| Ακμη και η αρχ της εδαφικτητας δεν εφαρμζεται πλρως στις κατ τπους αυτοκφαλες Εκκλησες. Ας προυμε για παρδειγμα την Ελλδα. Υπρχει η Ορθδοξη Εκκλησα της Ελλδος, αλλ μρος των εκκλησιαστικν επαρχιν στο χρο της Βρειας Ελλδος υπγεται στη δικαιοδοσα της Κωνσταντινουπλεως. Εν, δηλαδ, η αρχ της εδαφικτητας εφαρμοζταν πλρως, ττε, μετ τη μεταβολ των συνρων του ελληνικο κρτους, λες οι εκκλησιαστικς επαρχες των νων χωρν θα πρεπε αυτομτως να ενταχθον στη δικαιοδοσα της Εκκλησας της Ελλδος. Η Κωνσταντινοπολη μως εν προκειμνω ενργησε διαφορετικ, υπερασπιζμενη τα οικεα αυτς συμφροντα. – Θεοφιλστατε, ωστσο ταν ακριβς το Πατριαρχεο Κωνσταντινουπλεως, που χοργησε το αυτοκφαλο καθεστς στις Εκκλησες της Ελλδος, της Σερβας, της Βουλγαρας, της Αλβανας. – Επανερχμενος στο θμα, εν ο Πατριρχης Κωνσταντινουπλεως χει το δικαωμα μονομερς να χορηγε αυτοκφαλο καθεστς στις κατ τπους Εκκλησες, θα απαντσω κατηγορηματικ: δεν χει! Δεν υπρχουν σχετικο καννες των Οικουμενικν Συνδων, οι οποες θα μποροσαν να χρηματσουν ως γνμονας. Εν τα παραδεγματα που χετε παραθσει, οφελονται στην προαναφερθεσα διταξη: με απφαση του Τορκου σουλτνου ο Πατριρχης Κωνσταντινουπλεως ορσθηκε επικεφαλς λων των ορθοδξων της Οθωμανικς αυτοκρατορας. Να υπενθυμσω: η Βουλγαρα, η Σερβα, η Αλβανα κλπ. εχαν κατακτηθε απ τους Οθωμανος Τορκους και αποτελοσαν μρος της Οθωμανικς αυτοκρατορας. Και ταν ο Πατριρχης Κωνσταντινουπλεως τους χοργησε αυτοκεφαλα (στις περισστερες των περιπτσεων με μεγλη απροθυμα), μποροσε να το κνει ακριβς επειδ επ πολλος αινες τα εδφη αυτ ταν πεδο της δραστηριτητς του κατ το λεος του Τορκου σουλτνου. Με την ευκαιρα, για την Εκκλησα της Αλβανας. Σζεται η αλληλογραφα μεταξ του Πατριρχη Κωνσταντινουπλεως Βενιαμν και του Πατριρχη Αλεξανδρεας Νικολου Ε επ του θματος απονομς της αυτοκεφαλας στην Εκκλησα της Αλβανας. Ο Πατριρχης Αλεξανδρεας στην επιστολ του λγει ρητς τι τα ζητματα της αυτοκεφαλας εναι ζητματα, που εκππτουν της αρμοδιτητας του Πατριρχη Κωνσταντινουπλεως και πρπει να αντιμετωπζονται διορθοδξως. Η μονομερς απφαση απονομς αυτοκεφαλας απ την Κωνσταντινοπολη, κατ τη γνμη του Πατριρχη Νικολου, υπονομεει τον παραδοσιακ πολτευμα της Ορθοδξου Εκκλησας. |
| 8. Θεολογα Απ το 2008 με την εντολ της Αρχιερατικς Συνδου η Συνοδικ Βιβλικ Θεολογικ Επιτροπ ασχολθηκε με την προετοιμασα του Κατηχητικο. Αυτ το πργραμμα νωσε τους κορυφαους θεολγους, πατρολγους, ειδικος στους τομες της λειτουργικς και του κανονικο δικαου απ πνευματικς σχολς και εκκλησιαστικ ερευνητικ κντρα της Ρωσικς Ορθδοξης Εκκλησας. Στην συγγραφ και επιμλεια των τμημτων του κατηχητικο συμμετεχαν περπου δο χιλιδες ειδικο. Τα μλη της επιτροπς λαβαν μρος στη συζτηση του σχεδου μσω αποστολς απψεων, εν τα πιο περπλοκα ζητματα συζητονταν στην συνεδρασης της Ολομλειας της Επιτροπς. Το Νομβριο του 2017 η Αρχιερατικ Σνοδος, αφο ευχαρστησε τη Συνοδικ βιβλικ θεολογικ επιτροπ για το ργο στην προετοιμασα του Κατηχητικο, καθρισε την κδοση του υλικο που συλλχθηκε, σε τρα αυτνομα γγραφα: 1) Βσεις της ορθδοξης πστης, 2) Βσεις της κανονικς διταξης και λειτουργικς ζως της Ορθδοξης Εκκλησας, 3) Βσεις της ορθδοξης ηθικς 21 . Την παροσα στιγμ τα βιβλα εναι στην προετοιμασα για τυπογραφεο. Η εισαγωγ της επιστημονικς κατεθυνσης στη Ρωσα το 2015, και το 2017 η εισαγωγ του αυτνομου επιστημονικο τομα «Θεολογα» με δυναττητα απονομς του βαθμο Διδκτορα Θεολογας που αναγνωρζεται απ το κρτος, δωσε τη δυναττητα να δημιουργηθε η νομοθετικ βση για την ανπτυξη της θεολογικς εκπαδευσης με αρχς της συνεργασας του κρτους και της εκκλησας. Δημιουργθηκαν μηχανισμο ρθμισης της αντατης θεολογικς εκπαδευσης σε κρατικ ΑΕΙ εκ μρους της Ρωσικς Ορθδοξης Εκκλησας. Για τον ολοκληρωμνο κεντρικ λεγχο του περιεχομνου και της ποιτητας των θεολογικν σπουδν απ το 2016 εφαρμζεται η διαδικασα εκκλησιαστικς κωδικοποησης στα θεολογικ προγρμματα, την οποα μχρι στιγμς πρασαν πντε ΑΕΙ 22 . Το 2016 δημιουργθηκε να ενιαο Συμβολιο για διδακτορικ στον τομα της θεολογας, εν την 1 η Ιουνου του 2017 γινε η πρτη υποστριξη του διδακτορικο στον τομα της θεολογας. Ιδιατερη σημασα δδεται στην διαμρφωση συνεργασας των κεντρικν και τοπικν εκκλησιαστικν θεσμν με θεολογικ τμματα στα κοσμικ ΑΕΙ με σκοπ την αποκλυψη του δυναμικο της πανεπιστημιακς θεολογας. |
| Το εν λγω θμα δναται να συνεχισθε και να περιγραφε λεπτομερς. Αυτ η απαρδεκτη ιδεολογα, δυστυχς, καθσταται ολονα και περισστερο θεμελιδης και ευρως διαδεδομνη. Οι αρχαες αποστολικς Εκκλησες της ορθοδξου Ανατολς μαζ με την Εκκλησα της Ρμης εντχθηκαν στη λεγμενη Πενταρχα, που ανταποκρινταν στις πντε ανθρπινες αισθσεις και συμβλιζε την πληρτητα και ολοκληρα του εκκλησιαστικο πολιτεματος. Η Πενταρχα δημιουργθηκε στην εν Χαλκηδνι Σνοδο σε τελικ μορφ και υφστατο χι μνον μχρι την λωση της Πλεως, μετ την απσχιση της Ρμης, αλλ και μετ την λωση της Πλεως, που η πμπτη θση για τη Ρμη, τρπον τινα διαφυλασσταν. Εναι προφανς τι μετ τη δημιουργα των λλων κατ τπους Εκκλησιν, η Πενταρχα ταν ξεπερασμνη και απλεσε το αρχικ της νημα. Εν τοτοις, οι υποστηρικτς της θεωρας του πρωτεου τιμς και εξουσας επιμνουν σμερα σε ειδικ δικαιματα της Πενταρχας³, εν στην πραγματικτητα της Τετραρχας των πντε Εκκλησιν συνυπολογζοντας την Εκκλησα της Κπρου, πργμα που τους επιτρπει βσει της κυριαρχας στη σνθεση αυτς της Πενταρχας των ελληνοφνων Εκκλησιν να σκπτονται για δκη επ της Ρωσικς Εκκλησας για τη συνοδικ της θση και τη μη συμμρφωση με τη θεωρα του πρωτεου τιμς και εξουσας. Η εν λγω ιδεολογα μετ την μπρακτη υλοποησ της στο δαφος της Ουκρανας και σε σειρ λλων περιπτσεων οδηγε σε ολθριες συνπειες, προφανστατα δημιουργντας σχσμα νευ οιασδποτε ορθολογικς διεξδου. Στους αμητους παραμνει η ελπδα τι λα θα επιλυθον απ μνα τους. μως το Πατριαρχεο Κωνσταντινουπλεως και οι οπαδο του καθ’ λη τη διρκεια της συζητσεως που διεξγεται, δεν προβησαν σε καμα πραγματικ κνηση, δλωση υποχρηση και δεν εξεδλωσαν καμα μπρακτη μετνοια με σκοπ την εξομλυνση της καταστσεως. Τοτο αποδεικνεται χι μνον απ τα επιστημονικ και ψευδοεπιστημονικ δημοσιεματα, τα οποα διακινονται απ την πλευρ τους, αλλ και απ μια τερστια γκμα δημοσιογραφικν τοποθετσεων, που εκφρζονται σε λα τα εππεδα τσο απ ηγετικ πρσωπα, σο και απ τους δημοσιογρφους, ιδεολγους της θεωρας του πρωτεου τιμς και εξουσας, συμπεριλαμβανομνου και του διευθυντ της ιστοσελδας «Φως Φαναρου» Π.Α. Ανδριοπολου, ο οποος κρως επιθετικ προωθε τις α β σκψεις¹. |
| Το 2014 με τη βοθεια της Ουκρανικς Ορθδοξης Εκκλησας απ την περιοχ της νοπλης σγκρουσης στα νοτιοανατολικ της Ουκρανας απομακρνθηκαν πνω απ δο χιλιδες τομα. Πνω απ 25 χιλ. αναγκαστικο μετανστες απκτησαν προσωριν κατοικα. Το 2014-2015 παρασχθηκε βοθεια σε 17 χιλ. οικογνειες των αναγκαστικν μεταναστν. Το 2014-2017 στην περιοχ της νοπλης σγκρουσης στο δαφος των περιφερειν του Ντοντσκ και του Λουγκνσκ μεταφρθηκαν πνω απ 1100 τνοι ανθρωπιστικς βοθειας. Στα χρνια της σγκρουσης παρασχθηκε διαφορετικ βοθεια σε συνολικ ποσ νω των 68 εκατ. γκρβνα. Επσης η εκκλησιαστικ ανθρωπιστικ βοθεια παρασχθηκε σε χιλιδες πρσφυγες που φτασαν στη Ρωσα και στην Λευκορωσα απ τις νοτιοανατολικς περιοχς της Ουκρανας. Οι Μητροπλεις της Ρωσας συγκντρωσαν για αυτ το σκοπ πνω απ 132 εκατομμρια ροβλια, υπρξε τακτικ προμθεια ανθρωπιστικς βοθειας στους κατοκους των περιφερειν του Ντοντσκ και του Λουγκνσκ. Μεμονωμνες ενορες του Μινσκ σε μηνιαα βση προμθευαν φρμακα και τρφιμα σε 10 οικισμος και σε μια σειρ απ ιατρικ ιδρματα του Ντοντσκ . Η Εξαρχα της Λευκορωσας απομκρυνε απ τις περιοχς νοπλης σγκρουσης στη Δημοκρατα της Λευκορωσας με σκοπ της θεραπεα, προσθετικ, αποκατσταση και ευεξα περπου 90 παιδι, τραυματισμνα, ΑΜΕΑ σα χουν χσει ναν και τους δο γονες τους. 10. Εκδοτικ ργο Το 2009 ξεκνησε μια να εποχ στην ιστορα του Εκδοτικο Συμβουλου της Ρωσικς Ορθδοξης Εκκλησας. Κατ πολ διευρνθηκε η σφαρα της ευθνης του Συμβουλου, ξεκνησαν καινοριες κατευθνσεις της ευθνης του Συμβουλου, ρχισαν καινοργια προγρμματα και καινοργιες κατευθνσεις δραστηριτητας, η εργασα με εκκλησιαστικος εκδοτικος οκους ανβηκε σε να νο εππεδο. Η υπθεση της κδοσης της λογοτεχνας που πραγματοποιοσε πριν το Εκδοτικ Συμβολιο, μετβη στον Εκδοτικ Οκο του Πατριαρχεου Μσχας που αποσπστηκε απ τη δομ του Συμβουλου ως νας ανεξρτητος φορας. Την παροσα στιγμ το Εκδοτικ Συμβολιο επιλει μια σειρ απ υποθσεις που σχετζονται με την κωδικοποηση της λογοτεχνας, μεταξ των οποων εναι η παροχ στα εκδσεις ενς κωδικ γκρισης, που παρχει τη δυναττητα της διδοσης των βιβλων μσων των ναν, μοναστηριν και εκκλησιαστικ καταστματα. Εναι η επικαιροποηση του συστματος κωδικοποησης και η ταυτοποησ του σε λο το κανονικ δαφος της Ρωσικς Ορθδοξης Εκκλησας, ο λεγχος για τρηση καννων της διανομς βιβλων σε ναος και μοναστρια. Το Συμβολιο ευθνεται για την προθηση εκδοτικς δρσης συγγραφων και εκδοτν, διδοση των αγνων των οσιομαρτρων και εξομολγων, για τη διαμρφωση αποθεμτων στις βιβλιοθκες, για την κωδικοποηση των κειμνων των Ακθιστων, για την επεξεργασα των εκπαιδευτικν και βοηθητικν εντπων προς κδοση βιβλων, για την κδοση ειδικν διαφωτιστικν βιβλων για οικονομικος μετανστες, καθς και της λογοτεχνας στις γλσσες λλων λαν. |
| Поэтому, если вследствие веры нам свойственна жизнь, что иное в последующее время предстоит нам, как не наследование жизни и в небесной [ее] форме? Вера не есть нечто недостаточное; она по самому существу своему есть нечто совершенное, и ей свойственна полнота» (Paedag. I, 6 .29 ). Конечно, это совершенство веры относительное: «Мы веруем в свое совершенство, насколько оно возможно в этой жизни» (ibidem). С другой стороны, Климент решительно заявляет, что «знать – больше, чем веровать» (Strom. VI, 14 .109 : πλον δ στι του πιστεσοα τδ γννοα). «Познание есть совершенство, зрелость, законченность человека... С полной достоверностью можно сказать, что сама вера через познание совершенствуется, ибо только через познание верующий достигнет совершенства». Исходя из этой веры и возрастая в благодати Божией, насколько возможно, должно стараться приобрести познание о Боге (Strom. VII, 10 .55 ). Гностик – истинный христианин (Strom. VII, 1), «гностически жить» – значит жить истинно христианской жизнью (Strom. III, 10 .69 ). Вера есть только внешнее восприятие Христа и Его учения в буквальном понимании, из страха и подчинения авторитету (Strom. II, 12; VII, 12). Напротив, гностик живет в созерцании, внутренне воспринимает спасение и постигает его (Strom. VI, 10; I, 2). «Почитание, воздаваемое гностиком Богу, состоит в неусыпной его заботе о собственной душе и в том, что во всех своих занятиях он преследует постижение Бога 671 » (Strom. VII, 1 .3 ). Целью гностика должно быть не только познание, но и соответствующая деятельность (Strom. VII, 16). К доброй жизни его побуждает не надежда на награду, но он делает благое ради него самого, из любви к Богу (Strom. IV, 18; 22); он сознает себя не рабом, а чадом Божиим (Strom. VII, 2 .5, 8; cf. 13.82; I, 27.173 ). Если просто верующий нуждается в очищении или малых таинствах (μικρ μυστρια) Церкви, то гностик пользуется великими таинствами или созерцанием (Protrept. 1 .10.3 ; Strom. V, 11 .71 )· Гностик живет не для себя только – своей жизнью и своей философией он воздействует и на других, помогая им и улучшая (Strom. |
| Η πρθεση του Πατριρχη Κωνσταντινουπλεως να ορσει το μλλον της Κανονικς Εκκλησας της Ουκρανας χωρς την συγκατθεσ της συνιστ αντικανονικ επιβουλ σε ξνα εκκλησιαστικ ρια. Ο Κανν λγει: «στε μηδνα τν θεοφιλεσττων πισκπων παρχαν τραν, οκ οσαν νωθεν κα ξ ρχς π τν ατο, γον τν πρ ατο χερα καταλαμβνειν λλ ε κα τις κατλαβε, κα φαυτν πεποηται, βιασμενος, τατην ποδιδναι να μ τν Πατρων ο καννες παραβανωνται, μηδ ν ερουργας προσχματι, ξουσας τφος κοσμικς περεισδηται, μηδ λθωμεν τν λευθεραν κατ μικρν πολσαντες, ν μν δωρσατο τ δ αματι Κριος μν ησος Χριστς, πντων νθρπων λευθερωτς» (Η Κανν της Γ Οικουμενικς Συνδου). Υπ αυτν τον Καννα αναιρεται ακμη και η απφαση του Πατριαρχεου Κωνσταντινουπλεως περ εγκαθιδρσεως «Σταυροπηγου» στο Κεβο, με την σμφωνη γνμη των πολιτικν αρχν, νευ μως ενημερσεως και συγκατθεσης της Κανονικς Ιεραρχας της εν Ουκρανα Ορθοδξου Εκκλησας. Υποκριτικ καλυπτμενο υπ την επιδωξη της αποκαταστσεως της εντητας της Ορθοδοξας της Ουκρανας, το Πατριαρχεο Κωνσταντινουπλεως με τις δικς του ασνετες και πολιτικ υποκινομενες αποφσεις οδηγε σε μεγαλτερη διρηξη και εμβθυνση των παθημτων της Κανονικς Ορθοδξου Εκκλησας της Ουκρανας. Αποδοχ σε κοινωνα του σχισματικο και αναθεματισμνου απ λλη Τοπικ Εκκλησα ατμου με λους τους υπ αυτο χειροτονημνους «επισκπους» και «κληρικος», επιβολ σε ξνα κανονικ ρια, αππειρα απταξης απ τα ιστορικ πεπραγμνα – λα αυτ οδηγον το Πατριαρχεο Κωνσταντινουπλεως εκτς ορων κανονικτητας, και προς μεγλη μας θλψη κνει αδνατη την συνχιση ευχαριστιακς κοινωνας με τους Ιερρχες του, τους κληρικος του και τους πιστος. Απ σμερα και ως της ακρωσης απ το Πατριαρχεο Κωνσταντινουπλεως των ειλημμνων υπ αυτο αντικανονικν αποφσεων, για λους τους κληρικος της Ρωσικς Ορθοδξου Εκκλησας καθσταται αδνατον η συλλειτουργα με κληρικος της Εκκλησας της Κωνσταντινουπλεως και για τους λακος ακμη η συμμετοχ στα υπ αυτν τελομενα χραντα Μυστρια. Η προσχρηση Αρχιερων και Ιερων απ την Κανονικ Εκκλησα στους σχισματικος ευχαριστιακ κοινωνα μαζ τους συνιστ κανονικ γκλημα και επισρει σε αντστοιχες ποινς. |
| Ο Πατριρχης Κωνσταντινουπλεως στην πραγματικτητα διαθτει να εξαιρετικ ολιγριθμο πομνιο και εναι περιορισμνος ως προς τις δυναττητς του στην πατρδα του, την Τουρκα. Στο πλασιο του πραγματικο της καθεσττος και της θσες της η Εκκλησα της Κωνσταντινουπλεως δημιουργε, διογκνει αφηρημνα δικαιματα και προνομες, αθετντας παρλληλα την παραδοσιακ ορθδοξη εκκλησιολογα προς φελος των αξισεν της. Η γννηση μιας εναλλακτικς εκκλησιολογας – Τι εννοετε ως παραβαση της παραδοσιακς ορθδοξης εκκλησιολογας; – Η ορθδοξη εκκλησιολογα αφορμται απ τον πρωταρχικ ρλο της ευχαριστιακς κοιντητας, της οποας προσταται ο επσκοπος. Υπ αυτν την ννοια λοι οι επσκοποι, Πατριρχες, μητροπολτες, επαρχιοχοι ετε βοηθο, οι οποοι μπορον να διαφρουν ως προς τις διοικητικς τους αρμοδιτητες, εναι ιστιμοι ως προς την πνευματικ τους εξουσα. Η Μα Εκκλησα αποτελεται απ κατ τπους Ορθοδξους Εκκλησες, οι οποες εννονται μεταξ τους δι της κοινς ορθοδξου πστεως και συμμετοχς στα Μυστρια (δι της κοινωνας μσω των Μυστηρων). Τοιουτοτρπως εφαρμζεται η αρχ της ισοτιμας των κατ τπους Ορθοδξων Εκκλησιν, των ευρισκομνων σε μεση κοινωνα μεταξ τους δι ομολογας της μας πστεως και συμμετοχς στα Μυστρια. Η Κωνσταντινοπολη διαμορφνει μια εναλλακτικ εκκλησιολογα, που η κοινωνα μεταξ των κατ τπους Εκκλησιν πραγματνεται μμεσα μσω του Πατριρχη Κωνσταντινουπλεως. Σμφωνα με αυτν την ποψη, μνον εκενος, που χει κοινωνα με τον Πατριρχη Κωνσταντινουπλεως, παραμνει εντς Ορθοδοξας. Επομνως, η Ορθοδοξα δεν μπορε να υπρχει χωρς το Πατριαρχεο Κωνσταντινουπλεως. Πρκειται για μια δλωση υπερβολικς αυτοπεποιθσεως, ειδικ εν λβουμε υπψη τον αριθμ των αιρετικν Πατριαρχν Κωνσταντινουπλεως, συμπεριλαμβανομνων και των καταδικασθντων απ Οικουμενικς Συνδους. Υπ αυτν την ννοια η Κωνσταντινοπολη κατχει τα πρωτεα μεταξ των παλαιφτων θρνων. Η ανερεση δογματικς τεκμηρωσης μιας ττοιας διδασκαλας δεν εναι εκολη υπθεση. Γι αυτ οι υπρμαχοι αυτς της προσεγγσεως της εκκλησιαστικς εντητας επιχειρον να δημιουργσουν μια θεολογικ βση για τη να εκκλησιολογα. Εννο, κυρως, τη διδασκαλα, κατ την οποα το πρωτεο του θρνου της Κωνσταντινουπλεως παρομοιζεται με το πρωτεο του Θεο Πατρα εντς της Αγας Τριδος. |
| Κατπιν ευλογας του Αγιωττου Πατριρχη κ.κ.Κυρλλου σε λους τους ναος της Ρωσικς Ορθδοξης Εκκλησας γνεται μια ειδικ παρκληση για την ειρνη και τον τερματισμ της αδελφοκτονας στην Ουκρανα. 13. Εκκλησα και κοινωνα Με σκοπ την δημιουργα συστηματικο διαλγου της Εκκλησας με τκ κρτος και την κοινωνα συστθηκε το Συνοδικ Τμμα σε θματα σχσεων της Εκκλησας και της κοινωνας (απ τις 24 Δεκεμβρου του 2015 εναι το Συνοδικ Τμμα σε θματα σχσεων της Εκκλησας με την κοινωνα και τα ΜΜΕ). Ο θεσμς καλεται να εξασφαλζει τη συνεργασα με ργανα της κρατικς εξουσας, πολιτικ κμματα, επαγγελματικς και καλλιτεχνικς ενσεις, θρησκευτικος θεσμος, λλους θεσμος της αστικς κοινωνας στο κανονικ δαφος του Πατριαρχεου Μσχας. Πραγματοποιεται η ομαλοποηση του διαλγου σε θματα σχσεων μεταξ των εθνν και των θρησκειν στο δαφος της κανονικς ευθνης του Πατριαρχεου Μσχας, αντιμετπισης του εξτρεμισμο, σε θματα ηθικς στα ΜΜΕ, της προστασας της οικογνειας και του ατμου στο πλασιο των προβλημτων του δικαου ανηλκων, καθς και του ηλεκτρονικο ελγχου. να απ τα πιο μεγλα εκκλησιαστικ, κρατικ και κοινωνικ συνδρια εναι η Παγκσμια Ρωσικ Λακ Σνοδος, συνεδρισεις της Ολομλειας του οποου γνονται ετησως υπ την προεδρεα του Πατριρχη Μσχας και πασν των Ρωσιν. Στις συνεδρισεις συμμετχουν ορθδοξοι κοινωνικο οργανισμο, κρατικο παργοντες των χωρν της κανονικς ευθνης της Ρωσικς Ορθδοξης Εκκλησας, αποστολς απ τις Μητροπλεις. Το 2010 συστθηκε το Συμβολιο των ορθδοξων κοινωνικν οργανισμν, στη σνθεση των οποων εντχτηκαν οι εκπρσωποι των πιο σημαντικν ορθδοξων κοινωνικν οργανισμν. Την παροσα στιγμ στο Συμβολιο εντσσονται 60 οργανισμο, που χουν ευρεα κοινωνικ δρση στις χρες της κανονικς παρουσας του Πατριαρχεου Μσχας. Τα τελευταα χρνια ειδικ ρλο στην κοινωνικ αποστολ της Εκκλησας διαδραματζουν ενσεις ορθδοξων εθελοντν που δημιουργονται στις Μητροπλεις. Οι πιο μεγλες ενσεις των εθελοντν βρσκονται σε μνιμη επαφ με το Συμβολιο των ορθδοξων κοινωνικν οργανισμν. Με ναν ιδιατερο τρπο η Ρωσικ Ορθδοξη Εκκλησα φροντζει τους κοζκους. Με σκοπ την πνευματικ κλυψη και εκκλησιασμ των σγχρονων κοζκων, καθς και τον συντονισμ της δρσης των στρατιωτικν ιερων των κοζκων, τη συνεργασα με τους οργανισμος των κοζκων (μεταξ λλων και με εκενους του εξωτερικο) το 2010 συστθηκε η Συνοδικ Επιτροπ για συνεργασα με τους κοζκους. Στο δαφος της Ρωσας με την κλυψη των κοζκων ασχολονται πνω απ χλιοι ιερες, στο δαφος της Ουκρανας 60 ιερες, στη Λευκορωσα19, στο Καζαχστν 23 και στο Κιργιστν 13. |
| Οι μοναχο, που συγκεντρθηκαν γρω απ το Μακριο της Κορνθου και το Νικδημο τον Αγιορετη, λαβαν το νομα Κολλυβδες για το ρλο που παιξαν σε μα διχογνωμα, που τραξε το γιον ρος κατ το δετερο μισ του 18ου αινα. Επικρατοσε να κνουν μνημσυνα το Σββατο και να ευλογον τα κλλυβα. Μοναχο της σκτης της αγας ννας, φροντζοντας περισστερο για τα οικονομικ τους συμφροντα, παρ για το σεβασμ της Παρδοσης, εχαν μεταφρει τη μνημνευση των νεκρν στην Κυριακ, στε να διαθτουν το Σββατο για την πληση των εργοχερων τους. Οι κολλυβδες αντιστθηκαν σ’ αυτ την αλλαγ, διτι η Κυριακ, υπμνηση εβδομαδιαα της ανστασης, εναι ασυμββαστη με το πνθος και τις τελετς που το ανακαλον. Η διαμχη συνεχστηκε επ πολ και γνρισε πολλς φσεις. Το πραγματικ αντικεμενο της διαμχης ξεπερνοσε πολ τη γενεσιουργ αιτα. Επρκειτο στ’ αλθεια για μα σγκρουση μεταξ των οπαδν μιας στενς προσλωσης στο τυπικ, διατεθειμνων να συμβιβασθον με μια παρδοση, που το νημ της δεν αντιλαμβνονταν, και των πρωταγωνιστν μιας βαθις πνευματικς ανανωσης. Αυτο οι τελευταοι εκτιμοσαν τι θα μποροσαν να τη στηρξουν μνο σε μια μεγλη πισττητα στην αγιοπατερικ διδασκαλα και στο σεβασμ της Λειτουργικς παρδοσης και των καννων της πρτης Εκκλησας. Ττοιο ταν πραγματικ το ευρ σχδιο των Κολλυβδων. Να γιατ εχαν επιχειρσει μια μεγλη εκδοτικ εργασα των Πατρων της Εκκλησας, χωρς να εξαιρσουν τους ησυχαστς του 14ου αινα, διτι ο παλαμισμς τος φαινταν ως η κρα εφαρμογ της πατερικς παρδοσης. Ο Νικδημος ο Αγιορετης εχε ετοιμσει την πλρη κδοση των ργων του Γρηγορου Παλαμ. Το χειργραφο δυστυχς χθηκε, ταν το τυπογραφεο της Βενετας, που το εχε εμπιστευθε, κλεισε κατ διαταγν της αυστριακς κυβρνησης. Εχε καταστραφε απ το στρατ που ερευνοσε για προπαγανδιστικ επαναστατικ κεμενα απευθυνμενα στους λληνες απ τον Βοναπρτη. Στα 1777, ο Μακριος της Κορνθου λθε να μενει στο γιον ρος. ρχισε να ψχνει για χειργραφα. Ανακλυψε τονΕυεργετιν. πολτιμη ανθολογα ασκητικν κειμνων, που εχε συγκεντρσει ο Παλος, κττωρ της μονς του Ευεργτου στην Κωνσταντινοπολη. Ο Ευεργετινς περιεχε επσης φιλοκαλικς συλλογς ησυχαστικν κειμνων της εποχς μεταξ 4ου και 14ου αινα. Με μεγλο ζλο φρντισε ν’ αντιγραφον και πριν φγει απ τον θωνα εμπιστεθηκε στο Νικδημο τον Αγιορετη την επιμλεια της δημοσευσης του Ευεργετινο, πως και της πραγματεας του Περ της συχνς μεταλψεως. Του ανθεσε επσης να ετοιμσει για το τυπογραφεο τη Φιλοκαλα, πλουτζοντς την με πρλογο και βιογραφικς σημεισεις των παρουσιαζομνων συγγραφων. |
| « ρχιεπσκοπος Κωνσταντινουπλεως δν εναι μνον φ’ παξ χειραφετν, λλ κανονικ χρει κα μεταπττ φειλ διαρκς πιτηρν τν εστθειαν τν γων το Θεο κκλησιν» . Συμπερανεται τι ο Οικουμενικς Πατριρχης εναι εκενος, ο οποος χει αποκλειστικ δικαιματα να δημιουργε τις κατ τπους Εκκλησες και να ελγχει τη δρση τους. Σε αυτ το κεμενο δεν χρησιμοποιεται ο ρος «κεφαλ», αλλ λεπτομερς αναλεται το περιεχμεν του. Η «κεφαλ» σε αυτ το δγμα δεν εναι ο πρτος μεταξ σων, αλλ ο πρτος με τη συνδρομ των ιστορικ ιστιμων (πρεσβυγεν Πατριαρχεα της Ανατολς και η Εκκλησα της Κπρου) και νευ σων (λες οι κατ τπους Εκκλησες, εκτς του υπολεμματος της αρχαας πενταρχας και της Εκκλησας της Κπρου). Στις αρχς του 2023 οξνθηκαν ακμη περισστερο οι εν λγω απψεις. τσι ο αρχιεπσκοπος Αυστραλας Μακριος στην τοπικ ιερατικ Σναξη των κληρικν, οι οποοι διακονον στο Σδνε, τους κλεσε να αποφγουν την αρεση της «μονοπρσωπης αυθεντας». Κθε ενιστμενος και διαφωνν με την κοιν ποψη της Εκκλησας επ ενς λλου ζητματος εμππτει σε αυτν την κατηγορα. Οι διαφωνοντες με την πολιτικ της Εκκλησας ναντι του ουκρανικο σχσματος δεν εναι απλς αναζητητς της αλθειας ακμη σχισματικο, αλλ αιρετικο! Παραμονς της Κυριακς της Ορθοδοξας στις 3 Μαρτου 2023, προσφωνντας τον επικεφαλς της Ορθοδξου Εκκλησας της Κπρου ο Οικουμενικς Πατριρχης μλησε για την ανγκη διαφυλξεως της «κανονικς παραδσεως της Εκκλησας, των αποφσεων των Οικουμενικν Συνδων και της μακραωνος εκκλησιαστικς πρακτικς» ως το ιερτατο καθκον του , αναφερμενος σε σους δεν συμφωνον με μια ττοια προσγγιση, ως σε υφισταμνους υπ επδραση «εξωεκκλησιαστικν ρχν», προφανς εννοντας τη Ρωσικ Ορθδοξη Εκκλησα και την εκ παραδσεως συνοδικ θση της . Οι εν λγω ακραες θσεις αποτελον μνιμο μοτβο της νας ιδεολογας του Φαναρου. Ο σημερινς μητροπολτης Περιστερου Γρηγριος Παπαθωμς στη διατριβ του, που υποστριξε στη Σορβννη το 1996, διατπωσε την αρχ της υπερορου δικαιοδοσας του Πατριαρχεου Κωνσταντινουπλεως, που ρχεται σε πλρη αντθεση με την κκληση προς λλες κατ τπους Εκκλησες να παραμενουν εντς των εθνικν τους εδαφν . Σμφωνα με το «προδικαιοδοσιακ δκαιο» λα σα δεν υπγονται στη δικαιοδοσα λλων κατ τπους Εκκλησιν, υπγονται στον Πατριρχη Κωνσταντινουπλεως, ο οποος δναται για κποιο διστημα ακμη και για πντα να τα μοιρασθε με τις ευπειθες προς αυτν Εκκλησες. |
|
|
