7. Cujus unitatis nullum poterunt habere consortium, qui in Dei Filio Deo vero humanam negant manere naturam, impugnatores salutiferi sacramenti, et paschalis exsules festi; quod, quia ab Evangelio dissentiunt et Symbolo contradicunt, nobiscum celebrare non possunt: quia etsi audent sibi Christianum nomen assumere, ab omni tamen creatura, cui Christus caput est, repelluntur, vobis in hac solemnitate merito exsultantibus, pieque gaudentibus, qui nullum recipientes in veritate mendacium, nec de nativitate Christi secundum carnem, nec de passione ac morte, nec de corporali resurrectione ejus ambigitis: quoniam sine ulla separatione Deitatis, verum Christum ab utero Virginis, verum in ligno crucis, verum in sepulcro carnis, verum in gloria resurrectionis, verum in dextera paternae majestatis agnoscitis. Unde etiam, sicut Apostolus ait, exspectamus Salvatorem Dominam nostrum Jesum Christum, qui reformabit corpus nostrae humilitatis, conforme fieri corpori gloriae suae, qui vivit et regnat cum Patre et Spiritu sancto in saecula saeculorum. Amen. Слово второе на воскресение Господне 1. Евангельское повествование, возлюбленные, представило нам все пасхальное таинство, и, благодаря телесному слуху, так был достигнут разум, что никто из нас не упустил образа свершившегося; а именно, определением свыше, писание боговдохновенного сказания явственно показало нам, как Господь Иисус Христос был предан по вероломству, на какой суд был обречен, с какой жестокостью был распят и с какой славой был воскрешен. В дополнение к этому повествованию необходимо исполнить служение нашего слова, ибо, насколько я представляю, как благодаря торжеству священнейшего чтения, так и исходя из благочестивого чаяния, требуете вы, во исполнение обычая, чтобы прозвучало слово священника. И так как для слуха верных нет места неведению, то пусть семя слова, которое содержится в проповеди Евангелия, оплодотворится в почве вашего сердца, и, когда отступит удушие шипов и терновников, то освобожденные ростки благочестивых чувств перейдут в плоды и побеги благочестивых дел.

http://azbyka.ru/otechnik/Istorija_Tserk...

1451 Ср. Proces de Cologne, in Archives.., I, p. 186: «Haec tamen, bonus et bonitas sunt in filio, spiritu sancto et patre unum univoce. In Deo autem et nobis, qui boni sumus, sunt analogice unum» [«Но эти «благой»и «благость» пребываю в Сне, Святом Духе и Отце как соименно единое. В Боге же и в нас, благих, они пребывают как единое по аналогии»]. Ср. ibidem, p. 240, n. 36: «Hominis iusti, inquantum iustus, totum esse est ab esse Dei, analogice tamen. Constat enim quod nemo iustus est nisi a iustitia, sicut nec album nisi ab albedine, secundum illud: «michi vivere Christus est» (Philip. 1, 21); et iterum: «vivo ego, iam non ego, vivit in me Christus» ( Gal. 2, 20 )» [«В праведном человеке, поскольку он праведен, все бытие – от Божественного бытия, но по аналогии. Ибо известно, что никто не праведен, кроме как от праведности, подобно тому как ничто не бело, кроме как от белизны, согласно сказанному: «Для меня жизнь – Христос» ( Флп. 1:21 ), и еще: «И уже не я живу, но живет во мне Христос» ( Гал. 1:20 )»]. 1454 Proces de Cologne, in Archives..., I, p. 219: «Constat etiam quod eodem quo Deus est Deus, homo est divinus analogice. Nec enim quis est divinus sne Deo, sicut nec album sine albedine» [«Известно также, что человек является божественным по аналогии с тем, через что Бог является Богом. Ибо никто не божествен без Бога, как ничто не бело без белизны»]. 1458 Serm. lat., XLIX, 3, LW IV, p. 427, n. 512: «Patet iterum quod filius, imago, est in patre et pater in ipso... Patet septimo quomodo «imago», filius, «primogenitus», est «omnis creaturae» unum cum patre et spiritus sancto principium» [«Во-вторых, ясно, что Сын, образ, пребывает в Отце, и Отце в Нем. В-седьмых, ясно, как именно «образ», Сын, «первородный» есть начало «всей твари», единое с Отцом и Святым Духом»]. 1460 Ed. Thiry, in Archives..., I, p. 267. Мы изменили пунктуацию о. Тери, убрав запятую после filio Dei и, наоборот, вставив запятую после bomni sunt. 1462 Serm. lat. XLIX, I, LW IV, p. 422, n. 506: «„Primogenitus omnis creaturae“ id est propositus omni creaturae ut exemplar, qui se assimilet, sicut pictor imaginem proponit discipulo, cui similem operetur. Unde similitudo secundum Augustinum est in omni creatura, imago vero solum in intellectuali» [«„Первородный из всякой твари“ означает предложенный всякой твари как образец для подражания, точно так же, как живописец предлагает ученику образ, дабы тот нарисовал ему подобный. Поэтому подобие, согласно Августину, присутствует во всякой твари, тогда как образ – только в наделенной интеллектом»). Ср. св. Августин, De Trinitate XI, c. 5, n. 8 (PL 42, 991): «Non sane omne quod in creaturis aliquo modo simile est Deo, etiam eius imago dicenda est, sed sola qua superior ipse solus est» [«В самом деле, не все из творений, что некоторым образом подобно Богу, следует называть также Его образом, но только то творение, выше которого – лишь сам Бог»].

http://azbyka.ru/otechnik/Vladimir_Lossk...

Col. 946: Admonitis ergo fratribus et coepiscopis meis, habitoque conventu, vestrarum formam tenuimus litterarum. Nam recensita epistula beatitudinis vestrae in sacerdotum Domini concilio, quam sanctus frater et coepiscopus noster Abundantius, et compresbyter meus Senator detulerant, agnitaque eorum narratione, sicut scripta vestra signaverant, rerum gestarum ordine continuo requisita est recitataque epistola, quam fidei assertione plene digestam, ad Orientem dudum sanctitas vestra transmiserat, quae ad nos ex vestra admonitione, sancto fratre et coepiscopo nostro Ceretio mutuante pervenit. Claruit eam plena fidei simplicitate fulgere, prophetarum etiam assertionibus, evangelicis auctoritatibus et apostolicae doctrinae testimoniis, nitore quodam lucis ac veritatis splendore radiare, omnibusque sensibus convenire, quos beatus Ambrosius de incarnationis Dominicae mysterio suis libris Spiritu sancto excitatus inseruit. Et quia omnia majorum fidei nobis antiquitus traditae tota puritate conveniunt, Domine sancta et beatissime Pater, placuit omnibus, quorum subscriptio subter annexa nomina poterit declarare. 54 Leonis ep. 166. Col. 1191–1196. Это письмо не представляет особого интереса для нашей темы. В нем Лев доводит до сведения равеннского епископа (ideo generaliter ad omnium vestrum volumus pervenire notitiam) результаты дискуссии, бывшей на Римском соборе по поводу крещения тех, кто возвращался из плена, попав туда в детстве. 55 Leonis ep. 25. Col. 741, 743: In omnibus autem hortamur te, frater honorabilis, ut his quae a beatissimo papa Romanae civitatis scripta sunt, obedienter attendas, quoniam beatus Petrus, qui in propria sede et vivit et praesidet, praestat quaerentibus fidei veritatem. Nos enim pro studio pacis et fidei extra consensum Romanae civitatis episcopi causas fidei audire non possumus. 56 Ср. послание к равеннскому епископу папы Симплиция: Epistulae romanorum pontificum genuinae... P. 201–202. 57 Сицилия, наряду с Сардинией и Корсикой, составляла особую административную подгруппу среди субурбикарных провинций – так называемые Tres provinciae (см.: Jones A.H.M. The Later Roman Empire 284–602. Vol. 3. Oxford, 1964. P. 381, 384). Читать далее Источник: Грацианский М.В. Властные прерогативы римской кафедры в пределах Италии в понтификат Льва Великого (440–461)//Византийский временник. 2018. Т. 101. С. 57-75. Поделиться ссылкой на выделенное

http://azbyka.ru/otechnik/Lev_Velikij/vl...

1348 Ibid. 22: Tenenda est igitur, ut diximus, regula quae Filium in Patre, Patrem in Filio confitetur, quae unam in duabus personis substantiam servans, dispositionem divinitatis agnoscit. Igitur Pater Deus, et Filius Deus: quia in Patre Deo Filius Deus. Hoc si cui scandalum facit, audiat a nobis Spiritum esse de Deo; quia illi cui est in Filio secunda persona, est et tertia in Spiritu sancto. Denique Dominus: Petam, inquit, a Patre meo et alium advocatum dabit vobis. Sic alius a Filio Spiritus, sicut a Patre Filius. Sic tertia in Spiritu, ut in Filio secunda persona: unus tamen Deus omnia, tres unum sunt. Hoc credimus, hoc tenemus. 1351 Potamius. Ep. de substant. 3: Est enim substantia rei omne illum per quod est res. Substantia enim aut sub aliquo statuet aut aliquem subesse sibi docet statum. Merito ergo substantia est, per quam fidei perplexitas redditur et Trinitatis unitas catenatur. 1359 De fide, Prooem. Ср. Ibid. 8: nos Patrem verum Patrem confitemur, et Filium Dei verum Filium Dei, et Spiritum sanctum vere Spiritum sanctum credimus: tres personas unius substantiae, et unius divinitatis confitentes. 1360 De fide, Prooem.: Porro iterum Pater et Filius, etsi duo nomina appellantur; ratione tamen et substantia unum sunt: et cum Patrem et Filium statuo, unitatem assigno generis... Nam et nemo pro una persona potest, unum sunt, dicere, vel unitatem generis, nisi personis assignare. 1362 Ibid.: Quae est enim substantia Dei? Ipsum quod Deus est simplex, singulare, purum, nulla concretione permixtum, limpidum, bonum, perfectum, beatum, integrum, sanctum totum. m. An tu putas inane aliquid esse et vacuum, quod est Deus? Hoc enim dici blasphemia est, ut inane putetur, per quem cuncta constiterunt, qui omnia Verbo edidit, ratione composuit, virtute perfecit, cujus nutu et imperio universa reguntur, cuncta deserviunt. Окончание этой фразы, опущенное нами в переводе, заимствовано у Тертуллиана или Минуция Феликса , которые, в свою очередь, взяли это представление о Боге как мыслящей и промыслительной силе, управляющей миром, у Цицерона (см.

http://azbyka.ru/otechnik/Aleksej-Fokin/...

252 Declarat ibi Cbristus se Deum non natura sed specie, non per naturam sed per gratiam. Et, ut inquit Paulus, accepit a Deo patre honorem et gloriam, quae omnia secundum gratiam sunt: nam per naturam solum Patrem dici Deum, satis indicat scriptura dicens: Deus et Cristus. Ibid. 255 Надобно заметить, что под фарисеями автор разумеет всех вообще верующих в Бога единого, по существу, но троичного в лицах. 261 Ibid. Вот здесь те рассуждения Сервета пересыпаны такими ругательствами, которые оскорбляют обще-человеческое чувство, не говоря уже о чувстве верующего христианина. Автор в такой мере выходит из себя, в такой степени является желчным и вместе наглым, и нахальным, в какой мы ещё не видели и в какой более уже не увидим его. Мы оставляем брань испанского врача, ибо перо отказывается служить нам. Странно только то, что полученное им образование, всё-таки солидное в своё время, не развило в нём чувства приличия и уважения к другим. 262 Nam per spiritum s. nunc ipsum Deum, nunc angelum, nunc spiritum hominis, instinctum quendam sev divinum mentis flatum, mentis impetum sive halitum intelligit. Ibid. л.22. 264 Apud Hebraeos nihil aliud nisi spiraculum seu flalum significat, quod indifferenter spiritus et veatus dicitur et apud Graecos πνευηα pro quocunque spiritu et mentis impetu capitur. Nec obstat. quod spiritus dicatur sanctus: nam omnes illi animi motus, dum Christi religionem concernunt, sancti dicuntur et Deo sacrati, quia nemo potest dicere Dominum Jesum nisi in Spiritu sancto. Ibid. 265 Unum vero neutraliter non ad singalaritatem, sed ad unanimitatem et concordiam pertinet, ut duo crederentur in una virtute. Et hoc est, quod antiqniores unam usiam recte dixerunt, quia est una potestas a Patre filio tradita. Posteriores tamen bomousion sicut et hypostasim et personas pessime subsannarunt. de Usia naturam facientes. Usia, Graecis non significat naturam. sed facultates, opes fortunas, divitias et potestatem quae omnia in Christo sunt opulenter, et eius cum Patre est una potestas, unus consensus et voluntas, л. 23.

http://azbyka.ru/otechnik/bogoslovie/ant...

Духа с понятием о «природе (Natur) Отца и Сына, оживляющей etc. Обоих».. (cfr. Веск 247–8 ss). Примеры усвоения термина Spiritus sanctus ипостаси Сына (Логоса) в достаточном количестве приведены у самого Веск’а, Так, настойчиво подчеркивая мысль, что субъектом боговоплощения был Логос, Иларий тем не менее Его нередко называет Spiritus и даже Spiritus sanctus (Cfr. Лк. 1:35 ), – очевидно называя Логоса этим термином в виду духовности Его родовой субстанции (Spiritus). Spiritus Sanctus, de super veniens virginis interiora sanctificavit et in his spirans.. naturae se humanae immiscuit. De Trin. 2, 26 n. Quod de coelo descendit conceptae de Spiritu originis causa est, – а через несколько строк: et caro non aliunde originem sumsesat quam ex Verbo, ib. 10, 16 n. Подобным образом в 17 n. этой же книги Иларий пишет: originem ejus ex supervenientis in virginem sancti Spiritus aditu testatus est, а в 18 n. поясняет: ipse (Christus) enim corporis sui origo est... assumpti per Verbum corporis est professio, в заключение же этого абзаца снова заявляет: ut... et conceptae ex Spiritu Sancto et natae ex virgine carnis intelligatur assumptio. Cfr. in. Matth. 2, 5: per Verbum caro factus; ib. 3, 1: Significatur libertas Spiritus sancti, hominem suum jam diabolo offerentis. In Psalm. 61, 2 : postea quam Dei spiritum, Dei virtutem. Dei sapientium, Dei filium et unigenitum Deum... hominem natum esse cognoverit. Веск находит, что все эти места можно очень просто (einfach) объяснить и с точки зрения открытого Веск’ом в сочинениях Илария его взгляда на Сына, как «principium quod (per quem), а на – св. Духа, как virtus naturae, личный principium quo». В цитованных изречениях, «таким образом Иларий хочет сказать, что по отношению к воплощению деятелями являются, как Сын, так и св. Дух, каждый в Своем роде. Такое же соображение имеет силу и относительно изречения de Trin. 10, 44: ei Altissimi virtus virtutem corporis, quod ex conceptione Spiritus virgo gignebat, admiscuit, где под Altissimi virtus следует разуметь принадлежащую Вышнему (Отцу) духовную силу (Geistteskraft) Третьей Ипостаси (Веск 249 s.).

http://azbyka.ru/otechnik/Ilarij_Piktavi...

Свящ. (благословляет соль крестообразно и кладёт немного её в рот ребёнка) N., приими соль как символ мудрости; да подаст тебе её Господь в жизнь вечную. Отв. Аминь. Свящ. (кладёт немного соли в рот ребёнка, произнося слова): N., Accipe sal sapientiae: propitiatio sit tibi ad vitam aeternam. Ответ: Amen. Свящ. (положив правую руку на ребёнка). Помолимся! О Боже, Первоисточник всякой мудрости, призри с милосердием на сего раба Твоего и сохраняй его всегда в страхе Твоём, который есть начало премудрости. Чрез Христа Господа нашего. Ответ: Аминь. Свящ. Pax tecum. Отв. Et cum spiritu tuo. Священник: Теперь сотворите знамение св. Креста и приимите слово Св. Евангелия по евангелисту Марку ( Мк.10:13–16 ): Во время оно приносили к Иисусу детей… (при чтении слов: Возложил руки на них, священник возлагает руку на ребёнка, а по окончании Евангелия произносит): Да будет мир с тобою! Свящ. Oremus! Deus partum nostrorum, Deus universae conditor veritatis, te supplices exoramus, ut hunc famulum tuum N. respicere digneris propitious et hoc primum pabulum salis gustantem non diutius esurire permittas, quo minus cibo expleatur coelesti, quatenus sit semper spiritu fervens, spe gaudens, tuo semper momini serviens. Perduc eum Domine quaesumus ad novae regenerationis lavacrum, ut cum fidelibus tuis promissionum tuarum aeterna praemia consequi mereatur. Per Christum Dominum nostrum. Отв. Amen. Свящ. Exorcizo te immunde spiritus in nomine Patris † et Filli † et Spiritus sancti † ut exeas et recedas ab hoc familo Dei N. Ipse enim tibi imperat maledicte damnate, qui pedibus super mari ambulavit et Petro mergenti dexteram porrexit. – Ergo, maledicte diabole, recognosce sententiam tuam et da honorem Deo vivo et vero, da honorem Jesu Christo Filio Ejus et Spiritui Sancto et recede ab hoc famulo Dei N., quia istum sibi Deus et Dominus noster Jesus Christus ad suam sanctam gratiam et benedictionem fontemque Baptismatis vocare dignitus est (делает знак креста на лбу ребёнка большим пальцем). Et hoc signum sanctae Crutis † quod nos fronti ejus damus, tu maledicte diavole, nunquam audeas violare. Per eundem Christum Dominum nostrum. Ответ. Amen. (Затем кладёт руку на главу ребёнка и произносит): Oremus! Aeternam ac justissimam pietatem tuam deprecor, Domine sancta, Pater omnipotens, aeterne Deus, auctor luminis et veritatis super hunc famulum tuum N., ut digneris illum illuminare lumine intelligentiae tuae: munda eum et sanctifica: da ei scientiam veram, ut dingus gratia Baptismi tui effectus, teneat firmam spem, consilium rectum, doctrinam sanctam. Per Christum Dominum nostrum. Ответ: Amen.

http://azbyka.ru/otechnik/konfessii/star...

Народ: И вопль мой пусть достигнет до Тебя. Отв. Et clamor meus ad te veniat. Епископ: Господь да будет с вами. Еписк. Dominum vobiscum. Народ: И со духом твоим. Отв. Et cum spiritu tuo. Епископ. Помолимся! О Боже! подавший Духа Святого апостолам Твоим и восхотевший, чтобы чрез них Он изливался на их преемников и прочих верных, призри с благостию на сие смиренное служение наше и подай, чтобы в сердца тех, чело которых мы помазали святым помазанием и запечатлели крестным знамением, снисшёл тот же Дух Святой, благодатно обитал в них и чрез то сделал храмом Своей славы. Ты, живущий и царствующий со Отцем и тем же Духом Бог во веки веков. Народ: Аминь. Епископ. Oremus! Deus, qui apostolic tuis dedisti Spiritum et per eos eorumque successors ceteris fidelibus tradendum esse voluisti: respice propitious ad humilitatis nostrae famulatum et praesta, ut eorum corda, quorum fronts sacro Chrismate delinivimus et signo sanctae crucis signavimus idem Spiritus Sanctus in eis superveniens templum gloriae suae dignanter inhabitanto perficiat. Qui cum Patre et eodem Spiritu Sancto vivis et regnas Deus in saecula saeculorum.Omb. Amen. Епископ (обратившись к миропомазанным): Да благословит † вас Господь от Сиона, чтобы вы узрели благое от Иерусалима во все дни жизни вашей и имели жизнь вечную. Епископ. Benedicat † vos Dominus ex Sion, ut videatis bona Jerusalem omnibus diebus vitae vestrae et habetis vitam aeternam. Народ. Аминь. Отв. Amen. (По окончании таинства епископ даёт наставление восприемникам и восприемницам о необходимости воспитывать детей в добрых нравах, наставлять в истинах веры, изложенных в Символе, и обучать главным молитвам). Таинство покаяния (Beichte – Poenitentia) в старокатолическом ритуале представляется состоящим из одного возгласа, исповедания грехов и трёх возгласов, из которых только последний считается безусловно необходимым как тайносовершительные слова. Сравнивая римско-католический ритуал со старокатолическим, мы находим следующие различия в частностях: Старокатолики:

http://azbyka.ru/otechnik/konfessii/star...

(Совершая условное крещение, священник произносит: N., если ты не крещён, то я крещаю тебя…) (В случае сомнения, не крещён ли уже ребёнок, к этим словам присоединяется условная форма: N., si non es paptizatus, ego te baptizo…). (Восприемники принимают ребёнка из рук священника, а священник омокает палец в елей помазания и, произнося молитву): Свящ. Всемогущий Боже, Отче Господа нашего Иисуса Христа, возродившего тебя водою и Духом Святым, да помажет (помазует крестообразно темя головы ребёнка) елеем спасения в том же Иисусе Христе Господе нашем. Ответ. Аминь. Deus omnipotens, Pater Domini nostril Jesu Christi, qui te regeneravit ex aqua Spiritu sancto, quique dedit tibi remissionem omnium peccatorum (помазывает темя головы ребёнка крестообразно) ipse te liniat Chrismate salutis † in eodem Christo Jesu, Domino nostro in vitam aeternam. Ответ: Amen. Свящ. Pax tibi! Ответ. Et cum spiritu tuo. Свящ. (возлагает на голову крещённого белую шапочку или конец епитрахили со словами): Приими одежду невинности. Сохрани её чистою и непорочною до дня Иисуса Христа, чтобы войти в жизнь вечную. Ответ. Аминь. Свящ. (отирает палец и помазанное темя крещённого, возлагает на его голову кусок полотна белого и произносит): Accipe vestem candidam, quam immaculatam perferas ante tribunal Domini nostril Jesu Christi, ut habeas vitam aeternam. Отв. Amen. Священник (даёт горящую свечу). Приими сию возжённую свечу, как видимый знак веры, оживляемой любовью. Сохрани свет христианского ведения и ходи в этом свете, чтобы во время пришествия Господа уподобиться мудрым девам, которые встретили Жениха с горящими светильниками и вместе с Ним приступили к брачному торжеству. Отв. Аминь. Свящ. (даёт крещённому или восприемнику зажжённую свечу со словами): Accipe lampadem ardentem et irreprehensibilis custody Baptismum tuum: serrva Dei mandata, ut cum Dominus venerit ad nuptias, possis occurrere ei una cum omnibus Sanctis in aula coelesti habcasque vitam aeternam et vivas in saecula saeculorum. Отв. Amen.

http://azbyka.ru/otechnik/konfessii/star...

246 De princ. 1. I с. 8 n. 5 col. 150: necessarium erit, ut operationem specialem Spiritus sancti et specialem Patris ac Filii desribamus. Греческий текст этого места, несогласующийся с латинским и заимствованный из письма имп. Юстиниана, представляет нечто совсем невяжущееся с дальнейшим рассуждением Оригена (см. далее оговорку Оригена , что он не считает Духа Св. выше Отца и Сына), а потому должен быть признан, по нашему мнению, вольной и притом тенденциозной передачей слов Оригена людьми, относившимися к нему подозрительно. Греческий текст похож на вывод, сделанный из слов Оригена , если только не предположить, что и все дальнейшее рассуждение Оригена сочинено Руфином, чего, однако, допустить нельзя, так как эти дальнейшие разъяснения получают полное подтверждение во многих местах других творений Оригена. 247 Ibid. n. 6 col. 151–152: velut quaedam semina insita sibi gerunt sapientiae et justitiae, quod est Christus. 248 Ibid. Ex quo (Rom. ep. X, 6–8) in corde omnium significat (apostolus) esse Christum, secundum id quod Verbum vel ratio est, cujus participatione rationabiles sunt. 250 Ibid. n. 7: cum unius divinitatis fons Verbo ac ratione sua teneat universa, Spiritu vero oris sui quae digna sunt sanctificatione sanctificet, sicut in psalmo scriptum est.. Est etiam quaedam inoperatio Dei Patris praecipna praeter illam, qua omnibus ut essent naturaliter praestitit. Est et Domini Jesu Chisti praecipuum quoddam ministerum in eos, quibus naturaliter, ut rationales sint, confert, per quod ad haec, quae sunt, praestatur eis, ut bene sint. Est et alia quoque etiam Spiritus sancti gratia, quae dignis praestatur, ministrata quidem per Christum, inoperata autem a Patre secundum meritum eorum, qui capaces ejus efficiuntur. 251 Ibid. n. 8 col. 154. Cum ergo primo ut sint, habeant ext Deu Patre, secundo ut rationabilia sint habeant ex Verbo; tertio ut sint sancta, habeant ex Spiritu sancto, rursum Christi secundum hoc quod justitia Dei est, capacia efficiuntur ea, quae jam sanctificata ante fuerint, per Spiritum sanctum; et qui in hunc gradum proficere meruerint por sancti ficationem Spiritus sancti, consequentur nihilominus donum sapientiac secundum virtutem et inoperationem Spiritus Dei.

http://azbyka.ru/otechnik/Aleksandr_Kata...

   001    002    003    004    005    006   007     008    009    010