| Το γου μρτυρος Νικηφρου Τ ΤΡΙΤ ΤΗΣ ΙΒ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ κ το κατ Λουκν κα 12 – 19 Επεν Κριος τος ατο Μαθητας· προσχετε π τν νθρπων· πιβαλοσιν γρ φ» μς τς χερας ατν κα διξουσι, παραδιδντες ες συναγωγς κα φυλακς, γομνους π βασιλες κα γεμνας νεκεν το νματς μου· 13 ποβσεται δ μν ες μαρτριον. 14 θτε ον ες τς καρδαις μν μ προμελετν πολογηθναι· 15 γ γρ δσω μν στμα κα σοφαν, ο δυνσονται ντειπεν οδ ντιστναι πντες ο ντικεμενοι μν. 16 παραδοθσεσθε δ κα π γονων κα συγγενν κα φλων κα δελφν, κα θανατσουσιν ξ μν, 17 κα σεσθε μισομενοι π πντων δι τ νομ μου· 18 κα θρξ κ τς κεφαλς μν ο μ πληται· 19 ν τ πομον μν κτσασθε τς ψυχς μν. 10. Το γου ερομρτυρος Χαραλμπους το Θαυματουργο. Λειτουργας γ. Δημητρου κ το κατ ωννην ιε’ 17 – ις’ 2 Επεν Κριος τος αυτο Μαθητας· τατα ντλλομαι μν, να γαπτε λλλους. 18 Ε κσμος μς μισε, γινσκετε τι μ πρτον μν μεμσηκεν. 19 ε κ το κσμου τε, κσμος ν τ διον φλει· τι δ κ το κσμου οκ στ, λλ» γ ξελεξμην μς κ το κσμου, δι τοτο μισε μς κσμος. 20 μνημονεετε το λγου ο γ επον μν· οκ στι δολος μεζων το κυρου ατο. ε μ δωξαν, κα μς διξουσιν· ε τν λγον μου τρησαν, κα τν μτερον τηρσουσιν. 21 λλ τατα πντα ποισουσιν μν δι τ νομ μου, τι οκ οδασι τν πμψαντ με. 22 ε μ λθον κα λλησα ατος, μαρταν οκ εχον· νν δ πρφασιν οκ χουσι περ τς μαρτας ατν. 23 μ μισν κα τν πατρα μου μισε. 24 ε τ ργα μ ποησα ν ατος οδες λλος πεποηκεν, μαρταν οκ εχον· νν δ κα ωρκασι κα μεμισκασι κα μ κα τν πατρα μου. 25 λλ» να πληρωθ λγος γεγραμμνος ν τ νμ ατν, τι μσησν με δωρεν. 26 ταν δ λθ παρκλητος ν γ πμψω μν παρ το πατρς, τ Πνεμα τς ληθεας, παρ το πατρς κπορεεται, κενος μαρτυρσει περ μο· 27 κα μες δ μαρτυρετε, τι π» ρχς μετ» μο στε. 1 Τατα λελληκα μν να μ σκανδαλισθτε. 2 ποσυναγγους ποισουσιν μς· λλ» ρχεται ρα να πς ποκτενας μς δξ λατρεαν προσφρειν τ Θε. |
| Το γου Μεγαλομρτυρος Δημητρου το Μυροβλτου. νμνησις το γεγοντος σεισμο (740). Ες τν ρθρον κ το κατ Λουκν κα 12 – 19 Επεν Κριος τος αυτο Μαθητας·προσχετε π τν νθρπων · 12 πιβαλοσιν γρ φ» μς τς χερας ατν κα διξουσι, παραδιδντες ες συναγωγς κα φυλακς, γομνους π βασιλες κα γεμνας νεκεν το νματς μου· 13 ποβσεται δ μν ες μαρτριον. 14 θτε ον ες τς καρδαις μν μ προμελετν πολογηθναι· 15 γ γρ δσω μν στμα κα σοφαν, ο δυνσονται ντειπεν οδ ντιστναι πντες ο ντικεμενοι μν. 16 παραδοθσεσθε δ κα π γονων κα συγγενν κα φλων κα δελφν, κα θανατσουσιν ξ μν, 17 κα σεσθε μισομενοι π πντων δι τ νομ μου· 18 κα θρξ κ τς κεφαλς μν ο μ πληται· 19 ν τ πομον μν κτσασθε τς ψυχς μν. Ες τν Λειτουργαν κ το κατ ωννην ιε 17 – ιστ 2 Επεν Κριος τος αυτο Μαθητας· τατα ντλλομαι μν, να γαπτε λλλους. 18 Ε κσμος μς μισε, γινσκετε τι μ πρτον μν μεμσηκεν. 19 ε κ το κσμου τε, κσμος ν τ διον φλει· τι δ κ το κσμου οκ στ, λλ» γ ξελεξμην μς κ το κσμου, δι τοτο μισε μς κσμος. 20 μνημονεετε το λγου ο γ επον μν· οκ στι δολος μεζων το κυρου ατο. ε μ δωξαν, κα μς διξουσιν· ε τν λγον μου τρησαν, κα τν μτερον τηρσουσιν. 21 λλ τατα πντα ποισουσιν μν δι τ νομ μου, τι οκ οδασι τν πμψαντ με. 22 ε μ λθον κα λλησα ατος, μαρταν οκ εχον· νν δ πρφασιν οκ χουσι περ τς μαρτας ατν. 23 μ μισν κα τν πατρα μου μισε. 24 ε τ ργα μ ποησα ν ατος οδες λλος πεποηκεν, μαρταν οκ εχον· νν δ κα ωρκασι κα μεμισκασι κα μ κα τν πατρα μου. 25 λλ» να πληρωθ λγος γεγραμμνος ν τ νμ ατν, τι μσησν με δωρεν. 26 ταν δ λθ παρκλητος ν γ πμψω μν παρ το πατρς, τ Πνεμα τς ληθεας, παρ το πατρς κπορεεται, κενος μαρτυρσει περ μο· 27 κα μες δ μαρτυρετε, τι π» ρχς μετ» μο στε. 1 Τατα λελληκα μν να μ σκανδαλισθτε. 2 ποσυναγγους ποισουσιν μς· λλ» ρχεται ρα να πς ποκτενας μς δξ λατρεαν προσφρειν τ Θε. |
| λληλοα. χος α Θες διδος κδικσεις μο κα ποτξας λαος π μ. Στχ. Μεγαλνων τς σωτηρας το βασιλως κα ποιν λεος τ χριστ ατο. ΔΕΥΤΕΡΑ ΙΑ, ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ Πρς Κορινθους Β πιστολς Παλου τ νγνωσμα 2:3–15 δελφο, μ χαρ πντων μν στι. κ γρ πολλς θλψεως κα συνοχς καρδας γραψα μν δι πολλν δακρων, οχ να λυπηθτε, λλ τν γπην να γντε ν χω περισσοτρως ες μς. Ε δ τις λελπηκεν, οκ μ λελπηκεν, λλ, π μρους να μ πιβαρ, πντας μς. κανν τ τοιοτ πιτιμα ατη π τν πλεινων· στε τοναντον μλλον μς χαρσασθαι κα παρακαλσαι, μπως τ περισσοτρ λπ καταποθ τοιοτος. Δι παρακαλ μς κυρσαι ες ατν γπην. Ες τοτο γρ κα γραψα, να γν τν δοκιμν μν, ε ες πντα πκοο στε. δ τι χαρζεσθε, κα γ· κα γρ γ ε τι κεχρισμαι κεχρισμαι, δι μς ν προσπ Χριστο, να μ πλεονεκτηθμεν π το Σαταν· ο γρ ατο τ νοματα γνοομεν Ελθν δ ες τν Τρδα ες τ εαγγλιον το Χριστο, κα θρας μοι νεγμνης ν Κυρ, οκ σχηκα νεσιν τ πνεματ μου τ μ ερεν με Ττον τν δελφν μου· λλ ποταξμενος ατος ξλθον ες Μακεδοναν. Τ δ Θε χρις τ πντοτε θριαμβεοντι μς ν τ Χριστ κα τν σμν τς γνσεως ατο φανεροντι δι μν ν παντ τπ· τι Χριστο εωδα σμν τ Θε ν τος σζομνοις κα ν τος πολλυμνοις, ΤΡΙΤΗ ΙΑ, ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ Πρς Κορινθους Β πιστολς Παλου τ νγνωσμα 2:14–17; 3:1–3 δελφο, τ Θε χρις τ πντοτε θριαμβεοντι μς ν τ Χριστ κα τν σμν τς γνσεως ατο φανεροντι δι μν ν παντ τπ· τι Χριστο εωδα σμν τ Θε ν τος σζομνοις κα ν τος πολλυμνοις· ος μν σμ θαντου ες θνατον· ος δ σμ ζως ες ζων. Κα πρς τατα τς κανς; ο γρ σμεν ς ο λοιπο καπηλεοντες τν λγον το Θεο, λλ ς ξ ελικρινεας, λλ ς κ Θεο κατενπιον το Θεο ν Χριστ λαλομεν. Αρχμεθα πλιν αυτος συνιστνειν; μ χρζομεν ς τινες συστατικν πιστολν πρς μς ξ μν συστατικν; πιστολ μν μες στε, γγεγραμμνη ν τας καρδαις μν, γινωσκομνη κα ναγινωσκομνη π πντων νθρπων· φανερομενοι τι στ πιστολ Χριστο διακονηθεσα φ μν, γγεγραμμνη ο μλανι, λλ Πνεματι Θεο ζντος, οκ ν πλαξ λιθναις, λλ ν πλαξ καρδαις σαρκναις. |
| Кирилла Александрийского и 16-го пр. соб. Двукрат. (в гл. 28 бук. «ε»); в) пр. 2 Антиох. соб. (в гл. 25 бук. «κ»); г) Лаодик. соб. пр. 48 (в гл. 1 бук. «β»); д) Карф. 18 (26) (в гл. 1 бук. «β»); 27 (36) (в гл. 9 бук. «δ»); е) св. Вас. Вел 13 (в гл. 7 бук. «φ»); 55 (в гл. 7 бук. «λ») и другие. 2 . Полемические примечания, направленные против обычаев, несогласных с канонами: А) Соблюдаемых у латинян, как напр., обычая мужчин и женщин входить во св. алтарь и присутствовать там при отправлении богослужения (см. в излож. 69-го пр. VI-ro Всел. соб. в гл. 6 бук. «β»); б) совершение литургии на опресноках (см. в излож. пр. Апост. 70 и 71 в гл. 4 бук. «ι»); в) соблюдения поста в субботние дни (см. в излож. 55 пр. VI-ro Вселен, собора в гл. 37 бук. «κ» и 5 бук. «τ»); г) разрешение поста в воскресные дни св. Четыредесятницы (в излож. 56 пр. VI Всел. соб. в гл. 5 бук. «τ»); д) употребления в пищу латинскими монахами жира с зельем (см. излож. пр. 14-го соб. Анкирск. в гл. 9 бук. «β»); е) безженства латинского духовенства (см. в излож. правил: Карф. 4, 28 (34), 73 (81); VI Всел. соб. пр. 13 – в гл. 18-й бук. «γ») и др. Б) Замечания, имеющие целью обличение и искоренение некоторых обычаев, соблюдаемых у православных, но несогласных с канонами, как напр.: а) Обычая диаконов – вне церковных собраний сидеть в присутствии пресвитеров (см. в излож. 18-го пр. I-ro Всел. соб. в гл. 5 бук. «δ»); б) обычая монахов – принимать помыслы кающихся и примирять их с Церковью, без дозволения епископа (см. изл. 6 пр. Карф. соб. в гл. 9 бук. «μ»); в) особенно распространенного среди христиан, по свидетельству Властаря, – обычаи искусственно украшать волосы на голове и бороде (см. излож. 96-го пр. VI Всел. соб. в гл. 9-й буквы «τ»); г) обычаи – пускать в церковь голубей, – вместо изображения звезды – рисовать горящую свечу; изображать младенца и постель – для обозначения неизреченного рождения Пресвятой Богородицы (в изложены 32 пр. VI-ro соб. в гл. 6 бук. «ε»); и обычаев языческих, соблюдаемых у христиан (в излож. |
| Στχ α′ Θες οκτειρσαι μς, κα ελογσαι μς, πιφναι τ πρσωπον ατο φ μς, κα λεσαι μς. να φωτσς τος ν σκτει καθημνους· Φιλνθρωπε δξα σοι. Στχ. β′ Το γνναι ν τ γ τν δν σου, ν πσιν νθεσιν τ σωτριον σο. να φωτσς τος ν σκτει καθημνους· Φιλνθρωπε δξα σοι. Στχ. γ′ ξομολογησσθωσν σοι λαο, Θες, ξομολογησσθωσν σοι λαο πντες, γ δωκε τν καρπν ατς. να φωτσς τος ν σκτει καθημνους. Φιλνθρωπε δξα σοι. Στχ. δ′ Ελογσαι μς, Θες, Θες μν, ελογσαι μς, Θες. Κα φοβηθτωσαν ατν πντα τ πρατα τς γς. να φωτσς τος ν σκτει καθημνους· Φιλνθρωπε δξα σοι. Δξα... Κα νν... Τροπριον χος πλ. α′ πεφνης ν τ κσμ, τν κσμον ποισας, να φωτσς τος ν σκτει καθημνους· Φιλνθρωπε δξα σοι. Δ». ησο το Ναυ τ νγνωσμα (Κεφ. 3, 7–8, 15–17) Επε Κριος πρς ησον· ν τ μρα τατ ρχομαι το ψσαι σε κατενπιον πντων τν υν σραλ, να γνσιν, τι καθς μην μετ Μωσ, οτως σομαι κα μετ σο. Κα νν ντειλαι τος ερεσι, τος αρουσι τν Κιβωτν τς Διαθκης, λγων· ς ν εσλθητε π μρους το δατος το ορδνου, κα ν τ ορδν στσεσθε. ς δ πορεοντο ο ερες ο αροντες τν Κιβωτν τς Διαθκης Κυρου, π τν ορδνην, κα ο πδες τν ερων, τν αρντων τν Κιβωτν, βφησαν ες μρος το δατος το ορδνου, ( δ ορδνης πληροτο καθ λην τν κρηπδα ατο, ς ν μραις θερισμο πυρν)• κα στη τ δατα τ καταβανοντα νωθεν ες πγμα ν• φεστηκς μακρν σφδρα, π δαμ τς πλεως, ως μρους Καριαθιαρμ· τ δ καταβανον κατβη ες τν θλασσαν ραβα, μχρι θαλσσης τν λν, ως τλους ξλιπε. Κα λας εστκει πναντι εριχ• κα στησαν ο ερες, ο αροντες τν Κιβωτν τς Διαθκης Κυρου, π ξηρς ν μσ το ορδνου τοιμοι, κα πντες ο υο, σραλ διβησαν δι ξηρς, ως συνετλεσε πς λας διαβανων τν ορδνην. Ε». Βασιλειν τετρτης τ νγνωσμα (Κεφ. 2, 6–14) Επεν λας τ λισαι• Κθου δ νταθα, τι Κριος πσταλκ με ως το ορδνου. |
| Τ ΔΕΥΤΕΡ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ κ το κατ Μρκον ια 1 – 11 Τ καιρ κεν,γγιζεν ησος ες εροσλυμα ες Βηθσφαγ κα Βηθαναν πρς τ ρος τν λαιν, ποστλλει δο τν μαθητν ατο 2 κα λγει ατος· πγετε ες τν κμην τν κατναντι μν, κα εθως εσπορευμενοι ες ατν ερσετε πλον δεδεμνον, φ» ν οδες νθρπων κεκθικε· λσαντες ατν γγετε. 3 κα ν τις μν επ· τ ποιετε τοτο; επετε τι Κριος ατο χρεαν χει, κα εθως ατν ποστλλει πλιν δε. 4 πλθον δ κα ερον τν πλον δεδεμνον πρς τν θραν ξω π το μφδου, κα λουσιν ατν. 5 κα τινες τν κε στηκτων λεγον ατος· Τ ποιετε λοντες τν πλον; 6 ο δ επον ατος καθς νετελατο ησος, κα φκαν ατος. 7 κα γαγον τν πλον πρς τν ησον κα πιβλον ατ τ μτια ατν, κα κθισεν π» ατ. 8 πολλο δ τ μτια ατν στρωσαν ες τν δν, λλοι δ στιβδας κοπτον κ τν δνδρων κα στρννυον ες τν δν. 9 κα ο προγοντες κα ο κολουθοντες κραζον λγοντες· σανν, ελογημνος ρχμενος ν νματι Κυρου. 10 ελογημνη ρχομνη βασιλεα ν νματι Κυρου το πατρς μν Δαυδ· σανν ν τος ψστοις. 11 Κα εσλθεν ες εροσλυμα ησος κα ες τ ερν· κα περιβλεψμενος πντα, ψας δη οσης τς ρας, ξλθεν ες Βηθαναν μετ τν δδεκα μαθητν. Τ ΤΡΙΤ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ κ το κατ Μρκον ιδ 10– 42 Τ καιρ κεν, οδας σκαριτης, ες τν δδεκα, πλθε πρς τος ρχιερες να παραδ ατν ατος. 11 ο δ κοσαντες χρησαν, κα πηγγελαντο ατ ργρια δοναι· κα ζτει πς εκαρως ατν παραδ. 12 Κα τ πρτ μρ τν ζμων, τε τ πσχα θυον, λγουσιν ατ ο μαθητα ατο· Πο θλεις πελθντες τοιμσωμεν να φγς τ πσχα; 13 κα ποστλλει δο τν μαθητν ατο κα λγει ατος· πγετε ες τν πλιν, κα παντσει μν νθρωπος κερμιον δατος βαστζων· κολουθσατε ατ, 14 κα που ν εσλθ, επατε τ οκοδεσπτ τι διδσκαλος λγει· πο στι τ κατλυμ μου που τ πσχα μετ τν μαθητν μου φγω; 15 κα ατς μν δεξει νγαιον μγα στρωμνον τοιμον· κα κε τοιμσατε μν. |
| 2 κα πηρτησεν ατν Πιλτος· Σ ε βασιλες τν ουδαων; δ ποκριθες επεν ατ· Σ λγεις. 3 κα κατηγρουν ατο ο ρχιερες πολλ, ατς δ οδν πεκρνατο. 4 δ Πιλτος πλιν πηρτα ατν λγων· Οκ ποκρν οδν; δε πσα σου καταμαρτυροσιν. 5 δ ησος οκτι οδν πεκρθη, στε θαυμζειν τν Πιλτον. 6 Κατ δ ορτν πλυεν ατος να δσμιον νπερ τοντο. 7 ν δ λεγμενος Βαραββς μετ τν συστασιαστν δεδεμνος, οτινες ν τ στσει φνον πεποικεισαν. 8 κα ναβοσας χλος ρξατο ατεσθαι καθς ε ποει ατος. 9 δ Πιλτος πεκρθη ατος λγων· Θλετε πολσω μν τν βασιλα τν ουδαων; 10 γνωσκε γρ τι δι φθνον παραδεδκεισαν ατν ο ρχιερες. 11 ο δ ρχιερες νσεισαν τν χλον να μλλον τν Βαραββν πολσ ατος. 12 δ Πιλτος ποκριθες πλιν επεν ατος· Τ ον θλετε ποισω ν λγετε τν βασιλα τν ουδαων; 13 ο δ πλιν κραξαν· Σταρωσον ατν. 14 δ Πιλτος λεγεν ατος· Τ γρ ποησε κακν; ο δ περισσοτρως κραξαν· Σταρωσον ατν. 15 δ Πιλτος βουλμενος τ χλ τ κανν ποισαι, πλυσεν ατος τν Βαραββν, κα παρδωκε τν ησον φραγελλσας να σταυρωθ. Τ ΠΑΡΑΣΚΕΥ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ κ το κατ Μρκον ιε 20. 22. 25. 33 – 41 Τ καιρ κεν, ο στρατιται παραλαβντες τν ησον ξγουσιν ατν, να σταυρσωσιν ατν. Κα φρουσιν ατν π Γολγοθν τπον, στι μεθερμηνευμενον κρανου τπος. ν δ ρα τρτη κα σταρωσαν ατν. 33 Γενομνης δ ρας κτης σκτος γνετο φ» λην τν γν ως ρας ντης· 34 κα τ ρ τ ντ βησεν ησος φων μεγλ λγων· λω λω, λιμ σαβαχθαν; στι μεθερμηνευμενον, Θες μου Θες μου, ες τ με γκατλιπες; 35 κα τινες τν παρεστηκτων κοσαντες λεγον· δε λαν φωνε. 36 δραμν δ ες κα γεμσας σπγγον ξους περιθες τε καλμ πτιζεν ατν λγων· φετε δωμεν ε ρχεται λας καθελεν ατν. 37 δ ησος φες φωνν μεγλην ξπνευσε. 38 Κα τ καταπτασμα το ναο σχσθη ες δο π νωθεν ως κτω. 39 δν δ κεντυρων παρεστηκς ξ ναντας ατο τι οτω κρξας ξπνευσεν, επεν· ληθς νθρωπος οτος υς ν Θεο. |
| Τ ΤΡΙΤ ΤΗΣ ΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ κ το κατ Λουκν ιθ 45 – 48 Τ καιρ κεν, εσελθν ησος ες τ ερν ρξατο κβλλειν τος πωλοντας ν ατ κα γορζοντας 46 λγων ατος· Γγραπται τι οκς μου οκος προσευχς στιν· μες δ ατν ποισατε σπλαιον λστν. 47 Κα ν διδσκων τ καθ μραν ν τ ερ· ο δ ρχιερες κα ο γραμματες ζτουν ατν πολσαι κα ο πρτοι το λαο, 48 κα οχ ερισκον τ τ ποισουσιν· λας γρ πας ξεκρματο ατο κοων. Τ ΤΕΤΑΡΤ ΤΗΣ ΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ κ το κατ Λουκν κ 1 – 8 Τ καιρ κεν, διδσκοντος το ησο τν λαν ν τ ερ κα εαγγελιζομνου πστησαν ο ερες κα ο γραμματες σν τος πρεσβυτροις 2 κα επον πρς ατν λγοντες· Επ μν ν πο ξουσ τατα ποιες, τς στιν δος σοι τν ξουσαν τατην; 3 ποκριθες δ επε πρς ατος· ρωτσω μς κγ να λγον, κα επατ μοι· 4 τ βπτισμα ωννου ξ ορανο ν ξ νθρπων; 5 ο δ συνελογσαντο πρς αυτος λγοντες τι ν επωμεν, ξ ορανο, ρε, διατ ον οκ πιστεσατε ατ; 6 ν δ επωμεν, ξ νθρπων, πς λας καταλιθσει μς· πεπεισμνος γρ στιν ωννην προφτην εναι. 7 κα πεκρθησαν μ εδναι πθεν. 8 κα ησος επεν ατος· Οδ γ λγω μν ν πο ξουσ τατα ποι. Τ ΠΕΜΠΤ ΤΗΣ ΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ κ το κατ Λουκν κ 9 – 18 Επεν Κριος τν παραβολν τατην· νθρωπς τις φτευσεν μπελνα, κα ξδετο ατν γεωργος κα πεδμησε χρνους κανος. 10 κα ν τ καιρ πστειλε πρς τος γεωργος δολον να π το καρπο το μπελνος δσωσιν ατ· ο δ γεωργο δεραντες ατν ξαπστειλαν κενν. 11 κα προσθετο ατος πμψαι τερον δολον. ο δ κκενον δεραντες κα τιμσαντες ξαπστειλαν κενν. 12 κα προσθετο πμψαι τρτον. ο δ κα τοτον τραυματσαντες ξβαλον. 13 επε δ κριος το μπελνος· τ ποισω; πμψω τν υν μου τν γαπητν· σως τοτον δντες ντραπσονται. 14 δντες δ ατν ο γεωργο διελογζοντο πρς αυτος λγοντες· οτς στιν κληρονμος· δετε ποκτενωμεν ατν, να μν γνηται κληρονομα. 15 κα κβαλντες ατν ξω το μπελνος πκτειναν. τ ον ποισει ατος κριος το μπελνος; 16 λεσεται κα πολσει τος γεωργος τοτους, κα δσει τν μπελνα λλοις. κοσαντες δ επον· Μ γνοιτο. 17 δ μβλψας ατος επε· Τ ον στι τ γεγραμμνον τοτο, λθον ν πεδοκμασαν ο οκοδομοντες, οτος γενθη ες κεφαλν γωνας; 18 πς πεσν π» κενον τν λθον συνθλασθσεται· φ» ν δ» ν πσ, λικμσει ατν. |
| Τ ΔΕΥΤΕΡ ΚΥΡΙΑΚ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ κ το κατ Μρκον β 1 – 12 Τ καιρ κεν, εσλθε ησος ες Καπερναομ δι» μερν κα κοσθη τι ες οκν στι. 2 κα εθως συνχθησαν πολλο, στε μηκτι χωρεν μηδ τ πρς τν θραν· κα λλει ατος τν λγον. 3 κα ρχονται πρς ατν παραλυτικν φροντες, αρμενον π τεσσρων. 4 κα μ δυνμενοι προσεγγσαι ατ δι τν χλον, πεστγασαν τν στγην που ν, κα ξορξαντες χαλσι τν κρβαττον φ» παραλυτικς κατκειτο. 5 δν δ ησος τν πστιν ατν λγει τ παραλυτικ· Τκνον, φωντα σοι α μαρται σου. 6 σαν δ τινες τν γραμματων κε καθμενοι κα διαλογιζμενοι ν τας καρδαις ατν· 7 Τ οτος οτως λαλε βλασφημας; τς δναται φιναι μαρτας ε μ ες Θες; 8 κα εθως πιγνος ησος τ πνεματι ατο τι οτως ατο διαλογζονται ν αυτος επεν ατος· Τ τατα διαλογζεσθε ν τας καρδαις μν; 9 τ στιν εκοπτερον, επεν τ παραλυτικ, φωντα σου α μαρται, επεν, γειρε κα ρον τν κρβαττν σου κα περιπτει; 10 να δ εδτε τι ξουσαν χει υς το νθρπου φιναι π τς γς μαρτας – λγει τ παραλυτικ· 11 Σο λγω, γειρε κα ρον τν κρβαττν σου κα παγε ες τν οκν σου. 12 κα γρθη εθως, κα ρας τν κρβαττον ξλθεν ναντον πντων, στε ξστασθαι πντας κα δοξζειν τν Θεν λγοντας τι οδποτε οτως εδομεν. Τ ΣΑΒΒΑΤ ΤΗΣ Γ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ κ το κατ Μρκον β 14 – 17 Τ καιρ κεν, παργων ησος εδε Λευν τν το λφαου, καθμενον π τ τελνιον, κα λγει ατ· κολοθει μοι. κα ναστς κολοθησεν ατ. 15 Κα γνετο ν τ κατακεσθαι ατν ν τ οκ ατο, κα πολλο τελναι κα μαρτωλο συνανκειντο τ ησο κα τος μαθητας ατο· σαν γρ πολλο, κα κολοθησαν ατ. 16 κα ο γραμματες κα ο Φαρισαοι δντες ατν σθοντα μετ τν τελωνν κα μαρτωλν λεγον τος μαθητας ατο· Τ τι μετ τν τελωνν κα μαρτωλν σθει κα πνει; 17 κα κοσας ησος λγει ατος· Ο χρεαν χουσιν ο σχοντες ατρο, λλ» ο κακς χοντες· οκ λθον καλσαι δικαους, λλ μαρτωλος ες μετνοιαν. |
| Ο σιος Βαρσανοφιι εκτμησε ιδιατερα το δημιουργικ ταλντο του Α.Σ. Χαμιακφ, την ικαντητα το ποιητ να βλπει την χερα το Δημιουργο στην φση: «Ο Χαμιακφ χει γρψει να υπροχο ποημα, το “Τα αστρια”, στο οποο συγκρνει το ουρνιο θλο τν μυριδων αστεριν με τις διδασκαλες τν ψαρδων τς Γαλιλαας, δηλαδ, με το Ευαγγλιο. Tα μεσνυχτα στο ποτμι Κοτα τα ουρνια: Μακρι μακρι συμβανουν Θαματα επουρνια. Aινια oι νχτες κερι Στς μρας το φς δεν τα βλπεις μορφα, σβεστου φωτς Κινονται μζες Κοιτντας τες Στο βθος θα δες Πσω απ τα στρα μας τα κοντιν Στη νχτα μσα, μυριδες τα στρα Κοτα ξαν – μυριδες μυριδων Το βλμμα σου το ντροπαλ θα κουρσουν λα αυτ τα στρα και τα φτα Η βυσσος φλγεται γαλζια. Την ρα της σιωπς τν μεσνυχτων Να κοιμηθες πλον δεν θα θες, Κοιτς με λην την ψυχ σου Στς Γαλιλαας τν ψαρδων τα γραφομενα. Και σε να και μνο βιβλο Μπροστ σου θα ξεδιπλωθε Ατελεωτος, ομορφις εκθαμβωτικς Το ουρανο ο θλος στρα τν σκψεων, γρω απ τη γη Μυστικ χορωδα να στνουν θα δες. Ξαν κοιτζεις - και εκε στο βθος Μυριδες μυριδων τα στρα σκψεων Εμφανζονται, πλι και πλι, Και τελειωμ δεν χουν, Στο νωχελικ σκτος τς καρδις Τα φτα θα λμψουν. ντως, η διδασκαλα περ Αλθειας το Χριστο εναι ικαν να «ανψει» και την ψυχρτερη καρδι. . Αυτος που ακολουθον τον Χριστ, αυτος και προστατεει και σζει η Χρη το Θεο » (11) . Βαρβρα Κασρινα Μετφραση για το gr.pravoslavie.ru: Γρηγριος Μμαλης Pravoslavie.ru 5/31/2021 (1) σιος Ιωσφ (Λιτβκιν), «N. Β. Γκγκολ, I. Β. Κιριεφσκι, Φ. M. Ντοστογιφσκι, K. Λεντιεφ και οι Γροντες τς πτινα»//Ψυχοφελς Ανγνωσμα. 1898. Σ.157-162. Δημοσιεση: Συλλογ επιστολν το στρετς Ιωσφ τς πτινα. Μον τν Εισοδων τς Θεοτκου στην πτινα , 2005, σελ. 723. (2) σιος Βαρσανοφιι τς πτινα. «Πνευματικ κληρονομι», Τριαδικ Λυρα το Σεργου, 2005 σ. 268-275. (3) Επιστολ με ημερομηνα 10 Ιουλου 1850/Γκγκολ N.Β..παντα . L., 1952-. Τ. 14.Ρ. 194-195. |
|
|
