| «Не учить о имени сем». Какое мелочное презрение к самому имени Иисуса: избегает даже назвать его, доказывая этим, впрочем, и то, что «никто не может призвать этого Святейшего Имени, разве Духом Святым». «Хотите навести на нас кровь Того Человека», т.е. Божескую кару за невинное ее пролитие. Сами они некогда кричали: «кровь Его на нас и на детях наших!» ( Мф.27:25 ). А теперь хотят обвинить во всем Апостолов! В какой горькой иронии над самими собою запутываются несчастные убийцы Господа! И как неумолимо выводит их на чистую воду мудрая правда Божия! Деян.5:29 . Петр же и Апостолы в ответ сказали: должно повиноваться больше Богу, нежели человекам. На обвинение Синедриона Петр отвечает то же, что прежде ( Деян.4, 19–20 ), но уже более решительно и непререкаемо. «Великое любомудрие в словах их, и такое, что отсюда обнаруживается и вражда тех против Бога (Златоуст)». Деян.5:30 . Бог отцов наших воскресил Иисуса, Которого вы умертвили, повесив на древе. «Умертвили», διεχειρσασθε – убили собственными руками, сильное выражение с целью указать виновность самих судей, в устранение обвинения, будто апостолы хотят навести на них, членов Синедриона, кровь Человека Того. «Повесив на древе», опять усиленное выражение, заимствованное из закона Моисеева, где с понятием повешения на древе соединяется понятие о проклятии (срв. Гал. 3, 13 ). Этим опять до ужасающих размеров возводится виновность распинателей Мессии. Деян.5:31 . Его возвысил Бог десницею Своею в Начальника и Спасителя, дабы дать Израилю покаяние и прощение грехов. «Его возвысил Бог десницею Своею в Начальника и Спасителя», греч.: τοτον ο Θες αρχηγν κα σωτρα φοσε. Славянский перевод лучше сохраняет, так сказать, «аромат» подлинника: «Сего Бог начальника и Спаса возвыси десницею Своею». Этим выражением дается почувствовать, что Иисус был и ранее «Начальником» нашим и «Спасителем» (царское и первосвященническое Его достоинство и служение), но то было как бы сокрыто и уничижено состоянием Его добровольного умаления в зрак раба. С воскресением же и вознесением Его, Иисуса, достоинство Его, как Начальника и Спасителя нашего, проявилось во всей славе, полноте и силе. Русский перевод утрачивает этот «аромат» подлинника, и выражается так, как будто Иисус не был ранее тем, во что потом Его Бог возвысил. |
| Αρχεο Συμμετοχ του Μητροπολτη Βολοκολμσκ Ιλαρωνα στη συνντηση Αρχηγν και Αντιπροσπων των Εκκλησιν για την κατσταση των χριστιανν στη Μση Ανατολ 8 Ιουλου 2018 τος 14:31 Στη συνντηση Αρχηγν και Αντιπροσπων των Εκκλησιν της Ανατολς για την κατσταση των χριστιανν στη Μση Ανατολ συμμετεχε στις 7 Ιουλου 2018 στο Μπρι Ιταλας ο Μητροπολτης Βολοκολμσκ Ιλαρωνας, Πρεδρος του Τμματος Εξωτερικν Εκκλησιαστικν Σχσεων του Πατριαρχεου Μσχας. Επσης μετεχαν ο Ππας Ρμης Φραγκσκος, ο Οικουμενικς Πατριρχης Βαρθολομαος, ο Πατριρχης Αλεξανδρεας και πσης Αφρικς Θεδωρος Β, ο Πατριρχης της Κοπτικς Εκκλησας Θεδωρος ‘Β’, ο Πατριρχης της Συροακωβιτικς Εκκλησας Ιγντιος Εφραμ Β, ο Καθολικς Κιλκας Αρμ Α’ της Αρμενικς Αποστολικς Εκκλησας, ο Καθολικς Πατριρχης της Ασσυριακς Εκκλησας της Ανατολς μαρ Γεργιος Β’, εκπρσωποι των κατ τπους Ορθοδξων Εκκλησιν και. Στην εσοδο της βασιλικς του Αγου Νικολου ο Ππας Ρμης Φραγκσκος υποδχθηκε τους Αρχηγος και μλη των αντιπροσωπειν των Εκκλησιν της Ανατολς. Στη συνχεια ο Ππας, οι Πατριρχες και οι εκπρσωποι των Εκκλησιν ακολοθησαν στην κρπτη της βασιλικς, προκειμνου να ασπασθον τα τιμα λεψανα του Αγου Νικολου. Ακολοθησε η προσευχ υπρ της ειρνης στη Μση Ανατολ, η οποα διεξχθη πνω σε ειδικς κατασκευασμνη εξδρα στην προκυμαα του Μπρι, με συμμετοχ χιλιδων κατοκων και επισκεπτν της πλεως. Μετ τη λξη της τελετς οι μετχοντες επανλθαν στη βασιλικ του Αγου Νικολου, που πραγματοποιθηκε η συνεδρα. Της συζητσεως προηγθηκε η παρμβαση του Αποστολικο Διοικητ του Λατνικο Πατριαρχεου Ιεροσολμων Επισκπου Π. Πιτσαμπλα, ο οποος σκιαγρφησε την τραγικ κατσταση των χριστιανν στις χρες της περιοχς της Μσης Ανατολς μετ την εισβολ των αμερικανικν στρατευμτων στο Ιρκ. Κατ τη διρκεια της συζητσεως, η οποα πρε μια ελεθερη μορφ, οι Αρχηγο και αντιπρσωποι των Εκκλησιν της Ανατολς τνισαν την απειλ στη χριστιανικ παρουσα σε σειρ χωρν της Μσης Ανατολς, που ακμη και σε περπτωση απουσας των μεσων διωγμν σε βρος των χριστιανν, καταπατονται τα δικαιματ τους, εν οι κυβερνσεις των δυτικοευρωπακν κρατν ετε δεν παρατηρον τα δειν των χριστιανικν πληθυσμν, ετε δεν καταβλλουν τις κατλληλες προσπθειες για την προστασα των. |
| “χουμε να κνουμε με να σστημα ψεδους και αλλοωσης των εννοιν που χει επιβληθε στον ελληνικ κσμο απο τους σχισματικος αναφορικ με το ουκρανικ εκκλησιαστικ ζτημα” Συζτηση με τον αρχιεπσκοπο Μπογιρσκ κ.κ.Θεοδσιο (Σνιγκιριβ) Δικονος Σργιος Γκεροκ Στην αρχ της συζτησς μας με τον Σεβασμιτατο κ.Θεοδσιο ( Σνιγκιριβ) , Αρχιεπσκοπο Μπογιρσκ, ναν απ τους εκπροσπους – σχολιαστς της Ουκρανικς Ορθδοξης Εκκλησας, ξεφυλλζουμε τη συλλογ εκκλησιαστικν περιοδικν για το τος 1992, που γνεται λγος για γεγοντα που ξετυλγονταν 27 χρνια πριν. Ο Μακαριστς Μητροπολτης Κιβου και πσης Ουκρανας κ.κ.Βλαδμηρος (Σαμποντν; † 2014 ) εχε εκλεγε Προκαθμενος της Ουκραικς Ορθδοξης Εκκλησας στην ιστορικ Σνοδο του Χρκοβ (το Μο του 1992). ταν πγε στο Κεβο, στις 10 Ιουνου του 1992, στην Μητρπολη φτασαν συγχαρητρια τηλεγραφματα – επιστολς των αρχηγν λων των Τοπικν Εκκλησιν, συμπεριλανβανομνης και της Εκκλησας της Κωνσταντινοπολης και της Ελλδας. Σε αυτ σημεινονταν η αναγνριση της Ουκρανικς Ορθδοξης Εκκλησας, ως μοναδικς κανονικς και αυτνομης ως προς το αυτοδιοκητο, στο δαφος του νεοσστατου κρτους της Ουκρανας. Τα κεμενα των εγγρφων αυτν δημοσιετηκαν στα επσημα ντυπα της Ουκρανικς Ορθδοξης Εκκλησας: στην “Εκκλησιαστικ Ορθδοξη Εφημερδα” και στο περιοδικ “Αγγελιοφρος της Ουκρανας”. Μετ απ αυτ, οι Προκαθμενοι των Εκκλησιν Κωνσταντινοπολης και Ελλδας, πολ συχν συμμετεχαν στους Εκκλησιαστικος εορτασμος της Ουκρανικς Ορθδοξης Εκκλησας, στο λφο του Βλαδιμρ και στη Λαρα των Σπηλαων του Κιβου κατ την ημρα της Βπτισης των Ρσων. Δεν ηταν λγες οι φορς που δλωσαν τι κατακρνουν το σχσμα που εχε επιχειρσει ο πρην Μητροπολτης κ.Φιλρετος. Αυτ το επιβεβαινουν δημοσιευμνες επιστολς των Εκκλησιν αυτν, ρεπορτζ, ανακοινσεις και λλα. Αρχιεπσκοπος κ.Θεοδσιος (Σνιγκιριβ) – Σεβασμιτατε, πως μπορομε να εξηγσουμε μια ττοια αντφαση στην επσημη στση της Εκκλησας Κωνσταντινοπολης και της Ελλδας; Ως γνωστν, η Ορθδοξη Εκκλησις της Ελλδας στην τελευταα Σνοδο εχε δηλσει τι αναγνωρζει το “Ουκρανικ Αυτοκφαλο” και το δικαωμα του Πατριρχη Κωνσταντινοπολης να το παραχωρε μονοπροσπως. Παρ τατα, στο κεμενο των αποφσεων της Συνδου της Ορθδοξης Εκκλησας της Ελλδας η λεγμενη “Ορθδοξη Εκκλησα της Ουκρανας (OCU)”, δεν αναφρεται καθλου. Κνει λγο μνο για αναγνριση κποιας “Αυτοκεφαλας”. Τι χειρισμς εναι αυτς? |
| Αποκαθσταται ο διλογος επ ζητημτων διεθνικν και διαθρησκειακν σχσεων στο δαφος της κανονικς ευθνης του Πατριαρχεου Μσχας, της καταπολεμσεως του εξτρεμισμο, της ηθικς στα ΜΜΕ, της προστασας της οικογνειας και του προσωπικτητας στο πλασιο των προβλημτων της δικαιοσνης για ανηλκους, του ηλεκτρονικο ελγχου κλπ. Η πιο σοβαρ πρκληση για τον τομα των σχσεων Εκκλησας-Πολιτεας αποτελε η κατσταση στην Ουκρανα. Η ξυνση της πολιτικς καταστσεως απ το 2014, η ενσχυση της πισεως στην κανονικ Ουκρανικ Ορθδοξη Εκκλησα απ την πλευρ του κρτους, του ουκρανικο σχσματος και των ακραων πολιτικν δυνμεων και στη συνχεια η κνομη εισπδηση της Κωνσταντινουπλεως στο δαφος της Ουκρανικς Ορθοδξου Εκκλησας, που ολοκληρθηκε με την απονομ του λεγμενου «αυτοκεφλου» στο συγκροτηθν εκ σχισματικν ψευδοεκκλησιαστικ μρφωμα. λα αυτ οδγησαν σε πολυριθμα περιστατικ διακρσεως εις βρος της κανονικς Εκκλησας, την παραβαση των δικαιωμτων των πιστν της, τις καταλψεις των ναν της, την υποδαλιση του διομολογιακο μσους. Παρ τατα η Ουκρανικ Ορθδοξη Εκκλησα αποτελε παρδειγμα εσωτερικς εντητας και υπ τις συνθκες εμφλιας συρρξεως παραμνει σχεδν η μοναδικ κοινωνικ δναμη, η οποα ασκε την ειρηνευτικ διακονα της στον λα της Ουκρανας, χωρς να ταυτζεται με καμα απ τις αντιμαχμενες πλευρς. Με ευλογα του Αγιωττου Πατριρχη Κυρλλου σε λους του ναος της Ρωσικς Ορθοδξου Εκκλησας αναπμπεται ειδικ δηση υπρ ειρνης και πασεως της αδελφοκτνου συγκροσεως στην Ουκρανα. Επισκψεις στο εξωτερικ και συναντσεις με αρχηγος ξνων κρατν Οι παραδοσιακς αξες, τα δικαιματα και οι ελευθερες των χριστιανν καθστανται σημαντικ περιεχμενο των συναντσεων του Αγιωττου Πατριρχη Κυρλλου με πολιτικος ηγτες, συμπεριλαμβανομνων και των αρχηγν κρατν και επικεφαλς διεθνν οργανισμν. Σημαντικ συνιστσα της διεθνος δραστηριτητας του Πατριρχη Κυρλλου αποτελον οι απευθεας συνομιλες και συναντσεις του με αρχηγος κρατν και επικεφαλς διεθνν οργανισμν, στις οποες εκπροσωπε τη θση της Ρωσικς Ορθοδξου Εκκλησας και λης της Ορθοδοξας επ επκαιρων θεμτων εξελξεως της ανθρωπτητας, υπερασπζεται την ορθδοξη ποψη επ διαδικασιν, που εξελσσονται σε διφορες χρες και κοιντητες χωρν, καταβλλει συγκεκριμνες διπλωματικς προσπθειες για την προστασα των δικαιωμτων και συχν και της διας της ζως των χριστιανν. |
| I. Св. Писание представляет самые твердые основания сей истины. Оно учит: 1) что во Христе Иисусе, при двух естествах, Божеском и человеческом, едина Ипостась, единое Лицо, и — 2) что эта Ипостась есть именно Ипостась Слова или Сына Божия, которая, восприяв на Себя и соединив в Себе естество человеческое с Божеским, пребывает нераздельно единою Ипостасию того и другого естества. 1) Первую мысль св. Писание проповедует: а) Когда одного и того же И. Христа, как определенное Лицо, называет и Богом и человеком, и Сыном Божиим и Сыном человеческим, и представляет с свойствами естества Божеского и с свойствами естества человеческого: это мы уже видели. б) Еще яснее — когда одному и тому же И. Христу приписывает иногда, как Богу, свойства человеческие, а иногда, как человеку, свойства Божеские, говоря, например, что Иудеи, аще быша разумели, не быша Господа славы распяли (1 Кор. 2:8), — что они убили Начальника (αρχηγν, перво-виновника) жизни (Деян. 3:15), — что Господь Бог стяжал Церковь кровию своею — δια το αματος το δον (Деян. 20:28; снес. Рим. 5:10; Евр. 5:8); или свидетельствуя, что никтоже взыде на небо, токмо сшедый с небесе, Сын человеческий, сый на небеси (Иоан. 3:13), — что этот Сын человеческий, родившийся в царствование кесаря римского Августа, существовал, однакож, прежде даже Авраам не бысть (Иоан. 8:58). Места такого рода необходимо предполагают, что два естества в Иисусе Христе не разделены между собою, а действительно соединены во едину Ипостась: иначе нельзя было бы того, что принадлежит в Нем человечеству, усвоять Его Божеству, и наоборот, нельзя было бы назвать кровь Его, как человека, собственною кровию Его, как Бога, и с другой стороны, Божеские Его свойства — вездеприсутствие, вечность, приписать Ему, как Сыну человеческому. в) Наконец — с совершенною ясностию, когда говорит, что И. Христос, Господь наш, есть един, единое Лицо, единая Ипостась, точно так, как един Бог Отец, первое Лицо, первая Ипостась св. Троицы: нам един Бог Отец, из негоже вся, и мы у него: и един Господь Иисус Христос, имже вся, и мы тем (1 Кор. 8:6). Един Господь, едина вера, едино крещение. Един Бог и Отец всех, иже над всеми и чрез всех и во всех нас (Еф. 4:5. 6). Итак — не два Христа, не две во Христе ипостаси! |
| Σμφωνα με τον κ. Λουκ, η συνηθισμνη στο παρελθν μορφ του συνοδικο φρονματος της Οικουμενικς Ορθοδοξας μεταβλλεται στα μτια μας και δη απ τρα «εξελσσονται οι διαδικασες, για τις οποες διαβσαμε στα βιβλα των προφητν, αλλ τις σχετζαμε με κποιο αριστο μλλον. Τρα αυτ το μλλον γνεται το παρν μας». «Απ την λλη, βλπουμε τι ορισμνοι κληρικο, οι οποοι και αυτο προς το παρν μισθοδοτονται απ το κρτος απ τις διες κατ τπους Εκκλησες, δεν συμφωνον με εκενες τις αποφσεις, που εκδδει η Ιεραρχα τους, διευκρνισε ο Σεβασμιτατος κ. Λουκς. Το τελευταο παρδειγμα εναι εκενο το σημεριν, ταν οι λληνες κληρικο δεν φησαν τους προδτες Αλξανδρο Ντραμπνκο και Συμεν Σοσττσκι να λειτουργσουν ενπιν των τιμων λειψνων του Αγου Νεκταρου Αιγνης. Πολλο Κπριοι κληρικο δεν επιθυμον τρα να συλλειτουργσουν με τον Πατριρχη Αλεξανδρεας Θεδωρο αφο αναγνρισε την ΟΕΟ. μως αυτς οι υγιες φωνς καλπτονται απ το θρυβο των ΜΜΕ και περιφρονονται». Ο Ιερρχης εναι πεπεισμνος τι η αναγνριση της ΟΕΟ θα επιβλλεται με τον διο ακριβς τρπο πως και η κουλτορα ΛΟΑΤ: «Εκατοντδες χιλιδες νθρωποι τχθηκαν κατ, προχωρντας σε διαδηλσεις, προβλλοντας τη διαφωνα τους, προστατεοντας τις παραδοσιακς οικογενειακς αξες. λλαξε τποτε; Τποτε. Η απφαση των παρασκηνιακν διαχειριστν δεν ακυρνεται. Κατ’ αυτν τον ακριβς τρπο με τη βα θα εμφυτεονται στο Σμα της Εκκλησας οι αχειροτνητοι κριοι με τα ρσα. ποιος ταχθε στην δια σειρ μαζ τους κατ τη Θεα Ευχαριστα αυτομτως στερεται της Θεας Χριτος και κβεται απ το Σμα της Εκκλησας». Συνμα υπογρμμισε τι δεν επιτρπεται να δικαιολογσουμε την απφαση των αρχηγν των Ορθοδξων Εκκλησιν της Ελλδος και της Αλεξανδρεας σχετικ με την ΟΕΟ με την πεση που δχονται, διτι αυτ θα σημανει «βλασφημα κατ της μνμης λων εκενων των μαρτρων και ομολογητν, τους οποους τιμμε ως Εκκλησα». «μουν μρτυς ολγων μνον περιστσεων ασκσεως πισεως στον Μακαριτατ μας Μητροπολτη Ονοφριο. Προσωπικ κουσα γριες φωνς του Πτρου Ποροσνκο κατ του Προκαθημνου μας στη διρκεια της τηλεφωνικς συνομιλας τους στις 13 Νοεμβρου 2018. Εναι κατανοητ τι δεν περιοριζταν με αυτς η πεση στον Μακαριτατο. Εμαι ββαιος τι αποπειρθηκαν να εξασθενσουν την αντστασ του χι λιγτερα απ σους τον πρδωσαν. Παρ τατα ο Μακαριτατς μας ντεξε, και αυτ σημανει τι πντα χουμε επιλογ. Ευχαριστ τον Θε που δωσε στην Εκκλησα μας και τη χρα να ττοιο νθρωπο που μπορε με ειλικρνεια και χωρς πονηρις να ζσει ν Χριστ και με Χριστ. Θα θελα πολ οι Προκαθμενοι των λλων κατ τπους Εκκλησιν να διδαχθον απ τον Μακαριτατο Μητροπολτη Ονοφριο» επε ν κατακλεδι ο Μητροπολτης Ζαπορζιε και Μελιτουπλεως Λουκς. |
| Ο Σεβασμιτατος επσης εξφρασε την πεποθηση τι η προετοιμασα της διεξαγωγς στη Ρωσα του Παγκοσμου Συνεδρου αρχηγν κρατν, βουλευτν και ηγετν των παγκοσμων θρησκειν για τον διαπολιτιστικ και διαθρησκειακ διλογο δεν μπορε να διεξαχθε χωρς τη συμμετοχ των επικεφαλς και των εκπροσπων των παραδοσιακν θρησκειν και διατπωσε την ελπδα τι η σημεριν συνντηση θα συνεισφρει στην προετοιμασα αυτ. Ενημρωσε ακμη τον φιλοξενομενο με τις αρχς της λειτουργας του Διαθρησκειακο Συμβουλου της Ρωσας Τονσθηκε τι η λειτουργα του Διαθρησκειακο Συμβουλου της Ρωσας βασζεται στις αρχς του μεσου, ιστιμου και ανοικτο διαλγου: «Αποκλεει τις διαμχες επ θεολογικν ζητημτων, που μας διχζουν, αλλ επικεντρνεται στα ζητματα κοινο ενδιαφροντος. Ανμεσ τους μπορομε να αναφρουμε την παραδοσιακ οικογενειακ ηθικ, την προστασα της ζως των αγννητων παιδιν, τον αγνα κατ της διαδσεως της ιδεολογας του εξτρεμισμο και πολλ λλα θματα». Στην αντιφνησ του ο υψηλς εκπρσωπος του Γενικο Γραμματα του ΟΗΕ για τη «Συμμαχα των Πολιτισμν» Μιγκλ νχελ Μορατνος τνισε τη μεγλη του τιμ να ευρσκεται ανμεσα στους συνδρους και αναφρθηκε στη συνντηση με τον Αγιτατο Πατριρχη Κριλλο πριν να χρνο στο Μπακο. Κνοντας λγο για το Παγκσμιο Συνδριο για το διαθρησκειακ και διεθνικ διλογο, που προγραμματζεται να διεξαχθε στη Ρωσα την επμενη χρονι, ο Μ. Μορατνος σημεωσε: «Κποιος μπορε να αναρωτηθε, σε τ συνσταται η σπουδαιτητα (σ.τ.μ. των παραπνω); Γιατ οι θρησκευτικο ηγτες χρειζεται να συναντνται με τους πολιτικος; Εμαι πεπεισμνος τι ζομε σμερα σε να νο κσμο, στον κσμο του 21ου αι., που η πνευματικτητα επανρχεται. Παρλο που ο Φρντριχ Ντσε εχε δη πει τι ο Θες πθανε και μπορομε να σημεισουμε τι ο 20ος ταν αινας κοσμικς, τσο στη Ρωσα, σο και στο εξωτερικ, σμερα οι θρησκευτικς παραδσεις επιστρφουν στον κσμο. Ακμη και ττοιες κοσμικς χρες, πως η Γαλλα, δεν μπορον να αγνοσουν το γεγονς τι υπρχει το θρησκευτικ στοιχεο στη ζω της κοινωνας. Σμερα οποιοσδποτε πολιτικς ηγτης συνειδητοποιε δη τι δεν μπορε να εγκαθιδρσει την ειρηνικ συνπαρξη στην κοινωνα χωρς τις θρησκευτικς παραδσεις και τους εκπροσπους αυτν των παραδσεων». |
| Φρον τι η επσκεψη του Πατριρχη Ιεροσολμων θα αποτελσει σημαντικ σταθμ στην ιστορα των αμοιβαων σχσεων μεταξ των δο μας Εκκλησιν. Ερτηση: Πς βλπετε την πρωτοβουλα του Πατριρχη Ιεροσολμων σχετικ με τη διεξαγωγ στην Ιορδανα, υπ την αιγδα του βασιλι Αμπντλα Β, της συναντσεως των αρχηγν των κατ τπους Ορθοδξων Εκκλησιν προς συζτηση της δημιουργηθεσης κρσεως στην παγκσμια Ορθοδοξα; Μητροπολτης Ιλαρωνας: Πολ θετικ βλπουμε την ς νω πρωτοβουλα. μασταν πντα τοιμοι για διλογο και τα λγαμε επανειλημμνως στον Κωνσταντινουπλεως. Το διλογο μως δεν τον θελε ο διος ο Κωνσταντινουπλεως. Επισκεπτμενος αυτν τον Αγουστο 2018 ο Αγιτατος Πατριρχης Μσχας και Πασν των Ρωσσιν Κριλλος πρτεινε να συζητηθε το ουκρανικ στο διμερς και στο διορθδοξο εππεδο. Εντοτοις λες οι προτσεις απορρφθηκαν διτι ο Κωνσταντινουπλεως εχε δη λβει την απφαση να «εκχωρσει το αυτοκφαλο στην Ουκρανα», πως τα διατπωσε, κτι το οποο στην πραγματικτητα μετεξελχθηκε στην κδοση του «τμου αυτοκεφαλας» στους ουκρανος σχισματικος. Σμερα διαπιστνουμε τις θλιβερς συνπειες αυτς της πρξεως. Χαιρμεθα που την πρωτοβουλα της διορθοδξου συναντσεως την ανλαβε ο Προκαθμενος της Ορθοδξου Εκκλησας Ιεροσολμων. Στα λειτουργικ κεμενα αναφρεται αυτ ως Μτηρ πασν των Εκκλησιν. τσι, το στιχηρ Αναστσιμο της Οκτωχου χος πλ. δ, να αρχαο κεμενο, το οποο συντχθηκε το αργτερο τον 8ο αι. μ.Χ. ειδικτερα δε λγει το εξς: «Χαρε Σιν γα, μτηρ τν κκλησιν, Θεο κατοικητριον σ γρ δξω πρτη φεσιν μαρτιν, δι τς ναστσεως». Η Εκκλησα Ιεροσολμων χει ιστορικ πρωτεα στην οικογνεια των κατ τπους Ορθοδξων Εκκλησιν διτι στην Ιερουσαλμ παθε και πθανε επ του Σταυρο ο Κριος Ιησος Χριστς, στην Ιερουσαλμ και ανστη και ταν η αποστολικ κοιντητα Ιεροσολμων η οποα στθηκε μρτυς της Αναστσεως του Χριστο. Αυτ το ιστορικ πρωτεο ουδες και ουδποτε πρκειται να το αφαιρσει απ την Εκκλησα Ιεροσολμων. Και σμερα στην κατσταση της πανορθοδξου κρσεως ανλαβε αυτ μια πολ σπουδαα πρωτοβουλα. Ελπζω τι θα τχει υποστριξης των λλων κατ τπους Ορθοδξων Εκκλησιν, στε το ζτημα της θεραπεας του ουκρανικο σχσματος θα συζητηθε τελικ στο πανορθδοξο εππεδο και θα αντιμετωπισθε πανορθοδξως. |
| Вот характеристика Симона по Евсевию. «В то время, как вера в Господа И. Христа повсюду распространялась, враг спасения умышляет овладеть царствующим городом – Римом, и назначает для этой цели Симона. Содействуя искусным обманам этого человека, он, диавол, вовлекает в заблуждение многих жителей Рима» (II, 13). Какое понятие, кроме недостаточного, можно составить себе на основании таких слов о происхождении ереси Симона? И однакож Симон, по словам самого Евсевия, «был отцом всех ересей» – ( ποης αροεως αρχηγν πρτον) (ibid). Как произошла ересь Симона, отца всех ересей, так же произошли, по Евсевию, и все другие подобные же ереси. Вот, например, какими словами характеризуете он другого еретика, Менандра, одного из древнейших по времени, относимого к I-мy веку. «Менандр, преемник Симона волхва – говорит Евсевий – явил собою не менее гибельное орудие (õ πλον) диавольской силы, как и его предшественник (III, 26). А от Менандра произошла – замечаете Евсевий – как бы двуустная или двуглавая змееобразная сила и произвела начальников двух различных ересей – Сатурнина, родом Антиохийца, и Василида Александрийца. Первый из них преподавал учение богоненависной ереси в Сирии, другой – в Египте» (IV, 7). Других каких-либо объяснений о происхождении этих ересей – Сатурнина и Василида – тщетно мы стали бы искать у Евсевия, и однакож, как известно, это были представители столь сильно волновавшего церковь в продолжение всего II-ro века гностицизма. Евсевий всю задачу истории гностических ересей ограничиваете возможно точным обозначением генеалогии ересиархов: указав в Симоне отца всех ересей, по Евсевию, кажется уже совершенно ясным, почему у этого последнего такие дети, как Сатурнин и Василид, а от этих он уже производит по прямой линии целые сотни ересиархов. Евсевий в этом случае как бы руководится следующею параллелью: как от Христа чрез Его апостолов истинная догма, под непосредственным водительством Божиим, переходит из потомства к потомству – неврежденно, так и противоположность догмы – ересь, как скоро она изобретена злым духом и нашла себя выразителей, должна уже с своей стороны переходить из рода в род, с большею или меньшею устойчивостью, в течение известного времени, под водительством духа злобы. |
| Οι παρατηρσεις για τη συμπεριφορ των αντιπροσωπειν που συμμετεχαν στον εορτασμ και οι εκφρσεις σε εμπιστευτικς συζητσεις μερικν επικεφαλς και μελν των αντιπροσωπειν, βοθησαν να χαρακτηριστε ο Βολγαρος ξαρχος Στφανος, ως πονηρς, πανοργος πολιτικντης, νας τυπικς χαμαιλων, που διατηροσε, στη Μσχα, σχσεις με τον ξαρχο της Κωνσταντινοπολης, Γερμαν και τον επικεφαλς της Ελληνικς αντιπροσωπεας, Μητροπολτη Χρυσστομο, με τους οποους εχε συνωμοτικς συνομιλες. [...] Για τις αντισοβιετικς δηλσεις, το Συμβολιο χει στη διθεσ του μνο το μλος της Σερβικς αντιπροσωπεας, Μητροπολτη Σκοπων,Ιωσφ, ο οποος, αναφερμενος στα επιτεγματα της σοβιετικς κυβρνησης και στην αποκατσταση της Μσχας, δλωσε τι «λα αυτ εναι χτισμνα με το αμα και τα βσανα του λαο».Ο Μητροπολτης Ιωσφ εναι γνωστς στο Συμβολιο απ το 1945, ως νθερμος αντιδραστικς, που βρσκεται σε αντθεση με το Σρβο Πατριρχη Γαβριλ και προσανατολζεται στη Δση. Πολλο απ τους εκπροσπους που φτασαν στη Μσχα προτθεντο να λβουν επιχορηγσεις και εκκλησιαστικ βραβεα (λευκς κουκολες, παναγες)απ τον Πατριρχη Μσχας, Αλξιο Α " . Ο Βολγαρος ξαρχος Στφανος σκοπεει να ζητσει απ τον Πατριρχη 1 εκατ. ροβλια (100 εκατομμρια Βουλγαρικν λι). Προηγουμνως, δη, εχε λβει 50 εκατομμρια λι. Ζτησε ακμα απ το Συμβολιο να τον βοηθσει να λβει 150 τνους κεριο για λαμπδες. Ο Πατριρχης Γεωργας Καλλστρατος ζτησε απ τον Πατριρχη Αλξιο Α " 1 εκατομμριο ροβλια για την οικοδομ κατοικας, αλλ λαβε 500 χιλιδες ροβλια. [...] Ως αποτλεσμα των δραστηριοττων που διεξχθηκαν για τη σγκληση της εν λγω συνντησης,κατ την ποψη του Συμβουλου, προκπτουν τα εξς συμπερσματα και συστσεις: 1. Παρ τις προσπθειες ορισμνων Ανατολικν εκκλησιν (της Ελληνικς και της Αλεξνδρειας) να διακψουν τη συνεδραση της Μσχας, αυτ πραγματοποιθηκε και ταν επιτυχς. 2. Ως αποτλεσμα των εργασιν της συνντησης των αρχηγν των αυτοκφαλων Ορθοδξων Εκκλησιν επιτεχθηκε η εντητα και η συσπερωση γρω απ το Πατριαρχεο Μσχας των αυτοκφαλων Ορθοδξων Εκκλησιν της Γεωργας, της Σερβας, της Ρουμανας, της Βουλγαρας, της Αλβανας, της Πολωνας, και της Αντιχειας, συντονισμνη λψη αυτν των αποφσεων της ημερσιας διταξης, ενσχυση της επιρρος και του κρους στη διεθν εκκλησιαστικ ζω της Ρωσικς Ορθδοξης Εκκλησας. |
|
|
