| Κανν α», δ θ», τν γων χος δ " Ερμς «Εα μν τ τς παρακος νοσματι, τν κατραν εσκσατο, σ δ Παρθνε Θεοτκε, τ τς κυοφορας βλαστματι, τ κσμ τν ελογαν ξνθησας· θεν σε πντες μακαρζομεν». Καμτους μν τος π γς ορνιος, εφροσνη διεδξατο, νθα Μαρτρων α χορεαι, κα τ τν θλοφρων στρατεματα, κα πσα τν Πρωτοτκων μγυρις, τος ορανοις συνευφρανεται. κ τν δεσμν τν δυνηρν Πανλβιοι, κα κινδνων διασσατε, πντας τος πστει, τν γαν πανγυριν, μν ορτζοντας, ερνην κα γαλνην ατομενοι, κα σωτηραν πανσεβσμιοι. Πλουσ λαμπμενοι φωτ κα χριτι, θλοφροι διαπρποντες, λσιν πταισμτων κα φροντδων, μα τος σν μν ριστεσασι, δοθναι τος πρς μς καταφεγουσι, τν εεργτην δυσωπσατε. Θεοτοκον Εα μν το ξλου τς ζως ξρισται, κωλυθεσα τς μεθξεως σ δ Παρθνε Θεοτκε, ζων τν πρ ανων κησας, τ κσμ τν ζωηφρον νργειαν, χαριζομνη δι πστεως. ξαποστειλριον χος β« Γυνακες κουτσθητε κνδυνον πηγζετε, τν χριν τν σεων, νεμποδστως φθνως, τος π» λπδι τελοσι, τν μνμην μν γιοι, λλ κα νν πηγζοιτε, ματα πανεφημοι, τος μς πθ τιμσι, πεντριθμοι θλοφροι. Θεοτοκον χος β» Γυνακες κουτσθητε Τν φσιν νεκανισας, φθαρεσαν το προπτορος, περφυς συλλαβοσα, κα πειρνδρως τεκοσα, τν Πλστην πσης φσεως, φ» ο ωσθντες θλησαν, χορο Μαρτρων μλποντες, σ τς μν σωτηρας, τν παρχν Θεοτκε. πστιχα Ες τν Στχον, τ Στιχηρ τς κτωχου, ετα τ διμελον τοτο. χος β« Στχ. Θαυμαστς Θες ν τος γοις ατο. Αμτων τος κρουνος τ σμα βψας, κινδνως διλθες, τν το μαρτυρου δν, θλοφρε κνδυνε· θεν κα σχν τν νθεον περιζωσμενος, τ το χθρο ξκοψας μηχανουργματα, Χριστ τ Θε, πρ μν πρεσβεων,το σωθναι τς ψυχς μν. Δξα... χος δ» πενταφεγγς τν θλητν λαμπς, ς ν δρυμ ξλων ξνη, δαυτικς ξκοψε τν πλνην το χθρο, κα μολογσαντες Χριστν, ναντον βασιλων, παστως πρεσβεουσιν, πρ τν ψυχν μν. |
| Κανν α», δ θ», τν ποστολων χος α " Tπον τς γνς να τ τς γς πληρματα, πεπληρωμνα πλνης το πολεμτορος, κα μεμεστωμνα, σκοτασμο θετητος, τ φωτ καταυγσς τς γνσεως, τς σς σωτηριδεις, αγς Οκτρμον τοτοις πεμψας. φθης φερωνμως νδοξε, σωτηριδης στχυς, στον τος χρζουσι, φρων στηριγμν, θεογνωσας παρχοντα, κα λιμο νοητο ξαιρομενον, τος πστει σε κα πθ, εροκρυξ μακαρζοντας. Στμα το Θεο γενμενος, τς τν ητρων γλσσας λλους δειξας, κα κ φρυγγος, το δυσμενος ριστβουλε, νιμσω ψυχς κα προσγαγες, Κυρ σεσωσμνας, δι τελεας πιγνσεως. δη ορανος γηθμενοι, θεοειδες οκοντες, Θεο πστολοι, τος π τς γς, ελικρινς μς σβοντας, κα γνησως μς μακαρζοντας, μετχους αωνου,καταξισατε λαμπρτητος. Θεοτοκον Φρεις τν τ πντα φροντα, κα γαλουχες τν πσι τροφν παρχοντα μγα κα φρικτν, τ πρ νον σου μυστριον, κιβωτ το σεπτο γισματος, Παρθνε Θεοτκε· θεν πιστς σε μακαρζομεν. Κανν β», δ θ», το Μρτυρος χος δ " Εα μν τ τς παρακος σχ ωννμενος Χριστο πμαχε, θλοφρε ταπενωσας, κρτος νσχυρον δαιμνων· κα νκης τ λαμπρν ρας τρπαιον, χορος τν θλητν στεφανομενος· θεν σε πστει μακαρζομεν. φθη ς περ κρνη ληθς πμαχε, σ θκη ναβλζουσα, χριν θαυμτων παραδξων, κα νφος τν παθν κδικουσα, τν πστει προσερχομνων σοι πντοτε, Μρτυς θεφρον ξιγαστε. Συντριψας πσας το χθρο πανεφημε, τς παγδας κα φνισας, τοτου τ νομα μετ» χου, Χριστν μολογσας νπιον, τυρννων κα βασιλων πμαχε· θεν σε πντες μακαρζομεν. λου λαμπρτερον μν ξλαμψε, σο Μνμη παναοδιμε, πντων φωτζουσα καρδας, ν τατ τν πιστν εφημοντων σε, παμμκαρ θλοφρε πμαχε· θεν σε πντες μακαρζομεν. Θεοτοκον Φωτς οκητριον γν γεγνησαι, δι τοτο κετεω σε· Φτισον Δσποινα τς κρας, τς τεταπεινωμνης καρδας μου, παθν τας χαλεπας μαυρτησιν, πως ν πστει μακαρζω σε. Ερμς «Εα μν τ τς παρακος νοσματι, τν κατραν εσκσατο, σ δ Παρθνε Θεοτκε, τ τς κυοφορας βλαστματι, τ κσμ τν ελογαν ξνθησας· θεν σε πντες μεγαλνομεν». |
| Κανν α», δ θ», το σου χος δ« Ερμς «πας γηγενς, σκιρττω τ πνεματι λαμπαδουχομενος· πανηγυριζτω δ, λων Νων φσις γεραρουσα, τν ερν πανγυριν τς Θεομτορος, κα βοτω· Χαροις παμμακριστε, Θεοτκε γν ειπρθενε». σχυσας Θεο, τν νον σου κρατναντος, κατακρατσαι παθν, γγελος ν σματι· ντεθεν Πτερ σ χρημτισας, κα σν γγλοις πντοτε, τος ορανος κατοικες, τ τς δξης, θρν παριστμενος, κα φωτς νεσπρου πληρομενος. »σπερ ορανν, τ ρη κα σπλαια κησας σιε· θεν σοι ερνευσαν, γριοι θρες καθυποτξαντι, πθη ψυχς δυσκθεκτα, ωαννκιε, κα δικα, δη χρηματσαντι· δι τοτο πιστο σε γεραρομεν. Σο τ ερν, κα γιον λεψανον ν τφ κεμενον, θπτει τ νοσματα, κα φλγει στφη δαιμνων πντοτε, σοφ ωαννκιε, τ θε χριτι, ναβλζον, πσι τ ματα, τος πιστς σε ε μακαρζουσιν. δη τ Χριστ γγζων τραντερον κα καθαρτερον, μμνησο τν πστει σου, μνημονευντων ωαννκιε, μαρτιν συγχρησιν, μν ατομενος, νοσημτων, πντων πολτρωσιν, κα Θεο βασιλεας οκεωσιν. Θεοτοκον Φτισον γν, ψυχς μου τ μματα φς κυσασα, κα μ καταλβ με, τς μαρτας σκτος βαθτατον, μηδ βυθς καλψ με τς πογνσεως· λλ» ατ με, σσον κα κυβρνησον, πρς λιμνα το θεου θελματος. Κανν β», δ θ», τν γων ερομαρτρων χος δ " Εα μν τ τς παρακος κρ σοφ καρτερικς τεινμενος, κα λαμπσι φλογιζμενος, δρμον ορνιον δξω, χειρ γγελικ Μρτυς Νκανδρε, τος φλγοντας νεκρος δ πδειξας· Τας ζωηφροις σου ντεξεσιν. ρθητε θαμα φρικτν γυμνομενοι, κα λγοις συνδεσμομενοι, κα π πλεστον θλοφροι, συρμενοι κα σοι δεικνμενοι, πυρ προσομιλοντες κα φλεκτοι, Πνεματι θε συντηρομενοι. Σμερον τν Μρων ερ μητρπολις, ορτζει πλιν πασαν, πρς εωχαν συγκαλοσα, ν τ μνμ μν τατ Πανεφημοι, ν τν ερν μν θλησιν, μεγαλοφρνως τελσατε. νογη μν ορανς κα γγελοι, τ νδ πεκρτησαν, τξεις γων κα Δικαων, ηφρνθησαν, σκρτησαν Μρτυρες, μεθ» ν κατασκηνσαντες μνσθητε, τν μεμνημνων μν γιοι. Θεοτοκον Φωτ με καταγασον τ σ Πανμωμε, τεκοσα φς πρσιτον, λσον τ νφη τς ψυχς μου, κα σκτους με ξρπασον δομαι, κα θεας σωτηρας ξωσον, να μν σε τν πανμνητον. Ερμς «Εα μν τ τς παρακος νοσματι, τν κατραν εσκσατο, σ δ Παρθνε Θεοτκε, τ τς κυοφορας βλαστματι, τ κσμ, τν ελογαν ξνθησας· θεν σε πντες μεγαλνομεν». |
| Κανν α», δ ζ», τν γων χος δ " διασσας ν πυρ εραρχας πιβς, εραρχικτατον τπον, τος ερρχαις σεαυτν, κα εκνα κραυγζων νδειξας· περμνητε Κριε, Θες τν Πατρων ελογητς ε. Ζωαρχικς τς δεξις, ντως σ λλοωσις Πτερ, Κυπριαν, κα σοφν, θεηγρον εργσατο ψλλοντα· περμνητε Κριε, Θες τν Πατρων ελογητς ε. πλον ττητον μν, κατ το λστορος Μκαρ, σ νεδεχθης τς ατο, στηλιτεων πτας τος μλπουσιν· περμνητε Κριε, Θες τν Πατρων ελογητς ε. Θεοτοκον περουρνιοι χορο, κα ο πουρνιοι δμοι, μνολογοσι τν κ σο, Θεοτκε τεχθντα κραυγζοντες· περμνητε Κριε, Θες τν Πατρων ελογητς ε. Κανν α», δ η», τν γων χος δ " Εφρνθητι ερουσαλμ Σοφτατα τς λληνικς, καταπεφρνηκας σοφας νδοξε, τν ποστλων δ τν θεον φθγγον, Πνεματι τν κρουμενον Πτερ, κα πυρν γλσσ τρανς κφωνομενον, νεβας· Ελογετε τ ργα τν Κριον. νδραμες πρς τ ψηλ, κα περκσμια φαιδρς σκηνματα, Χριστ δι» αματος ς ερεον, μωμον προσαγμενος Πτερ, κα θυσα ζσα δεκτ κα ερεστος, ναμλπων· Ελογετε τ ργα τν Κριον. Νικμεναι π τς ν σο, σκηνοσης χριτος δαιμνων φλαγγες, ποδικονται, κα δραπετεει, πθη Κυπριαν τν νοσοντων, ο πιστο δ θεου φωτς μφορομενοι, βομεν· Ελογετε τ ργα τν Κριον. Θεοτοκον Χορεουσι σν γγελικας, γν Δυνμεσιν π τ τκ σου, ο θεομτορα κα Θεοτκον, πστει σε καταγγλλοντες· σ γρ τν Δεσπτην κα λυτρωτν μν ττοκας, βομεν· Ελογετε τ ργα τν Κριον. Ερμς «Εφρνθητι ερουσαλμ, πανηγυρσατε ο γαπντες Σιν· βασιλες γρ ες τος ανας, Κριος τν Δυνμεων λθεν ελαβεσθω πσα γ κ προσπου ατο, κα βοτω· Ελογετε τ ργα τν Κριον». Κανν α», δ θ», τν γων χος δ " Εα μν τ τς παρακος νωθεν μς τος εσεβς μνοντας σε, ποπτεων θε χριτι, Κυπριαν σας κεσαις, ν πλ, εδοκας στεφνωσον, ερνην κα σωτηραν βραβεων μν, ς ερρχης νθετατος. εθρον αμτων δαψιλς κνις σου, τος ποθοσιν ναδδεικται· σ γρ γυνακες θεοφροι, ς θεον θησαυρν ποδχονται, κα πρθυμοι φανεροσι κρυπτμενον, να σου πντες πολασωμεν. θυνον μν πρς τν Χριστν Πανλβιε, τν πορεαν δι πρξεως, κα θεαρστου πολιτεας, κα ελικρινεσττης καθρσεως, τν ντως θεαν γαλνην ατομενος, ς ερρχης συμπαθστατος. Θεοτοκον Νερωσον μν τν τς ψυχς σθνειαν, Θεομτορ τ δυνμει σου, λσον τ κρτος Παναγα, τν πιτιθεμνων τος δολοις σου, κσμ δικαιοσνης τν λιον, νερμηνετως νατελασα. Ερμς «Εα μν τ τς παρακος νοσματι, τν κατραν εσκσατο, σ δ Παρθνε Θεοτκε, τ τς κυοφορας βλαστματι, τ κσμ τν ελογαν ξνθησας· θεν σε πντες μεγαλνομεν». |
| Κανν β», δ θ», τν γων χος δ " Ερμς «Λθος χειρτμητος ρους, ξ λαξετου σου Παρθνε, κρογωνιαος τμθη, Χριστς συνψας τς διεστσας φσεις· δι παγαλλμενοι, σ Θεοτκε μεγαλνομεν». Λθοις ο προσπτοντες σβας, παρ τν Κτσαντα ρν σε, νδοξε μ φροντες Θε, νακειμνην ξφει συγκπτουσι, δι θαντου θεαν σοι, θανασαν μνηστευμενοι. Θεσσαλονικων πλις, σο τος σπαργνοις κα τος θλοις, Μρτυς γκαυχται Παρθνε, κκλησα τν πρωτοτκων δ, μετ δικαων χει σου, πνεμα τ θεον εφραινμενον. Λβανον χρυσν τε κα σμρναν, ν Βηθλεμ τ γεννηθντι, Μγοι προσεννοχαν πστει, θλοφρος δ τν δι» αματος το μαρτυρου θλησιν, πρ μν ατ πρεσβεουσα. Θεοτοκον βδος νεβλστησας ζης, το εσσα Θεογενντορ, νθος τς Θετητος Χριστν, μν τεκοσα, Πναγνε σμερον, τν ς Θεν χρητον, κα νν ς βρφος σπαργανομενον. Κανν γ», δ θ», τς γας Μελνης χος δ " Εα μν τ τς παρακος Ες ψος σαφς τς κραιφνος, νδραμες, Μακαρα τελειτητος, φθασας τξεις σωμτων, τ ντως φετ προσεπλασας, πηγν τν γαθν νν κατεληφας· θεν σε πντες μακαρζομεν. Χορος συνευφραν σκητν, σκσασα, κα τ πθη θανατσασα, βλπεις νακεκαλυμμν, προσπ το Θεο τν λαμπρτητα, ς πρην τς μφσεις κκτησο, σφρον Μελνη παναοδιμε. Βαδσασα τρβον τν στενν, ερχωρον, Παραδεσου πλτος φθασας, που χαρ ορταζντων, τ ξλον τς ζως νθα πφυκεν, μν δι παντς μνημονεουσα, τν κτελοντων σου τν κομησιν. Θεοτοκον ντοις φρικτς Χερουβικος χομενος, ν γκλαις νν καθζεται, Κρης γνς, κα σπαργανοται, κα λει τς σειρς τν κακν μν, κα γλακτι ς νπιος τρφεται, διατρφων πνον πασαν. Ερμς «Εα μν τ τς παρακος νοσματι, τν κατραν εσκσατο, σ δ Παρθνε Θεοτκε, τ τς κυοφορας βλαστματι, τ κσμ τν ελογαν ξνθησας· θεν σε πντες μεγαλνομεν». ξαποστειλριον τς Μρτυρος χος β« Γυνακες κουτσθητε θκη τν λειψνων σου, μρον εδες βρουσα, ται πθη ποικλα, τ τν βροτν νυσα, Παρθενομαρτυς νδοξε· δι πανηγυρζομεν, τν φωτοφρον μνμην σου, ν Χριστν κδυσπει, πρ τν σ νυμνοντων. |
| Κανν β», δ θ», το γου Μρτυρος γαθονκου χος α " Τν φωτοφορον νεφλην ερωτταις χορεαις, τν ερν ποστλων, κα συναυλαις θλητν, κα σων γλαις, κα Προφητν ριθμηθες, σοφ γαθνικε, γηθμενος, σν ατος τ Τριδι, στεφηφρος, νν παρστασαι φαιδρς. ς θαυμαστς σου ζλος, ς σταθερ σου πστις, ς γαθ πρς Θεν, σο πεποθησις μρτυς, ς φωταυγς σου ζω, ς χριτος μπλεως θνατος, θαντου σε δξης, θλοφρε, κτελσας κοινωνν. Σ το Χριστο τ ρνον, τ ερτατον θμα, τν θλητν τν καλλονν, τν θαυμτων τν βρσιν, τς κκλησας τ τερπνν, θεφρον γλσμα, τ στριγμα, τν πιστν εφημομεν, κατ χρος, γαθνικε σοφ. παναγα σου μνμη, καθαγιζουσα κσμον, νν πεδμησεν μν, παναοδιμε μρτυς, ν δεμεθ τυχεν, τς σς ντιλψεως, τιμντς σε, γαθνικε πθ, ς το Λγου, γαθν θεραπευτν. Θεοτοκον Φιλαμαρτμονα γνμην, κα διρθωτον βον, κα πλημμελσασαν ψυχν, κα καρδαν υπσαν, χων σωτος γ, προσππτω σοι Δσποινα, βοθει μοι, κα διρθωσιν δδου, πρν με φθσ, το θαντου τομ. Κανν γ», δ θ», το γου Λοππου χος δ " Εα μν τ τς παρακος φθης ς πολφωτος στρ τν λιον, καταγγλλων τος καθεδουσι, μρτυς ν σκτει πωλεας, φ» ο καταυγασθντες δεχθησαν, μρας κοινωνο δι πστεως, τς νεσπρου ξιγαστε. Σμερον μνμη σου μν ξλαμψε, το λου τηλαυγστερον, πσαν τν γν φωταγωγοσα, τ νφη τν ψυχν πελανουσα, κα ζφον τν παθημτων ξαρουσα, ν τησως ορτζομεν. νω Σιν τν κλεκτν μητρπολις, σο τ πνεμα φρει χαρουσα, τν πρωτοτκων κκλησα, φαιδρνεται· πιστο δ τιμμν σε, ατουμενοι σωθναι πρεσβεαις σου, Λοππε θεφρον παμμακριστε. Θεοτοκον Φωτς το ν σο μαρμαρυγας Θενυμφε, τν ψυχν μου φωταγγησον, κεμενον βθρ πωλεας, νστησον χθρος καταρσσουσα, τος θλβοντας ε τν καρδαν μου, κα πρς τ πθη συνωθοντς με. Ερμς «Εα μν τ τς παρακος νοσματι, τν κατραν εσκσατο, σ δ Παρθνε Θεοτκε, τ τς κυοφορας βλαστματι, τ κσμ τν ελογαν ξνθησας. θεν σε πντες μεγαλνομεν». |
| Κα ορτζομεν τν τελεαν τς νθρωπνης φσεως κατπαυσιν, φημ δ τν τς ναστσεως μραν, ν μς Κριος ησος, τς ζως ρχηγς κα Σωτρ, ες τν πηγγελμνην τος πνευματικς τ Θε λατρεουσι κληρουχαν εσγαγεν, ες ν ατς πρδρομος μν εσλθεν, ναστς κ νεκρν κα νοιγντων ατ τν ορανων πυλν ν δεξι το Πατρς κεκθικε σωματικς, νθα κα ο τν πνευματικν τηροντες νμον εσελεσονται. μν τονυν τος τ πνεματι στοιχοσι κα ο τ γρμματι πσα τν σαρκικν στιν πθεσις κα πνευματικ λατρεα κα πρς Θεν συνφεια. Περιτομ μν γρ στιν τς σωματικς δονς κα τν περιττν κα οκ ναγκαων πθεσις· κροβυστα γρ οδν τερν στιν ε μ δρμα, δονικο μορου περττωμα. Πσα δ δον μ κ Θεο κα ν Θε γινομνη περττωμα δονς στιν· ς τπος κροβυστα. Σββατον δ κ τς μαρτας κατπαυσις. στε μφτερα ν τυγχνουσι κα οτως μφτερα μα π τν πνευματικν τελομενα, οδ τν τυχοσαν παρανομαν ργζονται. τι δ στον, τι πτ ριθμς πντα τν παρντα χρνον δηλο, ς φησιν σοφτατος Σολομν· «Δοναι μερδα τος πτ κα γε τος κτ». Κα θεηγρος Δαυδ περ τς γδης ψλλων περ τς μελλοσης μετ τν κ νεκρν νστασιν καταστσεως ψαλλε. Τν βδμην ον μραν ργαν γειν κ τν σωματικν, τος δ πνευματικος νασχολεσθαι προστσσων νμος μυστικς πντα τν χρνον τ ληθιν σραλ κα νον ρντα Θεν χοντι πφηνε, τ Θε αυτν προσγειν κα περνω τν σωματικν γνεσθαι. ΚΕΦΑΛΑΙΟN 97. Περ παρθενας Κακζουσιν ο σαρκικο τν παρθεναν, κα ες μαρτυραν προβλλονται ο φιλδονοι τ «πικατρατος πς, ς οκ γερει σπρμα ν τ σραλ». μες δ φαμεν τ κ Παρθνου σαρκωθντι Θε Λγ θαρρσαντες, ς παρθενα νωθεν κα ξ ρχς φυτεθη τ φσει τν νθρπων· κ παρθνου γρ γς νθρωπος πεπλαστοργηται, κ μνου δμ Εα κτισται, ν παραδεσ παρθενα πολιτεετο. Φησ γον θεα Γραφ, τι «γυμνο σαν, τε δμ κα Εα, κα οκ σχνοντο». νκα δ παρβησαν, «γνωσαν, τι γυμνο σαν», κα ασχυνθντες ρραψαν αυτος περιζματα. |
| κομφιρματων, (lat. confirmatio) Bestätigung: Bas В 2167,23.24; В 2181,24.– TriantLex. κομφουσων, (lat. confusio) Vermischung (vermögensrechtlicher Verhältnisse): -ονα τουτστι σγχυσιν Zepos IV 476. Bas В 1052,4.6; 1759,4; 2289,8.9. FontMin IX 222,456. κονφουσον FontMin VI 48,30.– κονφουσιων TriantLex. κομψευτικς hochmütig, dreist: λγοι NChonHi 365,67. κομψα, Spitzfindigkeit: FollDav 8 (m. с. pro -εα).– L, Tgl, TLG; LS -εα. κομψοεπα, elegante Sprache: NikonMetS 77,35.– L, Stam -πεια. κομψολεξιφρητος gezierte Reden schwingend: φιλοσοφδιον TzetzAr II 563,20. κομψολεσχω geschliffen reden: Philes II 351,35 (Prodr., Tetr, in Basil.). κομψολογω geschliffen reden: EusPraep II 308,14.– L, Stam. κορψολγος redegewandt: GrNyssOp IX 105,21. AbuQurra 124,2 v.l.– LS, Stam. κομψοποιω herausputzen, schmücken: μασι αυτν TrypCant II θ 1. geziert tun: Schol. Hes. 212,3 (Flach). κομψοτικς (κομψωτ., κομψευτ. ?) τχνη GMon 81,9. κομψδης geziert: -δη λαλεν DarEp IX 45,8. κοναμντον, τ (lat, conamentum) Gerät zum Ausstechen von Pflanzen: DiethLex 90,1 (s.VI). κονβεντιονλιος (lat. conventionalis) den Vertrag betreffend:περωτσεις FontMin VIII 38,64.– TriantLex. κονβεντων, (lat. conventio) Vertrag: Bas В 177,26.28; 184,4; κομβεντων В 320,5; 321,16; κοβενδων В 318,28; κοβεντονα В 1442,22; κονβεστζων В 340,19; κονουεντων В 317,17. Zepos VII 365sq. κομβεντων PselPoem 8,990.997 etc. κομβντιον ib. 1002. κομβετων Zepos VII 365.373. νμιμος κονβεντζων Klageeinreichung: KonstFried 125,7. κονβντον, τ (lat. conventus/-um) Konvent, Kloster: GerlPatr 224–6 (a.1440), κομβντον Ratsversammlung: NPatLet 6,30. SubGron IV 75,13. Suda κ 1986 (v.l. κομβντιον). κομντον FontMin X 453,142. DeCer I 422,11; 433,5. LDiac 150,22. ΙoScyl 460,6. Toponym in Kpl: StilbLat 83,381.– L (κομβντιον), TLG, Soph, Мог II 163, TriantLex (κνβ.), Hellenika 30 (1977/78) 150–2; s. κουμντιον. κονβντος, (lat. conventus) Versammlung, Konvent: FontMin VI 47,8. μονς SchreinChron 594,14 lin. 2.– κνβ. LSSup; κμβ. L, Soph; κμβενδος Duc + App I. |
| Μετ προσπθησε ξαν να κοιμηθε. Εδε το διο νειρο για δετερη φορ, με τον διο νθρωπο να της λει τις διες λξεις: «Εα, το πρω, πγαινε στην Εκκλησα, βρες τον ιερα σας. Κοιννησε στη Θεα Λειτουργα και θα θεραπευτες». Το πρω, ταν ο ιερας φτασε στην Εκκλησα, του κανε εντπωση που βρκε την κα Εα στο Να, και τη ρτησε γιατ εχε ρθει, εν εναι ρρωστη με βασανιστικος πνους απ τη δηλητηραση και πρεπε να μενει στο σπτι της. Η γυνακα δεν απντησε τποτα. Στην Θεα Λειτουργα κοιννησε. Μα ρα μετ τη Θεα Λειτουργα, επστρεψε στον Να και επε σε να απ τα παιδι του Ιερο τι θελε να μιλσει με τον εφημριο. Και επε στον εφημριο το νειρο που εχε δει δο φορς την δια νχτα, το οποο εχε πει και στα παιδι της το πρω, προτο ρθει στην εκκλησα. λες οι περιγραφς τσο της Ντανιλας σο και της κας Εας για το Ιερ Πρσωπο, που εδαν στο νειρ τους παραπμπουν στον γιο Πασιο τον Αγιορετη, αφο οι διες οι θεραπευμνες πιστς ορθδοξες τον αναγνρισαν απ την εικνα του, εν δεν γνριζαν πολλ πργματα για τον γιο. Δξα τω Θε! χος α . Τς ρμου πολτης. Τν Φαρσων τν γνον, κα το θωνος κλσμα, κα τν π ανος σων, μιμητν κα στιμον, Πασιον τιμσωμεν πιστο, τ σκεος χαρισμτων τ μεστν, ς φυλσσοντα κ πντων τν λυπηρν, τος πστει νακρζοντας, δξα τ δεδωκτι σοι σχν, δξα τ σ στεφανσαντι, δξα τ νεργοντι δι σο, πσιν ματα. ( Το Απολυτκιο του Αγου Πασου πως μεταφρστηκε στα Γαλλικ και ψλνεται στη Μπονια της Ι. Επισκοπς Κισαγκνι του Πατριαρχεου Αλεξανδρεας) Ton 1. Ressortissant de Pharassa et ornement de l’Athos, imitateur de saints anciens, leur égal en honneur ; fidèles, honorons Païssios , ce vase de la grâce de Dieu, lui qui protège de détresse , ceux qui s’exclament dans la foi : Gloire à celui qui t’a donné ce pouvoir, gloire à celui qui t’a couronné, gloire à celui qui opère par toi, toutes sortes de guérisons. Ορθοδοξα News Agency 7/14/2021 Βαθμολογα: 10 Ψφοι: 8 Βαθμολογα: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΤΥΑ |
| «Παδας εαγες ν τ καμν, τκος τς Θεοτκου διεσσατο, ττε μν τυπομενος, νν δ νεργομενος, τν οκουμνην πασαν, γερει ψλλουσαν. Τν Κριον μνετε τ ργα, κα περυψοτε, ες πντας τος ανας». Κανν α», δ θ», το γου Βαρθολομαου χος δ " πας γηγενς γει ορτν, τ μνμ σου σμερον, τν ποστλων χορς, μρτυρες γλλονται, κα τν δικαων πντων τ πνεματα, ο δ πιστο τος μνοις σε καταγεραρομεν, κα βομεν· Πσης μς θλψεως, μαθητ το Χριστο πολτρωσαι. Τ δι Σταυρο, μακριον νδοξε, τλος δεξμενος, σμμορφος γεγνησαι, τν παθημτων το Διδασκλου σου, κα κοινωνς λαμπρτατος, κα θεας δξης ε, σν γγλοις τοτ παριστμενος, κα ρρτου φωτς ξιομενος. πλησιφας, κα εσημος μνμη σου, μν πλαμψεν, παντας φωτζουσα, Χριστο ατπτα Βαρθολομαε σοφ, ν παρακαλομν σε, μνσθητι πντων μν, ναντας πσης περιστσεως, τας εχας σου μς κλυτρομενος. Θεοτοκον Νκρωσον μν, σαρκς τ φρονματα, Θεοκυτορ γν, στσον τν παθν μν, τν καταιγδα, πασον τν κλδωνα, κα λογισμος χρωσον νθοις χραντε, τς καρδας πστει τν τιμντων σε, προστασα μν κατασχυντε. Κανν β», δ θ», το γου Ττου χος δ " Εα μν τ τς παρακος λην σου τν πρς τν Λυτρωτν γμενος, κα γπην κα πεποθησιν, λκει συνκδημον Παλος, σν σο τ ερν Εαγγλιον, τος θνεσι κηρττων πστολε· θεν σν τοτ σε γεραρομεν. Νσους κδικεις τν πιστν, δαιμνια, πελανεις θε χριτι, Κρτης μγας πολιοχος, πρωτθρονς τε τατης νθεος, φωστρ διαυγς κα ορνιος, Ττε θεφρον ξιγαστε. ς λιος λαμψεν μν μνμη σου, φρυκτωραις τας το Πνεματος, λη φαιδρς ρασμνη, τ νφη τν παθν κδικουσα, ν πστει τος τελοντας δισζε· Ττε παμμκαρ ξιγαστε. Θεοτοκον Σειρς τν πταισμτων μου γν διλυσον, μεσιτε σου πανμωμε· λσον τ σκτος τς ψυχς μου, τν σλον τν παθν μου κατενασον, τος μτην πολεμοντς με σντριψον, σσν με σσον ειπρθενε. Ερμς «Εα μν τ τς παρακος νοσματι, τν κατραν εσκσατο, σ δ Παρθνε Θεοτκε, τ τς κυοφορας βλαστματι, τ κσμ τν ελογαν ξνθησας. θεν σε πντες μεγαλνομεν». |
|
|
