| 3) Он совершенно чист от всякого возможного личного греха (παρπτωμα, παρβασις, παρακο); 4) уничижительное состояние добровольно воспринято Им для спасения человеческого рода; 5) Он, всецело восприняв человеческую природу, воспринял и человеческую природную волю; 6) два естества соединились неслитно, неизменно, нераздельно и неразлучно в ипостаси Бога-Слова; 7) воскресшая плоть Спасителя является нетленной и бессмертной. После их рассмотрения в контексте Предания Церкви мы можем твердо свидетельствовать, что для всех этих догматических утверждений есть достаточные основания в Божественном Откровении и святоотеческом наследии Православной Церкви, чтобы не подвергать их какому-либо сомнению. 3. Раскрыть святоотеческую методологию в рассмотрении данной темы. Святоотеческий подход в раскрытии учения о человеческой природе Спасителя заключался в осмысление тех свойств и качеств Его плоти, о которых имеются конкретные свидетельства в Божественном Откровении и о которых мы в состоянии выносить словесные суждения. О чем умалчивает Священное Писание, о том старались умалчивать и святые Отцы. Конечно, в личном отношении, они имели целостное общение со Христом и познавали Его целостно, но когда они облекали свой опыт Богообщения в слова и, в частности, говорили о человеческом естестве Спасителя, то описывали только конкретные качества Его человеческой природы, о которых свидетельствует Священное Писание, и на этом основании опровергли заблуждения еретиков. Ибо человеческому рассмотрению доступны лишь некоторые проявления и качественные состояния человеческой природы Спасителя, и вполне достаточно, если мы постараемся понять и правильно рассуждать о них на основании соборных определений Православной Церкви и учения святых Отцов. 4. Рассмотреть духовно-практическую сторону учения и сделать соответствующие выводы. Главный вывод в том, что совершенный человек – это не абстракция. Церковь не только имеет конкретное представление о совершенном человеке, но и указывает всем вопрошающим и ищущим на реальные примеры воплощения этого совершенства. |
| Для обозначения наследственной греховности человеческого естества греческие Отцы использовали разные слова и образные выражения, но наиболее употребляемым был библейский термин «μαρτα» в смысле расположения человека ко греху или греховности. В определенном контексте термин «μαρτα» четко соответствовал понятию «первородный грех» 81 . Синонимом «μαρτα» является слово «μρτημα» – «эти две формы обычно используются как взаимозаменяемые, хотя μαρτα выделяет грех в абстрактном смысле, а μρτημα – индивидуальный акт» 82 . Для указания на личный грех чаще употреблялись слова «παρπτωμα» – прегрешение, «παρβασις» – преступление, «παραρκο» – непослушание. Употреблялось для этого и слово «μαρτα» в соответствующем контексте, позволяющем избегать смешения понятий, возможного в русском языке, если все эти слова перевести как «грех». Примеров такого терминологического употребления достаточно много уже в Посланиях ап. Павла. Известный русский библеист Н.Н. Глубоковский , анализируя эти термины в контексте их новозаветного употребления, подвел такой итог: «μαρτα встречается 174 раза в Н. З. и 71 у св. Павла, παρπτωμα – 21 и 16, παρβασις – 5 раз у Апостола языков и дважды в Послании к Евреям, παρπτωμα означает правонарушение вообще, а παρβασις преступление определенной заповеди в специальном акте воли, между тем μαρτα указывает греховную силу или греховность» 83 . Подобным образом эти термины использовались и греческими Отцами. Например, блаж. Диадох Фотики йский употреблял эти термины так: «Через преступление Адама (τς παραβσεως το Αδμ) загрязнились не только черты существа души, но и тело наше подпало тлению... возрождаемся же чрез воду действием Святого и Животворящего Духа. Потому мы тотчас очищаемся душою и телом, если кто с полным расположением приступит к Богу, когда Святой Дух поселяется в нас, а грех (μαρτα) изгоняется Им» 84 . Пр. Максим Исповедник писал: «через преступление (δι τν παρβασιν) [Адама] вошел в естество человеческое грех ( μαρτα), α через грех (δι τν μαρταν) – страстность по рождению (τ παθητν κατ τν γννησιν)» 85 . |
| Αρχεο Пн Δλωση της Ιερς Συνδου της Ορθοδξου Εκκλησας της Ρωσας για την παρνομη εισπδηση του Πατριαρχεου Κωνσταντινουπλεως στο κανονικ δαφος της Ορθοδξου Εκκλησας της Ρωσας 14 Σεπτεμβρου 2018 τος 18:10 Η δλωση υιοθετθηκε απ την κτακτη συνεδρα της Ιερς Συνδου της Ορθοδξου Εκκλησας της Ρωσας στις 14 Σεπτεμβρου 2018 (Πρακτικ 69). Με βαθι λπη και θλψη η Ιερ Σνοδος της Ορθοδξου Εκκλησας της Ρωσας πληροφορθηκε το ανακοινωθν της Ιερς Συνδου της Ορθοδξου Εκκλησας Κωνσταντινουπλεως για τον εξονομασμ των «εξρχων» αυτς στο Κεβο. Αυτ η απφαση ελφθη χωρς τη συνεννηση με τον Προκαθμενο της Ορθοδξου Εκκλησας της Ρωσας και τον Μακαριτατο Μητροπολτη Κιβου και πσης Ουκρανας Ονοφριο, τον μνο κανονικ αρχηγ της Ορθοδξου Εκκλησας στην Ουκρανα. Αποτελε ωμ παρβαση του εκκλησιαστικο δικαου, εισπδηση μιας Τοπικς Εκκλησας στο χρο μιας λλης. Επιπλον, το Πατριαρχεο Κωνσταντινουπλεως εμφανζει τον εξονομασμ των «εξρχων» ως στδιο στην εφαρμογ του σχεδου εκχωρσεως «αυτοκεφαλας» στην Ουκρανα, το οποο, κατ τις δηλσεις αυτο, εναι ανεπστρεπτο και θα ολοκληρωθε πλρως. Στην προσπθεια να θεμελισουν τις αξισεις του Πατριαρχιου Κωνσταντινουπλεως για την ανανωση της δικαιοδοσας επ της Ιερς Μητροπλεως Κιβου, αντιπρσωποι του Φαναρου δηλνουν τι η Μητρπολη του Κιβου δθεν δεν παραχωρθηκε ποτ στη διακαιοδοσα του Πατριαρχεου Μσχας. Παρμοιοι ισχυρισμο δεν ανταποκρνονται στην πραγματικτητα και ρχονται σε πλρη αντθεση με τα ιστορικ στοιχεα. Η πρτη δρα της Ορθοδξου Εκκλησας της Ρωσας, η Ιερ Μητρπολη Κιβου, επ αινες αποτελοσε να ενιαο σνολο μαζ της, παρ τις πολιτικς και ιστορικς συμφορς, που ενοτε διαιροσαν την εντητα της Ρωσικς Εκκλησας. Το Πατριαρχεο Κωνσταντινουπλεως, υπ δικαιοδοσα του οποου εξαρχς υπαγταν η Ορθδοξη Εκκλησα της Ρωσας, μχρι το μισυ του 15 αινα με συνπεια υπερασπιζταν την εντητα αυτς, κτι το οποο αργτερα εχε απχηση και στον ττλο Μητροπολιτν Κιβου «πσης Ρωσσας». Και ακμη μετ την εκ των πραγμτων μεταφορ της δρας Πρωθιερρχη απ το Κεβο στο Βλαδμηρο και ν συνεχε στη Μσχα, οι Μητροπολτες πσης Ρωσας εξακολουθοσαν να τιτλοφορονται Κιβου. |
| Να αποδεχθε Ο ισττοπος χρησιμοποιε cookie για να σας δεξει τις πιο ενημερωμνες πληροφορες. Συνεχζοντας να χρησιμοποιετε τον ισττοπο, συναινετε στη χρση των Μεταδεδομνων και των cookie σας. Διαχεριση cookie Με την υποστριξη δημοτικο συμβολου και αστυνομας κατελφθη στην περιφρεια Χμελντσκι της Ουκρανας ο ιερς νας της Αγας Σκπης στο χωρι Ζαγκοντσ Οι οπαδο της «Ορθοδξου Εκκλησας της Ουκρανας» με τη συμμετοχ του δημοτικο συμβολου του δμου Χμελντσκι Αλεξνδρου Τσερνιγβιτς διρρηξαν στις 28 Μαρτου 2024 τις κλειδαρις και των δο εισδων του ιερο ναο της Αγας Σκπης της Παναγας, που ανκει στην Ουκρανικ Ορθδοξη Εκκλησα στο χωρι Ζαγκοντσ (δμος Χμελντσκι στην περιφρεια Χμελντσκι της Ουκρανας) και κατλαβαν το χρο. Η αρπαγ συνβη με την αστυνομα να αδρανε. Αυτ μεταδδει η νωση Ορθοδξων Δημοσιογρφων επικαλομενη το Γραφεο Τπου της εκκλησιαστικς επαρχας Χμελντσκι. Οι θρησκευμενοι ανρτησαν βντεο απ το σημεο των γεγοντων, που διακρνεται ο δημοτικς σμβουλος να αρπζει μια τσντα απ τα χρια γυνακας, αρπζει επσης το κινητ της και το ρχνει στο δαφος. «Η αστυνομα αδρανοσε απολτως. νας εκ των αστυνομικν βλποντας τα τεκταινμενα, ανφερε τι δεν εδε τποτε», διηγθηκε το θμα. Επσης, στο βντεο ακογεται η φων ενς ντρα, ο οποος απαγορεει να γυριστε σε βντεο το πς οι επιδρομες διαρρηγνουν τις κλειδαρις. Στην επαρχα τονζουν τι η αρπαγ του ναο απ τους οπαδος της «Ορθοδξου Εκκλησας της Ουκρανας» εναι παρνομη. «Οι μνιμοι ενορτες της θρησκευτικς κοιντητας της Αγας Σκπης δεν λλαξαν την υπαγωγ τους ως προς τα οργανωτικ και κανονικ θματα, αλλ τουναντον με τη θλησ τους παραμνουν στην Ουκρανικ Ορθδοξη Εκκλησα με δρα το Κεβο, συμφνως προς την απ 14 ης Οκτωβρου 2023 απφαση της κοινς ενοριακς συνλευσης». Επισημανεται τι η επανακαταχρηση του καταστατικο της ενορας και η αλλαγ του επικεφαλς της ενορας της Αγας Σκπης της Παναγας πραγματοποιθηκαν κατ παρβαση του Συντγματος και της νομοθεσας της Ουκρανας. πως πληροφορον στην επαρχα ο νας μχρι σμερα υπγεται στην Ουκρανικ Ορθδοξη Εκκλησα βσει του πιστοποιητικο ιδιοκτησας του. Ο λειτουργικς και ενοριακς βος της θρησκευτικς κοιντητας της Αγας Σκπης της Παναγας θα συνεχιστε, τνισαν στο Γραφεο Τπου της επαρχας, υποδεικνοντας τι «ο εφημριος και οι μνιμοι ενορτες ελπζουν τι θα αποκαταστσουν τα συνταγματικ δικαιματ τους στην ελευθερα του θρησκεεσθαι και την πραγματικ ισχ του κρτους δικαου στο μλλον». Εκτπωση Μοιραστεiτε: Page is available in the following languages Διαδραστικ επικοινωνα |
| – Γροντα, ταν μα αδελφ εναι καινοργια σε να διακνημα και βρσκη μα ορισμνη τξη, εναι σωστ να κνη αλλαγς; – χι, να μην κνη εξ αρχς αλλαγς, ακμη και αν εναι μνη της. Το καναν αυτ νες Αδελφτητες που πγαν σε παλι Μοναστρια· δεν σεβσθηκαν την περα των παλιν. ταν πη κανες τσι και κνη δικ του προγρμματα και καταργ τα παλι Τυπικ, την τξη δηλαδ που υπρχε παλι, εκενα τα δοκιμασμνα που βοηθοσαν στην καλογερικ, χι μνο δεν χει παρδοση, αλλ δεν χει και σεβασμ στην παρδοση. Αργτερα μως θα καταλβουν πσο χρσιμα ταν λα αυτ που λλαξαν. Αυτο που τα εχαν βλει αυτ, κτι ξεραν. ,τι υπρχει απ παλι στον Μοναχισμ εναι ζυγισμνο· εναι απ περα. Βλπεις, και σε μα τχνη πρπει να σβεται κανες τους καννες της. Απ μαραγκς που μουν, ξρω τι να τραπζι κανονικ χει ογδντα πντους ψος, το σκαλοπτι εκοσι επτ πντους πλτος. Εναι δοκιμασμνα, κανονισμνα λα αυτ, και πρπει να τα ασπασθ ο μαθητς· δεν του χρειζεται εξγηση. χουν βγ απ την περα και χρειζεται εμπιστοσνη στον τεχντη και σεβασμς στην περα του. ποιος δεν σβεται τους καννες της τχνης δεν θα κνη σωστ δουλει· θα κνη το τραπζι κοντ θα το κνη ψηλ κ.λπ. λλαξα πολλ Καλβια· εμαι… καυσοκαλυβτης! σες φορς κανα αλλαγς στις πρτες, στα καρφι, στο τλος κατληξα τι λα εχαν μπ με σκψη. Γι’ αυτ τρα, στην αρχ, και να δυσκολεωμαι, δεν κνω καμμι αλλαγ. Δεν βγζω οτε να καρφ απ τους τοχους. Αν εγ ο πειρος τα ξεκαρφσω, θα τα ξανακαρφσω στην θση που τα βρκα και θα χαλσω τους σοβδες, γιατ στερα απ δοκιμ τα κρφωσε ο λλος Πατρας. Για να χη λ.χ. να καρφ εκε στον τοχο, χρειζεται να κρεμσης μα φανλλα, να ρσο. Σε να Κελλ που εχα πει 174 , σε κθε γωνα εχε και απ να μπαστονι χοντρ και γυριστ. Τα παιρνα και τα δινα στον κσμο. Μετ κατλαβα τι τα εχε ο προηγομενος Πατρας, γιατ υπρχαν πολλ φδια εκε, για να μην τρχη και ψχνη. Το πιο σπουδαο εναι να κραττε αυτ που εναι δοκιμασμνα. Διαφορετικ, φεγει η παρδοση και μνει η παρβαση. Τ θα πη παρδοση, τ θα πη παρβαση! Πσο διαφρει το να απ το λλο! Την παρβαση να την κνουμε παρδοση; Σμερα μερικ Μοναστρια κνουν ,τι τους βολεει και το θεωρον τι εναι παραδοσιακ, και αντ να εναι παραδοσιακ γνονται… παραβασιακ. Πς θα ρθη μετ η δικριση η πνευματικ, αν δεν υπρχη η πνευματικ ευαισθησα; Βλπετε, στον Μοναχισμ χρειζεται λλη γραμμ· οτε η στρατιωτικ οτε η «κινησιακ»οτε η συνεταιριστικ, αλλ η μοναχικ, η δοκιμασμνη, η οποα χει τον χαρακτρα της πατερικς γραμμς. Μπορε να λγεται καμμι φορ «πατερικ γραμμ»κα η λλη ψευτοθεωρητικ μοναχικ γραμμ, η οποα μως δεν χει καμμι εσωτερικ σχση με τον Μοναχισμ και τους Πατρες, αλλ την λνε τσι, απλς γιατ διβασαν τους Πατρες. |
| 618 f.222b: περ τ π’ ατδν, ν ατδς θεθεν ρχειν πετγη, παρ φσιν κον νοτως κεκνηται, – rfj πρδς νωσιν τν διηρημνων δοθεση ατφ φυσικ δυνμει κατ τν γνεσιν ες τν τν νωμνων μλλον διαρεσιν παραχρησμενος.. 619 f.238b: μετ τν νοτων κτενν τιμος συμπαρενλησις; cf. f. 129ä το θεδς εναι χριτι τδ γενσθαι καθ’ αΓρεσιν προτιμσας. Migne, s. gr. t. 90, с. 277: νος γεωθες. 621 f. 138ä νφος – στι τφ γεμονικφ τς ψυχς πισκοτον τδ σαρκικδν πθος, και προκλυμμ στιν κατ’ ασθησιν απτη. κτλ. 622 f.241ä γυμνς ν δ πρτος νθρωπος, οχ ς σαρκος και σματος, λλ’ ς τν παχυτραν τν σρκα ποιοσαν κα θνητν και νττυπον κρ& σιν οκ χων. 623 f. 134а· Επειδ νθρωπος λθην Θεο πμπαν πεποητο, τς γνμης ξιον κατ θεαν ψφον δρψατο καρπν, ο μνον το σματος τν φθορν κα τν θνατον , αλλ κα τς κτς κα περ ατν λικς ουσας τ στατον κα ανμαλον , ετε ττε ατν το θεο δι τν παρβασιν τφ μετρψ σματι συμμετακερσαντος, κα τν πρς τ λλοιοσθαι κα ατη, σπερ τφ σματι νθεμνου δναμιν , ετε ξ αρχς κατ πργνωσιν οΟτως ατν δημιουργσαντος δι τν προοραθεΓσαν παρβασιν στε τφ πσχειν κα κακοσθαι δι’ ατς, ες συνασθησιν αυτο κα το οικεου αξιματος λθεν… 624 f.24lä Οδν ειχεν 6 πρτος νθρωπος μεταξ θεο κα ατο προβεβλημνον πρς εδησιν, δχα παντς Επικαλμματος κα προβλματος, οα τς πρς τ αισθητ τν αισθσεων μπαθος συμπλοκς τυγχνων λεθερος. 626 f. 158b: Τν γρ σμβουλον παραδεξαμνην τν δφιν θεο πλον παραδεξμενος ασθησιν κα το πηγορευμνου ξλου, ф κα θνατον συνεναι προεδιδχθη τν καρπν ργουσαν. βρσεως παρχν ποιησμενος, πρσφορον τφ καρπφ τν ζων μετηλλξατο, ζντα τν θνατον αυτω κατ πντα τν χρνον το παρντος καιρο δημιουργσας. ΕΙ γρ φθορ γενσεως πρχει θνατος, ε δ τ δι’ πιρρος τροφν γινμενον φυσικς φθερεται σμα τ διαπνεμενον, ε ρα δι’ δν εναι τν ζων πστευσεν κμζοντα αυτφ τε κα μν τν θνατον A δμ συνετρησεν. |
| Αρχεο Κατ παρβαση της αποφσεως της Επιτροπς Ανθρωπνων Δικαιωμτων του ΟΗΕ οι πιστο στην πλη Ιβνο-Φρανκφσκ της Ουκρανας στερθηκαν τον να τους 8 Φεβρουαρου 2022 τος 15:57 Στην πλη Ιβνο-Φρανκφσκ της Δυτικς Ουκρανας μια κοιντητα εκδιχθηκε απ το χρο, που για περισστερο απ τριντα χρνια λειτουργοσε ο ιερς νας της Μεταμορφσεως του Χριστο της Ουκρανικς Ορθοδξου Εκκλησας. Στην ξωση της κοιντητα προχρησε στις 7 Φεβρουαρου 2022 το τμμα πλεως της κρατικς Υπηρεσας Εκτελσεων Ποινν στο Ιβνο-Φρανκφσκ. πως ανακονωσε το Ενημερωτικ-Μορφωτικ Τμμα της Ουκρανικς Ορθοδξου Εκκλησας, οι δημοτικς Αρχς της πλεως δη απ το 2016 προσπαθοσαν να αποσπσουν αυτ το κτριο. Το 2019 η Επιτροπ Ανθρωπνων Δικαιωμτων του ΟΗΕ υποχρωσε τις κρατικς Αρχς της Ουκρανας να μην προχωρσουν σε ξωση των πιστν της Ουκρανικς Ορθοδξου Εκκλησας απ τον χρο, που επ τρες δεκαετες εκκλησιζονταν στον να της Μεταμορφσεως του Χριστο. Ωστσο, το Δημαρχεο συνχισε να μηνει την κοιντητα της κανονικς Εκκλησας και παραχρησε το κτριο στη Διεθυνση Παιδεας της πλεως. Η ειδοποηση για την αναγκαστικ ξωση κοινοποιθηκε στην επαρχα του Ιβνο-Φρανκφσκ την Παρασκευ 4 Φεβρουαρου το απγευμα, εν η δια η ξωση ορστηκε να γνει το πρω της Δευτρας, στις 7 Φεβρουαρου. Ταυτοχρνως δεν ελφθη υπψη η ατηση για την αλλαγ της ημερομηνας εφαρμογς αυτς της αποφσεως εξαιτας της υπερβολικ σντομης προθεσμας, παρλο που η νομοθεσα προβλπει τη δυναττητα αναβολς της εξσεως για διστημα ως δκα ημερν. Οι πιστο της Ουκρανικς Ορθοδξου Εκκλησας αναγκσθηκαν επειγντως να απομακρνουν τα πντα απ τον να τους, που εκκλησιζονταν απ τις αρχς της δεκαετας του 1990. Η κοιντητα της Μεταμορφσεως του Σωτρα δεν διαθτει πλον χρο οτε για την τλεση ιερν ακολουθιν, αλλ οτε και για τη συνχιση του κοινωνικο της ργου. Παλαιτερα στο να της Μεταμορφσεως του Χριστο λειτουργοσαν συσστια και γινταν διανομ ρουχισμο και φαρμκων σε ενδεες. Календарь ← 23 Ιανουαρου 2024 τος © Patriarchia.ru , 2005 – 2024 Με την επιφλαξη παντς νομμου δικαιματος © Сделано в Κατασκευ απ Stack Group |
| Δεν νομζω, τι οι δυσκολες στην προπαρσκευ της Συνδου πρπει να προκαλον στις κατ τπους Εκκλησες την επιθυμα για εκδκηδη. Εν ακολουθσουμε αυτ την γραμμ, ττε δεν θα χει μλλον η Πανορθδοξη Σνοδος. Πιστεω τι λοι το καταλαβανουν και επομνως δεν επιτρπεται η εισπδηση μιας Εκκλησας στην κανονικ δικαιοδοσα της λλης. Σχετικ δε με την ατηση ομδας βουλευτν στον Παναγιτατο Πατριρχη Κωνσταντινουπλεως κ. κ. Βαρθολομαο θλω να τονσω τι αποτελε μεση παρβαση του καθεσττος το οποο χει επικρατσει στς σχσεις Εκκλησας και Πολιτεας. Σμφωνα με τη νομοθεσα της Ουκρανας υπρχει χωρισμς Πολιτεας και Εκκλησας. Η παρμβαση ορισμνων βουλευτν στα θματα της Εκκλησας αποτελε μεση παρβαση του Συντγματος. Η συμβουλ μου σε αυτος τους βουλευτς εναι να ασχοληθον καλτερα με την σκηση των μεσων καθηκντων τους, τα οποα χουν ναντι του λαο μας, εν τα θματα της Εκκλησας ο Χριστς, ο Οποος εναι και Κεφαλ της Εκκλισας μας, θα τα λσει χωρς να χρειζεται η ανμειξ τους. σον δε αφορ την Ορθοδοξα στην Ουκρανα θλω να πω το εξς: χωρς αναμεξεις πολιτικν στα προβλματ μας, θα εχαμε προ πολλο βρομε το δρμο μας προς την εντητα. Календарь ← 21 апреля 2024 г. (8 апреля ст.ст.) воскресенье Неделя 5-я Великого поста. Глас 5-й. Прп. Марии Египетской (переходящее празднование в 5-ю Неделю Великого поста). Апп. Иродиона, Агава, Асинкрита, Руфа, Флегонта, Ерма и иже с ними (I). Свт. Нифонта, еп. Новгородского (1156). Прп. Руфа, затворника Печерского, в Дальних пещерах (XIV). Мч. Павсилипа (117–138). Свт. Келестина, папы Римского (432). Сщмч. Сергия Родаковского пресвитера (1933). Литургия св. Василия Великого. Утр. – Ев. 2-е, Мк., 70 зач., XVI, 1–8 . Лит. – Евр., 321 зач. (от полу), IX, 11–14 . Мк., 47 зач., X, 32–45 . Прп.: Гал., 208 зач., III, 23–29 . Лк., 33 зач., VII, 36–50 . 23 Ιανουαρου 2024 τος © Patriarchia.ru , 2005 – 2024 Με την επιφλαξη παντς νομμου δικαιματος © Сделано в Κατασκευ απ Stack Group Поделитесь с друзьями |
|
|
