| Задняя . Taken from Faber, In Festo Annuntiationis B.V., No. 3 «Quomodo per incamationem roborata sit in hominibus Tides, spes et charitas», sect. 1 «Fides». 11. 1–6 cf Faber: «Praestitit hoc rursum Deus, quo die Verbum саго factum est: tunc enim ostendit non quidem faciem suam, id est, ipsam Divinitatem: quam in caelo solis ostendit Beatis: sed posteriora sua, id est, opera et signa Divinitatis suae clarissima, quae Christus edidit, dum in hoc mundo quasi transiret.» 11. 7–8 cf Faber: «Desiderabat olim Moyses, videre faciem Dei, Exod. Ostende mihi faciem tuam , inquit, ut sciam te. ... Ecce, inquit [Dominus], est locus apud me et stabis supra petram: Cumque transibit gloria mea ропат te in foraminepetrae; et videbis posteriora mea [vv. 21–22]. 11. 9–12 cf Faber: «Et haec videre possunt illi soli, qui in Petra Ecclesiae stant et per foramen fidei prospiciunt.» 11. 13–16 cf Faber: «Videmus igitur nos in Christo primo Dei bonitatem ... sicuti terram perambulat sol, ut undique earn calore et lumine suo foveat, illuminet et foecundet: Sic Christus lumen doctrinae, et calorem gratiae suae omnibus obtulit et obicem non ponentibus impetiit.» 11. 17–20 cf Faber: «Secundo, Dei misericordiam, quia publicanos etiam et peccatores recepit.... Videns item humanum genus a Daemonibus sauciatum, misericordia motus super eo appropinquavit instar optimi illius Samaritani, et alligavit vulnera eius.» 11. 21–24 cf Faber: «Tertio, Dei charitatem, dum seipsum in Sacramento Eucharistiae nobis reliquit, dum pro nostra salute mori non dubitavit, etc.» 11. 25–28 cf Faber: «Quarto, Dei sapientiam, quia vidimus Christum sapientum ora obturantem.» 11. 29– 32 cf Faber: «Quinto, Dei providentiam, quia esurientes innumeros, pauculis panibus liberalissime pavit, et mirabiliter satiavit.» 11. 33–40 cf Faber: «Sexto, Dei potentiam, quia vidimus ... mirabilia innumera patrantem, Daemones coercentem et vincientem, mortem et morbos pellentem, ventis et mari imperantem, integram cohortem uno verbo prostementem; propria virtute a mortuis resurgentem et caelos penetrantem.» 11.41–52 cf Faber: «Septimo, Dei iustitiam, quia ementes et vendentes e templo eiecit, poenitentes vero in templo absolvit. Latronem poenitentem in paradisum assumpsit, impoenitentem vero reliquit; humiles et parvulos suscepit ad se venientes, superbos vero Pharisaeos reiecit. Petrum flentem recepit, Iudam impoenitentem et desperantem deseruit.» 11. 53–56 cf Faber: «Octavo, immensitatem, quia vidimus etiam absentem curasse infirmos, aeque ac praesentem.» 11. 57–60 cf Faber: «Nono, divitias; siquidem cum voluit, pisces subito adduxit, et capiendos praebuit, staterem quoque piscis ore gestum. Deinde divitias gloriae suae ostendit in transfiguratione sua.» 11. 61–66 cf Faber: «Decimo, sanctitatem, dum omni omnino culpa vacuus fuit: Unde dixit: Quis vestrum arguet me de peccato?» |
| Обрезание духовное . Taken from Faber, In Festo Circum cisionis, No. 4 «De spirituali totius hominis circumcisione». The poem summarises the whole sermon, as follows: 11. 1–12 cf Thema: «Causa inter alias una erat, cur instituta a Deo circum cisio fuerit, ut videlicet intelligeremus hominibus adeo depravatis necessarian) esse circum cisionem spiritualem... Id enim praecepit Apostolus ad Col. dicens: Mortificate membra vestra, quaesunt super terram.» 11. 19–34 cf sect. 2 «Oculi». All the exmaples in this part of the poem are Simeon " s own, except the reference to Job (11. 31–2): «Proinde lob sciens oculorum vagorum pericula, eos circum cidit, cum ait: Pepigi foedus cum oculis meis, ut ne cogitarem quidem de virgine [ Job 31.1 ].» 11. 35–44 cf sect. 3 «Nares»: «Nares oblongiores sunt suspiciones et iudicia temeraria, quae omnia subodorantur, rimaniur et diiudicare non verentur etiam longe dissita et occulta.» 11. 45–50 cf sect. 4 «Os»: «Os oblongius habent adinstar equorum et boum, qui nulla temperantiae lege utuntur, nec certis et usitatis diei horis prandent et coenant.» 11. 51–6 cf sect. 5 «Lingua seu loquacitas»: «Labia et linguam incircum cisam habent. Loquarculi, qui earn non custodiunt, sed undique liberam dimittunt ad suam et aliorum perniciem, instar mordacis alicuius canis, qui catena non alligatur sed vagari sinitur.» 11. 57–62 cf sect. 6 «Aures seu curiositas»: «Aures incircumcisas habent et longas nimis curiosuli illi, qui inutilia, noxia et nova semper, et aliorum gesta satagunt audire.» 11. 63–70 cf sect. 7 «Collum seu bibacitas»: «Collum nimis longum aut crassum quinam alii habent nisi peccatores, qui magnis delectantur haustibus?» 11. 71–4 cf sect. 8 «Digiti seu rapacitas»: «Digitos longiores, et incircum cisos habent non fures tantum, ut dicere solemus, sed etiam, qui festinant ditari.» 11. 75–80 cf sect. 10 «Cor seu cogitationes malae»: «Corde incircum ciso sunt, qui malas cogitationes ab eo non extirpant.» 11. 81–6 cf sect. 11 «Venter seu gula»: «Ventrem incircum cisum an non illi habent, qui nihil illi detrahere volunt quantumvis angusto tempore, et rerum penuria instante?» 11. 87–92: this section has no equivalent in Faber. 11. 93–100 cf sect. 12 «Pedes seu superbia»: «Pedes incircum cisos habent superbi, qui pedibus suis composite gradu ambulant, ut dicitur Isai. 11. 107–16 cf sect. 1 «Circumcidendi capilli, hoc est, opes»: «Capilli incircum cisi et longiores sunt opes et divitiae superfluae, cum tenacius retinentur et amaniur... Quemadmodum Ioseph non prius adductus est in conspectum regis Pharaonis, quant longi et horridi eius capilli detonsi essent, Genes. 41.[I4]... Quemadmodum capillis Absalon, quia eos longiores aluit, ad extremum in quercu illaqueatus est et suspensus, 2 Reg. 22.[ 2Sam. 18.9 ].» 11. 117–22 cf sect. 9 «Ungues seu iracundia»: «Ungues longiores, et incircum cisos, habent passionati et iracundi, qui levi verbo irritantur et ungues exserunt in proximos suos.» |
| 5 «Damna peccati originalis», sect. 1 «Vulneratus intellectus». II. 1–4 cf Faber: «Doctissimus vir S. I. Benedictus Pererius lib. 5. in Gen. quinque mirabiles effectue iustitiae originalis fuisse scribit. Primo enim faciebat hominem veri cognoscendi non solum cupidissimum , sed etiam rerum, quae naturaliter sciri possunt, docilem et gnarum.» II. 5–6 cf Faber: «Secundo faciebat hominem usquequaque rectum, iuxta id Eccl. 7 .[Eccles. 7.30] Fecit Deus hominem rectum , hoc enim ad omne opus bonum morale propensum, et ab omni malo aversum.» II. 7–8 cf Faber: «Tertio faciebat partes inferiores superioribus obedientes et subditas.» II. 9 –10 cf Faber: «Quarto faciebat naturam humanam secundum omnes suas partes et facultates integrant et perfectam, ita ut omnes et singulae munera et functiones suas expedite possent obire.» II. 11–12 cf Faber: «Denique praestabat hom ini naturalem felicitatem; ita ut nullum ei abesset bonum, quod naturaliter expetere et comparare poterat, nullum etiam adesset malum, quod hanc eius felicitatem offenderet.» This last point is only loosely based on Faber, and points 6–8 are apparently Simeon " s own invention. II. 19–20 cf Faber «Omnia haec bona periere peccato originali.» Свойство Божие 2 . Taken from Faber, In Festo Nativitatis Christi, No. 5 «Quomodo perfectiones divinae in Christi incarnatione elucescant», Thema. II. 1–6 cf Faber: «Ante Incarnationis horam girabat quidem Deus aliquas perfectionum suarum rotas, sed non simul omnes: Potentiam ostendit in creatione mundi, cum e nihilo omnia produxit.» II. 7–8 cf Faber: «Bonitatem, cum creavit hominem ad imaginem suam.» II. 9–10 cf Faber: «Charitatem, cum adduxit illi Evam et animalia.» II. 11–16 cf Faber: «Iustitiam, cum expulit e paradiso parentes nostros, diluvio perdidit nocentem mundum, vastavit igne Pentapolim , mersit Pharaonem, etc.» II. 17–18 cf Faber: «Sapientiam ostendit cum divisit aedificatores Babel in varias linguas et nationes.» II. 19–24 cf Faber: «Providentiam ostendit, cum per losephum pavit Aegyptios et alias nationes, per manna Israelitas in deserto.» II. |
| 11. 3–6 cf Faber: «Iosue cum dixisset ei Dominus: Noli timere: quoniam tecum est Dominus Deus tuus, los. l.[Josh. 1.9] terram promissionis facile occupavit, et hostesex eainnumeros fugavit ac profligavit.» 11. 7–10 cf Faber: «Gedeon cum Angelus ei dixisset Dominus tecum virorum fortissime. Iud. 6.[ Judg. 6.12 ] replicaret Gedeon familiam suam infimam esse, et se minimum in domo patris sui; liberavit tarnen nullo negotio Israelem a Madianitis, et exiguis copiis innumeros Madianitas sola lagenarum fictilium concussione fugavit ac fudit, Iud. 7.» 11.11–16 cf Faber: «Moyses cum audisset a Deo; Ego его tecum, Exod. fordter liberavit Israelem de manu Pharaonis et traduxit per desertum, licet id sibi impossibile putaret.» 11. 17–20 cf Faber: «David, cum dixisset ei Saul: Vade et Dominus tecum sit [ 1Sam. 17.37 ], uno lapidis iactu prostravit Goliathum, 1. Reg. 17.[ 1Sam. 17.49 ].» 11. 21–4 cf Faber: «Iudith quoque, cum dixisset ei Ozias: Dominus sit tecum in ultionem inimicorum nostrorum . Iudith. duplici pugionis ictu amputavit Holofemi caput, Iud. Господь с тобою 2 Taken from Faber, ibid., No. 6 «Quot modis fuerit Dominus cum Beata Virgine». The poem summarises the whole sermon, which offers an explanation of the various ways in which the Lord was with the Virgin Mary. 11. 9–22 cf sect. 1 «Per operationem potentiae». 11. 23–36 cf sect. 2 «Per directionem singulärem». 11. 37–56 cf sect. 3 «Per protectionem». 11. 57–70 cf sect. 4 «Per provisionem rerum necessariarum». 11. 71–-8 cf sect. 5 «Per consolationem». 11. 79–88 cf sect. 6 «Per consensionem voluntatis». 11. 89–96 cf sect 7 «Per eminentiam gratiae». Гость 1–2 Published in Panenko and PLDR. Гражданство Published in Eremin and PLDR. 11. 1–14 published in S.M. Solov " ev, Istorija Rossii s drevnejšich vremen, kn. 7, tt. 13–14, M., 1991, p. 144. Греси ума Published in Bylinin. Греси святых Taken from Faber, Dominica 6 Post Pascha, No. 4 «Motiva ne scandalizemur in peccatis aliorum», sect. 3 «Alii in peccatis proximorum»: «Hinc enim sacra Scriptura recenset aliorum lapsus, veluti Davidis, Iudae, etc. |
| Христос и Иоанн . Taken from Voragine, cap. 80 «De natiuitaie Iohannis Baptiste»: «Ipse [Iohannes] testim onium perhibuit dicens, Me oportet minui ilium autem crescere [ John 3.30 ]. Hoc significatum est secundum quod dicit Augustinus in eorum ortibus et in eorum mortibus... In eorum mortibus, quia corpus Christi in cruce fuit exaltatum, corpus vero Iohannis capite minoratum» (fol. 150). Христос нищъ . Taken from Faber, In Festo Nativitatis Christi, No. 9 «Concio seu Documenta Salvatoris nati», sect. 2 «E pannis». 11. 5–6 cf Faber: «Locus, in quo nascitur, domus non est, sed pecudum habitaculum.» 11. 7–8 cf Faber: «Cunae, in quibus iacet, lectus non est hominum , sed mensa bestiarum.» 11. 9–10 cf Faber:. «Plumae, in quibus iacet: non serviunt hominibus, sed pabulum sunt brutorum.» 11. 11–12 cf Faber: «Socii, cum quibus versatur, non homines sunt, sed iumenta.» 11. 13–16 cf Faber: «Aranearum telae pro tapetibus, foetores pro suffitibus serviunt nostro regi.» Христос Господь щедр . Taken from Faber, Dominica 18 Post Pentecosten, No. 6 «Ad spem quae erigant pusillanimes», sect. 3 «Ante nos alii simili onere pressi». 11. 1–2 cf Faber: «Audi Bernardum serm. 22. in Cantic. »... Currimus post te Domine Iesus, audientes quod non spernas pauperem, peccatorem non horreas.«» 11. 3 –4 cf Faber: »«Non horruisti confitentem Latronem.»’ 11. 5–6 cf Faber: « " Non lachrymantem peccatricem,... non deprehensam in adulterio.»» 11. 7–8 cf Faber: ««Non Chananaeam supplicantem .’» 11. 9–10 cf Faber: «»Non sedendem [for «sedentem«] in tetonio, non supplicantem Publicanum.»» 11. 11–12 cf Faber: ««Non negantem Discipulum, non persecutorem Discipulorum.»» 11. 13–14 cf Faber: ««Non ipsos crucifixores tuos.»» Христос Сын десницы . Taken from Faber, In Festo Ascensionis Domini, No. 4 «Circumstantiae Ascensionis reliquae», sect. 4 «Quorsum ascendit:... 2. ad dexteram Patris»: «Itaque caelestis Pater vocavit hodie Christum Beniamin, id est, filium dexterae, quern prius Synagoga mater eius vocaret Benoni, id est, filium doloris Gen. 35 Filius ergo est dexterae, quia Patri charissimus... quia in summa gloria... quia in securo et aetem o beatitudinis statu... quia fortissimus noster auxiliator.» |
| 11. 1–6 cf Thema: «Duo quippe sunt Martyris genera, inquit S. Gregorius, horn. 35. in Evang. Unum in mente, aliud in mente simul et actione. Itaque esse Martyres possumus etiam si nullo percutientium ferro trucidemur.» Simeon " s first two categories of martyrdom, living in moderation even when wealthy, and giving to the poor even when poor, refer to sect. 3 «Pauperes». 1. 10 cf Faber: «Quis [enim e spiritualium martyrum numéro excludat] Iobum rebus omnibus exutum, interim Deo gratias agentem?» 1. 15 cf Faber: «Quis Tobiam seniorem, qui a Sennacherib fortunis omnibus spoliatus, inops et nudus extra Niniven in latebra vixit? Tob. 1. 16 cf Mark 12.42–44. 11. 17–20 cf Faber, sect. 4 «Virgines»: «Talis martyr fuit S. Ioseph adolescens, cum impuram et impudicam fugit dominam.» 11. 21–24 cf Faber, sect. 7 «Qui seipsos vincunt»: «Per assiduam mortificationem et victoriam sui ipsius, cum videlicet contra pravos animi motus quotidie insurgentes, et peccata ipsa pugnamus, nosque ipsos immaculatos custodimus ab hoc saeculo.» Мученик 3. Taken from Faber, ibid., sect. 1 «Martyrium desiderantes»: «Per Martyrii desiderium, praesertim cum Martyrii periculum vel mortis discrimen pro Dei gloria, vel animarum salute adimus. Ratio, quia Deus cor et voluntatem hominis aspicit.» Мученик 4. Taken from Faber, ibid. The poem summarises most of the points of the sermon, as follows: 11. 1–2 cf sect. 1 «Martyrium desiderantes»; 11. 3–4 cf sect. 2 «Iniuriam patientes»; 11. 5–6 cf sect. 3 «Pauperes»; 11. 7–8 cf sect. 4 «Virgines»; 11. 9–10 cf sect. 6 «Qui corpus castigant»; 11. 11–12 cf sect. 5 «Charitatis opera exercentes». Мученик 5. Taken from Faber, ibid., sect. 6 «Qui corpus castigant»: «Sic enim S. Bemardus testatur in ser. 5. de octava Paschae: Est Martyris genus, inquit, et quaedam effusio sanguinis in quotidiana corporis afflictione». Мученик 6. Taken from Faber, ibid., sect. 7 «Qui seipsos vincunt»: «Sapienter S. Pachomius Abbas cuidam Monacho ad captandum martyrium egredi volenti respondit: Frater, Monachi certamen fortiter et strenue sustine, et cum vitam tuam nulli reprehensioni affinem ita gesseris, ut Christo placeas, habebis in coelis communicationem martyrii.« Мучителство . |
| Лет отьятие 2. Taken from Faber, ibid., immediately following: «Hominibus imminente diluvio datum est a Deo tempus poenitentiae 120 annorum, Gen. 6 Quia vero poenitentiam agere contempserunt, inquit S. Hieronymus in trad. Hebr. noluit Deus tempus expectare; induxit diluvium anno centesimo, etc. " Любве изводства. Taken from Faber, Dominica 17 Post Pentecosten, No. 4 «Quomodo sit diligendus Deus», sect. 5 «Diligendus efficaciter». 11. 1–4 cf Faber: «Diligere enim est dilecto bonum velle, ut supra diximus. Signum autem et effectue amoris divini primum est, frequenter de Deo cogitare.» 11. 5–6 cf Faber: «Secundum libenter et reverenter de Deo loqui.» 11. 7–8 cf Faber: «Tertium. Revelare ei arcana sua, in confessione potissimum.» 11. 9–10 cf Faber: «Quartum, libenter, et quasi inseparabiliter cum eo conversari, convesci, eumque audire loquentem sive per se, sive per suos.» 11. 11–12 cf Faber: «Quintum, facere quae sunt ei placita adeoque mandata eius custodire.» 11. 13–14 cf Faber: «Sextum. Aversari, vitare et impedire, quae ei displicent, uti sunt peccata.» 11. 15–16 cf Faber: «Septimum, promovere bonum eius, gloriam scilicet et honorem, quantum est in te.» И. 17–18 cf Faber: «Octavum. Contemnere pericula propter ipsum.» Simeon’s ninth point (11. 19–20) has no equivalent in Faber. 11. 21–22 cf Faber: «Nonum. Non solum ipsum, sed etiam eius imaginem et quidquid eius est charum habere.» Любовь. Taken from Faber, Feria 2 Pentecostes, No. 6 «Amoris erga Deum effectus», sect. 1 «Supra naturam hominem elevat»: «Ut enim aestus Solis cogit hominem exuere et abiicere vestes: ita amoris ardor ursit eos ut possessionibus se exuerent.» Любовь 2. Taken from Faber, ibid., sect. 4 «Facit impavidum et audacem». 11.1–4 cf Faber: «Hinc a sponso Cant. dicitur: fortis ut mors dilectio, q.d. sicut mors neminem timet, sed robustissimos quosque invadit ac prostemit; ita amor. Vel ut alii exponunt per Hebraismum, fortior ipsa morte, quia ipsam mortem omnium victricem audet aggredi.» 11. 5–8 cf Faber: «Amor sanctus audaces et intrepidos reddit Dei servos, ita ut nihil adversi metuant pro Deo suo pati, sed minas et pugnas spirent contra Daemonem et catervas eius, imo etiam gaudeant pro eodem fortia aggredi et heroica designare facinora, nec vulgaria sed magna pati.» 11. 11–14 cf Faber: «Cuius rei argumentum habemus in ipsis belluis, quae quantumvis infirmae sint, obiiciunt tarnen se non raro venabulis et spiculis venatorum; invadunt alias se grandiores et fortiores feras, ut foetus suos defendant: amore suppeditante animum et robur, quod ipsis natura negavit.» |
| Закон 7. Taken from Faber, In Festo Annuntiationis B.V., No. 3 «Quomodo per incamationem roborata sit in hominibus Tides, spes et charitas», sect. 3 «Charitas»: «Conatus est hoc etiam in veteri lege Deus efficere, sed non adhibuit medium tarn efficax, ibi enim per minas et castigationes coercebat a peccatis homines, hie autem per amoris exhibitionem: idcirco lex vetus timoris, nova autem amoris est.» Закон 8. Taken from Faber, In Festo Matthiae Apostoli, No. 2 «Qua ratione iugum Christi, id est, mandatorum eius suave sit», sect. 1 «Consideratum in se»: «Quid esse potest melle dulcius? aegroto tarnen amarum persaepe videtur. Ad eumdem modum lex onerosa non tarn sua natura, quam nostra fit pigritia.» Закон благодати. Taken from Faber, In Festo Annuntiationis B.V., No. 3 «Quomodo per incamationem roborata sit in hominibus fides, spes et charitas», sect. 3 «Charitas». 11. 1–10 cf Faber: «Nam multa quidem olim Deus bénéficia hominibus impendit, sed non talia. Per angelos eos docuit, sed non per se ipsum; multa illis bona dedit, sed non seipsum; propter ipsos caelum et terram fecit, sed nihil adhuc mali passus est; quae nos bénéficia per incamationem eius accepimus.» Закон ветхаго и новаго разнствие. Taken from Faber, Dominica 5 Post Pentecosten, No. 2 «Veteris et novae legis differentiae», Headings. 11. 1–6 cf Faber: «1 Lex vetus scripta fuit in tabulis lapideis, nova in tabulis cordis cameis.» 11. 7–8 cf Faber: «2 Vetus fuit obscura, nova est clara.» 11. 9–10 cf Faber: «3 Vetus angustis terminis conclusa, nova per orbem totum diffusa est.» 11. 11–12 cf Faber: «4 Vetus temporaria est, nova aetema.» 11. 13–14 cf Faber: «5 Vetus erat grave iugum, nova, leve.» 11. 15–16 cf Faber: «6 Vetus erat timoris et servomm, nova amoris et filiorum.» 11. 17–18 cf Faber: «7 Vetus ex se neminem iustificat, nova vim iustificandi habet.» 11. 19–20 cf Faber: «8 Vetus puerorum erat, nova adultorum.» 11. 21–22 cf Faber: «9 Vetus temporalia solum promisit, nova vero bona aetema.» 11. 23–24 cf Faber: «10 Vetus clausum habuit caelum, nova apertum.» |
| 11. 9–16 cf sect. 1, subsect. 1 «Remedium: Dei praesentia»: «lam vero quibus modis obviare possumus turpi cogitationi: Resp. primo, Cogita Deum ubique praesentem et omnia cementem, dicque cum Davide: Providebam Dominum in conspectu тео semper, quoniam a dexteris mihi, ne commoveat, Psal. «Homine praesente, inquit Chrysost. in c. 4. ер. 1. ad Cor. nemo scortaretur, sed licet maiorem in modum libidine flagraret, affectus tarnen violentia pudore hominum vinceretur. Cum autem Deus videat adulterant.»» 11. 17–18 cf subsect. 2 « [Remedium:] Passio Christi»: «Secundo, recordare passionis Domini, quoties te sentis turpibus cogitationibus pulsari, et die iuxta consilium Hugonis de S. Victore: Ita Redemptor moritur pro te, et tu nescis, cuiusmodi sordida cogitatione sordidaris in mente?» 11. 19–20 cf subsect. 3 «[Remedium:] meditatio mortis»: «Tertio, cogita mortem, corporis quoque foetorem et intemam turpitudinem.» 1. 21 cf subsect. 4 «[Remedium:] iudicii metus». 1. 22 cf subsect. 5 «[Remedium:] oratio». 11. 23–24 cf sect. 2 «Sensuum evagatio. Remedium: 1 Oculi custodiendi». 11. 25–26 cf subsect. 2 «[Remedium:] aures obserandae». 11. 27–28 cf subsect. 3 «[Remedium:] tactus servandus». 11. 29–46 cf sect. 3 «Impura foeminarum societas. Remedium fuga», though Simeon does not take the examples of Samson and David from Faber. 11. 47–52 cf sect. 4 «Gula. Remedium: abstinentia». 11. 53–54 cf sect. 5 «Otium. Remedium, occupatio bona continua». Похоть 11. Taken from Faber, ibid., sect. 4 «Gula. Remedium: abstinentia»: «Ex nimia enim satietate, vires et incrementum sumit libido». The image of the bow and arrow appears to be Simeon " s. Похоть 12. Taken from Faber, ibid.: «Greg. 1. 5. in 1. Reg. c. 14. ait: Si enim ignis libido est, subtrahis igni materiam, cum cibos subtrahis et vinum praesertim in quo, ut est apud Apostolum Eph. 5 luxuria est.» Похоть 13. Taken from Faber, Dominica 7 Post Pentecosten, No. 1 «Triplex arbor mala, Peccatum, Concupiscentia, Voluptas: earumdem fructus», sect. |
| Глава 10 1–2. Бог – податель благ; надежда на идолов суетна и служит источником бедствий. 3–7. Изображение предстоящего восстановления дома Иудина и дома Ефремова. 8–12. Собрание рассеянного Израиля из всех стран и всецелое обращение его к Богу. Зах.10:1 . Просите у Господа дождя во время благопотребное; Господь блеснет молниею и даст вам обильный дождь, каждому злак на поле. Гл. X представляет распространение и пояснение предыдущего. Толкователи разногласят только относительно того, куда отнести Зах.10:1–2 :) к Зах.9:17 или к Зах.10:3 . Кейль видит в Зах.10:1 начало нового ряда мыслей, хотя и стоящего в связи с Зах.9:17 (S. 607). Девятая глава закончена обетованием обилия благ земных для народа Божия; десятая, в первых стихах, указывает на Господа, как на единственного подателя этих благ: к Нему и нужно обращаться с молитвою о дожде в то время, когда он наиболее необходим для успешного роста всех произведений земли, т. е. в весеннее время. Зах.10:2 . Ибо терафимы говорят пустое, и вещуны видят ложное и рассказывают сны лживые; они утешают пустотою; поэтому они бродят как овцы, бедствуют, потому что нет пастыря. Напрасно было бы обращаться с подобными прошениями к идолам (терафимам): вещания от лица их одна пустота, их поклонники – предсказатели и лжепророки обманываются сами и обманывают других, утешительные предсказания их суетны: они не только не приходят в исполнение, но влекут за собою неминуемое бедствие. Штаде, в своем Критическом этюде о Девтерозахарии, указывает на особенность, с которою здесь выступают терафимы: это единственное место в Ветхом Завете, в котором терафимы представляются говорящими; только здесь и в Иез.21:26 ( Иез.21:21 Синод. перев.) являются они вообще прорицающими (Zatw 1881, S. 60; cf. Now. 364). Делать какие-либо выводы относительно времени происхождения второй части кн. Захарии, на основании упоминания в ней об идолах, как поступают ученые критики, однако, нельзя. Вопрос об идолах не утратил своего значения и после плена: пусть у евреев уже не было пристрастия к грубому идолопоклонству; но богоборный дух отступления от истинной веры, имевший всегда столь тесную связь с идолопоклонством, не исчез окончательно. Ружемонт рассуждает: «во время Захарии, без сомнения, у иудеев не было уже терафимов, но дух идолопоклонства не был истреблен совершенно, и если ложные пророки, с которыми имел дело еще Неемия (Неем.6след.), исчезают в века Маккавеев и Иродов, то уступают место ложным учителям и ложным мессиям, в которых живет тот же дух» (с. 222, cf. Zatw 1881, S. 61 u. Anm.). |
|
|
