| Σου λει ο Κριος, πως επε στο Ματθαο: «Ακολοθησε με»(Ματθ. 9, 9). Εσ λοιπν, εκε που καταδικεις με προθυμα τον πολυπθητο Κρι σου, αν στο δρμο σου σκοντψεις το πδι σου στην πτρα(Ψαλμ. 90,12) κανενς πθους και πσεις απροσδκητα στην αμαρτα, και πολλς φορς, επειδ υπρχουν λασπδη μρη, γλστρησες χωρς να το θλεις και πεσες, σες φορς τχει να πσεις και να βασανσεις το σμα σου, τσες φορς σκω επνω και τρξε πσω απ τον Κρι σου μχρις του τον φτσεις. «τσι παρουσιστηκα μπροστ Σου στο να της δινοιας, να δω τη δναμη και τη δξα Σου που με σζουν και στο νομ Σου, Κριε, θα υψσω τα χρια μου να προσευχηθ και θα εισακουστ· και θα αισθνομαι σαν να χρτασα με λιπαρ και παχι φαγητ· και θα χαρον τα χελη μου να σου ψλλουν»(Ψαλμ. 62, 3–6). Γιατ θεωρ σπουδαο πργμα το τι αξιθηκα να ονομαστ Χριστιανς, πως μου λει ο Κριος μσω του προφτη Ησαα: «Εναι μεγλη σου τιμ να ονομαστες παιδ Μου»(Ησ. 49, 6). Αλλο η Γραφ λει τι ο Πατρας θα δσει αγαθ σε σους του ζητον(Ματθ. 7, 11), αλλο τι θα δσει το γιο Πνεμα σε σους το ζητον(Λουκ. 11, 13). Με τα λγια αυτ εννοομε τι, χι μνον φεση των αμαρτιν, αλλ και ουρνια χαρσματα χορηγε ο Θες σε σους τον παρακαλον με ισχυρ πστη στα λγια Του. Γιατ ο Κριος υπσχεται αυτ τα αγαθ χι σε δικαους, αλλ σε αμαρτωλος, λγοντας: «Αν εσες, εν εστε γεμτοι πονηρα, ξρετε να δνετε ωφλιμα πργματα στα παιδι σας, πσο περισστερο ο ουρνιος Πατρας σας θα δσει το γιο Πνεμα σ’ εκενους που του το ζητον;»(Λουκ. 11, 13). Ζτησε λοιπν με επιμον και χωρς δισταγμ, και αν ακμη εσαι φτωχς σε αρετς και πρα πολ αδνατος και εναι παραπνω απ την αξα σου αυτ που ζητς· και θα τα λβεις αυτ τα μεγλα χαρσματα. Πς θα πεισθε ο πιστος ο ολιγπιστος τι το μερμγκι βγζει φτερ και το σκουλκι γνεται πεταλοδα και τι πρα πολλ παρδοξα γνονται στη φση, για να αποβλει την αρρστια της απιστας και στερσεως της ελπδας και να βγλει φτερ και ν’ ανθσει σαν δνδρο την παννδοξη γνση; Γιατ λει η Γραφ: «εγ εμαι αυτς που κνω ν’ αναβλαστσει το ξερ δνδρο και που δνω ζω στα ξερ κκκαλα»(Ιεζ. 17, 24). |
| »Ταλαπωρη ψυχ μου, πες μου τρα, πο εναι οι υποσχσεις που δωσες κατ το βπτισμα; Που εναι η συμφωνα με το Χριστ και η απρνηση του σαταν; Πο εναι η φλαξη των εντολν του Θεο, πο η μμηση του Χριστο με τις σωματικς και ψυχικς αρετς, για την οποα λαβα το νομα του Χριστιανο; Πο εναι και η υπσχεση του μοναχικο σχματος; Κι αν προφασζεσαι ασθνεια σωματικ, πο εναι η πστη, η οποα αναθτει λη τη φροντδα στο Θε και με την οποα θα μποροσες και ρη να μετακινσεις, αν εχες απ’ αυτ σο να κκκο σινπι(Ματθ. 17,20); Πο εναι η ολοκληρωτικ μετνοια που απχει απ κθε ργο και λγο πονηρ; Πο εναι η συντριβ της ψυχς και το υπερβολικ και ακρτατο πνθος; Πο εναι η πρατητα, η ελεημοσνη, η καθαρτητα της καρδις απ πονηρς σκψεις, η γενικ εγκρτεια, που συγκρατε λα τα μλη του σματος και κθε νημα και θλημα που δε στρφεται στις ανγκες του σματος τη σωτηρα της ψυχς; Πο εναι η υπομον, η οποα υποφρει τις διφορες θλψεις για τη βασιλεα των ουρανν; Πο εναι η ευχαριστα σε λα, η αδιλειπτη προσευχ, η μριμνα του θαντου, τα δκρυα της λπης, αφο δεν φτασα στα δκρυα της αγπης; Πο η θεκ φρνηση που φυλει την ψυχ απ τις παγδες των εχθρν και αντιπλων; Πο η σωφροσνη που απχει απ ,τι εναι αντθετο στο Θε απορρει απ το δικ μου θλημα; Πο εναι η ανδρεα που υπομνει τα λυπηρ και χει θρρος εναντον των εχθρν με την ελπδα; Πο η δικαιοσνη που αποδδει στον καθνα το σο; Πο η ταπεινοφροσνη που γνωρζει τη δικ της ασθνεια και γνοια, και τη φιλανθρωπα του Θεο, με την οποα θα γλτωνες απ λα τα τεχνσματα του εχθρο; Πο εναι η απθεια, η τλεια αγπη και η ειρνη που ξεπερν κθε νου(Φιλιπ.4,7), με την οποα θα ονομαζμουν υις Θεο(Ματθ. 5,9); λα αυτ μπορε να τα χει ο νθρωπος που θλει, και χωρς σωματικ δναμη, με μνη την προαρεσ του.» Τι χω τχα να πω σ’ αυτ; Τι θα κνω ο ταλαπωρος; Αν και λγο μνο δειλιζω απ την λλειψη πληροφορας, επειδ στω και λγο αμλησα σε κτι οφειλμενο που μποροσα να πρξω, θα βρεθ στον δη, πως λει ο Μγας Αθανσιος. |
| " ησος Χριστς χθς κα σμερον ατς κα ες τος ανας " (Εβρ. 13,8). Το διο ισχει και για τα κατορθματ μας: ακριβς πως νας νθρωπος σθηκε τος πρτους αινες, κατ τον Μεσαωνα – τσι σζεται και σμερα. Δεν υπρχει διαφορ στο πς πιστεαμε πριν και πς πιστεουμε τρα στην Αγα Τριδα, στις γιες Αλθειες, στα δγματα. Ακμη και ο Σολομν επε: « κα οκ στι πν πρσφατον π τν λιον » (Εκκλησ. 1,9). – Πς να μθουμε να προσευχμαστε; Πς μπορον οι Ρσοι να επιστρψουν στην πστη; – προσευχηθετε – Αυτς που αναζητ την Αλθεια, που αναζητ πραγματικ για τον εαυτ του το Καλ, θα μθει. " Ατετε, κα δοθσεται μν, ζητετε, κα ερσετε, κροετε, κα νοιγσεται μν " (Ματθ. 7,7). Ο Κριος ευλγησε: αν θλετε να μθετε, θα μθετε. Εναι αλθεια τι κατ την διρκεια τς σοβιετικς περιδου υπρχαν πολλο πειρασμο. Ο Κρατικς αθεσμς βαλε το διοικητικ του χρι στην Εκκλησα, σε ολκληρν τον χριστιανικ βο στην χρα μας. Στις συνθκες εκενων των καιρν, εκενοι που θελαν να σωθον, γιναν πιστο μρτυρες. Υπρξαν ββαια κι αυτο, που δεν μποροσαν να το αντξουν, κι εγκατλειψαν την Πστη. – Πς μπορον οι Ρσοι να επιστρψουν στην πστη; – Να προσευχμαστε. Εκενος που θλει να σσει την ψυχ του θα το προσπαθσει. Η λγα Ορλβα μλησε με τον Μεγαλσχημο Αρχιμανδρτη Ηλα (Νοζντρν) Μετφραση γι το gr.pravoslavie.ru: Γρηγριος Μμαλης Pravoslavie.ru 11/14/2019 Βαθμολογα: 9 Ψφοι: 17 Βαθμολογα: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Ο μελλοντικς γροντας ξεκνησε το ταξδι του στον Μοναχισμ στην Μον τν Σπηλαων το Πσκφ, που εισλθε το 1966 και που κανε υπακο για δκα χρνια. Στην αρχ τς μοναστικς διαδρομς, στα χρια το ακμα δκιμου Αλξιου πεσε το βιβλο " Ο γροντας Σιλουανς το θω " . Το 1976, με την απφαση της Ιερς Συνδου, o, την εποχ εκενη δη, Ιερομοναχς Ηλιανς στλθηκε στη Ρωσικ Μον το Αγου Παντελεμονος, απ που στα τλη τς δεκαετας το 1980 μετατχτηκε ως εξομολογητς στην ττε αποκατεστημνη μον τς πτινα. Υπρχει, στο μοναστρι του Αγου Ιωννη το Βαπτιστ στο Essex (Αγγλα), επιστολ που γραψε ο π. |
| Κθε μρα πρπει να ετοιμζομε τον εαυτ μας τσι, πως πρπει να φαινμαστε μπροστ στο Θε. Γιατ λει ο προφτης Ωση: «Φλαγε ελεημοσνη και δικαιοσνη και πλησαζε το Θε σου παντοτιν» (Ωση 12,7). Και πλι ο προφτης Μαλαχας, μιλντας εκ μρους του Θεο, λει: « Ο γις δοξζει τον πατρα του, και ο δολος τον κρι του. Αν λοιπν εγ εμαι Πατρας, που εναι η δξα Μου; και αν εμαι Κριος, που εναι ο φβος Μου; Λει ο Κριος, ο κυραρχος λων» (Μαλ. 1,6). Και ο Απστολος λει: Ας καθαρσουμε τους εαυτος μας απ κθε μολυσμ σαρκικ και πνευματικ» (Β Κορ. 7,1). Και ο σοφς Σολομν πλι λει: «Με κθε προσοχ φλαγε την καρδι σου. γιατ απ αυτ θα οδηγηθες στη ζω» (Παροιμ. 4,23). Κι ο Κριος Ιησος επε: «Καθρισε το εσωτερικ του ποτηριο, για να γνει και το εξωτερικ του καθαρ» (Ματθ. 23, 26). Οι καιρες συνομιλες λλοτε προξενον μσος απ’ σους μας ακον, λλοτε ειρωνεες και περιπαγματα για την ανοησα των λγων μας. λλες επιφρουν μολυσμ της συνειδσεως, λλες προξενον την καταδκη απ το Θε και τη λπη του Αγου Πνεματος, που εναι και το φοβερτερο απ λα τα λλα. Εκενος που καθαρζει τη καρδι του και ξεριζνει με τη χρη του Κυρου την αμαρτα, που κοπιζει για ν’ αποκτσει θειτερη γνση και βλπει στο νου του εκενα που εναι στους πολλος αθατα, δεν πρπει να υπερηφανεεται γι’ αυτ απναντι κποιου. Ανμεσα στα κτιστ ντα καννα δεν εναι καθαρτερο απ τον ασματο, οτε με περισστερη γνση απ τον γγελο. Επειδ μως υπερηφανετηκε, κατακρημνσθηκε σαν αστραπ απ τον ουραν. τσι η υψηλοφροσνη του καταλογσθηκε ως ακαθαρσα απ το Θε. Εναι φανερο εκενοι που εξορσσουν το χρυσ. Λει ο Απστολος: «Εκενος που αγωνζεται, εγκρατεεται σ’ λα» (Α Κορ. 9, 25). Γιατ δεν εναι δυνατν οι συνδεδεμνοι με την θλια αυτ σρκα που πντοτε επιθυμε κατ του πνεματος, (Γαλ. 5, 17) να αντιπαραταχθον, ταν εναι χορτασμνοι απ πολλ φαγητ, εναντον των αρχν, των αφανν δυνμεων που θλουν το κακ μας. Η βασιλεα του Θεο δεν εναι φαγητ και πιοτ (Ρωμ. 14, 17). Κι πως λει ο Απστολος, το φρνημα της σρκας αποτελε χθρα προς το Θε, γιατ αυτ δεν υποτσσεται στο νμο του Θεο, μα οτε και μπορε να υποταχθε (Ρωμ. 8,7). Και εναι φανερ τι γι’ αυτ δεν μπορε, γιατ το σμα εναι γινο, συγκροτημνο απ χυμ και φλγμα, κλνει πντοτε προς τα κτω, στρφεται πντοτε με εμπθεια στα γινα και ευχαριστεται στις εφμερες ηδονς αυτο του αινα. Το φρνημα της σρκας εναι θνατος (Ρωμ. 8, 6), και σοι εναι παραδομνοι σε σαρκικ βο δεν μπορον να αρσουν στο Θε (Ρωμ. 8, 8). |
| 49, 1 κ.ε.). τσι και ο Ησαας, ο πιο μεγαλφωνος προφτης, βλποντας τον Ιησο να οδηγεται σαν πρβατο στη σφαγ(Ησ. 53, 7), οτε απ το πθος Του παρασρθηκε, οτε στην ταπενωση εκενη προσκρουσε, αλλ με πνευματικ μτια βλεπε μυστικ τη δξα που κρυβταν σ’ λα αυτ, πως πρεπε· ταν ττοιος, που εν βλεπε τη μορφ και το κλλος του Ιησο αφανισμνα(Ησ. 53, 3), καθς και τα λλα παθματ Του, εντοτοις ομολογοσε τη θετητ Του. Ττοιοι πνευματικο ταν γενικ λοι οι ιερο Προφτες, βλποντας νοερ τα νοητ με την λλαμψη του Πνεματος. Εκενους μως που χουν το πνεμα του κσμου, μλλον, να πω σωσττερα, εκενους που κατχονται απ το κοσμικ πνεμα, ποιος θλει να τους παρατηρσει ευκολτατα, ας θυμηθε τη φατρα εκενη των Γραμματων και Φαρισαων που αναφρουν τα Ευαγγλια, πς καταγνονταν με τα φαινμενα καλ και πς επεδωκαν με πθος να επιδειχτον και να ονομζονται διδσκαλοι του Ισραλ με λη την ψυχ τους, με το μεγαλοπρεπς σχμα και βδισμα, και τποτε λλο δεν καναν πρα απ το εξωτερικ σχμα και υποκρνονταν τους ενρετους με τα καλ τους λγια(Ματθ. 23, 3 κ.ε.). Γι’ αυτ και καταδκασαν σκληρ σε θνατο τον Ιησο Χριστ –τ φοβερ τυφλτητα!– τον γνησιτατο Υι του Θεο των λων, τη θεα και αληθιν ζω, εξαιτας του φθνου που γννησε μσα τους το κοσμικ πνεμα. Αν δηλαδ το γιο Πνεμα, πως χει γραφε(Ιακ. 4, 5), δε μιλει μσα μας με κνητρο το φθνο, εναι φανερ τι το πνεμα του κσμου μιλει απ φθνο και κατ συνπεια η κρση του εναι δικη και σκοτειν. Γι’ αυτ, πως χει γραφε, θα χτυπσουν τα στθη τους(Αποκ. 1, 7) στον καιρ της καθολικς κρσεως και θα ελεεινολογσουν τον εαυτ τους και θα δουν γεμτοι φβο Εκενον που κντησαν με τη λγχη(Ιω. 19, 37) και θα πουν γεμτοι απορα: «Αυτς δεν εναι που εμες τον εχαμε για τποτε και που θεωροσαμε παραφροσνη τον τρπο ζως Του; Πς λογαριστηκε ανμεσα στους υιος του Θεο;(Σ. Σολ.5, 4–5)». Γιατ αφο εξαπατθηκαν απ το κοσμικ πνεμα και κυριετηκαν απ το σκτος της οισεως και σκνταψαν φοβερ, δεν μποροσαν φυσικ να δουν την πραγματικ αλθεια και να πορευτον στο εξς σμφωνα με αυτ, με την οποα πορεονται εκενοι που χουν το ηγεμονικ και ευθς και φωτιστικ Πνεμα. |
| 7 . Τη νψη τη γενν ο διπλς φβος: τσο οι εγκαταλεψεις απ το Θε, σο και οι πειρασμο που ρχονται για παιδαγωγα. Και εναι αυτ μια συνεχς παρουσα της προσοχς μσα στην ηγεμονικ δναμη (το νου) του ανθρπου που προσπαθε να φρξει την πηγ των κακν λογισμν και ργων. Γι’ αυτ ρχονται και οι εγκαταλεψεις και οι αναπντεχοι εκ μρους του Θεο πειρασμο προς διρθωση του βου μας. Και μλιστα σ’ εκενους που γεθηκαν την ανπαυση που δνει το αγαθ της νψεως και κατπιν πφτουν στην αμλεια. Η νψη που τηρεται συνεχς γενν τη συνθεια. συνθεια προκαλε κποια φυσικ πυκντητα στη νψη. Κι αυτ γενν ρεμη θεωρα του νοητο πολμου με τα χαρακτηριστικ του. τη διαδχεται επμονη ευχ του Ιησο και πειτα γλυκι ηρεμα του νου χωρς φαντασες και μια κατσταση ενσεως με τον Ιησο. 8 . Ο νους του ανθρπου που μνει σταθερς και επικαλεται το Χριστ εναντον των πονηρν δαιμνων και καταφεγει σ’ Αυτν, μοιζει μ’ να θηρο που το περικκλωσαν πολλο σκλοι και αυτ πιασε θση σε να οχυρ τπο και αντιστκεται. Βλπει απ μακρι νοερ τους νοητος λγους των εχθρν και με το να παρακαλε συνεχς τον ειρηνοποι Ιησο να πολεμ κατ των εχθρν, μνει απλγωτος απ αυτος. 9 . Αν γνωρζεις και σου δθηκε η χρη το πρω να στκεσαι εμπρς στο Θε και να εξετζεσαι, αλλ και να εξετζεις τον εαυτν σου, εννοες τι λω για την νψη. Αν χι, χε νψη και θα λβεις τη χρη. 10 . Τα συστματα των θαλασσν τ’ αποτελε πολ νερ. Σστημα και δναμη της νψεως και της νηφαλιτητας και της βαθις ψυχικς ησυχας, και βυσσος θεωριν φοβερν και απορρτων και μετανοητικς ταπεινσεως και ειλικρνειας και αγπης, εναι η τλεια νψη και η χωρς λογισμος ευχ του Ιησο Χριστο. Και αυτ να γνεται μλιστα αδικοπα και πυκν και χωρς να χνει κανες την υπομον του και να μικροψυχε. 11 . «Δε θα μπει στη βασιλεα των ουρανν καθνας που με λει Κριε, Κριε, αλλ’ ποιος κνει το θλημα του Πατρα μου»(Ματθ. 7, 21). Θλημα του Πατρα εναι: «Σεις που αγαπτε το Θε να μισετε τα πονηρ»(Ψαλμ. 96, 10). Λοιπν, μαζ με την ευχ του Ιησο Χριστο, ας μισσομε και τους πονηρος λογισμος και να, πρξαμε το θλημα του Θεο. |
| Ακμη ββαια και λα οσαδποτε συναντ με οποιοδποτε τρπο· και ο διος βαδζει χωρς να λαθεει, κι εκενους που τον ακολουθον τους οδηγε απρσκοπτα προς το αληθιν φως και τη ζω και την αλθεια. Γι’ αυτος χει γραφε: «Εσες εστε το φως του κσμου»(Ματθ. 5, 14). Λει και ο θεος Παλος τι «ο Θες που επε να λμψει φως απ το σκοτδι, Αυτς λαμψε μσα στις καρδις μας και μας φτισε να γνωρσομε τη δξα του Θεο στο πρσωπο του Ιησο Χριστο»(Β Κορ. 4, 6). Και ο μακριος Δαβδ λει: «λαμψε πνω μας το φως του προσπου Σου, Κριε»(Ψαλμ. 4, 7), και: «Με το δικ Σου φως θα δομε φως»(Ψαλμ. 35, 10). Και ο Κριος: «Εγ εμαι το φως του κσμου· εκενος που με ακολουθε, δε θα περπατ μσα στο σκοτδι αλλ θα χει το φως της ζως»(Ιω. 8, 12). Η μεταβολ και αλλοωση του καθενς και η υπερβολικ δξα της ταπεινσεως Θλομε να γνωρζεις και τοτο, τι κι εκενοι που φτασαν στην τελειτητα με την κθαρση και το φωτισμ σο μπρεσαν (γιατ δεν υπρχει τλεια τελειτητα σ’ αυτν τον ατελ ανα αλλ μλλον «τλεστη τελειτητα»), να ξρεις λοιπν τι και αυτο δεν εναι πντοτε αναλλοωτοι, λγω της φυσικς αδυναμας και της οισεως που κποτε εισχωρε κρυφ. Παθανουν δηλαδ και αλλοισεις και απτες για δοκιμασα τους. Και ττε μως δχονται μεγαλτερη βοθεια απ το Θε. ,τι γνεται αντθετα μ’ αυτ, οι Πατρες το ονομζουν μερδιο των λκων. Γιατ το αμετβλητο και το αναλλοωτο εναι φυλαγμνα για τον μλλοντα αινα. Στον παρντα μως αινα, λλοτε εναι καιρς καθαρτητας, ειρνης και θεας παρηγορις, κι λλοτε συγχσεως και ζλης και σκυθρωπτητας. Και αυτ πλι ανλογα με το μτρο της πολιτεας και της προκοπς του καθενς και για λγους που γνωρζει μνον ο Κριος, αλλ ββαια και για να χομε απ αυτ τεκμριο για την αδυναμα μας. Γιατ λει: «Μακριος ο νθρωπος που γνωρζει την αδυναμα του»(Ιβ 37, 7), και ο Παλος: «Να μην χομε πεποθηση στον εαυτ μας, αλλ στο Θε που αναστανει τους νεκρος»(Β Κορ. 1, 9). Κι τσι πντοτε να καταφεγομε στο Θε με ταπενωση και μετνοια και εξομολγηση. Ο γιος Ισακ λει: «Πσες φορς μερικο δεν παραβανουν τις εντολς του Θεο και θεραπεουν τις ψυχς τους με τη μετνοια και η χρη τους δχεται! Γιατ σε λη τη λογικ φση χωρς εξαρεση υπρχει μεταβολ, πως και κθε νθρωπος περν διφορες αλλοισεις κθε ρα, και απ πολλ μπορε να το αντιληφθε αυτ ο διακριτικς. Αλλ περισστερο θα του το διδξουν αυτ οι δικς του καθημερινς δοκιμασες, αν χει νψη. |
| Αξιθηκα ο ανξιος να τα ερευνσω λα αυτ με κθε νεση και επιμλεια, ζητντας την αρχ και την αιτα της σωτηρας και της απλειας του ανθρπου, και αν κθε τι που επιχειρε επιτηδεεται ο νθρωπος σζει χι, ερευνντας ακμη ποιο εναι εκενο που ζητον λοι, και πως παλιο και νοι ευαρστησαν το Θε, μσα σε πλοτη σε φτχεια, ανμεσα σε πολλος αμαρτωλος μσα σε ρημο, σε γγαμη σε παρθενικ ζω. Γιατ γενικ σε κθε τπο και σε κθε προσπθεια βρσκομε ζω και θνατο, σωτηρα απλεια. Επιπλον δε, και σ’ εμς τους μοναχος βρσκομε διφορες καταστσεις. Εννο την σωματικ και ψυχικ υποταγ σε Πνευματικ πατρα, την ησυχα, η οποα καθαρζει την ψυχ, την πνευματικ συμβουλ αντ για την υποταγ, την ηγουμενα και την αρχιερωσνη. Σε κθε κατσταση βρσκομε λλους να σζονται και λλους να χνονται. Και δεν ταν που θαμαζα μνο αυτ, αλλ και εκενον που ταν γγελος στον ουραν μ’ υλη φση, γεμτος απ κθε αρετ, κι γινε ξαφνικ διβολος, σκοτδι και γνοια, αρχ και τλος κθε κακας και πονηρας. πειτα τον Αδμ, που απολμβανε τση τιμ και τσα αγαθ και οικειτητα με το Θε, στολισμνος με αρετ και σοφα, μσα στο Παρδεισο μνος μαζ με την Εα(Γεν. 2,22), και βρθηκε ξαφνικ στην εξορα, να χει γνει εμπαθς και θνητς και να εργζεται με κπο και μχθο, με ιδρτα και πολλ θλψη(Γεν. 3,17–19). Απ’ αυτν γεννθηκαν ο Κιν και ο βελ, μνοι πνω σ’ λη τη γη. Πς νκησε ο φθνος, ρθε ο δλος και γννησε το φνο, την κατρα και τον τρμο(Γεν. 4,8–12); Αναλογιζμουν πειτα τους λλους απογνους του Αδμ, για τους οποου, εξαιτας των πολλν αμαρτιν τους γινε ο κατακλυσμς(Γεν. 6,5–7). Πλι μως, αφο ο Θες απ φιλανθρωπα σωσε σους μπκαν στην Κιβωτ, νας απ’ αυτος δχθηκε την κατρα, ο Χαναν, ο γιος του Χαμ που εχε αμαρτσει, επειδ ο δκαιος Νωε, για να μην ανατρψει την ευλογα του Θεο, καταρστηκε το γιο αντ τον πατρα(Γεν. 9,22 και 24–27). πειτα εκενους που κτισαν το πργο της Βαβλ(Γεν. 11,4–7), τους κατοκους των Σοδμων(Γεν. 18,20 . 19,24–25), τους Ισραηλτες(Αριθ. 14, 22–23), το Σολομντα(Γ Βασ. 11,8–11), τους Νινευτες(Ιων 1,2), το Γιεζ(Δ Βασ. 5,27), τον Ιοδα(Ματθ. 26,24) και λους σους, εν ταν μσα στα καλ στρφηκαν και γιναν κακο. |
| Εκενα που δωσε ο Θες να χρησιμοποιομε, λλα βρσκονται στην ψυχ, λλα στο σμα, και λλα γρω απ το σμα. Στην ψυχ βρσκονται οι ψυχικς δυνμεις. Στο σμα βρσκονται τα αισθητρια και τα λοιπ ργανα. Γρω απ το σμα εναι οι τροφς, τα κτματα, τα χρματα και τα λοιπ. Το να μεταχειριστομε λοιπν αυτ, τα σχετικ με αυτ, καλς κακς, αυτ αποδεικνει αν εμαστε ενρετοι κακο. Εκενα που βρσκονται στη φση των πραγμτων, αναφρονται στην ψυχ, στο σμα, γρω απ το σμα. σα αναφρονται στην ψυχ εναι η γνση και η γνοια, η λθη και η μνμη, η αγπη και το μσος, η λπη και η χαρ και τα λοιπ. σα αναφρονται στο σμα εναι η ηδον και ο πνος, η ασθηση και η αναισθησα, η υγεα και η αρρστια, η ζω και ο θνατος και τα μοια. Γρω απ το σμα εναι η απκτηση τκνων και η ατεκνα, ο πλοτος και η φτχεια, η δξα και η αφνεια και τα λοιπ. Απ αυτ, λλα νομζονται καλ απ τους ανθρπους κι λλα κακ. Καννα μως απ’ αυτ δεν εναι κακ απ τον εαυτ του, αλλ ανλογα με την χρση τους γνονται πργματι κακ καλ. Η γνση εναι απ τη φση της καλ, πως και η υγεα. αλλ τα αντθετ τους ωφλησαν πολλος περισστερο απ ,τι αυτ. Στους κακος η γνση δεν βγανει σε καλ, αν και φσει εναι καλ. Ομοως οτε η υγεα, οτε ο πλοτος, οτε η χαρ, γιατ δεν τα χρησιμοποιον για το συμφρον της ψυχς. ρα λοιπν τους συμφρουν τα αντθετα. Επομνως οτε τα αντθετα εναι φσει κακ, αν και νομζονται κακ. Μην κνεις κακ χρση των νοημτων, για να μην κνεις κατ’ ανγκην κακ χρση και των πραγμτων. Γιατ αν δεν αμαρτσει κανες πρτα με την δινοια, δεν θα αμαρτσει ποτ με την πρξη. Εικνα του χοκο ανθρπου εναι οι βασικς κακες, δηλαδ η αφροσνη, η δειλα, η ακολασα, η δειλα, η ακολασα, η αδικα. Εικνα του επουρανου, οι βασικς αρετς, δηλαδ η φρνηση, η ανδρεα, η σωφροσνη, η δικαιοσνη. Αλλ καθς φορσαμε την εικνα του χοκο, ας φορσομε και την εικνα του επουρανου(Α Κορ. 15, 49). Αν θλεις να βρεις την οδ που οδηγε στην αινια ζω, ζτα την σε αυτ την Οδ που επε: «Εγ εμαι η οδς και η θρα και η αλθεια και η ζω»(Ιω. 10, 7. 14, 6), και εκε θα την βρεις. Αλλ ζτα την με πολ μεγλο κπο, γιατ εναι λγοι σοι βρσκουν αυτ την οδ(Ματθ. 7, 14), μην τυχν και μενεις ξω απ τους λγους και βρεθες μαζ με τους πολλος. |
| Εκενος που ζητε απ το Θε χωρς πθος, λαμβνει τη χρη να μπορε να εργζεται τις αρετς. Εκενος που αναζητε χωρς πθος, βρσκει κατ τη φυσικ θεωρα την αλθεια που υπρχει στα ντα. Κι εκενος που χτυπ(Ματθ. 7, 7–8) χωρς πθος την πρτα της γνσεως, θα φτσει ανεμπδιστα στην απκρυφη χρη της μυστικς θεολογας. Εκενος που ζητε χωρς πθος τα θεα, θα λβει εξπαντος εκενο που ζητε. Εκενος που ζητε με κποιο πθος, δεν θα επιτχει εκενο που ζητε. Γιατ λει: «Ζητετε και δεν λαμβνετε, γιατ ζητετε με κακ σκοπ»(Ιακ. 4, 3). Το πνεμα το γιο μσα μας ζητε και ερευν τη γνση των ντων. Δεν ζητε μως για τον εαυτ Του –γιατ εναι Θες και πολ πρα απ κθε γνση–, [αλλ για μας που χομε ανγκη τη γνση]. πως ακριβς και ο Λγος γνεται σρκα χι για τον εαυτ Του αλλ για μας, ολοκληρνοντας το μυστριο της Σαρκσεως. Γιατ πως χωρς σρκα με νοερ ψυχ, ο Λγος δεν ενεργοσε με θεκ τρπο σα κατ φση ανκουν στη σρκα, τσι οτε και το γιο πνεμα ενεργε στους αγους τις γνσεις των μυστηρων, ταν αυτο δεν χουν τη δναμη που απ τη φση της ζητε και ερευν τη γνση. πως εναι αδνατο χωρς το φως του ηλου να βλπει κανες τα αισθητ, τσι και χωρς πνευματικ φς, νους νθρωπου δεν μπορε να δεχτε πνευματικ θεωρα. Το σωματικ φς φωτζει εκ φσεως την ασθηση να βλπει τα αισθητ, εν το πνευματικ καταφωτζει το νου στη θεωρα για να κατανοε τα πνω απ την ασθηση. Τις δυνμεις για αναζτηση και εξερενηση των θεων, η ανθρπινη φση τις χει μσα στην ουσα της ως καταβολς απ το Δημιουργ απ αυτ την εσοδο της στο εναι, εν τις αποκαλψεις των θεων τις προξενε κατ χρη η δναμη του Παναγου Πνεματος με την επιφοτησ της. μως στην αρχ ο διβολος, μσω της αμαρτας, προσλωσε τις δυνμεις αυτς στη φση των ορατν, και δεν ταν κανες που να εννοε να αναζητε το Θε(Ψαλμ. 52, 3), καθς λοι σοι μετεχαν στην ανθρπινη φση εχαν τη νοερ και λογικ δναμ τους περιορισμνη στην επιφνεια των αισθητν και δεν εχαν καμι ννοια για σα εναι πνω απ την ασθηση. Ελογα λοιπν η χρη του Παναγου Πνεματος εκενους που βρθηκαν μσα σ’ αυτ την απτη χωρς ενδιθετη πρθεση, αφο τους αποσνδεσε απ τα υλικ, αποκατστησε τη δναμη που εχε προσηλωθε σ’ αυτ. Και αφο ξαναπραν καθαρ αυτ τη δναμη απ τη χρη, ζτησαν πρτα και ερενησαν για τα θεα, και ττε εκζτησαν και εξερενησαν μσω της διας χρης του Πνεματος. |
|
|
