| Μα απ τις εφαρμογς της τεχνολογας των υπολογιστν εναι η «συνθης» τεχνικ. Σχεδν καθολικ γινε «ξυπνη»: επεξεργαστς και ενσωματωμνοι υπολογιστς υπρχουν και σε οικιακς συσκευς και σε οχματα, και στη στρατιωτικ τεχνικ, καθς και σε εγκαταστσεις παραγωγς ενργειας, κλπ. Λγω αυτς της υπολογιστικτητας διευκολνεται σημαντικ το ργο των ανθρπων, η αποτελεσματικτητ τους αυξνεται κατ πολλς φορς, αυξνεται σε μεγλο βαθμ η ασφλεια της διας της τεχνολογας. Δεν θα σταθ σ’ αυτ τα θματα, θματα που σχετζονται με την τεχνολογα αυτ καθαυτ, αφο λο το συνδρι μας εναι αφιερωμνο σ’ αυτ. σως πρπει να πομε λγα λγια για τη χρση της τεχνολογας των υπολογιστν στην Ιατρικ. Στην περασμνη δισκεψη σ’αυτο το θμα δεν χει δοθε αρκετ προσοχ. Οι προοπτικς εδ εναι επσης εντυπωσιακς. Για παρδειγμα, οι Ιαπωνζοι επιστμονες κατφεραν να δημιουργσουν να μνι εμφτευμα, το οποο κατ την εμφτευση στον ανθρπινο εγκφαλο μπορε να διευθνει την ειδικ ρομποτικ. Στη βση αυτν των εξελξεων εναι η τεχνολογα που λειτουργε με τα κματα του εγκεφλου μσω ενς δικτου αισθητρων. Στο μεσο μλλον, αυτς οι μελτες που διεξγονται στην Ιαπωνα με την υποστριξη του κρτους, θα οδηγσουν σε ευκαιρες για μερικς πλρως παρλυτους ανθρπους η λειτουργα του εγκεφλου των οποων παραμνει καθαρ και ευδικριτη, να εκτελσουν ορισμνες ενργειες. Για παρδειγμα, εξοπλισμνος με ττοιο μικροτσπ νθρωπος, μπορε εκολα να δσει στον εαυτ του να ποτρι νερ με να κυβερνητικ χρι μετακινεται σε μια αναπηρικ καρκλα. Φανεται να εναι αξιλογη προοπτικ. Ωστσο, μια πρσφατη αμερικανικ ταινα,η «Surrogates», χει δεξει τι οι παρμοιες εφευρσεις μπορον να χρησιμοποιηθον και για κακ. Εναι να πργμα, αν προσπαθον να βοηθσουν τους ασθενες που χουν αυτ λλο ελττωμα της ανθρπινης φσης. Εναι εντελς διαφορετικ πργμα να εισβλουμε, να αλλξουμε την ανθρπινη φση, που δημιουργθηκε απ τον Θε. Μπορε να ξεκινσει με να εντελς ακνδυνα πργματα. Για παρδειγμα, οι Ιαπωνζοι επιστμονες - οι συντκτες των παραπνω εμφυτευμτων - προποθτουν τι τα συστματα, που «διαβζουν τις σκψεις» των ανθρπων μπορον να βρεθον στα ρφια καταστημτων σε λγα χρνια. Με την βοθεια τους εναι δυνατν να διευθνεις τηλεορσεις, κινητ τηλφωνα, υπολογιστς και τη μζα των οικιακν συσκευν. Μεταξ λλων εφαρμογν του νου συστματος μπορε να ονομαστε το δορυφορικ σστημα πλογησης, ταν εναι αρκετ να σκεφτε νας οδηγς για το φαγητ, ο πλοηγς θα βρε το πλησιστερο εστιατριο. Τα κλιματιστικ μπορον επσης να μθουν να κατανοον χωρς λγια, πσο νετα αισθνεται νας νθρωπος στο δωμτιο, και σως πρπει να κνει την ψυχρτερη θερμοκρασα. |
| – Και ποια εναι η λση; Ποιες θεολογικς και κανονικς βσεις της Εκκλησας πρπει να βλουμε σμερα για την επλυση παρμοιων ανθρωπιστικν ζητημτων τσι που να προστατευτομε απ προβλματα στο μλλον; Η Εκκλησα μας, δη, χει ξεκινσει και το κνει. Η δλωση της Ιερς Συνδου της Ρωσικς Ορθδοξης Εκκλησας, πως και οι κατ περιοχς επαρχιακς Εγκκλιοι των Ιεραρχν της Εκκλησας μας, αναφορικ με τον κορωνο, σταθερ και με σαφνεια αποτρπουν το πομνιο απ μονπλευρες προσεγγσεις, ρα και απ μονπλευρες λσεις του προβλματος που χει προκψει. Νομζω, για αυτ λα πρπει να δουλψουν πολ καλ και γργορα οι θεματικς εκκλησιαστικς επιτροπς για να βρουν τους μηχανισμος προστασας της Εκκλησας και τους τρπους για να εξηγσουν αυτος τους μηχανισμος στους πιστος. Να πω τη δικ μου ποψη, η οποα, σως, εν μρει, μπορε να αποδεχθε ατελς λανθασμνη – μετ απ τις τελικς εκκλησιαστικς αποφσεις θα φανε. Μου φανεται, τι απ τη μια, πρπει να διαμορφσουμε μια εσωτερικ εκκλησιαστικ αντληψη για την προστασα της ενημρωσης του ποιμνου απ διφορους ψετικους ιος, και να τους θεωρομε τεχνολογες της σγχρονης γεωπολιτικς. Πρπει επσης να λβουμε υπψη την αβεβαιτητα της πραγματικς επιδημιολογικς κατστασης, κθε φορ που στο μλλον θα χρησιμοποιονται ττοιες τεχνολογες. Πργμα που σημανει τι τα μτρα για την πραγματικ υγειονομικ προστασα των πιστν που θα επισκπτονται τους ναος πρπει να χουν ετοιμτητα για «μεση εφαρμογ». Απ την λλη, πρπει να εμαστε πντα τοιμοι να εφαρμζουμε το Ευαγγλιο: «Ττε θ’ ακοσετε πς γνονται πλεμοι, προετοιμζονται πλεμοι. Προσξτε να μην ταραχτετε, γιατ λα αυτ πρπει να γνουν, αλλ δεν εναι ακμη το τλος. Το να θνος θα ξεσηκωθε εναντον του λλου και το να βασλειο εναντον του λλου θα ρθουν πενα, αρρστιες και σεισμο σε διφορα μρη. λα αυτ μως εναι σαν τους πρτους πνους της γννας» (Μτ 24,6-8). ρα, πρπει να διαμορφσουμε και να χουμε να πλασιο αρχν για τη λειτουργικ ζω της Εκκλησας, στην περπτωση που ξαφνικ ενσκψει πργματι στην κοινωνα θανσιμα επικνδυνος ις, μλυνση του περιβλλοντος απ τα δηλητρια ραδιενργεια χωρς τη δυναττητα εκκνωσης. Δεν εναι φαντασες οτε ιστορες τρμου κποιου. Αυτ εναι η αποκαλυπτικ πραγματικτητα του μλλοντος. Πτε η Εκκλησα θα αντιμετωπσει αυτ την πραγματικτητα, δεν το ξρει κανες παρ μνο ο Θες. Αλλ τα σημδια της, ας τα πομε «πρβες», γνονται και τρα. Να, για παρδειγμα, ο κορωνος. Και η Εκκλησα, δη, σμερα πρπει να εναι τοιμη για τις τυχν μεγλες καταστροφς και πραγματικς πανδημες. |
| να προσγγισις τς ννοας το κκλησιαστικο ατοκεφλου ντοτοις, ατς περιορισμς δν εναι τ κυραρχο στοιχεο το Φαναριτικου σχεδου. Οσιαστικ, πρκειται περ ναθεωρσεως τς διας τς δας το κκλησιαστικο ατοκεφλου ς διοικητικς νεξαρτησας. Εναι ξιοσημεωτο τι θση το Κωνσταντινουπλεως κολουθε δ τν ξλιξη τς σγχρονης πολιτικς θεωρας. λλωστε, δη π τ 1994 Πατριρχης Βαρθολομαος κατ τ συνεδραση το Ερωπακο Κοινοβουλου, συσχετζοντας τ διρθρωση τς ρθοδξου κκλησας μ τ πρτυπο τς ρχς τς πικουρικτητας τς Ερωπακς νσεως, περιγραφε τ καθεστς τν τοπικν κα περιφερειακν ρθοδξων κκλησιν μ βση τς ννοιες τς «ατονομας» κα τς Τρα πλον, μετ κα τν λλαγ στσεως ναντι τς ρχς τς κρατικς κυριαρχας, ο κπρσωποι τς κκλησας Κωνσταντινουπλεως προβλλουν τ να θερηση στν χρο τς κκλησιολογας, τασσμενοι νοικτ κατ τς δας τς κκλησιαστικς κυριαρχας. ρχιμανδρτης Γρηγριος Παπαθωμς ξηγε τν νπτυξη τς δας το ατοκεφλου ς διοικητικς νεξαρτησας λγω τς πδρασης το συστματος τς Βεστφαλας: πως προτεσταντικ μεταρρθμιση πηρασε τν προθηση τς ρχς τς κυριαρχας τν θνικν κρατν στ Δση, τ ποα πιθυμοσαν τν πεξρτηση π τν παπικ πιρρο, μ τν διο κριβς τρπο, κατ τν π. Γρηγριο, τ προτεσταντικ φρνημα δγησε τν 19ο α. στ διαμρφωση τν θνικν ρθοδξων ατοκεφλων μ σκοπ τν κκλησιαστικ νεξαρτησα π τ Πατριαρχεο Σμφωνα μ τ λογικ ατς τς προσεγγσεως, διος ποτιμ τς κκλησιολογικς ντιλψεις, ο ποες τοποθετονται στ θεμλιο τν Ατοκεφλων κκλησιν τς Νετερης ποχς, ς πουσιδεις συνπειες τς περ κκλησας προτεσταντικς διδασκαλας κμη πμακρο ντλαλο τς Ρωμαιοκαθολικς κκλησιολογας τς ποχς τν Κατ συνπεια, εναι πιβεβλημνο ν ξεπερασθον λες ο παρμοιες τερδοξες πιδρσεις στν ρθδοξη κκλησιολογα. Κατ καννα, ο συγγραφες πο συντσσονται μ τς θσεις το Φαναρου δν ναρωτιονται κατ πσο ναλογικς τυγχνουν ν εναι ο ρχς τς κκλησιαστικς κα κρατικς κυριαρχας κα ν πργματι χουν τ δια θεμλια. στσο, τ μνο συμπρασμα στ ποο καταλγει κανες π τν τατιση πο προβλλουν εναι: φσον δχονται τι ρχ τς κρατικς κυριαρχας δν νταποκρνεται πλον στ να κατσταση τς παγκοσμας λληλοεξαρτσεως φελει πλον ν πανεξετασθε κα θερηση τς κκλησιαστικς κυριαρχας. |
| 11. … θιξεν Μακαριτατος κτενς τ ζτημα τς ναμεξεως εραρχν το Οκουμενικο Πατριαρχεου ες τ θματα τς Οκρανας. Μς πστειλε κα ες τ Φανριον πρς τοτο πιστολν, νομζω οχ παξ, ες τν ποαν παντσαμεν ες τν δελφν γιον Μσχας δι τς ξς πιστολς (4 Δεκεμβρου 2015): (σ. 76). 12. «Μετ τς δεοσης προσοχς νγνωμεν (.) γρμματα τς μετρας Μακαριτητος πρς μς, ς κα το Αδεσιμολ. Πρωτοπρεσβτερου κ. Νικλαου Μπαλασφ (.) πρς τν σιολ. ρχιμανδρτην κ. Βαρθολομαον Σαμαρν, ρχιγραμματα (.) τ ναφερμενα ες ζητματα πτμενα τν σχσεων τς καθ’ μς γιωττης κκλησας Κωνσταντινουπλεως μετ τν ν Οκραν ρθδοξων σχισματικν μερδων κα συνοδικ διαγνμ παντητικς γνωρζομεν μν τ κλουθα: (σ. 76) 13. Γνωστν τυγχνει τος πσιν τι καθ’ μς γιτατος ποστολικς κα Πατριαρχικς Οκουμενικς Θρνος πρξε κα πρχει Μτηρ κκλησα τν ν Οκραν ρθοδξων πιστν, οτινες μετ τν λοιπν ρωσσικν λαν λαβον τ φς το Εαγγελου παρ το Θρνου τοτου κα δι το βαπτσματος ατν νεσωματθησαν ες τν γαν μν ρθδοξον κκλησαν. π ανας, λλωστε, Θρνος οτος χειροτνει κα πστελλεν ες τν χραν τατην τν κστοτε Μητροπολτην Κιβου δημιουργν δι το τρπου τοτου κατλυτον πνευματικν κα ψυχικν δεσμν μετ τς κκλησας Κωνσταντινουπλεως, στις δν δνατο ν ξαλειφθ κ τς συνειδσεως το ρθοδξου Οκρανικο λαο δι τς μετ τατα νσωματσεως ατο ες τν γιωττην κκλησαν τς Ρωσσας (σ. 76-77). 14. Γνωστν σατως τυγχνει σφαλς κα τ μετρ γαπητ Μακαριτητι, τι κατ τν κανονικν τξιν (βλ. κανν 9 τς Δ Οκουμενικς Συνδου) κα τν μακραωνα παρδοσιν τς ρθοδξου κκλησας, κστοτε ρχιεπσκοπος Κωνσταντινουπλεως κα Οκουμενικς Πατριρχης δχεται κκλτους προσφυγς κα παρακλσεις πρς διευθτησιν νακυπτντων, τυχν, ζητημτων ες τ σωτερικν Ατοκεφλων ρθοδξων κκλησιν κα πιλαμβνεται τς διευθετσεως ατν δι τν π τς κανονικς τξεως προβλεπομνων προσφρων τρπων, ς συνβη κα κατ τ πρσφατον παρελθν ες τ περιπτσεις τν γιωττων κκλησιν εροσολμων, Βουλγαρας κα Κπρου, ς κα ατς τι τς κκλησας Τσεχας κα Σλοβακας, νθα μερς κε το πισκοπικο σματος κα τν πιστν μφεσβτησε τν κανονικτητα τς κλογς το Προκαθημνου τς κκλησας τατης νενεχθεσα τ Θρν τοτ πρς ξτασιν το νακψαντος ζητματος. Ες πσας τατας κα λλας παρομοας περιπτσεις καθ’ μς γιωττη κκλησα Κωνσταντινουπλεως οδλως προβανει ες νμιξιν ες τς σωτερικς ποθσεις τν Ατοκεφλων κκλησιν, ς νακριβς σχυρζεται μετρα Μακαριτης, νεργοσα πντοτε κατπιν πρωτοβολου ατματος τς νδιαφερομνης κκλησας κα ν τ ς νω διαγραφεσ κανονικ εθν ατς (σ. 77). |
| Τρα ορισμνοι πολιτικο αγωνζονται να συγκροτσουν μια ενιαα τοπικ εκκλησα στην Ουκρανα. Αυτ την Εκκλησα ενοτε την αποκαλον Ορθδοξη, και ενοτε απλς «τοπικ εκκλησα». Τους πολιτικος δεν τους ενδιαφρει, δεν κατανοον την διαφορ και δεν προσπαθον να το καταλβου. Το τραγικ ττοιων προσπαθειν γκειται σε δο λγους. Πρτον, οι πολιτικο απ την φση τους αποδεικνονται ανκανοι να θεραπεσουν πνευματικς διαιρσεις, αλλ μνο να χωρζουν ανθρπους μπορον. Μνο οι κληρικο με την βοθεια της προσευχς, της ταπεινσεως και της κατ Θε αγπης στκονται ικανο να ενσουν ανθρπους απ διαφορετικς ιδιοσυγκρασες και κοσμοθεωρες σε μα ενιαα κοινωνα, η οποα ονομζεται Εκκλησα του Χριστο. Δετερον, δυστυχς η Πολιτεα ακολουθε μα πορεα που υιοθετθηκε μετ την επανσταση, μα πορεα απομακρνσεως του ανθρπου απ τον Θε. Κποιος μπορε να αντιτενει τι οι πολιτικο μας εναι νθρωποι της πστεως: προσεχονται και εκκλησιζονται. Δεν λογομαχ, ντως τσι εναι. Αλλ υπρχουν δυνμεις, οι οποες επιβλλουν τους πολιτικος μας να ψηφζουν νμους, οι οποοι διευκολνουν την προθηση και νομιμοποηση της αμαρτας. Εν οι πολιτικο νομιμοποιον την ανομα, ττε παρλο που πιστεουν στο Θε και εκκλησιζονται, ενεργον κατ του Χριστο. τσι απομακρνουν απ τον Θε και τον εαυτ τους και τους ανθρπους, οι οποοι τους προσχουν. Πολιτικο σαν αυτος θλουν μια Εκκλησα προσαρμοσμνη στον ρυθμ της δικς τους ζως. Θλουν να συγκροτσουν μια ενιαα τοπικ εκκλησα η οποα να τους ενθαρρνει και να οδηγσει τους ανθρπους, οι οποοι οδεουν στο Θε, να ακολουθσουν μια οδ, την οποα, προς μεγλη λπη, εχαν επιλξει οι διοι. Αγαπμε τους πολιτικος μας και τους σεβμαστε, αλλ δεν μπορομε να τους ακολουθσουμε, αλλις θα πασουμε να εμαστε Εκκλησα και θα μεταστραφομε σε ναν πολιτικ οργανισμ, που ασφαλς οι ημρες της υπρξες μας θα εναι μετρημνες απ τον Θε. Στο ερτημα πς να αντιδρσουμε, ως πιστο, στις αππειρες συγκροτσεως μιας Ενιαας Τοπικς Ορθοδξου Εκκλησας, να απαντσω ως εξς: ποιος πιστεει στο Θε, αλλ ταυτχρονα εναι εγκλωβισμνος στην επιθυμα του να εξασφαλσει μια Τοπικ Εκκλησα, δεν χει εμπιστοσνη στο Θε, αλλ ακολουθε τη λογικ του. Με αυτ τη στση σντομα θα οδηγηθομε στην κατσταση ταν κθε πολιτικ δναμη να θελσει να χει μια ιδικ της τοπικ εκκλησα, η οποα θα εναι κατ πντα υπκουη σε αυτ το κμμα και να εκβιζει τον Θε να εκπληρνει τις πολιτικς του φιλοδοξες. |
| Απ την λλη, εν αυθαιρετον οι αρχς, δεν πρπει να τις περιφρονομε, οτε να μισομε, οφελουμε να προσευχμαστες γι’αυτς. Οφελουμε να προσευχμαστε στον Κριο, προκεμνου να χορηγσει στους ιθνοντς μας τη χρη του Αγου Πνεματος, η οποα θα τους στηρζει στην επξια ρση του Σταυρο τους. – Πς να ανταποκριθομε σωστ στα αιτματα εκενων οι οποοι πλησιζουν τους εφημερους μας ζητντας να τους κηδεσουν τους νεκρος τους να κοινωνσουν τους δικος τους ανθρπους, οι οποοι μως βαπτσθηκαν στο «Πατριαρχεο Κιβου»; σως πιο λογικ θα εναι οι εφημριο μας να επωμζονται την ευθνη μνο γιεκενους, σους ποιμανουν μεσα και σους ευρσκονται υπ την μεση πνευματικ τους μριμνα; – Σχετικ με το ερτημα για την εκκλησιαστικ κηδεα εκενων σοι «βαπτσθηκαν» απ τους σχισματικος η απντηση τυγχνει σαφς: σοι βαπτσθηκαν στην κανονικ Εκκλησα, εκενοι δλωσαν και την επιθυμα τους να κηδευθον στην Εκκλησα αυτ. Εν οι «βεβαπτισμνοι» στο σχσμα, καταυτν τον τρπο δλωσαν την επιθυμα τους να τους δσουν τον τελευταο ασπασμ εκε. Δεν κηδεουμε τους σχισματικος, διτι δεν θλουμε να παραβιζουμε την ελευθερα της επιλογς τους. Αλλ στην πραγματικτητα κθε επ μρους περιστατικ χει και ιδιαιτερτητες, και προτο πει «χι» στον αιτοντα, ο ιερας οφελει να εξερευνσει λεπτομερς, διατ ο τεθνηκς επλεξε μια λλη πστη. Εν ο ιερας ανακαλψει επιχειρματα, τα οποα μαρτυρον υπρ ανθρπινης αδυναμας και χι υπρ φανατικο πεσματος, δικαιοται, κατπιν ευλογας του επισκπου, να εφαρμσει οικονομα, δηλαδ να επιδεξει συγκατβαση. – Πολλο ανησυχον για την περαιτρω πορεα της κανονικς Ορθοδοξας στην Ουκρανα. Τ πρπει να μας προβληματζει περισστερο αυτ την εποχ, η τχη της Εκκλησας, η ψυχ μας η μπως η προσωπικ αφοσωση στο Χριστ; – Πργματι, η Ορθδοξη μας Εκκλησα της Ουκρανας διρχεται μια πολπλοκη εποχ. Προς την παρηγορι μας θλω να θυμσω τι ουδποτε διρχεται εκολες εποχς η επ της γης Εκκλησα. Ακμη, ταν λα εναι συχα γρω μας, ταν μς επαινον, η Εκκλησα ωστσο διρχεται μια πολπλοκη εποχ. Αυτ η πολυπλοκτητα γκειται στο γεγονς, τι οι επευφημες και η ευημερα μς βυθζουν σε νρκη και αμλεια και μσω αυτν οδηγομεθα σε πνευματικ εκφυλισμ και κατπτωση. Γιαυτ και σε καιρος ευημερας χουμε ανγκη να πολεμομε τον εαυτ μς και να επαγρυπνομε, στε να μην πσουμε σε πνευματικ χαλαρτητα. |
| Η γιγκα εναι μια διδασκαλα που χρησιμοποιε να σστημα ασκσεων με στχο τον λεγχο της ψυχς και της ψυχοφυσιολογας του ανθρπου χρην μιας υψηλτερης ψυχικς και πνευματικς κατστασης. Και να σκεφτε κανες,τουλχιστον, τι μπορε να ασχολεται με τη γιγκα μνο για χρη της σωματικς υγεας, δεν εναι σωστ.Η γιγκα εναι πρωτστως να σστημα πνευματικν πεποιθσεων, και οι στχοι της γιγκας εινιαι πνευματικο,και χι σωματικο.Ο γνωστς Ορθδοξος ασκητς ιερομοναχς Σεραφεμ (Ρουζ) γραψε: «Ο νθρωπος,που ασχολεται με τη γιγκα μνο για χρη της σωματικς υγεας, δη προετοιμζεται για ορισμνες πνευματικς πεποιθσεις, ακμη και εμπειρες, για τις οποες, σαφς, δεν χει ιδα». Πρπει να σημειωθε τι ο πατρ Σεραφεμ γνριζε απ πρτο χρι τι θα πε η γιγκα,επειδ στα νιτα του (πριν απ την υιοθεσα της Ορθοδοξας) ενεργ παρασυρταν απ’ αυτ. Η ουσα της γιογκας δεν εναι οι διφορες ασκσεις,στσεις και κινσεις . Στο κντρο της εναι ο διαλογισμς. Το σμα εδ μνο βοηθ να συγκεντρσει το μυαλ. Ο πατρ Σεραφεμ γρφει: «Ο στχος των ασκσεων της γιγκας εναι να κνει τον νθρωπο χαλαρ, ικανοποιημνο,να μην σκφτεται και να εναι παθητικς, δεκτικς σε πνευματικς ιδες και εμπειρες». Ασχολομενος με γιγκα, ακμη και λγες εβδομδες, ο νθρωπος μπορε δη να διαπιστσει τι χει γνει πιο ρεμος,συχος, ισορροπημνος,ευασθητος και μπορε να αισθνεται την πνευματικ ανπτυξη. «Τελικ, ο διαλογισμς εναι το «μονωδιακ εσωτερικ ταξδι», και λα τα εδη των εξωτερικν εξαρτσεων πρπει να απορρπτονται με στχο την εξερεση μιας εγχριας Πηγς» - διαβζουμε και πλι στην ιστοσελδα της «ΟΓ». μως, η φαινομενικ ευημερα εναι απατηλ. Η κατσταση που πτυχε ο νθρωπος τον κνει να εναι πιο αντιληπτικς στην «πνευματικτητα», η οποα περιχεται στη γιγκα. Και το «μονωδιακ ταξδι» μπορε να καταλξει πολ σχημα. Το γεγονς εναι τι η οποιαδποτε πνευματικ εμπειρα στην γιγκα θεωρεται θετικ,αρκε να υπρχει. Στη γιγκα δεν υπρχει η δικριση των πνευμτων,στην οποα καλεται ο κθε Χριστιανς. Και η εμπειρα απ τη σκοπι ενς χριστιανο που κατανοεται ως πλνη, μπορε να γνει αποδεκτ και να συνιστται απ τη γιγκα.Θα προυμε παρδειγμα απ μια αρκετ δημοφιλ τρα μθοδο,την Κουνταλνι Γιγκα. Λει για το νοιγμα μιας ενργειας «Κουνταλνι», μσω διφορων ψυχοτεχνικν η οποα επικεντρνεται στην «κοιμμενη» κατσταση στην βση της σπονδυλικς στλης. Ο γιγκι «ξυπν» την ενργεια - το τομο αισθνεται ζεστασι,που προρχεται απ τη βση της σπονδυλικς στλης. Ωστσο, οι γιοι πατρες- ασκητς γρφουν με σαφνεια τι η οποιαδποτε ασθηση κατ την προσευχ που προρχεται απ τα μρη που βρσκονται κτω απ την καρδι πρπει να απορριφθε. νας χριστιανς που δεν γνωρζει το ορθδοξο δγμα για την προσευχ μπορε εκολα να υποκψει στην «πνευματικτητα», η οποα τον κυριρχησε. |
| Ο πρεδρος Ντζουκνοβιτς αποφσισε να κατασχσει την εκκλησιαστικ περιουσα και να την εκχωρσει στο κρτος. Συμμετεχαν επσης ενεργ στη δημιουργα της λεγμενης αυτοκφαλης εκκλησας του Μαυροβουνου. Με στχο να αφαιρσουν τους ιερος τπους σκφτηκαν να μεισουν την ποιμαντικ δραστηριτητα της γνσιας Εκκλησας του Χριστο. Σκοπς τους ταν να χρησιμοποισουν τους ναος αποκλειστικ ως τουριστικ αξιοθατα. θελαν να καταργσουν τις Θεες Λειτουργες. Να καταργηθε η Μητροπολιτικ Εκκλησα του Μαυροβουνου και Παραθαλλασας. Να καλλιεργε τη δικ του αυτοκφαλη εκκλησα-υπηρτρια τσπης και να διοικε τα πντα. Προσπθησαν να αλλξουν την ταυττητα του λαο στο Μαυροβονιο που αγαπ την ελευθερα, να καταστρψουν την ιστορικ του μνμη. Δεδομνου τι αυτς ο ατυχς νμος εχε δη ψηφιστε, δεν εχαμε λλη επιλογ απ το να βγομε στους δρμους. ταν πολ επικνδυνο. Οι αρχς θα μποροσαν να το χρησιμοποισουν αυτ εναντον μας, κατηγορντας μας για λλη μια φορ τι με κποιο τρπο σπρνουμε τη διχνοια στην κοινωνα και δεν σεβμαστε τους νμους του κρτους μας... Αλλ επικεφαλς του κινματς μας, το οποο γινε δημοφιλς, ταν νας σοφς και γιος νθρωπος της ζως - ο επσκοπος Αμφιλχιος. Κλεσε τον λα να προσευχηθε στον Παντοδναμο Κριο. Στην αρχ αρχσαμε να κνουμε μικρς περιφορς γρω απ τους ναος μας. Μχρι που λα εξελχθηκαν σε μεγλες περιφορς κυριολεκτικ σε λες τις πλεις και τα χωρι του Μαυροβουνου. ταν ισβιος συνδημιουργς του Χριστο και διδαχθκαμε απ τη χριστιανικ του ανιδιοτλεια. μασταν τοιμοι να πμε στον Γολγοθ του Χριστο. Ο Δεσπτης Αμφιλχιος δεν πηγαινοερχταν ποτ στη ζω, πγαινε πντα ευθεα, τα μονοπτια του χριστιανο οδηγον πντα στον δικ του Γολγοθ. Και ακολουθοσαμε τον επσκοπ μας. Εχε σταυρωθε με τον Χριστ σε λη του τη ζω, και εμες μθαμε απ τη χριστιανικ του ανιδιοτλεια. λοι γρω μας νιωσαν την εσωτερικ δναμη αυτς της θεσταλτης χριστιανικς ζως και ενθηκαν μαζ μας. Ερχντουσαν μαζ μας νθρωποι διαφορετικν απψεων και πολιτικν προτιμσεων, αλλ λοι νιωσαν την αδικα που επιβλθηκε στο λα μας και βγκαν να διαμαρτυρηθον. Για πολλος ταν η αρχ του εκκλησιασμο τους. τσι, ο εχθρς, πως πντα, ντροπιστηκε. Οι νθρωποι ταν ενωμνοι και διαπνεμενοι απ την ασθηση του δικαιματς τους να αποφασζουν συλλογικ για τα πργματα. Να ανατρψουμε την απτη και την κακα των δημσιων υπαλλλων. ταν μια πραγματικ πνευματικ αναγννηση του θνους. Ο Μητροπολτης Αμφιλχιος οδγησε το λα στο Θε. Ενσχυε τον λα κρατντας πντα τον σταυρ στο χρι του. Επε: " Πορευμαστε προς τη νκη του Χριστο. Και τσι ανατρψαμε εκενους που ταν εχθρικο προς την Εκκλησα του Χριστο. Μια λλη εκλογικ αναμτρηση δειξε με ποιανο το μρος εναι ο λας. |
| Η λογικ αυτο το σχεδου/υπολογισμο εναι απλ: καταστρφοντας την Ουκρανικ Ορθδοξη Εκκλησα και προβλλοντας την «Ορθδοξη Εκκλησα τς Ουκρανας» ως τη να μεγαλτερη «Ορθδοξη Ομολογα» τς χρας, και σε σχση με θματα γεωπολιτικς, πολιτικς και ιδεολογικς ατζντας, το καθολικ στρατπεδο θα χει την ευκαιρα να αποκψει ριζικ εκατομμρια Ουκρανν που ταυτζουν εαυτος με την Ορθοδοξα, με την παλαι ιστορα της Ορθδοξης πστης στις εκτσεις τς Ουκρανας. Τοιουτοτρπως, η «Ορθδοξη Εκκλησα τς Ουκρανας» μετατρπεται, στην πραγματικτητα, απ θρησκευτικ δομ σε εργαλεο σκησης πολιτικς. Και αυτ θα εναι μια τρανταχτ νκη. Μετ απ λα αυτ, χνοντας γι πντα την μνμη τν πηγν τς αληθινς Ορθοδοξας, αντιμετωπζοντας την πστη ως στοιχεο πρτιστα «Ουκρανικ», πιασμνοι στα δχτυα τν εθνικιστικν και ιδεολογικν οφθαλμαπατν, κι ντας προσρτημα τς κρατικς εξουσας, «Επισκοπτο» και «ιερατεο» τς «Ορθδοξης Εκκλησας τς Ουκρανας» αργ γργορα θα συμφωνσουν με την πρταση να ενωθον με τος Ουντες και να αναγνωρσουν τον Ππα ως Κεφαλ τους. Δεν χρειζεται και πολλ εφευρετικτητα γι να γνει πραγματικτητα κτι ττοιο. Αρκε, για παρδειγμα, απ την μα, οι αρχς να αναγγελουν τι η συγχνευση των " Ορθδοξης Εκκλησας τς Ουκρανας " και τς Ο.Ε.Κ.Ε. εναι απαρατητη για την νταξη τς Ουκρανας στην ΕΕ, κι, απ την λλη ο Ππας εξ ονματος του νου ποιμνου του να παξει το ρλο το βασικο λομπστα στην δρομολγηση τς ουκρανικς Ευρωπακς ενσωμτωσης. Ττε το λο σχδιο κι λες οι απαρατητες διαδικασες θα μπονε μπροστ, θα χουν την απαρατητη υποστριξη και θα ολοκληρωθον το συντομτερο δυνατν. Αυτ ββαια εξακολουθον να εναι ζητματα μακροπρθεσμης προοπτικς. Ωστσο, οι Ουντες (και οι Ρωμαιοκαθολικο) εργζονται δη ενεργ για να διασφαλσουν τι την κατλληλη στιγμ, τα πντα θα εναι τοιμα με τον καλτερο δυνατ τρπο. Ειδικτερα, δη «τρχει» μια σκπιμη δραστηριτητα θλωσης τν ορων μεταξ τς Ελληνικς καθολικς και της Ορθδοξης πστης, καθς και τς απλειψης οιασδποτε αρνητικς μνμης που συνδεται με τη εξπλωση της Ουνας στα ουκρανικ εδφη. Το κριο ακροατριο εναι οι κατ περιοχς «ιερο-λειτουργο» τς «Ορθδοξης Εκκλησας τς Ουκρανας/ Ουκρανικς Ορθδοξης Εκκλησας Πατριαρχεου Κιβου [Ο.Ε.Ο./Ο.Ο.Ε-Π.Κ.]», οι οποοι, για μι σειρ αντικειμενικν και υποκειμενικν λγων, εναι το ιδανικ εργαλεο για την κατλληλη χειραγγηση. |
| Το γεγονς του περασμνου Σαββτου στην Αθνα αποτελε εμβθυνση του σχσματος. Που θα πει λο το πργμα εναι δσκολο να προβλψει κανες τρα. ταν το 1054 οι λεγτοι του ππα φθασαν στην Κωνσταντινοπολη, προκειμνου να ξεκαθαρσουν τους λογαριασμος με τον Κωνσταντινουπλεως, αυτ το ξεκαθρισμα οδγησε στη διακοπ της ευχαριστιακς κοινωνας μεταξ της Εκκλησας Ρμης και Κωνσταντινουπλεως, και κανες θα ταν στη θση να προβλψει τι η διαρεση θα κρατοσε μια χιλιετα χοντας μλιστα βαρις επιπτσεις. Φρον τι σημαντικ εναι τρα να προσπαθσουμε να βλπουμε μπροστ. Μεταξ σων παζουν σκκι υπρχουν νθρωποι που εναι σε θση να προβλψουν την κατσταση μνον μια κνηση μπροστ, εν υπρχουν και σοι εναι σε θση να προβλψουν πολλς κινσεις μπροστ. Θλουμε να προσδιορσουμε τρα, ποιες θα εναι οι επμενες κινσεις μας και ποιοι κνδυνοι ελλοχεουν. Εν πση περιπτσει δεν θα πρπει να ενεργομε βσει συναισθημτων αγανακτσεως απορας. Θα πρπει να τα ζυγσουμε καλ-καλ λα και κατπιν προσευχς να λβουμε απφαση, για την οποα μετπειτα θα φρουμε ευθνη. – Η διακοπ της προσευχητικς κοινωνας με το Πατριαρχεο Κωνσταντινουπλεως τα μια βαρι απφαση για την Εκκλησα. Πς επηρασε αυτ τη θση των Ορθοδξων χριστιανν της Ουκρανας; Υπρχει ελπδα επανενσεως της διχασμνης Εκκλησας και ποιο εναι προς τοτο το κριο εμπδιο; – Οφελω να ομολογσω τι η ρξη με την Κωνσταντινοπολη ουδλως επηρασε την εσωτερικ ζω της Ορθοδξου Εκκλησας της Ρωσας, συμπεριλαμβανομνου και του αυτοδιοκητου τμματος αυτς της Ουκρανικς Ορθοδξου Εκκλησας. Συνεχζουμε να ζομε πως ζοσαμε και συνεχζουμε να λειτουργομε πως λειτουργοσαμε, και πως κναμε το Πσχα και λλες μεγλες εορτς, τσι και συνεχζουμε να εορτσουμε. Οτε καταλβαμε κποια βλβη απ τη γενμενη ρξη. Το Πατριαρχεο Κωνσταντινουπλεως διπραξε σφοδρ λθος και επιμνει στο λθος αυτ, απαιτντας απ λλες κατ τπους Εκκλησες την αναγνριση της λεγμενης ορθοδξου εκκλησας της Ουκρανας. Εν βλπουμε τι δεν πραγματθηκε ως Εκκλησα η Αγιωττη Εκκλησας της Ουκρανας. Αρχικ συγκροτθηκε απ δο σχισματικς παρατξεις, και σε μερικος μνες που υφσταται, πρλαβε να διχοτομηθε. Δεν ακολοθησε αυτ την ονττητα ο λας του Θεο. Ο Πατριρχης Βαρθολομαος ανμεινε την ιεραρχα της κανονικς Ουκρανικς Ορθοδξου Εκκλησας να συντασσταν με την ονττητα εκενη μλις λβει αυτ τον τμο αυτοκεφαλας. Λφθηκε λοιπν ο τμος, αλλ η ιεραρχα παρμεινε ενωμνη περ τον Μακαριτατο Μητροπολτη Ονοφριο. Οι αρχιερες της Ουκρανικς Εκκλησας δλωσαν την επιθυμα να διατηρσουν την εντητα με την Ρωσικ Ορθδοξη Εκκλησας και τι εναι αναπαυμνοι πλρως με το παρν καθεστς της Εκκλησας. Εναι προφανς τι δεν αντιμετωπσθηκε το σχσμα, αλλ αντιθτως εμβαθνεται. |
|
|
