| Δε γινσκειν τι, ν τ νπτεσθαι τν ερα, μετ τ βπτισμα κα τ χρσμα το παιδου, θος στ παρ τισι ψλλειν, ν μν τ Διακαινησμ βδομδι κα μχρι τς ποδσεως το Πσχα, τς Καταβασας, τς ναστσεως, τοι τ «ναστσεως μρα... » κ.λπ., ν δ τ λοιπ το νιαυτο, τς Καταβασας τς ψσεως το Τιμου Σταυρο, τοι τ «Σταυρν χαρξας... » κ.λπ., ς τινας κα καταχωρζομεν νταθα πρς οκονομαν τν εωθτων. Α´. Το γου Πσχα. δ α´. χος α´. ναστσεως μρα, λαμπρυνθμεν λαο. Πσχα Κυρου, Πσχα· κ γρ θαντου πρς ζων, κα κ γς πρς ορανν, Χριστς Θες, μς διεββασεν, πινκιον δοντας. δ γ´. Δετε πμα πωμεν καινν, οκ κ πτρας γνου τερατουργομενον, λλ φθαρσας πηγν, κ τφου μβρσαντος Χριστο, ν στερεομεθα. δ δ´. π τς θεας φυλακς, θεηγρος ββακομ, σττω μεθ μν κα δεικντω, φαεσφρον γγελον, διαπρυσως λγοντα· Σμερον σωτηρα τ κσμ, τι νστη Χριστς ς παντοδναμος. δ ε´. ρθρσωμεν ρθρου βαθος, κα ντ μρου τν μνον προσοσωμεν τ Δεσπτ, κα Χριστν ψμεθα, δικαιοσνης λιον, πσι ζων νατλλοντα. δ ς´. Κατλθες ν τος κατωττοις τς γς, κα συντριψας μοχλος αωνους, κατχους πεπεδημνων Χριστ, κα τριμερος, ς κ κτους ωνς, ξανστης το τφου. δ ζ´. Παδας κ καμνου υσμενος, γενμενος νθρωπος, πσχει ς θνητς, κα δι πθους τ θνητν, φθαρσας νδει επρπειαν, μνος ελογητς τν Πατρων, Θες κα περνδοξος. δ η´. Ατη κλητ κα γα μρα, μα τν Σαββτων, βασιλς κα κυρα, ορτν ορτ, κα πανγυρς στι πανηγρεων, ν ελογομεν, Χριστν ες τος ανας. δ θ´. γγελος βα τ κεχαριτωμν· γν Παρθνε, χαρε, κα πλιν ρ, χαρε· σς Υς νστη τριμερος κ τφου. Φωτζου, φωτζου, να ερουσαλμ· γρ δξα Κυρου, π σ ντειλε. Χρευε νν, κα γλλου Σιν· σ δ γν, τρπου Θεοτκε, ν τ γρσει το Τκου σου. Β. Τς ψσεως το Τιμου Σταυρο. δ α´. χος πλ. δ´. Σταυρν χαρξας Μωσς, π εθεας βδ, τν ρυθρν διτεμε, τ σραλ πεζεσαντι· τν δ πιστρεπτικς, Φαρα τος ρμασι, κροτσας νωσεν· π ερους διαγρψας, τ ττητον πλον· δι Χριστ σωμεν, τ Θε μν· τι δεδξασται. δ γ´. |
| ξστησαν τν προφτην ββακομ· ξλθες γρ ες σωτηραν λαο σου, το σσαι τος χριστος σου λλυθας. Τ θαματα τν γων σου Μαρτρων, πολυτκιον, χος πλ. α Τ θαματα τν γων σου Μαρτρων, τεχος καταμχητον, μν δωρησμενος, Χριστ Θες, τας ατν κεσαις, βουλς θνν διασκδασον, τς βασιλεας τ σκπτρα κραταωσον, ς μνος γαθς κα φιλνθρωπος. Τν θεαν ννοσας σου, Ερμς δ, χος πλ. α Τν θεαν ννοσας σου κνωσιν, προβλεπτικς ββακομ, Χριστ ν τρμ βα σοι· ες σωτηραν λαο σου, το σσαι τος χριστος σου λλυθας. Τν τλαιναν ψυχν μου, Ερμς ε, χος πλ. α Τν τλαιναν ψυχν μου, νυκτομαχοσαν τ σκτει τν παθν, προφθσας οκτειρον, κα λμψον νοητ λιε, μεροφαες κτνας ν μο, το διατμξαι τν νκτα τ φς. Τ ξνον τς Παρθνου, κθισμα, χος πλ. α Τ ξνον τς Παρθνου μυστριον, τ κσμ νεδεχθη σωτριον· ξ ατς γρ τχθη νευ σπορς, κα σαρκ νεδεχθη δχα φθορς, πντων χαρ, Κριε δξα σοι. Τ φς τ ληθινν, Ερμς ε, χος πλ. α Τ φς τ ληθινν, Χριστ Θες, πρς σ ρθρζει τ πνεμ μου κ νυκτς, πφανον π» μ τ πρσωπν σου. Τν κ Πατρς πρ ανων, Ερμς η, χος πλ. α Τν κ Πατρς πρ ανων, γεννηθντα Υν κα Θεν, κα π» σχτων τν χρνων, σαρκωθντα, κ Παρθνου Μητρς, ερες μνετε, λας περυψοτε, ες πντας τος ανας. Τν θυρεν τς πστεως, στιχηρν, χος πλ. α Τν θυρεν τς πστεως περιβαλλμενοι, κα τ τπ το Σταυρο, αυτος διαναστσαντες, πρς τς βασνους νδρεως πηυτομλησαν, κα διαβλου τν πλνην κα τ θρσος κατργησαν, ο γιο σου Κριε. Ατν τας κεσαις, ς παντοδναμος Θες, τ κσμ τν ερνην κατπεμψον, κα τας ψυχας μν τ μγα λεος. Τν Ποιητν τς κτσεως, Ερμς η, χος πλ. α Τν Ποιητν τς κτσεως, ν φρττουσιν γγελοι, μνετε λαο, κα περυψοτε, ες πντας τος ανας. Τν συνναρχον Λγον, κθισμα, χος πλ. α Τν συνναρχον Λγον Πατρ κα Πνεματι, τν κ Παρθνου τεχθντα ες σωτηραν μν, νυμνσωμεν πιστο κα προσκυνσωμεν, |
| Κανν β», δ θ», αμβικς χος α " Ερμς Σμερον Παρθνος, τκτει τν Δεσπτην, νδον ν τ Σπηλα. «Στργειν μν μς, ς κνδυνον φβ, ον σιωπν, τ πθ δ Παρθνε, μνους φανειν, συντνως τεθηγμνους, ργδς στιν, λλ κα Μτηρ σθνος, ση πφυκεν προαρεσις δδου». Σμερον Δεσπτης, τκτεται ς βρφος, π Μητρς Παρθνου. «Στργειν μν μς, ς κνδυνον φβ, ον σιωπν, τ πθ δ Παρθνε, μνους φανειν, συντνως τεθηγμνους, ργδς στιν, λλ κα Μτηρ σθνος, ση πφυκεν προαρεσις δδου». Δξα... Μεγλυνον ψυχ μου, τς τρισυποσττου, κα διαιρτου, Θετητος τ κρτος. Τπους φεγγες κα σκις παρηγμνας, Μτερ γν, το Λγου δεδορκτες, Νου φανντος, κ πλης κεκλεισμνης, Δοξομενο τε, τς ληθεας φος, παξως σν ελογομεν γαστρα. Κα νν... Μεγλυνον ψυχ μου, τν λυτρωσαμνην, μς κ τς κατρας. Πθου τετευχς, κα Θεο παρουσας, χριστοτερπς λας ξιωμνος, Νν ποτνιται τς παλιγγενεσας. ς ζωοποιο· τν χριν δ Παρθνε, Νμοις χραντε, προσκυνσαι τ κλος. Καταβασαε Μεγλυνον ψυχ μου, τν τιμιωτραν, κα νδοξοτραν τν νω στρατευμτων. «Μυστριον ξνον, ρ κα παρδοξον! ορανν τ Σπλαιον· θρνον Χερουβικν, τν Παρθνον· τν φτνην χωρον· ν νεκλθη χρητος, Χριστς Θες· ν νυμνοντες μεγαλνομεν». Μεγλυνον ψυχ μου, τν λυτρωσαμνην, μς κ τς κατρας. «Στργειν μν μς, ς κνδυνον φβ, ον σιωπν, τ πθ δ Παρθνε, μνους φανειν, συντνως τεθηγμνους, ργδς στιν, λλ κα Μτηρ σθνος, ση πφυκεν προαρεσις δδου». ξαποστειλριον χος γ« Ατμελον, κ γ» πεσκψατο μς, ξ ψους Σωτρ μν, νατολ νατολν, κα ο ν σκτει κα σκι, ερομεν τν λθειαν· κα γρ κ τς Παρθνου τχθη Κριος. Ες τος Ανους, στμεν Στχους δ» κα ψλλομεν Στιχηρ. διμελα. Στιχηρ. διμελα χος δ« νδρου εροσολυμτου Εφρανεσθε Δκαιοι, ορανο γαλλισθε, σκιρτσατε τ ρη, Χριστο γεννηθντος, Παρθνος καθζεται, τ Χερουβμ μιμουμνη, βαστζουσα ν κλποις, Θεν Λγον σαρκωθντα. Ποιμνες τν τεχθντα δοξζουσι. Μγοι τ Δεσπτ δρα προσφρουσιν. γγελοι νυμνοντες λγουσιν· κατληπτε Κριε, δξα σοι. |
| Θεοτοκον λεν μοι, τν Υν σου Παναμμητε, ποησον δομαι, κα μ παρδς σεμν, δεσεις κα δκρυα θερμς προχοντι, κα κραυγζοντι· τν Πατρων Κριος, κα Θες ελογητς ε. Κανν α», δ η», τς Θεοτκου χος πλ. δ» Ερμς Τν Βασιλα τν ορανν, ν μνοσι στρατια τν γγλων, μνετε, κα περυψοτε ες πντας τος ανας. Τος βοηθεας τς παρ σο δεομνους, μ παρδς Παρθνε, μνοντας, κα περυψοντς σε, Κρη, ες ανας. Τν αμτων τ δαψιλς, πιχεις τος πιστς μνοσ σε Παρθνε, κα περυψοσι τν φραστν σου τκον. Τς σθενεας μου τς ψυχς ατρεεις, κα σαρκς τς δνας, Παρθνε, να σε δοξζω τν Κεχαριτωμνην. Τν πειρασμν σ τς προσβολς κδικεις, κα παθν τς φδους Παρθνε· θεν σε μνομεν ες πντας τος ανας. Κανν β», δ η» χος δ» Παδας εαγες στης πρ βημτων Εφημα, τυρννων παρανομοντων νδρικτατα, τν Χριστν κηρττουσα, Θεν τε κα νθρωπον, διπλον ν τας θελσεσιν μα κα φσεσι, κα κρζουσα· μνετε τ ργα, κα περυψοτε, ατν ες τος ανας. λην γεηρν πεποισω, Χριστν τν νυμφον σου πιποθσασα, οτινος τος χνεσι, Μρτυς κολοθησας· δι κα συναγλλ νν, ατ κραυγζουσα· τν Κριον μνετε τ ργα, κα περυψοτε, ες πντας τος ανας. Φρττω κατ νον ναλαμβνων, τος πνους σου τος δεινος κα τ παλασματα, ος νεκαρτρησας, γυναικε σματι, δι πολλν γπησιν, Μρτυς πανεφημε, Πατρς τε κα Υο κα το θεου, Πνεματος το μνου, Θεο τρισυποσττου. Θεοτοκον ρμος γαληνς μνη δεχθης, Παρθνε χειμαζομνων κα προσφγιον, νθα καταφεγοντες, ο κλυδωνιζμενοι, ν τ το βου κλδωνι περισζμεθα· δι σε κατ χρος μνομεν, κα δοξολογομεν, ες πντας τος ανας. Κανν α», δ θ», τς Θεοτκου χος πλ. δ» Ερμς Κυρως Θεοτκον, σ μολογομεν, ο δι σο σεσωσμνοι, Παρθνε γν, σν σωμτων χορεαις, σ μεγαλνοντες. ον μου τν δακρων, μ ποποισς, τν παντς κ προσπου πν δκρυον, φρηκτα Παρθνε, Χριστν κυσασα. Χαρς μου τν καρδαν, πλρωσον, Παρθνε, τς χαρς δεξαμνη τ πλρωμα, τς μαρτας τν λπην, ξαφανσασα. |
| κα σαρκς τς δνας, Παρθνε, να σε δοξζω τν Κεχαριτωμνην. Τν πειρασμν σ τς προσβολς κδικεις, κα παθν τς φδους Παρθνε· θεν σε μνομεν ες πντας τος ανας. Κανν β», δ η», τς γας ννης χος δ " Παδας εαγες ν τ καμν μτηρ τς μνης Θεοτκου, στερα τ πρν, νν δ προμτωρ Χριστο, σπερ τς στειρσεως, οτω τς νεκρσεως, κδυσαμνη νδυμα, ν χρ ζντων βο· τν Κριον μνετε τ ργα, κα περυψοτε, ες πντας τος ανας. Χριστς σοι τς πλας κπετσας, τς νω περιχαρς καθυπεδξατο, πλην τι τεκες, ν ατς διδευσε, κα κεκλεισμνην δειξε, μετ τν προδον, θεφρον ξιγαστε ννα· θεν σε τιμμεν, ες πντας τος ανας. γως τν βον κτελοσα, γας ειπαρθνου Μτηρ γγονας, τις τν πανγιον, Λγον πεκησεν, γιασμν κα λτρωσιν μν παρχοντα, θεφρον ξιγαστε ννα· θεν σε τιμμεν, ες πντας τος ανας. Θεοτοκον Πολλος συνεχμενον κινδνοις, κα σλ τς μαρτας κινδυνεοντα, ρμον πρς κμαντον, αραις τας το Πνεματος, Θεογενντορ Δσποινα, νν καθοδγησον· λιμν Χριστιανν γρ πρχεις· θεν σε μνομεν, ες πντας τος ανας. Καταβασα Παδας εαγες ν τ καμν, τκος τς Θεοτκου διεσσατο, ττε μν τυπομενος, νν δ νεργομενος, τν οκουμνην πασαν, γερει ψλλουσαν. Τν Κριον μνετε τ ργα, κα περυψοτε, ες πντας τος ανας. Κανν α», δ θ», to the Theotokos χος πλ. δ " Ερμς Κυρως Θεοτκον, σ μολογομεν, ο δι σο σεσωσμνοι Παρθνε γν, σν σωμτοις χορεαις, σ μεγαλνοντες. ον μου τν δακρων, μ ποποισς, τν παντς κ προσπου πν δκρυον, φρηκτα Παρθνε, Χριστν κυσασα. Χαρς μου τν καρδαν, πλρωσον, Παρθνε, τς χαρς δεξαμνη τ πλρωμα, τς μαρτας τν λπην, ξαφανσασα. Λιμν κα προστασα, τν σο προσφευγντων, γενο Παρθνε, κα τεχος κρδαντον, καταφυγ τε κα σκπη, κα γαλλαμα. Φωτς σου τας κτσι, λμπρυνον, Παρθνε, τ ζοφερν τς γνοας δικουσα, τος εσεβς Θεοτκον, σ καταγγλλοντας. Κακσεως ν τπ, τ τς σθενεας, ταπεινωθντα, Παρθνε, |
| Φωτζου, φωτζου να ερουσαλμ· γρ δξα Κυρου π σ ντειλε. Χρευε νν, κα γλλου Σιν· σ δ γν, τρπου, Θεοτκε, ν τ γρσει το τκου σου. γγελος ξαστρπτων τας γυναιξν βα· Πασασθε τν δακρων, τι Χριστς νστη. Ω θεας! φλης! γλυκυττης σου φωνς! μεθ μν ψευδς γρ, πηγγελω, σεσθαι, μχρι τερμτων ανος Χριστ· ν ο πιστο, γκυραν λπδος, κατχοντες γαλλμεθα. τι Χριστς νστη τν θνατον πατσας κα τος νεκρος γερας, λαο, γαλλισθε. Ω Πσχα τ μγα, κα ερτατον Χριστ· σοφα κα Λγε, το Θεο κα δναμις· δδου μν κτυπτερον, σο μετασχεν, ν τ νεσπρ, μρ τς βασιλεας σου. Δξα... Μεγλυνον, ψυχ μου, τς τρισυποσττου κα διαιρτου Θετητος τ κρτος. Συμφνως Παρθνε, σ μακαρζομεν πιστο· Χαρε πλη Κυρου· χαρε πλις μψυχε· χαρε, δι ς μν λαμψε, σμερον φς το κ σο τεχθντος, τς κ νεκρν ναστσεως. Κα νν... Χαρε, Παρθνε, χαρε· χαρε, ελογημνη· χαρε, δεδοξασμνη, σς γρ Υς νστη τριμερος κ τφου. Εφρανου, γλλου, θεα πλη το φωτς· γρ δνας ν τφ, ησος ντειλε, λμψας λου φαιδρτερον, κα τος πιστος πντας καταυγσας, θεοχαρτωτε Δσποινα. Καταβασα γγελος βα τ κεχαριτωμν· γν Παρθνε, χαρε, κα πλιν ρ· Χαρε· σς υς νστη τριμερος κ τφου. Φωτζου, φωτζου να ερουσαλμ· γρ δξα Κυρου π σ ντειλε. Χρευε νν, κα γλλου Σιν· σ δ γν, τρπου, Θεοτκε, ν τ γρσει το τκου σου. Χριστς νστη... γ ναστς ησος π το τφου καθς προεπεν, δωκεν μν τν ανιον ζων κα μγα λεος. Ετα, Συναπτ μικρ μεθ ν κφνησις τι σ ανοσι πσαι α Δυνμεις τν ορανν, κα σο τν δξαν ναπμπουσι, τ Πατρ κα τ Υ κα τ γ Πνεματι, νν κα ε κα ες τος ανας τν ανων. ξαποστειλριον ατμελον χος β Σαρκ πνσας ς θνητς, Βασιλες κα Κριος, τριμερος ξανστης, δμ γερας κ φθορς, κα καταργσας θνατον, Πσχα τς φθαρσας, το κσμου σωτριον. ΨΑΛΜΟΣ ΡΜΗ (148) χος α Πσα πνο ανεστω τν Κριον. Ανετε τν Κριον κ τν ορανν ανετε ατν ν τος ψστοις· Σο πρπει μνος τ Θε. |
| δ η, Κανν Σταυροαναστσιμος. – κτηχος χος πλ. α Τν κ Πατρς πρ ανων Τν ν Σταυρ κουσως, τς παλμας κπετσαντα, κα τ δεσμ το θαντου διαρρξαντα, Χριστν τν Θεν, ερες μνετε, λας περυψοτε, ες πντας τος ανας. Τν ς νυμφον κ τφου, νατελαντα Χριστν τν Θεν, κα Μυροφροις φθντα, κα χαρν ατας φθεγξμενον· ερες μνετε, λας περυψοτε, ες πντας τος ανας. Θεοτοκον Τν Χερουβεμ περτρα, νεδεχθης Θεοτκε γν, ν τ γαστρ σου τν τοτοις, ποχομενον βαστσασα, ν σν σωμτοις, βροτο δοξολογομεν, ες πντας τος ανας. δ η, Κανν τς Θεοτκου. – κτηχος χος πλ. α Σο τ παντουργ Ππαυται τανν, προπατρων λπη, χαρν τεξαμνης σου, τς Θεομτορος· θεν παστως, μνομν σε Παρθνε, κα περυψομεν, ες πντας τος ανας. δει σν μν, τν σωμτων δμος, Παρθνε τν τκον σου τν κατληπτον, μαν χορεαν, στησμενοι σν πθ, κα περυψοντες, ατν ες τος ανας. εθρον διαυγς, θανασας Κρη, κ σο ξελλυθεν πντων Κριος, πον κπλνων, τν πστει σε μνοντων, κα περυψοντων, ες πντας τος ανας. Θεον ληθς, κα φωτοφρον θρνον, κα πλκα τς χριτος, μολογομν σε, Λγον Παρθνε, Πατρς ς δεξαμνην, ν περυψομεν, ες πντας τος ανας. δ θ, Κανν ναστσιμος. – κτηχος χος πλ. α Ερμς «σαα χρευε, Παρθνος σχεν ν γαστρ, κα τεκεν υν τν μμανουλ, Θεν τε κα νθρωπον, νατολ νομα ατ, ν μεγαλνοντες, τν Παρθνον μακαρζομεν». Τν πεσντα νθρωπον, νεδξω Δσποτα Χριστ, κ μτρας παρθενικς, λος συναφθες, μνος μαρτας δ, μ μετασχν, λον κ φθορς, σ λευθρωσας, τος χρντοις σου παθμασι. Θεορρτ αματι, κενωθντι Δσποτα Χριστ, κ σς χρντου πλευρς, κα ζωοποιο, θυσα μν ππαυται, εδωλικ, πσα δ γ, σο τς ανσεως, τν θυσαν ναφρομεν. Θεοτοκον Ο Θεν σματον, οδ πλιν νθρωπον ψιλν, προγαγεν γν, Κρη κα σεμν, λλ νθρωπον τλειον, κα ψευδ, τλειον Θεν, ν μεγαλνομεν, σν Πατρ τε κα τ Πνεματι. δ θ, Κανν Σταυροαναστσιμος. – κτηχος |
| Χριστς νστη... γ ναστς ησος π το τφου καθς προεπεν, δωκεν μν τν ανιον ζων κα μγα λεος. Κανν α, δ θ, το Πσχα χος α Ερμς Μεγλυνον, ψυχ μου, τν θελουσως παθντα κα ταφντα κα ξαναστντα τριμερον κ τφου. Φωτζου, φωτζου να ερουσαλμ· γρ δξα Κυρου π σ ντειλε. Χρευε νν, κα γλλου Σιν· σ δ γν, τρπου, Θεοτκε, ν τ γρσει το τκου σου. Μεγλυνον, ψυχ μου, τν ξαναστντα τριμερον κ τφου Χριστν τν ζωοδτην. Φωτζου, φωτζου να ερουσαλμ· γρ δξα Κυρου π σ ντειλε. Χρευε νν, κα γλλου Σιν· σ δ γν, τρπου, Θεοτκε, ν τ γρσει το τκου σου. γγελος ξαστρπτων τας γυναιξν βα· Πασασθε τν δακρων, τι Χριστς νστη. Ω θεας! φλης! γλυκυττης σου φωνς! μεθ μν ψευδς γρ, πηγγελω, σεσθαι, μχρι τερμτων ανος Χριστ· ν ο πιστο, γκυραν λπδος, κατχοντες γαλλμεθα. τι Χριστς νστη τν θνατον πατσας κα τος νεκρος γερας, λαο, γαλλισθε. Ω Πσχα τ μγα, κα ερτατον Χριστ· σοφα κα Λγε, το Θεο κα δναμις· δδου μν κτυπτερον, σο μετασχεν, ν τ νεσπρ, μρ τς βασιλεας σου. Δξα... Μεγλυνον, ψυχ μου, τς τρισυποσττου κα διαιρτου Θετητος τ κρτος. Συμφνως Παρθνε, σ μακαρζομεν πιστο· Χαρε πλη Κυρου· χαρε πλις μψυχε· χαρε, δι ς μν λαμψε, σμερον φς το κ σο τεχθντος, τς κ νεκρν ναστσεως. Κα νν... Χαρε, Παρθνε, χαρε· χαρε, ελογημνη· χαρε, δεδοξασμνη, σς γρ Υς νστη τριμερος κ τφου. Εφρανου, γλλου, θεα πλη το φωτς· γρ δνας ν τφ, ησος ντειλε, λμψας λου φαιδρτερον, κα τος πιστος πντας καταυγσας, θεοχαρτωτε Δσποινα. Καταβασα γγελος βα τ κεχαριτωμν· γν Παρθνε, χαρε, κα πλιν ρ· Χαρε· σς υς νστη τριμερος κ τφου. Φωτζου, φωτζου να ερουσαλμ· γρ δξα Κυρου π σ ντειλε. Χρευε νν, κα γλλου Σιν· σ δ γν, τρπου, Θεοτκε, ν τ γρσει το τκου σου. Χριστς νστη... γ ναστς ησος π το τφου καθς προεπεν, δωκεν μν τν ανιον ζων κα μγα λεος. |
| Κθισμα χος πλ. δ " Τν Σοφαν κα Λγον ς νεφλη κα σκπη στλος πυρς, λιμορφον ρμα τε το Δαβδ κλνη Σολομντος, σαου τμος τε, σκην το Μωυσως, κα τοχος δμαντος, σ το μς πρχουσα, λυχνα χρυσλατος το Ζαχαρου, Δανιλ τε τ ρος, πυξον κροκλευκον, ββακομ κα τ ξοχον, Προφητν περιχημα, σκπασον ον πντας μς, τος τιμντας, θεν σου μαφριον, κα λτρωσαι παντς κακο, οα πντα σχουσα. (Δς) Κανν α», δ δ», τς Θεοτκου χος δ " Ερμς καθμενος ν δξ, π θρνου Θετητος, ν νεφλ κοφ, λθεν ησος περθες, τ κηρτ παλμ κα δισωσε, τος κραυγζοντας· δξα Χριστ τ δυνμει σου. πιφνηθι Παρθνε, κα τ Σκπ σου σκπασον, τος πιστς τιμντας, τ σ μεγαλεα κα θαματα· κα μ σν πομνην κδης ες πλειαν, λλ σκπασον, πντας μς τ σ χριτι. νοιξον τν θραν πσι, το λους Δσποινα, κα σο θε Σκπ, σκπασον μς τος τιμντς σε, κα κ παντοων κινδνων διαφλαττε, τος τελοντας νν, Σκπης τς σς τν νμνησιν. Σκπην σε πντες Παρθνε, ο πιστο πιστμεθα, σκπασον ον πντας τος προσκαλουμνους κ πστεως, σο τ πανγιον νομα κα λτρωσαι πσης θλψεως, κ το δεινο πολεμτορος. ν κλποις τος πατροις, χωρστως καθμενος, σο ν τας γκλαις, κθηται Παρθνε ς νπιος, κα περισκπεις σν πομνην θε Σκπ σου, κ κακσεων, πιδρομς τε λβητον. Κανν β», δ δ», τς Θεοτκου χος πλ. α " ν πνεματι προβλπων Σ πντες κεκτμεθα Πανχραντε γν, φυλττουσαν ρους σου, κα σκπην κα φρουρν, κα δηγν σωτηρας γν κα τεχος· δι πρς φς δγησον τος σο βοντας δξα σοι γν Θεοδξαστε. Μγας ν Προφταις προφησε Δαβδ, δξα πσα σωθεν ν σο, τς θυγατρς το Βασιλως κα μνου δυνστου· ατς γρ σ δειξε πντων περτραν, κα γιωτραν τς κτσεως. μνομν σου τν Σκπην Πανχραντε σεμν, τν σκπουσαν πντοτε μς κ τν δεινν· δικαιοσνης γρ λιον ς τεκοσα, καταφωτζεις πντας βον σοι πθ, δξα σοι γν Θεοδξαστε. Τν Σκπην σου τν θεαν, τιμμεν ελαβς· συγκαλε γρ παντας μνσαι τ ατς τερστια ξνα, κα τν πληθν χαρισμτων, ν καθ» κστην νμει τος πσι, δετε πνευματικς κατατρυφσωμεν. Καταβασα Τν νεξιχναστον θεαν βουλν, τς κ τς Παρθνου σαρκσεως, σο το ψστου, Προφτης, ββακομ, κατανον κραγαζε· Δξα τ δυνμει σου Κριε. |
| Θεοτοκον Νομοθετν εσβειαν, κα διδσκων μετνοιαν, μμανουλ, κ σο τεχθες πφανεν, ν νν κδυσπησον, περαγα Δσποινα, τς δικαιοσνης, πανοξα μοι πλας, κα σσα με βοντα· ερες ελογετε, λας περυψοτε, ες πντας τος ανας. Κανν α», δ θ», to the Theotokos χος πλ. δ " Ερμς Κυρως Θεοτκον, σ μολογομεν, ο δι σο σεσωσμνοι Παρθνε γν, σν σωμτοις χορεαις, σ μεγαλνοντες. ον μου τν δακρων, μ ποποισς, τν παντς κ προσπου πν δκρυον, φρηκτα Παρθνε, Χριστν κυσασα. Χαρς μου τν καρδαν, πλρωσον, Παρθνε, τς χαρς δεξαμνη τ πλρωμα, τς μαρτας τν λπην, ξαφανσασα. Λιμν κα προστασα, τν σο προσφευγντων, γενο Παρθνε, κα τεχος κρδαντον, καταφυγ τε κα σκπη, κα γαλλαμα. Φωτς σου τας κτσι, λμπρυνον, Παρθνε, τ ζοφερν τς γνοας δικουσα, τος εσεβς Θεοτκον, σ καταγγλλοντας. Κακσεως ν τπ, τ τς σθενεας, ταπεινωθντα, Παρθνε, θερπευσον, ξ ρρωστας ες σιν, μετασκευζουσα. Κανν α», δ θ« χος β» τν πρ λου φωστρα τρεπτον νθρποις πορεαν π γς πολιτευσμενος, τ μηλωτ τν ον τν ορδνιον, Θεσβτης περαιωθες, διφρηλτης αθριος, ορανοδρμον νυσε, ξνην πορεαν δι Πνεματος. Τς θεοσεβεας τ ζλ, Θεσβτης πυρπολομενος, ν πυριμρφ ρματι παρεται, μηλωτν δ πιβαλν, ν λαθεν ο δεδνηται, λισαι δισσομενον, καταλιμπνει θε χριτι. ποδεδειγμνος θεπτης, Θεσβτης σν Μωσ καθορ, φθαλμς οκ εδε, κα ος οκ κουσε, κα νθρπων τν γηγενν, καρδα ο λελγισται, σεσαρκωμνον Κριον, ν τ Θαβρ τν παντοκρτορα. Θεοτοκον Τν τς ποτμου ρχαας, ναιρτιν ποφσεως, κα τς προμτορος τν πανρθωσιν, τν το γνους τς πρς Θεν αταν οκεισεως, τν πρς τν Κτστην γφυραν, σ Θεοτκε μεγαλνομεν. Κανν β», δ θ« χος πλ. δ» ξστη π τοτ ορανς δεν ν λεπτοττ αρ Θεν, ς δεν δυνατν κατηξωσαι, σκητικας, πρτερον τ σμα διαγωγας, καταλεπτνας νδοξε· θεν δυσωπ σε σας προσευχας, τ πχος το νος μου, λεπτνας μετανοας, μαρμαρυγας θεαις καταγασον. |
|
|
