На страницах «Богословского вестника» (1899, с. 496–508; с. 650–664) И. В. Поповым помещен ряд библиографических заметок под общим заглавием «Библиография. Новости иностранной литературы по патрологии», где автор вкратце рассматривает зарубежные издания: 1) Die griechischen christlichen Schriftsteller der ersten drei Jahrhunderten. Leipzig, 1897; 2) H. Achelis Hippolytstudien... Leipzig, 1897; 3) Nath. Bonwetsch. Studien zu den Kommentaren Hippolyts zum Buche Daniel und Hohen Liede. Leipzig, 1897; 4) Erwin Preuschen. Palladius und Rufinus... Giessen, 1897 (VI + 268); 5) Thomas Wehofer. Die Apologie Justins des Philosophen und Märtyrers in literarhistorischer Beziehung zum erstenmal Untersucht. Rom. 1897 (XIV + 141); 6) Eugene de Faye. Clement d " Alexandrie... Paris, 1898 (III + 320); 7) Dr. Guilelmus Capitaine. De Origenis Ethica. Monasterii Guesty. 1898 (VII + 216); 8) Armin Reiche. Die künstlerische Elemente in der Welt – und Lebens – Anschauung des Gregor von Nyssa... Leipzig, 1897 (60); 9) Wilh. Vollert. Die Lehre Gregors von Nyssa von Guten und Bösen und schliesslichen Ueberwindung des Bösen. Leipzig, 1897 (IV † 58). В период с 1894 по 1916 г. проф. И.В. Попов неоднократно участвовал в магистерских и докторских диспутах, дал отзывы на многие магистерские, докторские и кандидатские сочинения, а также рекомендации для присуждения премий за различные богословские и исторические труды. Отзывы на магистерские диссертации 1 . Свящ. Мозолевский Григорий. Обличительная речь Господа нашего Иисуса Христа против книжников и фарисеев. Варшава, 1900 (2-е изд.). – БВ, 1902, с. 199–201. (Отрицательный отзыв). 2 . Городенский Н.Г. Нравственное сознание человечества. – БВ, 1904, с. 80–87. 3 . Мишин Александр (преподаватель Воронежск. Дух. Сем.). Догматическое учение Евсевия Кесарийского . – БВ, 1907, с. 100–103. 4 . Троицкий Иоанн. Обозрение источников начальной истории египетского монашества. – Там же, с. 113–116. 5 . Орлов А.П. Тринитарные воззрения Илария Пиктавийского . Историко-догматическое исследование. Сергиев Посад. – БВ, 1908, с. 52–57.

http://azbyka.ru/otechnik/Konstantin_Sku...

пер.: Св. Григорий Богослов . Собрание творений в 2-х тт. (репринт: Свято-Троицкая Сергиева Лавра, 1994). Т. 1. С. 159–176. Святой Епифаний Кипрский Ancoratus,Holi К. (ed.), Epiphanius, Band I. GCS, t. 25. Leipzig, Hinrichs, 1915. S. 1–149. Panarion(=Adversus haereses), Holi K. (ed.), Epiphanius , Bande I–III. GCS 25, 31, 37. (Leipzig, Hinrichs, 1915–33, I: S. 153–161, 169–233, 238–464; II, S. 5–210, 215–523; В. III, S. 2–229, 232–414, 416–526. Преподобный Максим Исповедник Ambigua ad Iohannem (К Иоанну, архиепископу Кизикийскому, о трудных местах у Григория Богослова )– латинск. пер. Эриугены: Maximi Confessoris Ambigua ad Iohannem iuxta Iohannis Scotti Eriugenae latinam interpretationem. Jeauneau E. (ed.). Turnhout, Leuven, Brepols, University Press, 1988. Святой Мефодий Олимпийский Аглаофон, или О воскресении– целиком издан: Bonwetsch N. (ed.), GCS. Leipzig, 1917. S. 217–424. Часть книги (I, 20 – II, 8), цитируется по-гречески Епифанием Кипрским в Панарионе (ересь 64), см.: Epiphanius. Panarion (=Adversus haereses), Holi К. (ed.), Band II, §§ 12–62. GCS 31. Leipzig, Hinrichs, 1922. S. 421–499. Фрагменты по-гречески сохранились также в Библиотеке Фотия (кодекс 234), см.: Photius. Bibliotheque. Т. 5 («codices» 230–241), Henry R. (ed.), Collection des Universites de France V. Paris, Les Belles Lettres, 1967. P. 83–107. Рус. пер.: Св. Мефодий, епископ и мученик. Полное собрание его творений. Пер. под ред. Е. Ловягина . СПб., 1877 (2-е изд. – 1905)/С. 192–256 – из Епифания/С. 256–271 – из Фотия [репринт: Творения св. Григория Чудотворца и св. Мефодия, епископа и мученика. Библиотека отцов и учителей Церкви. М. Паломник, 1996]. Иоанн Скотт При ссылках на работы Иоанна Скотта римской цифрой указан номер книги Перифюсеон (для прочих сочинений это номер главы), арабскими цифрами – номер столбца в издании Г. Й. Флосса (PL, t. 122), буквами – положение внутри соответствующего столбца. Перифюсеон– латинск. текст кн. I–IV: Iohannis Scotti seu Eriugenae Peiphyseon, Jeauneau E. (ed.), CCCM 161–164. Tumhout, Brepols, 1996–2000; кн. V Joannis Scoti ΠΕΡΙ ΦΥΣΕΩΣ ΜΕΡΙΣΜΟΥ id est De divisione naturae, Floss H. J. (ed.), (Paris, 1853), PL 122, 859–1022. Рус. пер. фрагментов из Перифюсеон, кн. I – пер. В. В. Петрова в кн. Философия природы в античности и в Средние века, под ред. П. П. Гайденко и В. В. Петрова. М., Прогресс-Традиция, 2000. С. 480–529; кн. III – пер. Н. М. Лозовской, в сб. Средние века. 57 и 58. М., 1994, 1995. С. 279–289; 206–222.

http://azbyka.ru/otechnik/antropologiya-...

Leeming H.A. 1978. Slavonic Metal-Name//RSI. Т. XXXIX. Leone F. 1969. Dominus. La storia della parola e le origini del titolo onoriiico don e donna//Atti e Memorie dell’Accademia Toscana di Scienze e Lettere. Vol. 34. Firenze. Leskien Α. 1884. Der Ablaut der Wurzelsilben im Litauischen. Leipzig. 1891. Die Bildung der Nomina im Litauischen. Leipzig. Leumann M. 1937. Rez. in: Ernout, Meillet 2 //Gnomon. Bd 13. 1977. Lateinische Laut- und Formenlehre. München. Lewy E. 1913. Preussisches//IF. Bd 32. Lidén Ε. 1897. Studien zur altindischen und vergleichenden Sprachgcschichte. Uppsala. 1906. Armenische Studien. Göteborg. Macdonell A.A. 1910. Vedis Grammar. Straßburg. Machek V. 1926. Slovanská jména uzdy//ΜΝΗΜΑ. Sborník výdany na pamt’ tyiitiletého uitelského p sobení prof. J. Zubatého. Praha. 1934. Recherches dans le domaine du lexique balto-slave. Brno. 1942. Beiträge zum baltisch-slavischen Wörterbuch//ZfslPh. Bd 18. 1948. Étymologies slaves//Récucil linguistique de Bratislava. Т. I. 1954. eská a slovenská jmena rostlin. Praha. Marquart J. 1903. Osteuropäische und ostasiatische Streifzüge. Leipzig. 1922. Kaukasus//Morgenland. N 1. 1930. Woher stammt der Name Kaukasus?//Caucasica. Fasc. 6. Leipzig. Matzenauer Α. 1870. Cizi slova ve slovanských eech. Brno. 1885. Pispévki ke slovanskému jazykozpytu//LF. Т. XII. Μaiulis V. 1970. Baitu ir kittu indoeuropieiu kalbu santykiai. Vilnius. Meid W. 1956. Zur Dehnung praesuffixaler Vokale in sekundären Nominalbildungen//IF. Bd 62. Meillet A. 1900. Letto-slavica//MSLP. T. 2. 1902–1905. Études sur l " etymologie et Ie vocabulaire du vieux slave. Paris. 1908–1909. De quelques emprunts probables en grec et en latin//MSLP. T. 15. 1909. Slavisches etymologisches Wörterbuch von E. Berneker. Lief. 1–3//RSl. Т. II. 1921. Linguistique historique et linguistique générale. Paris. Mercatoris Atlas. Amsterodami, 1607. Meringer R. Wörter und Sachen//1904–1905. IF. Bd 17. Mihailov G. 1986. L " onomastique dans Faire thraco-macédonienne//Ancient Macédonia. Т. IV. Thessaloniki.

http://azbyka.ru/otechnik/Spravochniki/o...

Brightman F. E. Liturgies Eastern and Western. I. Eastern Liturgies. Oxford, 1896. Corpus Scriptorum Historiae Byzantinae. Bonn, 1828–1897. Сокращенно – С. S. H. B. DцlgerF. Regesmen der Kaiserurkunden des osmrцmischen Reiches. 5 pts. MьnichBerlin, 1924–1965. Geizer Η. Texte der Notitiae Episcopatum. Leipzig, 1901. Mansi J. D. Sacrorum Conciliorum nova et amplissima Collectio. 31 vols. FlorenceVenice, 1759–1798. Meyer P. Die Haupturkunden fьr die Geschichte der AthosKloster. Leipzig, 1894. MigneJ. – P. Patrologia Cursus Completus. Series GraecoLatina. 161 vols, in 166. Paris, 1857–1866. Сокращенно – PG. MigneJ. – P. Patrologia Cursus Completus. Series Latina. 221 vols. Paris, 1844–1855. Сокращенно – PL. Miklosich F., Mьller J. Acta et Diplomata Graeca Medii Aevi Sacra et Profana. 6 vols. Vienna, 1860–1890. Pitra J. B. Analecta Sacra et Classica Spicilegio Solesmensi Parata. 8 vols. Paris, 1876–1888. Zachariae von Lingenthal К. E. Collectio Librorum Juris GraecoRomani Ineditorum. Leipzig, 1852. Zachariae von Lingenthal К. E. Jus GraecoRomanum. 7 vols. Leipzig, 1856–1884. Acta Maximi, in PG. Vol. XC. Agapetus, Pope. Epistolae, in PL. Vol. LXVI. Anagnostes Johannes. De Excidio Thessalonicae (ed. I. Bekker), in C. S. H. B. Bonn, 1838. Athanasius. De Sententia Dionysii, in PG. Vol. XXV. Balsamon Theodore. Opera, in PG. Vol. CXXXVIII. Basil of Caesarea. De Spiritu Sancto; Epistolae, in PG. Vol. XXXII. Benjamin of Tudela. Itinerary (trans. M. N. Adler). Oxford, 1907. Blemmydas Nicephorus. Curriculum Vitae et Carmina (ed. A. Heisenberg). Leipzig, 1896. Cantacuzenus John, Emperor. Historiarum Libri IV (ed. L. Schopen) 3 vols, in C. S. H. B. Bonn, 1828–1832. Cecaumenus. Strategicon (ed. B. Vassilieusky and V. Jernstedt). St. Petersburg, 1896. Chomatianus Demetrius. Responsiones, in PG. Vol. CXIX. Cinnamus Johannes. Historia (ed. A. Meineke), in C. S. H. B. Bonn, 1836. Codinus (PseudoCodinus). De OfficialibusPalatiiConstantinopolitani et de Officiis Magnae Ecclesiae Liber, in PG. Vol. CLVI.

http://azbyka.ru/otechnik/Istorija_Tserk...

Porphyrius. Sententiae ad intelligibilia ducentes//E. Lamberz (ed.). Porphyrii sententiae ad intelligibilia ducentes. Leipzig: Teubner, 1975: 1–59 (TLG). Proclus Diadochus. De malorum subsistentia//H. Boese (ed.). Procli Diadochi tria opuscula. Berlin: De Gruyter, 1960: 173–191, 211–265 (TLG). Proclus Diadochus. In Platonis Cratylum commentaria G. Pasquali, Procli Diadochi in Platonis Cratylum commentaria. Leipzig: Teubner, 1908 (TLG). Proclus Diadochus. In Platonis Parmenidem//V. Cousin (ed.). Procli philosophi Platonici opera inedita, pt. 3. Paris: Durand, 1864 (repr.: Hildesheim: Olms, 1961): 617–1244 (TLG). Proclus Diadochus. In Platonis Timaeum commentaria//E. Diehl (ed.). Procli Diadochi in Platonis Timaeum commentaria. 3 vols. Leipzig: Teubner, 1: 1903; 2: 1904; 3: 1906 (repr.: Amsterdam: Hakkert, 1965): 1: 1–458; 2: 1–317; 3: 1–358 (TLG). Proclus Diadochus. Institutio theologica//E. R. Dodds (ed.). Proclus. The elements of theology, 2 nd edn. Oxford: Clarendon Press, 1963 (repr.: 1977): 2–184 (TLG). Proclus Diadochus. Theologia Platonica (lib. 1–6)//H. D. Saffrey, L. G. Westerink (eds.). Proclus. Théologie platonicienne. Vols. 1–6. Paris: Les Belles Lettres, 1: 1968; 2: 1974; 3: 1978; 4: 1981; 5: 1987, 6: 1997: 1: 1–125; 2: 1–73; 3: 1–102; 4: 1–113; 5: 1–148; 6: 1–114 (TLG). Pseudo–Plutarchus. Placita philosophorum//J. Mau (ed.). Plutarchi moralia. Vol. 5. 2. 1. Leipzig: Teubner, 1971: 50–153 (TLG). Pseudo–Justinus Martyr. Cohortatio ad gentiles//J. C. T. Otto (ed.). Corpus apologetarum Christianorum saeculi secondi. Vol. 3, 3rd edn. Jena: Mauke, 1879: 18–126 (TLG). Septuaginta, Sapientia Salomonis//A. Rahlfs (ed.). Septuaginta. Vol. 2, 9 th edn. Stuttgart: Württemberg Bible Society, 1935 (repr.; 1971): 345–376 (TLG). Simplicius. In Aristotelis categorias commentarium//K. Kalbfleisch (ed.). Simplicii in Aristotelis categorias commentarium [Commentaria in Aristotelem Graeca 8. Berlin: Reimer, 1907]: 1–438 (TLG). Scholia in Maximum Confessorem, Scholia 40//C. Laga, C. Steel (eds.). Maximi confessoris quaestiones ad Thalassium. 2 vols. [Corpus Christianorum. Series Graeca 7 & 22. Turnhout: Brepols, 1980; 1990]: 1: 43–539, 2: 15–325 (TLG).

http://azbyka.ru/otechnik/Kirill_I_Mefod...

SchalkMak G.Schalkhausser, Zu den Schriften des Makarios von Magnesia. Leipzig 1907 (Wortregister 211–218). [ca 400] SchartHaun B. Schartau, Codices Graeci Haunienses. Kopenhagen 1994. SchedeMyos J.Papademetriu, τ Σχδη το Μυς, in: Classical Studies presented to B.E.Perry. Urbana 1969,210–222. [s.XII] SchilHyp E.Schilbach, Die Hypotyposis der Katholikoi Kritai ton Rhomaion. BZ 61 (1968) 44–70 (Index S.70). [s.XIV] SchilMet E.Schilbach, Byzantinische metrologische Quellen. Thessalonike 21982. [großteils ersetzt durch GeomFisc] SchiroSched G.Schirò, La schedografia a Bisanzio nei sec. XI–XII e la scuola dei SS. XL martiri. BollGrott 3 (1949) 11–29. [s.XI–XII] SchmalzMed G.Schmalzbauer, Medizinisch-Diätetisches über die Podagra aus spätbyzantinischer Zeit. JÖB 23 (1974) 229–243 (Glossar 240–243). [s.XV] SchminckStud A.Schminck, Studien zu mittelbyzantinischen Rechtsbüchern. Frankfurt 1986. [s.IX–X] SchneidPol R.Schneider, Griechische Poliorketiker, II. Berlin 1908. [s.X] SchneidUrk F.Schneider, Mittelgriechische Urkunden für San Filippo di Gerace. Quellen u. Forschungen 10 (1907) 247–274. ScholAesch Scholia graeca in Aeschylum, I. II/2, ed. O.Langwitz Smith. Leipzig 1976.1982. ScholAeschD Aeschylus, Tragoedia, rec. G.Dindorf. T.III: Scholia graeca. Oxford 1851. ScholAeschin Scholia in Aeschinem, ed. M.R.Dilts. Stuttgart 1992. ScholApRh C.Wendel, Scholia in Apollonium Rhodium vetera. Berlin 21958 (Index 394–401). ScholAr Scholia graeca in Aristophanem, ed. F.Dübner. Paris 1877. ScholArat Scholia in Aratum vetera, ed. J.Martin. Stuttgart 1974. ScholAristid Scholia in Aristidem, ed. W.Dindorf, Aristides III. Leipzig 1829. ScholAristPol Scholien zu Aristoteles, in: O.Immisch, Aristotelis Politica. Leipzig 1909, 295–329. ScholArK Scholia in Aristophanem ed. edendave cur. W.J.W.Koster – D.Holwerda. I–IV. Groningen 1960–1996.– I/IA siehe ScholArProl, IV siehe TzetzAr.– I 2: Sch. vet. et Tricl. in Equites, ed. D.Mervyn Jones – N.G.Wilson. 1969; I 3,2: Sch. rec. in Nubes, ed. W.J.W.Koster. 1974; II 4: Sch. rec. in Lysistratam, ed. J.Hangard. 1996; III 1a: Sch. vet. in Ranas, ed. M.Chantry. 1999; III 1b: Sch. rec. in Ranas, ed. M.Chantry. 2001; III 4a: Sch. vet. in Plutum, ed. M.Chantry. 1994; 4b: Sch. rec. in Plutum, ed. M.Chantry. 1996.

http://azbyka.ru/otechnik/Spravochniki/l...

121 Lipsius Rieh. Die Apokrypken Apostelgeschichte und Apostellegenden, Bd. II, H. i. Braunschweig 1887, S. 4–5, 605–606 123 W. М. RamsaybA Dictionary of the Bible, Vol. IV, p. 16 a. Проф. B. B. Болотов, Лекции по истории древней церкви, Вып. II, стр. 251–252 124 Edg. Hennecke, Neutestamentliche Apokryphen Tübingen 1904, S. 358 f., и Handbuch zu den neutestamentlichen Apokryphen, Tübingen 1894, S. 370 ff. Rieh. Alb. Lipsius, Die Apokryphen Apostelgeschichten und Apostellegenden, Bd. II, S. 424 ff. W. M. Ramsay, The Church in the Roman Empire before A. D. 170. London 1893, p. 375 ss 127 Epist. 96: С. Plinii Caecilii Secundi epistularum libri novem. Recogn. H. Keil, Lipsiae 1889, p. 231–232 130 Luciani Samosatensis opera, ed. Tib. Hemsterusius et Joh. Fred. Retrius. T. II. Amstelodaui 1743, p. 232: λγων (АлександрАвунотейхский) θων μπεπλησθναι κα χριστκανν τν Πντον, ο περ ατο τολμσι τ κκιστα βλασφημεν. 131 Ц. И. IV, 23: τ κκλησ τ παροικοση μαστριν μα τας κατ Πντον. Во всех случаях Церковную историю Евсевия цитируем по новейшему изданию: EusebiusWerke. ZweiterBand. Kirchengeschichte, bearb. V. Ed. Schwartz. Erst. Theil. Leipzig 1903. Zweit. Theil Leipzig, 1908. Русск. перев. изд. Петроградской Духовной Академии. Спб. 1858 г. 135 Vict. Ryssel, Gregorius Thaumaturgus. Sein Leben und seine Schriften. Nebst Übersetzung zweier bisher unbekannter Schriften Gregors aus dem Syrischen. Leipzig 1880, S. V 136 Греческий текст ее см. у Migne, PGr., t. 10, col . 1051–1104, и у Р. Koetschau, Des Gregorios Thaumaturgos Dankrede an Origenes, als Anhang der Brief des Origenes an Gregorios Thaumaturgos. Freiburg in Br. und Leipzig 1894. S. 1–39; русск. перев. в «Творениях св. Григория Чудотворца , епископа Неокесарийского», изданных автором настоящего исследования (Пгр. 1916), стр. 18–52. 137 Напечатано у Arm. Robinson’a. The Philocalia of Origen. The Text revised with a critical Introduction and Indices. Cambridge 1893, p. 64–67, и y P. Koetschau, Des Gregorios Thaumaturgos Dakrede an Origenes, als Anhang der Brief des Origenes an Gregorios Thaumaturgos, S. 40–44; русск. перев. в «Творениях св. Григория Чудотворца , епископа Неокесарийского», стр. 53–56

http://azbyka.ru/otechnik/Nikolaj_Sagard...

Григорий Чудотворец. К Феопомпу=P. de Lagarde. Analecta Syriaca. Leipzig, 1838. Pp. 31–67. Диадох. Слово подвижническое=Diadoque de Photice. Oeuvres spirituelles. Ed. E. des Places. SC 5–bis. Paris, 1955. Pp. 84–163. Диоген Лаэртский. О жизни философов=Diogenis Laertiae Vitae philosophorum. Tt. I-II. Oxford, 1964. Дионисий Ареопагит. О Божественных именах=Corpus Dionysiacum I: Pseudo-Dionysius Areopagita. De Divinis nominibus. Ed. B. R. Suchla. PTS 33. Berlin, 1990. Дионисий Ареопагит. О Небесной иерархии=Corpus Dionysiacum II: Pseudo-Dionysius Areopagita. De coelesti hierarchia, De ecclesiastica hierarchia, De mystica theologia, Epistulae. Ed. G. Heil and A. M. Ritter. PTS 36. Berlin, 1991. Евномий. Апология=Eunomius. The Extant Works. Text and translation by R. P. Vaggione. Oxford, 1987. Евномий. Апология апологии=Gregorii Nysseni Opera I-II: Contra Eunomium libri. Ed. W. Jaeger. Leiden, 1960. Евсевий Кесарийский. Похвала Константину=Eusebii Opera. Ed. I. A. Heikel. GCS 7. Leipzig, 1902. S. 193–259. (PG 20, 1316–1440) Епифаний Кипрский. Панарион=Epiphanius. Anchoratus und Panarion. Ed. K. Holl. GCS 25. Leipzig, 1915. Ефрем Сирин. Гимны против Юлиана=Der heiligen Ephraem der Syrers Hymnes contra Julianum. Ed. E. Beck. CSCO 78–79, Scriptores syri 174–175. Louvain, 1957. Иероним. О знам. мужах=Hieronymus. Liber de viris illustribus. Ed. E. Richardson. Leipzig, 1896. Ириней Лионский. Против ересей=Irйnйe de Lyon. Contre les hйresies I-V. Ed. A. Rousseau, L. Doutreleau, B. Hemmerdinger et Ch. Mercier. SC 263–264 (I); 293–294 (II); 210–211 (III); 100 (IV), 152–153 (V). Paris, 1965–1979. Иоанн Дамаскин. Точное изложение православной веры=Die Schriften des Johannes von Damaskos II: Expositio fidei. Ed. B. Kotter. PTS 12. Berlin, 1973. Иоанн Златоуст. Книга о девстве=De virginitate. PG 48, 533–596. Иустин. Апологии I и II=Saint Justin. Apologies. Ed. A. Wartelle. Paris, 1987. Иустин. Фрагменты=Fragmenta. PG 6, 1571–1604 (сомнительные). Киприан Карфагенский. Книга о падших=Sancti Caecili Cypriani. Opera amnia. CSEL 3. (Wien, 1868). Pp. 237–264.

http://pravbiblioteka.ru/reader/?bid=724...

Grimm C. Lexicon Graeco–Latinum in Libros Novi Testamenti. Leipzig, 1888. Guericke H. Neutestamentliche Isagogik. Leipzig, 1866. Hastings J. A Dictionary of the Bible, vol.III. New-York. 1900. Hatch E. and Redpath H. A Concordance to the Septuagint and the Other Greek Versions of the Old Testament. Oxford, MDCCCXCVII. Heine G. Synonymik des Neutestamentlichen Griechischen. Leipzig, 1898. Kaltschmidt J. Sprachvergleichendes und etymologisches Wörterbuch die griechischen Sprache. Leipzig, bd.I, 1839; bd.II, 1840. Kautzsch E. Die Aramaismen im Alten Testament, 1902. Kluge F. Etymologisches Wörterbuch der deutschen Sprache. Strassburg, 1883, 1910. Kluge F., Lutz F. English Etymology: a Select Glossary. Strassburg, 1898. Kühner R. Grammatik der griechischen Sprache, 1869–1872. Lidzbarski M. Handbuch der Nordsemitischen Epigraphik nebst ausgewählten Inschriften. Text I. Weimar, 1898. Littré E. Dictionnaire de la langue française. 1869. Miklošich F. Lexicon Palaeoslovenico–graeco–latinum. Vindobonae, 1862. Его же. Etymologisches Wörterbuch der slavischen Sprachen. Wien, 1886. Moulton W. A Threatise on the grammar of New Testament Greek. Edinburg, 1882. Osthoff H. Morphologische Untersuchungen auf dem Gebiete der indogermanischen Sprachen. Leipzig, 1881. Pape W. Griechisch–Deutsches Handwörterbuch, bd.I. Braunschweig, 1849; bd.II, 1888. Passow F. Handwörterbuch der Griechischen Sprache. Leipzig, 1841. Prellwitz W. Etymologisches Wörterbuch der Griechischen Sprache. Göttingen, 1892. Robertson A. Grammatik des Neutestamentlichen Griechisch. Deutsche Ausg. von H.Stocks. Leipzig, 1911. Robertson W. The Expositor " s Greek Testament, vol.I. London, 1897. Scheler A. Dictionnaire d " étymologie française. Bruxelles–Paris, 1888. Schenkel D. Bibel-Lexikon Realwörterbuch Zum Handgebrauch für geistliche und Gemeindeglieder. Leipzig, 1869. Schmidt H. Synonymik der Griechischen Sprache, bd.I, Leipzig, 1876; bd.IV, Leipzig, 1886. Schultz F. Lateinische Synonymik. Paderborn, 1872. Siegfried C. und Stade B. Hebräisches Wörterbuch zum Alten Testamente. Leipzig, 1892–1893.

http://azbyka.ru/otechnik/bogoslovie/chu...

Harnack A. Lukas der Arzt. Leipzig, 1906. Hartmann E. Geschichte der Metaphysik. I. Leipzig, 1893. Hillebrand J. Philosophie des Geistes. I. 1836. Helmholtz H. Vorträge und Reden. Braunschweig, 1884. Его же. Die Tatsachen in der Wahrnehmung. Berlin, 1878. Heurtley C.A. Replies to Essays and Reviews. Oxford, 1862. Hobart W. The Medical Language of St.Luke. London, 1882. Hobbes T. Opera philosophica. Ed. W.Molesworth. Vol.I. London, 1839. Hofmann J. Der Schriftbeweis, bd.I. Nördlingen, 1857. Holl K. Enthusiasmus und Bussgewalt beim griechischen Mönchtum. Eine Studie zu Symeon dem Neuen Theologen. Leipzig, 1898. Holtzmann Oscar. War Jesus Ekstatiker? Leipzig, 1903. Hume D. A Treatise of Human Nature, vol.I, II. Boston, 1854; vol.I, ed. T.H.Green, T.H.Grose. London, 1882. Jacobi F. Werke, bd.I. Leipzig, 1812. James W. Pragmatism. London, 1908. Рус. пер. с. англ. Юшкевича, СПб., 1910. Его же. L " Expérience Religieuse. Essai de Psychologie descriptive. Traduit avec l " autorisation de l " auteur par Abauzit. Paris, 1908. Рус. пер. под ред. С.Лурье под заглавием «Многообразие религиозного опыта». Москва, 1910. Jerusalem W. Lehrbuch der Psychologie. Leipzig, 1903. Jessen P.W. Physiologie des menschlichen Denkens. Hannover, 1872. Jevons W.S. The Principles of Science. London, 1879. Рус. пер. Антоновича. СПб., 1881. Kant I. Antropologie. Herausgegeben von Kirchmann. Leipzig, 1800. Его же. Der einzigmögliche Beweisgrund zu einer Demonstration des Dasein Gottes. Sämmtliche Werke. Bd.II. Leipzig, 1867. Его же. Kritik der reinen Vernunft. Sämmtliche Werke. Bd.III. Leipzig, 1867. Его же. Prolegomena zu einer jeden künftigen Metaphysik. Sämmtliche Werke. Bd.V. Leipzig, 1867. Keil C. Handbuch der Biblischen Archäologie. Frankfurt am Main, 1875. Kellner H. Hellenismus und Christenthum (oder die geistige Reaktion des antiken Heidenthums gegen das Christenthum). Koln, 1866. Klemm G. Allgemeine Culturgeschichte der Menschheit. Leipzig, 1843. Kneib P., Dr. Moderne Leben-Jesu-Forschung unter dem Einflüsse der Psychiatrie. Mainz, 1908.

http://azbyka.ru/otechnik/bogoslovie/chu...

   001    002    003    004    005    006    007    008    009   010