Moeller Chr., «Un fragment du Type de l’empereur Anastase I», Studia patristica, 1961, vol. 3, pp. 240–245. Moeller Chr., «Un représentant de la christologie néo-chalcédonienne au début du VIe s. en Orient, Naphalius d’Alexandrie», Revue d’histoire ecclésiastique, 1944–1945, vol. 40, pp. 73–140. Patrologia. Vol. 5. Dal Concilio di Calcedonia (451) a Giovanni Damasceno (750). I Padri orientali, A. di Berrardino (ed.), Genova: Marietti, 2000. Severi Antiocheni Liber contra impium Grammaticum. Oratio prima et secunda, I. Lebon (ed.), Louvain: Secrétariat du CSCO, 1933, (CSCO; vol. 111–112. Scriptori Syri; t. 58–59). Severi Antiocheni Oratio ad Nephalium, Eiusdem ac Sergii Grammatici: Epistulae mutuae, J. Lebon (ed., trans.), Louvain: Secrétariat du CSCO, 1949, (CSCO; vol. 119–120. Scriptori Syri; t. 64–65). Steppa J.-E., John Rufus and the World Vision of Anti-Chalcedonian Culture, New-Jersey: Gorgias Press, 2002. «Synodus Chalcedonensis. Actio III. Epistulae Cyrilli et Tonus Leonis», ACO, E. Schwartz (ed.), Berlin: W. de Gruyter, 1933, t. 2, vol. 1, pars 2, pp. 67–84. «Synodus Chalcedonensis. Actio IV. Definitio fidei», ACO, E. Schwartz (ed.), Berlin: W. de Gruyter, 1933, t. 2, vol. 1, pars 2, pp. 129–130. Zacharie le Scholastique, Vie de Sévère, M.-A. Kugener (publ., trans.), Turnhout: Brepols, 1993, (PO; vol. 2/1). 2 Из Александрии непринятие Халкидонского Собора распространилось в Эфиопию и Судан, где сохраняется и по сей день. 3 В Сирии усилиями Иакова, известного под именем Барадей («нищий, одетый в звериные шкуры»), сформировалась своя монофизитская иерархия. Он был рукоположен в епископа Сирии в Константинополе в 542/543 гг. по требованию персидской династии Сасанидов и при содействии императрицы Феодоры. Таким образом, в Сирии, говорит А. Грилльмайер, существовали два патриархата: «Древне-Восточный Сирийский и Халкидонско-Византийский» (Grillemeier A., Heinthaler Th. Christ in Christian Tradition. Vol. 2/2. From the Council of Chalcedon (451) to Gregory the Great (590–604). The Church of Constantinople in the Sixth Century. London, 1995. Р. 1).

http://azbyka.ru/otechnik/pravila/halkid...

Одной из главных задач для восстановления подлинного церковного единства является преодоление исключительности одной из Церквей и возвращение к благоговейному соборному прошлому, являющемуся единственной здравой перспективой для будущего. Общие выводы Анализ выражения ν τος βαρβαρικος 28-го правила Халкидонского Собора позволяет сделать следующие выводы. Источники Acta Conciliorum. Concilium universale Constantinopolitanum II (anno 381)//The Oecumenical Councils. From Nicaea I (325) to Nicaea II (787)/ed. A. M. Ritter. Turnhout: Brepols, 2006. (Corpus Christianorum Conciliorum Oecumenicorum Generaliumque Decreta (CCCOGD); 1). P. 57–70. Anonymi historia Imperatorum, Historia imperatorum liber ii (Anastasio–Irene)//Historia imperatorum liber ii (Da Anastasio a Irene)/ed. F. Iadevaia. Vol. 2.2. Messina: EDAS, 2006. P. 9-99. Aristoteles et corpus Aristotelicum. Fragmenta varia//Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta/ed. V. Rose. Leipzig: Teubner, 1886 (r1967). P. 23–425. Basilica. Basilicorum libri LX. Series A, vols. 1-8/ed. H. J. Scheltema, N. van der Wal. Groningen: Wolters, 1:1955; 2:1956; 3:1960; 4:1962; 5:1967; 6:1974; 7:1974; 8:1988.]: 1:1–435, 2:439–842, 3:847–1236, 4:1241–1558, 5:1559–1944, 6:1945–2430, 7:2435–2726, 8:2735–3131. (Scripta Universitatis Groninganae). Basilica. Synopsis basilicorum sive synopsis major//Synopsis Basilicorum [Jus Graecoromanum 5/ed. P. Zepos (post C.E. Zacharia von Lingenthal). Athens: Fexis, 1931. P. 13–598. Basilius Seleuciensis . Homilia in pentecosten//PG. T. 52. Col. 809–812. Concilia Oecumenica (ACO). Concilium universale Chalcedonense anno 451//Acta conciliorum oecumenicorum/E. Schwartz. Vol. 2.1.1–2.1.3. Berlin: De Gruyter, 2.1.1–2.1.2:1933; 2.1.3:1935 (repr. 2.1.1–2.1.2:1962; 2.1.3:1965): 2.1.1:3–32, 35–52, 55–196; 2.1.2:3–42, 45–65, 69–163; 2.1.3:3–136. Concilia Oecumenica (ACO). Concilium universale Ephesenum anno 431//Acta conciliorum oecumenicorum/ed. E. Schwartz. Vol. 1.1.1–1.1.7. Berlin: De Gruyter, 1.1.1–1.1.3:1927; 1.1.4:1928; 1.1.5:1927; 1.1.6:1928; 1.1.7:1929 (repr. 1.1.1:1965; 1.1.6:1960; 1.1.7:1962): 1.1.1:3–121; 1.1.2:3–104; 1.1.3:3–101; 1.1.4:3–67; 1.1.5:3–136; 1.1.6:3–162; 1.1.7:3–167, 171–174.

http://bogoslov.ru/article/6170934

Современная церковно-правовая терминология, которая стремится увековечить ложное превосходство, ущербна и глубоко противоречит самой сути соборной византийской традиции, являющейся исторически и духовно основополагающей для равночестного и братского бытия Поместных Церквей вне зависимости от времени их создания. Источники Acta Conciliorum. Concilium universale Constantinopolitanum II (anno 381)//The Oecumenical Councils. From Nicaea I (325) to Nicaea II (787)/ed. A. M. Ritter. Turnhout: Brepols, 2006. (Corpus Christianorum Conciliorum Oecumenicorum Generaliumque Decreta (CCCOGD); 1). P. 57–70. Anonymi historia Imperatorum, Historia imperatorum liber ii (Anastasio–Irene)//Historia imperatorum liber ii (Da Anastasio a Irene)/ed. F. Iadevaia. Vol. 2.2. Messina: EDAS, 2006. P. 9–99. Aristoteles et corpus Aristotelicum. Fragmenta varia//Aristotelis qui ferebantur librorum fragmenta/ed. V. Rose. Leipzig: Teubner, 1886 (r1967). P. 23–425. Basilica. Basilicorum libri LX. Series A, vols. 1–8/ed. H. J. Scheltema, N. van der Wal. Groningen: Wolters, 1:1955; 2:1956; 3:1960; 4:1962; 5:1967; 6:1974; 7:1974; 8:1988.]: (Scripta Universitatis Groninganae). Basilica. Synopsis basilicorum sive synopsis major//Synopsis Basilicorum [Jus Graecoromanum 5/ed. P. Zepos (post C.E. Zacharia von Lingenthal). Athens: Fexis, 1931. P. 13–598. Basilius Seleuciensis. Homilia in pentecosten//PG. T. 52. Col. 809–812. Concilia Oecumenica (ACO). Concilium universale Chalcedonense anno 451//Acta conciliorum oecumenicorum/E. Schwartz. Vol. 2.1.1–2.1.3. Berlin: De Gruyter, 2.1.1–2.1.2:1933; 2.1.3:1935 (repr. 2.1.1–2.1.2:1962; 2.1.3:1965): 2.1.1:3–32:35–52:55–196; 2.1.2:3–42:45–65:69–163; 2.1.3:3–136. Concilia Oecumenica (ACO). Concilium universale Ephesenum anno 431//Acta conciliorum oecumenicorum/ed. E. Schwartz. Vol. 1.1.1–1.1.7. Berlin: De Gruyter, 1.1.1–1.1.3:1927; 1.1.4:1928; 1.1.5:1927; 1.1.6:1928; 1.1.7:1929 (repr. 1.1.1:1965; 1.1.6:1960; 1.1.7:1962): 1.1.1:3–121; 1.1.2:3–104; 1.1.3:3–101; 1.1.4:3–67; 1.1.5:3–136; 1.1.6:3–162; 1.1.7:3–167:171–174.

http://azbyka.ru/otechnik/Dionisij_Shlen...

Избирательный подход самого свт. Досифея особо заметен на примере «Номоканона», приписывавшегося свт. Фотию, где более поздние тексты византийских канонистов-толкователей «Номоканона» в защиту особых прав Константинопольского патриарха не учитываются. Так или иначе, и этот подход достаточно характерен, ведь попытка возвысить роль Вселенского Патриарха в эпоху свт. Фотия так и не была принята всей Церковью, трепетно хранившей подтверждённый самим свт. Фотием на Большом Софийском Соборе 897–880 г. принцип неизменности церковного предания и вероучения и в большом, и в малом. Избранные свт. Досифеем тексты сторонников экстерриториальной апелляции Константинопольскому патриарху очень характерны. Это отдельные частные мнения, которые невозможно соотнести с церковной правовой традицией. Иными словами, конфликт разных установок может быть представлен следующим образом. 123-я новелла Юстиниана – versus «Исагога». Вроде бы «Исагога» представляла собой этап дальнейшего развития практики, однако возвращение при императорах Алексее и Мануиле Комнинах к правовой традиции Юстиниана показывает достаточно неоднозначную траекторию. Источники Alexius Aristenus. Scholia in concilia oecumenica et localia//Alexios Aristenos. Kommentar zur Synopsis canonum/ed. L. Burgmann, K. Maksimovi, E. S. Papagianni, Sp. Troianos. Berlin – Boston: De Gruyter, 2019. (Forschungen zur byzantinischen Rechtsgeschichte, Neue Folge; Bd. 1). S. 21–214. Anna Comnena. Alexias//Annae Comnenae Alexias/ed. A. Kambylis, D. R. Reinsch. Berlin – New York: De Gruyter, 2001. (Corpus Fontium Historiae Byzantinae. Series Berolinensis XL/1). P. 5–505. Athanasius Scholasticus. Novellae constitutiones//Das Novellensytagma des Athanasios von Emesa/ed. D. Simon, Sp. Troianos. Frankfurt am Main: Löwenklau Gesellschaft, 1989. (Forschungen zur byzantinischen Rechtsgeschichte; Bd. 16.). S. 2–500. Consilium Chalcidonense. Actio 19 de Photio et Eustathio//ACO. T. 2. Vol. 1 (3). P. 104–105. Conciliorum oecumenicorum generaliumque decretal/ed. G. Alberigo. Turnhout: Brepols, 2006.

http://azbyka.ru/otechnik/Dionisij_Shlen...

237 Hagiography database. P. 101. См. о нем: Каждан А. П. История византийской литературы (8501000 гг.). Эпоха византийского энциклопедизма. СПб.: Алетейя, 2012. С. 166–172. 244 Текст жития в цитированном выше издании: Βος τς ατοκρατερας Θεοδρας//Symmecta. 1983. T. 5. P. 257271. 245 Byzantine Defenders of Images/Talbot, A.-M., ed. Washington, D.C.: Dumbarton Oaks Research Library and Collection, 1998. С. 353–382. 246 Текст жития: Βος κα πολιτεα το σου πατρς μν Θεοφυλκτου, ρχιεπισκπου Νικομηδεας//Vogt. A. S. Théophylacte de Nicomédie//Analecta Bollandiana. 1932. Vol. 50. Р. 71–82 (далее – VThN1). 250 Hagiography database. P. 107. Сенина Т. А. Феофилакт, архиепископ Никомидийский, святитель, исповедник//Жития византийских святых. С. 231. 258 Βος κα πολιτεα το σου πατρς μν κα μολογητο Θεοφυλκτου ρχιεπισκπου Νικομηδεας e codice Patmensi 736 (BHG 2452)//Halkin F. Hagiologie byzantine. Bruxelles: Société des Bollandistes, 1986. P. 171–181 (далее – VThN2). 259 Halkin F. Théophylacte de Nicomédie confesseur sous les iconoclastes//Idem. Hagiologie byzantine. Bruxelles: Société des Bollandistes, 1986. P. 170 260 Parry K. Depicting the Word. Byzantine Iconophile Thought in Eighth and Ninth Centuries. Leiden; New York.; Köln: Brill, 1996 [=The Medieval Mediterranean. Peoples, Economies, and Cultures, 400–1453. Vol. 12]. P. 11. 261 Louth A. St. John Damascene: tradition and originality in Byzantine theology [=Oxford Early Christian Studies] Oxford: Oxford University Press, 2002. Р. 198. 262 Contra imaginum calumniamores orationes tres//Die Schriften des Johannes von Damaskos/Kotter B., hrsg. Bd. 3 (=Patristische Texte und Studien. Bd. 17). Berlin, New York: Walter de Gruyter, 1975. (Далее – Contra imaginum). 265 Acta Conciliorum Oecumenicorum. Series secunda. Volumen tertium. Pars altera/Lamberz E., ed. Berlin: Walter de Gruyter, 2012. P. 442–487. 266 Gero S. Byzantine Iconoclasm during the Reign of Constantine V with Particular Attention to the Oriental Sources. Louvain: Secrêtariat du Corpus SCO, 1977. P. 30.

http://azbyka.ru/otechnik/ikona/ikonopoc...

3. Второй абзац является авторским текстом Андрея Кесарийского . 4. Армянская версия Толкования Андрея Кесарийского сохранила для нас аутентичный текст толкования Откр.12:9 . Приложение 5. Библиография. Bibliographia Patristica (Общая Патристическая Библиография) 1633 . Структура Библиографии (постранично) Общие библиографические указатели и справочники Указатели литературы на иностранных языках Ежегодный универсальный систематическо-алфавитный указатель изданий, переводов, исследований и статей по греческой и латинской литературе, языку, истории и культуре с Античности до Возрождения: Marouzeau J. L’année philologique. Paris, 1926 ss. (в т.ч., и специальные ретроспективные тома по литературе до 1926 г.). Имеется электронная версия справочника с поисковой системой и конвертацией результатов поиска в текстовый формат: Database of Classical Bibliography. Vol. II=L’Année philologique, vol. XLV-LX, 1974–1989) (вышел ли диск I с более ранней базой данных, мне неизвестно). С 2002 г. база данных за последние 30 лет доступна через Интернет (услуга платная, обслуживающая программа неудобная): http://www.annee-philologique.com Bibliographia Patristica. Internationale Patristische Bibliographic/Hrsg. v. Schneemelcher (Wilhelm), in Verb. mit zahlr. Fachgelehrten. Ed. Mouton de Gruyter/Aldine de Gruyter. Berlin – New York. Bd. 1 (Die Erscheinungen des Jahres 1956), 1959. 103 S. (издание продолжается). Сильно запаздывающая библиография с более полным охватом патрологического материала, чем у Марузо. [PCIFT] Роспись содержания более чем 3.000 журналов за 200 лет, в том числе большого количества статей по гуманитарным и богословским дисциплинам, со сканированными текстами в журналах до конца XIX века (работа по сканированию продолжается) с системой поиска: http://password.pcift.chadwyck.co.uk (доступ платный, для научных работников первые две недели бесплатно). EBSCO Publish., EIFL. http://search.epnet.com Аналогичная база данных по англоязычной периодике с 1990 г. Доступ платный (ВГБИЛ предоставляет возможность бесплатного доступа). Помимо библиографической информации, большое количество текстов (в разных форматах).

http://azbyka.ru/otechnik/Petr_Preobrazh...

Основываясь на творческом характере святоотеческой методологии выработки нового терминологического аппарата, существенно важно было бы провести глубокий анализ проблемы возможности «обогащения» современного богословского аппарата в богословии материи и таинств с учетом достижений современной физики материи. Библиография Источники Aetius Doxographe. De placitis reliquiae//H. Diels (ed.). Doxographi Graeci. Berlin: Reimer, 1879 (repr.: De Gruyter, 1965) (Thesaurus Linguae Graecae. University of California, Irvine – Irvine, CA. URL:: http://www.tlg.uci.edu/, далее – TLG). Albinus. Epitome doctrinae Platonicae sive Διδασκαλικς//P. Louis (ed.). Albinos. Épitomé. Paris: Les Belles Lettres, 1945: 3–173 (TLG). Alexander Aphrodisiensis. De anima//I. Bruns (ed.). Alexandri Aphrodisiensis praeter commentaria scripta minora [Commentaria in Aristotelem Graeca suppl. 2. 1. Berlin: Reimer, 1887]: 1–100 (TLG). Alexander Aphrodisiensis. De mixtione//I. Bruns (ed.). Alexandri Aphrodisiensis praeter commentaria scripta minora [Commentaria in Aristotelem Graeca suppl. 2. 2. Berlin: Reimer, 1892]: 213–238 (TLG). Alexander Aphrodisiensis. In Aristotelis metaphysica commentaria//M. Hayduck (ed.). Alexandri Aphrodisiensis in Aristotelis metaphysica commentaria [Commentaria in Aristotelem Graeca 1. Berlin: Reimer, 1891]: 1–837 (TLG). S. Anastasius Sinaita. Quastiones et Responsiones centum//J.-P. Migne (ed.). Patrologiae cursus completus (series Graeca) (далее –– PG). In 161 t. Paris, 1857–1866. Vol. 89: 327–824 (TLG). S. Anastasius Sinaita. Questiones et responsiones//J. A. Munitiz, M. Richard (eds.). Anastasii Sinaitae Questiones et Responsiones [Corpus Christianorum. Series Graeca 59. Turnhout: Brepols, 2006]: 4–165 (TLG). Andreas. Commentarii in Apocalypsin//J. Schmidt (ed.). Studien zur Geschichte des griechischen Apokalypse-Textes, 1. Text [und] Einleitung [Münchener theologische studien 1. Munich: K. Zink, 1955]: 1–268 (TLG). Antisthenes. Fragmenta varia//F. D. Caizzi (ed.). Antisthenis fragmenta. Milan: Istituto Editoriale Cisalpino, 1966: 29–59 (TLG).

http://azbyka.ru/otechnik/Kirill_I_Mefod...

Библиография Источники Aetius Doxographe. De placitis reliquiae//Diels Н. Doxographi Graeci. Berlin: Reimer, 1879 (repr.: De Gruyter, 1965) (Thesaurus Linguae Graecae. University of California, Irvine – Irvine, CA. URL: http://www.tlg.uci.edu/, далее – TLG). Albinus. Epitome doctrinae Platonicae sive Διδασκαλικς//Louis Р. Albinos. Épitomé. Paris: Les Belles Lettres, 1945: 3–173 (TLG). Alexander Aphrodisiensis. De anima//I. Bruns. Alexandri Aphrodisiensis praeter commentaria scripta minora [Commentaria in Aristotelem Graeca suppl. 2. 1. Berlin: Reimer, 1887]: 1–100 (TLG). Alexander Aphrodisiensis. De mixtione//I. Bruns. Alexandri Aphrodisiensis praeter commentaria scripta minora [Commentaria in Aristotelem Graeca suppl. 2. 2. Berlin: Reimer, 1892]: 213–238 (TLG). Alexander Aphrodisiensis. In Aristotelis metaphysica commentaria//M. Hayduck. Alexandri Aphrodisiensis in Aristotelis metaphysica commentaria [Commentaria in Aristotelem Graeca 1. Berlin: Reimer, 1891]: 1–837 (TLG). S. Anastasius Sinaita. Quastiones et Responsiones centum//J.-P. Migne. Patrologiae cursus completus (series Graeca) (далее –– PG). Paris, 1857–1866. Vol. 89: 327–824 (TLG). S. Anastasius Sinaita. Questiones et responsiones//J. A. Munitiz, M. Richard. Anastasii Sinaitae Questiones et Responsiones [Corpus Christianorum. Series Graeca 59. Turnhout: Brepols, 2006]: 4–165 (TLG). Andreas. Commentarii in Apocalypsin//J. Schmidt. Studien zur Geschichte des griechischen Apokalypse-Textes, 1. Text [und] Einleitung [Münchener theologische studien 1. Munich: K. Zink, 1955]: 1–268 (TLG). Antisthenes. Fragmenta varia//F. D. Caizzi. Antisthenis fragmenta. Milan: Istituto Editoriale Cisalpino, 1966: 29–59 (TLG). Aristoteles et Corpus Aristotelicum. Categoriae//L. Minio–Paluello. Aristotelis categoriae et liber de interpretatione. Oxford: Clarendon Press, 1949 (repr.: 1966): 3–45 (1a1 – 15b32) (TLG). Aristoteles et Corpus Aristotelicum. De anima//W. D. Ross. Aristotle. De anima. Oxford: Clarendon Press, 1961 (repr.: 1967): 402a1 – 435b25 (TLG).

http://azbyka.ru/otechnik/Kirill_I_Mefod...

Trojanos Sp. Die Sonderstellung des Kaisers im früh und mittelbyzantinischen kirchlichen Prozess//ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ 3 (1971). S. 69–80; Petritakis Μ. Interventions dynamiques de empereur de Byzance dans les affaires ecclésiastiques//Ibid. P. 137– 146. Ostrogorsky G. Die byzantinische Staatenhierarchie//SK 8 (1936). S. 43–44; Idem. Zur byzantinischen Geschichte. Ausgewählte kleine Schriften. Darmstadt: Wissenschaftliche Buchgesellschaft, 1973. Ульянов О.Г. Коронация//Отечественная история. М.: Большая Российская Энциклопедия, 2000. Т. 3. С. 54–55. Acta Consiliorum Oecumenicorum. T. II. Vol. I, 1/Ed. E. Schwartz. Berlin; Leipzig: De Gruyter, 1933. P. 138, 25–29; Bréhier L. “Hiereus” et “Basileus”//Archive de l’Orient Chrètien. 1 (in Mémorial Louis Petit). Bucharest: Institut français d " études byzantines, 1948. P. 41–45; Dagron G. Empereur et prêtre: étude sur le cesaropapisme byzantin. Paris: Gallimard, 1996. P. 168f. PG 20. Col. 1171–1172, 957–958; «вступившим внутрь священного храма, в неприкосновенные и недоступные его недра, затворив двери для слуха нечистого, да поведают тайное помазание василевса одним мистикам помазания» (Евсевия Памфила слово василевсу Константину, по случаю тридцатилетия его царствования. Пролог); Dagron G. Empereur et prêtre: étude sur le cesaropapisme byzantin. Paris, 1996. P. 141f; Rapp C. Imperial Theology in the Making: Eusebius of Caesaria on Constantine as a Bishop//JThS 49 (1998). P. 685–695. Les régestes des actes du Patriarcat de Constantinopole. I: Les Actes des Patriarches. Fasc. 1: Les Regestes de 381 à 715/ed. V. Grumel (Le Patriarcat byzantin, série I). Kadiköy-Istanbul, 1932. 98–100; Ziegler A.W. Die byzantinische Religionspolitik und der sog. Cäsaropapismus//Festgabe fur Paul Diels/ed. E. Koschmieder. München: Isar, 1953. P. 93–94. Acta Consiliorum Oecumenicorum, lussu atque mandata Societatis Scientiarium Argentoratensis. T. I. Vol. I, 3/Ed. E. Schwartz. Berlin: De Gruyter, 1914. P. 31–31. Ρλλη και Ποτλ. Συνταγμα των θεων και Ιερν καννων. Τ. I–VI. Αθναι, 1852– 1859. (repr. Αθνα, 1966–1997). Τ. II. Σ. 466.

http://bogoslov.ru/article/6170901

SollW.Misfortune and Exile in Tobit: The Juncture of a Fairy Tale Source and Deuteronomistic Theology//Catholic Biblical Quarterly Atlanta. 1989. Vol. 51. SweteH. B.An introduction to the Old Testament in Greek. Cambridge: University Press, 1914. TalshirZ.Synchronic and Diachronic Approaches in the Study of the Hebrew Bible: Text Criticism within the Frame of Biblical Philology. URL: (дата обращения: 20.06.2020). TanzerS. J.The Wisdom of Solomon//Women’s Bible Commen- tary/Eds. CarolA.Newsom, SharonH.Ringe. Louisville: Westminster John Knox Press, 1998. TorreyC. C.Ezra studies. Chicago: University of Chicago Press, 1910. TorreyC. C.The Older Book of Esther//Harvard Theological Review. 1944. Vol. 37(1). TovE.Three Strange Books of the LXX: 1 Kings, Esther, and Daniel Compared with Similar Rewritten Compositions from Qumran and Elsewhere. URL: http://www.emanueltov.info/docs/varia/203.varia. three-strange-books.pdf (дата обращения: 28.06.2020). Van der Horst P., NewmanJ.Early Jewish Prayers in Greek. Berlinж New York: Walter de Gruyter, 2008. WeitzmanS.Allusion, artifice, and exile in the hymn of Tobit//Journal of Biblical Literature. 1996. Vol. 115/1. WikgrenA. P.       A       Comparative       Study       of       the       Theodotionic and Septuagint Translation of Daniel. Chicago: The University of Chicago libraries, 1932. WoodenR. G. 1 Esdras//New English Translation of the Septuagint. URL: (дата обращения: 10.06.2020). XeravitsG. G. A Pious Seductress: Studies in the Book of Judith. Berlin: Walter de Gruyter, 2012. ZimmermannF.Bel and the Dragon//Vetus Testamentum. 1958. Vol. 8.4 (October). 2 ВевюркоИ. С.Септуагинта: Древнегреческий текст Ветхого Завета в истории религиозной мысли. М.: Издательство Московского Университета, 2013. С. 82. 3  Неизвестно, какую именно часть Писания читал Ездра. В современной библеистике нет однозначного ответа. Большинство учёных склоняется к мнению, что это был текст Пятикнижия. См.: ВейнбергЙ.введение в Танах. М.: Мосты культуры; Иерусалим: Гешарим, 2002. С. 365.

http://azbyka.ru/otechnik/Dmitrij_Dobyki...

   001    002    003   004     005    006    007    008    009    010