Составители Λγος’а и κολουθας, включив в содержание исповеди разного рода грехи, ещё не сумели произвести соответственные изменения в расспросах. В позднейших уставах мы находим и эти изменения 57 . Всё это было совершено естественным, и всякое другое представление исторического хода вещей будет искуственным и неверным. Утверждая, что исповедные уставы мюнхенской рукописи суть древнейшие несомненно-исторические свидетельства существования на востоке этого рода уставов, я имею в виду не монастырские уставы, рассчитанные на приложение к монастырской братии и направлявшиеся, как выше упомянуто, против всяких грехов, страстей и склонностей греховных, а такие уставы, которые, как говорили их составители, применялись ко всей безразличной массе людей всяких классов и положений. Таким образом существованием монастырских уставов, начиная с времени первых организаторов монашеской жизни в ΙV в., нисколько не ослабляется сила высказанного мною положения. Но о правилах св. Феодора Студита я должен сказать несколько слов. С именем этого св. отца в 99 томе греческой патрологии Миня напечатаны следующие четыре статьи: 1) περ ξαγορεσεως, 2) περ ρωτσεως κα τν τατης διαλσεων, 3) πιτιμια κοιν τς λης δελφτητος π τν παραλειπντων ν τ κκλησ, ες τν καννα, 4) τ καθημεριν πιτμια τν μοναχν. Последние две статьи относятся исключительно к монастырской братии и к разным порядкам монастырской жизни: все ли, содержащаеся здесь, правила принадлежат Феодору Студиту , или некоторые явились позднее, а иные, быть может, и раньше Феодора Студита , для нас в настоящем случае безразлично – за пределы монастырской жизни действие их не простирается. Вторая статья состоит из четырёх вопросо-ответов, которые нас также мало касаются. Нашего внимания заслуживает в особенности первая статья: περ ξαγορεσεως. Здесь, после определения понятия исповеди, излагаются «заповеди» против злопамятных, злоречивых, болтливых, лживых, унывающих, чревоугодников, сребролюбцев, безчувственных, тщеславных, гордых, хулителей, гневливых и раздражительных, предающихся печали, убийц, прелюбодеев, блудников, мужеложцев, кровосмесителей с сестрою и снохою, воров, гробокопателей, занимающихся колдовством и составлением снадобьев, а также и тех, кто обращается к ним, наконец ещё раз против злоречивых.

http://azbyka.ru/otechnik/Nikolaj_Suvoro...

Разделы портала «Азбука веры» О запрете браков между восприемниками и родителями воспринятых. Родство по духу больше союза по телу, а мы узнали о случаях, когда некоторые становятся восприемниками детей от святого и спасительного крещения и после этого вступают в брачное сожительство с их матерями, когда те овдовеют. Поэтому мы определяем: с настоящего времени ничего подобного не делать. Если же кто-либо после настоящего правила будет уличен в том, что так поступает, такой прежде всего да оставит это беззаконное супружество, а потом да будет подвергнут и епитимиям блудников. πειδ μεζων κατ τ πνεμα οκειτης τς τν σωμτων συναφεας, γνωμεν δ ν τισι τποις τινς κ το γου κα σωτηριδους βαπτσματος παδας ναδεχομνους, κα μετ τοτο, τας κενων μητρσι χηρευοσαις γαμικν συναλλσσοντας συνοικσιον, ρζομεν, π το παρντος μηδν τοιοτον πραχθναι. Ε δ τινες μετ τν παρντα καννα φωραθεεν τοτο ποιοντες, πρωτοτπως μν ο τοιοτοι φιστσθωσαν το παρανμου τοτου συνοικεσου πειτα δ κα τος τν πορνευντων πιτιμοις ποβληθτωσαν. Толкования Зонара . Это правило повелевает, чтобы те, которые берут в брачное сожитие женщин, детей которых воспринимали от святого крещения (своих кум), когда оне находятся во вдовстве, отступили от такового сожительства с расторжением незаконного брака, и чтобы подвергаемы были епитимиям любодействующих. Аристен . Восприемлющим детей от крещения не дозволяй сочетаваться браком с матерями сих детей. А если бы кто и сочетался, таковый, по расторжении, должен подвергнуться и епитимии. Сродство по духу важнее плотского родства. Посему это правило подвергает епитимии любодействующих того, кто совокупился в общение брака с матерью младенца, воспринятого им от святого крещения, по предварительном расторжении незаконного супружества. Вальсамон . Настоящее правило подвергает епитимиям любодействующих тех, которые берут в общение брака своих кум вдовствующих, определяя расторгать и таковый беззаконный брак. Думаю, что таковый должен быть подвергнут епитимиям любодействующих в том случае, если охотно оставит зло и принесет раскаяние, ибо пребывающий в этом грехе должен быть наказан почти более кровосмесников.

http://azbyka.ru/pravo/shestoj-vselenski...

Разделы портала «Азбука веры» О прерогативах Константинопольской кафедры. Во всем последуя определениям святых отцов и признавая прочитанное только что правило 150 боголюбезнейших епископов, собравшихся в царствование благочестивой памяти императора Феодосия Великого в царствующем Константинополе, новом Риме, то же самое и мы определяем и постановляем о преимуществах святейшей Церкви того же Константинополя, нового Рима. Ибо и престолу ветхого Рима отцы по справедливости дали преимущества, поскольку тот город был царствующим. Следуя тому же побуждению, и 150 боголюбезнейших епископов наделили равными преимуществами святейший престол нового Рима, благоразумно рассудив, дабы город, удостоенный чести быть городом императора и синклита и пользующийся равными с ветхим царственным Римом преимуществами, и в церковных делах был возвеличен подобно ему, будучи вторым после него. И поэтому только митрополиты Понтийского, Асийского и Фракийского диоцезов, а также епископы упомянутых диоцезов у варваров рукополагаются вышеупомянутым святейшим престолом святейшей Константинопольской Церкви. Это значит, что каждый митрополит вышеупомянутых диоцезов с епископами своей митрополичьей области рукополагает епархиальных епископов, как предписано божественными правилами. А митрополиты вышеупомянутых диоцезов рукополагаются, как сказано, Константинопольским архиепископом после того, как по обычаю состоится единодушное избрание и его результат будет ему представлен. Πανταχο τος τν γων Πατρων ροις πμενοι, κα τν ρτως ναγνωσθντα καννα τν κατν πεντκοντα θεοφιλστατων πισκπων, τν συναχθντων π το τς εσεβος μνμης Μεγλου Θεοδοσου, το γενομνου βασιλως ν τ βασιλδι Κωνσταντινουπλεως Ν μ, γνωρζοντες, τ ατ κα μες ρζομν τε κα ψηφιζμεθα περ τν πρεσβεων τς γιωττης κκλησας τς ατς Κωνσταντινουπλεως Νας μης· κα γρ τ θρν τς πρεσβυτρας μης, δι τ βασιλεειν τν πλιν κενην, ο Πατρες εκτως ποδεδκασι τ πρεσβεα. Κα τ ατ σκοπ κινομενοι ο κατν πεντκοντα θεοφιλστατοι πσκοποι, τ σα πρεσβεα πνειμαν τ τς Νας μης γιωττ θρν, ελγως κρναντες, τν βασιλε κα συγκλτ τιμηθεσαν πλιν, κα τν σων πολαουσαν πρεσβεων τ πρεσβυτρ βασιλδι μ, κα ν τος κκλησιαστικος ς κενην μεγαλνεσθαι πργμασι, δευτραν μετ κενην πρχουσαν. Κα στε τος τς Ποντικς, κα τς σιανς, κα τς Θρακικς διοικσεως μητροπολτας μνους, τι δ κα τος ν τος βαρβαρικος πισκπους τν προειρημνων διοικσεων χειροτονεσθαι π το προειρημνου γιωττου θρνου τς κατ Κωνσταντινοπολιν γιωττης κκλησας· δηλαδ κστου μητροπολτου τν προειρημνων διοικσεων μετ τν τς παρχας πισκπων χειροτονοντος τος τς παρχας πισκπους, καθς τος θεοις κανσι διηγρευται· χειροτονεσθαι δ, καθς ερηται, τος μητροπολτας τν προειρημνων διοικσεων παρ το Κωνσταντινουπλεως ρχιεπισκπου, ψηφισμτων συμφνων κατ τ θος γινομνων, κα π ατν ναφερομνων.

http://azbyka.ru/pravo/chetvertyj-vselen...

Αρχεο Στο ουκρανικ χωρι ζερο «μετγραψαν» τους πιστος σε σχισματικ δομ ενσω εκκλησιζονταν 12 Μαου 2022 τος 10:56 Ολονα και νες ειδσεις καταφθνουν για αρπαγς και βαιες «μεταγραφς» στη σχισματικ «Ορθδοξη Εκκλησα της Ουκρανας» ναν της Ουκρανικς Ορθοδξου Εκκλησας. Τα γεγοντα εξελσσονται κατ καννα σμφωνα με το δη επεξεργασμνο σενριο: συνρχεται συνλευση χι της θρησκευτικς κοιντητας του ναο, αλλ των κατοκων του χωριο ετε κποιων ακτιβιστν. Η απφαση που λαμβνεται σε αυτ τη συνλευση χρησιμοποιεται ως αφορμ για να ανακοινωθε η «μεταπδηση» της κοιντητας στη σχισματικ δομ της «Ορθοδξου Εκκλησας της Ουκρανας» και η αρπαγ απ την πραγματικ ενορα του ναο της. Πιο συγκεκριμνα στο χωρι ζερο (του δμου Λουτσκ στην περιφρεια Βολν της Ουκρανας) οπαδο της «Ορθοδξου Εκκλησας της Ουκρανας» διοργνωσαν ψηφοφορα για τη «μετεγγραφ» της εκκλησιαστικς κοιντητας του χωριο ζερο στους σχισματικος, ενσω η δια η κοιντητα προσευχταν στη Θεα Λειτουργα. Στη συνλευση κατοκων, που συγκλθηκε στην χθη της λμνης, συμμετεχαν σχισματικο «ιερες», νστολοι απ τα γρω χωρι και λοιπο ακτιβιστς. Καθσον η ψηφοφορα διενεργθηκε την ρα της ιερς ακολουθας, ο εφημριος του ιερο ναο της Αγας Σκπης της Παναγας πατρ Μιχαλ και οι πιστο της Ουκρανικς Ορθοδξου Εκκλησας δεν συμμετεχαν σε αυτ την «κοινοτικ συνλευση». Αφο ανακονωσαν στα μικρφωνα τη «μετεγγραφ» στους σχισματικος του ιερο ναο της Αγας Σκπης της Παναγας, εκπρσωποι της «Ορθοδξου Εκκλησας της Ουκρανας» κατευθνθηκαν στην εκκλησα, χωρς να περιμνουν καν να λξει η ακολουθα. Παρ τις διαμαρτυρες των ενοριτν, ο χλος σπασε την πλη και ρμησε στον αλειο χρο. Απατησαν απ τον πατρα Μιχαλ να παραδσει τα κλειδι και αφο εισπραξαν αρνητικ απντηση, σφργισαν τις πρτες του ναο, μεταδδει η νωση Ορθοδξων Δημοσιογρφων επικαλομενη το «κανλι 12». Τον τελευταο μνα οι σχισματικο εφρμοσαν αυτ το σχμα «μεταπδησης» στην «Ορθδοξη Εκκλησα της Ουκρανας» με δεκδες ναος της κανονικς Ουκρανικς Ορθοδξου Εκκλησας. τσι στις 8 Μαου στο Πλτσα (περιφρεια του Βολν) ακτιβιστς της περιοχς ψφισαν για τη μετεγγραφ του ναο στην «Ορθδοξη Εκκλησα της Ουκρανας» και σπασαν την κλειδαρι στις θρες της. Επσης παραχωρθηκε στους σχισματικος νας νας στο Ντουμπσε, παρ τις διαμαρτυρες του εφημριου. Στην περιφρεια Ρβνο οι Αρχς παρδωσαν τα κλειδι απ τον να στο χωρι Περενιτιν στην «Ορθδοξη Εκκλησα της Ουκρανας» χρησιμοποιντας την δια πρφαση. Календарь ← 23 Ιανουαρου 2024 τος © Patriarchia.ru , 2005 – 2024 Με την επιφλαξη παντς νομμου δικαιματος © Сделано в Κατασκευ απ Stack Group

http://patriarchia.ru/gr/db/text/5925672...

В переводе Романитиса немного по-другому звучит последняя фраза:  «И не останется никакого долга (οδνα χρος)» .   7. Св. Никодим об «удовлетворении». Что же об «удовлетворении» пишет Святогорец?  «За исповедью следует третья часть покаяния – удовлетворение (κανοποησις), которое заключается в исполнении епитимьи (μπρακτος τελεωσις το καννος), данной духовником, как определяет Гавриил Филадельфийский в сочинении о таинствах. Так вот и ты, брат мой грешник, должен с великой радостью принимать епитимью (τν καννα), данную тебе духовником. Будь то пост, или поклоны, или милостыня, или иное что. Но прежде всего всей душой прими отлучение от причастия на столько лет, на сколько тебе определено. Потому что таким небольшим наказанием ты умиротворяешь великий гнев Божий на тебя. Этой временной епитимьей (μ ατν τν πρσκαιρον καννα) ты спасаешься от вечной епитимьи геенны (γλυτνεις π τν παντοτεινν καννα τς κολσεως)». По сути, мы видим здесь парафраз текста Segneri. Segneri в переводе Романитиса «Руководство» св. Никодима Если ты не исполнишь этот канон (κενον τν καννα) как совершенное всесожжение в этой жизни, то оплатишь его (θλεις τν πληρσεις) в другой [жизни], но гораздо более мучительным образом . Потому что таким небольшим наказанием ты умиротворяешь великий гнев Божий на тебя. Этой временной епитимьей (μ ατν τν πρσκαιρον καννα) ты спасаешься от вечной епитимьи геенны (γλυτνεις π τν παντοτεινν καννα τς κολσεως) . На страницах 224-228 и 288 «Руководства» дается вполне развернутое объяснение понятия «удовлетворение», которое Преподобный еще называет каноном (κανν) и наказанием (τιμωρα, ποιν, παιδεα). Кроме того, он указывает, что наказание за грех уже прощенный должно понести или в этой жизни, или в вечной.  «Вкратце мы говорим тебе, что ты должен выбрать одно из двух: либо здесь временно получить епитимью (προσκαρως τν καννα) за свои грехи, либо там вечно ( κε αωνως). Если получишь ее здесь, то избавишься от нее там. Если же не получишь ее здесь, то обязательно получишь ее там вечно. Так пишет Филадельфийский Гавриил в своем сочинении " О таинствах " : " Неподчинившийся епитимьям по необходимости будет отослан к тамошнему суду (τος κεσε δικαστηροις) и даст слово за свои неподобные деяния как отвергший установления святой Церкви " » .

http://bogoslov.ru/article/5632460

O Αριστηνς πρτεινε μια πιο γενικευμνη και αριστη προσγγιση, προβλποντας επ των επισκπων και μητροπολιτν να ακμη υψηλτερο εππεδο εκκλησιαστικς εξουσας και διοικσεως, εκενο του πατριρχη. Αφο εξθεσε συντμως τον 34 ο καννα: «Δχα το πρτου ατν ποιοσιν οδν ο πσκοποι, εμ τ τς παροικας ατο καστος κα πρτος τερ κενων οδν, δι τν φειλομνην μνοιαν» , προτενει την κτωθι ερμηνεα: «Οτε ο πσκοποι, οτε ο μητροπολται παρ γνμην το ατν πρτου φελουσ τι περιττν πρττειν, οον πισκπους ψηφζεσθαι, περ δογμτων νων ζητεν, κποισεις κκλησιαστικν τινων ποιεσθαι, ε μ τ πιβλλοντα τ κστου παροικ, κα τας π’ατν χραις. λλ’οδ πρτος νευ γνμης ατν δνατα τι τοιοτον ποιειν οτω δ κα τς μονοας ρος τηρηθσεται» . Απ την ερμηνεα του Αριστηνο δεν δναται κανες να συμπερνει την παρξη ενς μνον πρτου εντς της Εκκλησας, διτι λγει: «…το ατν πρτου…». Τοτο σημανει τι το κθε σνολο μητροπολιτν διαθτει δικ του πρτο, δηλαδ Πατριρχη, επικεφαλς (Προκαθμενο) της Τοπικς Εκκλησας. Ο Αριστηνς διδε προσοχ και στον 9 ο καννα της Συνδου της Αντιοχεας ως διευκρινιστικ του 34 ου των Αγων Αποστλων . Κατ τον διο τρπο συνολικ ερμνευσε τον 34 ο καννα ο Θεδωρος Βαλσαμν, κατανοντας ως πρτο επσκοπο τον «χειροτονσαντα» και ως διοικομενους τους «χειροτονηθντας» απ εκενον. Επσης γρφει ακριβς περ των «πρτων» στον πληθυντικ . Αργτερα νας λλος Βυζαντινς κανονολγος, ο ιερομναχος Ματθαος Βλσταρης κατανοοσε ως «κεφαλ» της Εκκλησας, που μνημονεεται στον 34 ο καννα, «τ πρτα φροντα μητροπολτην» , πως και ο Ζωναρς. Παραλλλως, σε λλα χωρα ο Ματθαος Βλσταρης γραψε τι ο Πατριρχης Κωνσταντινουπλεως θα πρεπε να χει δικαστικ πρωτεο (βλ. λ.χ. την ερμηνεα στον 9 ο καννα της εν Χαλκηδνι Συνδου ), αλλ μνον εντς των ορων της πατριαρχικς αυτο περιφρειας πως και κθε λλος Πατριρχης . Κατ την ερμηνεα του 34 ου Αποστολικο καννα σμφωνα με το «Σλαβονικ Πηδλιο», ο επσκοπος-κεφαλ εναι ο «τ πρεσβεα χων» μητροπολτης αρχιεπσκοπος, ο οποος παρλο που αναφρεται μετ τον μητροπολτη, δεν δηλνει αποκλειστικ τον αρχιεπσκοπο Κωνσταντινουπλεως, αλλ οποιονδποτε εκ των αρχιεπισκπων στη γενικ σνθεση της εκκλησιαστικς ιεραρχας .

http://mospat.ru/gr/authors-analytics/90...

III Το Πατριαρχεο Κωνσταντινουπλεως ισχυρζεται τι το εκδοθν απ τον Πατριρχη Διονσιο Γρμμα εκδσεως για τη μητρπολη Κιβου χορηγε στον Πατριρχη Μσχας μνον την «δεια» τελσεως της χειροτονας του Μητροπολτου Κιβου» , και δεν προβλπει καννα λλο δικαιοδοτικ δικαωμα. Σε αυτ το συμπρασμα καταλγουν βσει της αναγνσεως του κειμνου του αυθεντικο αντιγρφου του Γρμματος της εποχς του Πατριρχη Καλλινκου B , το οποο δημοσιεθηκε το 2017 απ την Β. Τσεντσβα . μως εν μελετσουμε προσεκτικ και αμερληπτα το ελληνικ κεμενο αυτο του Γρμματος, καταλγουμε σε διαφορετικ συμπρασμα: το Γρμμα ακριβς και αναφρει την πλρη εκχρηση της κανονικς εξουσας επ της μητροπλεως Κιβου μνον υπ τον ρο της διαφυλξεως του αυτονμου καθεσττος αυτς. Ο ρος Γρμμα εκδσεως στο συγκεκριμνο πλασιο πρπει να αποδοθε ως «Γρμμα παραχωρσεως». Στην ελληνικ εκκλησιαστικ γραφειοκρατα κατ καννα τσι χαρακτηρζεται το γγραφο, με το οποο ανατθενται ορισμνες αρμοδιτητες και εξουσες απ να αρχιερα σε λλον. Πιο συχν απ τον Πατριρχη Κωνσταντινουπλεως σε λλο Πατριρχη ιερρχη. Επσης η λξη κδοσις δναται να σημανει τη μεταββαση περιουσιακν δικαιωμτων. Ακριβς υπ αυτ την ννοια τη χρησιμοποιε ο Βαλσαμν σχολιζοντας τον 12ο καννα της Ζ Οικουμενικς Συνδου (Φησ γον κα κανν μ κποιεσθαι, κδδοσθαι παρ πισκπου, γουμνου, πρς οονδηποτον πρσωπον ατοργιον τς πισκοπς, το μοναστηρου μν κυροσθαι τν κποησιν, τν κδοσιν, κατ τν λη´ ποστολικν καννα» ). Στον υπ εξταση καννα και το σχετικ σχλιο αναφρονται τα επιτμια των επισκπων και καθηγουμνων των μονν για την παρνομη εκποηση αλλοτρωση της εκκλησιαστικς ιδιοκτησας υπρ κοσμικν αρχντων προσπων. Στον ττλο του Γρμματος διαβζουμε: «Γρμμα συνοδικν... επι τ εναι την μητρπολιν Κιβου υποκειμνην τ πατριαρχικ αυτου (δηλαδ το Μσχας) θρνω και χειροτονεισθαι τον ψηφισθησμενον Κιβου υπ’ αυτου». Η λξη ποκεμενος που προρχεται απ το ρμα «πκειμαι» («κεμαι ποκτω, εμαι ποτεταγμνος ες τινα, ποτσσομαι ες τινα»), απαντται συχν στο σμα του κανονικο δικαου και χει την απολτως σαφ ννοια να τελες υπ τη δικαιοδοσα τινος Πατριρχη, επισκπου να υπκεισαι στην κρση του.

http://gr.pravoslavie.ru/143231.html

Для Климента, следовательно, хранительница истины есть видимая древняя кафолическая Церковь , имеющая начало от апостолов 1222 . Будучи сокровищницей истины, Церковь имеет некоторые нормы. У Климента нередко встречаются выражения κανν τς πστεως, κανν τς ληθεας, κανν κκλησιαστικς, κανν τς παpαδσεως и подобное 1223 . Правда, нет достаточных оснований утверждать, чтобы под этими названиями Климент разумел то «Правило веры», о котором говорили св. Ириней и Тертуллиан , однако нельзя отрицать и того, что все же этими названиями Климент обозначает некоторые общецерковные нормы. Указывая отступления еретиков при совершении Евхаристии, Климент говорит, что они поступают μ κατ τν καννα τς κκλησας 1224 . Еретики, искажая истину, обкрадывают τν καννα τς κκλησας 1225 . Свой собственной труд Климент желает вести κατ τν εκλε κα σεμνν τς παpαδσεως καννα 1226 . Все вообще члены Церкви не должны нарушать τν κκλησιαστικν καννα 1227 . Климент говорит даже о толковании Священного Писания согласно Господню учению и благочестивому Преданию, о толковании по церковному правилу (τν γpαφν ξγησις κατ τν κκλησιαστικν καννα). Здесь же Климент дает и некоторое определение этого церковного экзегетического принципа, делая, может быть, намек на Маркиона: «Правило же церковное есть созвучие и согласие закона и пророков с заветом, данным в пришествии Господа» 1228 . Из приведенных выражений можно видеть, что под κανν κκλησιαστικς Климент разумеет именно определенное церковное учение 1229 ; иначе его рассуждения были бы совершенно непонятны. Не чуждо, затем, Клименту понятие и о Предании, которое он называет церковным, Христовым, Господним и т.п 1230 . Предание церковное имеет происхождение от Самого Господа, оно открыто Самим Сыном Божиим и передано апостолам 1231 , которые и были истинными гностиками 1232 . Истинное знание дошло через преемства, будучи передано апостолами немногим без письмени 1233 . В предисловии к «Строматам» Климент намечает как бы те исторические преемства, через которое Предание дошло от апостолов до него.

http://azbyka.ru/otechnik/Ilarion_Troits...

Для Климента, следовательно, хранительница истины есть видимая древняя кафолическая Церковь , имеющая начало от апостолов 668 . Будучи сокровищницей истины, Церковь имеет некоторые нормы. У Климента нередко встречаются выражения κανν τς πστεως, κανν τς ληθεας, κανν κκλησιαστικς, κανν τς παραδσεως и подобное 669 . Правда, нет достаточных оснований утверждать, чтобы под этими названиями Климент разумел то «Правило веры», о котором говорили св. Ириней и Тертуллиан , однако нельзя отрицать и того, что всё же этими названиями Климент обозначает некоторые общецерковные нормы. Указывая отступления еретиков при совершении Евхаристии, Климент говорит, что они поступают μ κατ τν καννα τς κκλησας 670 . Еретики, искажая истину, обкрадывают τν καννα τς κκλησας 671 . Свой собственный труд Климент желает вести κατ τν εκλε κα σεμνν τς παραδσεως καννα 672 . Все вообще члены Церкви не должны нарушать τν κκλησιαστικν καννα 673 . Климент говорит даже о толковании Священного Писания согласно Господню учению и благочестивому Преданию, о толковании по церковному правилу (τν γραφν ξγησις κατ τν κκλησιαστικν καννα). Здесь же Климент даёт и некоторое определение этого церковного экзегетического принципа, делая, может быть, намёк на Маркиона: «Правило же церковное есть созвучие и согласие закона и пророков с заветом, данным в пришествии Господа» 674 . Из приведённых выражений можно видеть, что под κανν κκλησιαστικς Климент разумеет именно определённое церковное учение 675 ; иначе его рассуждения были бы совершенно непонятны. Не чуждо, затем, Клименту понятие и о Предании, которое он называет церковным, Христовым, Господним и т. п. 676 Предание церковное имеет происхождение от Самого Господа, оно открыто Самим Сыном Божиим и передано апостолам 677 , которые и были истинными гностиками 678 . Истинное знание дошло через преемства, будучи передано апостолами немногим без письмени 679 . В предисловии к «Строматам» Климент намечает как бы те исторические преемства, через которые Предание дошло от апостолов до него.

http://azbyka.ru/otechnik/Ilarion_Troits...

Ως θεμελωση των αξισεων του Φαναρου επ της οικουμενικς δικαιοδοσας παρατθεται μια ιδιμορφη ερμηνεα των δο καννων της εν Χαλκηδνι Συνδου: του 9 ου και του 17 ου . Ο 9 ος καννας διαλαμβνει: «Ε δ κληρικς πργμα χει πρς τν διον, κα πρς τερον πσκοπον, παρ τ συνδ τς παρχας δικαζσθω. Ε δ πρς τν τς ατς παρχας μητροπολτην, πσκοπος, κληρικς μφισβητοη, καταλαμβαντω τν ξαρχον τς διοικσεως, τν τς βασιλευοσης Κωνσταντινουπλεως θρνον, κα π ατ δικαζσθω». Στον 17 ο καννα περιλαμβνεται η διταξη ως κτωθι: «Ε δ τις δικοτο παρ το δου μητροπολτου, παρ τ ξρχ τς διοικσεως, τ Κωνσταντινουπλεως θρν δικαζσθω, καθ προερηται». Στην Κωνσταντινοπολη επ του παρντος αυτο οι καννες ερμηνεονται υπ την ννοια, τι δθεν στους κληρικος και τους επισκπους χορηγεται δικαωμα εκκλτου προσφυγς στην Κωνσταντινοπολη επ των δικαστικν αποφσεων των οικεων αυτν Πατριαρχν. Η ανλυση του ιστορικο πλαισου καθς και το περιεχμενο εκενων των καννων επιτρπει να καταλξουμε σε να μοναδικ συμπρασμα: λγος εκε γνεται περ του δικαιματος των επισκπων και κληρικν των τριν διοικσεων της Ασας, του Πντου και της Θρκης να ασκσουν προσφυγ ως και προηγουμνως στους εξρχους εκενων των τριν περιοχν, ετε εξαιτας της εντξες τους στη δικαιοδοσα της Κωνσταντινουπλεως, που γινε στην δια τη Σνοδο της Χαλκηδνος, η οποα και εξδωσε αυτος τους καννες, παραμερζοντας τους εξρχους απευθεας στον θρνο της Κωνσταντινουπλεως, ο οποος μνον στη Σνοδο της Χαλκηδνος λαβε το δικαωμα της δικαιοδοσας επ εκενων των «μεγλων ξαρχεων», που αναφρονται στον 28 ο καννα, δηλαδ, του Πντου, της Ασας και της Θρκης. Εφσον αυτς οι τρεις εξαρχες και συγκροτοσαν το Πατριαρχεο Κωνσταντινουπλεως, παραλλλως ο ρλος των διων των εξρχων μειθηκε σντομα, η αρχ, που συμπεριλφθηκε στον 9 ο και τον 17 ο καννα, επεκτενεται μνον στο Πατριαρχεο Κωνσταντινουπλεως εντς των κανονικν ορων του. Ο Ιωννης ο Ζωναρς, ερμηνεοντας τον 17 ο καννα της εν Χαλκηδνι Συνδου, δωσε την κατλληλη ερμηνεα του περιεχομνου αυτο: «στε τοιατην εναι το καννος τοτου τν ννοιαν, διαιροσαν δηλαδ τ δικαστρια· κα τε μν πσκοπος κατ συνεπισκπου νγει, κληρικς κατ πισκπου, ττε τν μητροπολτην καθζειν δικαστν, ν κα ξαρχον τς διοικσεως νομζει· τε δ πσκοπος κατ μητροπολτου ατο δκην χει, ττε τ Κωνσταντινουπλεως πιτρπειν τ δικαστριον. Ο πντων δ τν μητροπολιτν πντως Κωνσταντινουπλεως καθιεται δικαστς, λλ τν ποκειμνων ατ. Ο γρ δ κα τος τς Συρας μητροπολτας, τος τς Παλαιστνης, κα Φοινκης, τος τς Αγπτου, κοντας λκσει δικσασθαι παρ ατ· λλ ο μν τς Συρας, τ τς ντιοχεας πκεινται φρ· ο δ τς Παλαιστνης, τ το εροσολμων· ο δ τς Αγπτου, παρ τ λεξανδρεας δικσονται, παρ ν κα χειροτονονται, κα ος περ πκεινται».

http://mospat.ru/gr/authors-analytics/90...

   001    002    003    004    005    006    007    008    009   010