| Τ σπρμα ατο ες τν ανα μνει· κα θρνος ατο ς λιος ναντον μου κα ς σελνη κατηρτισμνη ες τν ανα, κα μρτυς ν οραν πιστς». Κα σαας· «ξανατελε βδος ξ εσσα, κα νθος κ τς ζης ναβσεται». τι μν ον ωσφ κ Δαυιδικς φυλς κατγεται, Ματθαος κα Λουκς, ο ερτατοι εαγγελιστα, διαρρδην πδειξαν· λλ μν Ματθαος κ Δαυδ δι Σολομντος κατγει τν ωσφ, δ Λουκς δι Νθαν. Τς δ γας Παρθνου τν γννησιν κα μφτεροι παρεσιπησαν. Χρ ον εδναι, ς οκ ν θος βραοις, οδ τ θε Γραφ γενεαλογεσθαι γυνακας. Νμος δ ν μ μνηστεεσθαι φυλν ξ τρας φυλς. δ ωσφ κ Δαυιδικο καταγμενος φλου, δκαιος πρχων (τοτο γρ ατ μαρτυρε τ θεον Εαγγλιον), οκ ν παρανμως τν γαν Παρθνον πρς μνηστεαν γγετο, ε μ κ το ατο σκπτρου κατγετο. Δεξας τονυν τ το ωσφ καταγγιον ρκσθη. Χρ δ κα τοτο εδναι, ς νμος ν γνου νδρς τελευτντος τν τοτου δελφν τν το τετελευτηκτος γαμετν πρς γμον γεσθαι κα γερειν σπρμα τ δελφ. Τ ον τικτμενον κατ φσιν μν το δευτρου, τοι το γεγεννηκτος ν, κατ δ νμον το τελευτσαντος. κ τς σειρς τονυν το Νθαν το υο Δαυδ Λευ γννησε τν Μελχ κα τν Πνθηρα· Πνθηρ γννησε τν Βαρπνθηρα οτως πικληθντα. Οτος Βαρπνθηρ γννησε τν ωακεμ· ωακεμ γννησε τν γαν Θεοτκον. κ δ τς σειρς Σολομντος, το υο Δαυδ Ματθν σχε γυνακα, ξ ς γννησε τν ακβ. Τελευτσαντος δ το Ματθν, Μελχ κ τς φυλς το Νθαν, υς Λευ, δελφς δ το Πνθηρος, γημε τν γυνακα το Ματθν, μητρα δ το ακβ, κα ξ ατς σχε τν λε. γνοντο ον δελφο μομτριοι ακβ κα λε, μν ακβ κ τς φυλς Σολομντος, δ λε κ φυλς Νθαν. τελετησε δ λε, κ τς φυλς το Νθαν παις· κα λαβεν ακβ, δελφς ατο κ τς φυλς Σολομντος, τν γυνακα ατο κα νστησε σπρμα τ δελφ ατο κα γννησε τν ωσφ. ον ωσφ φσει μν στιν υς ακβ κ το καταγωγου το Σολομντος, κατ δ νμον λε το κ Νθαν. |
| Может быть, так и на самом деле. Но почему же не желать большего, не желать лучшего, чем то, что мы имеем и чем живем? Правда это или нет? Мудрый Эдип разреши нами этот немудрый вопрос. Приложение Nicaenum Constantinopolitanum Πιστεομεν ες να θεν πατρα παντοκρτορα, πντων τε ρτων κα ορτων ποητν. Κα ε να κριον ησον Χριστν τν υν το θεο, γεννηθντα κ το πατρς μονογεν, τουτστιν κ τς οσας το πατρς, θεν κ θεο, φς κ φωτς, θεν ληθινν κ θεο ληθινο, γεννηθντα, ο ποιηθντα, μοοσιον τ πατρ, δ ο τ πντα γνετο, τ τε ν τ οραν κα τ ν τ γ τν δ μ ς τος νθρπους κα δι τν μετραν σωτηραν κατελθντα κα σαρκωθντα, νανθρωπσαντα, παθντα κα ναστντα τ Τρτη μρα, νελθντα ες ορανος, κα ρχμενον κρναι ζντας κα νεκρος. Κα ες τ γιον πνεμα. Τος δ λγοντας, ν ποτε τε οκ ν, κα πρν γεννηθναι οκ ν, κα τι ξ οκ ντων γνετο ξ τρας ποστσεως οσας φσκοντας εναι ( κτιστν) τρεπτ ν λλοιωτν τν υν το θεο, ναθεματζει καθολικ εκκλησα. – ορανο κα γς – προ πντων τν ανων – κ τν ορανν – κ πνεματος γου κα Μαρας τς παρθνου κα – σταυρωθντα τε πρ μν π Ποντου Πιλτου κα – κα ταφντα – κατ τς γραφς κα – κα καθεζμενον κ δεξιν το Πατρς, – πλιν – μετ δξης – ο τς βασιλεας οκ σται τλος. – τ κριον τ ζωοποιν, τ κ το πατρς κπορευμενον, τ σν πατρ κα υ συνπροσκυνομενον κα συνδοξαζμενον, τ λαλσαν δι τν προφητν. Ες μαν γαν καθολικν κα ποστολικν κκλησαν. μολογομεν ν βπτισμα ες φεσιν μαρτιων. Προσδοκμεν νστασιν νεκρν κα ζων το μλλοντος ανος. μν. Pseudo – Epiphanii symbolum (Nicaenum Constantinopolitanum) Πιστεομεν ες να θεν, πατρα παντοκρτορα, ποιητν ( ορανο τε κα γς), ρτων τε πντων κα αορατων. Κα ες να κριον ησον Χριστν, τν υν το θεο τν μονογεν, τν κ το πατρς γεννηθντα ( πρ πντων τν ανων) τουτστιν κ τς οσας το πατρς, φς κ φωτς, θεν ληθινν κ θεο ληθινο, |
| Ε δ κα λγει· « πρτος δμ κ γς χοκς, δετερος δμ, Κριος, ξ ορανο», ο τ σμ φησιν ξ ορανο, λλ δηλν ς ο ψιλς νθρωπς στιν. δο γρ κα δμ ατν νμασε κα Κριον τ συναμφτερον σημανων. δμ μν γρ ρμηνεεται γηγενς· γηγενς δ δλον, τι στν νθρπου φσις κ χος πλασθεσα· τ Κριος δ τς θεας οσας στ παραστατικν. Πλιν δ φησιν πστολος· «ξαπστειλεν Θες τν Υν ατο τν μονογεν γενμενον κ γυναικς». Οκ επε δι γυναικς, λλ «κ γυναικς». σμανεν ον θεος πστολος, ς ατς στιν μονογενς Υς το Θεο κα Θες, κ τς Παρθνου γενμενος νθρωπος, κα ατς στιν κ τς Παρθνου γεννηθες, Υς το Θεο κα Θες· γεννηθες δ σωματικς, καθ γγονεν νθρωπος, ο προδιαπλασθντι νθρπ νοικσας, ς ν προφτ, λλ ατς οσιωδς κα ληθς γενμενος νθρωπος, τοι ν τ ποστσει ατο ψυχωμνην σρκα ψυχ λογικ τε κα νοερ ποστσας, ατς γεγονς ατ πστασις· τοτο γρ σημανει τ «γενμενον κ γυναικς». Πς γρ ν ατς το Θεο Λγος π νμον γγονεν, ε μ νθρωπος μν μοοσιος γγονεν; θεν δικαως κα ληθς Θεοτκον τν γαν Μαραν νομζομεν· τοτο γρ τ νομα παν τ μυστριον τς οκονομας συνστησι. Ε γρ Θεοτκος γεννσασα, πντως Θες ξ ατς γεννηθες, πντως δ κα νθρωπος. Πς γρ ν κ γυναικς γεννηθεη Θες πρ ανων χων τν παρξιν, ε μ νθρωπος γγονεν; γρ Υς νθρπου νθρωπος δηλοντι. Ε δ ατς γεννηθες κ γυναικς Θες στιν, ες στι δηλοντι κ Θεο Πατρς γεννηθες κατ τν θεαν κα ναρχον οσαν κα π σχτων τν χρνων κ τς Παρθνου τεχθες κατ τν ργμνην κα π χρνον οσαν, τοι τν νθρωπνην. Τοτο δ μαν πστασιν κα δο φσεις κα δο γεννσεις σημανει το Κυρου μν ησο Χριστο. Χριστοτκον δ ο φαμεν τν γαν Παρθνον, διτι π ναιρσει τς Θεοτκος φωνς μιαρς κα βδελυρς κα ουδαιφρων Νεστριος, τ σκεος τς τιμας, κα π τιμ τς μνης ντως τετιμημνης πρ πσαν κτσιν Θεοτκου, κν ατς διαρργνυται σν τ πατρ ατο τ Σαταν, τατην τν προσηγοραν ξηρατο, ς πηρεαζομνην· Χριστς γρ κα Δαυδ βασιλες κα αρν ρχιερες –τατα γρ τ χριμενα, βασιλεα τε κα ερωσνη– κα πς θεοφρος νθρωπος Χριστς λγεσθαι δναται, λλ ο Θες φσει, ς κα Νεστριος θελατος τν κ Παρθνου τεχθντα θεοφρον επεν φρυξατο· μς δ μ γνοιτο θεοφρον ατν επεν νοσαι, λλ Θεν σεσαρκωμνον. |
| χος α» Ερμς «δν πινκιον, σωμεν πντες, Θε τ ποισαντι, θαυμαστ τρατα, βραχονι ψηλ, κα σσαντι τν σραλ, τι δεδξασται». ρξμεθα σμερον, προεορτζειν, Χριστο τ Γενθλια, το τεχθντος σματι, κ τς Παρθνου Μητρς, ν τ Σπηλα Βηθλεμ, δι» εσπλαγχναν πολλν. Δεσμν πολων με, τς μαρτας, σπαργνοις ελσσεται, κα ν φτν τθεται, βρφος ρμενος, προαινιος Θες· Δξα τ κρτει ατο. δμ διανογεται, σο τικτομνου, κ Κρης θεπαιδος, ν τ πλει Δσποτα, τ Βηθλεμ ν σαρκ. μνολογομεν τν φρικτν οκονομαν σου. δο νν πεπλρωται, το σαου, πρρρησις Πναγνε· το τεκεν τν χρονον· ν Σπηλα γρ Υν, λλυθας, πσα γ δι εφρανεται. Κανν β», δ α», το γου χος α " δν πινκιον Φαιδρς ορτζοντες, εωχηθμεν, Μρτυς γντιος, ερς προτρπεται, τν κκλησαν Χριστο, π τν θλησιν ατο, τν πολυμνητον. Τν νδοξον μνμην σου, πντες τιμμεν, παμμκαρ γντιε, κα ψαλμος γεραρομεν, τν στεφανσαντα, τν πνσεπτν σου κορυφν, θεομακριστε. Φωστρ διαυγστατος, τς κκλησας, πρχων γντιε, καταλμπεις παντα, τς γς τ πρατα, κα τν σπραν δδουχες, κ τς ας λθν. Το Παλου μιμομενος, τος κατ τπον, κινδνους γντιε, κα πρχων δσμιος, ο κατενρκησας, στηρζων γρμμασι πυκνος, τς κκλησας Χριστο. Δξα... Τρις περοσιε, μα Θετης, Μονς Τρισυπστατε, τος πιστς βοντς σοι γιος, γιος, γιος, ε Δημιουργ, σσον λησον. Κα νν... Θεοτοκον δμ ετρεπσθητι· φραθ γρ, τ Κτστ τομασται, γεννηθναι μλλοντι, κ τς Παρθνου Μητρς, ν τ Σπηλα Βηθλεμ, δι» εσπλαγχναν πολλν. Κανν α», δ γ», Προερτιος χος α " Ερμς «Λθον ν πεδοκμασαν, ο οκοδομοντες, οτος γενηθη, ες κεφαλν γωνας, ατς στιν πτρα, ν στερωσε Χριστς, τν κκλησαν ατο, ν ξ θνν ξηγορσατο». Τατην το Χριστο τν σρκωσιν, γνος σαας, Πνεματι γ, μφανς προλγει, Παιδον κ Παρθνου, γεννται Κριος, ες ναγννησιν μν, ο ρχ π το μου ατο. στρον δη νατταλκεν, κ φυλς, οδα, περ πιγνντες, Βασιλες κινσεις, νατολν ποιονται, κα φθσαι πεγονται, πως θεσωνται Χριστν, ν Βηθλεμ σαρκ τικτμενον. μνον πσα προερτιον, προσαδτω κτσις, τ πρ ωσφρου, κ Πατρς γεννηθντι, κα νν κ τς Παρθνου, ρρτως κλμποντι, κα τικτομν σαρκικς, ν Βηθλεμ δι» εσπλαγχναν πολλν. |
| Κανν α», δ ε», το ερομρτυρος χος δ " Ερμς «Σ Κρι μου φς, ες τν κσμον λλυθας· φς γιον πιστρφον, κ ζοφδους γνοας, τος πστει νυμνοντς σε». Νν πρσωπον Χριστο, καθορν σ πρς πρσωπον, γντιε τν σπτρων, ληθε λυθντων, νθης σου τ ρωτι. Ελκυσας φωτισμν, κ πηγς φωτοδτιδος γντιε· τας χρντοις, σ Χριστς γρ παλμαις, κρατσας καθηγασε. Νον Πνεματι Θεο, κεκτημνος λαμπμενον, γντιε θεογρφους, πιστλλεις ς πλκας, τος νμους τος τς χριτος. Θεοτοκον νωθν σοι φωνν, χαρμοσνως βησεν, γγελος Θεοτκε, το Δεσπτου φρστως, μηνων σο τν σλληψιν. Κανν α», δ ς», το ερομρτυρος χος δ " Ερμς «Θσω σοι, μετ φωνς ανσεως Κριε, κκλησα βο σοι, κ δαιμνων λθρου κεκαθαρμνη, τ δι οκτον, κ τς πλευρς σου εσαντι αματι». Σοφας, λληνικς διλυσας δγματα, τν νυπστατον χων, το Θεο σοφαν ερομστα, κα μετ χου, τ τς πλνης μνημσυνον λεσας. Μ πασ, πρ τν κτελοντων τν μνμην σου, καθικετεων Παμμκαρ, πειρασμν υσθναι χαλεπωττων, κα κινδνων, ερες δεδειγμνος επρσδεκτος. νδρε, κα φρονσει διπρεψας σιε, δικαιοσνης τε κλλει, Θεοφρε Μρτυς κα σωφροσνης, κα τ κκλ τν ρετν, φνης κοσμομενος. Θεοτοκον Σ μνην, τν κανθν ν μσ ερμενος, ς καθαρτατον κρνον, κα κοιλδων νθος Θεομτορ, Νυμφος, κ τς γαστρς σου Λγος προρχεται. Ερμς «Θσω σοι, μετ φωνς ανσεως Κριε, κκλησα βο σοι, κ δαιμνων λθρου κεκαθαρμνη, τ δι οκτον, κ τς πλευρς σου εσαντι αματι». Κοντκιον χος δ " πεφνης σμερον ξ ας σμερον ξανατελας, κα τν κτσιν πασαν, καταλαμπρνας διδαχας, τ Μαρτυρ κεκσμηται, Θεοφρος κα θεος γντιος. Οκος ερεμαν Θες κ μτρας γισας, κα πρ το γεννηθναι γινσκων ς προγνστης, δοχεον σεσθαι ατν Πνεματος γου, μπιπλ τοτον εθς, κ νεαρς βισεως, κα Προφτην τοτον, κα κρυκα πσιν ποστλλει, προαγγλλειν τν γαν π τς γς ατο παρουσαν. Τεχθες ον ατς Θες κ Παρθνου, πρς τ κρυγμα λθν, ερεν κ βρφους, ξιον ατο τς χριτος ποφτην, τν θεοφρον κα θεον γντιον. |
| βησα, ν λ καρδ μου, πρς τν οκτρμονα Θεν, κα πκουσ μου, ξ δου κατωττου, κα νγαγεν, κ φθορς τν ζων μου. κ δεξιν το Σωτρος, στιχηρν, χος πλ. β κ δεξιν το Σωτρος, παρστη παρθνος, κα θληφρος κα Μρτυς, περιβεβλημνη τας ρετας τ ττητον, κα πεποικιλμνη λα τς γνεας, κα τ αματι τς θλσεως, κα βοσα πρς ατν, ν γαλλισει τν λαμπδα κατχουσα. Ες σμν μρου σου δραμον, Χριστ Θες, τι ττρωμαι τς σς γπης γ, μ χωρσς με νυμφε πουρνιε. Ατς τας κεσαις κατπεμψον μν, παντοδναμε Σωτρ τ λη σου. κ νυκτς ρθρζοντα Φιλνθρωπε, Ερμς ε, χος πλ. β κ νυκτς ρθρζοντα Φιλνθρωπε, φτισον δομαι, κα δγησον κμ, ν τος προστγμασ σου, κα δδαξον με ποιεν, ε τ θλημ σου. κ φλογς τος σοις, Ερμς η, χος πλ. β κ φλογς τος σοις, δρσον πγασας, κα δικαου θυσαν, δατι φλεξας· παντα γρ δρς Χριστ, μν τ βολεσθαι· σ περυψομεν ες πντας τος ανας. κλυψεν ορανος, Ερμς δ, χος πλ. β κλυψεν ορανος, ρετ σου Χριστ, κα τς σς ανσεως Κριε, τ πντα πεπλρωται. κ γαστρς τχθης πρ, στιχηρν, χος πλ. β κ γαστρς τχθης πρ ωσφρου, κ Πατρς μτωρ πρ τν ανων, κν ρειος κτσμα σε, κα ο Θεν δοξζει, τλμη συνπτων σε τν κτστην, τος κτσμασιν φρνως, λην πυρς το αωνου, αυτ θησαυρζων· λλ» Σνοδος ν Νικα, Υν Θεο σε νεκρυξε Κριε, Πατρ κα Πνεματι σνθρονον. κστηθι φρττων οραν, Ερμς η, χος πλ. β κστηθι φρττων οραν, κα σαλευθτωσαν τ θεμλια τς γς· δο γρ ν νεκρος λογζεται, ν ψστοις οκν, κα τφ σμικρ ξενοδοχεται, ν Παδες ελογετε, ερες νυμνετε, λας περυψοτε, ες πντας τος ανας. λπς το κσμου γαθ, κθισμα, χος πλ. β λπς το κσμου γαθ, Θεοτκε Παρθνε, τν σν κα μνην φοβερν προστασαν ατομεν, σπλαγχνσθητι ες προσττευτον λαν, δυσπησον τν λεμονα Θεν, υσθναι τς ψυχς μν, κ πσης πειλς, μνη ελογημνη. ν τ στερρ τς πστεως, Ερμς γ, χος πλ. β |
| Κα πλιν λγει· Κα πιστεεις ατ; Κα ποκρνεται· Πιστεω ατ, ς Βασιλε κα Θε. Κα λγει τ Σμβολον τς πστεως· Πιστεω ες να Θεν, Πατρα Παντοκρτορα, Ποιητν ορανο κα γς, ρατν τε πντων κα ορτων. Κα ες να Κριον ησον Χριστν, τν Υν το Θεο, τν μονογεν, τν κ το Πατρς γεννηθντα πρ πντων τν ανων. Φς κ Φωτς, Θεν ληθινν, κ Θεο ληθινο, γεννηθντα, ο ποιηθντα, μοοσιον τ Πατρ, δι ο τ πντα γνετο. Τν δι μς τος νθρπους κα δι τν μετραν σωτηραν κατελθντα κ τν ορανν κα σαρκωθντα κ Πνεματος γου κα Μαρας τς Παρθνου κα νανθρωπσαντα. Σταυρωθντα τε πρ μν π Ποντου Πιλτου, κα παθντα κα ταφντα. Κα ναστντα τ τρτ μρ κατ τς Γραφς. Κα νελθντα ες τος ορανος κα καθεζμενον κ δεξιν το Πατρς. Κα πλιν ρχμενον μετ δξης, κρναι ζντας κα νεκρος· ο τς βασιλεας οκ σται τλος. Κα ες τ Πνεμα τ γιον, τ Κριον, τ Ζωοποιν, τ κ το Πατρς κπορευμενον, τ σν Πατρ κα Υ συμπροσκυνομενον κα συνδοξαζμενον, τ λαλσαν δι τν Προφητν. Ες Μαν, γαν, Καθολικν κα ποστολικν κκλησαν. μολογ ν Βπτισμα ες φεσιν μαρτιν. Προσδοκ νστασιν νεκρν. Κα ζων το μλλοντος ανος. μν. Κα ταν πληρσ τ γιον Σμβολον, λγει πλιν πρς ατν κ τρτου· Συνετξω τ Χριστ κ.λπ., ποκρινομνου καθ καστον το Κατηχουμνου το ναδχου, ς ερηται. ρωτηθντος δ τρς, κα κ τρτου επντος τ γιον Σμβολον, ρωτ ατν κ τρτου· Συνετξω τ Χριστ; Κα ποκρνεται· Συνεταξμην. Κα λγει ερες· Κα προσκνησον ατ. Κα προσκυνε λγων· Προσκυν Πατρα, Υν, κα γιον Πνεμα, Τριδα μοοσιον κα χριστον. ερες, κφνως· Ελογητς Θες, πντας νθρπους θλων σωθναι κα ες πγνωσιν ληθεας λθεν, νν κα ε κα ες τος ανας τν ανων. μν. Κα οτως πεχεται λγων· Το Κυρου δεηθμεν. Δσποτα, Κριε, Θες μν, προσκλεσαι τν δολν σου (τνδε) πρς τ γιν σου φτισμα, κα καταξωσον ατν τς μεγλης τατης χριτος το γου σου Βαπτσματος. |
| μεταστροφ στην Ορθοδοξα – και αγπη 234 Ορθοδοξας ρνηση 240 Πθη για βλ. Χριστο Πθη για πθος 37 κ.ε., 114, 115, 124, 135, 141, 153, 210, 257, 291 πθους περιφρνηση 38 παθν αγνας βλ. αγνας κατ παθν – ανπαυση 94, 223, 281–283, 288 – απαλλαγ 278 – αποχ 275 – δικαιολογα 146 – εκκοπ 166, 210, 276, 287 παιδι 204 Παλαι Διαθκη βλ. ευρετριο αγιο– γραφικν χωρων Παλαις Διαθκης ερμηνεα 94 πλη πνευματικ 117, 123, 152 παλληκαρι πνευματικ 97 Παναγα 212 Παρδεισος 113 Παραδεσου εσοδος 166 παραθρησκεα 233, 236 κ.ε. παρακολοθηση απ πνευματικ βλ. πνευματικο παρακολοθηση – εαυτο 59, 72, 125, 137–146, 153, 157, 260 παραπλνηση 235–238, 249 παρπονο 72 παρατρηση 72, 86, 88, 91, 291 παρατηρσεως αντιμετπιση 288 – αποδοχ 266 παραχρηση Θεο 122 παρεξγησης αντιμετπιση 93 παρηγορι 95, 284 – ανθρπινη 171, 250 – θεα 73, 123, 130, 136, 165, 169, 263, 275 βλ. και μετνοια και παρηγο– ρι θεα Παρθνιος Λαμψκου γιος 199 πατρας πνευματικς 291 Πατρες γιοι 276 περα 86, 139–140, 154, 162 πειρασμς 20, 30, 36, 42, 57, 58, 61, 214 πειρασμο 117, 120–122, 123, 260 πειρασμν αντιμετπιση 121, 122, 252 – αποφυγ 121 πνθος χαροποι 165 Πεντηκοστιανς 227–228 περιργεια 56 περιουσας διανομ 100 περισπασμς 56 κ.ε., 151 περισυλλογ 157 περιφρνηση 78 κ.ε. Πτρος Απστολος 52, 162 Πηδλιο 278 Πηδαλου καννων εφαρμογ 277, 278 πστη 47, 120, 188 – στον εαυτ 236 πστεως ρνηση 181 κ.ε., 194, 228 – ορθοδξου ομολογα 239 πιστς 191 πλανεμνος 220, 221, 222–223, 227–240 – και εκμετλλευση κσμου 222 κ.ε., 225 – και εξομολγηση 225 – και μετνοια 225 κ.ε. πλανεμνου απτη 222 – αποκλυψη 224 – διρθωση 225–226 – κρυγμα 225 – λγια 219 κ.ε. – οπαδς 225, 226 – τχνη 223, 224 – χαρακτηριστικ 219–220 – χαρσματα 223–225 πλνη 41 κ.ε., 73, 96, 129, 150, 167, 209– 226, 232, 246 κ.ε., 249 – και σκηση 209–210, 220 κ.ε. – και τρλλα 220–221 – και υπερηφνεια 213, 219, 230 – και φαντασα 211 πλνης ατια 41–42, 209 – αποκλυψη 225 – προδιθεση 209 πληροφορα εσωτερικ 135 |
| χος β " Ερμς « νθραξ τ σαα προοφθες, λιος παρθενικς π γαστρς ντειλε, τος ν σκτει πεπλανημνοις, θεογνωσας φωτισμν δωρομενος». Λυτροσαι τν μετρτων με κακν Κριε, περβολ ς γαθς χρησττητος, ν Σπηλα κ τς Παρθνου ν Βηθλεμ, ποτεχθες ς νθρωπος. Μετ σαρκς νν προελθν Κριος, δι» εσπλαγχναν τος βροτος υσμενος, δυναστεας το ρχεκκου, ες ορανος ναγαγν θωσε. Νν κει ν λλοτρ, Χριστς σματι, ν τος δοις, ξενωθμεν παντες, τν τμων παθν, κα τοτον δεξμεθα, σαρκ τικτμενον. Κανν β», δ ε», τερος Προερτιος χος πλ. β " Τ θε φγγει σου γαθ Το φραθ οκος Βηθλεμ, ρχων ξελεσεται κ σο, ν σραλ προσκαλομενος, θνη πωσμνα, ς προηγρευσεν, ν Πνεματι Μιχαας, καταυγαζμενος. Ποιμναι πομνιον αυτο, μνος ν σχ ησος, κ τς Παρθνου τεχθσεται, κρων ως γς δ μεγαλυνθσεται, Προφτης θεηγρος, πλαι προγγειλε. Θες νθρποις μοιωθες, πτωχεει σαρκ, να μς, καταπλουτσ τ δξ ατο, κα Σπηλα τκτεται χρητος, τοτον εθε γνμ ποδεξμεθα. Θεοτοκον ομφααι πσαι το δυσμενος, χραντε πανμωμε γν, ντως ες τλος ξλιπον· Σ γρ τν πντων Θεν κησας, τν λγχ καθελντα τοτου τ φραγμα. Κανν γ», δ ε», τν γων χος γ " Τν σν ερνην Τν ξ λου λιον, Χριστν ο Μρτυρες, κ τς Παρθνου μν πιφανντα σαρκ, κηρττουσι τ κσμ, τ θλσει τς σεπτς μολογας ατν. Ττου κα Κρπου κλματα, φθητε Μρτυρες, ς κ τς Παλου φυτεας ναθλλοντες, καρπος μολογας, κ χειλων τ Χριστ προσενγκαντες. Ο τς ερνης τρφιμοι, κα πολεμων χθρο, τας κεσαις μν, γιοι Μρτυρες, πρεσβεσατε ερνην, κα κακν παλλαγν δοθναι πσιν μν. Νυκτομαχοσης γιοι, τς κκλησας Χριστο, ς φαεινο τος ν γ, φωστρες φθητε, τν νκτα τς γνοας, πελανοντες τ αγλ τν θαυμτων μν. Θεοτοκον ν Βηθλεμ ντειλε, Χριστς πντων αγ, κ τς Παρθνου Μητρς, λμψας τ κσμ τ φς, κα σπερ ν μρ, καταλμπει τος πιστος, ς τος Μγοις στρ. |
| Θες Λγος πνταρχος, χραντον δμον. μοσθενος δ κα συνουσιουμνου, Νν γκατοικζεται Πνεματος φος. Καταβασα χος βαρς «Τ δι τν φβον σου ληφθν Κριε, ν γαστρ τν Προφητν, κα κυηθν π τς γς πνεμα σωτηρας, ποστολικς καρδας κτζει καθαρς, κα ν τος πιστος εθς γκαινζεται· φς γρ κα ερνη, διτι τ σ προστγματα». Καταβασα χος δ «Λυτριον κθαρσιν μπλακημτων, Πυρπνοον δξασθε Πνεματος δρσον, τκνα φωτμορφα τς κκλησας· Νν κ Σιν γρ ξελλυθε νμος, γλωσσοπυρσμορφος Πνεματος χρις». Κανν α, δ ς χος βαρς Ερμς «Ναυτιν τ σλ, τν βιοτικν μελημτων, συμπλοις ποντομενος μαρταις, κα ψυχοφθρ θηρ προσριπτομενος, ς ωνς Χριστ βο σοι· κ θανατηφρου με βυθο νγαγε». κ το Πνεματς σου, σρκα π πσαν, ς επας, πλουσως ξχεας, κα πληρθη τς σς σμπασα γνσεως Κριε· τι κ Πατρς Υς ρρεστως φυς, κα τ Πνεμα μερστως πρεισιν. Κανν β, δ ς χος δ Ερμς «λασμς μν Χριστ κα σωτηρα, Δεσπτης λαμψας κ τς Παρθνου, ν, ς Προφτην θηρς κ θαλαττου, Στρνων ωνν, τς φθορς διαρπσς, λον τν δμ, παγγεν πεπτωκτα». μερτν μν εθς ν τος γκτοις, Αωνως ξουσι Πνεμα καινσαις, Πατροπροβλτως πντοτε ξυνημμνον, λης πεχθος καυστικν μολυσμτων, που τε φρενν υπτικν Παντοκρτορ. ρεκτν ξωμα τος ποστλοις, Σιωνταις μμνουσι σν παρουσαν, Γνρισμα Πνεμα πατρογενντου Λγου, Λσχην πην τν θνν ποππυσμτων, κιστα δεικνς, πυρπνως καθιδρεις. Καταβασα χος βαρς «Ναυτιν τ σλ, τν βιοτικν μελημτων, συμπλοις ποντομενος μαρταις, κα ψυχοφθρ θηρ προσριπτομενος, ς ωνς Χριστ βο σοι· κ θανατηφρου με βυθο νγαγε». Καταβασα χος δ «λασμς μν Χριστ κα σωτηρα, Δεσπτης λαμψας κ τς Παρθνου, ν, ς Προφτην θηρς κ θαλαττου, Στρνων ωνν, τς φθορς διαρπσς, λον τν δμ, παγγεν πεπτωκτα». Κοντκιον χος πλ. δ τε καταβς τς γλσσας συνχεε, διεμριζεν θνη ψιστος· τε το πυρς τς γλσσας δινειμεν, ες ντητα πντας κλεσε, κα συμφνως δοξζομεν τ πανγιον Πνεμα. |
|
|
