| Προκεμενον χος πλ. α Ψαλμς οη Βοθησον μν, Θες, Σωτρ μν. Στχ. Θες, λθοσαν θνη ες τν κληρονομαν σου Τ ΣΑΒΒΑΤ ΤΗΣ Δ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΕΝ Τ ΕΣΠΕΡΙΝ Στιχηρ το Τριδου χος βαρς Τος πθεσι δουλσας, τς ψυχς μου τ ξωμα, κτηνδης γενμην, κα οκ σχω τενσαι πρς σ ψιστε, λλ κτω νενευκς Χριστ, ς Τελνης, δομαι κραυγζων σοι χος βαρς Τος πθεσι δουλσας, τς ψυχς μου τ ξωμα, κτηνδης γενμην, κα οκ σχω τενσαι πρς σ ψιστε, λλ κτω νενευκς Χριστ, ς Τελνης, δομαι κραυγζων σοι Προκεμενον χος δ Ψαλμς οθ καθμενος π τν Χερουβμ, μφνηθι. Στχ. ποιμανων τν σραλ, πρσχες. Γενσεως τ νγνωσμα (Κεφ. ΙΒ, 1–7) Επε Κριος τ βραμ. ξελθε κ τς γς σου, κα κ τς συγγενεας σου, κα κ το οκου το πατρς σου, κα δερο ες γν, ν ν σοι δεξω, κα ποισω σε ες θνος μγα, κα ελογσω σε, κα μεγαλυν τ νομ σου, κα σ ελογημνος, κα ελογσω τος ελογοντς σε, κα τος καταρωμνους σε καταρσομαι, κα νευλογηθσονται ν σο πσαι α φυλα τς γς. Κα πορεθη βραμ, καθπερ λλησεν ατ Κριος Θες, κα χετο μετ ατο Λτ, βραμ δ ν τν βδομκοντα πντε, τε ξλθεν κ Χαρρν. Κα λαβεν βραμ Σραν τν γυνακα ατο, κα Λτ τν υν το δελφο ατο, κα πντα τ πρχοντα ατν, σα κτσαντο, κα πσαν ψυχν, ν κτσαντο, ν Χαρρν κα ξλθοσαν πορευθναι ες γν Χαναν. Κα διδευσεν βραμ τν γν ες τ μκος ατς, ως το τπου Συχμ, π τν δρν τν ψηλν, ο δ Χαναναοι ττε κατκουν τν γν. Κα φθη Κριος τ βραμ, κα επεν ατ· τ σπρματ σου δσω τν γν τατην. Κα κοδμησεν κε θυσιαστριον τ Κυρ, τ φθντι ατ. Προκεμενον χος β Ψαλμς π γαλλισθε τ Θε τ βοηθ μν. Στχ.Λβετε ψαλμν, κα δτε τμπανον. Παροιμιν τ νγνωσμα (Κεφ. ΙΔ, 15–26) κακος νρ πιστεει παντ λγ, πανοργος δ ρχεται ες μετνοιαν. Σοφς φοβηθες ξκλινεν π κακο, δ φρων, αυτ πεποιθς, μγνυται νμ. ξθυμος πρσσει μετ βουλας, νρ δ φρνιμος πολλ ποφρει. Μεριονται φρονες κακαν, ο δ πανοργοι κρατσουσιν ασθσεως. λισθσουσι κακο ναντι γαθν, κα σεβες θεραπεσουσι θρας δικαων. Φλοι μισσουσι φλους πτωχος, φλοι δ πλουσων πολλο. τιμζων πνητας μαρτνει, λεν δ πτωχος μακαριστς. Πλανμενοι δικοι τεκτανουσι κακ, λεον δ κα λθειαν τεκτανουσιν γαθο, οκ πστανται λεον κα πστιν τκτονες κακν, λεημοσναι δ κα πστεις παρ τκτοσιν γαθος. ν παντ μεριμνντι νεστι περισσν. δ δς κα νλγητος ν νδε σται. Στφανος σοφν πλοτος ατν, δ διατριβ φρνων κακ. σεται κ κακν ψυχν μρτυς πιστς, κκαει δ ψευδ δλιος. ν φβ Κυρου λπς σχος, τος δ τκνοις ατο καταλεψει ρεισμα ερνης. |
| Κανν Κατανυκτικς, δ δ χος δ Ερμς καθμενος ν δξ, π θρνου Θετητος, ν νεφλ κοφ, λθεν ησος πρθεος, τ κηρτ Παρθν, κα δισωσε, τος κραυγζοντας· δξα Χριστ τ δυνμει σου. ς Κριτ δικαιοττ, νν προσππτω σοι Κριε· κατακεκριμνον, κα κατεγνωσμνον με οκτειρον, κα τς δικαας σου σαι ποφσεως, κα τς στσεως, τν κλεκτν καταξωσον. Τν λστας περιπεσντα, νημροις φιλνθρωπε, τν τραυματισθντα, ασαι Χριστ, πιχων μοι, τς μετανοας τν ονον κα τ λαιον, κα νδων με, καταστολν τν σωτριον. Μαρτυρικ νεδσασθε ξ ψους, σωτηρου μτιον, ν τ πεκδσει, σματος πανεφημοι Μρτυρες, κα τν κδσαντα πρην τους προπτορας, γυμνσατε, πνουν νεκρν ργασμενοι. ητορεοντες νμων, κατενπιον Μρτυρες, το Θεο τν λγον, γνσει εσεβεας κοσμομενοι, σοφος κα τορας πντας, κατσχνατε, σεβοντας, κα τν δυσμεν θανατσαντες. Θεοτοκον π σ καθπερ μβρος, τς σοφας βυσσος, ησος κατλθε, μνην καθαρν σε ερμενος, Θεογενντορ Παρθνε, κα κατκαυσεν, μαρτας, χειμρρους δεινος θε χριτι. Κανν τν σωμτων, δ δ χος δ καθμενος ν δξ καταλπτ δυνμει, κ μ ντων παργαγες, ορανους Νας, Λγε το Θεο περοσιε, κα τ ρρτ σου δξ κατεκλλυνας, τος κραυγζοντας· Δξα Χριστ τ δυνμει σου. υθμιζμεναι τν νω, α Δυνμεις το Πνεματος, τας ναις τοτου, κα θεαις αγας πυρσευμεναι, μεταπττους τς τξεις κληρσαντο, μαν σβουσαι, πντων ρχν κα Θετητα. Το προσπου σου τ κλλος, τ ραον θεσασθαι, καταξιωθεσαι, α λειτουργικα σου λαμπρτητες, κα τς κεθεν μφσεις εσδεχμεναι, σο κραυγζουσι· Δξα Χριστ τ δυνμει σου. Θεοτοκον Βασλισσα Παρθνος, διαχρσ στολσματι, ραζομνη, Υ Βασιλε νν παρσταται, συγκρτως γγλους περχουσα, τος κραυγζοντας· Δξα Χριστ τ δυνμει σου. Κανν Κατανυκτικς, δ ε χος δ Ερμς Νν ναστσομαι, προφητικς φη Θες, νν ψωθσομαι, νν δοξασθσομαι, τν πεσντα προσλαβν κ τς Παρθνου, κα πρς φς τ θαυμαστν, νυψν τς μς Θετητος. πς κατκριτος, σο τ Κριτ, πντων κα Θε, μλλω παρστασθαι, κα διελγχεσθαι, περ πντων τν δεινν, ν περ φρνως πλημμλησα κν, κα μαυτν λως κατηχρεωσα! Σσν με Κριε, τι κακν, ππλησμαι πολλν, ασαι Δσποτα, τς μαρτας μου, κα τ λκη τ δειν, κα μ σς πολσθαι με, τν μνον ησο μου, πολλ σοι πτασαντα. Μαρτυρικ Τλος μακριον, ο θλητα, εραντο σαφς, δξης πτυχον, Χριστν δοξσαντες, τος οκεοις μλεσι, τν θλοθτην, ακισμος κα σπαραγμος, μιλεν νδρικς αρομενοι. λβον ορνιον, πανευκλες, θεοι θλητα, στφος μραντον, κα φς νσπερον, κα οκαν μηδαμς παλαιουμνην, χειρτευκτον κληροσθε, Μρτυρες το Χριστο πανεφημοι. Θεοτοκον Σο τ θαυμσια, προφητικα, φησαν φωνα, ρος καλοσα σε, κα πλην χραντε, κα λυχναν φαεινν, ξ ς τ φγγος, ληθς τ θαυμαστν, φρυκτωρε, γν κσμον παντα. |
| Κθισμα χος α " Τν τφον σου Σωτρ Τ β τ φαιδρ, συναστρπτοντα χων τν λγον ερς, φειλκσω γλας, πιστν πρς εσβειαν, μεθ» ν χαρων νθλησας, πσαν κκωσιν, πενεγκν τν Τυρννων· θεν σμερον τν παναγαν σου μνμην, τελοντες μνομν σε. Δξα... Κα νν... Θεοτοκον Μαρα τ σεπτν, το Δεσπτου δοχεον, νστησον μς, πεπτωκτας ες βθος, δεινς πογνσεως, κα πταισμτων κα θλψεων· σ γρ πφυκας, μαρτωλν σωτηρα, κα βοθεια, κα κραται προστασα, κα σζεις τος δολους σου. Σταυροθεοτοκον θαματος φρικτο! καινο μυστηρου! βα γν, κα πανμωμος Κρη, ν ξλ ς βλεψε, τανυσθντα σε Κριε, πς δκαστε, Κριτ πντων κα Λγε, ς κατκριτος, π κριτν παρανμων, Σταυρ κατακκρισαι; Κανν α», δ δ», το Μρτυρος χος α " Ερμς «ρος σε τ χριτι, τ θεα κατσκιον, προβλεπτικος ββακομ, κατανοσας φθαλμος, κ σο ξελεσεσθαι, το σραλ προανεφνει τν γιον, ες σωτηραν μν κα νπλασιν». Σθνοις σοι Τιβορτιε, δωρεται Κριος, δι» σθενεας τς σαρκς, καταπαλασαι τν χθρν· πυρ γρ φλογζοντι, νεανικς, πβης Μρτυς στερρτατα, κα τν ορνιον δρσον ντλαβες. Συνφθης τος νω, λειτουργος Τιβορτιε, ς λειτουργσας τ Χριστ, κα νενγκας καθαρς, θυσας ν πνεματι, ερουργ, Μαρτρων κλος κα καχημα, χαρμονικς· δι τοτο τιμμν σε. ρθιος κρεμμενος, κα πλκτροις ξεμενος, κα ταςσφοδρας τν ακισμν, περικυκλομενος φορας, κα βθρ χωννμενος, κα ν ατ τ θεον τλος δεχμενος, γενναιφρων γλλετο Κστουλος. σεις ν Πνεματι γ μακριε, πιτελν πρς φωτισμν, τν καθορντων εσεβς, λαος τ σωτριον, θεοπρεπς Σεβαστιαν κατγγειλας, μαρτυρικς δ τν δρμον τλεσας. Θεοτοκον Μνην σε πασν, κ γενεν ξελξατο, περοσιος Θες, κα οσιθη καθ» μς γενμενος νθρωπος, πλαστουργς, τς νθρωπνης πρξεως, Θεογενντορ πανμωμε Δσποινα. Κανν α», δ ε», το Μρτυρος χος α " Ερμς « φωτσας, τ λλμψει τς σς παρουσας Χριστ, κα φαιδρνας τ Σταυρ σου το κσμου τ πρατα, τς καρδας φτισον φωτ, τς σς θεογνωσας, τν ρθοδξως μνοντων σε». Α τρβοι σου, κα πορεαι πρς μνον φερμεναι, τν Κριον, νοδας χθρν πεξκλιναν, κα πολλος γεγνασιν, δς εθεα κα πραεα, Μρτυς Χριστο πανσεβσμιε. ητορεει, Μαρκελλνος κα Μρκος σοφτατα, πρ βημτων, το Χριστο τν σωτριον λευσιν, προσδεθντες μφω δ, κντροις τος πδας καθηλονται, μαρτυρικς κλεζμενοι. Τ πθημα, το τ πθη μν θανατσαντος, Μαρκελλνος, κα Μρκος στερρς εκονζοντες, λγχ σφαγιζονται, κα στεφηφροι τας χορεαις, τν θλοφρων συνπτονται. Θεοτοκον πρφωτε, το λου Νεφλη πανμωμε, πλασον, τς ψυχς μου τ νφη πρεσβεαις σου, κα τν νον μου φτισον, τ μελε σκοτισθντα, πως μν σε Πανμνητε. |
| Κανν Κατανυκτικς, δ δ χος πλ. δ Ερμς κκοα Κριε τν κον σου κα φοβθην, τι ρρτ βουλ, Θες ν διος, κ τς Παρθνου προλθες σαρκωθες. Δξα τ δξ σου Χριστ, δξα τ δυνμει σου. πλνησε γεσει με, τς μαρτας χθρς πλνος, κα π σο γαθ πρρω πεμκρυνε, κα τος δοσι κατβρωμα ατο, εργσατο μνε Σωτρ, σπεσον ξελσθαι με. Τ δηλα Κριε, κα κρφι μου ατς γινσκεις, μαρτηκτα πολλ τος πολλος σου οκτειρον, ς συμπαθς οκτιρμος μνε Σωτρ, κα μετανοας μοι καιρν, δδου καθαρτριον. Μαρτυρικ ς κμασι Μρτυρες, περικυκλομενοι τας βασνοις, τ κυβερνσει Χριστο, πρς λιμνας χθητε, τς ορανν Βασιλεας, παρ ατο, νκης στεφνοις ληθς, κατακλεζμενοι. Νεσαντες Μρτυρες, τ εσεβε γν τς καρδας, μολογας ατ σπρον κατεβλετε, κα μαρτυρου δρψασθε σαφς, κατοστεοντα κ Θεο, σταχυν Πανεφημοι. Θεοτοκον Πανμνητε Δσποινα, μεγαλοφνως ναβο σοι· πλρωσον πσης χαρς, τν μν δινοιαν, παρεχομνη μοι πνθος γαθν, κα μετανοας φορμς, κα γνσιν σωτριον. Κανν το Προδρμου, δ δ χος πλ. δ Ερμς Εσακκοα Κριε, τς οκονομας σου τ μυστριον, κατενησα τ ργα σου, κα δξασ σου τν Θετητα. μαυτν ποκλαομαι, βον διρθωτον χων γιε, σσον, οκτειρν με δομαι, τν ν μαρταις, πολλμενον. ν εχας κα δεσεσιν, εροιμι συλλπτορ σε Μακριε, τν ψυχν μου νισχοντα, κα τν λογισμν μου, καταυγζοντα. Βαπτιζμενον κλδωνι, τν μαρτημτων κα κινδυνεοντα, Βαπτιστ Θεο κυβρνησον, πρς γαλνην θεας, πιγνσεως. Θεοτοκον Ταπεινσασα σσν με, τν ψηλοφρνως πολιτευμενον, τεκοσα τν ψσαντα, τν ταπεινωθεσαν, φσιν Πναγνε. Κανν Κατανυκτικς, δ ε χος πλ. δ Ερμς Τν ζφον τς ψυχς μου διασκδασον, φωτοδτα Χριστ Θες, τ ρχγονον σκτος διξας τς βσσου, κα δρησα μοι τ φς τν προσταγμτων σου Λγε, να ρθρζων δοξζω σε. Πρνην καθαρσας, τ προστξει σου Δημιουργ, τν μν ψυχν, τς εδεχθος μαρτας, ς μνος λεμων, καθρισον, κα στολας ξαστραπτοσαις ρααν, πργασαι δομαι. Δεσμν με πολσας, τν πολλν μου, μαρτημτων Χριστ Θες, νεμποδστως βαδζειν, εθυνον τς δος σου, πως λυθες τς σαρκς, ες καταπασεις γας, σκηνσας δοξζω σε. Μαρτυρικ φναντες κ πνων, αυτος μτιον δξης ο Μρτυρες, κα στολισθντες κοσμως, τ νω κατοικοσι, βασλεια ν χαρ, νκης στεφνοις ραοις, γκαλλωπιζμενοι. εντων τ σττα, ντηλλξασθε, θεοφρνως Πανεφημοι· στενοχωρ γρ πνων, ποικλων συσχεθντες, πρς πλατυσμν ληθ, τς ορανου Βασιλεας, σοφο κατηντσατε. Θεοτοκον γα Θεοτκε, τν γιον Λγον ποτεκοσα σαρκ, ναπαυμενον μνον, ν πσι τος γοις, γασν μου τν νον, τας πονηρας ργασαις, ε πιμνοντα. |
| Κανν ες Προφτας κα Μρτυρας, δ γ χος πλ. δ Ερμς στερεσας Λγ τος ορανος, κα τν γν π δτων δρσας πολλν, στερωσν με πρς μνον, τς δοξολογας σου Κριε. Τς μυσαρς θυσας ο θλητα, στερροττ γνμ, ποσεισμενοι, θυσ καθαρωττ, Λγ τ τυθντι γεγνασιν. νανεοντες λγοις ερουργος, τος παλαιωθντας, παντοοις παθμασι, το ναπλσαντος κσμον, θεοι Μαθητα πεφνθητε. τος Προφταις πρτερον προφανς, δεδομνη χρις, το Παναγου Πνεματος, τος σκητς π σχτων, θεων χαρισμτων νπλησε. Νεκρσιμον Χορος γοις με σνταξον Θες, τος πιστς το βου, μεταχωρσαντας, κα Παραδεσου πολτας, ποησον δι φατον λεος. Θεοτοκον μηδαμο χωρομενος ησος, στενοχωρτως, τν σν κατκησεν, γιασμνην γαστρα, χραντε Παρθνε, κα Κριος. Κανν Νεκρσιμος, δ γ χος πλ. δ Ερμς Ορανας ψδος, ροφουργ Κριε, κα τς κκλησας Δομτορ, σ με στερωσον, ν τ γπ τ σ, τν φετν κρτης, τν πιστν τ στριγμα, μνε φιλνθρωπε. Καθαρθντες τς πλαι, προγονικς πτσεως, δι το Βαπτσματος κα τς ναγεννσεως, εθροις αμτων τε, τος αυτν αντισθντες, τ Χριστ Μακριοι, συμβασιλεετε. νεκρς κουσως, κατατεθες μνματι, κα τος κατοικοντας ν τφοις νακαλομενος, Στερ εδκησον, ος ξ μν προσελβου, ν σκηνας Δικαων σου, τοτους αλζεσθαι. π τς εσπλαγχνας, τς θεκς Δσποτα, κα τς συμφυς νοουμνης σου γαθτητος, παρακαλομενος, μαρτημτων τν λσιν, παρασχν τος δολοις σου, Στερ νπαυσον. Θεοτοκον Σαρκωθες κ γαστρς σου, κα γεγονς νθρωπος, διαφερντως πρχων, μνος φιλνθρωπος, σζει τν νθρωπον, κ τν πυλν το θαντου, Θεομτορ χραντε, μνη πανμνητε. Κανν ες Προφτας κα Μρτυρας, δ δ χος πλ. δ Ερμς Εσακκοα Κριε, τς οκονομας σου τ μυστριον, κατενησα τ ργα σου, κα δξασ σου τν Θετητα. πελθντες τ στδιον, τ τς μαρτυρας, ζοντι πνεματι, θλητα θεομακριστοι, τν λδη πλνην, κατεφλξατε. Τος σους σου Κριε, κα τος ερρχας, λαμπρς δξασας, τοτων θεαις παρακλσεσι, κοινωνν με δξης, τς σς ποησον. το θεου ππνοια, Πνεματος Προφτας, καταλαμπρνασα, Γυναιξν σχν δεδρηται, το χθρο λσαι τ φρυγματα. Νεκρσιμον Συγχορεειν ξωσον, πσι τος γοις, ος περ μετστησας, περγαθε οκτας σου, ν σκηνας γων, δυσωπομενος. Θεοτοκον Νμου θεου τν προχον, φσεως νομμων, νευθεν ττοκας, ναπλττοντα Πανμωμε, τν βροτν τν φσιν, λισθσασαν. |
| πολυτκιον το σου χος πλ. δ» Τας τν δακρων σου οας,τς ρμου τ γονον γεργησας, κα τος κ βθους στεναγμος, ες κατν τος πνους καρποφρησας, κα γγονας φωστρ, τ οκουμν λμπων τος θαμασιν, ωαννκιε, Πατρ μν σιε· Πρσβευε Χριστ τ Θε, σωθναι τς ψυχς μν. πολυτκιον τν γων ερομαρτρων χος δ« Κα τρπων μτοχος, κα θρνων διδοχος, τν ποστλων γενμενος,τν πρξιν ερες θεπνευστε, ες θεωρας πβασιν· δι τοτο τν λγον τς ληθεας ρθοτομν, κα τ πστει νθλησας μχρις αματος, ερομρτυς Νκανδρε· Πρσβευε Χριστ τ Θε, σωθναι τς ψυχς μν. ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Κανν το σου, ο κροστιχς. Το Προδρμου σε τν μιμητν ανσω. ωσφ. δ α» χος δ " Ερμς «νοξω τ στμα μου, κα πληρωθσεται Πνεματος, κα λγον ρεξομαι, τ βασιλδι Μητρ, κα φθσομαι, φαιδρς πανηγυρζων, κα σω γηθμενος, τατης τ θαματα». Τ φγγει τς χριτος, καταυγαζμενος σιε, τος πστει τν μνμην σου, πανηγυρζοντας, φωταγγησον, κα σκτους μαρτας, πρεσβεαις σου λτρωσαι, ωαννκιε. δν τν εσγουσαν, νεπιστρφως διδευσας, πρς πλιν ορνιον, ωαννκιε· τ γρ γιον, δγησ σε Πνεμα, παναπαυσμενον ν τ καρδ σου. ψοσαν ταπενωσιν, ωαννκιε σχηκας· δι σου δεμεθα, οκτειρον σιε, τν ταπενωσιν, μν κα τς δνας, πσας πικοφισον, τν καρδιν μν. Θεοτοκον Πεσντων νκλησις, κα σταμνων βεβαωσις, πρχεις Πανμωμε· θεν σου δομαι, συμπεσντα μου, τν νον τ μαρτ, νρθωσον Δσποινα, πως δοξζω σε. Κανν τν ερομαρτρων Ποημα ωσφ. δ α« χος δ» Ερμς «Χορο σραλ, νκμοις ποσ, πντον ρυθρν, κα γρν βυθν διελσαντες, ναβτας τρισττας, δυσμενες ρντες, ν ατ ποβρυχους, ν γαλλισει μελπον· σωμεν τ Θε μν, τι δεδξασται». Σεπτν θλητν, σεπτν ορτν, ερομαρτρων ερν μνμην σμερον, ερας μελδαις, νν το Χριστο ερωττη κκλησα, εροπρεπς κτελοσα, σμασι κατατρπεται, τοτους γεραρουσα. Σεπτ κεχρισμνος χρσματι, τς ερωσνης πιστς, ερρχα Νκανδρε, τιμιτερον τοτο· Τας κ τν αμτων σου βαφας ναπειργσω, ν γαλλισει κραυγζων· σωμεν τ Θε μν, τι δεδξασται. δν μαρτυρου τρχοντες, τρψιν ληθ ν ατ, σαφς νδεικνμενοι, πλουτσατε χριν, θαυματουργιν κα δωρεν πουρανων, Μρτυρες συμφνως βοντες·σωμεν τ Θε μν, τι δεδξασται. Θεοτοκον περιγρπτως κλποις το Πατρς, κλποις τς Μητρς, σαρκικς Χριστς περιγρφεται, μετ γννησιν τατην, ληθ Παρθνον πρ νον διαφυλξας, μεγαλοφνως βομεν· σωμεν τ Θε μν, τι δεδξασται. |
| Поэтому если мессианское воодушевление, о котором говорят разнообразные источники, принять во внимание как важный факт религиозного сознания того времени, то самым веским основанием для его экспоненциального роста именно в это время оказывается хронология Септуагинты. Что же касается «седмин» Даниила, их интерпретировали не в отношении грядущего Мессии, а в отношении уже свершившегося факта гибели первосвященника Онии III, с которой в Израиле прекратилась династическая преемственность законных первосвященников ( 2Мак 4:7–33 ), и оскверения Храма в пору войны с Антиохом Епифаном, как можно видеть из древнегреческого перевода этого пророчества, являющегося фактически его древнейшим толкованием 1544 . Когда Церковь отвергла этот перевод и приняла вместо него Феодотионов, она предпочла «исторической» интерпретации духовную, но в то же время и более точную с точки зрения еврейского языка. Неточность первого перевода может объясняться тем, что сам переводчик был современником событий, которые казались ему сбывающимся пророчеством, и в своем труде одушевлялся исторической очевидностью. Рассмотрим оба греческих текста о Данииловых седминах подробнее: Дан 9:24–27 Древненгреческий перевод. 24 βδομκοντα βδομδες κρθησαν π τν λαν σου κα π τν πλιν Σιων συντελεσθναι τν μαρταν κα τς δικας σπανσαι κα παλεψαι τς δικας κα διανοηθναι τ ραμα κα δοθναι δικαιοσνην ανιον κα συντελεσθναι τ ραμα κα εφρναι γιον γων. 25 κα γνσ κα διανοηθσ κα εφρανθσ κα ερσεις προστγ-ματα ποκριθναι κα οκοδομσεις ερουσαλημ πλιν κυρ. 26 κα μετ πτ κα βδομκοντα κα ξκοντα δο ποσταθσεται χρσμα κα οκ στα κα βασιλεα θνν φθερε τν πλιν κα τ γιον μετ το χριστο κα ξει συντλεια ατο μετ ργς κα ως καιρο συντελεας π πολμου πολεμηθσεται. 27 κα δυναστεσει διαθκη ες πολλος κα πλιν πιστρψει κα νοικοδομηθσεται ες πλτος κα μκος κα κατ συντλειαν καιρν. κα μετ πτ κα βδομκοντα καιρος κα ξκοντα δο τη ως καιρο συντελεας πολμου κα φαιρεθσεται ρμωσις ν τ καισχσαι τν διαθκην π πολλς βδοδας κα ν τ τλει τς βδομδος ρθσεται θυσα κα σπονδ κα π τ ερν βδλυγμα τν ρημσεων σται ως συντελεας κα συντλεια δοθσται π τν ρμωσν. |
| 5 . λλ’ τος μετροις κακος πιχαρων ε, οδ’ οτως συχαν γειν γνκει, οδ γρ ργνων πορν περιει τατα ζητν· λλ’ χων τι τινς παρ τν Βαρλαμ κα τν κνδυνον κενον φοιτσαντας, κα τ κενων σχτως νοσοντας, δι’ κενων φ’ αυτν ποιεται τν τε χρηματσαντα φσου κα τν Γννου, Γρηγορν τε κα Δεξιν. Ο κα σστημα ποιησμενοι κα λλους προσεταιρισμενοι νθρωπσκους, οδν γις διανοηθντας οδποτε, θρυβον γερουσι κατ τς κκλησας Θεο, σπουδν ποιομενοι ποπλανν τος πολλος κα τς κκλησας ποτμνειν λεεινς, δξαν αυτος κ τοτου πορζειν ομενοι. δησε γον δι τατα Σνοδον συγκροτηθναι μεγλην, το γαληντατου βασιλως μν λεον λαβντος τν πολλυμνων ψυχν. Δι κα μεταπεμφθντες παρ τς κ Θεο κραταις κα γας βασιλεας ατο κα το γιωττου κα οκουμενικο πατριρχου κυρου Καλλστου ο ερτατοι ρχιερες κα πρτιμοι, τε ρακλεας, Θεσσαλονκης, Κυζκου, Φιλαδελφεας, Χαλκηδνος, Μελενκου, μασεας, Ποντοηρακλεας, Πηγν, Βερροας, Τραπεζοντος, Τραανουπλεως, Σηλυβρας, πρω, μστριδος, Ανου, Σουγδαας, Βρσεως, Μαδτων, Βιζης, Γαρλλης, Μηδεας, Τενδου, Καλλιουπλεως, ξαμιλου, ντων κα δι γνωμν το δριανουπλεως, το Χριστουπλεως, το Διδυμοτεχου· παρντων κα θεοφιλστατων πισκπων, το Πανου, το Χαριουπλεως, το Παμφλου, το θρα, το Καμπανας, το Σινου, το λευθερουπλεως· προκαθεσθντος το γαληντατου κα κρατστου κα γου μν αθντου κα βασιλως κυρου ωννου Καντακουζηνο ν τ τρικλν τ οτω πως πιλεγομνω λεξιακ τν ερν Βλαχερνν· συνεδριζοντος τ γ βασιλε ατο κα το γιωττου κα οκουμενικο πατριρχου κυρου Καλλστου· κα τι το περιποθτου αταδλφου τς γας βασιλεας ατο το πανευτυχεσττου σεβαστοκρτορος κυρο Μανουλ το σνη· κα τι το περιποθτου αταδλφου τς γας βασιλεας ατο κυρου Μιχαλ το σνη· λλ δ κα το περιποθτου νεψιο τς γας βασιλεας ατο πανυπερσεβστου κυρου νδρονκου το σνη· παρακαθημνων τς συγκλτου σν τος ρχιερεσι κα κκλησιαστικος ρχουσι, κα συνειλεγμνων τν τε γουμνων κα ρχιμανδριτν τν ν τ εδαμονι τατ πλει, τι τε ερομονχων κα ερων κα μοναχν οκ λγων, οκ πντων κα τινων τν τς πολιτεας ρχντων, περιεστηκτος δ κα λαο, σον ν τοτοις φιλκοον. Προσεκλθησαν κα ο θορυβοντες κα τν κκλησαν κατατμνοντες οτοι κα ρωτθησαν, τνος νεκεν, βασιλως εσεβς ζντος, παρ’ ατν τοιατα κατ τς εσεβεας τολμται. Ο δ τισαντο προσθκην τινα ν τ μολογ τν χειροτονουμνων ρχιερων γεγενημνην. ν αταις δ ποιοντο κα τν Θεσσαλονκης, πειδ σκανδαλζεσθαι λεγον κατ’ ατο ν τισι τν πρς Βαρλαμ κα κνδυνον ντιρρητικς ατ συγγεγραμμνων. |
| Κανν Σταυρσιμος, δ ζ χος β Ερμς ντθεον πρσταγμα, παρανομοντος τυρννου, μετρσιον τν φλγα νερρπισε, Χριστς δ φπλωσε, θεοσεβσι Παισ, δρσον τν το Πνεματος, ν ελογημνος, κα περνδοξος. ομφαα τ πρτερον στρεφομνη, τ ντ μοι δδωσιν, φ ο τ λγχ ττρωσαι, Σταυρ νυψομενος, εσπλαγχνε Κριε· θεν μεγαλνω σε, τ σ τιμ πθει ερν πθειαν. φις ψομενος π Μωσως, τν θεαν νρτησιν, ν ξλ προεικνιζε Χριστο, το τν δλιον φιν νεκρσαντος, πντας τε ζωσαντος μς, τος νεκρωθντας τας παραβσεσιν. Μαρτυρικ Υο χρηματζετε θε μεθξει, νρχου Γενντορος, Υο νρχου γιοι, τ πθος τ χραντον κμιμησμενοι· θεν δελφος μς καλε, κα κληρονμους τς βασιλεας ατο. Σταυρ ναρτμενοι ς Δεσπτης, κα λγχ νυττμενοι, κα ξφει συγκοπτμενοι, πυρ τε κα δατι προμεριζμενοι, κα κατατεμνμενοι τροχος, ο θεοφροι χαιρον Μρτυρες. Σταυροθεοτοκον Τν βτρυν τν ππειρον γεωργτως, γν ν βλστησας, ν ξλ ς ρακας, κρεμμενον κραζες· Τκνον μου γλυκτατον, γλεκος ναπσταξον, δι ο παθν μθη νασταλσεται. Κανν τς περαγας Θεοτκου, δ ζ χος β ντθεον πρσταγμα παρανομοντος σχς μου κα μνησις κα σωτηρα, βεβαα ντληψις, κα τεχος προσμχητον, πρχουσα Δσποινα, τος πολεμοντς με δαμονας πολμησον ε, πιζητοντας το θανατσα με. Θεν σωματσασα παρθενικν σου, αμτων θωσας, Παρθνε τ νθρπινον· δι με τος πθεσι, καταρρυπομενον, κα καταφθειρμενον, χθρο τας μεθοδεαις, σαι πρεσβεαις σου. κμινος γννησιν προδιετπου, τν σν Παναμμητε· τος Παδας γρ οκ φλεξεν, ς οδ τν μτραν σου, τ πρ τ στεκτον· θεν δυσωπομν σε, πυρς το αωνου, σαι τος δολους σου. Κανν Σταυρσιμος, δ η χος β Ερμς Κμινς ποτε, πυρς ν Βαβυλνι, τς νεργεας διεμριζε, τ θε προστγματι, τος Χαλδαους καταφλγουσα, τος δ πιστος δροσζουσα ψλλοντας· Ελογετε, πντα τ ργα Κυρου τν Κριον. Αματι τ σ, πλευρς ξ κηρτου, ναποστζοντι μακρθυμε, κτσις γασται, ποταμο δ ξηρνθησαν πολυθεας, μβροι τε φθησαν εσεβεας, πλνης αχμν ναστλλοντες. Σταρωσιν τν σν, λιος δσθη, κα τς κτνας ναπκρυψε, πτραι δ σχσθησαν, κα δης κτω φριξε. Δικαων δ σκρτησαν πνεματα, προσδοκντα, τν παντελ Λγε λτρωσιν. Μαρτυρικ αμα πιστος, κνις τν λειψνων, τν θλοφρων βρει πντοτε, χρες δυσατα θεραπεουσι παθματα. ς θαυμαστς ε Κριε, κρζομεν εχαρστως, ν τος γοις σου Μρτυσιν. Στματα θηρν, κα βρσματα λεβτων, πξν τε κρους, βρος κασωνος, νχων σπαργματα, πεμενατε στερρτατα, κα κθειρξιν κα βαιον θνατον θλοφροι· θεν Χριστ συνευφρανεσθε. Σταυροθεοτοκον Σρκα κ τς σς, γαστρς λαμβνει θλων, κα καθορται ρατος, κα σταρωσιν δχεται, κα κατρα νομζεται, κατρας ξαιρομενος, παντας Υς σου, θεοχαρτωτε Δσποινα. |
| πομνως ο σχισματικο τς Οκρανας ξακολουθον ν εναι σχισματικο κα κοιννητοι, φ σον δν καταργθηκε π τν κκλησα τς Ρωσας πιβληθεσα π ατν ποιν, κα εναι ες τος πντας γνωστν κα μ πλθος καννων κατοχυρωμνο, τι σοι κοινωνον μ καθηρημνους κα σχισματικος, πκεινται κα ατο σ καθαρεση κα κοινωνησα. πατριρχης Βαρθολομαος, ρχιεπσκοπος ερνυμος κα σοι κοινωνον μ τος σχισματικος τς Οκρανας εναι πδικοι γι καθαρεση κα κοινωνησα. π τος πολλος ερος Καννες νδεικτικ ναφρουμε τος ξς: 11ος ποστολικς: «Ε τις καθρημν, Κληρικς ν, Κληρικ συνεξηται, καθαιρεσθω κα ατς». 12ος ποστολικς: «Ε τις κληρικς λακς φωρισμνος, τοι δεκτος, πελθν ν τρ πλει προσδεχθ, νευ γραμμτων συστατικν, φοριζσθω, κα δεξμενος κα δεχθες». 33ος Λαοδικεας: «τι ο δε αρετικος σχισματικος συνεχεσθαι». 2ος τς ντιοχεας: «Μ ξεναι δ κοινωνεν τος κοινωντοις μηδ ν τρ κκλησ ποδχεσθαι τος ν τρ κκλησ μ συναγομνους. Ε δ φανεη τις τν πισκπων πρεσβυτρων Διακνων τις το Καννος, τος κοινωντοις κοινωνν, κα τοτον κοιννητον εναι, ς ν συγχοντα τν Καννα τς κκλησας». Πο βλπουν λοιπν τ κακ κα τν περβολ σοι νεκοποι κανονολγοι κα ο το Φαναρου πικρνουν τν κκλησα τς Ρωσας, ποα συνοδικ πβαλε τν κοινωνησα κα τν μ μνημνευση το Πατριρχου Βαρθολομαου κα το ρχιεπισκπου ερωνμου; 4. Εσγουν πλεμο στν κκλησα κα μετ κοροδεουν μ «ερηνικ γρμματα» ερνη και εταξα στν κκλησα πιτυγχνονται, ταν φαρμζονται ο ερο Καννες. ντθετα προκαλονται διαιρσεις κα σχσματα, φυγαδεονται ερνη κα ντητα, ταν μ ντικανονικς νργειες προσβλλονται τ δκαια τν τοπικν κκλησιν. Ττε εσγεται πλεμος, κα προκαλεται σγχυση κα ναταραχ, πως συνβη κα ξακολουθε ν συμβανει στν περπτωση τς Οκρανας. πολυπληθς κκλησα τς Ρωσας σ διαμχη μ τν στορικ κκλησα Κωνσταντινουπλεως. κατομμρια Ρσων ρθοδξων σ κοινωνησα μ τν Κωνσταντινοπολη. κατομμρια Οκρανν ρθοδξων τς κανονικς κκλησας διωκμενα κα προπηλακιζμενα π τος σχισματικος. Κληρικο λων τν βαθμν σ κλμα ντιπαρθεσης κα χθρτητας. Στ γιο ρος διχασμς κα διξεις. Στν κκλησα τς λλδος διαιρεμνη εραρχα κα σμφωνη μ διαξιφισμος μεταξ εραρχν σ γωνα κα νησυχα τ πομνιο, γι τ πς θ ποφγει τν κοινωνα μ τος σχισματικος. Προβληματισμνες λες ο ατοκφαλες κκλησες. Τ «Ερηνικ Γρμμα» το ρχιεπισκπου πρς τν σχισματικ πιφνιο δν χει καννα ντκρυσμα μοιζει μ κοροδα, ταν μλιστα τ σνολο τν λοιπν κκλησιν ρνονται τν ναγνριση. Πρωτεργτες κα πρωτουργο λων ατν τν παρεκκλσεων κα πλθους λλων νεωτερισμν πατριρχης Βαρθολομαος κα ο σν ατ κληρικο κα φφικαλοι, πως εθαρσς κατγγειλε Γροντας Γαβριλ π τ γιον ρος ατς τς μρες στν στορικ νοικτ πιστολ πο στειλε στν πατριρχη Βαρθολομαο . |
|
|
