| Η εσοδς του στην Ιεραρχα της Σερβικς Εκκλησας γνεται το τος 1985 ταν εκλγεται επσκοπος Μπαντου με δρα το Βρσατς. Το 1991 αναλαμβνει την Μητρπολη Μαυροβουνου. Εκε ανακανισε και ανοικοδμησε πολλς εκκλησες και μονς. Ενπνευσε πλθος νων ανθρπων να εισλθουν στην ιερωσνη και τσι αυξθηκε θεαματικ ο αριθμς των κληρικν της επαρχας του. χοντας πντοτε ακαδημακ δομ σκψης, ενδιαφρθηκε προσωπικ και για την εκδοτικ δραστηριτητα της μητροπλες του. Απ το πρτο τος, με προσωπικ του φροντδα, εκδδονται δεκδες βιβλα και εκκλησιαστικ περιοδικ με την ονομασα “Svetigora” (γιον ρος). Σημαντικ βμα υπρξε και η δρυση και ραδιοφωνικο σταθμο, το τος 1998, με την δια ονομασα. Σταθμς στην ιστορα της επαρχας του υπρξε το τος 1993 ταν για πρτη φορ στην ιστορα του Μαυροβουνου επισκπτονται τη Μητρπολη ο Οικουμενικς Πατριρχης και ο Πατριρχης Ρωσας. Η εμπιστοσνη της Σερβικς Εκκλησας στο πρσωπ του φνηκε ταν απ το καλοκαρι του 2007 ως και τον Ιανουριο του 2010 ο Σεβασμιτατος Αμφιλχιος Ρντοβιτς ορζεται ως τοποτηρητς του χηρεοντος Πατριαρχικο Θρνου της Σερβας, μετ την εκδημα του Πατριρχη Παλου. Ο μακαριστς πλον Μαυροβουνου και Παραθαλασσας Αμφιλχιος αφνει πσω του να ογκδες συγγραφικ ργο. Περισστερες απ τριντα (30) μονογραφες η επανκδοση των οποων εχε αρχσει πριν απ την εκδημα του. Ικαν αριθμ μεταφρσεων Πατερικν ργων στη Σερβικ. Ενδεικτικ αναφρονται οι κατηχσεις του Κυρλλου Ιεροσολμων, το Γεροντικ – Αποφθγματα των Πατρων της Ερμου, Ομιλες του αγου Γρηγορου του Παλαμ, ργα του Ιερο Χρυσοστμου και τα Δευτεροκανονικ βιβλα της Παλαις Διαθκης. Εκπροσπησε τη Σερβικ Ορθδοξη Εκκλησα σε πρα πολλ διεθν Συνδρια. Δεν θα ταν υπερβολ να τον χαρακτηρσουμε ως αν τη χριστιανικ οικουμνη ναν απ τους περισστερο αναγνωρισμνους Θεολγους. Στον χαρακτρα του υπρξε πντοτε συνετς, πρσγειος, προσηνς, ειρηνικς και αγαπητς. Ανπτυξε σημαντικος πνευματικος δεσμος και φιλες με λληνες κληρικος, ιδιατερα με το γιον ρος και λλες Ιερς Μονς στην Ελλδα, την οποα αγαποσε ως δετερη πατρδα του. |
| Μετ τον θνατο του γροντα νιθουμε τη φυσικ του παρουσα Ο γροντας Γρηγριος ταν, θα λεγα, ζωνταν ενσρκωση της μορφς παλαιν οσων πατρων, πως διαβζουμε για αυτος στα γεροντικ. Και στο μοναστρι του επσης φρντιζε στε οι μοναχο να ζουν πως οι μοναχο των πρτων μονν της Αιγπτου, πως οι πρτοι αγιορετες μοναχο. Το πνεμα του παλαιο ασκητισμο το κληρονμησε απ τους πνευματικος του δασκλους: τους γνωστος λληνες γροντες, το γροντα Φιλθεο (Ζερβκο) και το γροντα Αμφιλχιο (Μακρ). Ο σιος Αμφιλχιος χει πρσφατα αγιοκαταταχτε, και αυτ εναι Πρνοια του Θεο. Ο Γροντας Γρηγριος ανησυχοσε πολ που εχε γνει η αγιοκατταξη πολλν αγιορειτν οσων: του γροντα Πασου, του γροντα Πορφυρου Καυσοκαλυβτη, και λλων πατρων. μως, η αγιοκατταξη του γροντα Αμφιλοχου, παρλο που ο λας τον τιμοσε πολ, δεν εχε γνει ακμα. Δο μνες πριν, ο σιος Αμφιλχιος της Πτμου, ο αγαπημνος γροντας του γροντ μας, συμπεριλφθηκε στο τγμα των αγων (το παρν κεμενο εχε πρωτοδημοσιευτε στις 31.10.18, εννι μρες μετ την κομηση του γροντα Γρηγορου – σημ.μεταφρ.). Νομζω πως, μετ απ αυτ, ο γροντς μας μποροσε συχα να ξεκινσει το ταξδι του προς τον πνευματικ του, για να κατοικσουν μαζ στην Ουρνια Βασιλεα. πως και οι πνευματικο του δσκαλοι, και ο πατρ Γρηγριος ταν, πρτα απ λα, αυστηρς και αμελικτος με τον εαυτ του και με τερστια αγπη προσφερταν στους διπλανος, προσπαθοσε αυτος που εναι δπλα του να τους μθει την πραγματικ αγπη προς τον Θε και προς τον πλησον. Ακμα και μετ τον θνατ του συνεχζει να αγαπει τους ανθρπους. νας ιερας μου γραψε πρσφατα τι κθε μρα τελε την Θεα Λειτουργα και μνημονεει τον πατρα Γρηγριο. Και μου λει: «Τον νιθω πραγματικ γρω μου. Καμι φορ, γυρνς το κεφλι σου απτομα και βλπεις το πρσωπ του. Δεν χεις την ασθηση τι δεν εναι εδ πλον, τι χει φγει…». Ο παππολης με ρωτοσε πως να το αντιμετωπσει; Απντησα τι και για μνα, μετ τον θνατο του γροντα, η παρουσα του εναι ντονα αισθητ. |
| Το πνεμα της Συνδου κατ τον γιο Πασιο Του Αιμλιου Πολυγνη Ανγνωσα σμερα το κεμενο του Μητροπολτη Ναυπκτου κ. Ιεροθου, ο οποος χρησιμοποιε λγους του Αγου Πασου σχετικ με την αντιμετπιση των εκκλησιαστικν θεμτων. Θα ταν πολ κουραστικ να δημοσιεσουμε πολλς απψεις του Αγου Πασου, Αγου Πορφυρου κτλ, στε να δομε λη την πλευρ του θματος και χι κψε - ρψε. Ο Σεβασμιτατος, δημοσιεσε λγους του Αγου απ το βιβλο " (Γροντος Πασου γιορετου Λγοι, Μ πνο κα γπη γι τν σγχρονο νθρωπο, κδ. ερν συχαστριον «Εαγγελιστς ωννης Θεολγος», Σουρωτ Θεσσαλονκης, τμος Α, σελ. 322-324). Πιστεω τι Σεβασμιτατος θα διβασε και τα αμσως επμενα κεφλαια (σελ. 324 - 330) με υπτιτλο " Αξιματα και ανθρπινη δξα " και " Η διοκηση στην Εκκλησα " . Δεν θα σχολισω το κεμενο του Σεβασμιωττου, αν παρουσιζει με την δικ του οπτικ πλευρ τα γεγοντα τι προσπαθε να πει μσα απ αυτ το κεμενο. Ο γιος Πασιος στην αμσως επμενη σελδα που αναφρεται ο Σεβασμιτατος, μεταξ λλων υπογρμμιζει: " Σε τι θα με ωφελοσε αν μποροσα να γνω απ μοναχς ιερομναχος, δεσπτης, πατριρχης; Θα με βοηθοσαν τα αξιματα να σωθ θα ταν μεγλο βρος σε ναν αδνατο Πασιο και θα με γκρμιζαν στην κλαση; " . Επσης, σμφωνα με τον γιο Πασιο, χουμε πλθος Αγων Πατρων που απφευγαν τις ευθνες, ηγουμενες, ιερωσνη και αρχιερωσνη. " Οι γιοι Πατρες, παλι φευγαν στην ρημο πρτα και ερημνονταν απ τα πθη τους με τον αγνα τους. Χωρς σχδια και προγρμματα δικ τους αφνονταν στα χρια του Θεο και απφευγαν τα αξιματα και την εξουσα " - τονζει χαρακτηριστικ ο γιος Πασιος. Τι μας λγει στη συνχεια (σελ. 329) ο γιος Πασιος, περ της λειτουργας της Συνδου; Το μνο σγουρ εναι τι δεν μιλ για Πρωτεο Διοικσεως! " Η Ορθδοξη Εκκλησα πντα λειτουργοσε με Συνδους. Το Ορθδοξο πνεμα εναι να λειτουργε η Σνοδος στην Εκκλησα και η Γεροντικ Σναξη στα Μοναστρια. Ο Αρχιεπσκοπος και η Σνοδος να αποφασζουν μαζ, ο Ηγομενος η Ηγουμνη και το Ηγουμενοσυμβολιο να αποφασζουν μαζ. Ο Αρχιεπσκοπος εναι πρτος μεταξ σων. Και ο Πατριρχης δεν εναι Ππας, χει τον διο βαθμ με τους υπλοιπους Ιερρχες. Εν ο Ππας χει λλο βαθμ - κθεται ψηλ και του φιλον το πδι! Ο Πατριρχης κθεται μαζ με τους λλους Ιερρχες και συντονζει " - αναφρει ο γιος Πασιος ο Αγιορετης. |
| τσι ρχεται η Χρη του Θεο... (σ. 43-44). λοι οι χιλιδες νθρωποι που συνρρεαν στο κελ του ταν στο μεγαλτερο ποσοστ τους λακο οι οποοι θελαν να μοιραστον μαζ του τα οικογενειακ ζητματα που τους απασχολοσαν. Συζυγα, τεκνοποια, ανατροφ παιδιν, οικονομικ και επαγγελματικ προβλματα, αρρστιες, θνατοι. Και λος αυτς ο κσμος επ της ουσας δεν ζητοσε παρ να θαμα απ τον σιο. Ποιο ταν αυτ το θαμα; Η αγπη. Και την βρισκε την αγπη και την συμπνια, γιατ ο σιος ταν ο γιος των οικογενειν. ταν εκπληκτικ τι γνριζε το παραμικρ που εχε σχση με τον οικογενειακ βο και τη λειτουργα της οικογνειας ντας ο διος για δεκαετες απομακρυσμνος απ τα ζητματα του κσμου. πως στις ομιλες του ιερο Χρυσοστμου συναντομε ιδιατερες λεπτομρειες του οικογενειακο βου, τις οποες λογικ ως μοναχς δεν ταν δυνατν να γνωρζει ο γιος παρ μνο με το θεο φωτισμ, μοια και ο σιος Πασιος γνριζε λεπτομρειες για τις οικογνειες απ το πς λειτουργε το πλυντριο, παρτι ο διος δεν το εχε δει ποτ του, μχρι με το τι ασχολονται τα σγχρονα παιδι, ποια εναι τα ενδιαφροντ τους και οι ασχολες τους. ταν συζητοσε κανες μαζ του οικογενειακ ζητματα, εχε την ασθηση τι ο σιος ταν μλος της οικογνειας που γνριζε τα πργματα με λεπτομρεια απ μσα, χι εξωτερικς παρατηρητς. Πς μως γινε και ο σιος, αντ να εναι μνο νας σιος με κυρως μοναστικς παρακαταθκες, πως παλαι οι ασκητς της ερμου που η ασκητικ εμπειρατους καταγρφεται στα γεροντικ και σε βιβλα ασκητικς, εχε να πει και να πρξει τσα πολλ και για τον οικογενειακ βο; Αυτ δεν ταν ββαια επιλογ του οσου αλλ θεα οικονομα. Σε μια εποχ που ο ιερς και θεοπαρδοτος θεσμς της οικογενεας κλυδωνζεται διεθνς, ευδκησε ο καλς Θες νας ασκητς να γνει κρυκας της χριστιανικς οικογενεας. Εναι πολ σημαντικ το γεγονς τι ο σιος ως ασκητς γαλουχθηκε και ανδρθηκε πνευματικ μσα στο ασκητριο το οποο τιμται στη μνμη ενς εγγμου ζεγους της εκκλησας μας. |
| Παλιτερα σεβταν κανες κτι, γιατ ταν του παππο του, και το φλαγε σαν κειμλιο. Εχα γνωρσει ναν πολ καλ δικηγρο. Το σπτι του ταν απλ και ξεκοραζε χι μνον αυτν αλλ και τους επισκπτες. Μου λεγε κποτε: «Πριν απ λγα χρνια, Πτερ, με κοριδευαν οι γνωστο μου για τα παλι πιπλα που χω. Τρα ρχονται και τα θαυμζουν για αντκες. Εν εγ τα χρησιμοποι και τα χαρομαι, γιατ μου θυμζουν τον πατρα μου, την μνα μου, τους παπποδες, και συγκινομαι, εκενοι μαζεουν διφορα παλι, κνουν σαλνια σαν παλιατζδικα, για να ξεχνιονται με αυτ και να ξεχνον κπως το κοσμικ τους γχος». Παλι να τσο δ φλουρκι το κρατοσε κανες σαν μεγλη περιουσα απ την μνα του, απ τον παππο του. Σμερα, αν χη κποιος απ τον παππο του μα λρα Γεωργου λ.χ., και χη εκατ δραχμς διαφορ με την λρα Βικτωρας, θα την δση να την αλλξη. Δεν εκτιμ, δεν υπολογζει οτε μνα οτε πατρα. Μπανει αυτ το ευρωπακ πνεμα και σιγ-σιγ μας παρνει λους σβρνα. Θυμμαι, ταν πρωτοπγα στο γιον ρος, σε μα συνοδα Γροντας ταν να γεροντκι που εχε πολλ ευλβεια. Κρατοσε «πππον προς πππον»απ ευλβεια χι μνον τα καλυμμαχια απ τους «παπποδες»του, τους προκατχους του, αλλ και τα καλοπια με τα οποα φτιχνουν τα καλυμμαχια. Εχε και βιβλα παλι και διφορα χειργραφα και τα φλαγε τυλιγμνα μορφα στην βιβλιοθκη, που την εχε κλεισμνη καλ, για να μη σκονζωνται. Εκενα τα βιβλα δεν τα χρησιμοποιοσε· τα κρατοσε κλεισμνα. «Εγ δεν εμαι ξιος να διαβσω ττοια βιβλα, λεγε. Θα διαβσω αυτ τα απλ, το Γεροντικ, την Κλμακα». ρθε μετ νας νος μοναχς –τελικ δεν μεινε στο ρος – και του λει: «Τ μαζεεις εδ σαβορα;»Πρε τα καλοπια να τα πετξη, να τα κψη. κλαιγε το καημνο το γεροντκι: «Αυτ εναι απ τον παππο μου, λεγε τ σε πειρζει; χουμε τσα δωμτια· ασ’ τα σε μα ακρολα». Απ την ευλβεια που εχε, κρατοσε χι μνον τα βιβλα, τα κειμλια, τα καλυμμαχια, αλλ ακμη και εκενα τα καλοπια! ταν υπρχη σεβασμς στα μικρ, υπρχει πολς σεβασμς και στα μεγλα. ταν δεν υπρχη σεβασμς στα μικρ, οτε και στα μεγλα υπρχη. τσι διατηροσαν την παρδοση οι Πατρες. Να κρατομε στον Μοναχισμ τα δοκιμασμνα |
| Αλλ μλλον σ’ αυτ τον καιρ ριζνουν τα πθη και γνονται πιο δυνατο οι πειρασμο και πολλαπλασιζεται η μικροψυχα, η αχαριστα και η ακηδα, απ τη μεγλη γνοια. Γιατ λλοι εναι οι πειρασμο των υιν για παιδαγγηση και για μθηση κποιου μαθματος, και λλοι οι πειρασμο των εχθρν για την απλει τους. Πολ περισστερο ταν εξαπατται κανες απ την υπερηφνεια, γιατ ο Θες αντιτσσεται στους υπερφανους, εν στους ταπεινος δνει τη χρη Του(Παροιμ. 3,34· Ιακ. 4,6). Κθε θλψη που χει υπομον, εναι καλ και ωφλιμη. Εκενη που δεν χει υπομον, εναι αποστροφ του Θεο και ανφελη. Αν δεν γιατρψει κανες τον εαυτ του με την ταπεινοφροσνη, δεν χει λλο φρμακο· γιατ ο ταπεινς, ταν του ρθει θλψη, μμφεται και κατηγορε τον εαυτ του και χι λλον. Και απ’ αυτ, κνει υπομον και ζητ απ το Θε τη λση· και ταν ρθει η λση, χαρεται και υπομνει ευχαριστντας και αποκτ περα απ’ αυτ και τσι δχεται γνση. Και γνωρζοντας την αδυναμα και την γνοι του, ζητε με πνο το γιατρ. Και ζητντας, βρσκει τη θεραπεα, πως επε ο διος ο Χριστς(Ματθ.7,8). Και αφο βρει τη θεραπεα, ποθε· και ποθντας, ποθε περισστερο· και καθαρζοντας τον εαυτ του κατ το δυνατν, αγωνζεται να ετοιμσει τπο στον ποθομενο. Και Εκενος αφο βρε τπο, κατοικε εκε, πως λει το Γεροντικ. Και αφο κατοικσει, φυλει το σπτι Του και αρχζει να το λαμπρνει. Και καθς λαμπρνεται ο νθρωπος, γνωρζει· και γνωρζοντας, γνωρζεται, πως λει ο Δαμασκηνς. Αυτ λοιπν και σα προεπαμε και την τξη οφελει να φυλει ο καθνας. Και σα μπορε να φτσει, πρπει να τα εργζεται. Για σα μως δεν μπορε να φτσει, πρπει σιωπηλ να ευχαριστσει, πως λει ο γιος Ισακ, και να μη νομζει τι θα μπει σ’ αυτ με αναδεια. Γιατ λει ο διος, παρνοντας τα λγια απ τον Σειρχ: «ταν βρεις μλι, φγε μετρημνα, μπως κορεσθες και κνεις εμετ»(Παροιμ. 25,16). Και πως λει ο Θεολγος, η αχαλνωτη θεωρα σως ωθσει και στον γκρεμ. Αυτ εναι το να ζητ κανες τα υπρμετρα και να μη θλει να πε τι “ο Θες τα γνωρζει αυτ, μα εγ ποιος εμαι;”. |
| Αυτν, μερικο απ τους Πατρες την ονμασαν καρδιακ ησυχα• λλοι, προσοχ• λλοι, φλαξη της καρδις• λλοι, νψη και αντρρηση• λλοι, ρευνα των λογισμν και φλαξη του νου• λοι μως με αυτ καλλιργησαν τη γη της καρδις τους και με αυτ αξιθηκαν να τραφον με το θεο μννα. Γι’ αυτ λει ο Εκκλησιαστς: «Ευφρανου, νε, στη νετητ σου και περπτα στους δρμους της καρδις σου μωμος και διξε απ την καρδι σου τον παροργισμ. Αν το πνεμα αυτο που εξουσιζει ρθει καταπνω σου, μην αφσεις τον τπο σου»(Εκκλ. 11,9· 10,4)• λγοντας τπο εννοε την καρδι, πως λει και ο Κριος: «Απ την καρδι βγανουν πονηρο διαλογισμο»(Ματθ. 15,19). Λει ακμη: «Μη σκορπζετε το νου σας εδ κι εκε»(Λουκ. 12,29), και:«Τ στεν εναι η πλη και δσκολη η οδς που οδηγε στη ζω!»(Ματθ. 7,14), και πλι: «Μακριοι οι πτωχο τω πνεματι»(Ματθ. 5,3), εκενοι δηλαδ που δεν απκτησαν μσα τους καμα ννοια τοτου του κσμου. Λει και ο Απστολος Πτρος: «Να εστε νηφλιοι και γρυπνοι• ο αντπαλος σας διβολος περιφρεται σαν το λιοντρι που ουρλιζει ζητντας ποιον να καταπιε κλπ.»(Α Πετρ. 5, 8). Και ο Παλος αναφρεται ολοφνερα στη φλαξη της καρδις ταν γρφει προς τους Εφεσους: «Η πλη μας δεν εναι εναντον ντων απ αμα και σρκα»(Εφ. 6,12). Και ο θεοι Πατρες μας γραψαν πολλ για τη φυλακ της καρδις, κι ποιος θλει ας διαβσει τα συγγρμματ τους να δει σα δηλαδ γραψε ο ασκητς Μρκος και σα λει ο Ιωννης της Κλμακας και ο Ησχιος και ο Φιλθεος Σινατης και ο Ησαας και ο Βαρσανοφιος και το βιβλο «Παρδεισος Πατρων» (Γεροντικ). Και τι λω πολλ; Κανες δεν μπρεσε, αν δε φλαξε το νου του, να φτσει στην καθαρτητα της καρδις, για να γνει ξιος να δει το Θε(Ματθ. 5,8). Γιατ χωρς την προσοχ κανες δεν μπορε να γνει «πτωχς τω πνεματι», μτε μπορε να πενθσει να πεινσει και να διψσει τη δικαιοσνη, και χωρς νψη κανες δεν μπορε να εναι αληθιν ελεμων καθαρς στην καρδι ειρηνοποις διωγμνος για χρη της δικαιοσνης(Ματθ. 5, 3–10)• και για να πω γενικ, με καννα τρπο δεν μπορε κανες ν’ αποκτσει λες τις θεπνευστες αρετς, παρ με τη νψη. |
| χι τι δεν γραφα σμφωνα με τους Πατρες. Αυτ με τη χρη του Χριστο το φλαξα στα γραπτ μου· αλλ τι γραψα για πργματα, για τα οποα δεν μουν ξιος και, παρμοια με τον Οζ(Β Βασ. 6, 6–7), επιχερησα με το λγο να κρατσω το χημα της αλθειας που κινδνευε να ανατραπε. Ββαια, η τιμωρα που εγ δχθηκα απ το Θε δεν ταν σε βαθμ οργς, αλλ παιδαγωγας με μτρο. Γι’ αυτ και δεν παραχωρθηκε να υπερισχσουν εναντον μου οι επιτιθμενοι. Αλλ κι αυτ μλλον οφελεται στην αναξιτητ μου. Δεν μουν φανεται ξιος οτε ικανς να πθω τποτε για χρη της αλθειας και να γνω με χαρ συγκοινωνς των παθημτων των Αγων. Μπως και ο Χρυσστομος, που απ αυτν ακμη τη ζω ταν ενωμνος με την Εκκλησα των πρωτοτκων στους ουρανος και που γραφε λγους για την ευσβεια με εγκυρτητα, σαφνεια και γλυκτητα σο κανες, μπως λοιπν κι αυτς ο τσο μγας δεν αποκπηκε απ την Εκκλησα και δεν καταδικστηκε σε εξορα, γιατ δθεν γραφε και φρονοσε την αρεση του Ωριγνη; Και ο Πτρος, ο κορυφαος του κορυφαου χορο των μαθητν του Κυρου, λει τι οι ττε αμαθες διαστρβλωναν τα δυσνητα σημεα των επιστολν του μεγλου Παλου, με αποτλεσμα να οδηγονται στην απλεια(Β Πτρ. 3, 16). Εγ δε, για τη μικρ ενχληση που μου προξνησαν οι αντπαλοι, αν και καταδικστηκαν συνοδικς, εχα σκοπ να πψω τελεως να γρφω, αν εσ τρα, αγα Γερντισσα, δεν το ζητοσες ακοραστα με παρακλητικ γρμματα και μηνματα, ως του με πεισες να καταπιαστ πλι με συμβουλευτικος λγους. Αν και εσ δεν χεις μεγλη ανγκη απ συμβουλς, γιατ χεις, με τη χρη του Χριστο, μαζ με τη γεροντικ ηλικα και το σεβασμ της συνσεως, κι χεις διαβσει το νμο των ιερν εντολν με πολυετ εφαρμογ, μοιρζοντας κατλληλα τη ζω σου στην υπακο και στην ησυχα. Με αυτ λεανες την πλκα της ψυχς σου και την κανες κατλληλη να χαραχθον πνω της τα θεκ γρμματα και να μη σβσουν. Αλλ ττοια εναι η ψυχ που κυριετηκε ολοκληρωτικ απ τον πθο της πνευματικς διδασκαλας· δεν την χορτανει ποτ. |
| Δεν με εγκατλειψαν. Με καταλαβανανε. Η Ρμμα Αλεξεβνα, η Βαλεντνα Ιβνοβνα – υποστηρζουν ολψυχα τον να! Νοιζονται με τον δικ τους τρπο. ταν συναντηθκαμε για πρτη φορ, μου επαν: " Πτερ Σργκιι, πρπει να πτε να κνετε ρανο για την εκκλησα. Παρακολουθοσαμε να ορθδοξο τηλεοπτικ κανλι και λεγε τι αν οι κτοικοι εκφρσουν ττοια επιθυμα, ο ιερας πρπει να τους χτσει να " . Ξαφνιστηκα λγο και τους επα: " Ξρετε τι κνω, το κνω μλλον χι με τον τρπο που θα θλατε. νας ιερας δεν μπορε να τα παρατσει λα και να κνει ρανο. Ας χτσουμε το να μαζ! " Το κατλαβαν και ρχισαν να συμμετχουν. Οι γιαγιδες μας – οι περισστερες απ τις οποες χουν περσει την ηλικα των 70 ετν της ζως τους ρχισαν να πηγανουν σε επιχειρσεις, ζητντας βοθεια. Πραγματοποιον μηνιαο ρανο στο χωρι – και σας λω τι εναι νας χαρος σκοπς. Δεν θλουν λοι να κνουν δωρες στην εκκλησα, κποιοι αρνονται και μλιστα με σκληρ τρπο. Αυτο χρειζονται τουλχιστον χρματα για τα κερι, λδι για το καντλι – για να χουν κτι να ανψουν ταν ρχεται νας ιερας για να τελσει μια δηση. Και ταν μαζεουν χρματα για μικρς και μικρς τρχουσες ανγκες, εναι επσης να κατρθωμα. – Οι νθρωποι αισθνονται τι χρειζονται το να, τι εναι δικς τους, τι εναι αμα τους! – Αυτο δη με ρωτον: Πτε θα λειτουργσουμε στο να; Και οι διοι προσπαθον, ανησυχον για την οικοδμηση του πρναου και οτω καθεξς. Χρειζεται ο νας σε αυτος τους ανθρπους; – Φυσικ και χρειζεται! Μερικς φορς λνε τι οι ναο χτζονται ο νας κοντ στον λλο: σε να χωρι, σε να λλο, αν και οι νθρωποι θα μποροσαν να ρθουν στη λειτουργα στο κντρο της περιοχς. Αλλ, για παρδειγμα, δεν χουν λοι στο Κμενιι Μπροντ ττοια δυναττητα. Κποιος μπορε σωματικ να εναι σε θση να ρθει, αλλ δεν θα ρθει, επειδ εναι απασχολημνος με την καθημεριν του ρουτνα: με το σπτι, με τον κπο του. Και νας λλος νθρωπος που θλει πραγματικ να ρθει, απλ δεν μπορε φτσει εκε, επειδ η γεροντικ αδυναμα δεν θα του το επιτρψει. |
| Η καρδι μας εναι η ακρπολη, στην οποα κατοικον η χρη του βαπτσματος και η αμαρτα. Για να κατακτσουμε αυτ το κστρο, πρπει, πως στον πλεμο, να αρχσουμε σωστ την πολιορκα: πρτα με φβο Θεο να απχουμε απ τραχες σωματικς αμαρτες, στη συνχεια να απχουμε απ τις νοητικς. ποιος νομζει τι με τη δναμη της θλησης, χωρς αρκετ προετοιμασα, μπορε να ενσει βρμικο, απ διφορες εντυπσεις και φαντασισεις, νου με παθητικ καρδι, αυτς ξεγελιται απ το δαμονα. Στο Γεροντικ υπρχει μια ιστορα που νας ηλικιωμνος μοναχς, που πγε απ την ρημο στην πλη, εδε ναν νεαρ μοναχ να βγανει απ τα δημσια λουτρ. Ο γροντας τον οδγησε στην κρη και ρχισε να τον νουθετε τι μια τσο ασστολη ελευθερα μπορε να τελεισει με βαρι πτση. Ο νεαρς μοναχς απντησε με θρσος: «Για σους απκτησαν αγντητα καρδις, λα εναι καθαρ». Ο γροντας αναστναξε και παραμλησε: «Εγ για πρα πολλ χρνια βρσκομαι στην ρημο και δεν μπρεσα να αποκτσω αγντητα καρδις. Και ο νεαρς αυτς, που περιφρεται στα λουτρ και τις αγορς, νομζει τι φτασε σε απθεια». Μετ απ να διστημα, ο φβος του γροντα επαληθετηκε: ο νεαρς μοναχς πιστηκε για μοιχεα με τη γυνακα του δημρχου και υπστη σοβαρ τιμωρα, και εξαιτας του στιγματστηκαν οι ερημτες. Μερικο χριστιανο, ταν αφνονται σε μη σφρονες διασκεδσεις, βεβαινουν τι δε νιθουν κανναν πθος. Ττοιες διαβεβαισεις εναι ψμα αυταπτη Μερικο χριστιανο, ταν αφνονται σε μη σφρονες διασκεδσεις, βεβαινουν τι δε νιθουν κανναν πθος. Ττοιες διαβεβαισεις εναι ψμα αυταπτη. Ο σιος Ιωννης της Κλμακος γρφει τι μερικς φορς ο διβολος αποχωρε για να διστημα απ τον νθρωπο, στε αυτς να χσει τον λεγχο, νομζοντας τι χει δη νικσει την αμαρτα. τσι η αλεπο κνει τη νεκρ, στε το πουλ να καθσει στο κεφλι της, νομζοντας τι εναι πτμα που μπορε να το τσιμπσει, και μετ, ξαφνικ, πετιται και αρπζει το θραμ της. Λγαμε τι το περιεχμενο και η μορφ εναι στεν συνδεδεμνα μεταξ τους: η αλλαγ του περιεχομνου αλλζει τη μορφ, και η αλλαγ της μορφς αλλζει το περιεχμενο. |
|
|
