| Δξα... Κα νν... ΔΗ ΤΡΙΤΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΑΝΝΗΣ τς ΜΗΤΡΟΣ ΣΑΜΟΥΗΛ το ΠΡΟΦΗΤΟΥ (δ Βασιλειν Α, Κεφ. Β) ρχ· Θεν γεραρει στερα τκτουσα ξνως. γιος ε, Κριε, κα σ μνε τ πνεμ μου. στερεθη καρδα μου ν Κυρ, ψθη κρας μου ν Θε μου, πλατνθη π χθρος μου τ στμα μου, εφρνθην ν σωτηρ σου. τι οκ στιν γιος, ς Κριος, κα οκ στι δκαιος, ς Θες μν, κα οκ στιν γιος πλν σου. Μ καυχσθε κα μ λαλετε ψηλ ες περοχν, μηδ ξελθτω μεγαλορρημοσνη κ το στματος μν. τι Θες γνσεων Κριος, κα Θες τοιμζων πιτηδεματα ατο. Τξον δυνατν σθνησε, κα ο σθενοντες περιεζσαντο δναμιν. Πλρεις ρτων λαττθησαν, κα ο πεινντες παρκαν γν, τι στερα τεκεν πτ, κα πολλ ν τκνοις σθνησε. Κριος θανατο κα ζωογονε, κατγει ες δου κα νγει. Κριος πτωχζει κα πλουτζει, ταπεινο κα νυψο. νιστ π γς πνητα, κα π κοπρας γερει πτωχν, το καθσαι ατν μετ δυναστν λαο, κα θρνον δξης κατακληρονομν ατος. Ες Στχους η Διδος εχν τ εχομν, κα ελγησεν τη δικαου. τι οκ νισχει ν τ σχ ατο, δυνατς νρ Κριος σθεν ποισει τν ντδικον ατο, Κριος γιος. Ες Στχους ς Μ καυχσθω σοφς ν τ σοφ ατο, κα μ καυχσθω δυνατς ν τ δυνμει ατο, κα μ καυχσθω πλοσιος ν τ πλοτ ατο. λλ ν τοτ καυχσθω καυχμενος, ν τ συνιεν κα γινσκειν τν Κριον, κα ποιεν κρμα κα δικαιοσνην ν μσ τς γς. Ες Στχους δ Τλος· Κριος νβη ες ορανος, κα βρντησεν, ατς κρινε κρα γς, δκαιος ν. Κα δσει σχν τος βασιλεσιν μν, κα ψσει κρας χριστν ατο. Δξα... Κα νν... τι κα τι ν ερν το Κυρου δεηθμεν. ντιλαβο, σσον, λησον κα διαφλαξον μς, Θες, τ σ χριτι. Τς Παναγας, χρντου, περευλογημνης, νδξου, Δεσπονης μν Θεοτκου κα ειπαρθνου Μαρας, μετ πντων τν γων μνημονεσαντες, αυτος κα λλλους κα πσαν τν ζων μν, Χριστ τ Θε παραθμεθα. ΕΥΧΗ Ε’ γαθν θησαυρ, πηγ ναος, Πτερ γιε, θαυμαστοποι, παντοδναμε κα παντοκρτορ, πντες σ προσκυνομεν κα σο δεμεθα, τ σ λη κα τος σος οκτιρμος πικαλομενοι ες βοθειαν κα ντληψιν τς μετρας ταπεινσεως. Μνσθητι, Κριε, τν σν κετν· πρσδεξαι πντων μν τς ωθινας δεσεις, ς θυμαμα νπιον σου, κα μηδνα μν δκιμον ποισης, λλ πντας μς περιποησαι δι τν οκτιρμν σου. Μνσθητι, Κριε, τν γρυπνοντων κα ψαλλντων ες δξαν σν κα το μονογενος σου Υο κα Θεο μν κα το γου σου Πνεματος. Γενο ατν βοηθς κα ντιλπτωρ· πρσδεξαι ατν τς κεσας ες τ περουρνιον κα νοερν σου θυσιαστριον. τι σ ε Θες μν, κα σο τν δξαν ναπμπομεν, τ Πατρ κα τ Υ κα τ γ Πνεματι, νν κα ε κα ες τος ανας τν ανων. μν Μεσδια Καθσματα ΔΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΑΒΒΑΚΟΥΜ το ΠΡΟΦΗΤΟΥ (Κεφ. γ, Ι) ρχ· Τν το Λγου κνωσιν ββακομ, φρσον. Δξα τ δυνμει σου, Κριε. Κριε, εσακκοα τν κον σου, κα φοβθην, Κριε, κατενησα τ ργα σου, κα ξστην. |
| Βασιλειν γ» τ νγνωσμα (Κεφ. 17, 1–24) γνετο λγος Κυρου πρς λιο τν Προφτην, κα επε πρς χαβ· Ζ Κριος Θες τν δυνμεων, Θες σραλ παρστην νπιον ατο σμερον, ε σται τ τη τατα δρσος κα ετς, ε μ δι στματς μου. Κα γνετο μα Κυρου πρς λιο, λγον· Πορεου ντεθεν κατ» νατολς, κα κρβηθι ν τ χειμρρ Χορρθ, τ π προσπου ορδνου, κα σται κ το χειμρρου πεσαι δωρ, κα τος κραξιν ντελομαι το διατρφειν σε κε. Κα πορεθη, κα κθισεν ν τ χειμρρ Χορρθ, π πρσωπον το ορδνου, κα ο κρακες φερον ατ ρτους τ πρω, κα κρας τ δελης, κα κ το χειμρρου πινεν δωρ. Κα γνετο μεθ» μρας, κα ξηρνθη χεμαρρος, τι οκ γνετο ετς π τς γς. Κα γνετο μα Κυρου πρς λιο, λγων· νστηθι κα πορεθητι ες Σαρεφθ τς Σιδωνας, κα καθσ κε, κα δο ντελομαι γυναικ χρ το διατρφειν σε. Κα νστη, κα πορεθη ες Σαρεφθ, ες τν πυλνα τς πλεως. Κα δο κε γυν χρα συνλεγε ξλα, κα βησεν λιο πσω ατς, κα επεν ατ· Λβε δ μοι λγον δωρ ες γγος, κα πομαι. Κα πορεθη λαβεν. Κα βησεν λιο πσω ατς, κα επε· Λψ δ μοι κα ψωμν ρτου ν τ χειρ σου. Κα επεν γυν· Ζ Κριος Θες σου, ε στι μοι γκρυφας, λλ» σον δρξ λερου ν τ δρ, κα λγον λαιον ν τ καμψκ· κα δο συλλγω δο ξυλρια, κα εσελεσομαι, κα ποισω ατ μαυτ κα τος τκνοις μου, κα φαγμεθα κα ποθανομεθα. Κα επεν λιο πρς ατν· θρσει, εσελθε, κα ποησον κατ τ μ σου, λλ ποησν μοι κεθεν γκρυφαν μικρν ν πρτοις, κα ξοσεις μοι, σεαυτ δ κα τος τκνοις σου ποισεις π» σχτων, τι τδε λγει Κριος Θες σραλ. δρα το λερου οκ κλεψει κα καμψκης το λαου οκ λαττονσει ως μρας το δοναι Κριον τν Θεν ετν π προσπου πσης τς γς. Κα πορεθη γυν, κα ποησε κατ τ μα λιο, κα σθιεν ατς κα ατ, κα τ τκνα ατς. Κα π τς μρας τατης δρα το λερου οκ ξλιπε, κα καμψκης το λαου οκ λαττονθη, κατ τ μα Κυρου, λλησεν ν χειρ λιο. |
| Θες χραντος, κα πσης κτσεως δημιουργς, τν πλευρν το προπτορος δμ δι τν σν φιλανθρωπαν ες γυνακα μεταμορφσας, κα ελογσας ατος, κα επν· «Αξνεσθε κα πληθνεσθε, κα κατακυριεσατε τς γς», κα μφοτρους ατος ν μλος ναδεξας δι τς συζυγας· νεκεν γρ τοτου καταλεψει νθρωπος τν πατρα ατο κα τν μητρα, κα προσκολληθσεται τ δ γυναικ, κα σονται ο δο ες σρκα μαν· κα, ος Θες συνζευξεν, νθρωπος μ χωριζτω· τν θερποντ σου βραμ ελογσας, κα διανοξας τν μτραν Σας, κα πατρα πλθους θνν ποισας· τν σακ τ εβκκ χαρισμενος, κα τν τκον ατς ελογσας· τν ακβ τ αχλ συνψας, κα ξ ατο τος δδεκα Πατριρχας, ναδεξας· τν ωσφ κα τν συνθ συζεξας, καρπν παιδοποιας ατος τν φραμ, κα τν Μανασσν χαρισμενος· τν Ζαχαραν κα τν λισβετ προσδεξμενος, κα Πρδρομον τν τκον ατν ναδεξας· κ τς ζης εσσα τ κατ σρκα βλαστσας τν ειπρθενον, κα ξ ατς σαρκωθες κα τεχθες ες σωτηραν το γνους τν νθρπων· δι τν φραστν σου δωρεν κα πολλν γαθτητα παραγενμενος ν Καν τς Γαλιλαας κα τν κεσε γμον ελογσας, να φανερσς τι σν θλημ στιν ννομος συζυγα κα ξ ατς παιδοποια. Ατς, Δσποτα Πανγιε, πρσδεξαι τν δησιν μν τν κετν σου, ς κεσε κα νταθα παραγενμενος τ ορτ σου πιστασ· ελγησον τν γμον τοτον, κα παρσχου τος δολοις σου τοτοις (τ δενι) κα (τ δενι) ζων ερηνικν, μακροημρευσιν, σωφροσνην, τν ες λλλους γπην ν τ συνδσμ τς ερνης, σπρμα μακρβιον, τν π τκνοις χριν, τν μαρντινον τς δξης στφανον. ξωσον ατος δεν τκνα τκνων· τν κοτην ατν νεπιβολευτον διατρησον· κα δς ατος π τς δρσου το ορανο νωθεν, κα π τς πιτητος τς γς· μπλησον τος οκους ατν στου, ονου κα λου κα πσης γαθωσνης, να μεταδιδσι κα τος χρεαν χουσι, δωρομενος μα κα τος συμπαροσι πντα τ πρς σωτηραν ατματα. τι Θες λους, οκτιρμν κα φιλανθρωπας πρχεις, κα σο τν δξαν ναπμπομεν, σν τ νρχ σου Πατρ, κα τ παναγ κα γαθ κα ζωοποι σου Πνεματι, νν κα ε κα ες τος ανας τν ανων. |
| Θες χραντος, κα πσης κτσεως δημιουργς, τν πλευρν το προπτορος δμ δι τν σν φιλανθρωπαν ες γυνακα μεταμορφσας, κα ελογσας ατος, κα επν· «Αξνεσθε κα πληθνεσθε, κα κατακυριεσατε τς γς», κα μφοτρους ατος ν μλος ναδεξας δι τς συζυγας· νεκεν γρ τοτου καταλεψει νθρωπος τν πατρα ατο κα τν μητρα, κα προσκολληθσεται τ δ γυναικ, κα σονται ο δο ες σρκα μαν· κα, «ος Θες συνζευξεν, νθρωπος μ χωριζτω»· τν θερποντ σου βραμ ελογσας, κα διανοξας τν μτραν Σας, κα πατρα πλθους θνν ποισας· τν σακ τ Ρεβκκ χαρισμενος, κα τν τκον ατς ελογσας· τν ακβ τ αχλ συνψας, κα ξ ατο τος δδεκα Πατριρχας ναδεξας· τν ωσφ κα τν συνθ συζεξας, καρπν παιδοποιας ατο τν φραμ, κα τν Μανασσν χαρισμενος· τν Ζαχαραν κα τν λισβετ προσδεξμενος, κα Πρδρομον τν τκον ατν ναδεξας· κ τς ζης εσσα τ κατ σρκα βλαστσας τν ειπρθενον, κα ξ ατς σαρκωθες κα τεχθες ες σωτηραν το γνους τν νθρπων· δι τν φραστν σου δωρεν κα πολλν γαθτητα παραγενμενος ν Καν τς Γαλιλαας κα τν κεσε γμον ελογσας, να φανερσς τι σν θλημ στιν ννομος συζυγα κα ξ ατς παιδοποια. Ατς, Δσποτα Πανγιε, πρσδεξαι τν δησιν μν τν κετν σου, ς κεσε κα νταθα παραγενμενος τ ορτ σου πιστασ· ελγησον τν γμον τοτον, κα παρσχου τος δολοις σου τοτοις (τ δενι) κα (τ δενι) ζων ερηνικν, μακροημρευσιν, σωφροσνην, τν ες λλλους γπην ν τ συνδσμ τς ερνης, σπρμα μακρβιον, τν π τκνοις χριν, τν μαρντινον τς δξης στφανον. ξωσον ατος δεν τκνα τκνων· τν κοτην ατν νεπιβολευτον διατρησον· κα δς ατος π τς δρσου το ορανο νωθεν, κα π τς πιτητος τς γς· μπλησον τος οκους ατν στου, ονου κα λαου κα πσης γαθωσνης, να μεταδιδσι κα τος χρεαν χουσι, δωρομενος μα κα τος συμπαροσι πντα τ πρς σωτηραν ατματα. τι Θες λους, οκτιρμν κα φιλανθρωπας πρχεις, κα σο τν δξαν ναπμπομεν, σν τ νρχ σου Πατρ, κα τ παναγ κα γαθ κα ζωοποι σου Πνεματι, νν κα ε κα ες τος ανας τν ανων. μν. |
| Τς μοις σοι ν θεος, Κριε; τς μοις σοι; Δεδοξασμνος ν γοις, θαυμαστς ν δξαις, ποιν τρατα. ξτεινας τν δεξιν σου, κατπιεν ατος γ. δγησας τ δικαιοσν σου τν λαν σου τοτον, ν λυτρσω, παρεκλεσας τ σχ σου ες κατλυμα γιν σου. κουσαν θνη, κα ργσθησαν, δνες λαβον κατοικοντας Φιλιστιεμ. Ες στχους η Ττε σπευσαν γεμνες δμ, κα ρχοντες τν Μωαβιτν, λαβεν ατος τρμος, τκησαν πντες ο κατοικοντες Χαναν. πιπσοι π ατος φβος κα τρμος, μεγθει βραχονς σου πολιθωθτωσαν. Ες στχους ς ως ν παρλθ λας σου, Κριε, ως ν παρλθ λας σου οτος, ν κτσω. Εσαγαγν καταφτευσον ατος ες ρος κληρονομας σου, ες τοιμον κατοικητριν σου, κατειργσω, Κριε, γασμα, τομασαν α χερς σου. Ες στχους δ Τλος· Κριος βασιλεων τν ανων, κα π ανα, κα τι. τι εσλθεν ππος Φαρα σν ρμασι κα ναβταις ες θλασσαν, κα πγαγεν π ατος Κριος τ δωρ τς θαλσσης, ο δ υο σραλ πορεθησαν δι ξηρς ν μσ τς θαλσσης. Δξα... Κα νν... ΔΗ ΤΡΙΤΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΑΝΝΗΣ τς ΜΗΤΡΟΣ ΣΑΜΟΥΗΛ το ΠΡΟΦΗΤΟΥ (δ Βασιλειν Α, Κεφ. Β) ρχ· Θεν γεραρει στερα τκτουσα ξνως. γιος ε, Κριε, κα σ μνε τ πνεμ μου. στερεθη καρδα μου ν Κυρ, ψθη κρας μου ν Θε μου, πλατνθη π χθρος μου τ στμα μου, εφρνθην ν σωτηρ σου. τι οκ στιν γιος, ς Κριος, κα οκ στι δκαιος, ς Θες μν, κα οκ στιν γιος πλν σου. Μ καυχσθε κα μ λαλετε ψηλ ες περοχν, μηδ ξελθτω μεγαλορρημοσνη κ το στματος μν. τι Θες γνσεων Κριος, κα Θες τοιμζων πιτηδεματα ατο. Τξον δυνατν σθνησε, κα ο σθενοντες περιεζσαντο δναμιν. Πλρεις ρτων λαττθησαν, κα ο πεινντες παρκαν γν, τι στερα τεκεν πτ, κα πολλ ν τκνοις σθνησε. Κριος θανατο κα ζωογονε, κατγει ες δου κα νγει. Κριος πτωχζει κα πλουτζει, ταπεινο κα νυψο. νιστ π γς πνητα, κα π κοπρας γερει πτωχν, το καθσαι ατν μετ δυναστν λαο, κα θρνον δξης κατακληρονομν ατος. |
| γ σου κα τ πρς τν πλοτον περοπτικν μαρτυρσω κα τ τς ντιλψεως νϑευτον κα κβδηλον, πως ϑερμτερον μν τν δεομνων το βασιλικο λους προστασο, δρα δ σοι κα κολακεα κα τ τς προστασας κλλος ο κατερρπαινεν 713 . , πολλκις γνων σε κα δρα μισοντα κα δωρουμνοις ποστρεφμενον κα πρς κολακεαν βαρυϑυμοντα κα πλον τν βριζομνων ρυϑαινμενον· προκα γρ ϑελες εναι καλς κα λαχϑεν τν ντιμισϑαν νμενες. ρχ γνωρζει τν νδρα σοφς τις 714 λγει κα πεϑει με· κα σ τονυν π τς ρχς δν γωγε πλον τν λλων γνρισα, τε τν παρ’ Ατωλος κα Καλυδωνοις τς λλδος ρξας μερν. τν χρυσν μερν κενων κα τς ττε τν νϑρπων εδαιμονας. ατο τ τς δικας κατηγωνσω ϑηρον, ς πρν τν μονιν Μελαγρος, οχ πως τ τν φρων φορτον τος κεσε ποφροις πιβαρνας κα τ στϑμια δισσ κα ζυγος δολους πινοσας κα τλλα, σα τν δικαως παρ τ Γραφ 715 λοιδορουμνων πρακτρων, λλ οκοϑεν ατος πιχορηγσας κα πσα τκνοις παρκσας πατρ φιλστοργος περιεζσω κα τν τν κολκων ρχν κα μετ Λυκοργου κενου το μνουμνου σφν κα νομοϑτου κα ρχηγο τ ζυγ το δικαου τοτοις βρβευσας· μλλον δ οχομενην πλαι τν δκην κεϑεν κα παρ τν ο καλν ρχντων κ μακρο ξενηλατηϑεσαν ατς αϑις πανεσσω κα πανγαγες ατν ες τ πτρια, κα ταχ γεγνασιν πφϑονοι κα πλιν ο στρατιται κα δι σ τρισσευδαμονες, ς τ λγχ πλαι κα τ νδρε, οτω ττε τ το ρχοντος χρησττητι γνωριζμενοι. 12. τι κα νν γκϑηται Λακεδαμονοις μνμη τς σς χρησττητος· τι κα νν σς ζλος τας λληνσι πσαις πλεσιν ποφλγεται, ν ατας πανπτες παρν κα βλεπμενος, τ φμ μν παραπεμπμενος. ποα γρ οχ ηξατο 716 πλις ρχοντ σε λαχεν; τς οχ π σο κα τττεσϑαι κα φορολογεσϑαι μακαριτατον κρινεν; ε δ κα τατην νν α πλεις τν συμφορν νωτσονται, ς οχεται Κομνηνς, τ τν νακτρων στρον, τς νετητος γλαα, τ προσηνς μμα κα μερον, που καλσουσι τς ϑρηνοσας κα μγαν κοπετν ναφλξουσιν, ποον Αγυπτος 717 πλαι ϑρηνοσα τν καλν ωσφ κα ττικ Περικλα κα Μακεδνες λξανδρον, κα πσαι γρ σε τν πλεων προσττην π τν πραγμτων οκ κληρσαντο, λλ τ ζλ γον κληρσαντο κα ς οκεον γαϑν ποκλαονται. |
| Азбука веры Православная библиотека Ορθδοξα βιβλα Литургика (Λειτουργικ) Постная и Цветная Триоди на греческом языке в современной орфографии. (Τριδιον κα Πεντηκοστριον. Σγχρονη ορθογραφα) Пожертвовать Вход Постная и Цветная Триоди на греческом языке в современной орфографии. (Τριδιον κα Πεντηκοστριον. Σγχρονη ορθογραφα) Источник ΤΗ ΠΕΜΠΤΗ ΤΗΣ Δ' ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ ΚΥΡΙΑΚΗ Δ' ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ Скачать epub pdf ΤΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ Δ " ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ Στιχηρ χος βαρς Τος πθεσι δουλσας, τς ψυχς μου τ αξωμα, κτηνδης εγενμην, κα ουκ ισχω ατενσαι πρς σ ψιστε, αλλ κτω νενευκς Χριστ, ως ο Τελνης, δομαι κραυγζων σοι, ο Θες, Ιλσθητ μοι κα σσν με. Προκεμενον χος δ " Ψαλμς οθ " Ο καθμενος επ τν Χερουβμ, εμφνηθι. Στχ. Ο ποιμανων τν Ισραλ, πρσχες. Γενσεως τ Ανγνωσμα (Κεφ. ΙΒ " , 1–7) Επε Κριος τ βραμ. ξελθε εκ τς γς σου, κα εκ τς συγγενεας σου, κα εκ το οκου το πατρς σου, κα δερο εις γν, ν ν σοι δεξω, κα ποισω σε εις θνος μγα, κα ευλογσω σε, κα μεγαλυν τ νομ σου, κα ση ευλογημνος, κα ευλογσω τος ευλογοντς σε, κα τος καταρωμνους σε καταρσομαι, κα ενευλογηθσονται εν σο πσαι αι φυλα τς γς. Κα επορεθη βραμ, καθπερ ελλησεν αυτ Κριος ο Θες, κα χετο μετ " αυτο Λτ, Αβραμ δ ν ετν εβδομκοντα πντε, τε εξλθεν εκ Χαρρν. Κα λαβεν βραμ Σραν τν γυνακα αυτο, κα Λτ τν υιν το αδελφο αυτο, κα πντα τ υπρχοντα αυτν, σα εκτσαντο, κα πσαν ψυχν, ν εκτσαντο, εν Χαρρν κα εξλθοσαν πορευθναι εις γν Χαναν. Κα διδευσεν βραμ τν γν εις τ μκος αυτς, ως το τπου Συχμ, επ τν δρν τν υψηλν, οι δ Χαναναοι ττε κατκουν τν γν. Κα φθη Κριος τ βραμ, κα επεν αυτ. Τ σπρματ σου δσω τν γν τατην. Κα ωκοδμησεν εκε θυσιαστ ριον τ Κυρω, τ οφθντι αυτ. Προκεμενον χος β " Ψαλμς π " Αγαλλισθε τ Θε τ βοηθ ημν. Στχ. Λβετε ψαλμν, κα δτε τμπανον. Παροιμιν τ Ανγνωσμα (Κεφ. ΙΔ " , 15–26) κακος ανρ πιστεει παντ λγω, πανοργος δ ρχεται εις μετνοιαν. Σοφς φοβηθες εξκλινεν απ κακο, ο δ φρων, εαυτ πεποιθς, μγνυται ανμω. Οξθυμος πρσσει μετ αβουλας, ανρ δ φρνιμος πολλ υποφρει. Μεριονται φρονες κακαν, οι δ πανοργοι κρατσουσιν αισθσεως. Ολισθσουσι κακο ναντι αγαθν, κα ασεβες θεραπεσουσι θρας δικαων. Φλοι μισσουσι φλους πτωχος, φλοι δ πλουσων πολλο. Ο ατιμζων πνητας αμαρτνει, ο ελεν δ πτωχος μακαριστς. Πλανμενοι δικοι τεκτανουσι κακ, λεον δ κα αλθειαν τεκτανουσιν αγαθο, ουκ επστανται λεον κα πστιν τκτονες κακν, ελεημοσναι δ κα πστεις παρ τκτοσιν αγαθος. Εν παντ μεριμνντι νεστι περισσν. Ο δ ηδς κα ανλγητος εν ενδεα σται. Στφανος σοφν πλοτος αυτν, η δ διατριβ αφρνων κακ. Ρσεται εκ κακν ψυχν μρτυς πιστς, εκκαει δ ψευδ δλιος. Εν φβω Κυρου ελπς ισχος, τος δ τκνοις αυτο καταλεψει ρεισμα ειρνης. |
| Κανν το Μρτυρος, ο κροστιχς. Πιστς σε μλπω Μρτυς γλασμνε. ωσφ. δ α« χος δ» Ερμς «Τρισττας κραταιος, τεχθες κ Παρθνου, παθεας ν βυθ ψυχς τ τριμερς, καταπντισον δομαι, πως σοι ς ν τυμπν, τ νεκρσει το σματος, πινκιον σω μελδημα». Προθμ λογισμ, τος γνας ζηλσας, τν γενναων θλητν, νθλησας στερρς, κα τν φιν νκρωσας, θλοις σου τος ζωηφροις, ερ Βονιφτιε, τν γων γγλων συνμιλε. δν π τς γς, το χθρο τν πτην, κεχυμνην ληθς, γενναε θλητ, τν ψυχν πυρπολομενος, ρωτι τ θειοττ, πεισλθες τ στδιον, πτοτ τρισμκαρ φρονματι. Σοφ θεκ, λαμπρυνμενος Μκαρ, τος σφους δυσμενες, μρανας, Χριστν καταγγλλων παχτητι, σματος μοιωθντα, φθναι θλησε, Βονιφτιε ος Μρτυς πολαθλε. Θεοτοκον Τ ρος το Θεο, Δανιλ προεδε, τν Σκηνν τν νοητν, τν Πλκα τν σεπτν, τ τς δξης γασμα, Τρπεζαν τν θεον ρτον, τν χωρσασαν σμασι, τν γαν Παρθνον μνσωμεν. Κανν α», δ γ», το Μρτυρος χος δ " Ερμς «τι στερα τεκεν, ξ θνν κκλησα, κα πολλ ν τκνοις, σθνησε Συναγωγ, τ θαυμαστ Θε μν βοσωμεν· γιος ε Κριε». ς ποθσας νδοξε, λευθεραν τν νω, π ζυγο δουλεας, λυτροσαι πθη τ σεπτ, ζηλωκς οδιμε το δι» οκτον, δολου χρηματσαντος. Σαρκικν ντερος, ποδειχθες φρονημτων, ν λλοισει θε, θρον πσαν προσβολν, τν δυσχερν πνεγκας γηθμενος, Μρτυς Βονιφτιε. Σεαυτν πηρνσω, κα πρς γνας κα πλας, το δυσμενος ξλθες, Σταυρο τ πλ κρατυνθες, κα νικητς γενμενος, δεδξασαι Μρτυς Βονιφτιε. Θεοτοκον αυτν κνωσε, τος πατρικος μ κενσας, ν τ γαστρ σου κλπους, περοσιος Θες, κα σς Υς γνετο Πανμωμε, σσαι τ νθρπινον. Ερμς «τι στερα τεκεν, ξ θνν κκλησα, κα πολλ ν τκνοις, σθνησε Συναγωγ, τ θαυμαστ Θε μν βοσωμεν· γιος ε Κριε». Κθισμα χος α " Τν τφον σου Σωτρ Τιμσας τν Θεν, παρ» ατο τιμθης, Μαρτρων καλλον, Βονιφτιε μκαρ· δι κα στεφν σε, θεας δξης κσμησεν· θεν σμερον, τν παναγαν σου μνμην, ορτζοντες, πρ μν σ ατομεν, πρεσβεειν πρς Κριον. Δξα... Κα νν... Θεοτοκον Τν πντων Ποιητν, κα Θεν σου κα Κτστην, πανμωμε γν, δι Πνεματος θεου, ν μτρ σου χρησας, κα φθορς δχα ττοκας, ν δοξζοντες, σ νυμνομεν Παρθνε, ς Παλτιον, το Βασιλως τς δξης, κα κσμου ντλυτρον. Σταυροθεοτοκον Κα σο τς καθαρς, κα πανγνου Παρθνου, διλθεν ληθς, τν καρδαν ομφαα, Σταυρ ς ρακας, τν Υν σου ψομενον, παναμμητε, ελογημνη Μαρα, τ προσφγιον, μαρτωλν κα τ τεχος, κα κσμου κραταωμα. |
| Κα οι κριο αναβανοντες σαν επ τ πρβατα κα τς αγας, διλευκοι κα ποικλοι κα σποδοειδες ραντο, Κα επ μοι ο γγελος το Θεο καθ " πνον, Ιακβ, Ιακβ, Εγ δ επα. Τ στι; Κα επεν, Ανβλεψον τος οφθαλμος σου, κα δε τος τργους, κα τος κριος αναβανοντας επ τ πρβατα, κα τς αγας διαλεκους κα ποικλους, κα σποδοειδες ραντος, ερακα γρ σα σοι Λβαν ποιε, Εγ ειμι ο Θες σου, ο οφθες σοι εν τπω Θεο, ο λειψς μοι εκε στλην, κα ηξω μοι εκε ευχν, Νν ον ανστηθι, κα ξελθε εκ τς γς τατης, κα πελθε εις τν γν τς γενσες σου, κα σομαι μετ σο. Κα αποκριθεσαι Ραχλ, κα Λεα, επον αυτ, Μ εστιν ημν τι μερς, κληρονομαεν τ οκω το πατρς ημν, ουχ ως αλλτριαι λελογσμεθα αυτ; ππρακε γρ ημς, κα καταβρσει κατφαγε τ αργριον ημν, πντα τν πλοτον, κα τν δξαν, ν αφελετο ο Θες το πατρς ημν, ημν σται, κα τος τκνοις ημν, Νν ον, σα σοι ερηκεν ο Θες σου, ποει. Προκεμενον χος δ " Ψαλμς ρια " Ελεμων, κα οικτρμων, κα δκαιος. Στχ. Μακριος ανρ, ο φοβομενος τν Κριον. Παροιμιν τ Ανγνωσμα (Κεφ. ΚΑ " , 3–21) Υι, ποιεν δκαια κα αληθεειν, αρεστ παρ Θε μλλον, θυσιν αμα, Μεγαλφρων εν βρει θρασυκρδιος, λαμπτρ δ ασεβν αμαρτα, λογισμο συντμνοντος, πλν εις περσσειαν, κα πς μ επισπουδζων, πλν εις υστρημα, ο ενεργν θησαυρσματα γλσση ψευδε, μταια δικει, κα ρχεται επ παγδας θαντου. Ολεθρος ασεβσιν επιξενωθσεται, ου γρ βολονται πρσσειν τ δκαια, Πρς τος σκολιος, σκολις οδος αποστλλει ο Θες, γν γρ κα ορθ τ ργα αυτο, Κρεσσον οικεν επ γωνας υπαθρου, εν κεκονιαμνοις μετ αδικας, κα εν οκω κοιν, Ψυχ ασεβος ουκ ελεηθσεται υπ " ουδενς τν ανθρπων, Ζημιουμνου ακολστου, πανουργτερος γνεται ο κακος, συνιν δ σοφς, δξεται γνσιν, Συνιε δκαιος ψυχς ασεβν, κα φαυλζει ασεβες εν κακος. ς φρσσει τ τα αυτο το μ επακοσαι ασθενος, κα αυτς επικαλσεται, κα ουκ σται ο επακοων, Δσις λθριος, ανατρπει οργς, δρων δ ο φειδμενος, θυμν εγερει ισχυρν, Ευφροσνη δικαων ποιεν κρμα, σιος δ ακθαρτος παρ κακοργοις. |
| Κα ο κριο ναβανοντες σαν π τ πρβατα κα τς αγας, διλευκοι κα ποικλοι κα σποδοειδες αντο. Κα επ μοι γγελος το Θεο καθ πνον· ακβ, ακβ· γ δ επα· Τ στι; Κα επεν· νβλεψον τος φθαλμος σου, κα δε τος τργους, κα τος κριος ναβανοντας π τ πρβατα, κα τς αγας διαλεκους κα ποικλους, κα σποδοειδες αντος· ρακα γρ σα σοι Λβαν ποιε. γ εμι Θες σου, φθες σοι ν τπ Θεο, ο λειψς μοι κε στλην, κα ηξω μοι κε εχν. Νν ον νστηθι, κα ξελθε κ τς γς τατης, κα πελθε ες τν γν τς γενσες σου, κα σομαι μετ σο. Κα ποκριθεσαι αχλ, κα Λεα, επον ατ· Μ στιν μν τι μερς, κληρονομαν τ οκ το πατρς μν, οχ ς λλτριαι λελογσμεθα ατ; ππρακε γρ μς, κα καταβρσει κατφαγε τ ργριον μν, πντα τν πλοτον, κα τν δξαν, ν φελετο Θες το πατρς μν, μν σται, κα τος τκνοις μν. Νν ον, σα σοι ερηκεν Θες σου, ποει. Προκεμενον χος δ Ψαλμς ρια λεμων, κα οκτρμων, κα δκαιος. Στχ.Μακριος νρ, φοβομενος τν Κριον. Παροιμιν τ νγνωσμα (Κεφ. ΚΑ, 3–21) Υ, ποιεν δκαια κα ληθεειν, ρεστ παρ Θε μλλον, θυσιν αμα. Μεγαλφρων ν βρει θρασυκρδιος, λαμπτρ δ σεβν μαρτα, λογισμο συντμνοντος, πλν ες περσσειαν, κα πς μ πισπουδζων, πλν ες στρημα, νεργν θησαυρσματα γλσσ ψευδε, μταια δικει, κα ρχεται π παγδας θαντου. λεθρος σεβσιν πιξενωθσεται· ο γρ βολονται πρσσειν τ δκαια. Πρς τος σκολιος, σκολις δος ποστλλει Θες· γν γρ κα ρθ τ ργα ατο. Κρεσσον οκεν π γωνας παθρου, ν κεκονιαμνοις μετ δικας, κα ν οκ κοιν. Ψυχ σεβος οκ λεηθσεται π οδενς τν νθρπων. Ζημιουμνου κολστου, πανουργτερος γνεται κακος, συνιν δ σοφς, δξεται γνσιν. Συνιε δκαιος ψυχς σεβν, κα φαυλζει σεβες ν κακος. Ος φρσσει τ τα ατο το μ πακοσαι σθενος, κα ατς πικαλσεται, κα οκ σται πακοων. Δσις λθριος, νατρπει ργς, δρων δ φειδμενος, θυμν γερει σχυρν. |
|
|
