| Он паки явится с Иисусом с небес». (§§ 36, 38, 40 и 41). 1) Св. Писание говорит о двух крестах – о кресте духовном: Мр. 8:34 ; Мф. 10:38 и о кресте вещественном, на котором был распят Христос: Иоан. 19:17 ; Мф. 27:32; Мр. 15:21,30 ; Иоан. 19:25 . 2) О вещественном кресте Христовом были прообразования еще в Ветхом Завете: Исх. 12:7 и 13; 17:11–13; Числ. 21:9 ; и Иоан. 3:14–15 ; Прем. 16:7 , – были и пророчества: Пс. 59:6 и Иоан. 14:6 ; Иса. 62:10 и Иоан. 1:23 ; Мф. 24:30. 3) Основания к почитанию св. Креста: он святой жертвенник: Исх. 29:37 ; и Евр. 9:28 ; Рим. 8:3; 3:25 ; Иис. Нав. 5:15 и 1Петр. 1:19; 2:24 ; он слава Христа: Иоан. 17:1 ; Лк. 24:26 ; Фил. 2:8–9 ; Иоан. 16:7 ; он – орудие нашего спасения: Кол. 1:19–20; 2:14 ; Еф. 2:16 ; Прем. 14:7 ; он печать Божия на челах Его рабов: Иез. 9:4–5 и От. 7:2–3; 9:4; От. 14:1; 22:4; – победное знамя Христа и христиан: Пс. 59:6 ; Иса. 62:10; Мф. 24:30. 4) Св. Апостолы чтили крест и хвалились им: 1Кор. 1:18 ; Гал. 6:14 . 5) Можно молиться руками: Пс. 62:5; 140:2 ; Мр. 10:16 ; Лк. 24:50–51 ; Деян. 6:6; 14:23 ; 1Тим. 4:14; 5:22 и 2:8. 6) Прообраз крестного знамения: Быт. 48:13–14 . 7) Непочитающие св. Крест и крестное знамение – враги креста Христова. Фил. 3:18 . О святых постах православной церкви «Иисус возведен был Духом в пустыню, для искушения от диавола. И постившись сорок дней и сорок ночей, напоследок взалкал» (Мф. 4:2). «Сей же род (диавол) изгоняется только молитвой и постом» (Мф. 17:19–21). «Придут дни, когда отнимется у них жених, и тогда будут поститься, в те дни» ( Мар. 2:20 ; Мф. 9:15). «Во всем являем себя, как служители Божьи... В трудах, в бдениях, в постах» ( 2Кор. 6:5 ). Пост так же стар по времени, как и само человечество, ибо он установлен еще в раю, когда «заповедал Господь человеку в раю говоря: от всякого дерева в саду ты будешь есть, а от дерева познания добра и зла, не ешь от него» ( Быт. 2:16 ). Нарушение райского поста повлекло за собой великие для человека последствия: изгнание его из рая, проклятие его и произраставшей ему плоды земли, лишения, болезни, борьба плоти с духом, отчуждение от Бога, рабство диаволу и смерть. |
| 3) Нужен не телесный, а духовный пост, как и пророк Исаия говорит: «вот пост, который Я избрал: разреши оковы неправды, развяжи узы ярма, и угнетенных отпусти на свободу, и расторгни всякое ярмо; раздели с голодными хлеб твой, и скитающихся бедных введи в дом: когда увидишь нагого, одень его, и от единокровного твоего не укрывайся» (Иса. 58:6–8. См. Зах. 7:4–6, 9–10 ). 3) Совершенно напрасно сектанты приводят это место из пророка Исаии против соблюдения верующими святых постов, ибо св. Церковь не отрицает духовный пост, а считает его необходимым условием спасительности телесного поста, о чем она говорит в своих молитвах и песнопениях: «Постися постом приятным, благоугодным Господеви, поучает, напр., она верующих в понедельник Великого поста, истинный пост есть злых (дел) отчуждение, похотей отлучение, оглаголания лжи и клятвопреступления» (стихира); или: «постящеся брате, телесне, поет св. Церковь , постимся и духовне, разрешим всякий союз неправды, расторгнем стропотная нуждных изменений, всякое списание неправедное раздерем: дадим алчущим хлеб, и нищия бескровныя введем в домы, да приимем от Христа Бога велию милость» (стихира). Церковь всем проповедует, что один телесный пост, без духовного: без терпения, смирения и любви, без дел милосердия и всепрощения – не будет для человека спасителен, подобно тому, как, конечно, не был он таковым и для тех более 40 человек иудеев, которые «заклялись не есть и не пить, пока не убьют Павла» ( Деян. 23:12,21 ). 4) Безразлично, говорят сектанты, будем ли мы поститься или нет: «Пища не приближает нас к Богу: ибо едим ли мы, ничего не приобретаем; не едим ли ничего не теряем» ( 1Кор. 8:8 ). 4) Приведенное сектантами место из 8–й главы первого послания к Коринфянам говорит не о безразличном отношении христиан к постам и пище вообще, а касается отношения христиан к пище идоложертвенной, что видно из первого же стиха этой главы, которая начинается такими словами: «Об идоложертвенных яствах... И далее Апостол продолжает: Об употреблении в пищу идоложертвенного мы знаем, что идол в мире ничто, и что нет иного Бога, кроме Единого... |
| – Бу недир? – деп сорай сокъур. 37 Огъар назаретли Иса гетип бара деп айталар. 38 Шо заман сокъур: – Гьей Давутну Наслусу Иса! Магъа бир рагьму эт! – деп къычыра. 39 Алда барагъанлар ону сёйлеме къоймай токътатмагъа къарайлар. Сокъур буса: – Давутну Наслусу! Магъа бир рагьму эт! – деп бирден-бир бек къычыра. 40 Иса, токътап, ону Оьзюню янына алып гелсин деп буюра. Сокъур ювукълашгъан заманда, Иса Огъар: 41 – Мен сагъа не этгенни сюесен? – деп сорай. – Я Раббим! Мен гёрмеге сюемен, – деп жавап бере сокъур. 42 – Сен гёрежексен! Сени иманынг къутгъарды, – дей Иса огъар. 43 Сокъур шоссагьат гёреген болуп къала ва Аллагьгъа алгъыш эте туруп, Исаны арты булан гете. Ону гёрген бютюн халкъ да Аллагьгъа макътавлар эте. 19 Иса ва ясакъчы Закай 1 Еригьон шагьаргъа гирип, Иса ону орамларындан юрюй. 2 Онда Закай деген бир адам бола. Закай ясакъчыланы башчысы ва бир бай гиши болгъан. 3 О Исаны гёрмеге ва Ону ким экенин билмеге сюе. Амма Закайны бою гиччи болгъаны саялы ва халкъны да кёплюгюнден Ону гёрюп болмай. 4 Исаны гёрмек учун, о чабып алгъа чыгъып, бир тут терекге мине. Иса шо терекни янындан оьтме герек болгъан. 5 Иса шо ерге гелген заманда, къарап Закайны гёре ва огъар: – Закай! Тез ерге тюш, бугюн Магъа сени уьюнгде болмагъа герек болажакъ, – дей. 6 О чалт тюшюп, Исаны бек сююп къабул эте. 7 Муну гёрюп, халкъ къазапланмагъа башлай ва: – О бу гюнагьлы адамны уьюне неге гирди экен? – деп сёйлей. 8 Закай, Раббини алдында токътап, Огъар: – Я Раббим, бар байлыгъымны яртысын мен пакъырлагъа бережекмен ва кимден артыкъ алгъан бусам, дёрт керен артыкъ этип къайтарып бережекмен, – дей. 9 – Бугюн бу уьйге къутгъарылыв гелди, неге тюгюл бу адам да Ибрагьимни уланларындан биридир. 10 Мен, Инсанны Уланы, адашгъанланы табып, оланы къутгъармакъ учун гелгенмен, – дей Иса огъар. Аллагь бергени булан пайдаланыв 11 Иса Ерусалимге ете тура болгъанына гёре, бир-бир адамлар буса узакъ къалмай Аллагь гьакимлик этегени белгили болажакъ деп гьисап эте болгъан. 12 Иса булай масал айта: – Бай тухумдан бир адам пача болмакъ учун йыракъ бир элге ёлгъа онгарыла. О ондан оьзюню халкъына пача болуп къайтып гелмеге тарыкъ болгъан. 13 Къулларындан он адамны чакъырып, олагъа он алтын акъча берип: «Мен гелгинче, булар булан пайдаланып, къазанып туругъуз», – дей. 14 Ватандашлары буса ону гёрюп ярамай болгъан ва ону артындан элчилер йиберип: «Бу адам бизин уьстюбюзде пача болгъанын сюймейбиз», – деп айтмакъны тапшуралар. |
| 35 Иса шо сёзлени сёйлеп турагъанда, синагогну башчысы Яирни уьюнден адамлар гелип: – Сени къызынг оьлдю. Устазны негьакъ авара этмеге негер тарыкъдыр? – дейлер. 36 Амма Иса оланы сёзлерин эшитгенде, Яирге: – Къоркъма, янгыз иман салып къой, – дей. 37 Иса Петерден, Якъубдан ва Якъубну иниси Югьандан башгъа биревге де Оьзю булан гелмеге изну бермей. 38 Олар синагогну башчысыны уьюне гелелер ва Иса къавгъаны, къычырып йылап яс этеген адамланы гёре. 39 О ичине гире ва олагъа: – Бу пашманлыкъ, яс негер тарыкъдыр? Къыз оьлмеген, о юхлап тура, – дей. 40 Олар буса Ону уьстюнден кюлеп къоялар. О бары да адамланы къыргъа чыгъартдыргъан сонг, къызны атасын, анасын ва Оьзю булан болгъан уьч де якъчысын да алып, къыз ятгъан ерге гире. 41 Къызны къолундан тутуп, огъар: – Талита къум! – дей. Бу сёз: «Къызым, сагъа айтаман, тур!» – демекдир. 42 Он эки яшындагъы къыз, шоссагьат туруп, юрюмеге башлай. Муну гёргенлер бу ишге бек гьайранлыкъ этип къалалар. 43 Иса олагъа: – Бу ишни бирев де билмесин! – деп къатты кюйде бувара ва къызгъа ашамагъа бир зат беригиз деп буюра. 6 Назаретлилер Исаны къабул этмейлер 1 Иса, ондан чыгъып, оьз шагьарына геле. Якъчылары да Ону булан гелелер. 2 Сонгугюн болгъанда, Иса синагогда адамлагъа Аллагьны каламын англатмагъа башлай. Кёплер Огъар тынглагъан сонг, тамаша болуп къалалар. Олар булай дей: – Бу Адам бу затланы къайдан уьйренген? Бугъар берилген бу гьакъыл недир? Муну къоллары булан этилеген бу аламатлар нени англата? 3 Мариямны уланы, Якъубну, Юсупну, Ягьуданы ва Симонну агъасы агъач уста Бу сама тюгюлмю? Къызардашлары мунда, бизин арабызда, яшамаймы? – деп сорайлар. Олар да Исагъа абур этмей. 4 Иса да олагъа: – Пайхаммарны бары да ерлерде абуру бардыр, янгыз оьз ватанында, оьзюню адамларыны арасында ва оьз уьюнде ону абуру ёкъдур, – дей. 5 Шо саялы онда Иса гьеч бир муъжизат гёрсетип болмай. Янгыз бир нече авруйгъан адамланы уьстюне къолун узатып, оланы сав эте. 6 Оланы имансызлыгъына къарап, Иса тамашалыкъ эте. Сонг адамлагъа Аллагьны каламын англатмагъа айланадагъы юртлагъа гете. |
| 35 Эртен кёп тез туруп, Иса къыргъа чыгъа ва янгыз ерге барып, онда дуа эте. 36 Симон ва ону булан бирге болгъанлар Исаны арты булан алгъасайлар. 37 Ону табып: – Барысы да Сени излейлер, – дейлер. 38 Иса олагъа: – Башгъа ерлеге, ювукъдагъы юртлагъа барайыкъ. Онда да Мен Сююнч Хабарны билдирме герекмен. Мен шону учун гелгенмен, – дей. 39 Синагогларда Аллагьны каламын англата ва жинлени къувалай туруп, О бютюн Галилеяны айлана. Гён аврувлу адам сав бола 40 Яман гён аврувлу бир адам Огъар ювукълашып, тизден туруп: – Эгер сюйсенг, Сен мени сав этип болажакъ эдинг, – деп ялбара. 41 Иса языкъсына ва къолун узатып, авруйгъан адамгъа тийип: – Сюемен, сав бол, – дей. 42 Шоссагьатына сав болуп, ону авруву тайып къала. 43 Иса шоссагьат аврувну йиберегенде, огъар къатты кюйде булай бувара: 44 – Вёре, биревге де айтмассан, барып дин къуллукъчугъа гёрюн. Аврувдан тазалангъанынг саялы, Муса буюргъан кюйде къурбан эт. Къурбан этгенинг сени къолай болгъанынга шагьатлыкъ этежек. 45 Амма бу адам чыгъып гетип, оьзюне болгъан ишни гьакъында айта туруп, токътавсуз хабар билдирмеге башлай. Бу себепден Иса ачыкъдан шагьаргъа дагъы гирип болмай, адам ёкъ чет ерлерде токътайгъан бола. Шо заманда да Ону янына бары да ерлерден адамлар гелелер. 2 «Балам, гюнагьларынг гечилди» 1 Бир нече гюнден сонг Иса Капернагьумгъа къайтып геле ва Ону уьйге къайтгъаны шагьаргъа белгили бола. 2 Онча да кёп халкъ жыйыла чы, гьатта эшик алда сама бош ер болмай. Иса олагъа Сююнч Хабарны билдире. 3 Дёрт адам ону янына тербенип болмай авруйгъан бир адамны гётерип гелтире. 4 Амма жыйылгъан халкъны кёбюнден олар Исагъа ювукъ барып болмайлар. Шо заман олар уьйню Иса токътагъан ерини уьстюнден къалкъыны тешип, тешик этелер ва шондан таба аврувну тёшеги булан бирче тюпге тюшюрелер. 5 Аврувну гелтиргенлени иманы барын гёрюп, Иса тербенмейген шо адамгъа: – Балам, сени гюнагьларынгдан гечилди, – дей. 6 Онда дин алимлерден бир нечеси олтуруп: 7 – Неге Бу Адам капирлик эте? Бир Аллагьдан башгъа гюнагьларындан гечмеге ким бола? – деп ойлашалар. |
| 30 Гёзлери ачылгъан адам олагъа: – Ону къайдан гелгенин сиз билмейгенигиз тамаша. Мени гёзлеримни ачгъан О чу. 31 Аллагь гюнагь ишлер этгенлеге тынгламайгъанны биз билебиз. Аллагь Оьзюнден къоркъуп ва Оьзю айтгъанны этип юрюйгенлеге тынглай. 32 Ким буса да бирев тувмадан сокъур бир адамны гёреген этген деп бир заманда да эшитилмеген. 33 Эгер Бу Адам Аллагьдан йиберилип гелмеген эди буса, О гьеч бир зат да этип болмас эди, – деп жавап бере. 34 Ягьудилер огъар: – Тувмадан гюнагьгъа да батып, гьали сен бизин уьйретмеге къараймысан? – деп жавап берип, ону синагогдан къувалап чыгъаралар. 35 Олар бу адамны синагогдан къувалагъанны эшитип ва ону излеп табып, Иса огъар: – Сен Инсанны Уланына иман саламысан? – деп сорай. 36 – Бийим! Магъа О Ким экенин айт, мен де Огъар иман саларман, – дей о. 37 – Сен Ону гёрдюнг, гьали сени булан сёйлеп турагъан да Одур, – дей Иса огъар. 38 – Я Рабби, иман саламан, – деп, сужда эте о. 39 – Мен бу дюньягъа гёрмейгенлер гёрсюн, гёрегенлер гёрмейген болсун деп дуван этмеге гелгенмен, – дей Иса. 40 Ону янында болгъан фарисейлер бу сёзлени эшитгенде, Огъар: – Бизин де Сен сокъурлар деп гьисап этемисен? – дейлер. 41 Иса олагъа булай дей: – Эгер сиз сокъурлар болгъан бусагъыз, Аллагьны алдында сизин айыбыгъыз болмас эди. Амма сиз: «Биз гёребиз», – дейсиз. Шолай болгъанда, сизин гюнагьларыгъыз сизин уьстюгюзде къала. 10 Къойчу ва сирив 1 Иса булай дей: – Гертисин сёйлеймен сизге: къойлар турагъан гюренге, къапусундан таба гирмей, башгъа ерден таба гиреген гиши уручу ва талавурчудур. 2 Къапудан гиреген гиши буса сиривню къойчусудур. 3 Къаравулчу огъар къапуну ача, къойлар ону тавушун таный. О къойланы атларын айтып чакъырып, оланы гюренден къыргъа чыгъара. 4 Бары да къойларын чыгъаргъанда, къойчу сиривню алды булан юрюй, къойлар буса ону арты булан бара, неге тюгюл олар ону тавушун таный. 5 Амма олар ят гишини арты булан бир заманда да бармажакъ, ондан къачажакъ, неге тюгюл ону тавушу олагъа таныш тюгюл. 6 Иса ягьудилеге бу масалны айта. Амма олар О не айтма сюегенни англамайлар. 7 Шо саялы Иса олагъа дагъы да булай дей: |
| 31 Шо ёл булан гелеген бир дин къуллукъчу, ону гёрюп, ёлну бириси янына чыгъып оьтюп гете. 32 Шолай левийлерден болгъан бирев де о ерге бара, ону гёрюп, янындан оьтюп гете. 33 Самариялы бирев буса шо ёлдан барагъанда, шо адамгъа къаршы бола ва огъар языгъы чыгъа. 34 Ювугъуна барып, зайтун май ва чагъыр тёгюп, ону яраларын байлай. Оьзюню эшегине де миндирип, ону бир петерге гелтирип, ону гьайын эте. 35 Артындагъы гюн оьзю гетегенде буса, эки гюмюш акъча чыгъарып, къонакъ уьйню есине бере ва огъар: «Муну гьайын этерсен ва эгер артыкъ харжласанг, мен сагъа къайтывда берермен», – дей. 36 Сен ойлашагъан кюйде, къачакъланы къолуна тюшген адамны ювугъу шо уьч де гишиден къайсыдыр? 37 – Огъар рагьму этген адамдыр, – дей о. – Буса бар, сен де шолай этерсен, – дей Иса. Иса Мартаны ва Мариямны уьюнде 38 Олар ёлун узатып барагъанда, Иса бир юртгъа геле. Мунда Марта деген бир къатын, Исаны уьюне чакъырып, Ону къабул эте. 39 Ону Мариям деген бир къызардашы да болгъан. О Раббибиз Исаны аякъларыны алдында олтуруп, Ону сёзюне тынглай. 40 Марта буса уллу къонакълыкъ этмек учун, гьаракат этип айлана. Исагъа ювукълашып, о булай дей: – Мени Раббим! Къызардашым бары да ишни магъа саллап къойгъанына Сен тергев этмеймисен? Огъар айт дагъы, магъа кёмек этсин! 41 – Марта, Марта! Сен кёп затны гьайын этип талашып айланасан, 42 янгыз бир зат тарыкъ. Мариям буса оьзюнден чыгъарылып алынмажакъ яхшы пайын сайлагъан, – деп жавап бере Иса огъар. 11 Дуаны гьакъында 1 Бир керен Иса бир ерде дуа этип тура болгъан. Битген заманда, Оьзюню якъчыларындан бири Огъар: – Я Раббим, Ягьия оьзюню якъчыларын уьйретгени йимик, Сен де бизин дуа этмеге уьйрет, – дей. 2 Иса да булай дей: – Сиз булай дуа этигиз: Гьей бизин Атабыз! Инсанлар Сени сыйлы атынгны гьюрметлесин дагъы. Сени гьакимлигинг токъташсын дагъы. 3 Бугюн бизге гюнлюк азыгъыбызны бер. 4 Бизин гюнагьларыбыздан геч! Бизге яманлыкъ этгенлерден барындан да биз де гечебиз. Бизин артыкъ сынавлагъа салма. 5 Сонг Иса олагъа булай дей: – Айтайыкъ, сизин биригизни бир ювугъугъуз бар. Гечортада гелип, огъар булай дейсиз: «Ювугъум! Магъа борчгъа уьч экмек бер. 6 Магъа йыракъ ёлдан бир ювугъум гелген, ону алдына салмагъа мени бир затым да ёкъ». |
| 39 О да уянып, елге токътамагъа буюра ва кёлге: – Токъта! Сабур бол! – дей. Ел тына ва бир шыплыкъ болуп къала. 40 Иса якъчыларына: – Неге булай къоркъасыз? Сизин бир де иманыгъыз ёкъму? – дей. 41 Олар оьтесиз бек къоркъалар ва: – Еллер де, кёл де Оьзюне таби болагъан Бу Кимдир? – деп бир-бирине сёйлейлер. 5 Жинли бир адамны сав болуву 1 Олар Галилея кёлню бириси ягъына, герасалыланы топурагъына гелелер. 2 Иса къайыкъдан чыкъгъанда, бир жинли адам къабурлардан чыгъып, шоссагьат Ону къаршылай. 3 Биревню де къабурларда яшайгъан бу адамны къолларын шынжырлар булан байлап, бутларын бугъавлап токътатма гючю етмей болгъан. 4 Бир нече керенлер шынжырлар ва бугъавлар булан бегитсе де, о шынжырланы уьзюп, бугъавланы бузуп къутула болгъан. Биревню де ону енгип токътатма гючю етмей болгъан. 5 Даим гечеси-гюню булан тавларда ва къабурларда акъыра ва ташлагъа уруна туруп тура болгъан. 6 Исаны гелегенин арекденокъ гёрюп, о чабып барып, Ону алдында тобукъларындан тура. 7 Гючлю тавуш булан къычырып: – Гьей Иса, Аллагьу-Тааланы Уланы! Менден не сюесен? Аллагьны аты булан тилеймен Сагъа: магъа азап берме! – дей. 8 Неге тюгюл де, Иса: «Гьей жин! Бу адамны ичинден чыгъып тай!» – деп айтгъан болгъан. 9 Сонг Иса огъар: – Сени атынг кимдир? – деп сорай. 10 Жинлер Исагъа оьзлени бу ерлерден къуваламасын деп кёп ялбаралар. 11 Онда тав бетде отлайгъан бир уллу донгуз сирив болгъан. 12 Жинлер Исагъа: – Бизин шу донгузланы ичине гирме къой, шоларда ерлешейик, – деп тилейлер. 13 Иса да олагъа шоссагьат изну бере. Жинлер де, адамлардан чыгъып, донгузланы ичлерине гирелер. Эки мингге ювукъ донгузу булангъы сирив чабып йиберип, учурумдан таба кёлге тюшюп, сувгъа бата. 14 Донгуз сакълагъанлар къачып гетип, шагьарда ва юртларда бу хабарны яя. Адамлар да болгъан бу ишлеге къарамагъа чыгъалар. 15 Олар Исаны янына гелгенде, ичинден жинлер чыкъгъан адам гийинип олтургъанын, ону башында гьакъылы барын гёргенде, къоркъалар. 16 Бу ишни гёргенлер жинли адам ва донгузлар булан не болгъанын гелгенлеге англаталар. 17 Шо заман бары да адамлар Исагъа оьзлени ерлеринден гетсин деп тилемеге башлайлар. |
| 31 Ону дагъы да таш урушгъа тутмакъ учун, ягьудилер ерден ташлар алалар. 32 Иса олагъа: – Мен сизге Атам Магъа тапшургъан бир хыйлы яхшы ишлени этип гёрсетдим. Бу ишлерден къайсы саялы сиз Мени таш урушгъа тутмагъа сюесиз? – дей. 33 – Биз Сени таш урушгъа тутмагъа сюегенибиз яхшы ишлеринг саялы тюгюл, Сен капирлик этегенинг саялы. Инсан да болуп Оьзюнгню Аллагь этип гёрсетегенинг саялы, – деп жавап бере ягьудилер Огъар. 34 Иса олагъа булай дей: – Сизин Къанунугъузда: «Мен сизге аллагьлар деп айтдым», – деп язылмагъанмы дагъы? 35 Аллагь Оьзюню каламы етишгенлеге аллагьлар деп айтгъан. Сыйлы Язывлар гючюн тас этгенми дагъы? 36 Аллагь Мени танглап бу дюньягъа йиберди. Шолай болгъан сонг: «Аллагьны Уланыман», – дейгеним саялы, «Капирлик этесен», – деп нечик айтма боласыз? 37 Эгер Мен Атамны ишлерин этмей бусам, Магъа инанмагъыз! 38 Эгер Мен Атамны ишлерин эте бусам, Магъа инанмай бусагъыз да, Мен этеген ишлеге инаныгъыз. Шо заман сама Атам Мени булан бирликде, Мен буса Атам булан бирликде экенибизни англарсыз. 39 Шо заман ягьудилер Исаны дагъы да тутмагъа айланалар, амма О олардан сыпкъырылып гете. 40 Иса дагъы да оьзенни ари ягъына, алда Ягьия, халкъны сувгъа чомуп, Аллагьгъа тапшурагъан ерге чыгъып гете ва онда бир нечакъы заман къала. 41 Кёплер Ону янына гелелер. Адамлар: «Ягьия бир заманда да бир аламат да гёрсетмеди, амма Бу Адамны гьакъында о айтгъан бары да зат гьакъ», – дейлер. 42 Шонда болгъанланы бир хыйлылары Огъар иман салалар. 11 Лазарны оьлюмю 1 Лазар деген бирев авругъан болгъан. О Мариям ва Марта деген къызардашлары булан Байтания деген юртда яшай болгъан. 2 Мариям Рабби Исаны аякъларына арив ийисли майлар сюртюп, чачлары булан сыйпап къурутажакъ къатын болгъан. Ону Лазар деген эркъардашы авругъан болгъан. 3 Къызардашлар Исагъа: – Я Рабби, Сени сюеген адамынг авруй, – деп хабар йибере. 4 Муну эшитгенде, Иса: – Бу оьлюр аврув тюгюл, Аллагьны макътавлугъу учун, ондан таба Аллагьны Уланы макътав къазансын учун йиберилген аврув, – дей. 5 Иса Мартаны, ону къызардашын ва Лазарны сюе болгъан. 6 Лазарны авруйгъанын эшитгенде, Иса Оьзю токътагъан еринде дагъы да эки гюн къала. 7 Сонг О якъчыларына: |
| 39 Дин алимлерден бирлери: – Устаз, Сен яхшы айтдынг, – дей. 40 Дагъы гьеч бирев де Огъар бир зат да сорамагъа болушлукъ этмей. «Месигь кимни Уланыдыр?» 41 Иса олагъа булай дей: – Месигь Давутну Наслусу деп нечик айтма болалар? 42-43 Оьзю Давут Забур китапда булай дей: Аллагь Мени Раббиме айтды: «Мен Сени душманларынгны аякъ тюбюнге салгъынча, гелип Мени онг ягъымда олтуруп тур». 44 Давут Исагъа Рабби деп айта болгъан сонг, О Давутну Наслусу нечик бола дагъы? 45 Бютюн халкъ бу сёзлеге тынглайгъан вакътиде, Иса якъчыларына: 46 – Дин алимлерден сакъ болугъуз. Олар узун опуракълар гийип юрюмеге сюелер. Базар майданларда халкъ оьзлени гьюрметлегенни, синагогларда алгъа чыгъып, шатлыкъ мажлислерде де тёрге чыгъып олтурмагъа сюелер. 47 Олар тул къатынланы мал-матагьын талайлар ва гёземелик учун узакъ дуалар этелер. Оланы лап къатты жаза къаравуллап тура, – дей. 21 Тул къатынны садагъасы 1 Иса къарап, садагъа сандыкъгъа акъча салагъан бай гишилени гёре. 2 Онда эки увакъ акъча салагъан бир ярлы тул къатынны да гёре. 3 Сонг: – Гертисин сёйлеймен сизге: бу ярлы тул къатын барындан да артыкъ акъча салды. 4 Олар барысы да оьзлени байлыгъыны кёплюгюнден садагъа этдилер. Бу къатын буса оьзюню ярлылыгъындан яшавлукъ учун къойгъан бары да акъчасын берди, – дей. Иса ибадатхананы бузулажагъын айта 5 Ибадатханада болгъанлар ону гьакъында о багьалы ташлардан ишленгенни ва багьалы савгъатлар булан безенгенни гьакъында сёйлейгенде, Иса: 6 – Олай бир гюнлер гележек, сиз гьали мунда къарап сукъланагъан затланы бирини де ташыны уьстюнде ташы да къалмажакъ, бары да зат дагъытылажакъ, – дей. Аламатлар ва гьызарлавлар 7 – Устаз, Сен айтагъан затлар къачан болажакъ? Шо заманны геливюн гёрсетеген не аламат болур? – деп сорайлар Исагъа. 8 О булай дей: – Вёрегиз, сакъ болугъуз, сизин алдатмасынлар! Бир кёплер Мени атым булан гележеклер. «Мен Месигьмен» ва: «О вакъти ювукъда», – деп айтажакълар. Оланы арты булан бармагъыз. 9 Сиз гележекде давланы да, оланы гьакъындагъы хабарланы да эшитгенде, къоркъмагъыз! Олар болмагъа герекли затлар. Амма шо заманда да ахыр заман гелип битмегендир. |
|
|
