| 689 Более подробная информация о Российском Экзархате данной юрисдикции содержится в разделе «V.3.1.6. История диалога Российской катакомбной церкви и „матфеевско-григорианского“ синода церкви ИПХ Греции». 690 Κρυκος (Κοντογιννης), Μητροπολτης Μεσυγαας κα Λαυρεωτικς. π τν ργασιν κα ποφασεν τς Α´ τακτικς Συνδου τς εραρχας 5/18.2.2003//ρθδοξος Πνο. 2003. 134. Σ. 74–82; Κρυκος (Κυντογιννης), Μητροπολτης Μεσογαας κα Λαυρεωτικς. Πρς ναν ψευδοσνοδον//ρθδοξος Πνο. 2005. 157. Σ. 57–59. λευθριος Γκουτζδης. πντησις ες μαν «εσγησιν» το Σεβ. Μητροπολτου Πειραις κ. Νικολου//ρθδοξος Πνο. 2003. 134. Σ. 83–93. 691 Более подробная информация о Российском Экзархате данной юрисдикции содержится в разделе «V.3.1.7 „Истинно-православная церковь России“ (бывший Российский Экзархат „кирико-матфеевского“ синода церкви ИПХ Греции)». 692 Κρνκος (Κοντογιννης), Μητροπολτης Μεσογαας κα Λαυρεωτικς. π τν ργασιν κα ποφασεν τς Α´ τακτικς Συνδου τς εραρχας 5/18.2.2003... Σ. 74–82; Κρνκος (Κοντογιννης), Μητροπολτης Μεσογαας κα Λαυρεωτικς. Πρς ναν ψευδοσνοδον... Σ. 57–59; λευθριος Γκουτζδης. πντησις ες μαν «εσγησιν» το Σεβ. Μητροπολτου Πειραις κ. Νικολου. Σ. 83–93; λευθριος Γκουτζδης. ν πιστεωμεν ες τν Χριστν κα τν κκλησαν το λα πιλονται ες μαν κανονικν κα ρθοδξον Σνοδον//ρθδοξος Πνο. 2004. 149. Σ. 219, 244; ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΗΡΥΚΟΣ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Γ.Ο.Χ.//ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ [Электронный ресурс]. 2006. Режим доступа: http://www.churchgoc.org/epkitykos/index.html. Дата доступа: 12.11.2006.; Η ΘΕΣΙΣ ΤΗΣ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙOHΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ//ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ [Электронный ресурс]. 2006. Режим доступа: http://www. churchgoc.org/ерkirykos/fesispaleo_ecum.html. Дата доступа: 12.11.2006. 693 Митрополит Кирик (Кокдояннис) родился в 1950 году. В 1973 году окончил факультет теологии Фессалоникийского университета, после чего поступил на философский факультет того же университета, который окончил в 1978 году. В 1982 году в «матфеевской» юрисдикции рукоположен во диакона и пресвитера с назначением на должность генерального секретаря «матфеевского» синода церкви ИПХ Греции. В 1997 году принял архиерейское посвящение. |
| Για την επαναφορ στην κοινωνα καταδικασμνου σε ξνη Τοπικ Εκκλησα αναφρεται ο ΚΗ Κανν της εν Καρθαγν Συνδου: «Δι, ε κα περ ατν κκλητον παρχειν νομσωσι, μ κκαλσωνται ες τ πραν τς θαλσσης δικαστρια, λλ πρς τος πρωτεοντας τν δων παρχιν, ς κα περ τν πισκπων πολλκις ρισται. Ο δ πρς περαματικ δικαστρια διεκκαλομενοι, παρ οδενς… δεχθσιν κοινωναν». Για το διο θμα γνεται αναφορ στην επιστολ αυτς της Συνδου προς τον Ππα Ρμης Κελεστνον: «Μ ον ο ν τ δ παρχ π τς κοινωνας ναρτηθντες παρ τς σς γιωσνης, σπουδαως, κα καθς μ χρ, φανσιν ποκαθιστμενοι τ κοινων… τιναδποτε πργματα ναφυσι, τατα ν τος δοις φελειν περατοσθαι τποις». Ο σιος Νικδημος ο Αγιορετης στο «Πηδλι» του, το οποο αποτελε κορυφαα πηγ του εκκλησιαστικο-κανονικο δικαου της Εκκλησας της Κωνσταντινουπλεως, ερμηνεει το Θ Καννα της Δ Οικουμενικς Συνδου απορρπτοντας την σνθετη ερμηνεα περ του δικαιματος της Κωνσταντινουπλεως στην εξταση εκκλτου απ λλες Εκκλησες: «τι μν γρ Κωνσταντινουπλεως οκ χει ξουσαν νεργεν ες τς Διοικσεις κα νορας τν λλων Πατριαρχν, οτε ες ατν δθη π τν Καννα τοτον κκλητος ν τ καθλου κκλησ…» Απαριθμντας ολκληρη σειρ επιχειρημτων υπρ αυτς της ερμηνεας, παραπμποντας στην διεργασα των αποφσεων των Οικουμενικν Συνδων, ο σιος συμπραινε: «δη δ πειδ Σνοδος κα ξαρχος τς διοικσεως δν νεργε, Κωνσταντινουπλες στι Κριτς πρτος κα μνος κα σχατος τν ποκειμνων ατ Μητροπολιτν, ο μν δ κα τν ποκειμνων τος λοιπος Πατριρχαις. Μνη γρ Οκουμενικ Σνοδος εναι σχατος κα κοιντατος Κριτς πντων τν Πατριαρχν, ς επομεν, κα λλος οδες». Εκ του νωθεν προκπτει πως η Σνοδος της εν Κωνσταντινουπλει Εκκλησας δεν κατχει το κανονικ δικαωμα για την ακρωση δικαστικν αποφσεων εκδιδντων υπ της Σεπτς Ιεραρχας της Εκκλησας της Ρωσας. Οικειοποηση της αρμοδιτητας ακρωσης των δικαστικν και μη αποφσεων των υπολοπων Τοπικν Ορθοδξων Εκκλησιν – αποτελε μρος απ την νεοεμφανιζμενη ψευδ διδασκαλα, η οποα κηρσσεται σμερα απ την Εκκλησα της Κωνσταντινουπλεως καθς αποδδει στον Πατριρχη της τα δικαιματα του «πρτου νευ σων» (primus sine paribus) στην παγκσμια δικαιοδοσα. |
| В рукописях, в составе циклов, написанных тем или иным песнотворцем, также сохранились и др. каноны на эти дни. Прп. Феодор Студит составил трипеснцы на всю Страстную седмицу, в частности на Вел. понедельник (2-го гласа, ирмос: «Εν βυθ κατστρωθε» ( ), нач.: «Απαρχ γων μερν» (Начатки святых дней)), на Вел. вторник (1-го гласа, ирмос: «Ιδετε, δετε, τι γ εμι Θες δουλωθντα» ( ), нач.: «Πλιν πανγυριν τν ταθημτων» (Снова торжество гробниц)) и на Вел. среду (2-го плагального (6-го) гласа, ирмос: «Εν τ στε, τς πστες σου» ( ), нач.: «Τ πονηρν συνδριον» (Лукавый синедрион)). В рукописях X-XI вв. сохранились 3 полных канона Иосифа: на Вел. понедельник (4-го плагального (8-го) гласа, акростих: «Μγιστος ανος τ μεγστ δευτρ. Ιωσφ» (Величайшая хвала величайшему понедельнику. Иосиф), ирмос: «Αρματηλτην Θαρα» ( ), нач.: «Μετ τν παδων Ιησον μνσαντες» (С детьми поюще Иисуса)); на Вел. вторник (2-го гласа, акростих: «Σεπτς πφυκεν μνος ες σεπτν τρτην. Ιωσφ» (Священный произвести гимн на Священную Троицу. Иосиф), ирмос: «Εν βυθ κατστρωθε» ( ), нач.: «Συνελθντες δετε τ Χριστ» (Собравшись придем ко Христу)); на Вел. среду (2-го гласа, акростих: «Τν παμμγιστον ανσωμεν τετρδα» (Всевеличайшую да хвалим среду), ирмос: «Δετε, λαο» ( ), нач.: «Τ πονηρν ρτι συνχθη συνδριον» (Лукавый недавно собрался синедрион)) ( Карабинов. Постная Триодь. С. 152). В древнем груз. Иадгари выписаны трипеснцы на каждый из 3 дней (в Вел. понедельник 5-го гласа, нач.: «Бог явися во плоти»; в Вел. вторник 6-го гласа, нач.: «Воздадите, люди, славу Христу Богу нашему»; в Вел. среду 1-го гласа, нач.: «Крестом спасение наше устроить Ты благоволил»), относящиеся к более ранней стадии развития жанра канона и имеющие более архаичную форму, чем трипеснцы и каноны совр. Триоди, в частности, в них отсутствует четкое разделение на ирмосы и тропари. Кроме того, в рукописях встречается еще неск. десятков самогласных и подобных стихир на эти 3 дня, отсутствующие в совр. Триоди. ( Карабинов. Постная Триодь. С. 274-280). |
| Η θεα λειτουργα στα 1000 τη απ την κομησ του Ο γιος Βλσιος υπστη μαρτυρικ θνατο απ τους Αγαρηνος πειρατς, μαζ με τους πντε συμμοναστς του, δο ιερομονχους και τρεις μοναχος, καθς και με πολλος λλους χριστιανος κατοκους της παλις Κιφας – Σκλβαινας, απ τους οποους πολλο απχθησαν και πουλθηκαν ως σκλβοι απ τους πειρατς. Γι αυτ το γεγονς της σκλαβις, το παλι χωρι Κιφα ονομστηκε Σκλβαινα. Οι συλλειτουργο του Αγου ταν, ο αρχιμανδρτης Θεκλητος, ο ιερομναχος Συμεν, ο μοναχς Νικηφρος, ο μοναχς Χαρτων, ο μοναχς Παντελεμων και ο ιερομναχος Ιγντιος. λοι τους βρκαν φρικτ θνατο. Στις 11 Φεβρουαρου 2006, δηλαδ 1000 χρνια μετ, πραγματοποιθηκε Αρχιερατικ Θεα Λειτουργα στον Ιερ Να του Αγου Βλασου στα Σκλβαινα απ τον Σεβασμιτατο Μητροπολτη Αιτωλας και Ακαρνανας μακαριστ Κοσμ, ο οποος και μλησε σχετικ για τον γιο. Οι κτοικοι της περιοχς επαν τι, ο εργτης αυτς του Ευαγγελου, εναι ο πρτος Επσκοπος που λειτοργησε στα «ξεχασμνα» Σκλβαινα και ολοκλρωσε την Θεα Λειτουργα που δεν εχε τελεισει ο γιος Βλσιος την εποχ εκενη, γιατ τον σκτωσαν οι βρβαροι πειρατς την ρα της Θεας Λειτουργας. Η Μητρπολη Αιτωλας και Ακαρνανας, μετ την Αγιοποηση του Ιερομρτυρος Βλασου του εν Σκλαβανοις Ακαρνανας ασκσαντος, κθε χρνο πραγματοποιε διμερο λατρευτικν εκδηλσεων στις 6 και 7 Ιουλου. Η μνμη του Αγου τιμται μαζ με λους τους Αγους της Αιτωλοακαρνανας την κτη Κυριακ του Πσχα, Κυριακ του Τυφλο, κθε χρνο σε διαφορετικ ενορα της Μητροπλεως. Η επσημη αγιοκατταξ του αγου Η επσημη αγιοκατταξη του Αγου Βλασου γινε απ το Οικουμενικ Πατριαρχεο στις 31 Αυγοστου 2016. «ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ Συνλθεν, υπ την προεδρεαν της Α.Θ. Παναγιτητος, η Αγα και Ιερ Σνοδος εις τας τακτικς αυτς συνεδρας, απ της Δευτρας, 29ης, Αυγοστου, μχρι και της Τετρτης, 31ης Αυγοστου 2016. Κατ τας συνεδρας τατας, εξητσθησαν παντα τα εν τη ημερησα διατξει αναγεγραμμνα θματα, εφ ν και ελφθησαν αι προσκουσαι αποφσεις, ανεγρφη δ’ ες το Αγιολγιον της Ορθοδξου Εκκλησας ο Ιερομρτυς Βλσιος, ο μαρτυρσας εν Σκλαβανοις Βοντσης Ακαρνανας, της μνμης αυτο αγομνης τη 7η Ιουλου εκστου τους. |
| Τη δεκαετα 1920 οι ανακαινιστς συνβαλαν δραστρια στις συλλψεις των Ορθοδξων Επισκπων και κληρικν με τις κρυφο χαρκατρα αναφορς και τις αρπαγς των Ναν τους. Ο Κωνσταντιουπολεως Γρηγριος Ζ’ στριξε ανοικτ τους ανακαινιστς. Ο αντιπρσωπς του στη Μσχα Αρχιμανδρτης Βασλειος Δημπουλος παρστη στις ψευδο-συνδους ανακαινιστν, εν το 1924 ο διος Πατριρχης Γρηγριος προτρεψε τον γιο Τχωνα να παραιτηθε. Το διο τος 1924, οι ανακαινιστς δωσαν στη δημοσιτητα αποσπσματα των Πρακτικν των συνεδριν της Ιερς Συνδου του Πατριαρχεου Κωνσταντινουπλεως, τα οποα εχαν λβει απ τον Αρχιμανδρτη Βασλειο Δημπουλο. Σμφωνα με απσπασμα της 6ης Μαου 1924, ο Πατριρχης Γρηγοριος Ζ’ «κατπιν προσκλσεως π μρους τν κκλησιασικν κκλων το Ρωσσικο πληθυσμο» ανλαβε την προταθεσαν σε αυτν «πθεσιν καταλλαγς τν πισυμβασν σχτως ν κεν δελφ κκλησ ταραχν κα διαφωνιν, ρσας εδικν πι τοτ πατριαρχικν πιτροπν». Οι «εκκλησιαστικο κκλοι του Ρωσικο πληθυσμο» στους οποους κνουν μνεα τα Πρακτικ, ουδλως εκπροσωποσαν την μαρτυρικ Ρωσικ Εκκλησα, η οποα ττε υπστη απηνες διξεις απ τις θεες αρχς, αλλ τις σχισματικς παραφυδες, οι οποες συνεργσθηκαν με αυτς τις αρχς και στριξαν δυναμικ την οργανωμνη απ τις τελευταες καταδωξη του Αγου Πατριρχη Τχωνα. Τους λγους, στους οποους οφειλταν η υποστριξη της Εκκλησας Κωνσταντινουπλεως προς το σχσμα των ανακαινιστν, η οποα τχθηκε στο πλευρ του κομμουνιστικο καθεσττος, με ειλικρενια αναφρει ο διος Αρχιμανδρτης Βασλειος Δημπουλος στο ατημ του εξ ονματος «παντς το προλεταριτου Κωνσταντινουπλεως», το οποο υπβαλε προς να υψηλβαθμο αξιωματοχο, εκπρσωπο θεων αρχν: «περισχσασα τν χθρν ατς, περνικσασα πντα τ μπδια, σχυροποιηθεσα Σοβιετικ Ρωσσα δναται πλον πως νταποκριθ ες τ ατματα το προλεταριτου τς Μσης νατολς, το εμενς διακειμνου πρς τατην, κα κατ’ατν τν τρπον διαθσ τι ενοκτερον πρς αυτν. π σς ξαρτται…ν καταστσητε τ νομα τς Σοβιετικς Ρωσσας κμη δημοφιλστερον ες τν νατολν, π’, τι το πρτερον, θεν θερμς παρακαλ πως παρσχητε κδολευσιν μεγλην ες τ Πατριαρχεον Κωνσταντινουπλεως, ς σχυρ κα κραται κυβρνησις το πανισχρου κρτους, πολλ μλλον τι Οκουμενικς Πατριρχης, στις ναγνωρζεται ν νατολ, ς π κεφαλς λοκλρου το ρθοδξου λαο, πδειξεν μπρκτως τν διθεσιν ατο πρς τς σοβιετικς ρχς, ς δξατο». Σε να λλο Γρμμα του προς τον διο Σοβιετικ αξιωματοχο ο Αρχιμανδρτης Βασλειος εξηγε ποια εκδολευση εννοοσε, δηλαδ, την ανκτηση του κτιρου, το οποο ταν ιδιοκτησα του Μετοχου Κωνσταντινουπλεως στη Μσχα, εισοδματα απ το οποο παλαιτερα κατατθηκαν ετησως στο Πατριαρχεο Κωνσταντινουπλεως. |
| Στην δια συνεδρα η Ιερ Σνοδος υπογρμμισε τι ουσιαστικς τροπολογες στα σχδια των συνοδικν κειμνων, οι οποες ν πολλος συγκλνουν με τις προτσεις της Ορθοδξου Εκκλησας της Ρωσας, υποβλλονται και απ τις Ορθδοξες Εκκλησες Γεωργας, Σερβας, Βουλγαρας και Ελλδος καθς και απ την Ιερ Κοιντητα του Αγου ρους. Και αυτς οι τροπολογες χρζουν επιμελος αξιολογσεως επ τ σκοπ της αναζητσεως της πανορθοδξου συναινσεως, της απαρατητης δι τις συνοδικς αποφσεις. ν ταυτ ελφθη υπψη η απ 1ης Ιουνου 2016 απφαση της Ιερς Συνδου της Ορθοδξου Εκκλησας της Βουλγαρας περ αναβολς της προγραμματισθεσης απ 18 ως 27 Ιουνου Αγας και Μεγλης Συνδου της Ορθοδξου Εκκλησας και της μη συμμετοχς σε αυτ της Εκκλησας της Βουλγαρας, εν δεν νεβλλετο η Σνοδος. Ως εκ τοτου η Ιερ Σνοδος της Ορθοδξου Εκκλησας της Ρωσας σημεωσε τι η αποχ στω και μας εκ των κοινς ανεγνωρισμνων αυτοκεφλων Ορθοδξων Εκκλησιν απ τη Σνοδο «αποτελε απλυτο κλυμα δι τη σκληση της Αγας και Μεγλης Συνδου». Τα ως νω καθς και το την ρα της συνεδρισεως «αββαιον της συμμετοχς του Πατριαρχεου Αντιοχεας στην Αγα και Μεγλη Σνοδο, πως και η λλειψη της προκαταρκτικς ομοφωνας επ του σχεδου του Κανονισμο της Συνδου και του κειμνου ‘Το μυστριο του Γμου και τα κωλματα αυτο’» κνησαν την Ιερ Σνοδο να δεχθε την ανγκη των νευ αναβολς πανορθοδξων ενεργειν και να υποβλει πρταση στον Παναγιτατο Πατριρχη Κωνσταντινουπλεως Βαρθολομαο μχρι τις 10 Ιουνου,το αργτερον, να συγκαλσει κτακτη Πανορθδοξη Προσυνοδικ Δισκεψη προς αξιολγηση και αντιμετπιση της εκτκτου καταστσεως, προκειμνου κατπιν τοιατης συνεδρισεως οι Ορθδοξες Εκκλησες να αποφανθον περ της συγκλσεως της Πανορθοδξου Συνδου στις προκαθορισμνες ημερομηνες. Με απφαση της Ιερς Συνδου η ν λγ πρταση αμσως κοινοποιθηκε προς τον Παναγιτατο Πατριρχη Κωνσταντινουπλεως Βαρθολομαο και λους τους Προκαθημνους των κατ τπους Ορθοδξων Εκκλησιν. Στην απντησ του (Γρμμα υπ’αριθμ. Πρωτ. 676 και ημερομ. 9η Ιουνου 2016 ) ο Παναγιτατος Πατριρχης Βαρθολομαος αναφρει τι υπ της Αγας και Ιερς Συνδου το Πατριαρχεου Κωνσταντινουπλεως «να κτακτος Προσυνοδικ Πανορθδοξος Δισκεψις δν κρθη δυνατ τε μ πρχοντος θεσμικο πλαισου δι τν σκλησιν ατς κα μλιστα λχιστας μρας πρ τς...νρξεως τν ργασιν τς γας κα Μεγλης Συνδου». «σον φορ ες τς πιφυλξεις δελφν τινων κκλησιν κα τ ββαιον τς συμμετοχς ατν ες τν Σνοδον» ο Προκαθμενος της Κωνσταντινουπολτιδος Εκκλησας εναι πεπεισμνος τι «θλουσιν εοδωθ α καταβαλλμεναι προσπθειαι πως ρθσι τ παρεμβαλλμενα μπδια κα συμμετσχωσιν πασαι α κκλησαι ες τν γαν κα Μεγλην Σνοδον, ναβολ ματαωσις τς ποας τν δωδεκτην ραν, μετ προετοιμασαν δεκαετιν λοκλρων, θελεν κθσει διεκκλησιαστικς κα διεθνς τν ρθδοξον μν κκλησν κα τρσει νεπανορθτως τ κρος ατς». |
| Αρχιεπσκοπος Βρτσλαφ και Στσιν Γεργιος: Εξαιτας των σχισματικν της Ουκρανας η Εκκλησα βρθηκε σε κατσταση υβριδικο πολμου Ο πρτανης της Χριστιανικς Θεολογικς Ακαδημας Βαρσοβας και αρχιεπσκοπος Βρτσλαφ και Στσιν Γεργιος μιλντας στις 11 Νοεμβρου 2021 στο διεθνς συνδριο «Η συνοδικτητα της Εκκλησας: θεολογικς, κανονικς και ιστορικς διαστσεις», δλωσε τι η Εκκλησα σμερα ευρσκεται σε κατσταση υβριδικο πολμου. Εκ μρους της Εκκλησας της Πολωνας ο αρχιεπσκοπος Γεργιος επε τι οι ορθδοξοι χριστιανο πεθονται απ την εμπειρα τους «πσο θλιβερ εναι η προς το παρν προσωριν ελπζουμε διακοπ της ευχαριστιακς κοινωνας μεταξ των κατ τπους Εκκλησιν». Ο Σεβασμιτατος υπενθμισε τι σχετικ πρσφατα στις διμερες σχσεις ορισμνων τοπικν Εκκλησιν σημειθηκε διακοπ της αμοιβαας μνημονεσεως των Προκαθημνων αυτν: «Η Ρωσικ Ορθδοξη Εκκλησα και το Πατριαρχεο Κωνσταντινουπλεως, το Πατριαρχεο Κωνσταντινουπλεως και η Εκκλησα της Ελλδας, το Πατριαρχεο Αντιοχεας και το Πατριαρχεο Ιεροσολμων». Την δια στιγμ ο ιερρχης επεσμανε τι «ττε δεν εχαμε ακμη γευθε τους πικρος καρπος της διακοπς της ευχαριστιακς εντητας της Εκκλησας», διτι «οι Προκαθμενοι των εν λγω Εκκλησιν δεν μνημνευαν ο νας τον λλο, εξαναγκζοντας κατ αυτν τον τρπο να επανεξεταστον τα κανονικ προβλματα, που προκυψαν μεταξ αυτν». «Τρα τοτο αποδεχθηκε τι δεν εναι αρκετ και χουμε μια κατσταση που μεταξ ορισμνων Εκκλησιν διακπηκε επσης και η ευχαριστιακ κοινωνα. Επομνως, σμερα κθε ορθδοξος επσκοπος υπκειται διαρκς στον μνιμο κνδυνο τι ακμη και ασυνεδητα και χι κακοπροαρετα δναται να βρεθε σε συλλετουργο με πρσωπα, τα οποα θεωρονται μη κανονικο ιερρχες. Δηλαδ, κανες δεν τους χει αποκηρξει ως αποσττες της πστεως και της Εκκλησας, αλλ κπου ορισμνοι εξ αυτν συλλειτοργησαν με εκενα τα πρσωπα, που θεωρονται απ τους μεν κανονικο, εν απ λλους μη χοντες ακμη γκυρη χειροτονα», τνισε ο ιερρχης της Ορθοδξου Εκκλησας της Πολωνας. Κατ τη γνμη του ιερρχη, «η διαμορφωθεσα κατσταση ομοιζει με το πολ βασανιστικ πολεμικ πρτυπο, της λεγμενης “υβριδικς καταστσεως”». Ταυτοχρνως, ο Σεβασμιτατος κ. Γεργιος εξφρασε την πεποθηση τι «εν στη διεθν γεωπολιτικ τον στρατ τοτο δναται να δικαιολογηθε, στην Εκκλησα ουδλως δικαιολογεται η παρξ του». Ολοκληρνοντας ο ιερρχης της Ορθοδξου Εκκλησας της Πολωνας υπενθμισε τα λγια του Μεγλου Βασιλεου: «Οκ οδα πσκοπον, μηδ ριθμσαιμι ν ερεσει Χριστο τν παρ τν βεβλων χειρν π καταλσει τς πστεως ες προστασαν προβεβλημνον». νωση Ορθοδξων Δημοσιογρφων / Υπηρεσα Επικοινωνας του ΤΕΕΣ DECR Communication Service 11/15/2021 Βαθμολογα: 2.6 Ψφοι: 5 Βαθμολογα: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΤΥΑ |
| Λ.χ.: «πσκοπον μ τολμν ξω τν αυτο ρων χειροτονας ποιεσθαι, ες τς μ ποκειμνας ατ πλεις, κα χρας» (Αποστολ. καν. λε) «…πσκοπον μ… καθιστν πρεσβυτρους διακνους ες τπους τρ πισκπ ποκειμνους» (κβ της Αντοχ. Συν.) . Στο σχλιο του β´ καννα της В Οικουμενικς Συνδου ο Βαλσαμν γραφε τι «ατοκφαλον τν κκλησαν τς βηρας, υποκειμνην ττε τ πατριρχ ντιοχεας». «…το τς Κυζικηνν πλεως πισκπου ποκειμνου τ προδρ τς ερημνης ουστινιανουπλεως» (λθ καν. της Πενθκτης Συν.). Στο ελληνικ πρωττυπο του εγγρφου διαβζουμε: «ποφανεται, να η αγιωττη επαρχα Κιβου εη υποκειμνη υπο του αγιωττου πατριαρχικου θρονου της μεγλης και θεοσστου πλεως Μοσχοβας, χειροτονεισθαι δηλαδη μητροπολτην Κιβου εν αυτ ηνκα παρεμπσ χρεα παρα του μακαριωττου π(ατ)ριρχου Μοσχοβας». Εν στη σλαβονικ μετφραση εκ πρτης ψεως μεταξ των εννοιν «ποκειμνη» και «χειροτονεσθαι» τοποθετεται στο κεμενο το «σον» (εη υποκειμνη, δηλαδ χειροτονεισθαι). μως η σλαβονικ μετφραση της φρσεως αυτς κρνεται ανακριβς, πως και η ρωσικ μετφραση του Ντ. Αφινογκνοφ. Στη σλαβονικ μετφραση οι λξεις αλλζουν θσεις (δηλαδ, χειροτονεσθαι αντ του διατυπσεως του πρωτοτπου – χειροτονεισθαι δηλαδη) και η λξη δηλαδη μεταφρζεται με την ννοια, που υποδεικνει ταυττητα (τουτστιν, γουν, δηλοντι). Το σλαβονικ κεμενο υπονοε τι το «εη υποκειμνη» στον πατριαρχικ θρνο Μσχας δηλνει την τλεση χειροτονας απ τον Πατριρχη Μσχας. Αλλ το ελληνικ πρωττυπο χει λγο διαφορετικ νημα. Η μητρπολη στο εξς, απ τη στιγμ εκδσεως του Γρμματος, υπγεται στο Πατριαρχεο Μσχας και εξυπακοεται τι στο μλλον, αφο κενωθε ο θρνος, οι μητροπολτες θα πρπει να χειροτονονται στη Μσχα απ τον Πατριρχη, απ τον οποο και θα λαμβνουν τα χειροτονητρια. Στην αρχαα ελληνικ γλσσα η λξη δηλαδ χει μια πιο διευρυμνη σημασα απ ,τι στη σγχρονη και σημανει «καθαρ, φανερ, φυσικ, βεβαως, εννοεται» . Με αυτ την ννοια λ.χ. χρησιμοποιε το δηλαδ ο Ζωναρς στα σχλι του – «ως ν δηλαδ (βεβαως) πεισθ προσλαβσθαι ατν» «…τ Κωνσταντινουπλεως διδασι προνμιον, προχειρζεσθαι οκονμον ξ αθεντας δας, γουν μετ ξουσας, ν τας ποκειμναις ατ δηλαδ κκλησαις) (σχλιο επ του καννα ια της Ζ Οικουμ. Συν.) . |
| Примечания к тексту издаваемых чтений из Пролога (январь – апрель) I. К житийным чтениям Пролога. Январь Надписание (по Прол. XII–XIII в.): мсць генварь рком просинец. Имат днии ла. днь имат чса и днощь дι. Месяца генваря в а обрезание Господа нашего Иссχса: память преподобнаго отца нашего Василия (я). Тпре глса а. В всю землю изиде глас твои, яко приимши слово твое, имже боголепно научил еси, иестьство сущих оуяснил еси и человецьскыи обычаи оукрасил еси, царскыя срете оума, моли Христа Бога, да спасет душа наша. Прокимен: Оуста моя възглаголют; стих.: оуслышите вси; апостол: братие, блюдитеся, егда кто в вас; другой: братие, тако нам подобает, – аллил.: праведник, другой: оуста пр.; еоуангелие: в онво взвратишася пастыр, – другой: рече Господь, аз есмь дврь; кан из уст младенец. Эти уставные церковно-богослужебные указания вполне согласны с тем, что на этот день назначается по Типикону великой Константинопольской церкви, относящемуся к IX и X вв. В последнем читаем: «Μν αννουριος μερς χει λ, μρα χει ρας , νξ ρας ιδ. α. Το Κυρου μν ησο Χριστου κταμερος τς κατ νμον περιτομς ατο. Τ ατ μρ το εν γοις πατρς μν Βασιλεου. Οτος μγας ρχιερες и пр., – сообщается несколько житийных сведений о св. Василии В., затем: Ες τυ εσοδον κα ες τν Ν» τροπριον κος α». Ες πασαν τν γν ξηλθεν φθγγος. Прокимен, апостол и евангелие, что ныне. Αλληλοιχος βαρς. Στμα δικαου λαλσει σοφαν. Κοινωνικν. Λτρωσιν πα στειλε Κριος. (Дмитриевский, Описание литург. рук., т. I, стр. 39). 1. Память Обрезанию Святому Господа нашего Иисуса Христа и празднование Нового Года. – Праздник обрезания Господня установлен не раньше IV в. Соединяя этот праздник с празднованием Нового Года (с IV–V в.), церковь имела в виду новолетие – дни январских календ, с которыми соединялись у язычников веселые и весьма неприличные празднества в честь Януса и Странии, – освятить священными воспоминаниями из жизни Христа Спасителя, а чтобы возвысить важность этих воспоминаний, – в противовес языческой распущенности, царившей на языческих пиршествах январских календ, – предписывала пост в день Нового года, что и соблюдалось в церкви до 9-го века. На этот день, кроме службы на праздник обрезания, полагалась и особая служба ad progibendum de idolis (моления об истреблении идолослужения). В календарях IV и V в., и преимущественно западных, значится уже праздник Обрезания Господня под 1 января. В древнейших славяно-русских месяцесловах, при Евангелиях Остромировом и Мстиславовом (XI–XII вв.), под 1 января значится: «Обрезание Га нашего. Иса Ха и пам. прпднаго. оца нашего Василия» (Изв. 2 отд. Акад. Н. т. 10, стр. 126). (См. Martigny. Diction, d. Antiqu. Chret., ed. 3 p. 315; F. X. Kraus, Real-Encyclopädie d. christl. Althert. 1881 г. стр. 491; ср. преосвящ. Димитрия, Месяцеслов Святых, 1896 г., вып. V, январь, стр. 8–13). |
| 32, л. 40. – κβ». Το σου πατρς μν ’Αβερχου. 33, – κγ». Το γιου ποστλου ακβου το ’Αδελφοϑου. 34, – об. Ες τν κδ». Το γιου μρτυρος ’Αρϑα κα τς συνοδας ατο. 35, л. 41 об. – κε». ν αγων Μαρκιανο κα Μαρτυρου. 36, л. 42. Ες τν χς». Το γου χα νδξου μεγαλομρτυρος Δημητρου. 37, л. 44. Το σεισμο μεγλου. 38, – об. – λ». Τν αγων μαρτρων Ζηνοβου κα Ζηνοβας. 39, л. 45. Μν Νομβριος α». Τν αγων ναργρων Κοσμ κα Δαμιανο. 40, л. 48. Ες τν γ». Τν αγων μαρτρων Ακεψιμ, ειϑαλ κα ωσφ. 41, – об. Ες τν ς». Το σου πατρς μν Παλου το μολογητο. 42, л. 49 об. Ες τν η». σναξις το ρχιστρατγου Μιχαλ. 43, л. 52 об. – ια». Το γου μρτυρος Μνα. 44, л. 53. – ιβ». Το γου ’Iωννου το λεμονος. 45, – об. – ιγ». Το εν γοις πατρς ημν ’Ιωννου το Χρυσοστμου. 46, л. 55 об. Ες τν ιδ». Το γιου ποστλου Φιλππου. 47, л. 56 об. Ες τν ιε». Τν γιων μαρτρων κα μολογητν Γουρια, Σαμων, κα ’Αββου. 48, л. 57. – ις». Το γου ποστλου κα εαγγελιστο Ματϑαου. 49 и 58 об. – ιξ». Το γου Γρηγορου ϑαυματουργο. 50, л. 59 об. Ες τν ιη». Το γου μρτυρος Πλτωνος. 51, – κα». Τ εσοδα τς περαγας εοτκου. 52, л. 62. – κδ». Το εν γοις πατρς μν Πτρου ’Αλεξνδρεις. 53, об. – Τ αυτ μρα γιας Ακατερνης. 54, л. 63. Ες τν κξ». Το γου μρτυρος ’Ιαχβου το Πρσου. 55, л. 64. Ες τν κη». Το γου Στεφνου το Νου. 56, – об. Ες τν λ». Το γου ποστλου ’Ανδρου το Πρωτοκλτου. 57, л. 66. Μν Δεχμβριος. Ες τν δ’. Τς γιας μεγαλομρτυρος Βαρβρας. 58, л. 67 об. Ες τν ε». Το σου πατρς μν Σββα. 59, Ες ς». Το σου πατρς μν Νικολου. 60, л. 71. – ϑ». σλληψις τς περαγας εοτκου. 61, – об. Ες τν ια». Το σου πατρς μν Δανιλ το Στυλτου. 62, л. 72. Ες τν ιβ». Το σου πατρς μν Σπυρδωνος. 63, – об. – ιγ». Τν γων μαρτρων Εστρατου, Αυξεντου, Ευγενου, Μαρδαρου κα ρστου. 64, л. 75. – ιζ». Το γου προφτου Δανιλ. 65, – об. Ες τν κ». Το γου ερομρτυρος " Ιγνατου. |
|
|
