18 . Место Филиппа занялъ новый сыщикъ Елпидій. 19 Видно, что вторая пытка производилась не на другой день, а спустя несколько времени. 20 Такъ мы переводимъ греческое слово: πομνματα, известное у насъ подъ не–русскимъ именемъ «протокола». 21 ντιλγεις. Место совершенно невразумительное. Перевожу наугадъ. 22 Мопсуестъ — известный изъ церковной исторіи городъ, лежавшій ниже Аназарва по теченію той же реки Пирама. Имя свое получилъ онъ отъ некоего волхва Мопса, жившаго прежде на томъ месте. Μοψουεστα значитъ до слова: «Мопсово жилье». 23 Надобно разуметь: когда ехалъ… 24 Т. е. место, на которомъ нагналъ проконсула спекулаторъ. 25 Переведено также наугадъ. Въ подлиннике читается: κα τ παριστμενον τ σ μεγθει. 26 Замечательный образчикъ речей деловаго подчиненнаго, у котораго начальникъ находится въ рукахъ… 27 Относится ли это бранное слово къ мученице, которую и прежде поносилъ такими словами правитель–судія, или къ спекулатору, решить трудно. Въ рукописи нетъ данныхъ для решенія. 28 Видно такимъ образомъ, что все страданіе мученицы длилось съ 19 августа по 5–е октября. Но вероятно оно началось ранее. Изъ актовъ трехъ мучениковъ видно, что христіанъ забирали и держали въ тюрьме до пріезда проконсула. 29 Ярмарки. 30 Хотя ему, по закону, какъ римскому гражданину, ему надлежало отрубить голову. 31 Т. е. Карфагену, въ которомъ пріялъ мученическую кончину (ст. 51. 71). 32 Нашимъ т. е. Испанцемъ называетъ Кипріана поэтъ, имея въ виду, главнымъ образомъ, наставительное письмо Кипріана (epist. 67) къ клиру и жителямъ некоторыхъ Испанскихъ городовъ, именно Іеона, Асторги и Емериты. 33 Выраженіе «Ливія» употреблено вместо «Карфагенъ» (ср. Virgilii Aen. IV, 160 sqq.). 34 Красноречіе Кипріана прославляетъ поэтъ и въ Per. IV, 18: ore facundo Cypriane doctor. 35 Т. е. при помощи того слова и того мудрствованія. 36 Т. е. изъ какого состоянія. 37 Выраженіемъ «дело страха» (opus timoris) обозначается Ветхій Заветъ, когда люди жили подъ страхомъ, а выраженіемъ «таинства и глубины Христовы» (mystica vel profunda Christi) — Новый Заветъ, въ которомъ открылись глубины Премудрости и Благости Божіей. Апостолъ Павелъ особенно часто и особенно полно раскрывалъ отношеніе Ветхаго Завета къ Новому. 38

http://pravbiblioteka.ru/reader/?bid=698...

Рассказывают и о знаменитейшей магине Кирке, обратившей в скотов спутников Улисса. Можно прочесть и о жертве, приносившейся аркадцами своему богу Ликею, от которой если кто вкушал, то превращался в зверя 45 . Это не кажется совсем уж сомнительным, коль скоро и благородный поэт [Вергилий] пишет о некоей женщине, достигшей высот в магических искусствах (Aen. 4.487–491): haec se carminibus promittit soluere mentes quas uelit, ast aliis duras immittere curas, sistere aquam fluuiis et uertere sidera retro, nocturnosque mouet Manis: mugire uidebis sub pedibus terram et descendere montibus ornos. Жрица сулит от любви заклинаньями душу избавить Иль, коль захочет, вселить заботы тяжкие в сердце; Рек теченье она остановит, и звезд обращенье Вспять повернет, и в ночи из Орка вызовет тени, Землю заставит стонать и вязы спускаться по склонам. А что сказать, если только позволительно этому верить, о волшебнице [Аэндорской] 46 , когда она душу пророка Самуила вызвала из недр преисподней и предъявила взорам живых – если, конечно, поверим, что это и была душа пророка, а не какая-то призрачная иллюзия, прельщением Сатаны созданная? А вот что Пруденций говорит о Меркурии (Symm. 1.90–93): traditur extinctas sumptae moderamine virgae in lucem revocasse animas, [Cocytia leti jura resignasse, sursum revolantibus umbris.] ast alias damnasse neci... Души угасшие, передают, взмахом волшебного жезла К свету он возвращал, [Коцитова смертного права Власть отменял для теней, возлетающих кверху.] Впрочем, другим гибель судил… И добавляет чуть ниже (Symm. 1.96–98): murmure nam magico tenues excire figuras, atque sepulchrales scite incantare favillas, vita itidem spoliare alios ars noxia novit. Духов умел бормотаньем магическим вызвать бесплотных Небезнаказным искусством, и пепел заклясть погребальный, Столь же, однако, и жизнь у других исхищать он горазд был. Есть маги, которых в народе называют ‘колдунами’ (malefici), от размаха их злодеяний. Они возбуждают стихии, смущают умы людские, умерщвляют без всякой отравы, подмешанной в питьё, одной лишь силою заклятья.

http://azbyka.ru/otechnik/Isidor_Sevilsk...

Этимологии. Книга XIII. De mundo et partibus Caput I. DE MUNDO Mundus est caelum et terra, mare et quae in eis opera Dei. De quo dicitur (Ioh. 1,10): «Et mundus per eum factus est.» Mundus Latine a philosophis dictus, quod in sempiterno motu sit, ut caelum, sol, luna, aer, maria. Nulla enim requies eius elementis concessa est, ideoque semper in motu est. Unde et animalia Varroni videntur elementa. «Quoniam per semetipsa,» inquit, «moventur.» Graeci vero nomen mundo de ornamento adcommodaverunt, propter diversitatem elementorum et pulchritudinum siderum. Appellatur enim apud eos κσμος, quod significat ornamentum. Nihil enim mundo pulchrius oculis carnis aspicimus. Quattuor autem esse climata mundi, id est plagas: Orientem et Occidentem, Septentrionem et Meridiem. Oriens ab exortu solis est nuncupatus. Occidens, quod diem faciat occidere atque interire. Abscondit enim lumen mundo et tenebras superinducit. Septentrio autem a septem stellis axis vocatur, quae in ipso revolutae rotantur. Hic proprie et vertex dicitur, eo quod vertitur, sicut poeta ait (Virg. Aen. 2,250): Vertitur interea caelum. Meridies, vel quia ibi sol faciat medium diem, quasi medidies, vel quia tunc purius micat aether. Merum enim purum dicitur. Ianuae caeli duae sunt, Oriens et Occasus; nam una porta sol procedit, alia se recipit. Cardines autem mundi duo, Septentrio et Meridies; in ipsis enim volvitur caelum. Caput II. DE ATOMIS Atomos philosophi vocant quasdam in mundo corporum partes tam minutissimas ut nec visui pateant nec τομν, id est sectionem, recipiant; unde et τομοι dicti sunt. Hi per inane totius mundi inrequietis motibus volitare et huc atque illuc ferri dicuntur, sicut tenuissimi pulveres qui infusi per fenestras radiis solis videntur. Ex his arbores et herbas et fruges omnes oriri, ex his ignem et aquam et universa gigni atque constare quidam philosophi gentium putaverunt. Sunt autem atomi aut in corpore, aut in tempore, aut in numero. In corpore, ut lapis. Dividis eum in partes et partes ipsas dividis in grana, veluti sunt harenae; rursumque ipsa harenae grana divide in minutissimum pulverem, donec, si possis, pervenias ad aliquam minutiam, quae iam non sit quae dividi vel secari possit. Haec est atomus in corporibus. In tempore vero sic intellegitur atomus. Annum, verbi gratia, dividis in menses, menses in dies, dies in horas; adhuc partes horarum admittunt divisionem, quousque venias ad tantum temporis punctum et quandam momenti stillam, ut per nullam morulam produci possit; et ideo iam dividi non potest. Haec est atomus temporis. In numeris, ut puta octo dividuntur in quattuor, rursus quattuor in duo, deinde duo in unum. Unus autem atomus est, quia insecabilis est. Sic et littera: nam orationem dividis in verba, verba in syllabas, syllabam in litteras. Littera, pars minima, atomus est, nec dividi potest. Atomus ergo est quod dividi non potest, ut in geometria punctus. Nam τμος divisio dicitur Graece, τομος indivisio. Caput III. DE ELEMENTIS

http://azbyka.ru/otechnik/Isidor_Sevilsk...

Двенадцать речей из учебной практики преподавателя греческого языка при Ярославской духовной семинарии Источник Τ δκαιον ττητν στιν, ν ρθς λγηται,κα δε τν μμελς πολιτευμενον ε τ μν ργ τ καλν ντ το κολακεοντος αρεσθαι, τ δ λγ τ λυπον φαιρεν το συμφροντος. Plut. Cic. XIII. В приложении к учащимся: «Справедливое непобедимо, если только оно выражается оратором с соответствующим делу приличием; и истинный педагог речь о вещах действительно прекрасных предпочтет речам льстивым; в обращении же с юношеством в интересе самого дела будет избегать всего для внутреннего чувства оскорбительного». Введение Regere dictis animos et pectora mulcere (Aen. I, 152) 1 вот идея, зародившаяся во мне еще в пору школьной моей жизни, которую я поставил себе задачей осуществить, когда сам сделался учителем. В быстрой смене стали проходить тогда пред моей душой пестрые образы прошлой моей учебной жизни, поколику различны были места моего воспитания. Но на передний план даже до позднейшего времени всегда всплывало в моей памяти воспоминание о тех дорогих моих наставниках, на которых смотрел я мальчиком и юношей, наставниках, обращавшихся к нам с живым словом. Эта живая речь их в юности составляла недостаточно усвоенную мною школу, к ней однако же прислушиваюсь я и ставши возрастным мужем, к ней, составляющей для меня школу жизни. Потому что и в позднейшие годы жизни, и по достижении мужеского возраста отрадно и далеко не бесполезно для поддержания в себе радости и нравственной чистоты в дневном делании припоминать то, с чем обращалась к нам школа, когда мы были мальчиками и подрастающими юношами . Я сказал о впечатлении производимом на юность живым словом развитой личности учителя. Откровенно признаюсь, что и став учителем нахожу много неизъяснимо обаятельного в возбуждении общего внимания учеников, в потрясении их сердца силою разумного, сказанного с убеждением слова, в привлечении на себя их доверия, в возбуждении их любви, в утешении скорбящих из них, в освобождении духовных пленников из рабства дурным навыкам. Разве это не высокое наслаждение, разве это не истинное утешение и не светлые моменты в скромной жизни учительской овладеть чувствами учеников, заставить их слиться в одно с выраженным самим тобою чувство, вынудить их жить в это время одной с тобою жизнью? Это – такое духовное удовольствие, которым долго остается полна душа, которое никогда не забывается.

http://azbyka.ru/otechnik/Ivan_Korsunski...

(18) Recta называют одежду, которую ткут стоя, снизу вверх 13 . Segmentata – одежда, украшенная оторочкой и каймой; обрезки всякой материи также ведь называют praesegminae. (19) Levidensis названа одежда оттого, что соткана неплотно и свободно (leviter densata). Pavitensis названа, в отличие от levidensis, одежда оттого, что нити ее плотно пригнаны и уплощены. (20) Citrosa, как бы concrispa, – одежда, названная так от сходства с цитрусовым деревом (citrus) 14 . Невий пишет (Bell. Pun. 22): «Pulchra quae ex auro vestemque citrosam» (Красивая, в золоте вся и цитрусовом облаченьи). Velenensis – туника, которая завозится с островов. (21) Exotica – чужеземная одежда, завозимая из-за пределов страны, как, например, в Испанию из Греции. Polymita – многоцветная одежда; действительно, polymitus – ткань, сотканная из нитей различных цветов. Acupicta – изготовленная с помощью иглы (acus) или украшенная вышивкой одежда. (22) Ее также называют и Phrygia, либо потому, что все фригийцы, как говорят, знают толк в этом искусстве, либо потому, что она была изобретена во Фригии; отсюда и ремесленников, которые ее изготавливают, называют Phrygiones. Вергилий пишет (Aen. 3, 484): «Phrigiam chlamidem» (фригийский плащ). (23) Trilix – одежда, изготовленная из трехнитяной ткани (tres licii), потому что есть также из oдho(simplex) и двунитяной (bilex). Ralla – одежда, что в просторечьи зовется rasilis (гладкая). Interpola (подновленная) называют ту одежду, которая, будучи старой, перелицовывается заново. (24) Pannucia (залатанная одежда) названа так оттого, что покрыта различными заплатами (panni). Colobium – туника, названная так оттого, что длинная и без рукавов; древние действительно часто пользовались ею. Levitonarium – льняная туника без рукавов, какую носят египетские монахи. (25) Limbare (набедренная повязка) зовется так либо оттого, что обвивает чресла (lumbi), либо оттого, что льнет к ним. В Египте и Сирии ее носят не только женщины, но и мужчины. Потому и Иеремия отнес за Ефрат свою набедренную повязку и спрятал ее там в расщелине скалы, а после обнаружил изодранной 15 .

http://azbyka.ru/otechnik/Isidor_Sevilsk...

Orbus, quod liberos non habet; quasi oculis amissis. Opifex, quod opus faciat aliquod. Opilio [custos ovium] [ovium pastor quasi ovilio]. P Prudens, quasi porro videns. Praespicax est enim et incertorum praevidet casus. Patiens dictus a pavendo. Pavere enim ferire est. Percutitur enim et tolerat. Perfectus, cui nihil iam adici potest. Huic nomini apud Grammaticos conparatio non adicitur, quia si dixeris: «Ille perfectior est,» iste perfectus non erit. Pulcer ab specie cutis dictus, quod est pellis: postea transiit hoc nomen in genus. Nam pulchritudo hominis aut in vultu est, ut (Virg. Aen. 1,589): Os humerosque deo similis. aut in capillis, ut (Virg. Aen. 1,589): Namque ipse decoram caesariem. aut in oculis, ut (Virg. Aen. 1,591): Laetos oculis adflarat honores. aut in candore, ut (Virg. Aen. 1,592): Quale manus addunt ebori decus. aut in lineamentis, ut (Cic. Verr. 2,36): «Te multo plus figura et lineamenta hospitis delectabant,» aut in proceritate, ut Turnus (Virg. Aen. 11,683): Vertitur in mediis, et tota vertice supra est. Pellax a perliciendo. Perspicax, splendidus, eo quod perluceat. [Perpetuus]. Perennis, ab eo quod sit perpetuus annis. Praesul vocatus quia praeest sollicitudine. Praepositus appellatus eo quod sit subiectorum ac famulantium ordinator vel rector. Patroni a patribus dicti sunt, quod huiusmodi affectum clientibus exhibeant ut quasi patres illos regant. Paedagogus est cui parvuli adsignantur. Graecum nomen est; et est conpositum ab eo quod pueros agat, id est ductet et lascivientem refrenet aetatem. Praesens dictus quod sit prae sensibus, id est coram oculis, qui sensus sunt corporis. Prior, quod primus sit ordine: et primus quasi praeminens. [Primus. Postremus.] Potens, rebus late patens: unde et potestas, quod pateat illi quaqua velit, et nemo intercludat, nullus obsistere valeat. Praeopimus, prae ceteris opibus copiosus. Pecuniosus: Tullius primum eos dictos refert qui plurimam habuissent pecuniam, id est pecora. Ita enim et antiqui eos appellabant; paulatim autem per abusionem nomen aliud devolutum est.

http://azbyka.ru/otechnik/Isidor_Sevilsk...

Pervicax proprie dicitur qui in proposito suo ad victoriam perseverat. Antiqui enim vicam dicebant quam nos victoriam. Credo quod inde dicatur herba vicia, id est victorialis. Pernix a pernitendo tractum est: id est in conatibus perseverando. Alii pernicem velocem intellegunt pedibus. Nam pernicitas pedum est, ut (Virg. Aen. 11,718): Pernicibus ignea plantis: sicut celeritas pinnarum est, ut (Virg. Aen. 3,243): Celerique fuga sub sidera lapsae. Piger, quasi pedibus aeger. Est enim tardus ad incedendum: quod nomen per usum transiit ad animum. Pernox, pervigilans nocte. [Perseverans.] Pertinax, inpudenter tenens, quasi pertinens. Petulans nunc quidem pro audace et inprobo ponitur: olim autem acerbi flagitatores et proprie argentariorum [coactorum] pueri, quod pretia rerum crebrius et asperius exigebant, a petendo petulantes vocati. Procax, proprie idem quod petax. Nam procare est petere; unde et petitores nuptiarum proci dicuntur. Prodigus, sumtuosus atque consumtor, qui omnia porro agit et quasi proicit. Profugus proprie dicitur qui procul a sedibus suis vagatur, quasi porro fugatus. Peregrinus, longe a patria positus, sicut alienigena. Proiectus, quasi longe et procul iactatus; sicut et produxit, quasi porro illum duxit; et provocavit, quasi porro illum vocavit. Proiectus, porro eiectus ac proiactatus, unde et (Virg. Aen. 3,699): Proiectaque saxa; id est porro iactata. Proscriptus, cuius bona palam et aperte scribuntur. Praescriptus ordinem significat, sicut et praescriptiones apud iurisconsultos. Procinctus, expeditus et armatus; unde et «in procinctu», id est cum belli causa arma sumebant. Praecinctus, eo quod ante se ponat aliquid, quo praecingitur. Unde et de Domino dictum est (Iohann. 13,5): «Praecinctus est linteo, et lavit pedes discipulorum suorum.» Praedo est qui populando alienam provinciam invadit: praedo ab abigendo praedas dictus; et praedo qui praedam habet. Praedator, hoc est cui de praeda debetur ahiquid. Plagiator, π το πλαγου, id est oblico, quod non certa via grassatur sed pelliciendo dolis. Piratae sunt praedones maritimi, ab incendio navium transeuntium quas capiebant dicti. Nam πυρ ignis est. Pugillator, qui de manu in manu nummorum aliquid subtrahit. Peculator, pro eo quod sit pecuniae publicae defraudator. Proditor, pro eo quod detegit. Item proditor perditor, ut (Virg. Aen. 1,252):

http://azbyka.ru/otechnik/Isidor_Sevilsk...

Mart. 14,30). Lancea est hasta amentum habens in medio: dicta autem lancea quod aequa lance, id est aequali amento, ponderata vibratur. Amentum vinculum est iaculorum hastilium qui mediis hastis aptatur: et inde amentum quod media hasta religatur ut iaculetur. Clava est qualis fuit Herculis, dicta quod sit clavis ferreis invicem religata; et est cubito semis facta in longitudine. Haec et cateia, quam Horatius caiam dicit. Est enim genus Gallici teli ex materia quam maxime lenta, quae iacta quidem non longe propter gravitatem evolat, sed quo pervenit, vi nimia perfringit; quod si ab artifice mittatur, rursum redit ad eum qui misit. Huic meminit Vergilius dicens (Aen. 7,741): Teutonico ritu soliti torquere cateias Unde et eos Hispani et Galli tautanos vocant. Falarica est telum ingens torno factum, habens ferrum cubitale et rotunditatem de plumbo in modum sphaerae. In ipsa summitate dicitur etiam et ignem habere adfixum. Hoc autem telo pugnatur de turribus, quas dici manifestum est. Iuvenalis (6,589): Consulis ante falas delphinorumque columnas. A falis igitur dicta est falarica, sicut a muro muralis. Sane falaricam Lucanus dicit nervis mitti tortilibus et quadam machina (6,198): Ut nunc (tortilibus) vibrata falarica nervis. Vergilius vero ait Turnum manu †falaricae† iaculasse (Aen. 9,705). Pila sunt arma iaculorum atque telorum a torquendo, vel emittendo, vocatae. De quibus Lucanus (1,7): Signa pares aquilas et pila minantia pilis. Cuius singulare pilum dicitur. Telum vocatur secundum Graecam etymologiam, π το τηλθεν, quidquid longe iaci potest: quamquam abusive dicatur et gladium, ut est illud (Virg. Aen. 9,747): At non hoc telum, mea quod vi dextera versat. Proprie autem telum a longitudine dictum: unde et mustelam dicimus quod longior sit quam mus. Cuspis hastilis amentata, a cespite dictus, quod est virgulta. Vergilius (Aen. 7,817): Et pastorale(m) praefixa cuspide myrtum. Proprie autem cuspis posterior pars hastae est. Caput VIII. DE SAGITTIS Sagitta a sagaci ictu, id est veloci ictu, vocata.

http://azbyka.ru/otechnik/Isidor_Sevilsk...

Horum quidam coeunt, sed tamen virtus in semine nulla est. Liquorem enim habent et emittunt, sed ad gignendum inanem atque invalidum. Effeta ab eo, quod sit frequenti fetu exhausta. Partus enim eam adsiduus debilem reddit. F Facundus dictus, quia facile fari possit. Facetus, qui iocos et lusus gestis et factis conmendat, a faciendo dictus. Frugalis a fruge nominatus, id est a fructu vel parsimonia, sive, ut alii volunt, a modestia et temperantia. Fenerator, qui pecuniam deponit apud debitorem, quasi fenoris actor: nam fenus pecunia est. Fenerator autem Latine dicitur et qui dat mutuum et qui accipit. Flamines, pontifices idolorum. Felix dicitur qui felicitatem dat, felix, qui accipit: et felix, per quem datur felicitas, ut felix tempus, felix locus. Fidelis, pro eo quod fit ab eo id quod dicit vel promittit bonum. Facilis, a faciendo, nec tardus. Firmus, unde et formosus. Fortis, quia fert adversa vel quaecumque acciderint: sive a ferro, quod sit durus nec molliatur. Formosus a forma dictus. Formum enim veteres calidum et fervens dixerunt. Fervor enim sanguinem movet, [et] sanguis pulchritudinem. Foedus nomen habet ab hirco et haedo, F littera addita. Hunc veteres in gravi significatione ponebant, ut (Virg. Aen. 2,502): Sanguine foedantem quos ipse sacraverat ignes. Fragilis dictus eo quod facile frangi potest. Fessus, quasi fissus, nec iam integer salute: est autem generate. Dicimus enim fessus animo, ut (Virg. Aen. 8,232): Ter fessus valle resedit; et fessus corpore, quod magis est proprium; et fessus rerum a casu venientium. Fatigatus, quasi fatis agitatus. Formidolosus a formo, id est sanguine, dictus, cum se a cute vel a praecordia fugiens contrahit sanguis. Nam timor sanguinem gelat, qui coactus gignit formidinem, unde est illud (Virg. Aen. 3,30): Gelidusque coit formidine sanguis. Formidolosus autem cum sit timidus, et timendum significat. Fatuus ideo existimatur dictus, quia neque quod fatur ipse, neque quod alii dicunt intellegit. Fatuos origine duci quidam putant a miratoribus Fatuae, Fauni uxoris fatidicae, eosque primum fatuos appellatos, quod praeter modum obstupefacti sunt vaticiniis illius usque ad amentiam.

http://azbyka.ru/otechnik/Isidor_Sevilsk...

Framea vero gladius ex utraque parte acutus, quam vulgo spatam vocant. Ipsa est et romphea. Framea autem dicta quia ferrea est: nam sicut ferramentum, sic framea dicitur; ac proinde omnis gladius framea. Spatha a passione dicitur, Graeco verbo, quoniam παθεν Graece dicitur pati; unde et patior et patitur dicimus. Alii spatam Latine autumant dictam, eo quod spatiosa sit, id est lata et ampla: unde et spatula in pecoribus. Semispatium gladium est a media spatae longitudine appellatum, non, ut inprudens vulgus dicit, sine spatio, dum sagitta velocior sit. Pugio a pungendo et transfigendo vocatus. Est enim gladius parvus et bis acutus lateri adhaerens. Idem et clunabulum dictum, quod religetur ad clunem. Chelidoniacus gladius ferrum est latum, cuius duplex mucro ac bifurcus in modum caudae hirundineae formatur; unde et chelidoniacus dicitur. Sica a secando dicta. Est enim gladius brevis quo maxime utuntur qui apud Italos latrocinia exercent; a quo et sicarii dicti. Tranquillus (lud. hist. 195) autem dicit: «Dum cuiusdam gladiatoris in ludum emissi gladius curvatus fuisset ex acie recta, procucurrit unus ad id corrigendum; tumque a pugnante responsum est: Sic ha pugnabo. Inde sicae nomen datum.» Secures signa sunt quae ante consules ferebantur; quas Hispani ab usu Francorum per derivationem Franciscas vocant. Ea signa portari ne aut usum perderent belli, aut vacans aspectum amitteret gladiorum. Caput VII. DE HASTIS Hasta est contus cum ferro; cuius diminutivum facit hastilia. Nomen autem hasta ab astu sumpsit; unde et astutia. Contum ferrum non habet, sed tantum cuspide acuto est. Vergilius (Aen. 5,208): Eferatasque trudes et acuto cuspide contos. Contum autem quasi conitum: est enim conum acuta rotunditas. Trudes amites sunt cum lunato ferro, quae Graeci aplustria dicunt. †A trudibus autem verum† quod trudunt et detrudunt. Vergilius (Aen. 5,208): Eferatasque trudes. Venabula dicta quasi venatui abilia, vel quia venientem excipiunt, quasi excipiabula. Excipiunt enim apros expectantque leones, intrant ursos, sit tantum firma manus (cf.

http://azbyka.ru/otechnik/Isidor_Sevilsk...

   001    002    003    004    005    006    007   008     009    010