| Πμπτον, το σχσμα δεικνει την πλρη πνευματικ και κανονικ ανεπρκεια. Οι θσεις του «τμου» ερμηνεονται κατ τρπο διφορομενο και δεν εφαρμζονται. τσι, ο «τμος» ορζει η «Ορθδοξος Εκκλησα της Ουκρανας» να μην χει υπερριες ενορες. ν τοτοις, κατ τον ψευδο-πατριρχη Φιλρετο, αυτς οι ενορες μπορον να μην εγκαταλεπουν το οτως λεγμενο «πατριαρχεο Κιβου»: «Αδυνατομε να τους υποχρεσουμε, αλλ οτε και να αποκηρξουμε. Εφσον δεν θλουν να αποχωρσουν, τις θεωρομε δικς μας». Η δικφαλη δρα δεν μπορε παρ να χει διπλ λογιστικ. Για τον εσωτερικ καταναλωτ παραμνει «πατριαρχεο Κιβου» με δκτυο υπερορων «ενοριν», εν για τον εξωτερικ εναι «μητρπολη Κιβου» νευ αυτν. κτον, με υποστριξη αρχν, οι οποες κατ τρπο τσο επασχυντο χασαν τις εκλογς, εξαπολθηκε και προς το παρν δεν τερματσθηκε η εκστρατεα καταλψεως Ιερν Ναν της κανονικς Ουκρανικς Ορθοδξου Εκκλησας απ οπαδος του σχσματος. Καταλψεις διενεργονται με βα: τομα στις μσκες εισορμον σε Να, ξυλοκοπον τους πιστος, διχνουν ιερα και αυτοανακηρσσονται νμιμοι κτοχοι του κτηρου. Πς να αντιδρ στην ανομα αυτ η αν την οικουμνη Ορθοδοξα; Ακριβς τσι, πως αντδρασε δη στο πρσωπο των Πατριαρχν Αλεξανδρεας Θεοδρου, Αντιοχεας Ιωννη και Ιεροσολμων Θεοφλου, οι οποοι, αφο προσλθαν στην Κπρο, απ κοινο με τον Αρχιεπσκοπο Κπρου Χρυσστομο «κλεσαν λες τις πλευρς να εργασθον αφ ενς για την επτευξη της Ευχαριστιακς εντητας, η οποα αποτελε το πλρωμα της Εκκλησας εν Χριστ Ιησο και αφ ετρου, με σκοπ την προστασα των πιστν και των ιερν ναν και μονν απ επιθσεις και απ κθε πρξη βας, απ που και αν προρχονται ποια και αν εναι τα ατια και τα κνητρα που τις προκαλον». Προχωρντας σε πρωτοφαν απφαση νομιμοποισεως του Ουκρανικο σχσματος ο Πατριρχης Βαρθολομαος υπολγιζε τι στη συγκροτηθεσα απ αυτν δομ θα προσχωροσαν αρχιερες της κανονικς Εκκλησας και τι αυτ η δομ θα ανεγνωρζετο απ Ορθδοξες κατ τπους Εκκλησες. Οτε το μεν συνβη, αλλ οτε και το δ, με αποτλεσμα να αποτχει ο «αστραπιαος πλεμος». Αντ για θεραπεα του σχσματος ο Πατριρχης Βαρθολομαος μνο εμβθυνε αυτ, προκαλντας και μλιστα δικαιολογημνως την μη αποδοχ των πεπραγμνων του απ την αν την οικουμνη Ορθοδοξα. Και εν, ς «πρτος μεταξ σων», θα εδνατο να διαδραματζει το συντονιστικ και συσπειρωτικ ρλο εντς της οικογνειας των Ορθοδξων κατ τπους Εκκλησιν, τρα πλον, αφο ανακρυξε τον εαυτ του «πρτον νευ σων», αυτοδιαλθηκε ς συντονιστικ κντρο. |
| Αυτ τα υπγραψαν το 1723 οι τσσερις Πατριρχες της Ανατολς, δηλαδ ο Κωνσταντινουπλεως, ο Αλεξανδρεας, ο Αντιοχεας, ο Ιεροσολμων. Εν το 1895, ανταποκρινμενη στην κκληση του ππα Ρμης Λοντος ΙΓ’ η Σνοδος της Εκκλησας Κωνσταντινουπλεως δλωσε: «…λλ’ νατρχοντες ες τος Πατρας κα τς οκουμενικς Συνδους τς κκλησας τν πρτων ννα ανων πληροφορομεθα, τι οδποτε θεωρθη πσκοπος μης ς ντατη ρχ κα λνθαστος κεφαλ τς κκλησας, κα τι πς πσκοπς στι κεφαλ κα πρεδρος τς αυτο κατ μρος κκλησας, ποκεμενος μονον τας συνοδικας τς καθλου κκλησας διατξεςσ τε κα ποφσεσιν ς μναις λανθστοις, κιστα το καννος τοτου ξαιρουμνου το πισκπου μης, ς δεκνυσιν κκλησιαστικ στορα, μνος δ ανιος ρχηγς κα κεφαλ θνατος τς κκλησας στν Κριος μν ησος Χριστς». Ο δε σημερινς Πατριρχης Κωνσταντινουπλεως εκ των πραγμτων αποκρυξε την κοιν των Ορθοδξων διδασκαλα, κατ τρπον σαφ διατυπωμνη στα ς νω κεμενα, φανταζμενος τι εναι η μνη αλνθαστος κεφαλ της Ορθοδξου Εκκλησας, που χει δικαωμα να δχεται εκκλτους προσφυγς απ κθε Τοπικ Εκκλησα, να παρεμβανει στα εσωτερικ των, να «κβει» και να «ρβει» στα μτρα του τις υποθσεις των. Και μως η λυπηρ περα της βουλησιοκρατικς παρεμβσες του στην ν Ουκραν κατσταση δειξε τι: με πλρη σεβασμ στους υφιστμενους θεσμος, οι οποοι προρχονται απ το πρωτεο τιμς των Διπτχων, το Πλρωμα της αν την οικουμνη Ορθοδοξας απορρπτει μα ττοια υπρβαση αρμοδιοττων απ τον Κωνσταντινουπλεως, πως κατ το παρελθν απρριπτε κατ τρπο συνεπ και τις προσπθειες των μεν των δε ιεραρχν, οι οποοι αγωνζονταν να οικειοποιηθον προνμια, τα οποα δεν τους ανκαν. Το σχσμα παραμνει σχσμα, εν η Ορθοδοξα μσω στις δοκιμασες μνο ενισχεται. Τοτο αποδεικνει το παρδειγμα της Ουκρανικς Ορθοδξου Εκκλησας, η οποα πορεεται σμερα την οδ του ομολογιακο αγνος, ανταποκρινμενη κατ τρπον συχο και γενναο στις εξωτερικς και εσωτερικς προκλσεις. Στον αγνα της, υπερασπιζμενη τη δικαιοσνη, αυτ απολαμβνει ισχυρς υποστηρξεως των Ορθοδξων κατ τπους Εκκλησιν και μλιστα αυτ η ενοποιημνη υποστριξη εναι εκενη η οποα θα συνεισφρει τελικ στη θεραπεα του Ουκρανικο σχσματος. Календарь ← 21 апреля 2024 г. (8 апреля ст.ст.) воскресенье Неделя 5-я Великого поста. Глас 5-й. Прп. Марии Египетской (переходящее празднование в 5-ю Неделю Великого поста). Апп. Иродиона, Агава, Асинкрита, Руфа, Флегонта, Ерма и иже с ними (I). Свт. Нифонта, еп. Новгородского (1156). Прп. Руфа, затворника Печерского, в Дальних пещерах (XIV). Мч. Павсилипа (117–138). Свт. Келестина, папы Римского (432). Сщмч. Сергия Родаковского пресвитера (1933). Литургия св. Василия Великого. Утр. – Ев. 2-е, Мк., 70 зач., XVI, 1–8 . Лит. – Евр., 321 зач. (от полу), IX, 11–14 . Мк., 47 зач., X, 32–45 . Прп.: Гал., 208 зач., III, 23–29 . Лк., 33 зач., VII, 36–50 . |
| This XML file does not appear to have any style information associated with it. The document tree is shown below. xmlns:blogChannel="" html-attribute-value " > http://backend.userland.com/blogChannelModule " xmlns:media="" html-attribute-value " > http://search.yahoo.com/mrss " xmlns:yandex="" html-attribute-value " > http://news.yandex.ru " version="" html-attribute-value " > 2.0 " > Пατριαρχεο.ru, λα τα υλικ http://www.patriarchia.ru/gr/index.html Επσημη ιστοσελδα της Ορθδοξης Εκκλησας της Ρωσας Copyright 2005 - 2024, Патриархия.ru Sun, 21 Apr 2024 21:32:30 +0300 info@patriarchia.ru Пατριαρχεο.ru http://www.patriarchia.ru/gr/index.html Επσημη ιστοσελδα της Ορθδοξης Εκκλησας της Ρωσας Патриаршая проповедь в Неделю 5-ю Великого поста после Литургии в храме Чуда Архангела Михаила в Хонех в Братееве г. Москвы http://www.patriarchia.ru/gr/db/text/6122355.html 21 апреля, в Неделю 5-ю Великого поста, день памяти преподобной Марии Египетской, Святейший Патриарх Кирилл совершил чин великого освящения храма Чуда Архангела Михаила в Хонех в Братееве г. Москвы и Литургию святого Василия Великого в новоосвященном храме. По окончании богослужения Предстоятель Русской Церкви произнес проповедь. info@patriarchia.ru Τα ρθρα, Πατριρχης : Κηργματα isPermaLink="" html-attribute-value " > false " > http://www.patriarchia.ru/gr/db/text/6122355.html Sun, 21 Apr 2024 15:55:00 +0300 type="" html-attribute-value " > image/jpeg " url="" html-attribute-value " > "/> Слово Святейшего Патриарха Кирилла при вручении архиерейского жезла Преосвященному Авксентию (Абражею), епископу Несвижскому, викарию Патриаршего экзарха всея Беларуси http://www.patriarchia.ru/gr/db/text/6122342.html 21 апреля, в Неделю 5-ю Великого поста, за Литургией в храме Чуда Архангела Михаила в Хонех в Братееве г. Москвы Святейший Патриарх Кирилл возглавил хиротонию архимандрита Авксентия (Абражея) во епископа Несвижского, викария Патриаршего экзарха всея Беларуси. По окончании Литургии Предстоятель Русской Церкви напутствовал епископа Авксентия на служение и вручил ему архиерейский жезл. |
| Αρχεο Пн Χρνος ως κριτς. Οι Ορθδοξες Εκκλησες Κωνσταντινουπλεως και Ρωσας τον Κ’ αινα 12 Δεκεμβρου 2018 τος 14:16 Εναι κρως επδυνο το θμα των αμοιβαων σχσεων τον περασμνο αινα της «Εκκλησας Μητρς» και της «Εκκλησας Θυγατρς», δηλαδ των Ορθοδξων Εκκλησιν Κωνσταντινοπλεως και Ρωσας. να ειλικριν διλογο περ του ζητματος στη συλλογ ρθρων «Απ την ιστορα των αμοιβαων σχσεων των Εκκλησιν Ρωσας και Κωνσταντινουπλεως τον Κ’ αινα» ανογουν ο Ιερας Αλξανδρος Μαζριν, ο Διδκτωρ της Εκκλησιαστικς Ιστορας, και ο κ. Ανδρας Κοστριουκφ, ο Διδκτωρ Ιστορας. Το πνημα αποτελεται απ δο δοκμια με ττλο «Το Φανρι και το Κνημα των Ανακαινιστν κατ της Ορθοδξου Εκκλησας της Ρωσας» του πατρς Αλεξνδρου και «Η Ρωσικ Εκκλησιαστικ Διασπορ και ο Οικουμενικς Θρνος» του Α. Κοστριουκφ. Η μελτη του Διδκτωρα Ιστορας Σεργου Φρσοφ, η οποα δημοσιεθηκε στο «Περιοδικ του Πατριαρχεου Μσχας» 10, 2018) αναφρεται σε αυτ τη συλλογ. Ο γενικς δη ττλος του δοκιμου του πατρς Αλεξνδρου δεχνει σαφς τι τις ενργειες της Εκκλησας Κωνσταντινουπλεως, τις βλπει ως στραμμνες κατ της Ορθοδξου Εκκλησας της Ρωσας, θεωρντας αυτς συνειδητς και προμελετημνες. Απ την αρχ ο συντκτης εμφανζει τους Φαναριτες να μη διστζουν μπροστ στην αυθαιρεσα της σχισματικς «Αντατης Εκκλησιαστικς Διοικσεως» το 1922 και «παρλληλα με τους θεομχους-μπολσεβκους και προδτες-ανακαινιστς αναδεχθηκαν σε μια λλη πηγ θλψεων για την Ορθδοξη Εκκλησα της Ρωσας». Πιο σημαντικς αποδεχθηκαν για το Φανρι «οι πολιτικς σκοπιμτητες» απ τους ιερος καννες και την Ορθδοξη παρδοση της Εκκλησας. Ο συντκτης παραθτει παραδεγματα των κινσεων της Εκκλησας Κωνσταντινουπλεως, η οποα, ν τ προσπ των εκκλησιαστικν της αρχν, εκφρζοντας συμπθεια προς τη Ρωσικ Εκκλησα, ν τοτοις προσπαθοσε να εκμεταλλευθε, υπηρετντας πντοτε δικς της πολιτικς σκοπιμτητες, το εμπνευσμνο απ τη μυστικ υπηρεσα GPU εκκλησιαστικ σχσμα. Σπουδαα στην αρνητικ πορεα των Ελληνορωσικν εκκλησιαστικν σχσεων ταν η συμβολ των δο εκπροσπων του Οικουμενικο Πατριρχη, των δο Ελλνων Αρχιμανδριτν, του θεου και του ανεψιο Ιακβου και Βασιλεου Δημοπολου. Ο πρτος εκπροσωποσε το Φανρι ακμη απ το 1894, μνοντας στην κατοικα στη Μσχα (4, Krapivensky pereulok). Τα χρη του επισμου εκπροσπου του Φαναρου στη Ρωσα εκτελοσε μχρι το θνατ του το 1924. Απ το 1924 ως το θανατ του το 1934 τα δια χρη ανλαβε ο ανεψις του. |
| Πο φθσαμε τελικ; Κατ τον πατρα Αλξιο Μαζριν, «τα διδγματα του δσκολου Κ’ αινα δεν πγαν χαμνες για την Εκκλησα». «Η Μεγλη Μτηρ Εκκλησα της Κωνσταντινουπολεως, με τη μεγλη συμφορ που ζοσε η Ρωσικ Εκκλησα, της φρθηκε «καθλου μητρικς». Την δια σκψη διαπερν το κεμενο και του ετρου συντκτη του βιβλου του Ανδρα Κοστριουκφ. Δεχνει πς και διατ κατ τη διρκεια του Κ’ αινα εκπρσωποι της Ρωσικς Εκκλησιαστικς Διασπορς (κυρως της Υπερορου Ρωσικς Ορθοδξου Εκκλησας) λλαξαν τη θση τους ναντι του Οικουμενικο Θρνου. Ο συντκτης ορθς «ανγει» την αφετηρα της Υπερορου Ρωσικς Ορθοδξου Εκκλησας στην Αντατη Εκκλησιαστικ Διοκηση (ΑΕΔ), η οποα συγκροτθηκε στη Ντια Ρωσα το τος 1919, ισχυριζμενος τι εξ αρχς η ΑΕΔ εχε γενικτερα εμπιστοσνη στην Εκκλησα Κωνσταντινουπλεως: οι Ρσοι εμιγκρδες «απ συνθεια» τρεφαν να βαθ σεβασμ ναντι του Φαναρου. Επ της Πατριαρχεας του Μελετου ακολοθησε χι μνο «ο υποβιβασμς» της Ρωσικς Εκκλησας, αλλ η Κωνσταντινοπολη προβλλει πλον ανοικτ τις αξισεις της επ παγκοσμας δικαιοδοσας. Αυτς οι αξισεις εμφανζονται εκενη τη στιγμ, ταν η Ορθδοξη Ρωσικ Εκκλησα βρθηκε μηρος της πολιτικς των θεομχων-μπολσεβκων. Ως αποτλεσμα, οι Ρσοι Υπερριοι Ιερρχες πρεπε να αντιδρσουν και στις εκκλησιαστικς εξελξεις εντς της Σοβιετικς Ρωσας, και στην επμενη αντδραση σαυτς του Φαναρου. Και η αντδραση ταν παντελς κατηγορηματικ με τους Ρσους Υπερριους Ιερρχες με ντονο πνο να βλπουν το σχσμα των ανακαινιστν. δη το τος 1922 η Υπερριος ΑΕΔ διακρυξε τι οι αρχηγο των ανακαινιστν στερoνται χριτος (παρλο που διατεινταν, τι ο Πατριρχης Τχων και η περ αυτν Ιερ Σνοδος ταν εκενοι οι οποοι εχαν την αρμοδιτητα να εκδικζουν την υπθεσ τους). Οι «υπερριοι» βλεπαν ως «αμαρτα του Ιοδα» τη συνεργασα τους αρχισχισματικος με τους μπολσεβκους. Το καλοκαρι του 1922 η κοιν συνλευση της Υπερορου Συνδου και του Εκκλησιαστικο Συμβουλου της Υπερορου Ορθοδξου Ρωσικς Εκκλησας προβη σε δλωση, σμφωνα με την οποα θεωροσε τα μλη των σχισματικν παραφυδων ως τελοντα υπ ανθεμα. Ταυτχρονα, κατ τον Κοστριουκφ, «η Υπερριος Σνοδος πστευε τι με τις καλς αμοιβαες σχσεις με το Φανρι θα μποροσαν να αποτρψουν το τελευταο απ την αναγνριση των ανακαινιστν». Συμπερανεται τι οι υπερριοι Ιερρχες τρεφαν ειλικρινες ελπδες τι οι διοι θα ταν σε θση να μεταπεσουν τους Φαναριτες και να τους επιβλουν μια «νηφλια» θερηση του σχσματος εντς της Ρωσικς Εκκλησας. Η απφαση επιβολς αναθματος κατ των σχισματικν, σμφωνα με τον συντκτη, ελφθη ακμη και υπ επδραση του, απ 6ης Δεκεμβρου 1922, λεγομνου Γρμματος του Πατριρχη Τχωνα, η γνησιτητα του οποου δεν χει επαληθευθε μχρι σμερα. Το Γρμμα αυτ αναθεματζει τη Διοκηση των ανακαινιστν, εν χαρακτηρζει τη κατσταση στη Ρωσα ως «περοδο επικρατσεως του σαταν και βασιλεας του αντιχρστου». |
| Επμενος πρεδρος του ΤΕΕΣ αναδεχθηκε το 1960 ο επσκοπος Ποντλσκ και στη συνχεια μητροπολτης Λνινγκραντ και Νβγκοροντ Νικδημος Ρτοφ. Αμσως προχρησε στην αναδιαμρφωση του Τμματος και σε σημαντικ διερυνση της δομς του. Συγκροτθηκαν η οικουμενικ και η ειρηνευτικ ομδα, που ασχολθηκαν με ζητματα επιστημονικο-θεολογικο και κοινωνικο-πολιτικο περιεχομνου και μια ομδα για τη μελτη του ρωμαιοκαθολικισμο. Το 1969 στην αρμοδιτητα του προδρου του Τμματος περιλθε το Τμμα Μεταπτυχιακν Σπουδν παρ τη Θεολογικ Ακαδημα Μσχας. Επ μητροπολτη Νικοδμου πραγματοποιθηκε σημαντικ διερυνση των διαχριστιανικν επαφν. Αυτ μαρτυρ και η νταξη της Ρωσικς Εκκλησας στο Π.Σ.Ε. το 1961, η συμμετοχ εκπροσπων του Πατριαρχεου Μσχας στη Β Βατικνειο Σνοδο κατ τα τη 1962–1965 και η ναρξη των διμερν θεολογικν διαλγων της Ρωσικς Εκκλησας με τις Ευαγγελικς εκκλησες, τις εκκλησες της Αγγλικανικς ομολογας και τη Ρωμαιοκαθολικ Εκκλησα. Ιστορικ σημασα εχε και η ειλημμνη το 1971 με πρωτοβουλα του μητροπολτη Νικοδμου απφαση της Τοπικς Κληρικο-λακς Συνξεως της Ρωσικς Ορθοδξου Εκκλησας περ ρσεως των αναθεματισμν κατ των παλαιν ρωσικν ιεροτελεστιν και σων τις χρησιμοποιον, η οποα θεσε θεμλιο για την υπερκραση του επδυνου σχσματος, που εχε δημιουργηθε απ τον 17ο ακμη αι. Χρη στις προσωπικς προσπθειες του κ. Νικοδμου επιτεχθηκε η διατρηση της παρουσας του ρωσικο μοναχισμο στο γιο ρος, ο οποος απειλετο με πλρη εξαφνιση εξαιτας της αδυναμας για πολιτικος λγους επ πολλ χρνια να επανδρωθε η ρωσικ αγιορετικη αδελφτητα με καταγμενους απ την πατρδα μας. Πολλ πραξε ο μητροπολτης Νικδημος και για την ανακρυξη του αυτοκεφλου της Ορθοδξου Εκκλησας στην Αμερικ το 1970 και για την ανακρυξη το διο τος του αυτονμου της Ορθοδξου Εκκλησας της Ιαπωνας. Εντς της Σοβιετικς νωσης αξιοποησε τη διεθν δρση, προκειμνου να αποτρψει το κλεσιμο και την κατεδφιση ιερν μονν και ναν. τσι, μσω της προσελκσεως της διεθνος προσοχς ο μητροπολτης Νικδημος κατρθωσε να διασσει και να αποτρψει το κλεσιμο των Θεολογικν Σχολν του Λνινγκραντ, ιδροντας σε αυτς σχολ αλλοδαπν φοιτητν. Παρλληλα, επιτυγχνοντας τον διορισμ νων επισκπων στους θρνος του εξωτερικο, δημιουργοσε δυναττητες για την περαιτρω μετθεσ τους στο κανονικ δαφος της Εκκλησας με αποτλεσμα η ιεραρχα της Ρωσικς Ορθοδξου Εκκλησας να ανανεωθε και να αυξηθε σημαντικ. Ο μητροπολτης Νικδημος ανπτυξε λη αυτ την πολυσχιδ δραστηριτητα, παρ τα εμπδια, που γειραν οι πολιτικς αθεστικς Αρχς. |
| Μοναδικ αποδεχθηκε η πρωτοβουλα ανταλλαγς αντιπροσωπειν μοναχν με την Κοπτικ Εκκλησα. Αφενς, η Αγυπτος εναι η κοιτδα του χριστιανικο μοναχισμο, εκε σζονται αναλλοωτες οι πρτες χριστιανικς μονς, εκτθενται σε προσκνημα τα τμια λεψανα των ιδρυτν του μοναχικο βου, αναπτσσονται προσκυνηματικς διαδρομς, που συνδονται με την παραμον σε αυτ τη γη της Αγας Οικογνειας. Αφετρου, οι Κπτες επιδεικνουν μεγλο ενδιαφρον για την παρδοση των ρωσικν ιερν μονν, στις οποες διακρνουν την ενσρκωση του αυθεντικο μοναχικο πνεματος, που ακολουθε τον ρου των αρχαων παραδσεν του. Ιδιατερη εγγτητα χαρακτηρζει τις σχσεις μας με την Αρμενικ Αποστολικ Εκκλησα, πργμα, που για λλη μια φορ απδειξαν οι ειρηνευτικς και μεσολαβητικς προσπθειες της Ρωσικς Ορθοδξου Εκκλησας κατ την περοδο οξνσεως των αντιπαραθσεων στο Ναγκρνο Καραμπχ το 2020. Αποτλεσμ τους ταν η μον Νταντιβνκ και λλα προσκυνματα του Καραμπχ να τεθον υπ την προστασα των Ρσων κυανοκρνων. Το ΤΕΕΣ εχε σημαντικ συμβολ και στην δρυση το 2016 της πατριαρχικς περιφρειας ενοριν της Ρωσικς Ορθοδξου Εκκλησας στη Δημοκρατα της Αρμενας. Διατηρονται πολτιμες επαφς και με προτεσταντικς και αγγλικανικς κοιντητες του εξωτερικο και ειδικτερα με την Εκκλησα της Αγγλας, τον Ευαγγελικ Σνδεσμο του Μπλι Γκρχαμ και τις Ευαγγελικς Λουθηρανικς Εκκλησες, με χριστιανικς ανθρωπιστικς οργανσεις. Η συνεργασα με αυτος γνεται πρωτστως σε πρακτικ εππεδο. Απ κοινο βοηθμε θματα εκτκτων περιστσεων: θεομηνιν και ενπλων συρρξεων, επ πολλ χρνια υλοποιομε προγρμματα, που αποβλπουν στη διαπαιδαγγηση των νων στο πνεμα των ευαγγελικν αξιν, την πρληψη των κοινωνικ επικνδυνων νσων, την προστασα της υγεας των ανθρπων, την υποστριξη απρων, ηλικιωμνων και αναπρων. Ο προτεσταντικς κσμος και οι εξελξεις σε αυτν εναι ανομοιογενες. Υπρχουν αποκλσεις ορισμνων κοινοττων υπρ του φιλελευθερισμο της εκκλησιαστικς διδασκαλας σμφωνα με τις απαιτσεις των εκκοσμικευμνων αντιλψεων. Η Εκκλησα μας δικοψε τις σχσεις της με σους λαβαν ανκκλητες αποφσεις ως προς αυτ τα θματα. Υπ αυτν την ννοια για πολλος πιστος αποτελε γνμονα η αμετακνητη θση της Ρωσικς Ορθοδξου Εκκλησας, η οποα απορρπτει κθε συμβιβασμ στη σφαρα της ηθικς και μαρτυρε περ της διαχρονικτητας για τους χριστιανος των βιβλικν ηθικν αρχν. |
| Το γεγονς μως εναι τι εμες οι ορθδοξοι, δεν χουμε και ουδποτε εχαμε ττοιο δγμα πστεως. Ο Πατριρχης Κωνσταντινουπλεως ουδλως εναι Ππας της Ρμης. Και δεν ταν εμες οι ορθδοξοι, που συγκαλσαμε την Α Βατικαν Σνοδο. Και το παπικ αλθητο ( το infallibilitas, δηλ. η ικαντητα να μην σφλλει) ακμη και κατ την αντληψη των αδελφν μας ρωμαιοκαθολικν, με τους οποους τσο ραγδαα προσεγγζει σμερα το Φανρι, υπκειται σε σοβαρος περιορισμος. Ο Πατριρχης στην ερτια ομιλα του στον περβολο της Σοφας του Κιβου παραπονθηκε για κποιους «νεολογισμος, νες διατυπσεις και επικνδυνες εκκλησιολογικς απψεις» καθς και «προσπθειες ανατροπς εκκλησιαστικν θεσπων», οι οποες τενουν στην «υποτμηση του αρχιεπισκπου Κωνσταντινουπλεως» μχρι σχεδν την κατσταση του «μουσειακο εκθματος». Αναγνωρζει ακμη τι «υπρχουν πολλο, οι οποοι θεωρον τι ο Οικουμενικς Πατριρχης αποκλνει της πραγματικτητας». Και προς απντηση, προφανς αισθανμενος ωστσο την ανεπρκεια της σημερινς του επιχειρηματολογας, υπσχεται στο «εγγς μλλον» να δεξει και «τα σχετικ κεμενα και λη την πορεα αυτο του (ουκρανικο) ζητματος». Την κοιν μελτη πντως των «σχετικν κειμνων» και της ιστορικς πορεας του ζητματος, προσκαλντας επ τοτω τους κορυφαους επιστμονες απ διφορες χρες, προ πολλο χει προτενει στον Πατριρχη Κωνσταντινουπλεως ο Πατριρχης Μσχας και Πασν των Ρωσσιν Κριλλος, μεταξ λλων και κατ την τελευταα του επσκεψη στο Φανρι τον Αγουστο του 2018. Ττε ο Πατριρχης Βαρθολομαος απντησε τι δεν διαθτει προς τοτο χρνο, αλλ και τι νευ αυτν λα του εναι ξεκθαρα. Εν τρα ανανεθηκε το ενδιαφρον για τα κεμενα, μπορομε να του υποδεξουμε την καλασθητη κδοση με ττλο «Επαννωση της Ιερς Μητροπλεως Κιβου με τη Ρωσικ Ορθδοξη Εκκλησα. 1676-1686: Μελτες και κεμενα», η οποα κυκλοφρησε το 2019 απ την «Ορθδοξη Εγκυκλοπαδεια» υπ τη γενικ επιμλεια του μητροπολτη Βολοκολμσκ Ιλαρωνα. Εκε χουν συγκεντρωθε λα σα εναι απαρατητα. Το βιβλο χει 912 σελδες και 246 αρχειακ κεμενα. Την μεταφρζουμε δη στην ελληνικ γλσσα, αν και θα χρειασθε βεβαως χρνος. Σε περιληπτικ μορφ το θεμελιδες ιστορικ υλικ εκτθεται κλλιστα στο πνημα του μητροπολτη Κκκου Νικηφρου με ττλο «Το σγχρονο Ουκρανικ Ζτημα και η κατ τους θεους και ιερος καννες επλυσ του», το οποο εναι διαθσιμο στα ελληνικ και στα αγγλικ και πολ σντομα θα κυκλοφορσει και στα ρωσικ. |
| Επειδ τα κοινωνικ ΜΜΕ γνονται να αναπσπαστο μρος της ζως, η αποστολ στα κοινωνικ δκτυα γινε αντικεμενο ειδικς επβλεψης της Αρχιερατικς Συνδου. Μορφς της διεξαγωγς της συζητθηκαν ουκ ολγες φορς το 2013, 2016 και το 2017 28 . Κατ τη διρκεια των δκα χρνων οι bloggers πολλς φορς συμμετεχαν στις πατριαρχικς επισκψεις στις Μητροπλεις της Ρωσικς Ορθδοξης Εκκλησας. Επσης για αυτος διοργαννονταν αυτνομα ταξδια των bloggers με συμμετοχ του Συνοδικο Τμματος και Τμημτων Πληροφοριν των Μητροπλεων. Απ το τλος του 2009 λλαξε το σστημα λψης της γκρισης για την κδοση των εκκλησιαστικν ΜΜΕ, με την κωδικοποηση ασχολεται το Συνοδικ Τμμα. Σμφωνα με τον κατλογο των ντυπων ΜΜΕ που πραν τον κωδικ «Εγκρθηκε απ το Συνοδικ Τμμα Πληροφοριν της Ρωσικς Ορθδοξης Εκκλησας», απ το 2009 μχρι και σμερα τον κωδικ πραν 286 εκδσεις. Τα ΜΜΕ που χουν τον κωδικ του τμματος, χουν δικαωμα να διανμονται στο δαφος των ενοριν, μοναστηριν και μετοχιν. Το Δεκμβριο του 2018 η Ιερ Σνοδος ενκρινε τη να εκδοχ της εγκυκλου. Αποτλεσμα της περασμνης δεκαετας γινε η σημαντικ αξηση των υλικν για τη Ρωσικ Ορθδοξη Εκκλησα, καθς και της ποιτητας των υλικν που αφορον στην εκκλησιαστικ θεματολογα, στις σελδες ντυπων ΜΜΕ, στην τηλεραση, στο ραδιφωνο και στο διαδκτυο. Μσα σε δκα χρνια το πληροφοριακ περιβλλον γρω απ το Πατριρχη Μσχας και πασν των Ρωσιν αυξθηκε πντε φορς, εν το πληροφοριακ περιβλλον της Ρωσικς Ορθδοξης Εκκλησας αυξθηκε πνω απ επτ φορς. Σημαντικ επτευξη στον πληροφοριακ τομα γινε η ανπτυξη τον τελευταο καιρ του τηλεοπτικο σταθμο «Spas». Μσα στους τελευταους 10 μνες η αξηση του τηλεοπτικο κοινο αποτλεσε 52%, η αξηση των συνδρομητν στα κοινωνικ δκτυα εναι 336%. Επσης πολ σημαντικ εναι η αξηση του χρνου παρακολοθησης του σταθμο ανμεσα στους θεατς τους. 12. Εκκλησιαστικ και κρατικ ατζντα πως τονστηκε στην εισγηση του Αγιωττου Πατριρχη κ.κ. Κυρλλου στην Αρχιερατικ Σνοδο το 2017, «η δρση της Ρωσικς Ορθδοξης Εκκλησας χει ντονο υπερεθνικ χαρακτρα» 29 . Ειδικτερα, αυτ το φαινμενο εκφρζεται στο τι «πραγματοποιε τη διακονα της χι μνο σε να κρτος και καλπτει χι μνο να λα και θνος, αλλ συμπεριλαμβνει στην σφαρα της κανονικς εποπτεας της πνω απ 15 διφορες χρες» 30 . Ανεξρτητα απ την υπηκοτητα τους σε κθε κρτος οι αρχιποιμνες, οι κληρικο και οι λακο κνουν παρακλσεις για την ειρνη και την ευημερα εκενης της χρας που ζουν και εργζονται για το καλ της. |
| Και ωστσο, παρ " λα αυτ, κατ την περοδο μχρι την Πρτη Οικουμενικ Σνοδο χασε και το αυτοδιοκητ της και υποτασσταν στον Μητροπολτη της Καισαρας της Παλαιστνης. Θεωρομε ως να απ τα ουσιαστικτερα στοιχεα στην Εγκκλιο του Πατριρχη Αθηναγρα την τση να ανατινξει την αρχ της ιστητας της αξας των Αυτοκφαλων Τοπικν Εκκλησιν, να το πομε αλλις, την ναρξη της πλης ενντια στην αρχ της “Αυτοκεφαλας”. Για πρτη φορ, απ σο ξρουμε, αυτ η σκψη εχε πσει στην Αθηνακ “Εκκλησιαστικ Φων”, μετ την ρση του σχσματος της Βουλγαρας (1945). Κποιος Σπερντζας, χοντας υπρξει για κποιον περοδο διοικητικς εππτης της Συνδου της Αθηνακς Ελλαδικς Εκκλησας, αγανακτισμνος απ το γεγονς της ρσης αυτο του σχσματος απ το Πατριαρχεο Κωνσταντινοπολης που γινε κτω απ την επιρρο της Μσχας και χωρς την προαπαιτομενη δεια των Αθηνν, δημοσευσε στην “Εκκλησιαστικ Φων” μια σειρ απ ρθρα, γεμτα τελεως απστευτες προσβολς χι μνο προς την Βουλγαρικ, αλλ και προς τη Ρωσικ και λες τις λλες σλαβικς Ορθδοξες Εκκλησες· πρα απ αυτ, απ την λλη, ο Σπερντζας καθς ερμνευε την αδελφικ πρσκληση προς την Κωνσταντινοπολη στην ενθρνιση του Πατριρχη Μσχας ως αππειρα αναζτησης απ τη μερι της Μσχας στηργματος για τον εαυτ της στο κρος του Πατριαρχεου Κωνσταντινοπολης, θεσε ζτημα ανψωσης του οικουμενικο κρους της Κωνσταντινοπολης και ακαταλληλτητας της αρχς της αυτοκεφαλας (δεν χουμε μαζ μας τα τεχη αυτν των περιοδικν και μιλμε απ τη μνμη). Δο κυρως ρσοι θεολγοι αναφρθηκαν με αυτ την ννοια στο θμα, ο καθηγητς πρωθ.Β.Ζενκβσκι και ιερας Α.Σμμαν. Μπερδεοντας την εκκλησιαστικ ννοια της “αυτοκεφαλας” με τη μη εκκλησιαστικ ννοια του “εθνικο”, αυτο αρνονται και το να και το λλο, στο νομα του “οικουμενικο”, γκρεμζοντας με αυτ τον τρπο την αρχικ δομ της Οικουμενικς Εκκλησας. «... Μπως παρκκλινε ο χριστιανισμς, - διερωτται ο καθηγητς Ζενκβσκι, - που επτρεψε τη σσταση των λεγμενων (?) εθνικν εκκλησιν, και εκτς απ αυτ, τι ο χριστιανισμς, επειδ τον βαζαν (?) σε υπερβολικ στεν περιθρια, προβλλονταν στους ανθρπους χωρς λη την πληρτητ του» (“Αγγελιοφρος του Ρωσικο Φοιτητικο Χριστιανικο Κινματος”, Μναχο, 1949, τεχος 11-12, σελ.10). |
|
|
