| τσι, ορθολογιστικ, με μαθηματικ τρπο ασκεται η αρχ της κυριαρχας του Πατριαρχεου Κωνσταντινουπλεως εφ’ λης της παγκοσμου Διασπορς, προκειμνου να εφαρμοσθε η αρχαα αντληψη: «μα πλις ες πσκοπος». Αυτς οι απψεις, πως θα μποροσε να αντιτξει κανες, εμπεριχονται σε μια διατριβ, που υποστηρχθηκε στη Σορβννη, ακμη δεν κυκλοφρησε σε ντυπη μορφ, και δεν πρπει βσει μιας διατριβς να καταλγουμε σε συμπερσματα σον αφορ τη γενικ εκκλησιαστικ κατσταση. Και μως, ο μητροπολτης Γρηγριος συνεχς συντσσει ρθρα, παραχωρε τηλεοπτικς συνεντεξεις, που συνεχζει πλρως να βασζεται επ της θεωρας του. τσι, σε ρθρο, που δημοσιεθηκε λγο πριν τη σγκληση της Συνδου της Κρτης, παρουσασε τη θεωρα τι ο Πατριρχης Κωνσταντινουπλεως, σμφωνα με τον 28 ο καννα της εν Χαλκηδνι Συνδου, λαβε χι μνον την οικεα αυτο δικαιοδοσα επ τριν διοικσεων, αλλ και την παγκσμια δικαιοδοσα, την οποα ο μητροπολτης Γρηγριος χαρακτρισε ως «δικαιοδοσα υπ’ αριθ. 7» (δηλαδ, στην βδομη θση μετ τις πντε Εκκλησες της Πενταρχας και την Εκκλησα της Κπρου)³. Και οι κληρικο του Πατριαρχεου Αλεξανδρεας, της Ορθοδξου Εκκλησας της Ελλδος και ο διος ο Οικουμενικς Πατριρχης εκλαμβνουν τη θεωρα του ως βασικ και θεμελιδη. Μπορομε να παρακολουθσουμε τη συγκεκριμνη επδραση των απψεων χι μνον της διατριβς του, αλλ και των δημοσιεσεων, που επακολοθησαν, εκ των οποων η πλον προκλητικ αποδεχθηκε η «Κανονικ γνωμτευση για τις αντικανονικς ενργειες της Ρωσικς Εκκλησας στο Πατριαρχεο Αλεξανδρεας»³, που απεστλη στην Εκκλησα της Αλεξανδρεας να χρνο πριν τη διακοπ της ευχαριστιακς κοινωνας με αυτ απ τη Ρωσικ Ορθδοξη Εκκλησα εξαιτας της υποστηρξεως απ την Ορθδοξη Εκκλησα της Αλεξανδρεας της θσεως του Πατριαρχεου Κωνσταντινουπλεως για την αποδοχ σε κοινωνα της «Ορθοδξου Εκκλησας της Ουκρανας». Η Ρωσικ Ορθδοξη Εκκλησα κατηγορθηκε για επιδωξη παγκσμιας κυριαρχας και επικρατεας σε πολ μεγαλτερο βαθμ απ τη Ρωμαιοκαθολικ Εκκλησα. τσι λοιπν, χρη σε αυτ το σημεωμα, ο ευαγς κλρος της Εκκλησας της Αλεξανδρεας εχε εκ των προτρων, πριν τη νομοτελειακ ρξη, προδιατεθε κατηγορηματικ κατ της Ρωσικς Ορθοδξου Εκκλησας. |
| Η ανπτυξη της Ορθοδοξας στην Ιαπωνα, πως εναι γνωστ, οφελεται αποκλειστικ στους αγνες του Αγου και Ισαποστλου Νικολου της Ιαπωνας και λλων διακεκριμνων ιεραποστλων της Ρωσικς Ορθοδξου Εκκλησας. Το 1970 το Πατριαρχεο Μσχας απνειμε καθεστς αυτονομας στην Ορθδοξη Εκκλησα της Ιαπωνας, μως η Κωνσταντινοπολη χι μνον δεν αναγνρισε εκενη την πρξη, αλλ και προβαλε δικαιματ του επ εκενου του εδφους, στε το 1971 ο Τοποτηρητς του Πατριαρχικο Θρνου Μσχας μητροπολτης Ποιμν (μετπειτα Πατριρχης Μσχας και Πασν των Ρωσσιν) στο Γρμμα προς τον Πατριρχη Αθηναγρα επεσμανε την «αντθεση επ της αρχς της σχετικς ενργειας της Ιερς Συνδου του Οικουμενικο Πατριαρχεου με το ορθδοξο κανονικ δκαιο και την πρακτικ των κατ τπους Ορθοδξων Εκκλησιν» . Ωστσο, το 2004 το Πατριαρχεο Κωνσταντινουπλεως απδωσε στον υπ’ αυτν μητροπολτη Κορας τον ττλο «ξρχου της απωνας», παρ την πλρη λλειψη δικο του ποιμνου στη χρα αυτ. Με τη θεωρα περ του αποκλειστικο δικαιματος του Πατριρχη Κωνσταντινουπλεως στη διαπομανση της Ορθοδξου Διασπορς συνδεται και η απφαση της Συνδου της Εκκλησας Κωνσταντινουπλεως να εντξει τη Λακ Δημοκρατα της Κνας στα ρια της ιερς μητροπλεως Χονγκ Κονγκ (τσο το 1996, κατ την δρυσ της, σο και το 2008 κατ την απσπαση απ αυτ της ιερς μητροπλεως Σιγκαπορης), παρ την παροσα δη στο δαφος της Κνας Αυτονμου Ορθοδξου Εκκλησας υπ τη δικαιοδοσα του Πατριαρχεου Μσχας. Η Ιερ Σνοδος της Ρωσικς Ορθοδξου Εκκλησας δλωσε στις 15 Απριλου 2008: «Οι μακραωνοι πνευματικο δεσμο της Ρωσικς Ορθοδξου Εκκλησας με την Κνα, που με τους κπους της ανηγρθησαν δεκδες ορθδοξοι ναο, μεταφρσθηκαν στην κινεζικ γλσσα ιερ και λειτουργικ βιβλα, διαπαιδαγωγθηκαν στην ορθδοξη ευσβεια πιστο μχρι θαντου μρτυρες του Κυρου ημν Ιησο Χριστο, υποχρενουν σμερα την Ιερ Σνοδο να προχωρσει στην υπερσπιση των δικαιωμτων του θεοσστου ποιμνου της Ορθοδξου Εκκλησας της Κνας, το οποο αποδυναμθηκε με τις βαρις δοκιμασες, που υπστη, και να καταδεξει το δικο και κανονικ αθμιτο της αποφσεως του θρνου Κωνσταντινουπλεως, η οποα πλττει την ερνην κα τν εστθειαν τν γων το Θεο κκλησιν » . |
| Και ταν πθανε (απ λλη αιτα,πργματι), και φτασε σε μακρια τελευτ, ττε (ο κλρος της Αντιχειας), εκμεταλλετηκε για κακ το θνατ του ...» . πως βλπουμε, οι επιθσεις που συνβησαν στο παρελθν, δειχναν την ανεξαρτησα των επισκπων της Κπρου, διαφορετικ, απ την Αντιχεια, δεν θα υπρχαν ττοιες «δυναμικς επμβασεις». τσι, «οι επσκοποι της Αντιοχεας προσπαθοσαν να υιοθετσουν σε λη την επισκοπ της Ανατολς το δικαωμ τους να ελγχουν την εκλογ των μητροπολιτν. ταν η εφαρμογ αρχς της προσαρμογς της εκκλησιαστικς διαρεσης σε αστικ και διοικητικ. Η Κπρος εν τω μεταξ ταν μρος της διοκησης της Ανατολς» και η ανεξαρτησα της Κπρου σον αφορ τη θρησκεα παρχει λλο να επιχερημα υπρ του γεγοντος τι τα κανονικ σνορα της εκκλησιαστικς οργνωσης δεν συνδονται με την κρατικ εδαφικ διαρεση. Η σμπτωση αυτν των ορων, καθς και η λλειψη σμπτωσης δεν εναι οτε νρμα οτε η παραβαση της. Τελικ, λγω της απουσας των αδιαμφισβτητων επιχειρημτων και απ δο πλευρς «Η Σνοδος της Εφσου κανε μια συνετ απφαση(ο 8ος καννας της Γ’Οικουμενικς Συνδου σχλιο του Α.Ου) - σμφωνα με την οποα η περιοχ της Κπρου θα πρπει και στο μλλον να χει προηγουμνως ιδιζον, σ’αυτν, καθεστςμε λλα λγια, πρεπε να διατηρεται η αυτοκεφαλα της, εκτς εν αποδειχθε τι κποτε υπκουε στην Αντιχεια σον αφορ την χειροτονα των επισκπων» . Εκατ χρνια αργτερα, το περιστατικ επαναλφθηκε, αλλ αυτ τη φορ απ την Αντιχεια μλησε ο Πατριρχης- μονοφυστης Πτρος Γναφες, υποστηρζοντας τον ισχυρισμ του με το γεγονς τι η Κπρος υιοθτησε τον Χριστιανισμ απ την Αντιχεια. μως, με την ερεση στην Κπρο των λειψνων του Αποστλου Βαρνβα διαπιστθηκε τι «η Εκκλησα της Κπρου ... εχε αποστολικ καταγωγ,γι αυτ το δικαωμ της σε αυτοκεφαλα εχε πλρως αποκατασταθε» . Η Συνοδικ απφαση απαγορεει, επσης, την παρνομη προσπθεια να στερεωθε η εξουσα του ενς στο δαφος του λλου: «Ας μην παραβανουν τους καννες των πατρων, να μην μπανει, υπ το πρσχημα της ιερουργας, η αλαζονεα της κοσμικς εξουσας ...» Σ’αυτν την κανονικ νρμα, επ τη ευκαιρα, αντιτενει η απατηση του Πατριρχη της Κωνσταντινοπολης σε δικαιοδοσα της Ορθδοξης Διασπορς. |
| ‘Αρθρο 2 Και οι δο πλευρς θα καθοδηγονται απ τον σκοπ και τις αρχς που καθορζονται στον καταστατικ Χρτη των Ηνωμνων Εθνν, ιδως εκενες για τα κυριαρχικ δικαιματα των κρατν, το σεβασμ της ανεξαρτησας, της αυτονομας και της εδαφικς τους ακεραιτητας, το δικαωμα στην αυτοδιθεση και την προστασα των ανθρωπνων δικαιωμτων και των μη διακρσεων. ‘Αρθρο 3 Σμφωνα με τον καταστατικ Χρτη των Ηνωμνων Εθνν, τα μρη θα επιλουν λες τις διαφορς μεταξ τους μνο με ειρηνικ μσα και θα απχουν απ την απειλ τη χρση βας. ‘Αρθρο 4 Τα συμβαλλμενα μρη συμφωνον με την προπθεση τι, καννα απ αυτ δεν μπορε να εκπροσωπσει το λλο μρος στη διεθν σφαρα να ενεργσει για λογαριασμ του. Η Σερβα δεν θα αντιταχθε στην νταξη του Κοσβου σε κανναν διεθν οργανισμ. ‘Αρθρο 5 Καννα απ τα δο μρη δεν θα εμποδσει, οτε θα ενθαρρνει λλους να μπλοκρουν, την προδο του λλου μρους στην πορεα του προς την Ευρωπακ νωση. Και τα δο μρη θα σεβαστον τις αξες που αναφρονται στα ρθρα 2 και 21 της Συνθκης για την Ευρωπακ νωση. ‘Αρθρο 6 Αν και η παροσα συμφωνα αποτελε να σημαντικ βμα προς την εξομλυνση των σχσεων, αμφτερες οι πλευρς θα συνεχσουν τη διαδικασα διαλγου υπ την αιγδα της ΕΕ με να δυναμικ, η οποα αναμνεται να οδηγσει σε μια νομικ δεσμευτικ συμφωνα για τη συνολικ ομαλοποηση των σχσεν τους. Τα μρη συμφωνον τι στο μλλον θα εμβαθνουν τη συνεργασα στους τομες της οικονομας, της επιστμης και της τεχνολογας, της κυκλοφορας και της συνδεσιμτητας, των σχσεων στο δικαστικ σμα και της επιβολς του νμου. Στους τομες των τηλεπικοινωνιν, της υγεας, του πολιτισμο, της θρησκεας, του αθλητισμο, της προστασας του περιβλλοντος, των αγνοουμνων και εκτοπισμνων. πως επσης και σε λλους τομες, μσω της επτευξης συγκεκριμνων συμφωνιν. Λεπτομρειες θα συμφωνηθον με πρσθετες συμφωνες στο πλασιο του διαλγου υπ την αιγδα της ΕΕ. ‘Αρθρο 7 Και οι δο πλευρς συνηγορον υπρ της επτευξης συγκεκριμνων ρυθμσεων, σμφωνα με τους σχετικος μηχανισμος του Συμβουλου της Ευρπης και χρησιμοποιντας τις υπρχουσες ευρωπακς εμπειρες, προκειμνου να εξασφαλιστε να κατλληλο εππεδο αυτοδιοκησης για τη σερβικ κοιντητα στο Κσοβο και η δυναττητα παροχς υπηρεσιν σε ορισμνους συγκεκριμνους τομες, συμπεριλαμβανομνης της δυναττητας λψης οικονομικς βοθειας απ τη Σερβα και της δημιουργας απευθεας διαλων επικοινωνας μεταξ της σερβικς κοιντητας και της κυβρνησης του Κοσβου. |
| Η ιδα για το Πατριαρχεο Κωνσταντινουπλεως ως τη Μητρα Εκκλησα συνοδεεται απ τρεις ισχυρισμος: Πρτον, η Μητρα Εκκλησα υπομνει θλψεις, κεννει τον εαυτ της για χρη των τκνων της, δετερον, χει δικαωμα να απαιτε υπακο απ αυτ πντοτε, ακμη και εν εχαν αποχωρισθε απ αυτν, τρτον, η Μητρα Εκκλησα εναι τοιμη να διακονε χι μνον τα υπκουα, αλλ και τα ανυπκουα τκνα της. Σημειωτον τι για την Κωνσταντινοπολη η απατηση της υπακος εναι μια απλυτη και αναντρρητη αρχ, και η διακονα της Μητρς Εκκλησας στα τκνα της θτει στην πρακτικ να μεζον ερτημα. Πσω απ αυτος τους μορφους ισχυρισμος μπορε κανες εκολα να παρατηρσει μια στοχευμνη ρητορικ, που αποβλπει στην εγκατσταση αρκετ αυστηρν και αμετακλτων μηχανισμν εξουσας. Στις 6 Δεκεμβρου 2023 κατ τη Θεα Λειτουργα στη βασιλικ του Αγου Νικολου Μρων της Λυκας ο Πατριρχης Βαρθολομαος δλωσε με εξαιρετικ κατηγορηματικτητα: «Απ εδ, απ τη Μικρ Ασα, διακηρσσουμε προς κθε κατεθυνση τι η γνσια και μνη Μητρα Εκκλησα εναι η Μεγλη Εκκλησα της Κωνσταντινουπλεως. Αυτ αποκλειστικ φρει την κληρονομι της θυσας του Ιησο επ του Σταυρο για λη την ανθρωπτητα, γεννντας πολυριθμες Εκκλησες απ τη Βουλγαρα μχρι την Ουκρανα. Αυτ η διακρυξη δεν εναι μια σγχρονη εφερεση στην εκκλησιολογα, αλλ μια βιωματικ αλθεια και παρακαταθκη που κληρονμησε απ τους Πατρες των Οικουμενικν και Τοπικν Συνδων». Δυστυχς, αυτο του εδους ο σφετερισμς της μητρτητας ως αποκλειστικο πρωτεου δεν συνδει με την αγιοπατερικ και συνοδικ παρδοση της Εκκλησας. Η σημεριν μφαση της Εκκλησας Κωνσταντινουπλεως στο τι αυτ εναι η μητρα, τυπολογικ ακολουθε την παρμοια βεβαα θση της Εκκλησας της Ρμης, ακριβς εκενη τη θση, η οποα απορρφθηκε κατηγορηματικ απ την Ορθδοξη Ανατολ, μεταξ των υπολοπων και απ την δια την Εκκλησα της Κωνσταντινουπλεως. χοντας ως αφετηρα την εκκλησιαστικ παρδοση μπορομε να ομιλομε μνον για την Οικουμενικ Εκκλησα ως κοιν μητρα, εν την δια στιγμ οποιαδποτε Τοπικ Εκκλησα, της Κωνσταντινουπλεως μηδ εξαιρουμνης, δεν μπορε να διεκδικε κατ’ αποκλειστικτητα αυτν τον ρλο. λλωστε, για τα μλη της μιας της λλης Τοπικς Εκκλησας αυτ εναι Μητρα, πως και ο προκαθμενς της εναι επικεφαλς της δικαιοδοσας της, αλλ χι και της καθλου Οικουμενικς Εκκλησας. |
| Στην Ιερ Σνοδο Ιεραρχας το 2004, η οποα με προβληματισμ διαπστωσε την εμφνιση στοιχεων, που αποδεικνουν «τις αππειρες διευρνσεως της δρσεως της “μητροπλεως Βεσσαραβας” και εκτς ορων της Μολδαβας, γεγονς που δναται μνον να επιδεινσει την δη υφιστμενη διεκκλησιαστικ νταση». Στην απ 7ης Νοεμβρου 2007 δλωση της Ιερς Συνδου της Ρωσικς Ορθοδξου Εκκλησας (πρακτικ υπ’ αριθμ. 108) με αφορμ την δρυση εντς της «μητροπλεως Βεσσαραβας» εκκλησιαστικν επαρχιν στο δαφος της Δημοκρατας της Μολδαβας και της Ουκρανας, με δρες στις πλεις Μπελτσ, Καντεμρ και Ντουμποσρι, που υπρχαν δη νομμως χειροτονηθντες ορθδοξοι αρχιερες, εν οι ονομασες των ως νω πλεων περιλαμβνονται στους ττλους των επαρχιοχων επισκπων της Ορθοδξου Εκκλησας της Μολδαβας. Στην απ 7ης Νοεμβρου 2007 δλωση της Ιερς Συνδου επσης τονσθηκε τι στην επαρχα Ντιας Βεσσαραβας «υπγεται η “πρην επαρχα Μπλγκοροντ επ Δνιστρου και Ιζμαλ”», δηλαδ μια περιοχ, που υπγεται στην Ουκρανικ Ορθδοξη Εκκλησα και διαθτει επισκπους, οι οποοι τιτλοφορονται σμφωνα με τις ονομασες των εν λγω πλεων». Στην Ιερ Σνοδο Ιεραρχας του 2008, η οποα εξφρασε τον προβληματισμ για τις μονομερες ενργειες του Πατριαρχεου Ρουμανας, που υπονομεουν τα καθιερωμνα θεμλια στις σχσεις μεταξ των Ορθοδξων Εκκλησιν και εγκυμονον κνδυνο για την ορθδοξη εντητα γενικτερα. Στις 25 Οκτωβρου 2023 η Ιερ Σνοδος της Ορθοδξου Εκκλησας της Μολδαβας (πρακτικ υπ’ αριθμ. 11) βσει των κανονικν αποφσεων (12, 15, 32, 33 των Αποστολ., 11, 13, 20, 23 Δ Οικουμ. Συν., 17 της Πενθκτης, 3, 6, 7, 8,11 της εν Αντιοχεα Συνδου, 41 και 42 της εν Λαοδικεα, 9 της Σαρδικς, 23, 106 της Καρθαγνης, 15 και 16 της Α Οικουμ. Συν.) προβη σε απ ιεροσνη καθαρεση των ξι κληρικν, οι οποοι αυτοβολως εντχθηκαν στη «μητρπολη Βεσσαραβας» του Πατριαρχεου Ρουμανας, στον ευαγ κλρο του οποου γιναν δεκτο χωρς απολυτρια. Σε ορισμνους κληρικος της Ορθοδξου Εκκλησας της Μολδαβας, οι οποοι αργτερα κατ παρμοιο τρπο αυτοβολως μεταπδησαν στη «μητρπολη Βεσσαραβας» επιβλθηκε ποιν αργας απ κθε ιεροπραξας μχρι την ενδεχμενη μετνοι τους. |
| Αφο επινησε την ννοια του εθνοφυλετισμο και την καταδκασε στη Σνοδο της Κωνσταντινουπλεως το 1872, το Φανρι εκ των πραγμτων καταδκασε την δικ του πολχρονη πολιτικ της πολιτισμικς υποδουλσεως των ορθοδξων λαν. Ως παρλογες και ωμς ηχον οι κατηγορες για «εθνοφυλετισμ» πολ περισστερο για «εκκλησιαστικ ρατσισμ» (!) εναντον της Ρωσικς Ορθοδξου Εκκλησας, η οποα εννει εκατομμρια πιστος και εκατοντδες λαος, καθημεριν κηρσσει, προσεχεται και τελε ιερς ακολουθες σε δεκδες γλσσες λαν του κσμου. Το κανονικ δαφος της Ρωσικς Ορθοδξου Εκκλησας περιλαμβνει 17 κρτη και σε καθνα απ αυτ η καθ’ ημς Εκκλησα υποστηρζει την κυριαρχα της χρας, συμβλλει στην πνευματικ εξυγανση της κοινωνας, την διασφλιση της κοινωνικς ομνοιας, συνδρμει στην ενδυνμωση των παραδοσιακν ηθικν αξιν και του θεσμο της οικογνειας. Με υπβαθρο λα αυτ οι προσπθειες της Εκκλησας της Κωνσταντινουπλεως στον τομα της εμπεδσεως των παραδοσιακν και οικογενειακν αξιν κρνονται ως πολ ανεπαρκες και η θση της κρως διφορομενη. Η ανοικτ υποστριξη απ ορισμνους ιερρχες του Φαναρου του κινματος ΛΟΑΤΚΙ, των αμβλσεων και του ελγχου των γεννσεων, καθς και η επσημη δεια διγαμας των κληρικν, υπονομεουν τα υπερχιλιετ ιεροκανονικ θσπια της Ορθοδοξας, ρχονται σε αντθεση με τα υιοθετηθντα προηγουμνως πανορθδοξα γγραφα και προκαλον μγιστο σκνδαλο εντς της παγκσμιας Ορθοδοξας, μεταξ λλων και ανμεσα στους κληρικος και τους πιστος της διας της Εκκλησας της Κωνσταντινουπλεως. Το κρυγμα ενς «νου κσμου» δεν εμποδζει τον Πατριρχη Κωνσταντινουπλεως να κατηγορε τους αντιπλους του για αρεση. Η επκληση των «κρως στοιχειωδν καννων της εκκλησιαστικς οργνωσης της Ορθοδοξας» δεν τον εμπδισε να αναγνωρσει τους «ιερρχες» του ουκρανικο σχσματος, οι οποοι δεν διαθτουν αποστολικ διαδοχ. Εν η προθηση των προαναφερθεισν στην ομιλα του «δυτικν αξιν», συμπεριλαμβανομνης και της διαδεδομνης στο φιλελεθερο κοιν ιδιμορφης ερμηνεας του θματος των ανθρωπνων δικαιωμτων, δεν εμποδζει τον Προκαθμενο της Εκκλησας της Κωνσταντινουπλεως να εθελοτυφλε ενπιον κραυγαλων παραβισεων των στοιχειωδν δικαιωμτων και ελευθεριν των κληρικν και των πιστν στην Ουκρανα. |
| Обратимся теперь к тому, как употребляли слово κανν древние христианские писатели. В Новом Завете оно появляется только в посланиях апостола Павла, причем очень редко (четыре раза в двух разных фрагментах) 655 . Говоря «Тем, которые поступают (букв, «ходят») по сему правилу (κανν), мир им и милость», апостол употребляет это слово в обычном значении нормы или стандарта; здесь это касается христианского поведения. Более спорно его употребление в очень трудном для толкования месте 656 . Что касается использования слова κανν древними Отцами, то мы не удивляемся тому, что они часто употребляют его в значении правила или нормы. Так, Климент Римский призывает своих слушателей «оставить пустые и напрасные заботы и взять за основу великое и славное правило нашей традиции (… πι την εκλε και σεμνν της παραδσεως ημν καννα, 7, 2). Климент Александрийский , говоря об увещевании Павла коринфским христианам не надмеваться, и его совете «что ни делаете, все делайте во славу Божью», заканчивает призывом к верующим жить в согласии с «правилом веры» ( κανν της πστεως, Strom. TV. 15, 98). В другом месте он говорит об образе жизни «в соответствии с правилом истины» (κατ τον καννα της αληθεας, Strom. VI. 15,124). Даже Порфирий, яростный противник христианства, написавший около 170 г. свое сочинение Против христиан, знает, что церкви придерживаются «правила истины», полученного от Иисуса 657 . Егезипп говорит о тех, кто пытается «извратить истинный образ (κανν) проповеди спасения (цит. по: Евсевий, Церковная история, III. 32, 7). Поликрат Эфесский (190) обращается к освященному временем обычаю праздновать Пасху в четырнадцатый день после Песаха, что соответствует «правилу веры» (κατ τον καννα της πστεως, цит. по Евсевий, ibid. V. 24, 6). Все эти выражения по–разному говорят об идеальной норме, в соответствии с которой должны строиться жизнь и учение христиан. Мало–помалу слово «канон» стало обозначать в Церкви конкретную вещь, данное решение и даже определенного человека. Где–то с 300 г. оно стало появляться во множественном числе. Так, постановления или определения соборов принято было называть καννες христианского поведения. Первым Собором, который назвал свои дисциплинарные и вероучительные решения канонами, был Антиохийский собор 341 г. Недалеко отстоит и употребление слова «канон» для обозначения монашеских правил (Афанасий, de Virg. 12; Василий, Reg. fus. 45, 1; Григорий Богослов , Ер. 6), а также тех, кто живет по определенным церковным нормам. |
| Στο Λβανο ο πρεδρος του Τμματος Εξωτερικν Εκκλησιαστικν Σχσεων επισκφθηκε την ιερ μητρπολη των ρων του Λιβνου, την πρεσβεα της Ρωσας στη Βηρυτ, την πλη Ζχλε, που ενημερθηκε για την πορεα των ργων κατασκευς του ιερο ναο προς τιμν της εικνας της Παναγας «Απροσδκητη Χαρ», που οικοδομεται με τη συνδρομ της Ρωσικς Ορθοδξου Εκκλησας. Ο πρεδρος του Τμματος Εξωτερικν Εκκλησιαστικν Σχσεων του Πατριαρχεου Μσχας επσης ενημρωσε για τη στρογγυλ τρπεζα με ττλο «Συμπατριτες και Ρωσικ Ορθδοξη Εκκλησα: Εμπειρα της συνεργασας στις χρες της Λατινικς Αμερικς», που πραγματοποιθηκε κατ το διμερο 7-8 Φεβρουαρου 2023 στο Μπουνος ιρες της Αργεντινς και διοργανθηκε απ κοινο απ το ΤΕΕΣ και το ΥΠΕΞ της Ρωσικς Ομοσπονδας. Της στρογγυλς τραπζης προστη ο μητροπολτης Βολοκολμσκ Αντνιος. Οι μετχοντες συζτησαν τη δρση των ενοριν της Ρωσικς Ορθοδξου Εκκλησας στην περιοχ της Λατινικς Αμερικς για τη διαπομανση των ομογενν, καθρισαν τις οδος συνεργασας της Εκκλησας, του κρτους και των οργανσεων των ομογενν. Κατ την επσκεψη στο Μπουνος ιρες πραγματοποιθηκαν συναντσεις του προδρου του ΤΕΕΣ με τον πρσβη της Ρωσας στην Αργεντιν Ντ. Θεοκτστοφ, τον μητροπολτη Μπουνος ιρες και πσης Αργεντινς Ικωβο του Πατριαρχεου Αντιοχεας, τον Αποστολικ Νοντσιο στην Αργεντιν αρχιεπσκοπο Μιροσλβ Αντμτσικ, τον πρεδρο της Διασκψεως των Ρωμαιοκαθολικν επισκπων της Αργεντινς επσκοπο Σαν Ισντρο μονσενιρ σκαρ Βισντε Οχα Κιντνα. Επιπλον, ο μητροπολτης Αντνιος ενημρωσε την Ιερ Σνοδο για τα αποτελσματα της δευτρας συνεδρας της Επιτροπς Διαλγου μεταξ της Ρωσικς Ορθοδξου Εκκλησας και της Εκκλησας της Αιθιοπας, που πραγματοποιθηκε το διστημα 11-16 Φεβρουαρου στη Μσχα. Η Ιερ Σνοδος κρινε ως επιτυχ τη δραστηριτητα της ως νω Επιτροπς Διαλγου και επεσμανε τη σπουδαιτητα των διμερν πρωτοβουλιν μεταξ των οποων συγκαταλγονται οι κοινς ενργειες για την προστασα των χριστιανν, η συνεργασα στα διεθν φρα, η υποστριξη των παραδοσιακν ηθικν αξιν, η ανταλλαγ εμπειριν στον χρο των μσων ενημρωσης, η παροχ διευκλυνσης στη διαπομανση των ομογενν στην Αιθιοπα και τη Ρωσα, η συνεργασα στη Διασπορ, η ανταλλαγ επαφν μεταξ των εκπροσπων του μοναχισμο και η ανπτυξη προγραμμτων προσκυνηματικν εκδρομν, η συνεργασα στον ακαδημακ, κοινωνικ και ειδικ τον νεανικ τομα, καθς και στην παραγωγ εκκλησιαστικν ειδν. |
| Στον να φιλοξενεται απ την Δευτρα 11 Οκτωβρου η θαυματουργ εικνα της Παναγας της Πορτατισσας, πιστ αντγραφο της θαυματουργς Εικνας Πορτατισσας απ την ιερ μον των Ιβρων του Αγου ρους, η οποα κατ την παρδοση εναι ργο του Ευαγγελιστ Λουκ. Η αυστηρ κφραση του ιερο προσπου Της, τονιζμενη απ την επιβλητικ, καθηλωτικ ματι Της, προκαλε ιδιατερη συγκνηση και δος στους προσκυνητς. Σμφωνα με το πργραμμα της Ιερς Μητρπολης Θεσσαλονκης, το απγευμα, θα τελεσθε ο Μγας Πανηγυρικς Εσπερινς της Εορτς και Ιερ Αγρυπνα. Ανμερα, στις 26 Οκτωβρου 2021 θα πραγματοποιηθε η Δοξολογα για την εορτ του Πολιοχου της Θεσσαλονκης Αγου Δημητρου και την απελευθρωση της Θεσσαλονκης (1912) στον Ιερ Να Αγου Δημητρου χοροστατοντος του Παναγιωττου Μητροπολτη Θεσσαλονκης κ. Ανθμου, αμσως μετ την Πανηγυρικ Αρχιερατικ συλλετουργο. λες οι υπλοιπες εορταστικς Λατρευτικς Συνξεις θα πραγματοποιηθον κανονικ, σμφωνα με το πργραμμα της Μητρπολης Θεσσαλονκης. Στη σχετικ ανακονωση του Ιερο Ναο Αγου Δημητρου, διευκρινζεται τι η Λιτανεα θα τελεστε κανονικ, ξεκαθαρζοντας το τοπο σχετικ με την τλεση της «κατπιν δημοσιευμτων που εδαν το φως της δημοσιτητας τις τελευταες ημρες και της ντονης παραφιλολογας που αναπτχθηκε», πως αναφρεται. Παρλληλα, στην ανακονωση γνεται γνωστ «τι στα πλασια της οργανωτικς διαδικασας, πιθανς μεν να κατατθηκαν κατ το διστημα αυτ απψεις και προτσεις απ διφορους κκλους για μεταβολς και διαφοροποισεις απ τον αρχικ σχεδιασμ της Λιτανεας, την διαδρομ, την συμμετοχ των πιστν και λλων φορων και τμημτων, αλλ σε κθε περπτωση, οι παρεμβσεις αυτς ουδλως επηρασαν την εξλιξη της υπθεσης, η οποα -Θεο θλοντος και του Αγου συνεργοντος- θα πραγματοποιηθε πως εχε εξ υπαρχς αποφασιστε, σχεδιαστε, προγραμματισθε και δρομολογηθε». Αναλυτικ, η ανακονωση του Ιερο Ναο Αγου Δημητρου σχετικ με την Λιτανεα αναφρει τα εξς: Κατπιν δημοσιευμτων που εδαν το φως της δημοσιτητας τις τελευταες ημρες και της ντονης παραφιλολογας που αναπτχθηκε, σχετικ με το θμα της Λιτανεας του Αγου Δημητρου, επιθυμομε να πληροφορσουμε κθε ενδιαφερμενο και να διευκρινσουμε, τι εφτος, η Λιτανεα, που πραγματοποιεται στην πλη μας κατ την παραμον της εορτς του Αγου Μεγαλομρτυρος Δημητρου του πολιοχου, θα τελεσθε κανονικ την προσεχ Δευτρα 25 Οκτωβρου ε.ε. στις 11:00 π.μ., σμφωνα πντα με την πρθεση και επιθυμα του Παναγιωττου Ποιμενρχου μας κ. Ανθμου, πως αποτυπθηκε στο πργραμμα της Ιερς Μητροπλεως Θεσσαλονκης -που καταρτστηκε και ανακοινθηκε δη απ τις αρχς Οκτωβρου- και με την υπ αριθμ. 74928/13 Οκτωβρου 2021, Εγκκλιο του Υπουργεου Εσωτερικν. |
|
|
