| Κανν α», δ δ», Προερτιος χος α " Ερμς «ν Πνεματι προβλπων, Προφτα ββακομ, τν το Λγου σρκωσιν, κρυττες βον. ν τ γγζειν τ τη πιγνωσθσ, ν τ παρεναι τν καιρν ναδειχθσ, Δξα τ δυνμει σου Κριε». Τ ρη ο βουνο τε, κα ξλα το δρυμο, ποταμο κα θλασσαι, κα πασα πνο, ν εφροσν σκιρτσατε· νν γγζει, σωτηρα ησος κ τς Παρθνου, πλει Βηθλεμ ποτκτεσθαι. νλαβε Προφτα, ψαλτριον Δαυδ, κα μελδει Πνεματι, γ μφανς, κ τς Παρθνου γεγννηται συγχτως, πρ ωσφρου, κ γαστρς Πατρς κλμψας, Κριος τς δξης Χριστς Θες. Πς δξετα σε Λγε, τικτμενον σαρκ, Σπλαιον σμικρτατον, κα λαν ετελς; πς εληθσ σπαργνοις περιβλλων, πλον νεφλαις; πς ν φτν τν λγων, πανακλιθσ ς νπιον; Κανν β», δ δ», το γου χος α " ν Πνεματι προβλπων φαδρυνας τ αγλ, τν θλων σου τν γν, ερ γντιε, δεσμτης παχθες· διαδραμν γρ ς λιος τας κτσι, το μαρτυρου τν σπραν ξ ας, πσαν δδουχν κατεφτισας. ς Παλος δεδεμνος, θηροις λογικος, π μην τρεχες, γντιε σοφ· λλ» οκ πασω κα δσμιος ν στηρζων, τς κκλησας πιστλλων κατ πλιν, πσι τος Χριστο ερρχαις θαρρεν. Θηρων μοι γενσθω, τ στματα σφαγ, κα γαστρες μνματα, βας θλητ· μηδες χλετω, μηδες μου θρψει τν τνον· γ γρ σπεδω λεσθναι σπερ στος, κα ρτος ερεθναι Θεο καθαρς. Χριστο σπεδω γενσθαι, Χριστο μνου ρ· λος γρ Χριστο εμι, βας θλητ, ατν δικω, ατν πεγομαι φθσαι· κα δι τοτο πρ κα ξφος κα θηρα, πντα καρτερ, να τχω ατο. Δινυσας τ σκμμα, ζεοσ τ ψυχ Μρτυς καρτερψυχε, τ ρωτι τρωθες, το ραστο σου· Χριστς γρ ν σοι ρως· ν ναπνων κα δικων καρτρεις, πντων τν δεινν τ ππονα. Δξα... Τριδα ν Μονδι, δοξσωμεν πιστο, σιγτοις στμασι, βοντες πρς ατν· ν Μονδι Τρις γα προσκυνουμνη, κα ν Τριδι μνουμνη συγχτως, δξα σοι Τρις μοοσιος. Κα νν... Θεοτοκον Σπηλα πογα, τεχθναι δι» μς, Θες ν ξωσας, πτωχεσας γαθ, τν μετραν πτωχεαν δι» εσπλαγχναν, κα κ Παρθνου προελθν σεσαρκωμνος, μενας ες Υς κ Πατρς κα Μητρς. |
| κα μχρι παθν, παθς ποκψαντα, Λγε Θεο. Τν ερνην παρσχου μοι φιλνθρωπε. Πρσεχε, οραν κα λαλσω, Ερμς β, χος πλ. β Πρσεχε, οραν κα λαλσω, κα νυμνσω Χριστν, τν κ Παρθνου σαρκ, πιδημσαντα. Σ τν π δτων, Ερμς γ, χος πλ. β Σ τν π δτων, κρεμσαντα πσαν τν γν σχτως, κτσις κατιδοσα, ν τ Κραν κρεμμενον, θμβει πολλ συνεχετο. Οκ στιν γιος, πλν σο Κριε, κραυγζουσα. Σμερον τ προφητικν, κθισμα, χος πλ. β Σμερον τ προφητικν πεπλρωται λγιον· δο γρ προσκυνομεν, ες τν τπον, ο στησαν ο πδες σου Κριε, κα ξλου σωτηρας γευσμενοι, τν ξ μαρτας παθν, λευθερας τχομεν, πρεσβεαις τς Θεοτκου, μνε φιλνθρωπε. Στερωσον, Κριε, Ερμς γ, χος πλ. β Στερωσον, Κριε, π τν πτραν τν ντολν σου, σαλευθεσαν τν καρδαν μου, τι μνος γιος πρχεις κα Κριος. Στλην κακας ντιθου, Ερμς η, χος πλ. β Στλην κακας ντιθου, Παδες θεοι παρεδειγμτισαν, κατ Χριστο δ φρυαττμενον νμον συνδριον, βουλεεται κεν, κτεναι μελετ, τν ζως κρατοντα παλμ· ν πσα κτσις ελογε δοξζουσα ες τος ανας. Συνεσχθη, λλ’ ο κατεσχθη, Ερμς ς, χος πλ. β Συνεσχθη, λλ’ ο κατεσχθη, στρνοις κητοις ωνς· σο γρ τν τπον φρων, το παθντος, κα ταφ δοθντος, ς κ θαλμου το θηρς νθορε, προσεφνει δ τ κουστωδ. Ο φυλασσμενοι μταια κα ψευδ, λεον ατος γκατελπετε. Τν νστασν σου, στιχηρν, χος πλ. β Τν νστασν σου, Χριστ Σωτρ, γγελοι μνοσιν ν ορανος, κα μς τος π γς καταξωσον ν καθαρ καρδ σ δοξζειν. Τν κ Παρθνου (πρς τ Τν ν Σταυρ σου θεαν κνωσιν), Ερμς δ, χος πλ. β Τν κ Παρθνου παρουσαν σου, προορν ββακομ, ξεστηκς βα· Σ κ Θαιμν σαρκομενος, κεις Λυτρωτ, τν δμ πωσμνον, νακαλσασθαι. Τν ν πρεσβεαις κομητον, κοντκιον, χος πλ. β Τν ν πρεσβεαις κομητον Θεοτκον, κα προστασαις μετθετον λπδα, τφος κα νκρωσις οκ κρτησεν· ς γρ ζως Μητρα, πρς τν ζων μετστησεν, μτραν οκσας ειπρθενον. |
| Κανν α», δ ς», τς Θεοτκου χος πλ. δ " Ερμς Τν δησιν κχε πρς Κριον, κα ατ παγγελ μου τς θλψεις, τι κακν ψυχ μου πλσθη, κα ζω μου τ δ προσγγισε, κα δομαι ς ωνς· κ φθορς, Θες με νγαγε. Θαντου κα τς φθορς ς σωσεν, αυτν κδεδωκς τ θαντ, τν τ φθορ κα θαντ μου φσιν, κατασχεθεσαν, Παρθνε, δυσπησον, τν Κριν σου κα Υν, τς χθρν κακουργας με σασθαι. Προσττιν σε τς ζως πσταμαι, κα φρουρν σφαλεσττην, Παρθνε, τν πειρασμν διαλουσαν χλον, κα πηρεας δαιμνων λανουσαν, κα δομαι διαπαντς, κ φθορς τν παθν μου υσθνα με. ς τεχος καταφυγς κεκτμεθα, κα ψυχν σε παντελ σωτηραν, κα πλατυσμν ν τας θλψεσι, Κρη, κα τ φωτ σου ε γαλλμεθα· Δσποινα, κα νν μς, τν παθν κα κινδνων δισωσον. ν κλν νν σθενν κατκειμαι, κα οκ στιν ασις τ σαρκ μου, λλ» Θεν κα Σωτρα το κσμου, κα τν λυτρα τν νσων κυσασα, σο δομαι τς γαθς, κ φθορς νοσημτων νστησον. Κανν β», δ ς», το γου χος πλ. δ " λσθητ μο Σωτρ Σοφ πνευματικ, τον κσμον λον πλοτισας, το λγου διανομες, γενμενος πλοσιος· πλουσα γρ νωθεν, ερρχα χρις, ξεχθη σο τος χελεσιν. Ες πσαν ς στραπ, τν γν ξλθεν φθγγος σου, δναμις δ τν σν ημτων, Χρυσστομε, ς σλπιγξ πανεσημος, οκουμνης πντα, περιχησε τ πρατα. Τν νωθεν φαντν, χιτνα περιβαλλμενος, Παμμκαρ τν ρετν, κα λγων λαμπρτητα, περιποιησμενος, ληθεας φθης, περιδξιον δραωμα. Θεοτοκον παντοκρατορικ, δυνμει φρων τ σμπαντα, τ σθενς τς σαρκς, κ σο περιβλλεται, Παρθνε πανμωμε, π» εεργεσ, τν νθρπων Φιλνθρωπος. Καταβασα Τν θεαν τατην κα πντιμον, τελοντες ορτν ο θεφρονες, τς Θεομτορος, δετε τς χερας κροτσωμεν, τν ξ ατς τεχθντα Θεν δοξζοντες. Κοντκιον χος πλ. β " Τν πρ μν κ τν ορανν δξω τν θεαν χριν, κα δι τν σν χειλων, πντας διδσκεις, προσκυνεν ν Τριδι τν να Θεν, ωννη Χρυσστομε, παμμακριστε σιε, παξως εφημομν σε· πρχεις γρ καθηγητς, ς τ θεα σαφν. |
| ερς τν Μαρτρων σου χορς, πρ μν κετεει σε, τν γαν Τριδα δωρσασθαι, μν τν ερνην σου, ες τος ανας τν ανων. μν. Θεοτοκον Βηθλεμ προανογει τν δμ, κα κ σο προερχμενος, τν δμ ναπλττει σαρκομενος, περφυς· ν κτευε, Θεοτκε το σωθναι μς. Ερμς «Σ τν θνατον Κριε πηγν, τν δι» γων ματα, τν νθρπων τ γνει παρχουσαν, ε μεγαλνομεν, τι σζεις τς ψυχς μν». ξαποστειλριον τν γων χος β« Τος Μαθητας Σν Θεοδολ στψωμεν, Ζωτικν γαθπουν, κα Σατορννον Πμπιον, μα Ενικιαν, τν νδοξον Βασιλεδην, Επορν τε τν θεον, κα τν κλεινν Γελσιον, κα Ερεστον μνοις, χαρμονικς, τας πρεσβεαις τοτων, πως υσθμεν, πταισμτων κα στεφθεημεν, πρς Χριστο το Σωτρος. ξαποστειλριον, Προερτιον χος β» Τος Μαθητας Ο ρετν σκσαντες, κα νεκρσαι τ πθη, ν γκρατε σπεσαντες, σπερ τρλον δρον, μετ ποιμνων κα Μγων, πρξιν παινουμνην, κα θεωραν εστοχον, νν προσξωμεν πστει, τ ν σαρκ, γεννηθναι κοντι κ Παρθνου, Θε τ εδοκσαντι, τν μν σωτηραν. Ες τος Ανους, στμεν Στχους δ» κα ψλλομεν Στιχηρ Προσμοια το γου. χος πλ. β« Α γγελικα Τ προορισθν, τ Πατρ πρ τν ανων, κα προκηρυχθν, τος Προφταις π» σχτων. Μυστριον φνη, κα Θες νηνθρπησε, σρκα προσλαβν κ τς Παρθνου, κτζεται κτιστος βουλσει· ν γνεται, Βασιλες το σραλ, Χριστς παραγνεται. χος πλ. β» μν σε Βασιλε, τν σπαργνοις εληθντα· λεις γρ σειρς, τν μν παραπτωμτων· κα δξ κηρτ, κα φθρτ τιμσας με, λον τ Πατρ προσκεισω, δημιουργν κα ναπλττων· δι κρζομεν· Βασιλες το σραλ, Χριστς παραγνεται. χος πλ. β« Φς τ κ φωτς, προν κα κ Παρθνου, λμψαν τος ν γ, δι» στρος κατιδντες, ο στρολγοι Μγοι, Περσικν πετθεντο, σκτος κα στραν πσαν πλνην, κα ν χαρ τ γεννηθντι, Θε ψαλλον· Ελογημνος τεχθες, Θες μν δξα σοι. χος πλ. β» Χλην μμανς, τν Νηπων κθερζει, π τν σοφν, μπαιχθες ρδης Μγων· κα χερα μιαιφνον, κατ σο αρειν ετο· λλ» πιδημες τος Αγυπτοις, σκτος τ βαθτατον δικων, μεθ» ν ψλλομεν· Ελογημνος τεχθες, Θες μν δξα σοι. |
| Κανν β», δ η», το σου χος πλ. δ " Ερμς «πταπλασως κμινον, τν Χαλδαων τραννος, τος θεοσεβσιν, μμανς ξκαυσε, δυνμει δ κρεττονι, περισωθντας τοτους δν, τν Δημιουργν, κα Λυτρωτν νεβα· ο Παδες ελογετε, ερες νυμνετε, λας περυψοτε, ες πντας τος ανας». ν εφροσν σιε, τν γων τ τγματα, τς καθαρωττης, σο ψυχς προτρχουσιν, ες τπον νσεως, ες φωτειν σκηνματα, νθα τν γων, ο χορο ποδηγοντες· μεθ» ν νν ναμλπεις· ερες ελογετε, λας περυψοτε, Χριστν ες τος ανας. Ξνα τ σ θαυμσια· τος γρ θρας μρωσας, προκατηρεμσας, τν παθν τ κματα, προλγεις τ μλλοντα, προφητικ χαρσματι, στφη τν δαιμνων, φυγαδεων λανεις, ετνοις γρυπναις, προσευχας κα νηστεαις, Σταυρο τε τ μχ, δυνμει θεοφρε. Μωσ τ πρτερον, π στλου φθεγγμενος, στλον π γς, ες ορανος λφωτον, κτενας σοι δειξεν, νθα κα νν κατκειται, τ καρτερικν σου, κα πολαθλον σμα· πστει παρεσττες, εσεβς μελδομεν· Λας περυψοτε, Χριστν ες τος ανας. Χαρμονικς μνμη σου, κτελεται Πανεφημε· τν χαροποιν γρ ρετν νδδυσαι, τ ντως μτιον, το σωτηρου κα καθαρν, κα φωτοειδ τς εφροσνης χιτνα· νν ρασμνως, μελδες νενδτως· Λας περυψοτε, Χριστν ες τος ανας. Θεοτοκον πειρογμως ττοκας, κα Παρθνος διμεινας, κα τ ξν τκ σου, συνψας παντα, τν χρνιον πλεμον, κα τν μακρν διστασιν λσασα, Χριστν τν τς ερνης δοτρα, βαστζοντα ν κλποις· ν πιστς ελογοντες, σ πθ νυμνομεν, τν μνην Θεοτκον. Κανν α», δ θ», τς Θεοτκου χος πλ. δ " Ερμς Κυρως Θεοτκον, σ μολογομεν, ο δι σο σεσωσμνοι, Παρθνε γν, σν σωμτων χορεαις, σ μεγαλνοντες. ον μου τν δακρων, μ ποποισς, τν παντς κ προσπου πν δκρυον, φρηκτα Παρθνε, Χριστν κυσασα. Χαρς μου τν καρδαν, πλρωσον, Παρθνε, τς χαρς δεξαμνη τ πλρωμα, τς μαρτας τν λπην, ξαφανσασα. Λιμν κα προστασα, τν σο προσφευγντων, γενο Παρθνε, κα τεχος κρδαντον, καταφυγ τε κα σκπη, κα γαλλαμα. Φωτς σου τας κτσι, λμπρυνον, Παρθνε, τ ζοφερν τς γνοας δικουσα, τος εσεβς Θεοτκον, σ καταγγλλοντας. Κακσεως ν τπ, τ τς σθενεας, ταπεινωθντα, Παρθνε, θερπευσον, ξ ρρωστας ες σιν, μετασκευζουσα. |
| «Κριε, λησον» (μ´). Δξα, Κα νν· «Τν Τιμιωτραν τν Χερουβεμ...». «Δι εχν...». Η Ακολουθα ατη παναλαμβνεται τρς, ς χει κα μετ μικρ Απλυσις πισφραγιζομνη δι το· «Χριστς νστη...». Τ ΔΕΥΤΕΡ ΤΗΣ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ ΕΝ Τ ΕΣΠΕΡΙΝ Στιχηρ ναστσιμα τς κτωχου χος β Τν πρ ανων κ Πατρς γεννηθντα, τν Θεν λγον σαρκωθντα, κ Παρθνου Μαρας, δετε προσκυνσωμεν· Σταυρν γρ πομενας, τ ταφ παρεδθη, ς ατς θλησε, κα ναστς κ νεκρν, σωσ με τν πλανμενον νθρωπον. χος β Χριστς Σωτρ μν, τ καθ μν χειργραφον προσηλσας, τ Σταυρ ξλειψε, κα το θαντου τ κρτος κατργησε, προσκυνομεν ατο τν τριμερον γερσιν. χος β Σν ρχαγγλοις μνσωμεν, Χριστο τν νστασιν· ατς γρ Λυτρωτς στι, κα Σωτρ τν ψυχν μν, κα ν δξ φοβερ κα κραται δυνμει, πλιν ρχεται, κρναι κσμον ν πλασεν. τερα Στιχηρ, νατολικ. – κτηχος χος β Σ τν σταυρωθντα κα ταφντα, γγελος κρυξε Δεσπτην, κα λεγε τας γυναιξ· Δετε δετε, που κειτο Κριος· νστη γρ καθς επεν, ς παντοδναμος· δι σε προσκυνομεν τν μνον θνατον, ζωοδτα Χριστ, λησον μς. χος β ν τ Σταυρ σου κατργησας, τν το ξλου κατραν, ν τ ταφ σου νκρωσας το θαντου τ κρτος, ν δ τ γρσει σου φτισας τ γνος τν νθρπων· δι τοτ σοι βομεν· Εεργτα Χριστ, Θες μν δξα σοι. χος β νογησν σοι Κριε φβ πλαι θαντου, πυλωρο δ δου δντες σε πτηξαν· πλας γρ χαλκς συντριψας κα μοχλος σιδηρος συνθλασας κα ξγαγες μς κ σκτους κα σκις θαντου, κα τος δεσμος μν διρρηξας. Δξα... χος β Τν σωτριον μνον δοντες, κ στομτων ναμλψωμεν· δετε πντες ν οκ Κυρου προσπσωμεν λγοντες· π ξλου σταυρωθες, κα κ νεκρν ναστς κα ν ν κλποις το Πατρς λσθητι τας μαρταις μν. Κα νν... χος β Παρλθεν σκι το νμου τς χριτος λθοσης· ς γρ βτος οκ καετο καταφλεγομνη, οτω Παρθνος τεκες, κα Παρθνος μεινας, ντ στλου πυρς, δικαιοσνης ντειλεν λιος, ντ Μωσως Χριστς, σωτηρα τν ψυχν μν. |
| Προφητεας, εζεκιλ τ νγνωσμα (Κεφ. 43, 27 & 44, 1–4) σται π τς μρας τς γδης κα πκεινα, ποισουσιν ο ερες π τ θυσιαστριον τ λοκαυτματα μν, κα τ το σωτηρου μν, κα προσδξομαι μς, λγει Κριος (μδ» 1). Κα πστρεψ με κατ τν δν τς πλης τν γων τς ξωτρας τς βλεποσης κατ νατολς, κα ατη ν κεκλεισμνη. Κα επε Κριος πρς με· πλη ατη κεκλεισμνη σται, οκ νοιχθσεται, κα οδες ο μ διλθ δι ατς, τι Κριος Θες, σραλ εσελεσεται δι ατς, κα σται κεκλεισμνη. Διτι γομενος οτος κθηται π ατν το φαγεν ρτον νπιον Κυρου, κατ τν δν το Αλμ τς πλης εσελεσεται, κα κατ τν δν ατο ξελεσεται. Κα εσγαγ με κατ τν δν τς πλης τν γων τς πρς Βορρν, κατναντι το οκου, κα εδον κα δο πλρης δξης οκος Κυρου. Παροιμιν τ νγνωσμα (Κεφ. 9, 1–11) σοφα κοδμησεν αυτ οκον κα πρεισε στλους πτ. σφαξε τ αυτς θματα, κα κρασεν ες κρατρα τν αυτς ονον, κα τοιμσατο τν αυτς τρπεζαν. πστειλε τος αυτς δολους, συγκαλοσα μετ ψηλο κηργματος, ς π κρατρα, λγουσα· ς στιν φρων, κκλιντω πρς με, κα τος νδεσι φρενν επεν· λθετε φγετε τν μν ρτον, κα πετε ονον, ν κεκρακα μν, πολπετε φροσνην, κα ζσεσθε· κα ζητσατε φρνησιν, να βισητε, κα κατορθσητε σνεσιν ν γνσει, παιδεων κακος, λψεται αυτ τιμαν, λγχων δ τν σεβ, μωμσεται αυτν· (ο γρ λεγχοι τ σεβε, μλωπες ατ). Μ λεγχε κακος, να μ μισσωσ σε, λεγχε σοφν κα γαπσει σε. Δδου σοφ φορμν, κα σοφτερος σται· γνριζε δικα, κα προσθσει το δχεσθαι. ρχ σοφας, φβος Κυρου, κα βουλ γων, σνεσις, (τ γρ γνναι Νμον, διανοας στν γαθς)· τοτ γρ τ τρπ πολν ζσεις χρνον, κα προστεθσετα σοι τη ζως. Ες τν Λιτν, Στιχηρ διμελα. χος α« Στεφνου γιοπολτου παρχ τς μν σωτηρας, λαο σμερον γγονεν· δο γρ προορισθεσα π γενεν ρχαων, Μτηρ κα Παρθνος, κα δοχεον Θεο, κ στερας γεννηθναι προρχεται· νθος κ το εσσα, κα κ τς ζης ατο βδος βλστησεν. Εφραινσθω δμ προπτωρ, κα Εα γαλλισθω χαρουσα· δο γρ οκοδομηθεσα κ πλευρς το δμ, τν θυγατρα κα πγονον, μακαρζει μφανς· τχθη μοι γρ φησι λτρωσις, δι ς κ τν δεσμν το δου λευθερωθσομαι. γαλλισθω Δαυδ κροων τν κινραν, κα ελογετω τν Θεν· δο γρ Παρθνος πρεισιν κ πτρας γνου, πρς σωτηραν τν ψυχν μν. |
| Δοξαστικν χος πλ. β» Θησαυρς νθων δωρεν, θεοφρορητος κρα σου Πρδρομε, κ τν τς γς λαγνων ντειλεν, ν μες πιστς ρυσμενοι, κα προσκυνοντες νδοξε, πλουτομεν δι σο Χριστο Βαπτιστ, θαυμτων τ παρδοξα, κα τν πταισμτων τν συγχρησιν. Θεοτοκον χος πλ. β« Μεταβολ τν θλιβομνων, παλλαγ τν σθενοντων, πρχουσα Θεοτκε Παρθνε, σζε πλιν κα λαν, τν πολεμουμνων ερνη, τν χειμαζομνων γαλνη, μνη προστασα τν πιστν. Σταυροθεοτοκον χος πλ. β» Τριμερος νστης ν ξλ τν ζων μν, ρσα πανμωμος Θεοτκος, κρεμαμνην μητρικς, δρετο βοσα· Υ μου κα Θε μου, σσον τος πθ νυμνοντς σε. πστιχα Δοξαστικν χος β« τν θεων ννοιν πανσεβσμιος θκη, κα τς ρρτου οσας τρανς προβλψασα, τ μυστριον Κρα σου, ς κ λαγνων μητρικν, κ τν ταμεων τς γς, σμερον νατταλκεν, ωννη πανεφημε, κα εωδασε πσαν τν φλιον, γιασμο προχουσα μρον, κα νοητς κηρττουσα μετανοας δν, κα τ Σωτρι τν λων πρεσβεουσα, πρ τν ψυχν μν. Θεοτοκον χος β» Χαρε λπς μν, Θεοτκε χραντε, χαρε δι» γγλου δεξαμνη τ χαρε, χαρε τεκοσα Πατρς τ παγασμα, ελογημνη χαρε σεμν, Παναγα Παρθνε μνη πανμνητε, σ δοξζει πσα κτσις τν Μητρα το φωτς. Σταυροθεοτοκον χος β« τε κ το ξλου σε νεκρν Βτρυν τν παμππειρον γν, ν γεωργτως ν μτρ κυοφρησας, ξλ ς ρακας, τοτον κρεμμενον, θρηνδοσα λλυζες, κα κραζες· Τκνον, γλεκος ναπσταξον, δι» ο μθη ρθ, πσα τν παθν εεργτα, δι» μο τς σ τετοκυας, σο τν εσπλαγχναν νδεικνμενος. πολυτκιον το Προφτου χος δ» Ταχ προκατλαβε κ γς νατελασα το Προδρμου κεφαλ, κτνας φησι τς φθαρσας, πιστος τν σεων, νωθεν συναθροζει, τν πληθν τν γγλων, κτωθεν συγκαλεται, τν νθρπων τ γνος, μφωνον ναπμψαι, δξαν Χριστ τ Θε. ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Μετ τν α» Στιχολογαν, Κθισμα χος δ " Ταχ προκατλαβε ς θεον θησαρισμα, γκεκρυμμνον τ γ, Χριστς πεκλυψε τν κεφαλν σου μν, Προφτα κα Πρδρομε. Πντες ον συνελθντες, ν τ τατης ερσει, σμασι θεηγροις, τν Σωτρα μνομεν, τν σζοντα μς κ φθορς τας κεσαις σου. Δξα... Κα νν... Θεοτοκον Ταχ προκατλαβε, πρν δουλωθναι μς, χθρος βλασφημοσ σε, κα πειλοσιν μν, Χριστ Θες μν, νελε τ Σταυρ σου, τος μς πολεμοντας, γντωσαν πς σχει, ρθοδξων πστις, πρεσβεαις τς Θεοτκου μνε Φιλνθρωπε. |
| δ θ, Κανν Σταυροαναστσιμος. – κτηχος χος α Μυστριον ξνον Δεδξασται τ πορρτ δυνμει σου, Σταυρς σου Κριε· σο γρ τ σθενς, πρ δναμιν πσιν δεχθη, δι’ ο δυνατο μν, καταββληνται ες γν, κα πτωχο πρς ορανν νακομζονται. Νενκρωται μειδς μν θνατος· κ νεκρν νστασιν, σ γρ πιφανες, τος ν δ Χριστ δωρσω. Δι ς ζων σε κα νστασιν, κα φς τ νυπστατον, μνοντες μεγαλνομεν. ναρχος φσις κα περιριστος, ν τρισ γνωρζεται, μναις θεαρχικας ποστσεσι· μα Θετης Πατρ, Υ τε κα Πνεματι, φ’ θεφρων βασιλες πεποιθς σζεται. δ θ, Κανν τς Θεοτκου. – κτηχος χος α Τπον τς γνς ζης κ Δαυδ βλστησας, προφητικς Παρθνε το θεοπτορος, λλ κα Δαυδ, ς ληθς σ δξασας, ς τεκοσα τν προφητευμενον, τν Κριον τς δξης, ν παξως μεγαλνομεν. πας γκωμων Πναγνε, νμος ττται τ μεγθει τς δξης σου, λλ Δσποινα παρ’ κετν ναξων μν, ξ ενοας δ σο προσφερμενον, προσδχου Θεοτκε, μετ’ εμενεας τ φμνιον. τν πρ νον θαυμτων σου! σ γρ Παρθνε μνη πρ τν λιον, πσι δδωκας κατανοεν τ καιντατον, θαμα Πναγνε τς σς γεννσεως, τ τς καταλπτου. Δι σε πντες μεγαλνομεν. ΑΙΝΟΙ Στιχ. Το ποισαι ν ατος κρμα γγραπτον. Δξα ατη σται πσι τος σοις ατο. Στιχηρ ναστσιμα τς κτωχου, χος α μνομν σου Χριστ, τ σωτριον πθος, κα δοξζομν σου τν νστασιν. ΨΑΛΜΟΣ ΡΝ (150) Στιχ. Ανετε τν Θεν ν τος γοις ατο, ανετε ατν ν στερεματι τς δυνμεως ατο. Σταυρν πομενας, κα τν θνατον καταργσας, κα ναστς κ τν νεκρν, ερνευσον μν τν ζων Κριε, ς μνος παντοδναμος. Στιχ. Ανετε ατν π τας δυναστεαις ατο, ανετε ατν κατ τ πλθος τς μεγαλωσνης ατο. τν δην σκυλεσας, κα τν νθρωπον ναστσας, τ ναστσει σου Χριστ, ξωσον μς ν καθαρ καρδ, μνεν κα δοξζειν σε. Στιχ. Ανετε ατν ν χ, σλπιγγος, ανετε ατν ν ψαλτηρ κα κιθρ. Τν θεοπρεπ σου συγκατβασιν δοξζοντες, μνομν σε Χριστ· τχθης κ Παρθνου, κα χριστος πρχες τ Πατρ· παθες ς νθρωπος, κα κουσως πμεινας Σταυρν· νστης κ το τφου, ς κ παστδος προελθν, να σσς τν κσμον· Κριε δξα σοι. |
| δ ς, Κανν τς Θεοτκου. – κτηχος χος πλ. β Το βου τν θλασσαν μγας προγραψεν, ν Προφταις Μωσς, σ κιβωτν κα τρπεζαν, κα λυχναν κα στμνον συμβολικς, σημανων τν σρκωσιν, τν κ σο το ψστου Μητροπρθενε. Νεκροται θνατος, καταργεται κα φθορ, τ το δμ κατκριμα, τ καρπ σου, Δσποινα προσβαλν· ζων γρ γννησας, κ φθορς λυτρουμνην τος μνοντς σε. νμος σθνησε, κα παρλθεν σκι, τς πρ νον κα ννοιαν, κφανθεσης μοι χριτος τς κ σο Παρθνε κυσεως, το Θεο, κα Σωτρος πολυμνητε. Κοντκιον Τν πρ μν Τ ζωαρχικ παλμ τος τεθνετας, κ τν ζοφερν κευθμνων Ζωοδτης, ναστσας παντας Χριστς Θες, τν νστασιν βρβευσε, τ βροτε φυρματι· πρχει γρ πντων Σωτρ, νστασις κα ζω, κα Θες το παντς. Οκος Τν Σταυρν κα τν Ταφν σου Ζωοδτα, νυμνομεν ο πιστο κα προσκυνομεν, τι τν δην δησας θνατε, ς Θες παντοδναμος, κα νεκρος συνανστησας, κα πλας το δου συντριψας, κα κρτος το θαντου καθελες ς Θες. Δι ο γηγενες δοξολογομν σε πθ τν ναστντα, κα καθελντα χθρο τ κρτος το πανλους, κα πντας ναστσαντα τος π σο πιστεσαντας, κα κσμον λυτρωσμενον κ τν βελν το φεως, κα ς μνον δυνατν, κ τς πλνης το χθρο λυτρωσμενον μς· θεν νυμνομεν εσεβς τν νστασν σου, δι ς σωσας μς, ς Θες το παντς. δ ζ, Κανν ναστσιμος. – κτηχος χος πλ. β Ερμς «Δροσοβλον μν τν κμινον εργσατο, γγελος τος σοις Παισ, τος Χαλδαους δ καταφλγον πρσταγμα Θεο, τν Τραννον πεισε βον. Ελογητς ε Θες τν Πατρων μν». δυρμενος τ πθει σου λιος, ζφον περιεβλετο, κα ν μρ π πσαν Δσποτα τν γν, τ φς συνεσκτασε βον· Ελογητς ε Θες, τν Πατρων μν. μφισαντο Χριστ τ καταβσει σου, φγγος τ καταχθνια, προπτωρ δ, θυμηδας μπλεως φθες, χορεων σκρτησε βον· Ελογητς ε Θες, τν Πατρων μν. Θεοτοκον Δι σο μτηρ Παρθνε φς ντειλε, πσ τ οκουμν φαιδρν· τν γρ Κτστην σ τν πντων ττοκας Θεν, ν ατησαι Πναγνε μν, καταπεμφθναι τος πιστος τ μγα λεος. |
|
|
