σ τν ναστντα, Θεν μν μνομεν, λησον μς. |
| Κα ορτζομεν τν τελεαν τς νθρωπνης φσεως κατπαυσιν, φημ δ τν τς ναστσεως μραν, ν μς Κριος ησος, τς ζως ρχηγς κα Σωτρ, ες τν πηγγελμνην τος πνευματικς τ Θε λατρεουσι κληρουχαν εσγαγεν, ες ν ατς πρδρομος μν εσλθεν, ναστς κ νεκρν κα νοιγντων ατ τν ορανων πυλν ν δεξι το Πατρς κεκθικε σωματικς, νθα κα ο τν πνευματικν τηροντες νμον εσελεσονται. μν τονυν τος τ πνεματι στοιχοσι κα ο τ γρμματι πσα τν σαρκικν στιν πθεσις κα πνευματικ λατρεα κα πρς Θεν συνφεια. Περιτομ μν γρ στιν τς σωματικς δονς κα τν περιττν κα οκ ναγκαων πθεσις· κροβυστα γρ οδν τερν στιν ε μ δρμα, δονικο μορου περττωμα. Πσα δ δον μ κ Θεο κα ν Θε γινομνη περττωμα δονς στιν· ς τπος κροβυστα. Σββατον δ κ τς μαρτας κατπαυσις. στε μφτερα ν τυγχνουσι κα οτως μφτερα μα π τν πνευματικν τελομενα, οδ τν τυχοσαν παρανομαν ργζονται. τι δ στον, τι πτ ριθμς πντα τν παρντα χρνον δηλο, ς φησιν σοφτατος Σολομν· «Δοναι μερδα τος πτ κα γε τος κτ». Κα θεηγρος Δαυδ περ τς γδης ψλλων περ τς μελλοσης μετ τν κ νεκρν νστασιν καταστσεως ψαλλε. Τν βδμην ον μραν ργαν γειν κ τν σωματικν, τος δ πνευματικος νασχολεσθαι προστσσων νμος μυστικς πντα τν χρνον τ ληθιν σραλ κα νον ρντα Θεν χοντι πφηνε, τ Θε αυτν προσγειν κα περνω τν σωματικν γνεσθαι. ΚΕΦΑΛΑΙΟN 97. Περ παρθενας Κακζουσιν ο σαρκικο τν παρθεναν, κα ες μαρτυραν προβλλονται ο φιλδονοι τ «πικατρατος πς, ς οκ γερει σπρμα ν τ σραλ». μες δ φαμεν τ κ Παρθνου σαρκωθντι Θε Λγ θαρρσαντες, ς παρθενα νωθεν κα ξ ρχς φυτεθη τ φσει τν νθρπων· κ παρθνου γρ γς νθρωπος πεπλαστοργηται, κ μνου δμ Εα κτισται, ν παραδεσ παρθενα πολιτεετο. Φησ γον θεα Γραφ, τι «γυμνο σαν, τε δμ κα Εα, κα οκ σχνοντο». νκα δ παρβησαν, «γνωσαν, τι γυμνο σαν», κα ασχυνθντες ρραψαν αυτος περιζματα. |
| Σταυροθεοτοκον. Παρθνε πανμωμε, Μτερ Χριστο το Θεο, ομφαα διλθε σου, τν παναγαν ψυχν, νκα σταυρομενον, βλεψας κουσως, τν Υν κα Θεν σου· ν περ ελογημνη δυσωποσα μ πασ, συγχρησιν πταισμτων μν δωρσασθαι. Μετ τν β´ Στιχολ. Κθισμα. χος ατς. ψωθες ν τ Σταυρ. ναδοθεσα ς χρυσς κ μετλλων, ερ σου Κεφαλ παραδξως, κ τν δτων γς πλοτισε, Χριστο Βαπτιστ, πντας τος προστρχοντας, ν τ τατης ερσει, μνοις μεγαλνοντας, τν Σωτρα κα Κτστην, τν νμοντα μν δι σο τ μγα λεος. Ε( Δς) Κα τς ορτς. Ε τχοι νηστεα τν ποστλων. Δξα... Κα νν... χος δ´. Ο σιωπσωμεν ποτ, Θεοτκε, τς δυναστεας σου λαλεν ο νξιοι εμ γρ σ προστασο πρεσβεουσα, τς μς σατο κ τοσοτων κινδνων; Τς δ διεφλαξεν ως νν λευθρους; Οκ ποστμεν, Δσποινα, κ σο, σος γρ δολους σζεις ε, κ παντοων δεινν. Μετ τν Πολυλεον. Κθισμα. χος ατς. πεφνης σμερον. ρδης Πρδρομε, παρανομσας, γυναικ παρσχετο, τν κεφαλν σου τν σεπτν, ς τ ερσει βομν σοι· Ατησαι πσι, δωρσασθαι λεος. Ε (Δς) Κα τς ορτς. Ε τχοι νηστεα τν ποστλων. Δξα... Κα νν... Θεοτοκον. χος δ´. πεφνης σμερον. Προστασα μαχε τν θλιβομνων, κα θερμ ντληψις, τν πεποιθτων π σ, κ τν κινδνων με λτρωσαι, σ γρ πρχεις πντων βοθεια. Ο ναβαθμο, τ α´ ντφωνον το δ´ χου. Ο ναβαθμο. ντφωνον Α´. κ νετητς μου πολλ πολεμε με πθη, λλ ατς ντιλαβο, κα σσον Σωτρ μου. Ο μισοντες Σιν, ασχνθητε π το Κυρου, ς χρτος γρ, πυρ σεσθε πεξηραμμνοι. Δξα... Κα νν... γ Πνεματι πσα ψυχ ζωοται, κα καθρσει ψοται λαμπρνεται, τ τριαδικ Μονδι εροκρυφως. Προκεμενον. κε ξανατελ κρας τ Δαυδ. ΕΣτχ. Μνσθητι Κριε το Δαυδ. Εαγγλιον κατ Λουκν. Τ καιρ κεν, ξλθεν λγος οτος ν λ τ´ ουδα περ το ησο... Δξα... Τας το σο Προδρμου.. Κα νν... Τας τς Θεοτκου.. ΕΣτχ. λησν με, Θες... χος β´. τν θεων ννοιν πανσεβσμιος θκη, κα τς του οσας, τρανς προσβλψασα, τ μυστριον Κρα σου, ς κ λαγνων μητρικν, κ τν τς γς ταμεων σμερον νατταλκεν, ωννη πανεφημε, κα εωδασε πσαν τν φλιον, γιασμο προχουσα μρον, κα νοητς κηρττουσα μετανοας δν, κα τ Σωτρι τν λων πρεσβεουσα, πρ τν ψυχν μν. |
| λλ» οτως κ μτρας προλθεν, ς δι» κος εσλθεν, οτως σαρκθη, ς συνελφθη, παθς εσλθεν, φρστως ξλθε, κατ τν Προφτην τν λγοντα. Ατη πλη κεκλεισμνη σται, οδες ο μ διλθ δι» ατς, εμ μνος Κριος Θες σραλ, χων τ μγα λεος. τν πρ νον, αμβικς θ, χος β τν πρ νον, το τκου σου θαυμτων! Νμφη πναγνε, Μτερ ελογημνη, Δι» ς τυχντες παντελος σωτηρας, πξιον κροτομεν ς εεργτ, Δρον φροντες μνον εχαριστας. ς ρθης Χριστ, στιχηρν, χος β Βρσει πλαι πικρ, ξοικισθντες Παραδεσου, γκρατε τν παθν, πισπεσωμεν εσοικισθναι, νακρζοντες, τ Θε μν· Σταυρ τανσας παλμας σου, ξος πιν, χολς τε γευσμενος, κα δνας καρτερσας, τς κ τν λων, τς πικροττας δονς, πσας κ τν ψυχν μν ξηλσας, δι σπλγχνα οκτιρμν, σσον τος δολους σου. (Προς το ς ρθης Χριστ) χος γ βυσσος σχτη, Ερμς ς, χος γ βυσσος σχτη μαρτιν κκλωσ με, κα κλεπει τ πνεμ μου, λλ» κτενας Δσποτα, σν ψηλν βραχονα, ς τν Πτρον με, κυβερντα δισωσον. θετσαντα Χριστ, μακαρισμς, χος γ θετσαντα Χριστ, τν ντολν σου, τν προπτορα δμ, το Παραδεσου ξρισας, τν δ Λστν οκτρμον, μολογσαντ σε ν Σταυρ, ν ατ εσκισας κρζοντα· Μνσθητ μου Σωτρ, ν τ Βασιλε σου. νγαγε κ φθορς, Ερμς ς, χος γ νγαγε κ φθορς με Κριε Θες μου ωνς βα, κγ βο σοι, κ το βυθο σα με Σωτρ, τν πολλν μου κακν, πως ανεσιν φωνς, θσω σοι μνε Φιλνθρωπε. πστολοι κ περτων, ξαποστειλριον, χος γ πστολοι κ περτων, συναθροισθντες νθδε, Γεθσημαν τ χωρ, κηδεσατ μου τ σμα, κα σ Υ κα Θε μου παρλαβ μου τ πνεμα. πστολοι γιοι, πολυτκιον, χος γ πστολοι γιοι, πρεσβεσετε τ λεμονι Θε να πταισμτων φεσιν, παρσχ τας ψυχας μν. σμα καινν, Ερμς α, χος γ σμα καινν σωμεν λαο τ κ Παρθνου τεχθντι ες σωτηραν μν, και νοποισαντι τος πουρανοις τ πγεια, τι δεδξασται. στκτ πυρ νωθντες, Ερμς η, χος γ |
|
|
