7082 E.g., Plato Cratylus 41 ID and passim; Livy 1.43.13; Aulus Gellius 1.25; 2.21; 3.18; 5.7; Apollodorus 1.7.2; 2.5.10; Ps.-Callisthenes Alex. 1.15, 31. This continued despite the recognition that words changed in meaning over time (Aulus Gellius 4.9). For plays on peoplés names, see, e.g., Homer Od. 1.62; 5.340, 423; 16.145–147; 19.275, 407–409; Aelian Farmers 7 (Dercyllus to Opora) and 8 (Opora to Dercyllus); Alciphron Fishermen passim; Athenaeus Deipn. 9.380b; Phlm 10–11 . Philós use (sometimes indicating weak knowledge of Hebrew; Hanson, «Etymologies») differed considerably from rabbinic etymologies (Grabbe, Etymology). 7083 E.g., Demosthenes Ep. 3.28; Diogenes Laertius 6.2.55; 6.2.68; for discussion in the rhetorical handbooks, see Anderson, Glossary, 59–60 (cf. also 81–82). Some were intended for amusement (Suetonius Gaius 27). 7086 E.g., lQpHab 12.1–10; see Lim, «Alteration.» Revocalizing the consonants was common (Sipre Deut. 357.5.11; see Jub. 26:30; Brownlee, «Jubilees,» 32); for later rabbis, multiple meanings for single referents were certainly not problematic (b. Ber. 55b; Pesiq. Rab. 14:6; 21:6). 7090 Homer Od. 6.207–208; 14.57–58. For charity among Gentiles, see, e.g., Publilius Syrus 274; Cornelius Nepos 5 (Cimon), 4.1–2; Dionysius of Halicarnassus R.A. 12.1.7; cf. Hesiod Op. 354 (give to the generous); giving to beggars in Seneca Controv. 10.4.intro. 7092 Hom. Od. 17.347, 578. Few, however, took this practice as far as the Cynics (see, e.g., Epictetus Diatr. 3.22.10; Diogenes Laertius 6.2.46, 56, 59; 10.119; cf. 2.82), often to others» disdain (Diogenes Laertius 10.119); for priests of Isis or Cybele, see, e.g., Babrius 141.1–6; Phaedrus 4.1.4–5; Valerius Maximus 7.3.8 (also often to others» disdain, Syr. Men. 262–277). 7095 Cf. perhaps also the implied disgrace in Musonius Rufus 11, p. 80.19, 21. Merely pretending to be in need leads to judgment in Abot R. Nat. 3 A. 7096 E.g., the same epideictic function in Chariton 5.4.1–2 (emphasizing Callirhoés beauty); Xenophon Eph. 1.2.

http://azbyka.ru/otechnik/world/the-gosp...

Первым писателем, пользующимся 2 кн. Ездры, как замечено выше, был И. Флавий. Относясь к книге с доверием, пытаясь устранить некоторые возбуждаемые ею недоумения, И. Флавий, однако же, по местам отступает от нее и следует ее оригиналам при передаче (I9; I38; II,15). У церковных учителей 2 Езд цитируется очень часто. Ссылки на книгу находятся, напр., у Климента Алекс. (Strom, I, 21), у Оригена (Homil. XI, Comment, in loann. t. VI, 1), у Киприана (Ер. 74, 9), у Иеронима (Praef. in vers, lib. Ezr.) и Августина (De Civit. Dei XVIII, 36; De doctr. Christ. II, 8). Диглель (Ceschichte A. T. im Christi-Kirche, в. 182) говорит, что большинство отцов церкви, за исключением Иеронима, считали 2 книгу Ездры канонической. Но из отеческих цитат, которые относятся главным образом к эпизоду спора телохранителей, видно только, что книга пользовалась уважением, относилась к Св. Писанию и цитировалась с формулой ut scriptum est (Киприан, Ориген ). В каталогах канонических книг 2 кн. Ездры нет. Только блаж. Августин признавал в книгах, именно в речи об истине (IV:34–40) мессианско-пророческий смысл и, по-видимому, причислял ее к каноническим. Блаж. Иероним, напротив, ценил книгу невысоко, относя ее к апокрифам. Объясняя, почему он перевел только каноническую кн. Ездры – Неемии, блаж. Иероним между прочим говорит: nec quemquam moveat, quod unus a nobis editus est liber (Esdrae), nec apocriphorum tertii et quarti somniis delectetur (Praef. in vers. Lib Ezr). Следуя взгляду блаж. Иеронима, Тридентский собор не принял книгу в канон, и в официальных изданиях Вульгаты она или не помещается совсем, или помещается в качестве приложения. Взгляду блаж. Иеронима следовал и Лютер, который говорил, что в 2 и 3 кн. Ездры нет ничего такого, чего бы нельзя было найти в лучшей форме у Эзопа или в других менее важных книгах. Многие протестантские экзегеты поэтому не придают никакого значения 2 кн. Ездры и при исследовании послепленного периода ею совсем не пользуются. Вопреки отмеченным взглядам, новейшая критика, как уже указано, возвысила значение книги и склонна оказывать ей предпочтение пред каноническими кн. Ездры и Неемии. Несомненно, как книга неканоническая, содержащая очевидные погрешности, 2 кн. Ездры не заслуживает того доверия, на которое имеют право канонические книги Ездры и Неемии. Но в то же время едва ли справедливо отвергать, подобно некоторым авторам, всякое значение ее: являясь переводом с еврейского оригинала, 2 кн. Ездры может помогать восстановлению этого оригинала в тех местах, где его чтения возбуждают недоумения.

http://azbyka.ru/otechnik/Lopuhin/tolkov...

2501 E.g., Homer Il. 2.512; see esp. Heracles (Epictetus Diatr. 3.26.31; Grant, Gods, 68–69). 2502 E.g., Homer Il. 4.489; 16.49, 126, 707; Od. 10.456 (MSS), 488, 504; 11.60, 92, 405, 473, 617; 13.375; 14.486; 16.167; 18.312; 22.164; 23.305; 24.542. For divinity in this figurative sense, Aeschylus Supp1. 980–982. 2503 E.g., Homer Il. 4.358. 2504 Homer I1. 17.34,238,685,702; 21.75; 23.581; 24.553,635,803; Od. 4.26,44,63,138,156,235, 291, 316, 391, 561; 5.378; 10.266,419; 15.64, 87,155, 167, 199; 24.122. The title was often bestowed cheaply (Od. 22.136), but sometimes applied to a deity (I1. 21.223). 2505 Ramsay, Cities, 143. 2506 Hengel, Son of God, 25. Cf. Dionysus in Euripides Bacch. 417. 2507 Smith, Magician, 101; Sanders, Jesus and Judaism, 6,168–69. Smith " s thesis (which may reflect a particular theological bias, as Neusner [New Testament, 5, 173; «Foreword,» xxvii] suggests) would bear more weight were there not so many other uses of the term with significantly better claims. Cf. Diogenes Laertius 8.2.62: Empedocles» healing powers revealed that he was an immortal god. 2508 Blackburn, «ΑΝΔΡΕΣ,» 189; see further on the «divine man,» pp. 268–72, above. 2509 Epictetus Diatr. 1.9.6; cf. Diogenes Laertius 6.2.77, of Diogenes. Blackburn, «ΑΝΔΡΕΣ,» 189 provides a list of Greek men thought to be gods. 2510 E.g., Virgil Aen. 6.792; C7L 11.365; IGRR 3.137; ILS 84; 8781; OGIS 532; SEG 11.923; and other inscriptions in Sherk, Empire, 5, 7, 11, 13, 20, 31, 57–59; inscription in Deissmann, Light, 346–47. 2511 E.g., inscription in Sherk, Empire, 115 (IG II-2, 3277); inscription in Deissmann, Light, 347; cf. the sarcasm in Sib. Or. 5.140. 2512 E.g., inscription in Sherk, Empire, 200 (OGIS 701). 2513 Cf. the popular Germanicus, Se1. Pap. 2.76–77, lines 1–2, 31–32 (19 C.E.). 2514 Arrian Alex. 7.29.3; Diodorus Siculus 17.51.1–2; Dio Chrysostom Or. 32.95; Alexander 15 in Plutarch S.K., Mor. 180D (the Loeb note and Aune, Prophecy, 69, also cite Plutarch Alex. 27.5–11); Plutarch Alex. 2.2–3.2; 28.1 (though Plutarch thinks Alexander allowed the belief only as a political tool, 28.3); also known by Egyptian Jewry in the centuries immediately surrounding the birth of Christianity (Sib. Or. 5.7; 11.197–198; 12.7); for the Persian king, see Aeschylus Persians 157.

http://azbyka.ru/otechnik/world/the-gosp...

   Хотя слово «confusio» означает и «стыд» (нарицательное значение слова «Васон»), но основным его значением служит «смешение» (нарицательное значение «Вавилона»).    Еретики.    Еретики.    То есть: так как нечего будет есть, то зубы постоянно будут чистыми, и не будет нужды заботиться об очищении их. Сн. Scripm. sacrae curs. compl. t. XX. Paris. 1841 col. 754.    Собственно грязное место, в котором валяются или катаются свиньи. См. толков. блаж. Иеронима на Ос. 4:15 и 9, 15; русск. перев. ч. 12, стран. 207 и 277.    Блаж. Иероним писал толкования на пророка Амоса во время своего пребывания в Вифлееме. См. «Жизнь блаж. Иеронима» при творениях его в русск. переводе ч. 1, стран.    Опустошение, причиняемое ветром.    Под садами разумеются также и огороды (овощные сады).    Вопросительное пли относительное местоимение: «что».    Вместо слова «семидесяти» (in LXX) в рукописях большею частию читается в «Церкви (in Ecclesia)».    То есть Дух Святой.    О Христе.    Цицерону принадлежит перевод или свободное изложение Платонова диалога „Тимей».     «Vergil». Aeneid. lib. 111, vers. 516—517.    Сицилия.     «Vergil» Georg. Lib. II. vers. 473—474.    LXX толковников.    Собственно «обмен» или «замен (commumumionem).»     Αλλαγμα означает все то, что получается в замен чего-либо.    В некоторых списках прибавлено: «то есть благочестия (id est pietatem).»    То есть плакальщиков и плакальщиц.    Собственно: «неотложность».    В некоторых списках добавлено: «медведь (ursus)».    Приношения жертв идолам на высотах.    Утренней звезды, денницы.    Имя Стефана (Zte_fano_s) означает «венец».    См. толк. на гл. V, ст. 18—20 (выше стран. 99)    Собственно — носилкам, на которых носили изображения богов в торжественных процессиях. Книга третья    Мы без соблюдения порядка начали и, с помощию Христовою, доведем до конца труд относительно двенадцати пророков. Ибо мы объясняли их не с первого до последнего в том порядке, в каком они читаются, но как могли и как нас просили. Сначала я посвятил (προσεφνησκ) Наума, Михея, Софонию и Аггея ревностным (φιλοπονοταταις) Павле и ее дочери Евстохии, потом послал две книги на Аввакума Хроматию, епископу аквилейскому; затем, после долговременного молчания, я объяснил, по твоему (Паммахия) требованию, Авдия и Иову; в настоящий год, который дал фастам имя шестого консульства Аркадия Августа и Аниция Проба, я истолковал Захарию для Эксуперия, епископа тулузской церкви, и пророка Малахию для монахов того же города, Минервия и Александра.

http://lib.pravmir.ru/library/readbook/3...

33 Ephraemius. «De patriarchis Constantinopolitanis». (Ed. Bonn.) Bonnae, 1840, р. 397, Vers. 9902–9903: τος εκεσε (т. e. жителями Кизака) μ δεχϑες οκ οδ πως, – πν σχολζων τν δι μσου χρνον. 37 Иоанн говорить, что Филиппик действовал, как разбойник (ληστρικς – instar latronis– ibid. p. 197–198–B.), и просит папу не вменять ему то, что совершено путем насилия (μτε τος κατ βαν γεγενημνοις προσχοντες – ibid. p. 207–208–C.). 38 Theophanes «Chronographia», p. 384. μετετϑη Γερμανς π τς μητροπλεως Κυζκον ες Κωνυταντινοπολν. «Vita Stephani junioris». J.-P. Migne. Series Græca, t. 100. col. 1075–1076. – κ Κυζκου νχϑες... 41 «Theophanis Chronographia» v. 1, р. 333. Anastasii Bibliothecarii. «Chronographia tripartita» v. 2, р. 246. S. Nicephori. «Breviarium historicum», p. 49. 44 Ioannes Zonarae. «Annalium», lib. 14, cap. 27, p. 98. Ephraemius. «De patriarchis Constantinopolitanis». Bonnae, 1840, p. 396, vers. 9895. Franz Fischer. «De Patriarcharum Constantinopolitanarum Catalogis». Leipzig, 1884. p. 290. Этим известиям следует cardinalis Caesar Baronius «Annales ecclesiastici a Christo nato ad annum 1198» t. VIII. 1599, ad anno 714, n. 3. 45 «Theophanis Chronographia» v. 1, p. 362. Anastasii Bibliothecarii. «Chronographia tripartita» v. 2, p. 230. Ничего не знает о низвержении Иоанна и другой раннейший историк – патриарх Никифор, который – обыкновенно – всегда отмечает неестественное пресечение правления того или иного патриарха. «Nicephori Archiepiscopi Constantinopolitani. Opuscula historica» Edidit Carl De Boor. Lipsiae 1880, p. 119. 46 «Theophanis Chronographia» v. 1, p. 362. Anastasii Bibliothecarii. «Chronographia tripartita» v. 2, p. 248. S. Nicephori «Breviarium historicum», p. 51–52, Zonarae. «Annalium», lib 14, cap. 28, p. 99; Georgius Cedrenus «Historiarum Compendium» Bonnae. 1839. t. 1, p. 787. 47 Ex libello Synodico apud G. D. Mansi, t. 12, p. 257–258–А. В целом виде этот synodicus vetus издан у J. A. Fabricius, A. G. Harless, A. Heumann. «Bibliotheca Græca». t. 12, интересующее нас место – p. 412. В сообщении синодика есть ошибка, которая могла получиться легко путем описки, – вместо Артемия назван Апсимар; cnf. K.-J. von Hefele – Bd. 3, ed. 2, s. 365, Anm. I.

http://azbyka.ru/otechnik/Ivan_Andreev/s...

«Zyczémy, aby WWM Pan w radach i adhortacyach naszych nie mniejszym ku osobie swojej, jako i ku pospolitemu dobru Kocioa Katolickiego yczliwo upatrowa raczy. Bo acz si chtnie do tego przyznawamy, e nas na to powinno i professya nasza wyciga, abymy nadewszystko pomnoenie powszechnej Cerkwi, pod posuszeslwem jednego Pasterza bdcej, przed oczyma mieli, jednak ten sam erga publicum bonum zelus cignie nas ka tem wikszej ku osobie WWMPana benewolencyi, im wiksze WWMPana merita i zadatki dalszej ku temu Kocioowi 9. chci propensyi widzimy. Wielka to bdzie katolików wszystkich pociecha, kiedy za powodem i mdrym tak wielkiego pasterza przemysem, zdawna podanego zjednoczenia, pomyslny skutek obacz. Ale nie mniejsza WWMPana ozdoba, kiedy bdc w naszych krajach wschodniéj Cerkwi Prymasem z Prymasem koronnym obok w radzic paskiej zasidziesz. Do czego przyj niepodobna, póki WWMPan naymniejsz od Patryarchy w pogaskiej wadzy bdcego mie bdziesz dependency,. albo jakkolwiek korrespondency. W czém nie tylko religii respect, ale ratio status Królowi Jegomoci i stanom koronnym, póki si ten wze nie rozetnie, wiza rce musi. Czemu gorsze maj byd prowincye koronne, obrzdów Cerkwie zachodnjej naladujce nad Moskiewskie, które swoje wasne Patriarchy maj? Jue WMPan pierwszy lód fortunnie przeama, a jako od Carogrodskiego Patryarchy, wstpuje na starszestwo, nie szuka bogosawiestwa dla superslycyi, których si tamci Grekowie w porodku Bisurmanów, daleko od rodka prawéj nauki yjc, napili, tak i na polem bez niego obej si moesz. Non terreant WMPana róne przeszkody i impedimenta, ju si ich wielka cz uprsztna, ostatek mdr rad, i statecznem w przedsiwzilych zamysach pocignieniem uprztn si moe. Albo to may impedyment witobliwych intencyl naszych odwalony, e elekcya starszych i metropolitów z rk szhlachty i obywatelów Ruskich wymyka si poczyna, którzy jako ztd po wikszej czci upór nasz w nawracaniu narodu Ruskiego przeczuli, tak i napotem przeczu by mogli, i dla tego obawia si trzeba, aby takowe subjekta na t, któr.

http://azbyka.ru/otechnik/Anatolij_Marty...

2014/06/22, 18:51:55 Прошу вас помолитесь об успешной сдаче экзамена Владиславу. Галина Галина 2014/06/22, 18:35:11 Прошу Ваших Святых молитв о здравии Алексия, Ирины, отр.Родиона и всех сродников наших. Отслужите Молебен Пресвятой Богородице Скоропослушнице об избавлении нас от всех нашедших на нас зол и бед.Пресвятая Богородица спаси и сохрани нас всех. Да благословит Вас Господь за Ваши молитвы за нас. Спаси Господи. 2014/06/22, 18:34:59 Благословите ! И помолитесь о душевном и телесном здравии р.б.болящей Надежды со чад,Дмирия ,Татьяны , Дмитрий 2014/06/22, 15:50:03 Дорогие отцы и братья! Очень Вас прошу помолиться об исцелении р.Б.Елены! Попросите, пожалуйста, чтобы Господь даровал ей здоровье! Также помолитесь, пожалуйста, о здравии р.Б.Валентины, р.Б.Валерия, р.Б.Кирилла, р.Б.Виктора, р.б.Владимира, р.Б.Валентины, р.Б.Валентины! Спасибо Вам большое! Спаси Вас Господи! 2014/06/22, 15:29:28 Ke Ve molam Premili Starci koi mu sluzite na Boga da se pomolite i za moeto semejstvo-Petar,Aleksandar,Antonio,i mene Karolina,da me napusti losiot duh koj me plasi i mi ja jadi dusata.Vi blagodaram. 2014/06/22, 15:26:00 Kako da tvoram molitva i kako da se molam Premil Gospode.Teski vreminja ne vtasaa,teski tagi ni gi pokrija dusite.Sekade se vodi vojna,sekade se opustosuva Pravoslavieto,koj da vikne kon Tebe Premil.?Teski tagovni vozdiski izleguvaat od ustite na Pravoslavnite,nasite braka vo Ukraina i Rusija,ama jas sepak ke se drznam prvo da pobaram Tvoe oprostuvanje na moite grevovi,da go slusnis lelekot sto doaga od mojata gresna dusa za celiot svet.Bidi milostiv Ti koj si najmilostiv ,koj si poln so mnogu ljubov i dobrina ,neka bide voljata Tvoja vrz site nas koi se molime kon Tebe,bidi milostv na karj i kon moite rodnini i prijateli po telo i duh,Premil Gospode.Slusni ja mojava molitva sto izleguva od ovaa gresna dusa.Spasi ne spase i pomiluvaj i na site daj ni dobar kraj,AMIN+++ 2014/06/22, 14:49:14 Благословите!Помолитесь пожалуйста о здравии раба Божиего Андрея.Упал с 3-его этажа строящегося дома.Прошу окажите посильную молитвенную помощ!

http://isihazm.ru/?id=1785&c_pid=290

Да князь же мне, – замечает Варлаам, – говорит: сын де мой князь Януш родился в христианской вере, а держи т ляшскую веру, я мне де его не уняти». (Акт. эксп. т. II стр. 141 – 143). 492 Бывшие православные монастыри в Дубне. В. Пироговского, в Волынск. Епарх. Ведом. 1880 г. 28 – 29, стр. 1241. 493 Преподобный Иов Железо Игумен почаевский, как духовный писатель. Странник 1883 м. ноябрь, стр. 274. 494 Бывшие православные монастыри в Дубне. В. Пироговского, в Волынск. Епарх. Вед. 1880 г. 28 – 29, стр 1275. 496 Подробное о сем смотр. «Препод. Иов Железо, игумен Почаевский, как духовный писатель». П. П. Петрова. Странник 1883 г. м. ноябрь, стр. 373 – 377. 499 Более обстоятельные сведения об иконе Б.М. Почаевской см. ниже, часть II, статья третья: «Святая чудотворная икона Божией Матери Почаевской, как памятник векового общения нашего с южными славянами». 500 Подробнее о сем см. ниже, часть вторая, статья первая: «Краткое сказание о Лавре Почаевской». 503 Смотр. в начале книги одобрение к напечатанию ея от Силевестра Лубенецкого, Рудницкого еписк. Луцкого и Острожского. 504 Гора Почаевская, стр. 5, равно также «Przeelawna gora Poczaiowgka, dawnoscia endow Przenayczystszey Bogorodzicy Panny od endownego jej obrazu wynikajacych jasniejacn, tak z wyrazeniem niektorich jej task, et cet. krotkim opisaniem do wiadomoeci ewiatu za zezwoleniem zwierzchnosci podana przedrukowana w Poczajowie... rokn Panskicgo 1807. стр. 2 – 3. 506 При этом надобно различать между основателями монастырей и фундаторами. Фундаторами на местном западнорусском наречии называются лица, которые вообще делают фундаментальные пожертвования, как в новые, так и в готовые уже обители. Напротив того основателями монастырей называются только люди, полагающие начало монастырям. Потому-то мы и приписываем Гойской вместе с званием фундаторши и звание основательницы монастыря Почаевского, так как она не только положила основание обители, но и обеспечила ее фундушем. 507 Смотр. подлинное завещание Анны Гойской, в русском переводе. Памятники, издаваем. в Киеве, Т. IV, стр. 39. 508 Чит. напр. письма Святогорца о св. горе Афонской, – также прибавления к творен. Св. Отцев, т. II, стр. 24. 515 Читай об ней: Zycie ku podziwieniu chwalebne Jasnieoswieconey Xiezny Ostrogakiey – Anny Aloizyi Chodkiewiczowey... od Kollegium Societatis Jesn Jaroslawskiego, od niey ze po Ostrogskim Collegium–w polu a N. Раппу fundowanego... Wydane roku P. 1698–W Erakowie. Также Вол. Губ. Ведом. 1868 г. 53–63. 517 Самъ Поцей по вступлении в должность униатского митрополита, до конца жизни жил во Владимире, где и скончался и погребен 18 июля 1613 г. (Описан. Киево-Софийского собора, стр. 152–153). 518 Подлинный тестамент Добрынской, в архиве Почаевской лавры, дело 9/50 стр. 1–3. Заметим, что тогдашний злотый польский равнялся нашим 75 копейкам серебром. Куликов – село и доселе находящееся вблизи Почаева.

http://azbyka.ru/otechnik/Andrej_Hojnack...

941 So also Bruns, Art, 24–25. Bruce, Documents, 55–56, provides suggestions for harmonizing this with the chronology of the Synoptics. We may leave aside from consideration for the moment Eileen Guilding " s proposed liturgical structure based on readings from the triennial cycle, which takes matters too far. 942 Its unity in this sense is accepted even by those who recognize redactions and displacements, e.g., MacGregor, John, xli. Ellis, Genius, develops a unity based on parallelism rather than narrative, following cues from John Gerhard " s dissertation (ix, 12); although his development of chiastic parallelism in the Fourth Gospel is brilliant, it remains more convincing in some texts than in others, and not convincing overal1. 946 Robinson, «Prologue,» 120; Parker " s citation is from «Two Editions of John,» JBL 75 (1956): 304, which Robinson also cites in Trust, 83. 948 E.g., Dunn, «John,» 299; Smith, John 400. Even an unbroken chain of attributable tradition would be viewed as mostly dependable (e.g., Eunapius Lives 458). 953 E.g., Homer I1. 2.484–492; 16.112–113; Od. 1.1; Battle of Frogs and Mice 1; Hesiod Op. 1; Apollonius of Rhodes 1.1,22; 4.1–2; Virgil Aen. 1.8; 9.525–529; [Virgil] Cata1. 9.1–2; Ovid Metam. 1.2–3; Callimachus Aetia 1.1.1–38; Musaeus Hero 1; Statius Achilleid 1.9; Pindar Nem. 3.1–5; frg. 150 (in Eustathios Commentary on Iliad 1.1); Valerius Flaccus 1.5–7; 3.15–17; Philostratus Hrk. 43.5–6; for other deities, e.g., Aelius Aristides Defense of Oratory 19.5D-6D; 20.6D; Philostratus Hrk. 25.18. This may suggest whatever comes to the author in proper meter; see Dimock, «Introduction,» 3; cf. Homer Od. 19.138. Cf. a «divine» (θεος) minstrel (Homer Od. 4.17–19). 955 Callimachus Iambi 3.193 complains that inspiration was not as respected as in earlier days, but this may well function as a plea for greater attention (like a scholar today complaining that no one heeds scholarship). 959 Sanders, Figure, 71, suggests that John wrote his entire Gospel on the premise of divine inspiration.

http://azbyka.ru/otechnik/world/the-gosp...

Pod. Oto cwiczenie si w rzeczach, które kademu czowiekowi w szczegolnosci, i caey spoecznosci w ogol s naypotrzebnieysze. St. Którez to takowe s umieitnosci? Pod. Te bez których aden czowiek obeysdz si nie moe. St. Iakie one? Pod. Domylasz sie W. Pan zapewne co powiem: e te naypotrzebnieysze umieitnosci, s to: nauka dobrego siebie prowadzenia podug czystych praw moralnych, i umieitno iak moe bydz naydokadnieysza Oyczystey mowy. St. Prawda e te nauki s potrzebne: lecz czyli umys dzieccy, iest zdolny do przyicia tak trudney nauki, iak np. iest obyczaiowa? Pod. Bog który zaoy ca szczsliwo ludzi na cnocie; wla Im te od urodzenia instynkt; który ich do przyicia dobrego, a do unikania zego prowadzi. Nie sdz wic W. Pan, aeby Nauka moralna, bya dzieciom nieprzystpna. Maxymy wprawdzie Pilozoflezne s nad Ich poicie: Moralna Nauka dla dzieci naywicey przykadem si gruntuie. I dla tey to przyczyny ganiem guwernera za którym W. Pan tak mocno obstaiesz. St. Jednake na co dzieci mczy: za przyisciem do lat, kiedy poznanie wzmocni si, za maem staraniem to zdziaa mona, co teraz z naywiksz staie si prac. Pod. O! panie Dobrodzieiu, za daleko odkadasz nauk, na którey caego ycia szczliwo zasadza si. Wcale sprawiedliwie powiedziano: «Poki drzewko mode, da si atwo zgi lub nachyli, iak urosnie, prdzey go zamiesz niz nachylisz. Tak i dziecie poki modóm iest, do wszystkiego przyuczy i przyzwyczai go mona: gdy urosnie, prozne wtedy s usiowania.» – Dziecie, iest to prawdziwa mapa; wszystko cokolwiek widzi, pospolicie nasladuie: niech e no tylko od pierwszych lat bdzie otoczone towarystwem ludzi zych obyezaiów; niech Pan Guwerner od pocztku samemi i tuczy podchlebstwami; niech wpaia mniemania daice im powod wznoszenia si nad innych, i sdzenia iakby im wszystko czyni wolno byo; a wtedy zobaczysz W. Pan, iak atwo bdziesz mog zwroci na drog prawdziwey moralnosci i cnoty. Czym si raz napoi skorupa, dugo ten e zapach wydaie: A iesli znaydui si przykady aeby zy sta si dobrym, to prawie za cud natury uwaza mona.

http://azbyka.ru/otechnik/Iosif_Semashko...

   001    002    003    004    005    006   007     008    009    010