| δ γ, Κανν Σταυροαναστσιμος. – κτηχος χος πλ. β Σ τν π δτων Τφ τριημερεσας, νστησας ζωοποι γρσει, τος πρν θανατωθντας, ο καταδκης λυμενοι, χαρμονικς γλλοντο. δο λτρωσις, λθες, Κριε, κραυγζοντες. Δξα τ σ γρσει, Σωτρ μν, τι μς ξ δου, φθορς κα το θαντου, ρρσω ς παντοδναμος, κα μελδοντες λγομεν· οκ στιν γιος, πλν σου Κριε φιλνθρωπε. Θεοτοκον Σ τν κ σο τεχθντα, ς βλεψας τιτρωσκμενον λγχ, τρθης τν καρδαν περαγα πανμωμε, κα θαμβουμνη λεγες· Τ σοι πδωκε, τκνον, δμος παρνομος; δ γ, Κανν τς Θεοτκου. – κτηχος χος πλ. β Οκ στιν γιος ευστν μου σρκα κα θνητν, πναγνε Θεομτορ, κ γαστρς σου φρστως, προσλαβν γαθς, κα φθαρτσας ατν, αωνως αυτ συνδησε. Θεν σαρκομενον κ σο, καθορντες Παρθνε, ξεπλττοντο φβ, τν γγλων ο χορο, κα ς Μητρα Θεο, σιγτοις μνοις σε γεραρουσιν. ξστη ρος νοητν, βλπων σε Προφτης, Δανιλ ξ ο λθος, τμθη νευ χειρν, κα τν δαιμνων βωμος, Θεομτορ κραταις συντριψεν. Ο σθνει λγος σε βροτν, οτε γλσσα Παρθνε, εφημσαι ξως· κ σο γρ νευ σπορς, ζωοδτης Χριστς, σαρκωθναι Πναγνε ηδκησε. δ δ, Κανν ναστσιμος. – κτηχος χος πλ. β Ερμς «Χριστς μου δναμις, Θες κα Κριος, σεπτ κκλησα θεοπρεπς, μλπει νακρζουσα, κ διανοας καθαρς, ν Κυρ ορτζουσα». Τ ξλον νθησε, Χριστ τς ντως ζως· Σταυρς γρ πγη κα ρδευθες, αματι κα δατι, ξ κηρτου σου πλευρς, τν ζων μν βλστησεν. Οκ τι φις μοι ψευδς, τν θωσιν ποβλλει· Χριστς γρ θεουργς, τς νθρπων φσεως, νν κωλτως τν τρβον, τς ζως μοι νεπτασεν. Θεοτοκον ς ντως φθεγκτα, κα κατληπτα, τ τς σς Θεοτκε θεοπρεπος, πφυκε κυσεως, τος π γς κα ορανο, ειπρθενε μυστρια. δ δ, Κανν Σταυροαναστσιμος. – κτηχος χος πλ. β Τν ν Σταυρ σου Τν τμιον Σταυρν σου σβομεν, κα τος λους Χριστ, κα τν γαν λγχην, σν τ καλμ, στφανον τν ξ κανθν· διν κ τς το δου φθορς ρρσθημεν. Τφος Σωτρ σε πεδξατο, κουσως νεκρν, πρ μν φθντα, λλ οδαμς δεδνηται Λγε κατασχεν· ς Θες γρ νστης, σζων τ γνος μν. Θεοτοκον Θεοκυτορ ειπρθενε, Σωτρα Χριστν, βροτος ποτεκοσα, κινδνων, κα κολσεων, λτρωσαι μς, τος προσφεγοντας πστει, τ θε σκπ σου. |
| Κανν β, δ α, τς Θεοτκου, ο κροστιχς χος α, Νικηφρου Καλλστου το Ξανθοπολου ναστσεως μρα Νν πηγσαις μοι Παρθνε, Θεοτκε Πηγ, χριν διδοσα λγου, ς νυμνσω σου πηγν, τν βλυστνουσαν ζων, κα χριν πιστος· σ γρ νυπστατον Λγον πγασας. ατρεον πρ φσιν, νας σου σεμν, δεκνυται πσι Κρη· κ γρ θαντου προφανος τος προστρχοντας πιστος, σαφς νιστ, κα πσι τν φθονον, ναβλζει γλυκτητα. Καταρρεις ορανθεν κεντως μν, χριτας ντως μνη· τν γρ τυφλττοντα ποιες, ναβλπειν πρς τ φς, βορβρ καιν, φωνσασα νωθεν, πρ ννοιαν τ Λοντι. κοιν φιλοτιμα, το βροτεου σεμν, Χαρε Μαρα, Χαρε· γρ τν λων ποιητς, π σο ς περ σταγν, κατβη σαφς, Πηγν σε θνατον, ναδεξας Θενυμφε. Καταβασα «ναστσεως μρα λαμπρυνθμεν Λαο, Πσχα Κυρου, Πσχα· κ γρ θαντου πρς ζων, κα κ γς πρς ορανν, Χριστς Θες, μς διεββασεν, πινκιον δοντας». Χριστς νστη... γ ναστς ησος π το τφου καθς προεπεν, δωκεν μν τν ανιον ζων κα μγα λεος. Κανν α, δ γ, το Πσχα χος α Ερμς «Δετε πμα πωμεν καινν, οκ κ πτρας γνου τερατουργομενον, λλ φθαρσας πηγν, κ τφου μβρσαντος Χριστο, ν στερεομεθα». Νν πντα πεπλρωται φωτς, ορανς τε κα γ, κα τ καταχθνια· ορταζτω γον πσα κτσις, τν γερσιν Χριστο, ν στερωται. Χθς συνεθαπτμην σοι Χριστ συνεγερομαι σμερον ναστντι σοι, συνεσταυρομην σοι χθς, ατς με συνδξασον Σωτρ, ν τ βασιλε σου. Κανν β, δ γ, τς Θεοτκου χος α Δετε πμα πωμεν καινν Φωτεινν σε γιον ναν, το Δεσπτου τν λων Κρη πσταμαι, κα φθαρσας πηγν, τ δωρ προρρουσαν Χριστν, ξ ο ποτιζμεθα. σην χριν Δσποινα Πηγ, Ατοκρτορι δδως ορων τν προδον πεχομνην δεινς, το λθου πστασιν φρικτν, τ δατι λσασαν. ει χρις φθονος κ σο, Θεοτκε Παρθνε χδην πηγζουσα χωλο σκιρτσιν ν σο, λεπρν καθαρζεται πληθς, κα Δαμονες πνγονται. λοις νμεις ασιν πιστος, βασιλεσι, δημταις, κα πνησιν, ρχουσι, πτωχος, πλουσοις κοινς, τ δωρ προχουσα Πηγ, ποκιλον φρμακον. |
| Δξα... Φς κα φτα ζων τε δοξζω σε, κα ζως πανευσεβς, Πτερ Λγε, κα Πνεμα τ γιον, τρισυπστατε μονς, διαρετον κρτος, Θετης σγχυτε, γιος, γιος, γιος, βον, σν τας νω δυνμεσι. Κα νν ... Θεοτοκον Φωτοφρου προλθε νηδος σου, μγας λιος Χριστς, κα τν κσμον φτισεν χραντε, πιλμψεσι φαιδρας, κα τ σκτος ξρε, τ τς παραβσεως· θεν μνομν σε, πντων ς αταν καλν Θεονμφευτε. Καταβασα γγελος βα τ κεχαριτωμν· γν Παρθνε, χαρε, κα πλιν ρ· Χαρε· σς υς νστη τριμερος κ τφου. Συμφνως Παρθνε, σ μακαρζομεν πιστο· Χαρε πλη Κυρου· χαρε πλις μψυχε· χαρε, δι ς μν λαμψε, σμερον φς το κ σο τεχθντος, τς κ νεκρν ναστσεως. ξαποστειλριον το Πσχα χος β Σαρκ πνσας ς θνητς, Βασιλες κα Κριος, τριμερος ξανστης, δμ γερας κ φθορς, κα καταργσας θνατον, Πσχα τς φθαρσας, το κσμου σωτριον. ξαποστειλριον το Παραλτου χος β Γυνακες κουτσθητε πστη φιλνθρωπος, κα πανοικτρμων Κριος, Προβατικ κολυμβθρ, το θεραπεσαι τς νσους, ερε δ κατακεμενον, νθρωπον πλεστοις τεσι, κα πρς ατν βησεν· ρον τν κρββατον, θι, πρς τς δος τς εθεας. Ες τος Α ν ο υ ς Στιχηρ ναστσιμα τς κτωχου χος γ Δετε πντα τ θνη, γντε το φρικτο μυστηρου τν δναμιν• Χριστς γρ Σωτρ μν, ν ρχ Λγος, σταυρθη δι μς, κα κν τφη, κα νστη κ νεκρν, το σσαι τ σμπαντα. Ατν προσκυνσωμεν. χος γ Διηγσαντο πντα τ θαυμσια, ο φλακς σου Κριε, λλ τ συνδριον τς ματαιτητος, πληρσαν δρων τν δεξιν ατν, κρπτειν νμιζον τν νστασν σου, ν κσμος δοξζει. λησον μς. χος γ Χαρς τ πντα πεπλρωται, τς ναστσεως τν περαν εληφτα. Μαρα γρ Μαγδαλην, π τ μνμα λθεν, ερεν γγελον π τν λθον καθμενον, τος ματοις ξαστρπτοντα κα λγοντα• Τ ζητετε τν ζντα μετ τν νεκρν, οκ στιν δε, λλ γγερται, καθς επε, προγων ν τ Γαλιλα. χος γ ν τ φωτ σου Δσποτα, ψμεθα φς φιλνθρωπε• νστης γρ κ τν νεκρν, σωτηραν τ γνει τν νθρπων δωρομενος, να σε πσα κτσις δοξολογ, τν μνον ναμρτητον. λησον μς. |
| τι Χριστς νστη τν θνατον πατσας κα τος νεκρος γερας, λαο, γαλλισθε. Ω Πσχα τ μγα, κα ερτατον Χριστ· σοφα κα Λγε, το Θεο κα δναμις· δδου μν κτυπτερον, σο μετασχεν, ν τ νεσπρ, μρ τς βασιλεας σου. Κανν β, δ θ, τς Θεοτκου Δξα... Μεγλυνον, ψυχ μου, τς τρισυποσττου κα διαιρτου Θετητος τ κρτος. Συμφνως Παρθνε, σ μακαρζομεν πιστο· Χαρε πλη Κυρου· χαρε πλις μψυχε· χαρε, δι ς μν λαμψε, σμερον φς το κ σο τεχθντος, τς κ νεκρν ναστσεως. Κα νν... Χαρε, Παρθνε, χαρε· χαρε, ελογημνη· χαρε, δεδοξασμνη, σς γρ Υς νστη τριμερος κ τφου. Εφρανου, γλλου, θεα πλη το φωτς· γρ δνας ν τφ, ησος ντειλε, λμψας λου φαιδρτερον, κα τος πιστος πντας καταυγσας, θεοχαρτωτε Δσποινα. Κανν γ, δ θ, το Παραλτου χος γ Ερμς ν Σινα τ ρει κατεδ σε, ν τ βτ Μωσς, τν φλκτως τ πρ τς Θετητος, δεξαμνην ν γαστρ, Δανιλ δ σε εδεν, ρος λατμητον, βδον βλαστσασαν, σαας κκραγε, τν κ ζης Δαυδ. ησο π ξλου ψομενος, συνανψωσας μς, κα τεθες κουσως ν μνματι, κ μνημτων τος νεκρος, ξανστησας πντας, μνοντας τ κρτος σου τ κατληπτον, κα τν δυναστεαν τν σν τν ττητον. ραιτατος τφου ντειλας, ς νυμφος κ παστο, ραιτατε Λγε, κα λυσας τ το δου μειδς, κα δεσμτας ξρας, συμφνως κραυγζοντας· Δξα τ δξ σου, δξα ησο Θες τ γρσει σου. Στεναγμος τε κα δκρυα φρουσαι, μετ μρων ν σπουδ, τ πανγιον μνμα κατλαβον α γυνακες, κα Χριστο διδσκοντο πστει τν νδοξον γερσιν, ν ορτζομεν, ν γαλλισει ψυχς εφραινμενοι. κολοθει σις το σματος, τ προστξει σου Χριστ, κα ρτο πρην Παρλυτος, διερχμενος σπουδ, κα τν κρββατον φρων φ ν κατεκλνετο, τεσι πλεοσιν, νυμνολογν τν πολλν δυναστεαν σου. Φωτισμν μν ατησαι μγιστε, ρχιστρτηγε, ε τ μεγλ φωτ παριστμενος, κα ερνευσον μν, τν ζων πηρεαις, πντοτε το φεως, κα περιστσεσι, βου δονουμνην ε ξιγαστε. |
| Κανν α», δ δ», Προερτιος χος πλ. β " Ερμς «Τν κ Παρθνου παρουσαν σου, προορν ββακομ, ξεστηκς βα. Σ κ Θαιμν σαρκομενος, κεις Λυτρωτ, τν δμ πωσμνον, νακαλσασθαι». γγζει κει νν Κριος, προσδοκα θνν, κα σωτηρα κσμου· ετρπιζε τ Σπλαιον, πλις Βηθλεμ, κα σν Μγοις Ποιμνες, δρμ προφθσατε. ωμαλετητι Θετητος, συγκραθες τος βροτος, νσει συγχτ, σαρκς ν μοιματι, Στερ τν δμ, φθαρτζεις κα σζεις, ν τ προσλμματι. Λγος σρξ φθες παχνεται, κα σκηνο ν μν, ρρτ προμηθε· δετε πιστο κατδωμεν, δξαν τν ατο, δξαν ς Μονογενος, παρ Θεο κα Πατρς. Κανν β», δ δ», τερος Προερτιος χος β " λλυθας κ Παρθνου κτσις νν, τν παλαωσιν πσαν πρριψον, τν Κτστην κτιζμενον, κα καινουργοντ σε βλπουσα, νπιον γενμενον, κα πρς τ πρην σε, κλλος πανγοντα. Θαυμζοντες, τν παρδοξον τκον φστανται, Μγοι δηγομενοι, θε στρι, κα βλπουσιν, λιον νσχοντα, Παρθενικς κ Νεφλης, δρα φροντες. δο κει, Παρθνος ς δμαλις φρουσα, τν μσχον γγστριον, τν σιτευτν φαιρομενον, κσμου μαρτματα, γαλλισθω, κτσις ορτζουσα. Κηργματα, Προφητν το Χριστο τν νδειξιν, μηνοντα εληφε, σμερον πρας σωτριον· λθε γρ πφανε, δι σαρκς, τος ν σκτει κινδυνεουσιν. Κανν γ», δ δ», τς γας χος β " λλυθας κ Παρθνου λλυθας, σαρκωθες κ Παρθνου ψιστος, σαυτ μνηστευσμενος, τ τν Παρθνων συστματα, σ μνον ποθσαντα, τν τν Παρθνων, Νυμφον γνωριζμενον. Γενσεως, σαρκικς ξεδσω τ κλυμμα, παλιγγενεσας δ, τ φθειρμενον νδυμα, Μρτυς παναοδιμε, φωτοειδς, μφισω τ βαπτσματι. ντειλεν, φωσφρος αγ τ καρδ σου, τς πλνης δικουσα, τν κεχυμνην σκοτμαιναν, φγγει τ τς χριτος, Μρτυς Χριστο, Εγενα καλλιπρθενε. Κοσμως σου, κα ραως τν βον φαδρυνας, σκσει τ πρτερον, σαρκς τ πθη μαρνασα, στερον θλσει δ, περιφανς, Εγενα διαλμψασα. Θεοτοκον περτρα, τν γγλων γνου Πανμνητε, το Πατρς γεννσασα, βουλς μεγλης τν γγελον, νθρωπον γενμενον, δι πολλν, εσπλαγχναν τν φιλνθρωπον. |
| 3. κατενει δ νρ κενος τν οκοδομν κριβς, στε ατν καθ’ να λθον ψηλαφν. κρατν δ τινα βδον τ χειρ κατ να λθον τν κοδομημνων τυπτε. 4. κα ταν πτασσεν, γνοντο ατν τινς μλανες σε σβλη, τινς δ κολοβο, τινς δ οτε λευκο οτε μλανες, τινς δ τραχες κα μ συμφωνοντες τος τροις λθοις, τινς δ σπλους πολλος χοντες· αται σαν α ποικιλαι τν λθων τν σαπρν ερεθντων ες τν οκοδομν. 5. κλευσεν ον πντας τοτους κ το πργου μετενεχθναι κα τεθναι λθους κα μβληθναι ες τν τπον ατν. 6. κα πηρτησαν ατν ο οκοδομοντες, κ τνος ρους θλ νεχθναι λθους κα μβληθναι ες τν τπον ατν. κα κ μν τν ρων οκ κλευσεν νεχθναι. 7. κα ργη τ πεδον, κα ερθησαν λτοι λαμπρο τετργωνοι, τινς δ κα στρογγνυλοι. σοι δ ποτε σαν λθοι ν τ πεδ κεν, πντες νχθησαν κα δι τς πλης βαστζοντο π τν παρθνων. 8. κα λτομθησαν ο τετργωνοι λθοι κα τθησαν ες τν τπον τν ρμνων· ο δ στρογγλοι οκ τθησαν ες τν οκοδομν, τι σκληρο σαν ες τ λατομηθναι ατος κα βραδως γνοντο. τθησαν δ παρ τν πργον, ς μελλντων ατν λατομεσθαι κα τθεσθαι ες τν οκοδομν· λαν γρ λαμπρο σαν. 84 1. Κα ρξμενοι πρτον τος μλανας κατενοομεν λθους. κα οοι κ τς οκοδομς τθησαν. τοιοτοι κα ερθησαν. κα κλευσεν ατος ποιμν κ το πργου μετενεχθναι κα χωρισθναι. 2. ετα κατενησε τος ψωριακτας, κα λαβν λατμησε πολλος ξ ατν κα κλευσε τς παρθνους ραι ατος κα βαλεν ες τν οκοδομν. κα ραν ατος α παρθενοι κα θηκαν ες τν οκοδομν το πργου μσου. τος δ λοιπος κλευσε μετ τν μελνων τεθναι· κα γρ κα οτοι μλανες ερθησαν. 3. ετα κατενει τος τς σχισμς χοντας· κα κ τοτων πολλος λατμησε κα κλευσε δι τν παρθνων ες τν οκοδομν πενεχθναι· ξτεροι δ τθησαν, τι γιστεροι ερθησαν. ο δ λοιπο δι τ πλθος τν σχισμτων οκ δυνθησαν λατομηθναι· δι τατην ον τν αταν πεβλθησαν π τς οκοδομς το πργου. |
| Τας πρεσβεαις τς Θεοτκου. . . Στχ.δ». γιον κα φοβερν τ νομα ατο. Τας πρεσβεαις τς Θεοτκου. . . Δξα. . . Κα νν. . . Τας πρεσβεαις τς Θεοτκου. . . ντφωνον Β´. χος β Στχ.α». Μακριος νρ, φοβομενος τν Κριον, ν τας ντολας ατο θελσει σφδρα. Σσον μς Υ Θεο, κ Παρθνου τεχθες, ψλλοντς σοι· λληλοα. Στχ.β’. Δυνατν ν τ γ σται τ σπρμα ατο, γενε εθων ελογηθσεται. Σσον μς Υ Θεο. . . Στχ.γ». Δξα κα πλοτος ν τ οκ ατο, κα δικαιοσνη ατο μνει ες τν ανα το ανος. Σσον μς Υ Θεο. . . Στχ.δ " . ξαντειλεν ν σκτει φς τος εθσιν· λεμων κα οκτρμων κα δκαιος. Σσον μς Υ Θεο. . . Δξα. . . Κα νν. . . μονογενς Υς κα Λγος το Θεο. . . ντφωνον Γ´. χος δ Στχ.α». Επεν Κριος τ Κυρ μου· Κθου κ δεξιν μου, ως ν θ τος χθρος σου ποπδιον τν ποδν σου. γννησς σου Χριστ Θες μν, ντειλε τ κσμ, τ φς τ τς γνσεως· ν ατ γρ ο τος στροις λατρεοντες, π στρος διδσκοντο, σ προσκυνεν, τν λιον τς δικαιοσνης, κα σ γινσκειν ξ ψους νατολν, Κριε δξα σοι. Στχ.β». βδον δυνμεως ξαποστελε σοι Κριος κ Σιν, κα κατακυρευε ν μσ τν χθρν σου. γννησς σου Χριστ Θες μν. . . Στχ.γ». Μετ σο ρχ ν μρ τς δυνμες σου, ν τας λαμπρτησι τν γων σου. γννησς σου Χριστ Θες μν. . . Εσοδικν κ γαστρς πρ ωσφρου γννησ σε· μοσε Κριος, κα ο μεταμεληθσεται. Σ ερες ες τν ανα, κατ τν τξιν Μελχισεδκ. Σσον μς Υ Θεο, κ Παρθνου τεχθες, ψλλοντς σοι· λληλοα. Προκεμενον. χος πλ. δ Πσα γ προσκυνηστωσν σοι κα ψαλτωσν σοι. Στχ. λαλξατε τ Κυρ πσα γ. Πρς Γαλτας πιστολς Παλου τ Ανγνωσμα 4:4–7 δελφο, τε λθε τ πλρωμα το χρνου, ξαπστειλεν Θες τν υν ατο, γενμενον κ γυναικς, γενμενον π νμον, να τος π νμον ξαγορσ, να τν υοθεσαν πολβωμεν. Οτι δ στε υο, ξαπστειλεν Θες τ Πνεμα το υο ατο ες τς καρδας μν, κρζον· ββ πατρ. στε οκτι ε δολος, λλ υς· ε δ υς, κα κληρονμος Θεο δι Χριστο. |
| Χριν ναον μν, ναβλζεις κ πηγν το σωτηρου, ρδευμενος Μκαρ, κα διασζεις μς, κινδνων κα παθν κα θλψεων, τος πιτελοντας, τν σν γαν μνμην. γγελικς π τς γς, διανο καθαρ πολιτεσω, κα γγλοις συνφθης, πολυθες τς σαρκς· μνετε βον τν φιλνθρωπον, κα περυψοτε, ες πντας τος ανας. Θεοτοκον Τν κ Πατρς μονογεν, γεννηθντα θεκς πρ τν ανων, π» σχτων τεχθντα, κ τς Παρθνου σαρκ, μνετε τ ργα ς Κριον, κα περυψοτε, ατν ες τος ανας. Ερμς «Τν ν καμν το πυρς, τν βραων τος Παισ συγκαταβντα, κα τν φλγα ες δρσον, μεταβαλντα Θεν, μνετε τ ργα ς Κριον, κα περυψοτε ες πντας τος ανας». Κανν α», δ θ», το σου θανασου χος πλ. δ " ξστη π τοτ γνεαν, σωφροσνην κα καθαρν, πολιτεαν κα βον κβδηλον, κα γωγν, σαρκος καθπερ π τς γς, τετελεκς νδραμες, πρς τς ορανους διατριβς, κα πσι συναγλλ, σοις κα δικαοις, καθικετεων πρ πντων Χριστν. Μεγλως μεγαλνας π τς γς, τν οκεον Δεσπτην κα μλεσι, τος σεαυτο, δι θεωρας κα πρακτικς, τοτον δοξσας νδοξος, φθης κα περβλεπτος πανταχο, γνου θεοφρε· τν ρετν γρ οδεν, ντως αδεσθαι κα πολμιος. νθης σωμτων τας στρατιας, κα σων χορος συνηρθμησαι, κα κλεκτος, πσι συγχορεεις μετεσχηκς, τς ληθος θεσεως, κα τς θαντου Πτερ ζως, μεθ» ν πρ τς πομνης, τς σς διαλεπτως, τν σν Δεσπτην καθικτευε. Θεοτοκον Νας γιασμνος χωρητικς, το νς τς Τριδος πρχουσα, ναν σς, Δσποινα θερπων κα εαγς, σεμνεον θανσιος, γειρεν ες δξαν σου κα Τιμν, ν καταπαστως, μ πασ δωρουμνη, τν συμμαχαν τας πρεσβεαις σου. Κανν β», δ θ», το σου Λαμπαδο χος πλ. β " Τν κ Θεο Θεν Λογον δι» μς ν σπηλα, γεννηθες κ Παρθνου, σπηλα κεκρυμμνην ερς, λαμπαδουχ το Πνεματος, Λαμπαδ θεοφρε, πιστος ποκαλπτει τν σεπτν, τν λειψνων σου θκην, πηγζουσαν ματα. σκητικς γωνσω, τν γνα τελσας, κα πσας τς παγδας το χθρο, πατσας διασζεις κ φθορς, τος τιμντς σε πθ, παμμκαρ θεοφρε Λαμπαδ, δηγν μς Πτερ, πρς τρβον τν ορνιον. |
| Θεοτοκον το χου πλ. α Χαρε πλη Κυρου διδευτος, χαρε τεχος κα σκπη τν προστρεχντων ες σ, χαρε χεμαστε λιμν κα πειργαμε, τεκοσα ν σαρκ τν Ποιητν σου κα Θεν, πρεσβεουσα μ λλεπς, πρ τν νυμνοντων, κα προσκυνοντων τν Τκον σου. Θεοτοκον το χου πλ. β τν ελογημνην καλσας σου Μητρα λθες π τ πθος κουσ βουλ, λμψας ν τ Σταυρ, ναζητσαι θλων τν δμ, λγων τος γγλοις· Συγχρητ μοι, τι ερθη πολομνη δραχμ, πντα σοφς οκονομσας, δξα σοι. Θεοτοκον το χου Βαρς ς τς μν ναστσεως θησαρισμα, τος π σο πεποιθτας Πανμνητε, κ λκκου κα βυθο πταισμτων νγαγε· σ γρ τος πευθνους τ μαρτ, σωσας τεκοσα τν σωτηραν, πρ τκου Παρθνος, κα ν τκ Παρθνος, κα μετ τκον πλιν οσα Παρθνος. Θεοτοκον το χου πλ. δ δι μς γεννηθες κ Παρθνου, κα σταρωσιν πομενας γαθ, θαντ τν θνατον σκυλεσας, κα γερσιν δεξας ς Θες, μ παρδς ος πλασας τ χειρ σου, δεξον τν φιλανθρωπαν σου λεμον, δξαι τν τεκοσν σε Θεοτκον πρεσβεουσαν πρ μν κα σσον Σωτρ μν, λαν πεγνωσμνον. Καθσματα ναστσιμα – κτηχος χος δ ναβλψασαι το τφου τν εσοδον, κα τν φλγα το γγλου μ φρουσαι, α Μυροφροι σν τρμ ξσταντο λγουσαι· ρα κλπη, τ Λστ νοξας Παρδεισον, ρα γρθη, κα πρ πθους κηρξας τν γερσιν, ληθς νστη Χριστς Θες, τος ν δ παρχων ζων κα νστασιν. Δξα... Κατεπλγη ωσφ κουσ σου βουλ, Σταυρν πμεινας Σωτρ, κα ν μνματι καιν, νθρωποι θεντο θνητο, τν δι λγου τ πρατα συστησμενον· θεν δεσμευθες λλτριος, θνατος δεινς σκυλεετο, κα ο ν δ παντες κραγαζον, τ ζωηφρ γρσει σου· Χριστς νστη, ζωοδτης, μνων ες τος ανας. Κα νν... Θεοτοκον, υτμελον Κατεπλγη ωσφ, τ πρ φσιν θεωρν, κα λμβανεν ες νον, τν π πκον ετν, ν τ σπρ συλλψει σου Θεοτκε. Βτον ν πυρ κατφλεκτον, βδον αρν τν βλαστσασαν, κα μαρτυρν μνστωρ σου κα φλαξ, τος ερεσιν κραγαζε· Παρθνος τκτει, κα μετ τκον, πλιν μνει Παρθνος. |
| Томос Константинопольского Собора 1484 года (Τμος τς ν Κωνσταντινουπλει Συνδου (1484 μ.Χ.) Источник Скачать epub pdf ΤΟΜΟΣ ΣΥΝΟΔΙΚΟΣ ΤΗΣ ΕΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΙ ΣΥΝΟΔΟΥ 1484 μ.Χ. (ΠΡΟΣ ΑΠΟΚΗΡΥΞΙΝ ΤΗΣ ΕΝΩΤΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΦΕΡΑΡΡΑΣ – ΦΛΩΡΕΝΤΙΑΣ) γα μεγλη κα οκουμενικ ατη σνοδος, πινεσει κα χριτι θε κα συνδρομ τν μακαρων κα γιωττων πατριαρχν τς βασιλδος τν πλεων Κωνσταντνου συναθροισθεσα ν τ θε κα πανσπτ να τς περαγας Θεοτκου τς Παμμακαρστου, το τε οιδμου κενου, το δη προαποιχομνου, κυρο Μαξμου κα το νν τος οακας τς καθολικς κκλησας θνοντος κυρο Συμεν, ρισε τ ποτεταγμνα: Πιστεομεν ες να Θεν, πατρα παντοκρτορα, ποιητν ορανο κα γς, ρατν τε πντων κα ορτων κα ες να Κριον, ησον Χριστν, τν υν το Θεο τν μονογεν, τν κ το πατρς γεννηθντα πρ πντων τν ανων, φς κ φωτς, Θεν ληθινν κ Θεο ληθινο, γεννηθντα, ο ποιηθντα, μοοσιον τ πατρ δι’ ο τ πντα γνετο, τν δι’ μς τος νθρπους κα δι τν μετραν σωτηραν κατελθντα κ τν ορανν κα σαρκωθντα κ πνεματος γου κα Μαρας τς Παρθνου κα νανθρωπσαντα, σταυρωθντα τ πρ μν π Ποντου Πιλτου κα παθντα κα ταφντα κα ναστντα τ τρτ μρ κατ τς γραφς κα νελθντα ες τος ορανος, κα καθεζμενον κ δεξιν το πατρς, κα πλιν ρχμενον μετ δξης κρναι ζντας κα νεκρος, ο τς βασιλεας οκ σται τλος. Κα ες τ πνεμα τ γιον, τ κριον, τ ζωοποιν, τ κ το πατρς κπορευμενον, τ σν πατρ κα υ συμπροσκυνομενον κα συνδοξαζμενον, τ λαλσαν δι τν προφητν. Ες μαν, γαν, καθολικν κα ποστολικν κκλησαν μολογομεν ν βπτισμα ες φεσιν μαρτιν, προσδοκμεν νστασιν νεκρν κα ζων το μλλοντος ανος. μν. ρκει μν ον ες ντελ τς εσεβεας πγνωσν τε κα σστασιν τ σεπτν τοτο κα γιον τς πστεως σμβολον μετακιντως οτω κεμενον· περ τε γρ πατρς κα υο κα γου πνεματος κδιδσκει τ τλειον κα τν νσαρκον το Θεο λγου οκονομαν ναργς παρστησιν κα οκ δει τιν πρς τοσατην ναδειαν φικσθαι κα τλμην, στε προθεναι τι φελεν ξ ατο. |
|
|
