Омовение . Taken from Faber, Dominica 4 Post Pascha, No. 3 «Itinera aliquot bene praecogitanda», sect. 1 «Iter ad templum vel Sacramenti susceptionem»: «Deinde ob reverantiam Sacramenti, si enim illotis manibus non facile mensae assidemus, ut cibum naturae debitum sumamus, quanto magis cum ad mensam Dei assidemus, et cibum divinum ас caelestem, vel aliud Sacramentum percipimus?» Опасение . Taken from Faber, Dominica 12 Post Pentecosten, No. 4 «Conectionem aequo animo accepta[nda]m esse», sect. 2 «Quia salutaris», the passage immediately preceding the source of Врачь: «S. Chrysostomus cum ab amicis quibusdam monitus esset de prolixitate concionum, in hom, de ferend, reprehens, tom. 2, respondit se valde illis obstrictum esse ob earn admonitionem. «Nam si inquit, vestem habeas dissutam aut sordidam et faciem maculatam, magnum tibi praestat beneficium qui, eius rei monet, gratiasque propterea illi agis. Quanto igitur magis rationi erit consentaneum gratias ei agere, qui de animae maculis monet, ut eas abstergas.» " Оплазивость . Taken from Faber, Dominica 10 Post Pentecosten, No. 7 «Quae sint partes viri humilis», sect. 1 «Subiice te Deo. 1. Fidem adhibe»: «[Dei] arcana ne rimeris, aut curiose disquiras, sed sufficiat tibi a longe ea aspicere, et nosse quod revelata sint: ut articuli fîdei, et quod Deo omnia sint possibilia. Cur enim tot millia Bethsamitarum punita sunt a Deo morte subita, nisi quia ne prope et curiose inspexerunt arcam Dei? 1. Reg. 6.[ 1Sam. 6.19 ].» Оплазивость 2 . Taken from Faber, In Festo S. Ioannis Evangelistae, No. 4 «De quintuplici genere curiosorum», sect. 1 «Quidam ea, quae supra se contemplantur»: «Merito illusit ancilia quaedam Thaleti sydera contemplanti, et interim in foveam cadenti, dicens, merito id illi accidisse, qui cum quae ante pedes essent ignoraret, caelum contemplaretur ut cognosceret, Antonius in Melissa p. 2. ser. 77.» Published in Berkov and L .l. Sazonova, «Ot basni barokko k basne klassicizma,» in Razvitie barokko i zarodenie klassicizma v Rossii XVII–naala XVIII v., ed. A. N. Robinson, Moscow, 1989. p. 133.

http://azbyka.ru/otechnik/Simeon_Polocki...

Славы Моея иному не дам . Taken from Faber, In Feriis Rogationum, No. 11 «Oratio Dominica remedium contra septem vitia capitalia», sect. 1 «Contra superbiam: sanctificetur nomen tuum»: «Ut enim ille Putiphar omnia sua credidit Iosepho praeterquam uxorem. Ge. ita et Deus tradidit quidem nobis bona sua, ea tamen lege ut ne ea nobis adscriberemus. sed gloriam eorum Deo intactam relinqueremus.» Славы Моея иному не дам 2 . Taken from Faber, ibid.: «Si magister pueri calamum, chartam, atramentum det puero, si scribere eum doceat et in ipsa scriptione manum illi ducat ut literas elegantes exaret, cuius tu nomen celebrandum et huic scriptioni apponendum putas? nonne Magistri?» Славы Моея иному не дам 3 . Taken from Faber, ibid., the passage immediately following: «Vel si quis insignis pictor speciosam pingat imaginem, num quia ad picturam penicillo usus est, adscribendum im agini putas? Num penicillum hanc pinxit imaginem? Non sane, sed pic[t]ori adscribitur opus.» Славы не искати от человек . Taken from Faber, Dominica 10 Post Pentecosten, No. 7 «Quae sint partes viri humilis», sect. 5 «Extra, in conversatione prae te fer modestiam ... 2. Ne quaere applausum hominum». 11. 1–4 cf Faber: «Secundo, ne quaeras humanum applausum ob ea, quae in te cernis mérita vel excellentias. Sic ait S. lob c. Si osculatus sum manum meam, id est, si meipsum honoravi, aut gloriam meam procuravi.» 11. 5–12 cf Faber: «Constantinus M. Imp. cum tam multa et insignia templa ad honorem Dei et Sanctorum tum Romae, turn in aliis plurimis orbis Romani locis, maximis im pensis erexisset, in nullo tamen ipsorum nomen aut insignia sua adscripsit aut affixit.» 11. 13–20 cf Faber: «Traianum Imper, quod singulis operibus suis nomen affixisset suum, herbam parietinam vocabant, quod passim reperiretur, mûris adhaerens. Bar. An. Christi 324.» Славы увлачение . Taken from Faber, Dominica 3 Post Pentecosten, No. 9 «Documenta ex Evangelio [viz. Luke 15.1–10]», sect. 4 «Fuge detractionem». 11. 1–4 cf Faber: «Fit autem detractio, primo cum occultum alicuius peccatum revelatur.» 11. 5–6 cf Faber: «Secundo, cum peccatum alterius exaggeretur, quod plerum que fit; cum alterius vitia vel peccata referuntur.» 11. 7–8 cf Faber: «Tertio, cum falsum crimen alicui imponitur.» 11. 9–10 cf Faber: «Quarto, cum alterius facta bona negantur vel imminuuntur.» 11. 11–12 cf Faber: «Quinto, cum alterius bona opera male quis interpetatur, de intentione eius perperam iudicans.» II. 13–14 cf Faber: «Sexto, cum detrahentes audiuntur.»

http://azbyka.ru/otechnik/Simeon_Polocki...

Казнь 7. Taken from Faber, ibid.: «Magnus Christi inimicus fuit Valerianus Imp. qui tantam in Christianos excitavit persecutionem, ut Dionysius Alexand. existimarit tunc impletam esse persecutionem Antichristi, descrip tarn in Apocal. apud Baron, ann. 259. Verum paucos post annos deposuit eum Deus, et captivum subiecit Regi Persarum, ut fieret ei scabellum pedum, in equum conscensuro. Quodque magis mirandum, pressit eum sub hac servitute, quasi scabellum pedibus suis usque ad eius obitum, supra annum vitae septuagesimum. Neque enim Persa voluit eum dimittere: neque filius Gallienus patrem suum redimere.» Published in Anthony Hippisley, The Poetic Style of Simeon Polotsky, Birmingham, 1985, p. 84. Казнь 8. Taken from Faber, Dominica 9 Post Pentecosten, No. 3 «Quid doceant nos Christi lachrymae», sect. 4 «Docent misericordem simul et iustum esse»: «Et recte dicitur: Qui parcit malis, nocet bonis. " Казнь 9. Taken from Faber, Dominica 10 Post Pentecosten, No. 7 «Quae sint partes viri humilis», sect. 1 «Subiice te Deo ... 3 Virgam exosculare»: «Tertio eius virgam exosculare, et reum te fatere, cum te afflixerit vel affligi permiserit, dicendo cum Davide: lustus es Domine, et rectum iudicium tuum, Psal. Казнь сыну за отца. Taken from Faber, In Festo S. Nicolai, No. 5 «Quid debeant liberi parentibus», sect. 3 «Obsequium et servitium: ... 3 Eorum defectus aequo animo ferendo»: «Longe vero ab hac pietate [i.e., the piety shown by a devoted son to an aged parent] distabat Filius ille, qui ut refert S. Bonavent. 1. de decern praeceptis, ser. 5. de 4. praecepto, quotidie splendide cum uxore sua epulabatur, pauperculum interim patrem fabis victitare sinebat. Hie pater cum die quadam filii domum adiisset, tempore quo ille mensae accumbebat, et caponem sibi paratum habebat: ubi advertit filius patrem adventare, caponem armario includi fecit, solitum tantum cibum patri praebens. Patre itaque abeunte, caponem educere dum vult, in bufonem ingentem conversum videt, quern in faciem, et oculos insilientem avellere nulla ratione potuit, donee eius veneno infectus expiraret tandem.» Published in Eremin and PLDR.

http://azbyka.ru/otechnik/Simeon_Polocki...

пусть не судит воздержный вкушавшего, пусть почтит и вкушавший алкавшего, ибо этот вкушает по немощи, тот же подвиг приемлет по ревности, здесь услада псалма, там заслуга поста, но награда одна возлюбившим Христа – «Аллилуйя!» Икос 15 Или скажешь: «Мне честь особливая, как стяжавшему знание книжное»? О Петре ты помысли, о рыбаре, Моисея превыше поставленном! Всю премудрость египтян, как молвится, превзошел тот пророк, и до тонкости; но глаголет Петр, и молчит Моисей! Не гнушайся ж невеждою, сведавший «Аллилуйя!» Икос 25 6 Приближается время веселия, скоро, скоро Христово пришествие; Жениха вы на брак провожаете, и в руках ваших ясны светильники, ибо в девстве пожили вы праведно. Что есть девство? Души целомудрие, Силой коего славу Господнюю вы возможете зреть, припеваючи: " Аллилуйя!» Источник : На Иуду Предателя. Гимн. О жизни монашеской.//От берегов Босфора до берегов Евфрата./Пер. и комм. С. С. Аверинцева . М.: Наука (ГРВЛ), 1987. 360 стр. С. 252–262. 4. Русский перевод иером. Амвросия (Тимрота) (только текст Триоди) Кондак, глас 8 Как благочестия провозвестников и нечестия обуздателей,/сонм богоносцев Ты украсил/все под солнцем озаряющий./Их мольбами в мире совершенном/Тебя славящих и величающих сохрани,/поющих Тебе, Господи: «Аллилуия». Икос: В удовольствия житейские я всмотрелся,/мысленно созерцая случающееся,/и исследовав их мучительность,/жизнь смертных счел злосчастной,/вас же одних блаженными назвал,/долю прекрасную избравших:/жаждать Христа, и с Ним пребывать,/и радостно с пророком Давидом воспевать: «Аллилуия». 1 Переведено из Analecta Sacra Card. Pitri. Творение св. Романа Сладкопевца . Акростих, из начальных слов каждаго икоса: το ταπεινο Ρωμανο ψαλμς υτος. Протоиереем Боголюбским переведено с Афонскаго в Душ. Чтении 1873 г. 2 В изложении сего собрания икосов, у Кард. Питры вышел подобный акростих на латин. языке: Humilis Romani psalmus hicce est – это песнопение Смиреннаго Романа. 5 Вместо сего икоса в Аф. кондакарии помещен тот же самый, который здесь ниже – 27, только начинающийся с слов: Μεγν μν παρσχεν о Κσ....

http://azbyka.ru/otechnik/Roman_Sladkope...

Moxque pro filii morte, mater in oratorio oraret. Cui orante apparuit filius luce circumfusus et dicens: " Cum inimico pepercisti et pro me orasti, mater mea vero effecta es, plusquam cum me genuisti: charitate enim et oratione mutua a Deo obtinuisti mihi veniam omnium meorum peccatorum, indulgentiam multorum annorum exsolvendorum in purgatorio:» moxque in conspectu matris caelum ascendit.» Simeon omits Faber " s reference to Purgatory. Безумие Taken from Faber, Dominica 4 Post Pentecosten, No. 4 «Causae cur tam pauci convertantur per verbi D ei praedicationem», sect. 3 «Inconstantes»: «Sapiens Eccles. 12. dixit: Cor fatui quasi vas confractum, отпет sapientiam non retinebit.» cf Ecclus. 21.14 (21.17 Vulgate). Беседа Taken from Faber, Feria 2 Pentecostes, No.6 «Amoris erga Deum effectus», sect. 2 «Omnes potentias in Deum trahit»: «Ebrietas in homine crapulam eructat, crapulam loquitur...Ubi enim est thesaurus eius, ibi est et cor eius; ilium semper eructat cuius amor plenus est» Published in Panenko and PLDR. Беседа 2 Taken from Faber, Dominica 10 Post Pentecosten, No. 7 «Quae sint partes viri humilis», sect. 4 «Humiliter de te loquere. 1. Deprome miserias tuas»: «Sic tu in sermone primo deprome infirmitates tuas, non virtutes.» Published in Panenko and PLDR. Беседа 3 Taken from Faber, In Festo Annuntiationis B.V., No. 9 «Circumstantiae Legationis angelicae», sect 2 «Per quern facta?»: «Resp. Per Angelum Gabrielem...Quia Angeli mali opera et instigatione genus humanum cecidit, interveniente colloquio inter colubrum ilium tortuosum et Evam: decuit ergo ut Angeli boni opera et hortatu idipsum repararetur, adhibito etiam colloquio cum Maria.» Беседа 4 Published in A.M. Panenko, Russkaja stichotvornaja kul " tura XVII veka, L., 1973, p. 182 and in Bylinin. Беседа 5 Taken from MSE (1603), Distinctio 2 «Ex libro sententiarum PP.», No. 45 «Angeli sancti se fratribus bona loquentibus miscuerunt». Бисери сокрушеннии быша исцеленнии Taken from Jacobus de Voragine, Legenda aurea, «De Sancto Iohanne evangelista».

http://azbyka.ru/otechnik/Simeon_Polocki...

29 Во Нагеве εν Ναγεβ. Это слово не греческое, а Еврейское (negev), которое «три толковника, гов. бл. Феодорит, Акила, Симмах и Феодотион согласно перевели словом: юг, ибо словом нагев в Еврейском язык называется юг». Тоже у западных толковников avster, meridies; у Гезениуса – южная страна (Mittagsgegend). 30 Раздолии εν τη Σεφηλα. Это также Еврейское слово (шефела planicies, locus humilis) и значит: равнина, низменная земля. То же у Гезениуса – Niederung. Впрочем, словом Сефила называлась еще долина на западе Данова удела и Филистимская страна у моря на севере Азота. Бл. Феодорит Сефилу полагает в соседстве Филистимлян. «Иже в Сефиле – (это соседи Филистимлян), завладеют Филистимскою страною». 32 Самария граничила с севера с Галилеею, с востока Иорданом, с юга Иудеею, с запада Средиземным морем, занимала древние уделы колена Ефремова и полукольцо Манассиино. Самария, как город, находилась на горе, но окружена была равниною. В Самарийской стране находились города: Самария, Келесирия (после: Севаста и Кесария), Магеддо, Ветулия, Фивис, Енном, Фирса, Сихем (Наблус), Архелаис, Антипатрида, Силом, Вефорон и др. 33 Вениамина. В Вениаминовом колене были города: Гофна, Гаий, Гаваон, Елон, Вефиль, Махмас, Иерихон, Галгал, Еммаус, Вифания, Массифа, Гаваа и др. 34 Галаадитида – за Иорданом. Вероятно, под Галаадитидою разумеется здесь вся Заиорданская страна (об-он-пол), принадлежавшая коленам: Манассиину, Гадову и Рувимову, и где были провинции: Витания (страна Васанская), Голопитида, Галаадитида, Авранитида и союз 10 городов (Декаполь). 35 Иудеи, по возвращении из плена, заняли только некоторые города и местности Иудеи, распространились уже после побед и завоеваний Маккавеев – Иуды, Иоанафана, Симона и Гиркана, и умножились с возвращением колен Израильских из-за Ефрата, из Персии. Но можно сказать, пророчество св. Авдия вполне исполнилось, в буквальном смысле, только во время Ирода Аскалонитянина, которому Римский император Август подарил Самарию, Галилею и Заиорданскую страну. Тогда владения Евреев состояли из следующих частей: 1) Галилеи верхней (Галилеи – языков, в колене Ассировом и Неффалимовом) и Нижней – в колен. Иссахаровом и Завулоновом, 2) Самарии, которая находилась в средине и заключала уделы Ефремово и западную половину удела Манассиина, 3) Иудеи (на юге), которая заключала уделы. Даново, Иудино, Вениаминово, Симеоново и страну Филистимскую, и 4) Галаадитиды, которая покорена была еще Иудою Маккавеем (1 Макк. 5:17, 5:36, Иосиф. Флав. Древн. XIII, 12) и восточной страны за Иорданом.

http://azbyka.ru/otechnik/Palladij_Pyank...

Худородия память . Taken from Faber, Dominica 10 Post Pentecosten, No. 7 «Quae sint partes viri humilis», sect. 4 «Humiliter de te loquere... 3. De te modeste, de aliis honorifice loquere»: «Ignobilitatem tuam libéré confitere. Sic Agathocles Rex Siciliae, figulo pâtre natus, cum factus esset Rex, abacum suum fictilibus vasis instruebat, teste Ausonio, vel saltern inter aurea etiam fictilia ponebat.» Published in Buslaev and Berkov. Худородия память 2 . Taken from Faber, In Festo S. Andreae, No. 3 «Cur elegerit Christus homines simplices, abiectos, pauperes in Apostolos», sect. 5 «Ut Apostoli et sequaces in humilitate continerentur»: «Notissimus etiam est hoc nomine Viligisus Archiepiscopus Moguntinus, qui idcirco rotam in suis aedibus pingi cum hac inscriptione voluit: Viligise memento qui sis et qui fueris: eamdemque in insignibus suis praetulit quod patre Rhedario natus esset, teste Nauclero.» Published in Gudzij. Хула . Taken from Faber, Dominica 16 Post Pentecosten, No. 3 «Dierum festivorum profanatio reprehenditur», sect. 6 «Alii nundinantur et lucra quaerunt»: «Thomas Cantipratensis 1. 2. Apum. c. 49. «fuit in quadam villa Campaniae, inquit, ubi Iudaeus cum Chrisiiano sacra nocte Parasceves tesserarum ludo consedit. Cumque Iudaeus multam pecuniam perderet, et ex hoc im patientius turbaretur, tandem in Christum retorquens iniuriam, blasphemavit. Et mox cum ad iactandum hasardum tesseras collegisset, manus eius cum tesseris fit contracta. Qui reprobo furore succensus, cum ipsa manu contracta mensam lusoriam percutere niteretur, iterato in Christum, et matrem eius blasphemiam turpissimam evomens, statim eversis terribiliter oculis cecidit et expiravit. Christianus vero collusor illius pavore nimio in amentiam versus elanguit, et vitam miseram dira morte finivit.»» Хула 2 . Taken from Faber, Dominica 18 Post Pentecosten, No. 3 «Blasphemiae gravitas», sect. 3 «Ratione offendentis»: «S. Polycarpus martyr cum iam in ignem mittendus urgeretur ut saltern execrare vellet Christum; respond»: " Octoginta et sex annis servio ei et nihil me laesit unquam: quomodo possum maledicere et blasphemare Regem meum, qui salutem mihi dedit?» Euseb. lib. 4. hist. cap. 15.»

http://azbyka.ru/otechnik/Simeon_Polocki...

quem dignatur imitari uitiosa iactantia, ut ad uirtutem percipiendam possit adduci, si crubescit imitari eum, de quo dictum est, antequam nasceretur, quod filius altissimi uocabitur, et per omnes iam gentes, quod negare nemo potest, filius altissimi uocatur? si multutn de nobis sentimus, dignemur imitari cum. qui filius altissimi uocatur; si parum de nobis sentimus, audeamus imitari piscatores et public anos, qui eum imitati sunt, o medicinam omnibus consulentem, omnia tumentia comprimentem, omnia tabescentia reficientem, omnia superflua rcsecantem, omnia necessaria custodientem, omnia perdita reparantem, omnia deprauata corrigentem! quis iam se extollat contra filium dei? quis de se desperet, pro quo tam humilis esse uoluit filius dei? quis beatam uitam esse arbitretur in his, quae contemnenda esse docuit filius dei? quibus aduersitatibus cedat, qui naturam hominis tantis persecutionibus custoditam credit in filio dei? quis sibi esse clausum regnum caelorum putet, qui cognoscit publicanos et meretrices imitatos esse filium dei? qua peruersitate non careat, qui facta et dicta intuetur et diligit et sectatur illius hominis, in quo se nobis ad exemplum uitae praebuit filius dei? Глава XI Тайна Боговоплощения не должна быть соблазном     12. Но есть глупцы, которые говорят: «Не могла ли Премудрость Божия освободить человека иначе, как восприняв на Себя , родившись от жены и перенеся все страдания от грешников?» Наш ответ таков: Конечно, могла, но если бы и поступила иначе, то и это не понравилась бы вашему тупоумию. Если бы Она не явилась пред очами грешников, то. конечно же, Ее вечный свет, видимый внутренними очами, не мог бы быть виден падшим разумом. Теперь же, соблаговолив преподать нам наставление видимым образом, чтобы приготовить к восприятию вещей невидимых, Он раздражает алчных тем, что не имел тела из золота, раздражает невоздержных тем, что родился от жены (ибо невоздержные ненавидят женщин за зачатие и рождение), раздражает гордых, ибо терпеливо перенес оскорбления, раздражает изнеженных, ибо распят, раздражает робких, ибо умер.

http://lib.pravmir.ru/library/ebook/2775...

Клевета 7. Taken from Faber, ibid., sect. 3 «Sunt aves [Daemonis] praedatores»: «Ut enim novacula barbam citissime radit, sed ea tarde repullulat: ita citissime aufertur fama: difflcillime restituitur.» Клевета 8. Taken from Faber, ibid., No. 5 «Quid faciendum inter detrahentes». The poem is based on the entire sermon. 11. 5–7 cf title. 11. 11–14 cf sect. 1 «Modeste corrige detractorem». 11. 15–16 cf sect. 2 «Alio diverte sermonem». 11. 17–18 cf sect. 3 «Frontem corruga». 11. 19–20 cf sect. 4 «Fuge si potes». 11. 21–22 cf sect. 5 «Obtura aures». 11. 23–28 cf sect. 6 «Claude aures cordis per displicentiam». Клевета 9. Taken from Faber, ibid., sect. 3 «Frontem corruga»: «S. Hie.... in ep. ad Nepotianum ait: Sagitta in lapidem numquam figitur, interdum desiliens percutit dirigentem: ita sane detractori continget si obfirmatas ad sua verba repererit aurium fores.» Published in Bylinin. Клевета 10. Taken from Faber, ibid.: «Ita enim Salomon. Prov. 25 ait: Ventus Aquilo dissipam pluvias, et facies tristis linguam detrahentem.» Published in Bylinin. Клевета 11. Taken from Faber, ibid., sect. 4 «Fuge si potes»: «Capri instar foetent ac fructicum folia depascunt, bonam scilicet aliorum famam.» Клевета 12. Taken from Faber, ibid., No. 6 «Remedia contra detractionem activam et passivam», sect. 3 «Considéra iniurias et noxas detractions»: «Considéra multiplex nocumentum et iniurias quas detractio affert: Uno enim ictu triplex vulnus infert. Unde Bemardus in serm. vocat earn lanceam, quae très uno ictu pénétrât, auctorem, auditorem, absentem.» Клевета 13. Taken from M SE (1603), Dist. 4 «Ex Speculo historiale Vincentii Beluacensis», No. 3 «Beata virgo Maria Imperatricem castissimam, marito fidelissimam, et propter corporalem pulchritudinem multa perpessam a tribulationibus libérât». Published in Eremin and PLDR. Клеветати себе грех есть. Taken from Faber, Dominica 10 Post Pentecosten, No. 7 «Quae sint partes viri humilis», sect. 4 «Humiliter de te loquere ... 3 De te modeste, de aliis honorifice loquere»: «Cave tarnen affingas tibi falsa crimina. Etenim August, serm. 39. de verbis Apostoli ait: Cum humilitatis causa mentiris, si non eras peccator, antequam mentireris, mentiendo efficieris, quod evitaveras. Veritas in te non est, nisi ita te dixeris peccatorem, ut etiam esse agnoscas, haec ille. "

http://azbyka.ru/otechnik/Simeon_Polocki...

Мера дски титлы Христовы. Источник не установлен. На рисунке длина прямоугольника, служащего единицей измерения поперечной перекладины с сокращенным написанием именования Христа, – 7,7 см. (в А – 8,0 см., в В – 7,9 см.) См. также комментарий к стихотворению Мера возраста Христова. Мерность . Published in Рапепко and PLDR. Место . Taken from Faber, Dominica 16 Post Pentecosten, No. 6 «Qualia esse debeant convivia Christianorum», sect. 7 «Ambitio absit»: «Potest ergo in summo loco esse aliquis humilis, et in imo esse superbus.» Published in Рапепко and PLDR. Место 2. Taken from Faber, ibid., immediately following: «Uti Aristippus ille Philosophus, qui cum a Dionysio Tyranno positus esset ultimo loco dixit: Voluisti nimirum, о Rex, honorare ultimum locum: apud Salmeron. tract. 22. in parab.» The conclusion which Simeon draws from this anecdote is that a low place can be made honourable by a clever man, whereas Faber uses the story to illustrate the opposite truth, that social standing does not always match attitudes, and that a person placed in a lowly position may still be arrogant; which is the message of Simeon " s previous poem under this heading. Published in Рапепко and PLDR. Надежда и страх. Taken from Faber, In Festo Nativitatis Christi, No. 6 «Quid muneris attulerint Christo Pastores», sect. 2 «Agnus, qui est Norma Spei»: «Ut enim orbis caeli in duplici cardine circumagitur, ita homo inter spem et metum secure volvitur. Spes roborat et elevat, ne desperes, timor deprimit, ne praesumas.» Published in Bylinin. Надежда и страх 2. Taken from Faber, Dominica 18 Post Pentecosten, No. 6 «Ad spem quae erigant pusillanimes», Thema: ««Spes ad alta subvehit, inquit S. Greg, timor autem cor inferius premit: una mola sine altera inutiliter habetur. Peccatoris ergo in pectore semper debent spes et formido coniungi: quia incassum misericordiam sperat, si iustitiam non timeat; et incassum metuit, qui non confidit.»» Назирание. Taken from Faber, Dominica 17 Post Pentecosten, No. 8 «Documenta [on the Gospel for the day, viz. Matt. 22.35–46]», sect. 5 «Digniora in proximo attendenda non viliora»: «Quare etiam nos, non quae humilia et vitiosa sunt in proximis nostris, aspicere et commemorare debemus, sed quae sunt magna et laude digna: vilia vero tegere. Illud odii et invidiae, hoc charitatis opus est.»

http://azbyka.ru/otechnik/Simeon_Polocki...

   001   002     003    004    005    006    007    008    009    010