Такая схема - пришествие армий Г. и М. после мессианского царства - сохраняется и в самых ранних примерах раввинистической лит-ры ( Billerbeck . Kommentar. Bd. 3. S. 832-837). В палестинских таргумах большую роль в этой эсхатологической войне играет Мессия, к-рый побеждает пришедших к Иерусалиму Г. и М., при этом возвращение Израиля из плена в отличие от пророчества Иезекииля происходит уже после победы над Г. и М. (Таргум Псевдо-Йонатана на Числ 11. 26). Предсказание Елдада и Модада (Числ 11. 26-29) было воспринято как пророчество о царе из земли М. (Таргум Псевдо-Йонатана) или о Г. и М. (Таргум фрагментов). Раввин Неемия, ученик Акивы, также говорит о предсказании Елдада и Модада о Г. (Санхедрин 17а). Народы Гог и Магог окружили «стан святых». Роспись Троицкого собора Данилова мон-ря в Переславле-Залесском. 1662–1668 гг. Народы Гог и Магог окружили «стан святых». Роспись Троицкого собора Данилова мон-ря в Переславле-Залесском. 1662–1668 гг. Иосиф Флавий ( Ios. Flav. De bell. VII 7. 4) упоминает легенду о том, что Александр Великий на дальнем севере за горами Каспийского м. заключил кочевые варварские народы (скифов) железными вратами (ср.: Plin. Sen. Nat. hist. VI 15). Он отождествляет скифов с Г. и М. ( Ios. Flav. Antiq. I 6. 1), т. о., легенда о Г. и М. в дальнейшем, прежде всего в христ. традиции, оказалась связанной с легендой об Александре. В христианской литературе отцы Церкви часто толковали имена Г. и М. аллегорически, как инструмент сатанинских преследований града Божия в последние времена ( Hieron. In Ezech. XI//PL. 25. Col. 356-357; Aug. De civ. Dei. XX 11). Блж. Иероним, ссылаясь на распространенную в его время традицию, аллегорически истолковывал имена Г. как символ «кровли» (tectum) и М. как символ того, кто исходит «из-под кровли» (de tectum). Согласно блж. Августину, Г. символизирует врагов Церкви, из среды к-рых выступает диавол, как «из-под кровли», а М.- самого диавола, к-рый исходит из среды этих людей, как бы покидая временное прибежище, бездну безбожного града. При этом Г. и М. не исторические народы, они представляют собой врагов Церкви, число к-рых «как песок морской». В средневековье Николай де Лира , ссылаясь на блж. Иеронима, развивает это аллегорическое толкование: Г. для него - антихрист, т. к. он одержим диаволом, а М.- символ антихристовых гонителей, к-рые происходят от диавола ( Emmerson. 19842. P. 85).

http://pravenc.ru/text/165219.html

14 Hudaýymyz Reb ýylana:   «eýle edeni üçin, ähli mallary we haýwanlary i nälet sieni sen bolarsy. Garnyy üstünde süýrenip gezersi sen, ömürboýy toprakdan iýmitlenersi sen. 15 Seni bilen aýaly, seni tohumy bilen aýaly tohumyny arasyna, dumançylyk salaryn Men. Ol seni kelläi owradar, sen bolsa onu dabanyndan çakarsy» diýdi. 16 Beýik Hudaý aýala eýle diýdi:   «Göwrelilik döwrüdäki hasratyy has artdyraryn, agyr burgy bilen dograrsy çagalaryy sen, emma ol höküm sürer seni üstüden». 17 Adama bolsa Beýik Hudaý eýle diýdi:   «Sen aýalyy gepine gitdi, „Iýme“ diýip, gadagan eden agajymy miwesinden iýdi. Seni eden ii sebäpli, Men topragy näletländirin. Sen toprakdan ömürboýy muakgatlyk bilen iýmitlenersi. 18 Toprak saa akba-ýandak öndürip berer. Sen meýdan otlaryny iýersi. 19 Sen ýerden alnansy we ýere dolanýança, nany malaý derii döküp iýersi. Çünki topraksy sen we ýene-de topraga öwrülersi». 20 Adam aýalyna How diýip at dakdy, sebäbi How ähli ýaaýanlary enesi boldy. 21 Hudaýymyz Reb adam bilen onu aýalyna deriden eikler edip, olary geýindirdi. 22 Hudaýymyz Reb: «Ine, adam ýagyny-ýamany saýgaryp, Bizi Birimiz kimin boldy. Olar indi ýaaýy daragtyna el uzadyp, onu miwesindenem iýip, ebedi ýaaýmasynlar» diýdi. 23 oa görä öz alnan topragyny iläp bejereri ýaly, Hudaýymyz Reb adamy Erem bagyndan çykardy. 24 Ol adamy bagdan kowdy; sora Ol ýaaýy daragtyna barýan ýoly goramak üçin, bagy gündogarynda keruplar hem-de aýlanyp duran ýalynly gylyjy goýdy.   4-nji bap   Kabyl bilen Habyl. Ilkinji ganhorlyk   1 Adam aýaly Howa ýanady. How hamyla bolup, Kabyly dogurdy. How: «Rebbi kömegi bilen men bir ogul dünýä inderdim » diýdi. 2 Sora ol Kabyly dogany Habyly dogurdy. Habyl goýun çopany, Kabyl bolsa daýhan bolup ýetidi. 3 Birnäçe wagtdan so Kabyl topragy miwesinden Rebbe sadaka getirdi. 4 Habyl hem öz sürüsini ilkinji doglanlaryny semizlerinden Rebbe sadaka getirdi. Reb Habyly we onu sadakasyny kabul etdi. 5 Emma Reb Kabyly we onu sadakasyny kabul etmedi. Kabyly mua gaty gahary gelip, ýüzüni sallady. 6 Reb Kabyla eýle diýdi: «Näme üçin gaharlanýa? Näme ýüzüi sallaýarsy? 7 Eger sen dogry i etse, kabul edilmezmi näme? Eger sen nädogry i etse, günä bosagada peýläp ýatandyr; günäni seni üstüden höküm süresi geler. Ýöne sen günäni üstünden agalyk etmelisi!»

http://pravbiblioteka.ru/reader/?bid=523...

32 Seni üçin agy aýdyp, ýas tutarlar, ahy-nala çekip, eýle diýerler:   ‘Deiz ortasynda Sur ýaly dym-dyrs bolan gala barmy? 33 Harytlary deizden çykanda, sen köp halklary doýurdy, baýlygy we harytlary köplügi bilen patyalary baýatdy. 34 Ine, deizde, suwlary düýbünde kül-peýekun bolanyda, içidäki harytlary we ähli jemagaty özü bilen bile gark boldy’. 35 Kenarlardaky ähli ilatlar saa akarydylar; patyalary gaty gorkdular, ýüzlerini reki öçdi. 36 Halklar arasyndaky täjirler saa sykylyk atdylar; sen elhenç howpa uçrap, ebedilik ýok bolarsy“».   28-nji bap   Sur patyasyna gary pygamberlik   1 Maa Rebbi u sözi aýan boldy: 2 «Eý, ynsan ogly! Sur hökümdaryna Hökmürowan Reb eýle diýýär diý: „Sen ýürekde gedemlik edip: ‘Men hudaýdyryn, men deizler ummanynda, hudaýlary tagtynda oturýaryn’ diýdi; ýüregii hudaýlary ýüregi kimin tutsa-da, sen hudaý dälsi, ynsansy. 3 Sen Danyýelden has akyllysy, hiç bir syr senden gizlin däldir. 4 Sen danalygy we düünjä bilen baýlyk edindi, hazynalaryda altyn, kümü toplady. 5 Söwdada çu danalygy bilen baýlygyy köpeltdi, baýlygydan ýaa ýüregii gedem tutdu“». 6 onu üçin Hökmürowan Reb eýle diýýär: «Sen ýüregii bir hudaý ýaly tutdu. 7 Munu üçin Men gelmiekleri, milletleri i rehimsizini seni üstüe getirerin; olar seni ajaýyp danalygyy gylyç bilen kesip, an-öhratyy harlarlar. 8 Seni gabra indererler; sen deizleri goýnunda wagy ölüme duçar bolarsy. 9 Sen özüi öldürenleri huzurynda-da: „Men hudaý“ diýersimi? Özüi öldürenleri elinde sen hudaý dälsi, ynsansy. 10 Sen gelmiekleri elinde sünnetsizleri ölümi bilen heläk bolarsy, sebäbi Hökmürowan Reb: „Muny Men aýtdym“ diýýär». 11 Maa Rebbi u sözi aýan boldy:   12 «Eý, ynsan ogly! Sur patyasy üçin agy aýt, oa Hökmürowan Reb eýle diýýär diý: „Kämilligi möhüri, danalygy, gözelligi arybay sendi. 13 Sen Eremde — Hudaýy bagyndady; lagyl, topaz, göwher, sary ýakut, hakyk, ýayl galar, ýakut, pöwrize we zümerret ýaly ähli gymmatbaha dalara we altyna gaplanypdy; ga öýeleridir oýma nakgaçylyk ileri hem altyndandy, bulary ählisi seni ýaradylan günü taýýarlanypdy.

http://pravbiblioteka.ru/reader/?bid=523...

  38-nji bap   Gogu çozuy   1 Maa Rebbi u sözi aýan boldy: 2 «Eý, ynsan ogly! Magok ýurdundaky Meegi we Tubaly hökümdary Goga tarap ýüzüi öwür-de, oa gary pygamberlik et. 3 Oa Hökmürowan Reb eýle diýýär diý: „Eý, Meegi we Tubaly hökümdary Gog! Men saa garydyryn. 4 Men seni arkan agdaryp, älerie çeek salaryn. Seni we bütin gounyy, atlaryy, atlylaryy, bezemen geýnüwli, uly hem kiçi galkanly, elleri syrylan gylyçly uly jemagatyy ählisini çykararyn. 5 Olar bilen birlikde ählisi galkanly, demir tuwulgaly bolan pars, Efiopiýa we Put halklaryny, 6 Gomeri we onu tutu gounlaryny, demirgazygy ary ujundan Togarma halkyny we ähli gounlaryny seni bilen birlikde köp halklary çykararyn. 7 Taýýar bol! Ýanya ýygnan ähli jemagaty bilen birlikde taýýar bol. Bu jemagata sen goragçy bolarsy. 8 Köp wagtdan sora sen söwee çagyrylarsy. Geljek ýyllarda sen köp halklary içinden yzyna ýygnalan, hemielik haraba öwrülen Ysraýyl daglarynda toplanan, urudan rahatlyga gowan ýurda hüjüm edersi. Baga milletleri arasyndan çykarylyp getirilen bu halky hemmesi indi howpsuz ýaaýarlar. 9 Sen ýokary göterilip, tupan ýaly bolup gelersi; ýurdy gaplamak üçin sen we gounlary, özü bilen birlikde köp halklar bulut ýaly bolup gelerler“». 10 Hökmürowan Reb eýle diýýär: «ol gün seni aya köp pikirler geler, dildüwük gurarsy. 11 Sen: „Goragsyz obalary garysyna çykaýyn, dynç we howpsuz ýaaýanlary üstüne döküleýin. Olary ýaaýan ýerlerini bary diwarsyz, ol ýerde kilt-de, gapy-da ýok“ diýersi. 12 Sen ö weýran edilen, emma indi ilatly bolan äherlerde ýaaýan bu halky talap, olja alarsy. Milletleri arasyndan yzyna ýygnalyp, çarwaçylyk hem söwda bilen megullanýan, dünýäni ortasynda ýaaýan bu halka gary elii uzadarsy. 13 eba, Dedan, Tary söwdagärleri we onu ähli ýolbaçylary senden: „Talamaga geldi dälmi? Jemagatyy olja almak, altyn-kümü äkitmek, emläk we köp olja edinmek üçin ýygnadymy?“ diýip sorarlar». 14 Munu üçin, eý, ynsan ogly, pygamberlik et-de, Goga Hökmürowan Reb eýle diýýär diý: «ol gün sen Meni halkym Ysraýyly howpsuz ýaaýandygyna göz ýetirersi! 15 onda sen ýanydaky köp halklar bilen, at üstünde bolan uly jemagat we güýçli goun bilen demirgazygy ary ujundan, öz mekanydan gelersi. 16 Sen ýer ýüzüni gaplaýan bulut kimin halkym Ysraýyly üstüne hüjüm edersi. Eý, Gog, ahyrky günlerde Men seni Öz ýurduma hüjüm etdirerin, sen arkaly milletlere mukaddesligimi aýan edip, Özümi tanadaryn».

http://pravbiblioteka.ru/reader/?bid=523...

12 Ruh meni ýokary galdyrdy, men ýesämden: «Rebbi öhratyna Öz mekanynda alky bolsun!» diýen uly gopgunly sesi eitdim. 13 Bu jandarlary biri-birlerine degýän ganatlaryny we olary gapdallaryndaky tigirleri uly gopgunly sesidi. 14 Ruh meni ýokary göterip, bu ýerden alyp gitdi. Rebbi eli meni üstümde berk durdy we janym gahardan dolup, men gaýgy-hasratda gitdim. 15 Onso men Kebar kanalyny ýakasyndaky Telabypda ýaaýan sürgündäkileri ýanyna bardym. Men olary ýaaýan ýerinde, olary arasynda ýedi günläp ak-tak bolup oturdym.   Reb Ezekiýel pygamberi gözegçi edip belleýär   16 Ýedi gün geçenden so, maa Rebbi u sözi aýan boldy: 17 «Eý, ynsan ogly! Men seni ysraýyl halkyna gözegçi belledim. Meni her bir aýdýan sözümi dile-de, Menden olara duýdury ber. 18 Men erbet adama: „Sen hökman ölersi“ diýsem, sen hem oa duýdury bermese ýa-da onu ömrüni halas etmek üçin erbet ýollaryndan el çekmek barada onu bilen geplemese, ol erbet adam öz günäsi zerarly öler, emma onu gany üçin Men seni bilen haklaaryn. 19 Emma sen erbede duýdury berse, ol-da erbetlikden el çekmese, ýaramaz gylyklaryny üýtgetmese, ol öz günäsi zerarly öler, emma sen öz janyy halas edersi. 20 Eger dogruçyl adam dogruçyllygyndan dönüp, erbetlige ýüz ursa, Men ony agyr güne salaryn, ol hem öler. Sen ol adama duýdury bermese, ol öz günäsi zerarly öler we onu eden dogry ileri ýatlanmaz. Men onu ganyny bolsa senden talap ederin. 21 Ýöne dogruçyl adam günä etmez ýaly, oa duýdury berse, ol-da günä etmese, elbetde, ol diri galar, sebäbi oa duýdury berildi; sen hem öz janyy halas edersi». 22 Ol ýerde Rebbi eli meni üstümdedi. Ol maa: «Tur, düzlüge git, ol ýerde Men seni bilen geplejek» diýdi. 23 eýlelikde, men turup, düzlüge gitdim. Ol ýerde Rebbi öhraty Kebar kanalyny ýakasynda gören öhratym ýalydy, men ýüzin ýykyldym. 24 Ruh içime girip, meni aýak üstüne galdyrdy. Ol meni bilen gepleip, eýle diýdi: «Git-de, öýüde gapyny içinden gulpla. 25 Ýöne sen, eý, ynsan ogly, boýnua tanap atylyp baglanarsy. eýdip, sen halky arasyna gidip bilmersi. 26 Olary pitneçi halkdygy üçin Men dilii damagya ýapydyraryn, sen lal bolarsy we olara öwüt berip bilmersi. 27 Emma Men seni bilen gepleip, dilii açaryn we sen olara: „Hökmürowan Reb eýle diýýär!“ diýersi. Goý, dilän dilesin, dilemedik ýüz öwürsin, çünki olar bir pitneçi halkdyr».

http://pravbiblioteka.ru/reader/?bid=523...

Sen maa belent mertebeli adam ýaly garaýarsy, ýa Hudaýymyz Reb! 18 Öz gulua beýle hormaty üçin Dawut Saa näme diýip biler? Sen Öz guluy tanaýarsy ahyryn! 19 Sen guluy hatyrasyna, Öz göwün islegie görä bu beýik ii etdi; bu beýik ileri ählisini aýan etdi. 20 Eý, Reb, Saa taý geljek ýokdur, Senden baga Hudaý ýok! Muny öz gulaklarymyz bilen eitdik. 21 Ýer ýüzünde Seni halky Ysraýyla taý geljek halk barmyka?! Öz halkym bolsun diýip, Sen ony Müsür gulçulygyndan halas etdi, beýik hem aýylganç iler bilen Öz adyy öhrata beslemek üçin beýleki milletleri olary öünden kowup çykardy. 22 Hemielik Öz halkym bolsun diýip, halky Ysraýyly Özü üçin ebedi halk etdi; Ýa Reb, Sen olary Hudaýy boldu. 23 Indi bolsa, Sen, ýa Reb, Öz gulu hem onu nesli hakda aýdan sözüi ebedi sakla-da, diýi ýaly et! 24 Goý, ynsanlar „Hökmürowan Reb Ysraýyly Hudaýydyr“ diýip, guluy neslini berkarar etsinler, adyy ebedilik belende götersinler. Gulu Dawudy nesli Seni öüde kuwwatlansyn. 25 Sen, eý, Hudaýym, „Saa nesil berjek“ diýip, gulua Özü aýan edipdi. oa görä-de, gulu Saa ýüzlenip, u dilegi okamaga milt etdi. 26 Ýa Reb, Sen Hudaýsy. u ýagylyklary gulua Sen wada etdi. 27 Öz huzuryda ebedi galsyn diýip, guluy nesline pata bermek, goý, Saa ho görünsin! Sebäbi, ýa Reb, Seni pata bilen guluy nesli baky pataly boldy we patalydyr!»   18-nji bap   Dawut dumanlaryny ýeýär   (2-nji am 8:1-18)   1 Birnäçe wagtdan so Dawut pilitlilere zarba urup, olary özüne tabyn etdi. Ol Gat galasyny hem-de onu obalaryny pilitlileri elinden aldy. 2 Ol mowaplylary ýedi. Mowaplylar Dawuda tabyn bolup, oa salgyt tölediler. 3 Sora Dawut Ýewfrat derýasyny töweregindäki agalygyny täzeden dikeltmek üçin giden Soba patyasy Hadadgezeri Hamaty ýakynynda boýun egdirdi. 4 Dawut onu mü sany söwe arabasyny, arabaly gounyny ýedi mü esgerini hem-de ýigrimi mü esgerli pyýada gounyny ýesir aldy. Ol atlary ýüz araba ýeter ýalysyny goýup, galanlaryny maýyp etdi. 5 Damaskda ýaaýan siriýalylar Soba patyasy Hadadgezere kömege gelende, Dawut siriýalylary ýigrimi iki müüsini öldürdi.

http://pravbiblioteka.ru/reader/?bid=523...

Материал из Православной Энциклопедии под редакцией Патриарха Московского и всея Руси Кирилла МАКЕДОНИЙ I Архиеп. К-польский (40-е гг. IV в.- янв. 360). О раннем периоде жизни М. практически ничего не известно. На исторической сцене он появляется в 337 г. как один из кандидатов на К-польскую кафедру, ставшую вакантной после смерти свт. Александра I . К этому времени он уже долгое время был клириком К-польской Церкви: по одним сведениям, диаконом, по другим - пресвитером ( Athanas. Alex. Hist. arian. 7; Socr. Schol. Hist. eccl. II 6). Конкурентом М. в борьбе за кафедру стал свт. Павел I . В историографии этот раскол интерпретировали как разделение между ортодоксальной, поддерживавшей Павла, и проарианской, поддерживавшей М., партиями, однако нет сведений о том, что борьба между кандидатами сопровождалась богословской полемикой. Судя по всему, и свт. Павел, и М. утверждали, что получили благословение умиравшего свт. Александра занять кафедру. Он якобы выдвинул обе кандидатуры, но противоборствующие партии расходились в том, кому он отдавал предпочтение ( Socr. Schol. Hist. eccl. II 6; Sozom. Hist. eccl. III 3-4). Свт. Павел был рукоположен в 337 г. присутствовавшими в городе епископами без одобрения Феодора Ираклийского и Евсевия Никомидийского ( Sozom. Hist. eccl. III 3) - епископов соседних с К-полем городов, а также без согласования с императорами ( Socr. Schol. Hist. eccl. II 7; Sozom. Hist. eccl. III 4). М. обратился с жалобой на свт. Павла к имп. Констанцию II ( Athanas. Alex. Hist. arian. 7). В результате свт. Павел был низложен небольшим Собором и отправлен в ссылку, но на его место по воле императора из Никомидии был переведен влиятельный еп. Евсевий (Ibidem; Socr. Schol. Hist. eccl. II 7; Sozom. Hist. eccl. III 4; Theodoret. Hist. eccl. I 19; Philost. Hist. eccl. II 10). Борьба между М. и свт. Павлом возобновилась в 341 г., после смерти Евсевия. Хронология этого противостояния не вполне ясна в силу противоречивости свидетельств источников ( Bardy. 1927; Telfer. 1950; Dagron. 1974. P. 422-437; Barnes. 1993. P. 212-217). М. был рукоположен во епископа К-поля своими сторонниками Феогнием Никейским, Феодором Ираклийским, Марием Халкидонским, Урсакием Сингидунским и Валентом Мурсийским, к-рые составили небольшой Собор ( Socr. Schol. Hist. eccl. II 12; Sozom. Hist. eccl. III 7). Противостояние М. и свт. Павла в 342 г. обернулось народным возмущением, в результате к-рого погиб магистр конницы Ермоген, доверенное лицо имп. Констанция. Несмотря на то что император считал главным виновником происшедшего свт. Павла, он возлагал вину и на М. и не одобрял в полной мере его поставления на кафедру ( Socr. Schol. Hist. eccl. II 13; Sozom. Hist. eccl. III 7).

http://pravenc.ru/text/2561500.html

РАИК. 42. Л. 501-502; транскрипция Хурмузия: Athen. Bibl. Nat. S. Sepulcri. 705. Fol. 154v - 155v, 1829 г.). К. М. принадлежит неск. богородичных матим: «Всяк земнородный» (мегалинарий (ирмос)) на 4-й глас (РНБ. Греч. 126. Л. 224-225; 130. Л. 470-470 об.; БАН. РАИК. 30. Л. 358-360, посл. четв. XVI в.; 42. Л. 559 об.- 560 об.; Lesb. Leim. 258. Fol. 398v - 401v; 273. Fol. 154-155v; 459. Fol. 362-363; 238. Fol. 377v - 378v; Athen. O. et. M. Merlier. 12. Fol. 326v - 327v; транскрипция Хурмузия: Athen. Bibl. Nat. S. Sepulcri. 706. Fol. 182-187v, 1819 г.; 732. Fol. 336-339v), «Детородную деву кто слыша» (тропарь из 9-й песни канона среды 2-й седмицы Великого поста) на 3-й глас (РНБ. Греч. 237. Л. 393 об.- 394 об., посл. четв. XVII в.; 130. Л. 459-460; 711. Л. 279 об.-280; Lesb. Leim. 238. Fol. 369-370; транскрипция Хурмузия: Athen. Bibl. Nat. S. Sepulcri. 706. Fol. 130v - 137) и «На Синайстей горе» на 3-й глас (творение Ксена Корониса , «украшенное» К. М.: РНБ. Греч. 711. Л. 343 об.; транскрипция Хурмузия: Athen. Bibl. Nat. S. Sepulcri. 706. Fol. 109-115). К. М. также создал ряд матим на праздники и дни памяти святых: в Неделю ваий - стихиру «Множество народа» 4-го гласа, «украшенную» Мануилом Хрисафом (транскрипция Хурмузия: Athen. Bibl. Nat. S. Sepulcri. 733. Fol. 215-217v), прп. Евфросинии Александрийской (25 сент.) - «Но проси мира» (Αλλ ατησαι ερνην; анаграмматизм славника на «Господи, воззвах») на 2-й плагальный глас (транскрипция Хурмузия: Athen. Bibl. Nat. S. Sepulcri. 727. Fol. 291-296v), арх. Михаила (8 нояб.) - «Ходатайством твоим избавляя» (Τ μεσιτε σου λυτρομενος; анаграмматизм славника на хвалитех) на 1-й плагальный (5-й) глас (Athen. K. Psachou. 98/246. Fol. 321v - 322, 1676 г.; 65/215. Fol. 38v - 39, XVIII в.; Lesb. Leim. 231. Fol. 35-36v, ок. 1700 г.; транскрипция Хурмузия: Athen. Bibl. Nat. S. Sepulcri. 728. Fol. 241v - 246v) и «Яко чиноначальник и поборник» на 4-й плагальный глас (Athen. Bibl. Nat. S. Sepulcri. 728. Fol. 273v - 277v), вмц. Анастасии (22 дек.) - «Воскресения дар прияла еси» на 2-й глас (транскрипция Хурмузия: Athen.

http://pravenc.ru/text/2057090.html

Было объявлено о низложении Петра, а Л. был возведен на престол. Петр по примеру свт. Афанасия отправился искать поддержки в Риме ( Rufin. Hist. eccl. XI 3; Socr. Schol. Hist. eccl. IV 21; Sozom. Hist. eccl. VI 19; Theodoret. Hist. eccl. IV 20-21). Находясь в Александрии, Л. в 376 г. при помощи военных пытался насаждать арианство. Монашеские общины Нитрии, где находились наиболее известные сторонники никейцев, подверглись погромам; часть монахов бежала в пустыни, некоторые погибли. В это время прп. Макарий Великий в числе других анахоретов был сослан под надзор на остров в дельте Нила. 126 клириков и 11 епископов были высланы в Кесарию Палестинскую (CTh. XII 1. 63; Hieron. Chron.//PL. 27. Col. 698-699; Rufin. Hist. eccl. II 3; XI 3-4; Palladius. Lausiac. 101; Oros. Hist. adv. pag. VII 33; Socr. Schol. Hist. eccl. IV 22, 24; Sozom. Hist. eccl. VI 19; Theodoret. Hist. eccl. IV 21-22). Однако в 378 г. политическая ситуация в империи изменилась и Л. был смещен с кафедры. Весной 378 г. имп. Валент объявил о реабилитации ранее низложенных епископов, противников арианства. 30 мая архиеп. Петр II вернулся в Александрию, а Л. в очередной раз вынужден был покинуть город. Он отправился в К-поль, где в то время находилась ставка имп. Валента ( Socr. Schol. Hist. eccl. IV 37; Sozom. Hist. eccl. VI 39). В последующие годы Л. возглавлял арианскую общину К-поля совместно с еп. Димофилом . По приказу имп. Феодосия I 24 нояб. 380 г. у ариан Димофила и Л. городские храмы были конфискованы и переданы православным, а им самим было запрещено собирать своих сторонников в пределах стен К-поля ( Philost. Hist. eccl. IX 19; Socr. Schol. Hist. eccl. V 7; Sozom. Hist. eccl. VII 5; Marcell. Com. Chron. AD 380; Chron. Pasch. P. 561; Theoph. Chron. P. 68). Лит.: Bardy G. St. Athanase (296-373). P., 19253; Hagel K. Fr. Kirche und Kaisertum in Lehre und Leben des Athanasius. Lpz., 1933; Martin A. Athanase d " Alexandrie et l " Église d " Égypte au IVe siècle (328-373). R., 1996; Haas Ch. Alexandria in Late Antiquity: Topography and Social Conflict. L., 1997. P. 85-86, 242, 267, 333. И. Н. Попов Рубрики: Ключевые слова: АНИАН (62 или 63-83 или 84), архиеп. Александрийский, свт. (пам. зап. 25 апр., 2 дек., копт. 16 нояб.),

http://pravenc.ru/text/2110861.html

10 Niciph. Gregor. Hist. Bysant. Vol. II, pag. 919. Добротолюб. часть II, стр, 33. Claud. Fleur, hist. Eccl. Тот XXIII, ed. 1767, pag. 534. 11 Vid. Bibl. Graec. Fabric. Vol. XI, Hamburg 1722, png. 655. Патриарх Фплофей, жизнеописатель св. Паламы, в песнях в честь его говорит: «общего тя учителя познавает земля и море, столп священный Православия, премудрого Богослова священного», Кан. 2-й втор. нед. вел. поста, песнь 5, троп. 3-й. 12 «От младенчества возжелал еси лучши житие», воспевает Патриарх Филофей. 2-й кан., 2-й нед. велик, поста. 13 Синакс. 2-й нед. велик, поста. – Почему Палама избрал именно Афон для своих подвигов? а) Потому что он желал высших иноческих подвигов, и одна Афонская гора, которая и в 14-м веке преимущественно пред прочими Греческими монастырями славилась строгостью и святостью жизни своих иноков, могла вполне удовлетворить его святому желанию vid. Hist. Bysant. Cantacuz. vol. I, pag. 545; vol. Ill, lib. IV; pag. 176. Boivin, annotate. ad hist. Gregor, vol. hist. II, pag. 1274, in pag. 714. – б). Потому что Григорий, будучи еще в мире, отчасти жил по правилам Афонских обителей. 16 Hist. Cantacuz. vol. I, pag. 546. Синакс. 2-й нед. вел. поста hist. Gregor. Vol II, pag. 919. Claud. Fleur, hist. Eccl. Тот. XXIII, pag. 546. 17 Синакс. 2-й нед. вел. пост. Эти места означены на картинах Есфигменова Монастыря, привезенных в Россию Настоятелем его, Архимандритом Агафангелом. 20 Hist. Cantacuz. Vol. I, pag, 546. Kirchengesch. Schrück., Th. XXIV Leipz, 1802. S. 435. Синакс. 2-й нед. вел. поста. 23 Catalog. Codic. Manuscript. Biblioth. Reg. Tom. II, edit 1740, Paris, pag. 266. Cod. 1278, 3. 6. Petri Lambec. Commentar libr. II, ed. Vindob.1672, pag. 380, D. 25 Hist. Cantacuz. vol. I, psg. 543. Hist. Nic. Greg. Vol. II, pag. 555, 922, 923. Claudii Fleuri hist. Eccl. Tom. XXIII, ed. 1767, pag. 505. Словарь Истор. Жит. И деян. Часть 3, Москв. 1790, стр. 102, под словом: «Варлаам». 26 Hist. Gregor. Vol. II, pag. 556 ορ. κκλ. Μελτ. Μητροπ. ϑν. κδ. ν Βιεν. 1784, τομ. 3. S. 208. Annotat. Graetser. Ad hist. Cantacuz. Vol. hist. III, pag. 455.

http://azbyka.ru/otechnik/Modest_Strelbi...

  001     002    003    004    005    006    007    008    009    010