| – Γιατ στη Ρωσα τα θαματα του Αγου Λουκ εναι λιγτερο γνωστ απ σο στην Ελλδα; – Φανεται, οι Ρσοι δεν προσεχονται στον γιο Λουκ τσο ζεστ σο οι λληνες. Και δεν ξρουν λοι οι νθρωπο μας αυτν τον γιο, αν και χουν γυριστε κμποσα ντοκιμαντρ για τη ζω του. Σε να Γεροντικ υπρχει μια ιστορα που νας ηγομενος εχε καλσει την αδελφτητα να προσευχηθον δυναμικ στον Κριο για βροχ. Οι μοναχο, βιασμνοι απ τον ηγομενο, πως-πως, προσευχθηκαν στο ξηρ χωρφι. Ψιχλισε για λγο και η αδελφτητα ρχισε να γογγζει: «Να, εμες προσευχμασταν-προσευχμασταν και η βροχ σα που λγο ψιχλισε και σταμτησε». Ο ηγομενος με θλψη απντησε: «Κατ πως προσευχμασταν, αυτ πραμε». Ο Σεβασμιτατος Νεκτριος, που μοιζει στην εμφνιση στον γιο Λουκ, ξρει τι ο Αρχιεπσκοπος-χειροργος εννει αρατα τους λαος μας, σαν να φτιχνει σταθερς «γφυρες αγπης» ανμεσα στις χρες μας. Ο Μητροπολτης Νεκτριος δεν κουρζεται να προσεχεται και στον Ουρνιο προσττη του, τον γιο Νεκτριο της Αιγνης, και στον γιο Λουκ της Κριμαας, τους πρεσβευτς μας ενπιον του Θεο. Καθηγητς Νικλαος Ντχες: «Η μορφ του καθηγητ Βνο-Γιασεντσκι αρατα πετει πνω απ την ιατρικ μας οικογνεια, που μετρει τρες γενις γιατρν» Ο Καθηγητς Νικλαος Ντχες Ο Νικλαος Αρκντιεβιτς Ντχες εναι καθηγητς ωτορινολαρυγγολγος τρτης γενις, μλος του Πολιτικο Επιμελητηρου της Ρωσικς Ομοσπονδας, κοινωνικς και πολιτικς λειτουργς, διευθυντς του Ομοσπονδιακο Κρατικο Δημσιου Ιδρματος «Επιστημονικ και Κλινικ Κντρο Ωτορινολαρυγγολογας του Ομοσπονδιακο Βιοατρικο Οργανισμο της Ρωσας». – Νικλαε Αρκντιεβιτς, χετε σχση εγγτητας με τον γιο γιατρ; – Εγγτητα; Δε λτε τποτα! Η μορφ του καθηγητ Βνο-Γιασεντσκι αρατα πετει πνω απ την ιατρικ μας οικογνεια, που μετρει τρες γενις γιατρν. Γι’ αυτ, οι εικνες του, βεβαως, υπρχουν και στην εκκλησα του Κντρου μας και στο γραφεο μου. Το 2014, μουν επικεφαλς μιας ομδας δικν μας γιατρν και κοινωνικν λειτουργν, με κρος, στον τομα της υγεας, η οποα επισκφτηκε λες τις περιοχς της Κριμαας. Στη Συμφεροπολη επισκεφτκαμε τον καθεδρικ να, που φυλγονται τα λεψανα του Αρχιεπισκπου Λουκ. Δπλα στο να υπρχει το μουσεο του. Η ξεναγς μας διηγθηκε τι το φθινπωρο του 1903 ο Αρχιεπσκοπος Λουκς τελεωσε την Ιατρικ Σχολ του Πανεπιστημου του Κιβου. Και ο παππος μου, καθηγητς Ντχες εχε τελεισει το Ιατρικ Πανεπιστμιο του Χαρκβου, το διο τος, το 1903. Με συγκλνισε το γεγονς τι και ο Αρχιεπσκοπος Λουκς και ο παππος μου υπηρτησαν ως εθελοντς σε λη τη διρκεια του Ρωσοαπωνικο πολμου. Στο μουσεο ψαχνα στις φωτογραφες τον παππο μου, τον πατρα του πατρα μου, τον ιδρυτ της «ΩΡΛ-δυναστεας» μας. Με τη συμμετοχ του στον πλεμο, ο παππος μου εχε εξασφαλσει τη δυναττητα να δουλεει στη Γερμανα, στην κλινικ Σαριτ – την πιο γνωστ πανεπιστημιακ κλινικ της Ευρπης. |
| Αρχεο Пн Αντιπροσωπεα μοναζντων της Ρωσικς Ορθοδξου Εκκλησας επισκφθηκε ιερς μονς της ερμου της Νιτρας και χριστιανικ ιερ σεβσματα του Καρου 10 Μαου 2023 τος 16:34 Κατ το διμερο 2-3 Μαου 2023 αντιπροσωπεα μοναζντων της Ρωσικς Ορθοδξου Εκκλησας με επικεφαλς τον πρωτοσγκελο του Πατριαρχεου Μσχας μητροπολτη Βοσκρεσνσκ Διονσιο, στο πλασιο του προσκυνματος στα κοιν χριστιανικ ιερ σεβσματα της Αιγπτου, μετβη στη γεντειρα του χριστιανικο μοναχισμο τις αρχαες ιερς μονς της ερμου της Νιτρας (Wadi al-Natrun), που ευρσκεται μεταξ της Αλεξνδρειας και του Καρου δυτικ του Δλτα του Νελου. Πρτος σταθμς της αντιπροσωπεας στην ρημο της Νιτρας ταν η μον του Οσου Μακαρου του Μεγλου, μια μον με ιστορα απ το 360 μ.Χ. που αριθμε σμερα περπου 150 αδελφος και εναι τπος των επγειων αγνων, που εξιστορονται απ το Γεροντικ της Αιγπτου, και μακαρας τελευτς ενς εκ των ιδρυτν του αιγυπτιακο μοναχισμο. Στη μον ο μητροπολτης Διονσιος και τα μλη της αντιπροσωπεας ασπσθηκαν τα φθαρτα λεψανα που φυλσσονται στο ιερ καθδρυμα, του Οσου Μακαρου, καθς και των Οσων Παφνουτου του Μεγλου, Ποιμνου του Μεγλου, Ιωννη του Κολοβο και πολλν λλων Αγων του Θεο, οι οποοι ασκτευσαν εδ. Η αποστολ ξεναγθηκε στη βιβλιοθκη της μονς, τπο φυλξεως των αρχαων χειρογρφων των μοναχν της ερμου της Νιτρας. Ο ακριβς αριθμς των αντικειμνων του αρχεου της βιβλιοθκης παραμνει γνωστος μχρι σμερα, καθς εκτς αυτν συνεχζεται η ανακλυψη νων αγνστων παλαιτερα χειργραφων ργων. τσι, το 2021 οι αδελφο της μονς κατ τη διρκεια της μελτης και ψηφιοποησης χειρογρφων κατφεραν να ανακαλψουν δο αρχαα χειργραφα στην κοπτικ γλσσα, τα οποα αποδεχθηκαν η τελευταα πνευματικ νουθεσα του Οσου Μακαρου σο ακμη ζοσε, που καταγρφηκε απ τους μαθητς του το 361. Με ευλογα του Αγιωττου Πατριρχη της Κοπτικς Εκκλησας Θεοδρου Β και στο πλασιο της δρσεως της Επιτροπς Διαλγου μεταξ της Ρωσικς Ορθοδξου Εκκλησας και της Κοπτικς Εκκλησας το ανακαλυφθν μνημεο μεταφρσθηκε στη ρωσικ γλσσα και δημοσιεθηκε μεταξ λλων και στην επσημη ιστοσελδα του Τμματος Εξωτερικν Εκκλησιαστικν Σχσεων του Πατριαρχεου Μσχας. |
| Материал из Православной Энциклопедии под редакцией Патриарха Московского и всея Руси Кирилла КОДРАТ КАРАКАЛЬСКИЙ [греч. Κοδρτος Καρακαλληνς] (в миру Кириак Вамвакас) (1859 - 31.01.1940), игум. мон-ря Каракал на Афоне, старец. Происходил из Вурлы в М. Азии. Его отец продавал древесину, среди покупателей были корабельщики, занимавшиеся поставками в афонские мон-ри. От них Кириак услышал рассказы о Св. Горе, и с детства у него возникла мечта посетить это место. В 1879 г. Кириак тайком оставил родительский дом и отправился на Афон. Сначала он поселился в Неа-Скити (Новом Скиту Рождества Пресв. Богородицы), а затем - в Каракале, где принял монашеский постриг с именем Кодрат в 1882 г. Он выполнял различные послушания, в т. ч. на монастырском подворье на п-ове Касандра, затем стал келарем и игуменом Каракала (с 1914). Уже заняв этот пост, он продолжал трудиться вместе с остальной братией (напр., участвовал в разгрузке пшеницы на пристани, засолке сардин и др.). К. К. отличался аскетизмом, в монастырской жизни обращал особое внимание на такие добродетели, как молчальничество, умеренность в пище, нестяжательство. Он следил за неукоснительным соблюдением правил общежительного мон-ря. При нем Каракал выделялся среди др. афонских мон-рей «по строгости и суровости уклада и вообще жизнью духовной» ( Херувим (Карамбелас). 2000. С. 489-490). Это вызвало недовольство некоторых иноков из старшей братии, и они объявили К. К. о лишении его игуменского сана. Тот беспрекословно подчинился и ушел жить в кафизму прор. Илии. Но через 2 месяца новый игумен упал с мула, получил тяжелые травмы и умер. После этого братия раскаялась и снова призвала К. К. на игуменство. У К. К. было редкое сочетание адм. и пастырских способностей, проявившихся как в управлении монастырем, так и в духовном руководстве монахами. Оберегая мон-рь, он умело поддерживал отношения и с тур. властями, и с франц. десантом, высадившимся на Афоне в ходе первой мировой войны. К. К. был известным духовным наставником и имел дар прозорливости, на исповедь к нему приходили насельники др. афонских мон-рей и миряне. На Афоне бытовала пословица: «Кто побывал на Святой Горе и не взошел на вершину Афона, и не видел отца Кодрата, тот ничего не видел» (Там же. С. 465). 1 янв. 1940 г. К. К. добровольно сложил с себя игуменские обязанности из-за болезни и старости. Лит.: Γαβριλ Διονυσιτης, ρχιμ. Λαυσαïκν το Αγου Ορους. Βλος, 1953, 20043. Σ. 199-201; Херувим (Карамбелас), архим. Современные старцы Горы Афон/Братство прп. Германа Аляскинского. Платина (Калифорния); М., 2000. С. 463-510; idem ( Χερουβεμ, ρχιμ. ). Κοδρτος Καρακαλληνς. Ωρωπς (Αττικς), 20089. (Σγχρονες Αγιορετικες μορφς; 8); Μωυσς Αγιορετης, μον. Μγα Γεροντικ ναρτων Αγιορειτν το Εκοστο ανος. Θεσσαλονκη, 2011. Τ. 1. Σ. 337-341. Рубрики: Ключевые слова: |
| В названных нами аскетического характера сборниках иноческие добродетели и пороки излагаются по таким рубрикам: περ τς γκρατεας, περ τς πακος, περ τς νεξικακας, περ τς γπης и т. д. Под каждою из этих рубрик неизвестными составителями, согласно надписанию, собраны различные воззрения отцов и учителей христианской церкви и нравоучительные примеры из агиологической письменности. В число извлечений из творений христианских писателей-аскетов нередко попадали и отрывки из стоглава бл. Диадоха. Вот для образца примеры. В рукописном сборнике XII в. 723 библ. русск. Андр. скита на Афоне под рубрикою περ γκρτειας делаются следующие ссылки: 1) ν τ β το γου Παχωμου, 2) ν τ Γεροντικ, 3) το ββ σαου, 4) το ββ Μρκου, 5) το γου Διαδχου и 6) το ββ σακ; под рубрикою о хождении в баню – ссылки: 1) ν τ β το γου ντωνου, 2) ν τ διηγσει τν γων πατρων τν ν αθ κα Σιν, 3) ν τ β το γου ωννου, 4) το γου φραμ, 5) το ββ σαου, 6) το γου Διαδχου, 7) ν τ Γεροντικ о Палладии Еленопольском ; под рубрикою о телесных аномалиях – ссылки: 1) Γρηγορου το Διαλγου, 2) το γου Διαδχου, 3) ν τ β τς γου Συγκλιτικς, 4) το ββ σαου, 5) κ το γου Βαρσανουφου, 6) ν τ Γεροντικ, 7) το γου φραμ; под рубрикою о непрестанном пребывании в сердцу своем – ссылки: 1) π το μεγλου Θεοδοσου το κοινοβιρχου, 2) το μεγλου ρσενου, 3) το γου Παλου το ν τ Λτρ, 4) το ββ γθωνος, 5) το γου Μρκου πρς Νικλαον, 6) το τς Κλμακος, 7) το ββ σαου, 8) το σακ το Σρου и 9) Συμεν το νου θεολγου и т. д. Προф. Попову, следовательно, оставалось, вооружившись терпением и индексами творении отцов и учителей церкви в издании Миня и др., разыскать указываемые в сборниках места творении и сказаний житий святых, проставить точную цитацию и расположить их в хронологическом порядке, поставляя, согласно с задачею своей работы, точкою отправления известную главу стоглава бл. Диадоха, который в названных сборниках занимает большею частью далеко не первое место. Иногда, впрочем, аскетические сборники увольняют издателя и от этой работы, давая материал, расположенный в желательной для нашего издателя системе. Разумеем в этом случае второй пример, т. е. трактацию о хождении иноков в баню, в которой выдержки отцов по данному вопросу сохраняют в книге проф. Попова свои места без всяких перемен. Конечно, отрицать труда и в этого рода схолиях нельзя, но труд здесь у издателя скорее мускульный, чем интеллектуальный... |
| – Πτερ Πασιε, εγ συνχεια ζω ττοιες καταστσεις θεες. Εκενη την ρα που με επισκπτεται η θεα Χρις, η καρδι μου θερμανεται γλυκ απ την αγπη του Θεο, και να φως παρξενο με φωτζει εσωτερικ και εξωτερικ, αφο φωτζεται και το κελλ μου. Βγζω ττε το σκουφ μου και σκβω ταπειν το κεφλι μου και λγω στον Χριστ: «Χριστ μου, χτπησε με με το κοντρι της ευσπλαγχνας σου στην καρδι μου». Τα μτια μου ττε τρχουν γλυκ δκρυα συνχεια απ ευγνωμοσνη και δοξολογ τον Θε. Το δε πρσωπο μου το νιθω να φωτζη. Εκενες τις ρες, Πτερ Πασιε, λα σταματνε, γιατ νιθω πολ κοντ μου τον Χριστ και δεν μπορ πια να ζητσω τποτα, γιατ σταματει και η προσευχ· το κομποσχονι δεν μπορε να γυρση. Για να μη τον παρεξηγσω και αφσω το κομποσχονι, εν δεν εχα φθσει σ’ αυτ την ουρνια κατσταση, μου επε να περιστατικ: – Το κομποσχονι, Πτερ Πασιε, ποτ δεν πρπει να το αφνουμε απ τα χρια μας, γιατ εναι το πλο του Μοναχο και χει μεγλη δναμη. Κποτε εχα σταυρσει με το κομποσχονι ναν δαιμονισμνο στις Καρυς και αμσως ελευθερθηκε ο νθρωπος. Το γεγονς αυτ το κουσα και απ τον παπα-Ευμνιο, ο οποος ταν παρν και το εδε. Εν ο Γερο-Πτρος εχε απλωμνα τα κομποσχονια και το τσι του βουνο στις Καρυς, για να τα πουλση, εδε τον νθρωπο που βασανιζταν απ το ακθαρτο πνεμα, χωρς να μπορον να τον βοηθσουν οι νθρωποι που ταν γρω του. Σηκνεται σιγ-σιγ ο Γερο-Πτρος και συμμαζεει τα εργχειρα του, τον πλησιζει αθρυβα, τον σταυρνει με το κομποσχονι του και φεγει γργορα, για να μη τον ιδον. Οι νθρωποι, σχεδν λοι, εδαν μνο τον δαιμονισμνο ξαφνικ θεραπευμνον και δξασαν μετ τον Θε, ταν κατλαβαν πως υπρχουν γιοι και στην εποχ μας! Τον μικρ μως σιο Πτρο δεν πρλαβαν να τον ιδον λοι εκτς απ δο-τρεις. Ο Γροντας, φυσικ, ταν γνωστος σε πολλος, γιατ δεν εχε επαφς, και προσπαθοσε να μνη γνωστος, αλλ λοι κουγαν για τον Πετρκη! Εν τχαινε να τον συναντση κανες που τον γνριζε και τον ρωτοσε για κτι, του απαντοσε στα θματα του με φωτισμνα παραδεγματα, λες και εχε μεταφρσει το Γεροντικ! (Διαφορετικ μεν παραδεγματα, αλλ με το διο νημα). Εκολα, φυσικ, μποροσε να τον παρεξηγση κανες, εν δεν εχε βθος Πατερικ. λεγε επ παραδεγματι: «Η προσευχ του ταπεινο τουμπρει τον Θε»! και εννοσε: «Η προσευχ του ταπεινο κμπτει τον Θε». πως επσης για την νηστεα λεγε: «ταν δεν πφτη νερ στη στερνολα, ξηρανεται, και ψοφνε τα βατρχια». Δηλαδ ξηρανεται το στομχι, και πεθανουν τα πθη. πως ανφερα, εχε δικ του Γεροντικ. |
| ταν νας αρχριος παρουσιζη ττοια συμπτματα (θλη να φγη για την ρημο), εν δεν χει βγλει οτε το Γυμνσιο το πνευματικ, αυτ φανερνει δειο κεφλι. ταν λω «δειο», δεν εννο τελεως δειο, διτι χει μσα στο δειο κεφλι την μεγλη του ιδα για τον εαυτ του. Γι’ αυτ χρειζεται βοθεια, για να την καταλβη και να την πετξη, για να τον πλησιση ο Θες και να του δση τις θεες Του ιδες, διτι η μα μνον ιδα για τον εαυτ μας εμποδζει λες τις θεες ιδες του Θεο να μας πλησισουν. Ο πονηρς εχθρς μως τι κνει; ταν εξετση τον αρχριο σαν τον γιατρ, για να του βρη τον πνο, και του χτυπη και το κεφλι, εν ακοση το ντουκ-ντουκ στο δειο κεφλι, του περνει την σριγγα, του το φουσκνει και το σηκνει στον αρα. Ττε αγωνζεται σκληρ ο αρχριος, αλλ’ μως δρει αρα και δρεται απ τον αρα. Γι’ αυτ θα πρπη, πριν να αρχσουμε οποιαδποτε δουλει πνευματικ, να πετξουμε την μια μας ιδα στα σκουπδια, αφο την σιχαθομε, διτι αλλις ,τι και αν κνουμε, θα τα ερμηνεουμε με το «Εγ-λεξικ» μας και θα τα κνουμε λπος για τον σαρκικ εαυτ μας και θα αυξνουμε συνχεια την πνευματικ αναισθησα με την «παχυ-χοιρινοδερμα» μας. Δηλαδ, εν θα κνη ο Γροντας στον υποτακτικ αυστηρς παρατηρσεις για πολ χονδρ σφλματα, ο υποτακτικς θα μνη απαθστατος, με τον λογισμ τι του κνει παρατηρσεις, για να τον δοκιμση, επειδ φθασε σε μτρα Αγιτητος. Αυτο του εδους την λεπτ εργασα κνει το ταγκαλκι σ’αυτος που ανφερα, και αργ γργορα πφτουν σε πειρασμ μεγλο. Θα πρπη λοιπν να σιχαθομε τον εαυτ μας και να ασχολομαστε μνο με τον ελεειν εαυτ μας, για να συμφιλιωθομε πρτα με τον Θε, και μετ ρχεται η μεγλη αγπη στον ταπειν δολο, η οποα θεκ αγπη του ανβει την φωτι και της δικς του αγπης (τσο στον Θε σο και στον πλησον του), και πετει και ολκληρο τον εαυτ του στους λλους, με τον λογισμ τι δεν εται τποτε παρ φυτχωμα και χαρεται που θα καρπσουν οι λλοι. Πολ βοηθει στο θμα αυτ, ταν κλενεται κανες στο κελ του και δεν χη επαφς, διτι ττε λους τους ανθρπους τους θεωρε Αγους. Προσπθησε λοιπν, αδελφ μου, να το αγαπσης το κελ σου, και λα τα αντικεμενα του κελιο σου να εναι ασκητικ: ψθα, απλ σκαμν, σανδια, λιντσα για τραπεζομνδηλο μαρο παν, για να σε μεταφρουν και αυτ ακμη στην Θηβαδα και Νιτρα και να σου θυμζουν τους εξαλωμνους Αγους Πατρες, και χι πολυθρνες και φορμικες και νυλον, που θα σου κλβουν συνχεια τον νου στον κσμο και θα σου θυμζουν πολλ, και θα σε μολνουν οι λογισμο. Πολ βοηθει, και πριν απ την προσευχ, να μικρ στω κομμτι να διαβσης απ το Γεροντικ, μσα στην ασκητικ ατμσφαιρα του κελιο σου, για να θερμανθ η καρδι σου, και να καπακωθον λες οι μριμνες του διακονματος με το Γεροντικ, για να μπορσης να προσεχεσαι απερσπαστα. σκηση |
| Να μην υπρχει ο εαυτς μας στις ενργεις μας. Να μη ζητομε την δικ μας ανπαυση. Αυτ εμποδζει να ρθη ο Χριστς. Να κοιτζη κανες τ αναπαει τον λλον. Η πραγματικ ανπαυση γεννιται απ την ανπαυση του λλου. Ττε αναπαεται και ο Θες στον νθρωπο και ο νθρωπος παει να εναι νθρωπος, θενεται. Αλλις δουλεει μνον το μυαλ, και ττε λα εναι σαρκικ, ανθρπινα. Η κοσμικ λογικ κουρζει το μυαλ και αποδυναμνει τις σωματικς δυνμεις, περιορζει την καρδι, εν η πνευματικ λογικ της δνει ευρτητα. Το μυαλ, ταν χρησιμοποιται σωστ, μπορε να κεντση την καρδι και να την βοηθση. ταν ο νος πη στην καρδι και συνεργασθ με την καρδι, κθε εργασα που κνουμε παει να εναι μα εργασα μνο λογικ. Η λογικ εναι χρισμα. Την λογικ μως αυτ πρπει να την αγισουμε. – Εγ, Γροντα, δεν χω καρδι. – χεις καρδι, αλλ, μλις πη να ενεργση, την φιμνει το μυαλ σου. Να πσοπαθσης να αποκτσης την λογικ της καρδις, την πστη, την αγπη. – Πς θα το πετχω αυτ; – Πρτο βμα, θα κνης πορεα διαμαρτυρας στην Θεσσαλονκη ξυπλυτη, να πον τι τρελλθηκες, για να φγη το μυαλ!!! Εσ, ευλογημνη, τα παρνεις λα με μαθηματικ ακρβεια. Αστρονμος εσαι; Να σταματσης να σκφτεσαι ορθολογιστικ, για να μπορσης να κνης δουλει στον εαυτ σου. – Γροντα, τ μελτη θα με βοηθση, για να απαλλαγ απ την κοσμικ λογικ; – Να διαβσης πρτα το Γεροντικ, Φιλθεο Ιστορα, Ευεργετιν, δηλαδ χι θεωρητικ βιβλα αλλ πρξη, για να φγη η κοσμικ λογικ με το πατερικ απλ πνεμα της αγιτητος. Μετ να αρχσης τον Αββ Ισακ, για να μη δεχθς τον Αββ Ισακ ως φιλσοφο αλλ ως θεοφτιστο. Η κοσμικ λογικ αλλοινει το πνευματικ αισθητριο Οι γιοι Πατρες τα βλεπαν λα με το πνευματικ, με το θεκ μτι. Τα Πατερικ εναι γραμμνα με το πνεμα του Θεο, και με το πνεμα του Θεο καναν τις ερμηνεες οι γιοι Πατρες. Τρα δεν υπρχει συχν αυτ το πνεμα του Θεο, για να καταλαβανουν τα Πατερικ. Τα βλπουν λα με το κοσμικ μτι, δεν βλπουν πιο πρα, δεν χουν την ευρτητα που δνουν η πστη και η αγπη. Ο Μγας Αρσνιος 120 φηνε τα βγια μσα στο νερ, χωρς να το αλλζη, και το νερ μριζε πολ. Εμες που να καταλβουμε τ πγαζε μσα απ εκενο το βρμικο νερ! «Μ δεν το καταλαβανω αυτ», σο λει ο λλος. Δεν στκεται να δη μπως υπρχη και κτι λλο, αλλ το αρνεται, γιατ δεν το καταλαβανει! |
| – Μελετς καθλου προηγουμνως; – Συνθως χι, Γροντα. – Γιατ; Δν επαμε ν μελετς πρτα, γι ν γλυκαθ καρδι; σ δν τρς πνευματικ, γι’ ατ δν γλυκανεσαι. Λγη μελτη π τν γα Γραφ τν Εεργετιν 35 τ Γεροντικ πρν π τν προσευχ, στω δυ-τρες σειρς, θερμανει κα γλυκανει τν καρδι κα ρχεται ρεξη γι τ πνευματικ. Καπακνονται ο μριμνες, κα νος μεταφρεται σ θεο χρο. Τ Γεροντικ σ μεταφρει στν Θηβαδα 36 κα στν Νιτρα 37 κα νιθεις ν βρσκεσαι κοντ στος γους Πατρες. πσης, τ Λειμωνριον, Φιλθεος στορα, τ Λαυσακν, Μοναχισμς τς Αγπτου, διαβζονται εκολα, λλ εναι κα στερε τροφ. – Γροντα, δνω περισστερο χρνο στν μελτη πατερικν βιβλων παρ στν προσευχ. – Ν κνης λιγτερη μελτη, περισστερη καθημεριν παρακολοθηση το αυτο σου κα εχ. Γιατ λλις, μνο μ τν μελτη, μνει καρπος κανες, ν δν ργασθ κα δν ζητση τν θεα πμβαση, τν Χρη το Θεο. μελτη πατερικν βιβλων βοηθει, ταν προηγται τς προσευχς. Γι’ ατ ν διαβζης τσο, σο σο χρειζεται, γι ν κατανυγς κα ν παρακινηθς στν προσευχ. Τ Θεοτοκριο πολ βοηθει στν προσευχ – Γροντα, πς θ γαπσω τν Παναγα; – Ν διαβζης κθε μρα τ Θεοτοκριο 38 . Ατ θ σ βοηθση πολ ν γαπσης τν Παναγα. Κα ν δς Παναγα μετ!... Θ σο δση μεγλη παρηγορι! – Γροντα, Γερντισσα μο επε πς χρειζομαι φπνιση. Τ εναι κενο πο θ θερμνη πλι τν ζλο μου; – Ν διαβζης κθε μρα ναν καννα π τ Θεοτοκριο κα θ δς, θ ποκτσης λεβεντι. Ατ ν τ κνης σν καννα. ν δν μπορς ν διαβσης ναν λκληρο καννα, ν διαβζης τ πρτο τροπριο π κθε δ κα τ προσμοια πο βρσκονται στ τλος το καννα. – Γροντα, γι ν βοηθηθ στν προσευχ, μπορ ν ρζω να χρονικ διστημα γι προσευχ κα ν μ σταματ ν προσεχωμαι, μχρι ν περση χρνος ατς; – Μπορες σ’ ατ τ διστημα ν λς τν εχ κα ν κνης νδιμεσα κα μι Παρκληση ν διαβζης τ Θεοτοκριο. – Γροντα, πτε ν διαβζω τ Θεοτοκριο, τ βρδυ τ πρω; – Καλτερα τς πρωινς ρες, στε ατ πο διαβζεις ν τ χης στν νο σου λη τν μρα. |
| «Αναμνσεις απ τον σιο Εφραμ τον Κατουνακιτη» Του Νικλαου Μπαλδιμτσ, ιατρο Τον σιο Γροντα Εφραμ τον γνρισα το τος 1974. μουν ττε τεταρτοετς φοιτητς Ιατρικς. Απ ττε πγαινα τακτικ προσφροντας στον Γροντα τις ιατρικς μου υπηρεσες σχεδν μχρι την κομησ του. Ο Γροντας, ταν τον πρωτογνρισα, ζοσε μνος του. Εχαν «κοιμηθε» και ο Γροντς του και οι υπλοιποι πατρες μεταξ των οποων και ο πατρας του ο οποος εχε γνει μοναχς. Τα γνια του και τα μαλλι του ταν δη λευκ. Το πρσωπ του μως νεανικ και το βλμμα του διεισδυτικ και ταυτχρονα πατρικ. Με κρτησε στο κελ του για λγες μρες. Η φιλοξενα του ταν πλοσια αν λβουμε υπψιν τι ακμα και το γλα εβαπορ που πρσφερε το εχε αγορσει απ τη Δφνη και το εχε κουβαλσει με τον τορβ στην πλτη απ την παραλα (απ εκενο το κακοτρχαλο και ανηφορικ μονοπτι που οδηγοσε στο κελ του). Ακμη θυμμαι την αλδωτη φακ μσα στην οποα εχε βλει μερικς κουταλις ωμ ταχνι για να την «δυναμσει» και πως μου δινε κουργιο να αδεισω να τερστιο πιτο, λγοντς μου: Φα’ το παιδ μου. Στην ρημο δεν πετμε τποτε. Ο νθρωπος ταν εναι κουρασμνος και πεινασμνος, πρπει πρτα να αναπαυθε και να φει. Γιατ το μυαλ του πεινασμνου, εναι στο στομχι του. Και δεν μπορε ν’ ακοσει οτε πνευματικ, οτε συμβουλς και νουθεσες. Ο Γροντας ταν πρακτικς νθρωπος. Μου λει μια μρα: λα να σου δεξω, πς γνονται οι μετνοιες. Πρε λοιπν να τσουβλι, το πλωσε κτω και ρχισε να κνει «στρωτς» μετνοιες τσο γργορα σαν πραγματικς αθλητς! Μου λει: Βλπεις τα χρια μου; Ακουμπω κτω τις παλμες μου. Γιατ αν ακουμπσω το ξω μρος των χεριν μου θα γεμσω κλους και θα λνε: «Να ο παπς κνει πολλς μετνοιες». Οι παλμες δεν πινουν με τις μετνοιες κλους. Φρντιζε και σ’ αυτ να μην φανερνει την πνευματικ του εργασα. λα «ν τ κρυπτ». Η προσευχ Οι συμβουλς του για την προσευχ ταν πολ πρακτικς. λεγε: Θα ορσεις μια συγκεκριμνη ρα που θα χεις ησυχα, και θα κνεις προσευχ λγοντας το: «Κριε Ιησο Χριστ, ελησν με» αργ και παρακαλεστικ, «κλαψιρικα» χωρς να κρατς κομποσκονι. Πριν ξεκινσεις μως θα κνεις μια προεργασα. Θα διαβσεις λγο απ το Ευαγγλιο, απ το Γεροντικ και τα λλα πατερικ βιβλα. Θα σκεφτες λγο τη ζω σου, τις ευεργεσες του Θεο και τσι η ψυχ θα μεταφερθε στον πνευματικ χρο. Πολ βοηθει εδ η αυτοσχδια προσευχ. Και τσι, χωρς να μετρς κμπους με το κομποσκονι, θα προσεχεσαι ορισμνη ρα με το ρολι. Αυτ η προσευχ με το πργραμμα που επαμε, θα ζωογονσει και θα δυναμσει την ψυχ με τρπο μυστικ, πως να φυτ που κθε μρα το ποτζουμε με λγο νερ και αυτ μεγαλνει χωρς να γνωρζουμε πς. |
| Εν στον πνο σου συμβ κτι ττοιο, μην το εξετζης καθλου, πως επσης και καννα περιστατικ στην ζω σου (σαρκικς πλι φσεως), απ το οποο σε γλτωσε ο Θες με το να σε σκεπση και να σε γλυτση σαν το κλωσοπολι απ τα νχια του γερακιο, γιατ εναι επικνδυνο. πως ο εχθρς πολλς φορς πετει μια χειροβομβδα να σκοτση τον στρατιτη, και ο Θες τον προστατεει με το να μη γνη η κρηξη, και γλυτνει ο στρατιτης, και μετ απ καιρ κθεται ο ανητος και περιεργζεται την χειροβομβδα, και με το ξεσκλισμα που της κνει, σκει και του τινζει τα μυαλ στον αρα, το διο μπορε να πθη και νας νος, ταν ξεσκαλζη αμαρτματα σαρκικς φσεως. Γι’ αυτ, ταν τυλιγμαστε μσα στο βρμικο τουλομι, εναι μεγαλτερη ασφλεια. Πνευματικ μελτη Να διαβζης, σο μπορες βους Αγων, που τονζουν την Μετνοια, για να βοηθηθς. Βιβλα δογματικ μην πισης, διτι δεν εναι για τους αρχαρους. Αλλ και αργτερα ακμη, εν εσαι αγρμματος, πλι μην τα διαβζης, διτι, πως απ την Φιλοκαλα πφτει στην πλνη νας αγρμματος, που την καταλαβανει αλλις, το διο και τα δογματικ βιβλα μπορε να τον οδηγσουν σε λλη πλνη. Απ μεν της Φιλοκαλας την πλνη θα χη και μια ταγκαλστικη ηρεμα της ψευδαισθσεως τι εναι λγο παρακτω (απ … ταπενωση) απ τον γιο Γρηγριο τον Σινατη· απ δε την ερμηνεα του δγματος, την αγρμματη, εν θα εναι θηρο γριο και με πεσμα φοβερ, θα νομζη τι εναι ο γιος Μρκος ο Ευγενικς. Φυσικ, και η μελτη η ανλογη εναι και αυτ θμα του Γροντος, αλλ απλς θα πω και σ’ αυτ τον λογισμ μου. Κατ’ αρχς να κεφλαιο απ το Ευαγγλιο εναι απαρατητο και για τον αγιασμ μας, γιατ διχνει λα τα κακ. Επσης Πατερικ βιβλα, για να μπορσης να καταλβης το Ευαγγλιο, διτι λα τα Πατερικ εναι ρυκια, τα οποα πηγζουν απ το Ευαγγλιο. ταν λοιπν ακολουθομε τα ρυκια, βρσκουμε την πηγ και δεν πλανιμαστε σαν τους Προτεστντες στα λαγκδια. Τα Συναξρια πολ βοηθον, διτι βρσκει κανες σ’ αυτ ,τι εδους βιταμνες χει ανγκη η ψυχ του· καλ εναι και το Συναξρι της ημρας. Επσης ο γιος Ιωννης της Κλμακος εναι απαρατητος για κθε Μοναχ (το πρωττυπο), καθς ο Ευεργετικς ( το Γεροντικ), το Λαυσακ, το Λειμωνριο, ο γιος Εφραμ, ο Αρατος Πλεμος, η Φιλοκαλα (εν εσαι μορφωμνος), εκτς απ τον 4 ο τμο «Περ νοερς Προσευχς», διτι εκε χρειζεται να χης και βωμα, για να την καταλβης, και δεν σου επαρκε η μρφωση σου μνον (εκτς απ τον μπειρο οδηγ, που εναι πολ απαρατητος). Διτι φβος εναι, πως ανφερα, να μπλξη κανες τα δικ του φτην δκρυα με τα πολτιμα των Αγων Πατρων και να πλανεθ, και για να λγο παραπνω επικνδυνο εναι για συναισθηματικος χαρακτρες. |
|
|
