| πλειοψηφα βεβαως κλυψε τ γενμενα, κα θεωρεται πλον ς πσημη πρξη τς εραρχας ναγνριση τν σχισματικν τς Οκρανας ς ατοκφαλης κκλησας. Κα τ κερασκι στν τορτα τν ντικανονικν νεργειν βαλε ρχιεπσκοπος ερνυμος μ τν ποστολ στν ψευδοπροκαθμενο πιφνιο το καθιερωμνου «Ερηνικο Γρμματος» πρ λγων μερν, μ τ ποο πσημα τν ναγνωρζει ς κανονικ μητροπολτη Κιβου, σν ν μν πρχει κανονικς μητροπολτης Κιβου νοφριος, κα ς προκαθμενο τς νας ατοκφαλης κκλησας, πο κατεσκεασε μνος π χαλασμνα λικ σχισματικν πατριρχης Βαρθολομαος, χωρς τν συνανεση τν λοιπν ατοκεφλων κκλησιν, παρ μνον τς κκλησας τς λλδος, μετ π καθυστρηση κα πολ παρασκνιο. 3. πατριρχης Βαρθολομαος, ρχιεπσκοπος ερνυμος κα σοι κοινωνον μ τος σχισματικος τς Οκρανας εναι πδικοι σ καθαρεση κα κοινωνησα. Τ «ερηνικ γρμματα» εναι να ξεχωριστ εδος κκλησιαστικς λληλογραφας κα εναι ντως ερηνικ κα χι ψευδεπγραφα. Μ ατ ο νεοκλεγντες προκαθμενοι πσκοποι, πως γρφει σ σχετικ ρθρο του μακαριστς ρχιεπσκοπος κα καθηγητς το Κανονικο Δικαου εμνηστος ερνυμος Κοτσνης, το ποου τ νομα φρει τωρινς ρχιεπσκοπος, «ποσκοπον ν δεξουν κα τν μεταξ τν προκαθημνων τν ρθοδξων Εκκλησιν πικρατοσαν ερνην κα ρραγ ατν ντητα, δι τοτο τ γρμματα τατα λγονται κα ερηνικα πιστολα μοιβααι γρμματα ερηνικ κοινωνικ» . Προποθτουν πομνως τι πρχει κα πικρατε ερνη κα ντητα μεταξ τν προκαθημνων τν ρθοδξων κκλησιν, ποα δυστυχς πουσιζει στν περπτωση το νου προκαθημνου τς σχισματικς ατοκφαλης κκλησας τς Οκρανας. εσβολ κα εσπδηση τς Κωνσταντινοπολης σ ξνο κκλησιαστικ δαφος, ς πολεμικ κα πιθετικ νργεια, προκλεσε τν δικαιολογημνη ντδραση τς κκλησας τς Μσχας κα τς ατνομης κκλησας τς Οκρανας, ο ποες δικοψαν τν εχαριστιακ κοινωνα μ τν κκλησα Κωνσταντινουπλεως κα τν μνημνευση το νματος το πατριρχου Βαρθολομαου στς ερς κολουθες, τρα δ κα το ρχιεπισκπου ερωνμου. Τος καθηρημνους σχισματικος τς Οκρανας κα ναθεματισμνους μνον κκλησα τς Ρωσας, πο πβαλε τς ποινς, μποροσε ν τος ποκαταστσει. Στ Κανονικ Δκαιο τς ρθοδξου κκλησας πρχει οκουμενικτητα, καθολικτητα, ταυττητα τν ποινν. Ο πιβαλλμενες ποινς π μα τοπικ κκλησα σχουν οκουμενικ γι λες τς κκλησες. Καννας λλος πσκοπος δν μπορε ν τς καταργσει. Γρφει γνωστς μεγλος Σρβος κανονολγος Νικδημος Μλας: «Τ δικαωμα τς καταργσεως τς ποινς τς συγχωρσεως κκτηται δι δικαστικς ποφσεως ρσας κα πιβαλν τν ποινν». πικαλεται μλιστα πρς πρρωσιν ατο τν ΛΒ ποστολικ Καννα, ποος ρζει: «Ε τις πρεσβτερος δικονος π πισκπου γνηται ν φορισμ, τοτον μ ξεναι παρ τρου δεχθναι λλ παρ το φορσαντος ατν» . |
| 7. νεκα τς ρετς ατο προεβιβσθη ες τ τς ερωσνης ξωμα· ετα μετεκλθη π τν πατρων τς Λαρας κα νεδεχθη γομενος ατς «ν δλ καιρο διαστματι», μεθ’ προεχειρσθη ες Μητροπολτην ρκλειας, π τς βασιλεας ’Ανδρονκου το Β». 7. Благодаря его добродетели он был поставлен в священный сан; затем он был призван отцами Лавры и провозглашен ее игуменом, «но, в какой промежуток времени это произошло, остается неизвестным», после чего он был рукоположен в митрополита Ираклеи в царствование Андроника II. 8. συγγραφες εσρχεται ες λεπτομερεστραν ξιστρησιν τν το βου το Φιλοθου, πεκτεινμενος ες τ γεγοντα, ξ φορμς τς ναρρσεως το Φιλοθου ες τν Πατριαρχικν τς Κωνσταντινουπλεως θρνον. Πηγς ξ ν ντλε τς πληροφορας του ναφρει τν τμον τς γπης, τν κκλησιαστικν στοραν το Μελετου κα τν τταρτον τμον τς 8. С момента возведения Филофея на престол патриарха Константинопольского автор (Жития) вступает в более детальное повествование о его жизни, устремляясь в прошедшие события. Автор упоминает источники, из которых он черпает информацию: «Томос Любви», «Церковная история» Мелетия и четвертый том ρα τν περ τν Πηγν παργραφον 2 νωτρω. См. об этих источниках параграф 2 выше. 9. Κατ τν συνθειαν τν συναξαριστν κα χρονογρφων ναφρει εσαγωγικς παλαιτερα συμβντα. Οτως ρχεται π τν χρνων τς βασιλεας Μιχαλ Η» το Παλαιολγου. Μιχαλ Η» φοβομενος τν βασιλα τς Δσεως Κρολον, φ’ νς μν δχθη τν Ππαν ς κεφαλν τν Εκκλησιν, τν προσθκην ες τ σμβολον κα τ ζυμα, φ’ τρου δ κατεδωξε τος μ δεχομνους τν Λατινισμν. Ες τοτο εχε συμπαρασττην τν Πατριρχην Βκκον. μφτεροι λθον ες γιον ρος. Ττε μαρτρησαν πολλο μοναχο γενμενοι μολογητα. θεα δκη τιμρησε τν βασιλα. 9. Обыкновенно в синаксарях и летописях приводятся сначала сведения о произошедшем в древности. Так и здесь сначала идет (повествование) со времени императора Михаила VIII Палеолога. Михаил VIII, опасаясь короля Запада Карла 414 , с одной стороны, признал папу в качестве главы Церкви, принял добавление к символу (веры) и опресноки, а, с другой стороны, он преследовал тех, кто не принимал ничего латинского. В этом он имел помощником патриарха Векка. Оба пришли на Святую Гору. И тогда многие монахи пострадали, став исповедниками веры. Но Божественное правосудие покарало этого императора. |
| µν. περνδοξε, ειπρθενε, ελογηµνη Θεοτκε, προσγαγε τν µετραν προσευχν τ Υ σου κα Θε µν, κα ατησαι να σσ δι σο τς ψυχς µν. λπς µου Πατρ, καταφυγ µου Υς, σκπη µου τ Πνεµα τ γιον, Τρις γα, δξα σοι. Τν πσαν λπδα µου, ες σ νατθηµι, Μτηρ το Θεο, φλαξν µε π τν σκπην σου. Δξα Πατρ κα Υ κα γ Πνεµατι. Κα νν κα ε, κα ες τος ανας τν ανων. µν. Κριε, λησον. Κριε, λησον. Κριε, λησον. Ελγησον. ΙΕΡΕΥΣ Χριστς ληθινς Θες µν, τας πρεσβεαις τς παναχρντου κα παναµµου γας ατο Μητρς, (το γου το Ναο) τν γων κα δικαων Θεοπατρων ωακεµ κα ννης, κα πντων τν γων, λεσαι κα σσαι µς, ς γαθς κα φιλνθρωπος. Εξµεθα πρ ερνης το κσµου. (Κριε, λησον.) περ τν εσεβν κα ρθοδξων Χριστιανν. πρ το (ρχιερατικο βαθµο) µν (το δενος). πρ το εσεβος µν θνους. πρ εοδσεως κα νισχσεως το φιλοχρστου στρατο. περ τν πολειφθντων πατρων, κα δελφν µν. περ τν διακονοντων κα διακονησντων µν. πρ τν µισοντων κα γαπντων µς. περ τν ντειλαµνων µν τος ναξοις εχεσθαι πρ ατν. πρ ναρρσεως τν αχµαλτων. περ τν ν θαλσσ καλς πλεντων. πρ τν ν σθενεαις κατακειµνων. Εξµεθα κα πρ εφορας τν καρπν τς γς. Κα πρ πντων τν προαναπαυσαµνων πατρων κα δελφν µν, τν νθδε εσεβς κειµνων, κα πανταχο ρθοδξων. Επωµεν κα πρ αυτν, τ Κριε, λησον. Κριε, λησον. Κριε, λησον. ΙΕΡΕΥΣ Δι’ εχν τν γων πατρων µν, Κριε ησο Χριστ Θες, λησον κα σσον µς. (µν.) Рекомендуем молитвы Понедельник, 8 апреля 2024 г. (26 марта ст.ст.) Седмица 4-я Великого поста Глас 3, Великий пост. Сухоядение Отдание праздника Благовещения Пресвятой Богородицы. Собор Архангела Гавриила. сщмч. Иринея, епископа Сирмийского (Сремского) (304). мчч. Вафусия и Верка, пресвитеров, Арпилы монаха, мирян: Авива, Агна, Реаса, Игафракса, Искоя, Силы, Сигица, Сонирила, Суимвла, Ферма, Филла и мцц. Анны, Аллы, Ларисы, Моико, Мамики, Уирко, Анимаисы (Анимаиды), Гаафы, царицы Готфской, и Дуклиды (ок. 375). прп. Малха Сирийского (IV). прп. Василия Нового, Константинопольского (ок. 944). мц. Параскевы Кочневой (1939). Самое популярное Сейчас в разделе 6405 чел. Всего просмотров 282 млн. Всего записей 1877 ©2024 Молитвослов к содержанию Входим... Куки не обнаружены, не ЛК Размер шрифта: A- 15 A+ Тёмная тема: Цвета Цвет фона: Цвет текста: Цвет ссылок: Цвет акцентов Цвет полей Фон подложек Заголовки: Текст: Выравнивание: Сбросить настройки |
| Κα σπερ βασιλικ ξουσια μν ες τν γν σβεται κα τιμται, οτω ϑεσπζομεν σβεσϑαι κα τιμσϑαι τν γαν τν ωμαων κκλησαν, κα πλον παρ τν βασιλεαν μν κα τν γνον ϑρνον, τν γαν καϑδραν το γιον Πτρου δοξζεσϑαι κα ψοσϑαι· διδοντες ατ δναμιν κα δοξης ξωμα, κα διακρνοντες ϑεσπζμεν, να χ ξουσαν ρχικν, κα εναι τατην κεφαλν τν τεσσρων ϑρνων, τοι το ϑρνου τς Αλεξνδρεας, τς ντιχειας, τν εροσολμων κα τς Κωνσταντινουπλεως, κα πλς ες λας τς κκλησας πσης τς οκουμνης... ... Justum quippe est, ut ibi lex santa caput teneat principatus, ubi sanctarum legum institutor, salvator noster, beatum Petrum apostolum obtinere praecepit cathedram, ubi et crucis patibulum sustinens beatae mortis sumpsit poculum, suique magistri et domini imitator apparuit, et ibi gentes pro Christi nominis confessione colla flectant, ubi eorum doctor beatus Paulus apostolus pro Christo extenso collo martyrio est coronatus: et illic usque in finem quaerant doctorem, ubi sanctorum docrum quiescunt corpora; et ibi proni ac humo prostrati coelestis regis Dei et salvatoris nostri Jesu Christi famulentur officio, ubi superbi terreni regis serviebant imperio... 148 Concedimus ipsis sanctis apostolis, dominis beatissimis Petro et Paulo, et per hos etiam beato Silvestro patri nostro, summo pontifiei et universali urbis Romae papae, et omnibus ejus successoribus, qui usque in finem mundi in sede beati Petri erunt sessuri, atque de praesenti contradimus palatium imperii nostri Lateraneuse et caet. ... Δκαιον γρ στιν, να κεσε γιος νμος χ τν κεφαλν κα ρχν, που γιος νομοϑτης, σωτρ μν ησος Χριστς, τν μακριον πστολον Πτρον κλευσε κρατεν τν καϑδραν, κα που τ πϑος το σταυρο παϑεν, κα μακαρου ϑαντου ποτριον πιε, κα γνετο κλουϑος το μαστρος κα κυρου ατο· κα κε τ ϑνη να κλνωσι τς κεφαλς ατν, δι τν ξομολγησιν το νματος το Χριστο, που διδσκαλος ατν μακριος πστολος Παλος, δι τν Χριστν κτενας τν τρχηλον, στφανον το μαρτυρου δξατο·κα ως το τλους το κσμου, να ναζητσι τν διδσκαλον, που τ τν γιων λεψανα ναπαονται· κα κε πτιοι κα ες τν γν πλωμνοι, το ορανου βασιλως κα σωτρος μν ησο Χριστο δουλεωμεν φφκια, που δουλεσαμεν τ περηφν κεν βασιλε. |
| Denique cum eiusmodi nostra iussio extitisset, ut ad veterum se instituta conferrent, multi periculo subiugati, multi etiam deturbati sunt. Atque cum plurimi in proposito perseverarent ac videremus nec diis eosdem cultum ac religionem debitam exhibere nec Christianorum deum observare, contemplatione mitissimae nostrae clementiae intuentes et consuetudinem sempiternam, qua solemus cunctis hominibus veniam indulgere, promptissimam in his quoque indulgentiam nostram credidimus porrigendam, ut denuo sint Chrsitiani et conventicula sua componant, ita ut ne quid contra disciplinam agant. aliam autem epistolam iudicibus significaturi sumus quid debeant observare. Unde iuxta hanc indulgentiam nostram debebunt deum suum orare pro salute nostra et rei publicae ac sua, ut undique versum res publica praestetur incolumis et securi vivere in sedibus suis possint. Μεταξ τν λοιπν, περ πρ το χρησμου κα λυσιτελος τος δημοσοις διατυπομεθα, μες μν βεβουλμεθα πρτερον κατ τος ρχαους νμους κα τν δημοσαν πιστμην τν τν ωμαων παντα πανορθσασθαι κα τοτου πρνοιαν ποισασθαι να κα ο Χριστιανο, οτινες τν γονων τν αυτν καταλελοπασιν τν αρεσιν, ες γαθν πρθεσιν πανλθοιεν. πεπερ τιν λογισμ τοσατη ατος πλεονεξα κατειλφει ς μ πεσθαι τος π τν πλαι καταδειχθεσιν, περ σως πρτερον κα ο γονες ατν σαν καταστσαντες, λλ κατ τν ατν πρθεσιν κα ς καστος βολετο, οτως αυτος κα νμους ποισαι κα τοτους παραφυλσσειν κα ν διαφροις διφορα πλθη συνγειν. τοιγαρον τοιοτου φ’ μν προστγματος παρακολουθσαντος στε π τ π τν ρχαων κατασταθντα αυτος μεταστσαιεν, πλεστοι μν κινδν ποβληθντες, πλεστοι δ ταραχθντες παντοους θαντους πφερον κα πειδ τν πολλν τ ατ πονο διαμενντων ωρμεν μτε τος θεος τος πουρανοις τν φειλομνην θρσκεαν προσγειν ατος μτε τ τν Χριστιανν προσχειν, φορντες ες τν μετραν φιλανθρωπαν κα τν διηνεκ συνθειαν δι’ ς εθαμεν πασιν νθρποις συγγνμην πονμειν, προθυμτατα κα ν τοτ τν συγχρησιν τν μετραν πεκτεναι δεν νομσαμεν, να αθις σιν Χριστιανο κα τος οκους ν ος συνγοντο συνθσιν οτως στε μηδν πεναντον τς πιστμης ατος πρττειν. δι’ τρας δ πιστολς τος δικαστας δηλσομεν τ ατος παραφυλξασθαι δεσει |
| ν πουσα κπροσπων τν Ατοκεφλων ρθοδξων κκλησιν εναι τραγικ γι τν ντητ Της, τραγικτερα εναι τ πρτα δεγματα γραφς το νου «προκαθημνου». Δκα μρες μετ τν παραλαβ το «Τμου» (6.1.2019) κα πρν καλ-καλ «νθρονιστε», νος «προκαθμενος» σπευσε ν τιμσει τν Βασλειο Λιπκφσκη (Vasyl Lypkivsky) . Παρουσ το προδρου Ποροσνκο κα νς «πισκπου» τς νας του κκλησας, στς 18.1.19 στ Cherkasy τς Οκρανας πιφνιος κανε τ ποκαλυπτρια μεγλου δριντος πρς τιμν το Vasyl Lypkivsky, στν ποο τιμμενος εκονζεται ς ρχιερας ! Ποις εναι Vasyl Lypkivsky; (στ ρωσικ: Λιπκφσκη, στ οκρανικ: Λιπκφσκη) Καθηρημνος Οκρανς ερας, στ συνχεια ατοχειροτνητος «ρχιεπσκοπος», κα ργτερα ατοανακηρυγμνος «Πατριρχης Κιβου κα πσης Ορανας»! Τ 1921 δρυσε τν « Οκρανικ Ατοκφαλη ρθδοξη κκλησα »! μδα το Lypkivsky νασυστθηκε τ 1990 κα σμερα χει ρχηγ τν Μακριο (Μαλτιτς) πο τ Σεπτ Κντρο τν «ποκατστησε στν ρχιερωσνη» (!) μαζ μ τος «πισκπους» του… Στ «να» κκλησα τς Οκρανας συμμετχουν περπου 15 «πσκοποι» κ τς « μερδος τν ατοχειροτονηθντων », πως τος χαρακτηρζει εμνηστος Μητροπολτης Σρδεων Μξιμος! ς δομε λγο πι ναλυτικ ποιν νθρωπο σπευσε ν τιμσει νος «προκαθμενος» πιφνιος: Στς 20 κτωβρου 1921 ρισμνοι καθηρημνοι κα ναθεματισμνοι Οκρανο ερες κολουθομενοι π λακος συνλθαν στ Κεβο σ σοβιετικο τπου λακ συνλευση τν ποα νμασαν « Πανουκρανικ Σνοδο κλρου κα λακν » κα νακρυξαν τ «ατοκφαλο» τς Οκρανικς κκλησας, δροντας τν «Οκρανικ Ατοκφαλη ρθδοξη κκλησα»! Στ «σνοδο» ατ δν συμμετεχε οτε νας πσκοπος! διαπρεπς ερρχης το Οκουμενικο Πατριαρχεου, εμνηστος Μητροπο-λτης Σρδεων Μξιμος, ναφρει σχετικ : « λλ καταφανς το νγκη πισκπων… πανουκρανικ Σνοδος ποτυχοσα πως προσελκσ ες τς πψεις ατς τινς κ τν κανονικν ν Οκραν εραρχν (σημ. συντ.: στορα παναλαμβνεται…) νμισεν τι δνατο παρ τος ρητος ερος καννας ν πορρψ τν διαχρονικτητα τς ρχιερωσνης κα ν δρσ ατ ατη δαν δι τος Οκρανος εραρχαν. Κα θεσα οτω ες νργειαν τς πψεις ατς χι μνον ψφισεν πισκπους, λλ διταξε τν χειροτονα ατν »! Στς 23 κτωβρου 1921 « ν τ καταληφθντι καθεδρικ να τς γας Σοφας το Κιβου δι κκλησιαστικ γκλματα καθαιρεθες π το ερατικο βαθμο πρωθιερες Νστωρ Σαρκβσκη μο μετ’ λλων πρεσβυτρων κα διακνων, τ συμμετοχ κα λακν, ν ος κα γυνακες, νδειξαν πσκοπον δι’ πιθσεως τν χειρν ατο, τν δι’ κκλησιαστικ πσης γκλματα καθαιρεθντα πρην πρωθιερα Βασλειον Λιπκβσκη,γγαμον ντα, νομασθντα «Μητροπολτην Κιβου κα πσης Οκρανας». Τν πομνην οτος χειροτνησε τν Νστορα Σαρκβσκη πσκοπον, μφτεροι δ οτοι προβησαν κολοθως ες χειροτονας ψευδοεπισκπων, ψευδοερων κα ψευδοδιακνων ». |
| Σταυροθεοτοκον χος δ» δωκας σημεωσιν Νεκρομενον βλπουσα, Χριστν πναγνος Δσποινα, κα νεκροντα τν δλιον, λλυζε κρζουσα, πικρς τ κ σπλγχνων, ατς προελθντι, κα τ μακρθυμον ατο, ποθαυμζουσα κατεπλττετο· Τκνον μου ποθειντατον, μ πιλθ τς δολης σου, μ βραδνς φιλνθρωπε, τ μν καταθμιον. πστιχα Δοξαστικν χος α " νδρου εροσολυμτου Τ τριστλεχον θροισμα, ο σριθμοι τς γας Τριδος,σπερ στρες φαεινο κ τς ας φανντες, τν κτσιν συγκαλοσι, πρς ερν πανγυριν, Πρβος, κα Τραχος σν νδρονκ τ σοφ· τς γρ σρκας ατν θηροις παρδωκαν, κα τ αματι τν γν πορφυρσαντες, στεφηφροι ν ορανος, μτ» γγλων χορεουσιν, ατομενοι πρ μν τν φιλνθρωπον Θεν, πλημμελημτων φεσιν δωρηθναι, κα τ μγα λεος. Θεοτοκον χος α« Τν ορανων ταγμτων Μεταβολν μοι το βου, Παρθνε δρησαι, π τν μπαθν με, μεταφρουσα τρπων, πρς θεας παθεας, νεσιν μο, κα οκεωσιν ρρητον, πνθος χαρμσυνον βρειν μου τν ψυχν, ενως μοι παρχουσα. Σταυροθεοτοκον χος α» Τν ορανων ταγμτων αρτηθντα ς εδεν, π Σταυρο τν μνν, μωμος Παρθνος, θρηνδοσα βα· Γλυκτατν μου τκνον, τ τ καινν, κα παρδοξον θαμα; πς κατχων τ πντα ν τ χειρ, π ξλου προσηλθης σαρκ; πολυτκιον χος πλ. α " Τν συνναρχον Λγον Τν γων Μαρτρων τ κατορθματα, ορανν α Δυνμεις περεθαμασαν, τι ν σματι θνητ, τν σματον χθρν, τ δυνμει το Σταυρο, γωνισμενοι καλς, νκησαν ορτως, κα πρεσβεουσι τ Κυρ, λεηθναι τς ψυχς μν. ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Κανν τν γων Μαρτρων, ο κροστιχς. Μλψοιμι τν σν Μαρτρων Στερ κλος. ωσφ. δ α« χος πλ. δ» ρματηλτην Φαρα Μαρτυρικας γλασμνοι χρισι, τ στεφοδτ Χριστ, ν ορανος πθ, Μρτυρες παρστασθε, φωτ καταυγαζμενοι, τρισηλου λαμπδος, κα πντας καταφωτζετε, πστει τος μς μακαρζοντας. ν διωγμ τς εσεβεας φθητε, πσαν δικοντες, τν δυσσεβ πλνην, Μρτυρες ττητοι, γενναοις γωνσμασιν, ς καλο στρατιται, ς κκλησας ρεσματα, κα τς ληθεας κραταωμα. Λελογισμν διανο Πνσοφοι, ποκρουσμενοι, τν πονηρν ζλην, κα τν γριανουσαν, τς σεβεας θλασσαν, τας το Πνεματος αραις, πρς τος λιμνας φθσατε, τος πουρανους γηθμενοι. Ψυχας Μαρτρων τ μν συγχαρουσι, Μρτυρες πνεματα, ν ορανος ντως, Πρβε κα νδρνικε, κα Τραχε μακριε· νδρικς γρ τος πνους, τς μαρτυρας νσατε, νκαις θεκας κλεζμενοι. Θεοτοκον τ Πατρ κα τ γ Πνεματι, Λγος συνναρχος, Παρθενικν μτραν, βουληθες κατκησε, κα σρξ τρπτως γγονε· κα παθν κουσως, Μαρτρων θεα στρατεματα, πστει ναθλεν παρεσκεασεν. |
| Κανν α», δ ζ», τς ορτς χος β» Ερμς «Νους εσεβες, καμν πυρς προσομιλσαντας, διασυρζον πνεμα δρσου, βλαβες διεφλαξε, κα θεου γγλου συγκατβασις• θεν ν φλογ δροσιζμενοι, εχαρστως νμελπον• περμνητε, τν Πατρων Κριος, κα Θες ελογητς ε». σπερ οραν, σν τρμ κα θαματι παρσταντο, ν ορδν α Δυνμεις τν γγλων σκοπομεναι, τοσατην Θεο τν συγκατβασιν, πως κρατν τν προν τν δτων πστασιν, ν τος δασι, σωματοφρος στηκεν, Θες τν Πατρων μν. Νεφλη ποτ, κα θλασσα θεου προεικνιζε, Βαπτσματος τ θαμα, ν ος πρν βαπτζεται, διεξοδικς τ Νομοθτ λας, θλασσα δ ν τπος δατος, κα νεφλη το Πνεματος, ος τελομενοι· Ελογητς ε κρζομεν, Θες τν Πατρων μν. παντες πιστο, ν τν τελεωσιν λβομεν, θεολογοντες σιγτως, σν γγλοις δοξσωμεν, Πατρα Υν κα Πνεμα γιον· τοτο γρ Τρις ποστσεσιν μοοσιος, ες δ Θες, κα ψλλομεν• τν Πατρων Κριος, κα Θες ελογητς ε. Κανν β», δ ζ», το γου Γρηγορου χος πλ. α» Ερμς « περυψομενος, τν πατρων Κριος, τν φλγα κατσβεσε, τος Παδας δρσισε, συμφνως μελδοντας· Θες ελογητς ε». ρωτι νομενος, τρισαυγος θετητος, τ φγγει Γρηγριε, τος πσιν ς σοπτρον, κστλβων παστρπτεις, το φωτς ντανακλσεις. Θησαυρν τος λγους σου, πατρικς κατλιπες, θν ψυχς κθαρσιν, κα γνσεως πλρωσιν, τος πστει μελδοσιν· Θες ελογητς ε. Πρτον νον κα ατιον, Πατρα κατγγειλας, Λγου μν Γενντορα, μο Προβολα τε, το Πνεματος Τριδα, μελδν· Ελογητς ε. Θεοτοκον Μαν μν πστασιν, ν δυσ τας φσεσι, Πανμωμε ττοκας, Θεν σωματομενον, πντες μελδομεν· Θες ελογητς ε. Κανν γ», δ ζ», το γου Δομετιανο χος α» Σ νοητν, Θεοτκε κμινον ψευδς, τος πιστος πεπλρωται, παγγελα προφανς· γρ θεος Δομετιανς, χριτος ξωται, λειν τ νοσματα, κα πελανειν δαιμνια, τν ανετν καταγγλλων Θεν κα περνδοξον. π τς γς, μεθ μν γενμενος, κα σαρκικς ναστραφες, μεταδδωκε τος ατ, κατακολουθσασι, κα τος γαπσασι, θαυματουργας χαρσματα, ανετς τν Πατρων, Θες κα περνδοξος. Τς δυσσεβος, καθελεν αρσεως, θεος Δομετιανς, το Σεβρου τς διδαχς, κα τν παρτρωτον, Πστιν τν ρθδοξον, θεοπρεπς πεσμανε, τν ανετν καταγγλλων, Θεν κα περνδοξον. Θεοτοκον Τς πατρικς, οκ πστη φσεως, θεος Λγος σαρκωθες, κ Παρθνου· κα γρ ατν, κριβς τετρηκε, μνουσαν μεωτον, ν τ σαρκοσθαι, κα δχεται, τν κ Πατρς μαρτυραν, Χριστς περνδοξος. |
| Κανν ες Προφτας κα Μρτυρας, δ ζ χος πλ. α Ερμς Πυρς σβεστριον, τν παδων προσευχ, δροσζουσα κμινον, κρυξ το θαματος μ φλογζουσα, μηδ συγκαουσα, τος μνολγους Θεο, τν Πατρων μν. μες πυρομενοι, σφοδρν βασνων φλογ, τ φλτρον θερμτερον, Μρτυρες νδοξοι, δεκνυτε τ πρς Κριον, καταδροσζον μς λογισμ εσεβε. Σοφ Πνεματος, καλλωπισθντες σοφο, λαο γσασθε, ερουργσαντες, τς χριτος τ Εαγγλιον, κα ς Χριστο λειτουργος εφημομεν μς. μες νεκρσαντες, τν σρκα πνοις πολλος, ζως ξιθητε, μελλοσης σιοι, πρεσβεοντες ατς τυχεν μς, τος νεκρουμνους ε, τας τν παθν προσβολας. Μακαριτατος, χορς Θεο Προφητν, Γυναων κατλογος, γωνισμενος, δι σκσες τε κα θλσεως, κα καθελν τν χθρν, εφημομεν πιστς. Νεκρσιμον Νεκρος μιλσας, πντων Λγε ζω, τος νν καταλεψαντας, βου τν τραχον, λιμνι σου θε καθρμισον, τς μαρτας ατν παρορν γαθ. Θεοτοκον Ο Θεοτκον σε, φρονοντες γνμ εθε, πυρς αωνζοντος, κα σκτους Δσποινα, υσθεημεν τ μεσιτε σου, κα ορτων χθρν πολεμοντων μς. Κανν Νεκρσιμος, δ ζ χος πλ. α Ερμς ν καμν πυρς, τος μνολγους σσας Παδας, ελογητς Θες, τν πατρων μν. Νν προστου φωτς, μφορηθναι δδου, Στερ, τος μεταστσι, λιτας τν θλοφρων σου. ν κκλησ, Χριστ, τν πρωτοτκων τος ν πστει, τελειωθντας, Οκτρμον συναρθμησον. Κεκοσμημνους στολας, τς φθαρσας τος σος δολους, τος μεταστντας πρς σ, Στερ νπαυσον. Θεοτοκον μην θαντου γν, ζων σπρως συλλαβοσα, τν οσιδη Πανμωμε δικοψας. Κανν ες Προφτας κα Μρτυρας, δ η χος πλ. α Ερμς γγλων σστημα, νθρπων σλλογος, τν Βασιλα κα Κτστην το παντς, ερες μνετε, ελογετε Λευται, λας περυψοτε, ες πντας τος ανας. περνηξμενοι, βασνων πλαγος, τ κυβερνσει το Λγου θλητα, εθροις τν αμτων, βυθσατε πσας, τς φλαγγας το πλνου, κα ζτε ες ανας. Σοφο γενμενοι, ερουργο πιστς, ρθοδοξας φ δωρ τν μν, πιστευθεσαν πομνην, ξεθρψατε, ντως, τρυφς τερπνν χειμρρουν, τρυφτε ες ανας. Φωστρες σιοι, πιστν δεχθητε, ς κτελσαντες ργα το φωτς, κα πρς θεον φγγος μετετθητε, σκτους μς λευθερσαι, Χριστν κδυσωπετε. Εφρανου σλλογος, Γυναικν στδιον, πλρες παντοων νσας ακισμν, κα χορς γλλου, Προφητν κα Δικαων, τν εαρεστησντων, Χριστ ες τος ανας. Νεκρσιμον ομφααν Δσποτα, τν στρεφομνην, δδου τος σος δολοις, κωλτως διελθεν, μεταστσι το βου, νδον το Παραδεσου, ατος κατασκηνσας, ς μνος λεμων. Θεοτοκον ς πλην φρουσαν, πρς θεαν εσοδον, ς εδιβατον κλμακα Θεο, ς τν σζομνων πλαν δηγαν, τν Κεχαριτωμνην μνσωμεν Παρθνον. |
| Κανν α», δ ζ», το δελφοθου χος δ " ν τ καμν ς ν καμν τ περ πυρσευμενος, Θεου παρουσ Πνεματος μυστικς, κωβος βησεν· Ελογημνος ε, ν τ να τς δξης σου Κριε. Η κ το ψους, πνο βιαα τν κωβον, γλσσ πυριμρφ φθγγεσθαι το Θεο, μεγαλεα παρεσκεασεν· Ελογημνος ε, ν τ να τς δξης σου Κριε. Τς θεωρας, τς πρακτικς σ κτιθμενος, δλτον κ πυξδος σπερ πνευματικς, τος νθρπους βελτωσας· Ελογημνος ε, Θες μου κραυγζων κα Κριος. Θεοτοκον ναπλσας, κσμον ν μτρ σου Θενυμφε, θεας λειτουργας δεκνυσι τελεστν, τν κωβον κραυγζοντα· Ελογημνη σ, ν γυναιξν πρχεις πανμωμε. Κανν α», δ η», το δελφοθου χος δ " Χερας κπετσας Δανιλ Χερας κπετσας κραταις, τος ποστλους σου Στερ ελγησας, πανερχμενος Δσποτα, πρς τν ναρχον Πατρα σου, κα παρεσκεασας ατος μτ» εφροσνης βον· Ελογετε, πντα τ ργα Κυρου τν Κριον. σπερ πηγγελω ψευδς, τος, ποστλοις σου Πνεμα πστειλας, τοτου, κωβος Δσποτα, τ λαμπρτητι λαμπμενος, τν οκουμνην στραπας, καταγλαζει φαιδρς, κα κραυγζει· Πντα τ ργα μνετε τν Κριον. Σοφαν κωβε σοφ, τν νυπστατον σχες διδσκαλον, μυσταγωγοσν σε ρρητα, κα νκφραστα μυστρια, κα πρς εσβειαν λαος, μλπων διγειρας· Ελογετε, πντα τ ργα Κυρου τν Κριον. Θεοτοκον ρος κφανθεσαν νοητν, Παρθνε χραντε, Προφτης βλπει σε· κ σο πρτιμος λθος γρ, κτμηθες περιεσσατο, τν οκουμνην ληθς, νθως ψλλουσαν· Ελογετε, πντα τ ργα Κυρου τν Κριον. Ερμς «Χερας κπετσας Δανιλ, λεντων χσματα, ν λκκ φραξε, πυρς δ δναμιν σβεσαν, ρετν περιζωσμενοι, ο εσεβεας ραστα, Παδες κραυγζοντες· Ελογετε, πντα τ ργα Κυρου τν Κριον». Κανν α», δ θ», το δελφοθου χος δ " Λθος χειρτμητος ρους Δετε τν πρωτθρονον πντες, τς κκλησας τν φωστρα, ερος κωβον μνοις, ς ερρχην κα θεον κρυκα, τν φερωνμως Δκαιον, νομασθντα μεγαλνωμεν. Θεας κοινωνν ς φανντα, τελευττου βασιλεας, κα Θεο κληρωθντα δελφν, κα πολιτεαν παληθεουσαν, προσηγορ δεξαντα, σ μεγαλνομεν κωβε. Θρν παριστμενος Μκαρ, στεφανηφρος τς Τριδος, πστει τος τιμντς σε πθ, τν κηρτων κατατρυφσαι γερν, ρχιερε κωβε, τν σν Δεσπτην καθικτευε. Θεοτοκον Σ τν κ Παρθνου τεχθντα, πειρογμως Θεοφντορ, τας μυσταγωγαις σου σαφς Θεν, διδσκεις σεσαρκωμνον Λγον, ες ν περ κα πιστεοντες, νν παξως μεγαλνομεν. Ερμς «Λθος χειρτμητος ρους, ξ λαξετου σου Παρθνε, κρογωνιαος τμθη, Χριστς συνψας τς διεστσας φσεις· δι παγαλλμενοι, σ Θεοτκε μεγαλνομεν». |
|
|
