| Μακριος συνιν π πτωχν κα πνητα· ν μρ πονηρ ρσεται ατν Κριος. Κριος διαφυλξαι ατν κα ζσαι ατν κα μακαρσαι ατν ν τ γ κα μ παραδ ατν ες χερας χθρν ατο. Κριος βοηθσαι ατ π κλνης δνης ατο· λην τν κοτην ατο στρεψας ν τ ωστ ατο. γ επα· Κριε, λησν με, ασαι τν ψυχν μου, τι μαρτν σοι. ο χθρο μου επαν κακ μοι· πτε ποθανεται, κα πολεται τ νομα ατο; κα εσεπορεετο το δεν, μτην λλει· καρδα ατο συνγαγεν νομαν αυτ, ξεπορεετο ξω κα λλει π τ ατ. κατ μο ψιθριζον πντες ο χθρο μου, κατ μο λογζοντο κακ μοι· λγον παρνομον κατθεντο κατ μο· μ κοιμμενος οχ προσθσει το ναστναι; κα γρ νθρωπος τς ερνης μου, φ ν λπισα, σθων ρτους μου, μεγλυνεν π μ πτερνισμν. σ δ, Κριε, λησν με κα νστησν με, κα νταποδσω ατος. ν τοτ γνων τι τεθληκς με, τι ο μ πιχαρ χθρς μου π μ. μο δ δι τν κακαν ντελβου, κα βεβαωσς με νπιν σου ες τν ανα. ελογητς Κριος Θες Ισραλ π το ανος κα ες τν ανα. γνοιτο, γνοιτο. ΨΑΛΜΟΣ 41ος ν τρπον πιποθε λαφος π τς πηγς τν δτων, οτως πιποθε ψυχ μου πρς σ, Θες. δψησεν ψυχ μου πρς τν Θεν τν ζντα· πτε ξω κα φθσομαι τ προσπ το Θεο; γενθη τ δκρυ μου μο ρτος μρας κα νυκτς ν τ λγεσθα μοι καθ κστην μραν· πο στιν Θες σου; τατα μνσθην κα ξχεα π μ τν ψυχν μου, τι διελεσομαι ν τπ σκηνς θαυμαστς ως το οκου το Θεο ν φων γαλλισεως κα ξομολογσεως χου ορτζοντος. νατ περλυπος ε, ψυχ μου, κα νατ συνταρσσεις με; λπισον π τν Θεν, τι ξομολογσομαι ατ· σωτριον το προσπου μου κα Θες μου. πρς μαυτν ψυχ μου ταρχθη· δι τοτο μνησθσομα σου κ γς Ιορδνου κα Ερμωνιεμ, π ρους μικρο. βυσσος βυσσον πικαλεται ες φωνν τν καταακτν σου, πντες ο μετεωρισμο σου κα τ κματ σου π μ διλθον. μρας ντελεται Κριος τ λεος ατο, κα νυκτς δ ατ παρ μο, προσευχ τ Θε τς ζως μου. |
| Δι εχν τν γων Πατρων μν... Κα τν Εχν Δσποτα Θε, Πτερ παντοκρτορ, Κριε Υ μονογενς, ησο Χριστ, κα γιον Πνεμα, μα Θετης, μα Δναμις, λησν με τν μαρτωλν, κα ος πστασαι κρμασι, σσν με τν νξιον δολν σου, τι ελογητς ε, ες τος ανας τν ανων, μν. Δετε προσκυνσωμεν... (γ), Μετανοας (γ), Ετα τος ψαλμος: ΨΑΛΜΟΣ ΞΘ (69) • Θες, ες τν βοθειν μου πρσχες, Κριε, ες τ βοηθσα μοι σπεσον. • Ασχυνθτωσαν κα ντραπτωσαν ο ζητοντες τν ψυχν μου. • ποστραφτωσαν ες τ πσω, κα καταισχυνθτωσαν ο βουλμενο μοι κακ. • ποστραφτωσαν παραυτκα ασχυνμενοι, ο λγοντς μοι· Εγε, εγε. • γαλλισθωσαν κα εφρανθτωσαν π σο πντες, ο ζητοντς σε, Θες, • κα λεγτωσαν διαπαντς· Μεγαλυνθτω Κριος, ο γαπντες τ σωτριν σου. • γ δ πτωχς εμι κα πνης, Θες, βοθησν μοι· Βοηθς μου κα στης μου ε σ, Κριε, μ χρονσς. Ψαλμς 142 • Κριε εσκουσον τς προσευχς μου ντισαι τν δησν μου ν τ ληθε σου εσκουσν μου ν τ δικαιοσν σου • κα μ εσλθς ες κρσιν μετ το δολου σου τι ο δικαιωθσεται νπιν σου πς ζν • τι κατεδωξεν χθρς τν ψυχν μου ταπενωσεν ες γν τν ζων μου, κθισ με ν σκοτεινος ς νεκρος ανος • κα κηδασεν π μ τ πνεμ μου ν μο ταρχθη καρδα μου • μνσθην μερν ρχαων, μελτησα ν πσι τος ργοις σου ν ποιμασιν τν χειρν σου μελτων • διεπτασα πρς σ τς χερς μου, ψυχ μου ς γ νυδρς σοι • ταχ εσκουσν μου Κριε ξλιπε τ πνεμ μου • μ ποστρψς τ πρσωπν σου π μο κα μοιωθσομαι τος καταβανουσιν ες λκκον • κουστν ποησν μοι τ πρω τ λες σου τι π σο λπισα • γνρισν μοι Κριε δν ν πορεσομαι τι πρς σ ρα τν ψυχν μου • ξελο με κ τν χθρν μου, Κριε πρς σ κατφυγον • δδαξν με το ποιεν τ θλημ σου τι σ ε Θες μου • τ πνεμ σου τ γαθν δηγσει μ ν γ εθε • νεκεν το νματς σου Κριε ζσεις με • ν τ δικαιοσν σου ξξεις κ θλψεως τν ψυχν μου • κα ν τ λει σου ξολεθρεσεις τος χθρος μου κα πολες πντας τος θλβοντας τν ψυχν μου τι γ δολς σο εμι. |
| ποστραφτωσαν παραυτκα ασχυνμενοι ο λγοντς μοι· εγε εγε. γαλλισθωσαν κα εφρανθτωσαν π σο πντες ο ζητοντς σε, Θες, κα λεγτωσαν διαπαντς· μεγαλυνθτω Κριος, ο γαπντες τ σωτριν σου. γ δ πτωχς εμι κα πνης· Θες, βοθησν μοι. βοηθς μου κα ρστης μου ε σ· Κριε, μ χρονσς. Δξα... κα νν... λληλοα ΚΑΘΙΣΜΑ ΔΕΚΑΤΟΝ ΨΑΛΜΟΣ 70ος π σο, Κριε, λπισα, μ καταισχυνθεην ες τν ανα. ν τ δικαιοσν σου σα με κα ξελο με, κλνον πρς με τ ος σου κα σσν με. γενο μοι ες Θεν περασπιστν κα ες τπον χυρν το σσα με, τι στερωμ μου κα καταφυγ μου ε σ. Θες μου, ρσα με κ χειρς μαρτωλο, κ χειρς παρανομοντος κα δικοντος· τι σ ε πομον μου, Κριε· Κριε, λπς μου κ νετητς μου, π σ πεστηρχθην π γαστρς, κ κοιλας μητρς μου σ μου ε σκεπαστς· ν σο μνησς μου διαπαντς. σε τρας γενθην τος πολλος, κα σ βοηθς κραταις. πληρωθτω τ στμα μου ανσεως, πως μνσω τν δξαν σου, λην τν μραν τν μεγαλοπρπειν σου. μ πορρψς με ες καιρν γρως, ν τ κλεπειν τν σχν μου μ γκαταλπς με. τι επαν ο χθρο μου μο κα ο φυλσσοντες τν ψυχν μου βουλεσαντο π τ ατ λγοντες· Θες γκατλιπεν ατν· καταδιξατε κα καταλβετε ατν, τι οκ στιν ρυμενος. Θες μου, μ μακρνς π μο· Θες μου, ες τν βοθειν μου πρσχες. ασχυνθτωσαν κα κλιπτωσαν ο νδιαβλλοντες τν ψυχν μου, περιβαλλσθωσαν ασχνην κα ντροπν ο ζητοντες τ κακ μοι. γ δ διαπαντς λπι π σ κα προσθσω π πσαν τν ανεσν σου. τ στμα μου ξαγγελε τν δικαιοσνην σου, λην τν μραν τν σωτηραν σου, τι οκ γνων γραμματεας. εσελεσομαι ν δυναστε Κυρου· Κριε, μνησθσομαι τς δικαιοσνης σο μνου. Θες, δδαξς με κ νετητς μου, κα μχρι το νν παγγελ τ θαυμσι σου. κα ως γρως κα πρεσβεου, Θες, μ γκαταλπς με, ως ν παγγελ τν βραχον σου τ γενε πσ τ περχομν, τν δυναστεαν σου κα τν δικαιοσνην σου. Θες, ως ψστων ποησας μεγαλεα· Θες, τς μοις σοι; |
| πτκις τς μρας νεσ σε π τ κρματα τς δικαιοσνης σου. ερνη πολλ τος γαπσι τν νμον σου, κα οκ στιν ατος σκνδαλον. προσεδκων τ σωτριν σου, Κριε, κα τς ντολς σου γπησα. φλαξεν ψυχ μου τ μαρτρι σου κα γπησεν ατ σφδρα. φλαξα τς ντολς σου κα τ μαρτρι σου, τι πσαι α δο μου ναντον σου, Κριε. – Εγγιστω δησς μου νπιν σου, Κριε· κατ τ λγιν σου συντισν με. εσλθοι τ ξωμ μου νπιν σου, Κριε· κατ τ λγιν σου σα με. ξερεξαιντο τ χελη μου μνον, ταν διδξς με τ δικαιματ σου. φθγξαιτο γλσσ μου τ λγι σου, τι πσαι α ντολα σου δικαιοσνη. γενσθω χερ σου το σσα με, τι τς ντολς σου ρετισμην. πεπθησα τ σωτριν σου, Κριε, κα νμος σου μελτη μο στι. ζσεται ψυχ μου κα ανσει σε, κα τ κρματ σου βοηθσει μοι. πλανθην ς πρβατον πολωλς· ζτησον τν δολν σου, τι τς ντολς σου οκ πελαθμην. Δξα... κα νν... λληλοα ΚΑΘΙΣΜΑ ΔΕΚΑΤΟΝ ΟΓΔΟΟΝ ΨΑΛΜΟΣ 119ος Πρς Κριον ν τ θλβεσθα με κκραξα, κα εσκουσ μου. Κριε, ρσαι τν ψυχν μου π χειλων δκων κα π γλσσης δολας. τ δοθεη σοι κα τ προστεθεη σοι πρς γλσσαν δολαν; τ βλη το δυνατο κονημνα, σν τος νθραξι τος ρημικος. ομοι! τι παροικα μου μακρνθη, κατεσκνωσα μετ τν σκηνωμτων Κηδρ. πολλ παρκησεν ψυχ μου. μετ τν μισοντων τν ερνην μην ερηνικς· ταν λλουν ατος, πολμουν με δωρεν. ΨΑΛΜΟΣ 120ος ρα τος φθαλμος μου ες τ ρη, θεν ξει βοθει μου. βοθει μου παρ Κυρου το ποισαντος τν ορανν κα τν γν. μ δης ες σλον τν πδα σου, μηδ νυστξ φυλσσων σε. δο ο νυστξει οδ πνσει φυλσσων τν Ισραλ. Κριος φυλξει σε, Κριος σκπη σοι π χερα δεξιν σου· μρας λιος ο συγκασει σε, οδ σελνη τν νκτα. Κριος φυλξει σε π παντς κακο, φυλξει τν ψυχν σου Κριος. Κριος φυλξει τν εσοδν σου κα τν ξοδν σου π το νν κα ως το ανος. ΨΑΛΜΟΣ 121ος Ερνθην π τος ερηκσι μοι· ες οκον Κυρου πορευσμεθα. |
| • πστρεψον τ πρσωπν σου π τν μαρτιν μου κα πσας τς νομας μου ξλειψον • καρδαν καθαρν κτσον ν μο Θες κα πνεμα εθς γκανισον ν τος γκτοις μου • μ πορρψς με π το προσπου σου κα τ πνεμα σου τ γιον μ ντανλς π μο • πδος μοι τν γαλλασιν το σωτηρου σου κα πνεματι γεμονικ στριξν με • διδξω νμους τς δος σου κα σεβες π σ πιστρψουσι • σα με ξ αμτων Θες, Θες τς σωτηρας μου γαλλισεται γλσσ μου τν δικαιοσνην σου • Κριε τ χελη μου νοξεις κα τ στμα μου ναγγελε τν ανεσν σου • τι ε θλησας θυσαν δωκα ν λοκαυτματα οκ εδοκσεις • θυσα τ Θε πνεμα συντετριμμνον καρδαν συντετριμμνην κα τεταπεινωμνην Θες οκ ξουδενσει • γθυνον Κριε ν τ εδοκ σου τν Σιν κα οκοδομηθτω τ τεχη ερουσαλμ • ττε εδοκσεις θυσαν δικαιοσνης ναφορν κα λοκαυτματα, ττε νοσουσιν π τ θυσιαστριν σου μσχους Ψαλμς 69 • Θες, ες τν βοθειν μου πρσχες, Κριε, ες τ βοηθσα μοι σπεσον. Ασχυνθτωσαν κα ντραπτωσαν ο ζητοντες τν ψυχν μου. • ποστραφτωσαν ες τ πσω κα καταισχυνθτωσαν ο βουλμενο μοι κακ. • ποστραφτωσαν παραυτκα ασχυνμενοι ο λγοντς μοι· εγε, εγε. • γαλλισθωσαν κα εφρανθτωσαν π σο πντες ο ζητοντς σε, Θες. • Κα λεγτωσαν δι παντς, μεγαλυνθτω Κριος, ο γαπντες τ σωτριν σου. • γ δ πτωχς εμι κα πνης, Θες, βοθησν μοι. • Βοηθς μου κα στης μου ε σ, Κριε, μ χρονσς. Ψαλμς 142 • Κριε εσκουσον τς προσευχς μου ντισαι τν δησν μου ν τ ληθε σου, ισκουσν μου ν τ δικαιοσν σου • κα μ εσλθς ες κρσιν μετ το δολου σου τι ο δικαιωθσεται νπιν σου πς ζν • τι κατεδωξεν χθρς τν ψυχν μου, ταπενωσεν ες γν τν ζων μου κθισ με ν σκοτεινος ς νεκρος ανος • κα κηδασεν π μ τ πνεμ μου ν μο ταρχθη καρδα μου • μνσθην μερν ρχαων μελτησα ν πσι τος ργοις σου ν ποιμασι τν χειρν σου μελτων • διεπτασα πρς σ τς χερς μου ψυχ μου ς γ νυδρς σοι διψαλμα |
| απστρεψον τ πρσωπν σου απ τν αμαρτιν μου κα πσας τς ανομας μου εξλειψον καρδαν καθαρν κτσον εν εμο ο Θες κα πνεμα ευθς εγκανισον εν τος εγκτοις μου μ απορρψης με απ το προσπου σου κα τ πνεμα τ γιν σου μ αντανλης απ» εμο απδος μοι τν αγαλλασιν το σωτηρου σου κα πνεματι ηγεμονικ στρισν με διδξω ανμους τς οδος σου κα ασεβες επ σ επιστρψουσιν ρσα με εξ αιμτων ο Θες ο Θες τς σωτηρας μου αγαλλισεται η γλσσ μου τν δικαιοσνην σου κριε τ χελη μου ανοξεις κα τ στμα μου αναγγελε τν ανεσν σου τι ει ηθλησας θυσαν δωκα ν ολοκαυτματα ουκ ευδοκσεις θυσα τ Θε πνεμα συντετριμμνον καρδαν συντετριμμνην κα τεταπεινωμνην ο Θες ουκ εξουθενσει αγθυνον κριε εν τ ευδοκα σου τν Σιων κα οικοδομηθτω τ τεχη Ιερουσαλημ ττε ευδοκσεις θυσαν δικαιοσνης αναφορν κα ολοκαυτματα ττε ανοσουσιν επ τ θυσιαστριν σου μσχους Ψαλμς 69 Ο Θες, εις την βοθειν μου πρσχες, Κριε, εις το βοηθσαι μοι σπεσον. Αισχυνθτωσαν και εντραπτωσαν οι ζητοντες την ψυχν μου. Αποστραφτωσαν εις τα οπσω και καταισχυνθτωσαν οι βουλμενο μοι κακ. Αποστραφτωσαν παραυτκα αισχυνμενοι οι λγοντς μοι, εγε, εγε. Αγαλλισθωσαν και ευφρανθτωσαν επ σο πντες οι ζητοντς σε, ο Θες. Και λεγτωσαν δια παντς, μεγαλυνθτω Κριος, οι αγαπντες το σωτριν σου. Εγ δε πτωχς ειμ και πνης, ο Θες, βοθησν μοι. Βοηθς μου και ρστης μου ει συ, Κριε, μη χρονσης. Ψαλμς 142 Κριε εισκουσον τς προσευχς μου εντισαι τν δησν μου εν τ αληθεα σου επκουσν μου εν τ δικαιοσνη σου κα μ εισλθης εις κρσιν μετ το δολου σου τι ου δικαιωθσεται ενπιν σου πς ζν τι κατεδωξεν ο εχθρς τν ψυχν μου εταπενωσεν εις γν τν ζων μου εκθισν με εν σκοτεινος ως νεκρος αινος κα ηκηδασεν επ» εμ τ πνεμ μου εν εμο εταρχθη η καρδα μου εμνσθην ημερν αρχαων κα εμελτησα εν πσι τος ργοις σου εν ποιμασιν τν χειρν σου εμελτων διεπτασα τς χερς μου πρς σ η ψυχ μου ως γ νυδρς σοι διψαλμα |
| οκτρμων κα λεμων Κριος, μακρθυμος κα πολυλεος. χρηστς Κριος τος σμπασι, κα ο οκτιρμο ατο π πντα τ ργα ατο. ξομολογησσθωσν σοι, Κριε, πντα τ ργα σου, κα ο σιο σου ελογηστωσν σε. δξαν τς βασιλεας σου ροσι κα τν δυναστεαν σου λαλσουσι το γνωρσαι τος υος τν νθρπων τν δυναστεαν σου κα τν δξαν τς μεγαλοπρεπεας τς βασιλεας σου. βασιλεα σου βασιλεα πντων τν ανων, κα δεσποτεα σου ν πσ γενε κα γενε. α πιστς Κριος ν πσι τος λγοις ατο κα σιος ν πσι τος ργοις ατο. ποστηρζει Κριος πντας τος καταππτοντας κα νορθο πντας τος κατερραγμνους. ο φθαλμο πντων ες σ λπζουσι, κα σ δδως τν τροφν ατν ν εκαιρ. νογεις σ τς χερς σου κα μπιπλς πν ζον εδοκας. δκαιος Κριος ν πσαις τας δος ατο κα σιος ν πσι τος ργοις ατο. γγς Κριος πσι τος πικαλουμνοις ατν, πσι τος πικαλουμνοις ατν ν ληθε. θλημα τν φοβουμνων ατν ποισει κα τς δεσεως ατν εσακοσεται κα σσει ατος. φυλσσει Κριος πντας τος γαπντας ατν κα πντας τος μαρτωλος ξολοθρεσει. ανεσιν Κυρου λαλσει τ στμα μου· κα ελογετω πσα σρξ τ νομα τ γιον ατο ες τν ανα κα ες τν ανα το ανος. Δξα... κα νν... λληλοα ΨΑΛΜΟΣ 145ος Ανει, ψυχ μου, τν Κριον· ανσω Κριον ν τ ζω μου, ψαλ τ Θε μου ως πρχω. μ πεποθατε π ρχοντας, π υος νθρπων, ος οκ στι σωτηρα. ξελεσεται τ πνεμα ατο. κα πιστρψει ες τν γν ατο· ν κεν τ μρ πολονται πντες ο διαλογισμο ατο. μακριος ο Θες Ιακβ βοηθς ατο, λπς ατο π Κριον τν Θεν ατο τν ποισαντα τν ορανν κα τν γν, τν θλασσαν κα πντα τ ν ατος· τν φυλσσοντα λθειαν ες τν ανα, ποιοντα κρμα τος δικουμνοις, διδντα τροφν τος πεινσι. Κριος λει πεπεδημνους, Κριος σοφο τυφλος, Κριος νορθο κατερραγμνους, Κριος γαπ δικαους, Κριος φυλσσει τος προσηλτους· ρφανν κα χραν ναλψεται κα δν μαρτωλν φανιε. |
| φων μου πρς Κριον κκραξα, κα πκουσ μου ξ ρους γου ατο. (διψαλμα). γ κοιμθην κα πνωσα· ξηγρθην, τι Κριος ντιλψετα μου. ο φοβηθσομαι π μυριδων λαο τν κκλ συνεπιτιθεμνων μοι. νστα, Κριε, σσν με, Θες μου, τι σ πταξας πντας τος χθρανοντς μοι ματαως, δντας μαρτωλν συντριψας. το Κυρου σωτηρα, κα π τν λαν σου ελογα σου. Δξα... κα νν... λληλοα ΨΑΛΜΟΣ 4ος ν τ πικαλεσθα με εσκουσς μου, Θες τς δικαιοσνης μου· ν θλψει πλτυνς με. οκτερησν με κα εσκουσον τς προσευχς μου. υο νθρπων, ως πτε βαρυκρδιοι; νατ γαπτε ματαιτητα κα ζητετε ψεδος; (διψαλμα). κα γντε τι θαυμστωσε Κριος τν σιον ατο· Κριος εσακοσετα μου ν τ κεκραγναι με πρς ατν. ργζεσθε, κα μ μαρτνετε· λγετε ν τας καρδαις μν, π τας κοταις μν κατανγητε. (διψαλμα). θσατε θυσαν δικαιοσνης κα λπσατε π Κριον. πολλο λγουσι· τς δεξει μν τ γαθ; Εσημειθη φ μς τ φς το προσπου σου, Κριε. δωκας εφροσνην ες τν καρδαν μου· π καρπο στου, ονου κα λαου ατν πληθνθησαν. ν ερν π τ ατ κοιμηθσομαι κα πνσω, τι σ, Κριε, κατ μνας π λπδι κατκισς με. ΨΑΛΜΟΣ 5ος Τ ματ μου ντισαι Κριε σνες τς κραυγς μου πρσχες τ φων τς δεσες μου βασιλες μου κα Θες μου τι πρς σ προσεξομαι Κριε τ πρω εσακοσ τς φωνς μου, τ πρω παραστσομα σοι κα πψομαι τι οχ Θες θλων νομαν σ ε οδ παροικσει σοι πονηρευμενος ο διαμενοσιν παρνομοι κατναντι τν φθαλμν σου, μσησας πντας τος ργαζομνους τν νομαν πολες πντας τος λαλοντας τ ψεδος, νδρα αμτων κα δλιον βδελσσεται Κριος γ δ ν τ πλθει το λους σου εσελεσομαι ες τν οκν σου, προσκυνσω πρς ναν γιν σου ν φβ σου Κριε δγησν με ν τ δικαιοσν σου, νεκα τν χθρν μου κατεθυνον νπιν μου τν δν σου τι οκ στιν ν τ στματι ατν λθεια καρδα ατν ματαα τφος νεγμνος λρυγξ ατν τας γλσσαις ατν δολιοσαν |
| Κριος ποιμανει με κα οδν με στερσει. Ες τπον χλης, κε με κατεσκνωσεν· π δατος ναπασεως ξθρεψ με, τν ψυχν μου πστρεψεν. δγησ με π τρβους δικαιοσνης, νεκεν το νματος ατο. ν γρ κα πορευθ ν μσ σκις θαντου, ο φοβηθσομαι κακ, τι σ μετ μο ε· βδος σου κα βακτηρα σου ατα με παρεκλεσαν. τομασας νπιν μου τρπεζαν ξεναντας τν θλιβντων με· λπανας ν λα τν κεφαλν μου, κα τ ποτριν σου μεθσκον με σε κρτιστον. Κα τ λες σου καταδιξει με πσας τς μρας τς ζως μου, κα τ κατοικεν με ν οκ Κυρου ες μακρτητα μερν. Ψαλμς κς´ (26) Κριος φωτισμς μου, κα σωτρ μου· τνα φοβηθσομαι; Κριος περασπιστς τς ζως μου· π τνος διελισω; ν τ γγζειν π μ κακοντας, το φαγεν τς σρκας μου. Ο θλβοντς με κα ο χθρο μου, ατο σθνησαν κα πεσαν· ν παρατξηται π μ παρεμβολ, ο φοβηθσεται καρδα μου· ν παναστ π μ πλεμος, ν τατ γ λπζω. Μαν τησμην παρ Κυρου, τατην κζητσω· το κατοικεν με ν οκ Κυρου πσας τς μρας τς ζως μου, το θεωρεν με τν τερπντητα το Κυρου, κα πισκπτεσθαι τν ναν τν γιον ατο. τι κρυψ με ν σκην ατο ν μρ κακν μου· σκπασ με ν ποκρφ τς σκηνς ατο, ν πτρ ψωσ με. Κα νν δο ψωσε τν κεφαλν σου π χθρος μου· κκλωσα κα θυσα ν τ σκην ατο θυσαν ανσεως κα λαλαγμο· σω κα ψλω τ Κυρ· Εσκουσον, Κριε, τς φωνς μου, ς κκραξα· λησν με κα εσκουσν μου. Σο επεν καρδα μου· Κριον ζητσω. ξεζτησ σε τ πρσωπν μου· τ πρσωπν σου, Κριε, ζητσω. Μ ποστρψς τ πρσωπν σου π μο, κα μ κκλνς ν ργ π το δολου σου. Βοηθς μου γενο, μ ποσκορακσς με, κα μ γκαταλπς με, Θες, σωτρ μου. τι πατρ μου κα μτηρ μου γκατλιπν με, δ Κριος προσελβετ με. Νομοθτησν με, Κριε, ν τ δ σου, κα δγησν με, ν τρβ εθε, νεκα τν χθρν μου. Μ παραδς με ες ψυχς θλιβντων με, τι πανστησν μοι μρτυρες δικοι κα ψεσατο δικα αυτ. Πιστεω το δεν τ γαθ Κυρου ν γ ζντων. πμεινον τν Κριον, νδρζου, κα κραταιοσθω καρδα σου, κα πμεινον τν Κριον. Ψαλμς ξζ´ (67) |
| • γ δ π τ Κυρ λπισα, γαλλισομαι κα εφρανθσομαι π τ λει σου. • τι πεδες π τν ταπενωσν μου, σωσας κ τν ναγκν τν ψυχν μου. • Κα ο συνκλεισς με ες χερας χθρν, στησας ν ερυχρ τος πδας μου. • λησν με, Κριε, τι θλβομαι, ταρχθη ν θυμ φθαλμς μου, ψυχ μου, κα γαστρ μου. • τι ξλιπεν ν δν ζω μου, κα τ τη μου ν στεναγμος. • σθνησεν ν πτωχε σχς μου, κα τ στ μου ταρχθησαν. • Παρ πντας τος χθρος μου γενθην νειδος, κα τος γετοσ μου σφδρα, κα φβος τος γνωστος μου. • Ο θεωροντες με ξω φυγον π μο, πελσθην σε νεκρς π καρδας. • γενθην σε σκεος πολωλς, τι κουσα ψγον πολλν παροικοντων κυκλθεν. • ν τ πισυναχθναι ατος μα π μ, το λαβεν τν ψυχν μου βουλεσαντο. • γ δ π σο, Κριε, λπισα, επα· Σ ε Θες μου ν τας χερσ σου ο κλρο μου. • σα με κ χειρς χθρν μου, κα κ τν καταδιωκντων με. • πφανον τ πρσωπν σου π τν δολν σου, σσν με ν τ λει σου Κριε, μ καταισχυνθεην, τι πεκαλεσμην σε. • Ασχυνθεησαν σεβες, κα καταχθεησαν ες δου. • λαλα γενηθτω τ χελη τ δλια, τ λαλοντα κατ το δικαου νομαν, ν περηφαν κα ξουδενσει. • ς πολ τ πλθος τς χρησττητς σου, Κριε, ς κρυψας τος φοβουμνοις σε. • ξειργσω τος λπζουσιν π σ ναντον τν υν τν νθρπων. • Κατακρψεις ατος ν ποκρφ το προσπου σου, π ταραχς νθρπων. • Σκεπσεις ατος ν σκην π ντιλογας γλωσσν. • Ελογητς Κριος, τι θαυμστωσε τ λεος ατο ν πλει περιοχς. • γ δ επα ν τ κστσει μου· πρριμμαι π προσπου τν φθαλμν σου. • Δι τοτο εσκουσας τς φωνς τς δεσες μου, ν τ κεκραγναι με πρς σ. • γαπσατε τν Κριον πντες ο σιοι ατο τι ληθεας κζητε Κριος, • κα νταποδδωσι τος περισσς ποιοσιν περηφαναν. • νδρζεσθε, κα κραταιοσθω καρδα μν, πντες ο λπζοντες π Κριον. ΨΑΛΜΟΣ 90 • κατοικν ν βοηθε το ψστου, ν σκπ το Θεο το ορανο αλισθσεται. |
|
|
