| Κανν το Αγου Νικολου Ειρμς ο αυτς Στχ. γιε Ιερρχα το Χριστο Πρσβευε υπρ ημν. λος ανακεμενος, τ Θε Νικλαε, λον με δισωσον, το βου τος πθεσιν, αθλως καθ " εκστην, περιππτοντα θεφρον. Στχ. γιε Ιερρχα το Χριστο Πρσβευε υπρ ημν. Λαμπτρ θεαυγστατε, τν νον μου καταγασον, παθν αμαυρτησιν, αε σκοτιζμενον, κα δδου ευσχημνως, παροδεειν εν τ βιω. Στχ. γιε Ιερρχα το Χριστο Πρσβευε υπρ ημν. παν ανοιγμενον, κατ " εμο Νικλαε, ευχας σου απφραξον, στμα πονηρτατον, κα ρσαι ορατν με, δυσμενν κα αορτων. Θεοτοκον Στχ. Υπεραγα Θεοτκε, σσον ημς. Εκ σο ημν λαμψεν, ανσπερος λιος, νεφλη ολφωτε, Χριστς ο Θες ημν, φωτζων τος εν σκτει, αγνωσας Θεοτκε. Ωδ η " Ο Ειρμς Σο τ παντουργ, εν τ καμνω Παδες, παγκσμιον πλξαντες, χορεαν μελπον. Πντα τ ργα, τν Κριον υμνετε, κα υπερυψοτε, εις πντας τος αινας. Στχ. γιοι Απστολοι το Χριστο, πρεσβεσατε υπρ ημν. Σ τς νοητς, τν Αποστλων Λγε, νεφλας εξπλωσας, επιρραινοσας, ημν, μβρους πανσφων, κα θεων διδαγμτων, κα καταρδευοσας, ημς εις τος αινας. Στχ. γιοι Απστολοι το Χριστο, πρεσβεσατε υπρ ημν. Οι περικαλλες, τς Εκκλησας στλοι, οι τατην βαστζοντες, πστεως δγμασι, σεσαθρωμνην, ψυχς μου τν οικαν, θεα τεχνουργα, στηρξατε θεπται. Στχ. γιοι Απστολοι το Χριστο, πρεσβεσατε υπρ ημν. Στναξον ψυχ, κα οχετος δακρων, εξ λης προσγαγε, καρδας κρζουσα, μνε οικτρμον, σσον ιλσθητ μοι, τας τν Μαθητν σου, πρεσβεαις ευπροσδκτοις. Θεοτοκον Στχ. Υπεραγα Θεοτκε, σσον ημς. Σιν εκλεκτ, το Βασιλως πλις, τς νω πολτην με, ποησον πλεως, μετ τν θεων, Μαθητν δυσωποσα, χραντε Παρθνε, τν χρονον Υιν σου. Κανν το Αγου Νικολου Ειρμς ο αυτς Στχ. γιε Ιερρχα το Χριστο Πρσβευε υπρ ημν. Μρων γεγονς, Αρχιερρχης μγας, ψυχς μου Νικλαε, αισθσεις μρισον, πως εκφγω, παθν τν δυσωδαν, κα το Παρακλτου, εισδξωμαι τν χριν. Στχ. γιε Ιερρχα το Χριστο Πρσβευε υπρ ημν. |
| Κανν το γου Νικολου, δ ς χος πλ. α Μαινομνην κλδωνι λεων πργασαι, τν Δεσπτην σο τας προσευχας, πσι τος τιμσ σε Νικλαε, πως μν λσιν πταισμτων δωρσηται. Νοσημτων λτρωσαι, κα σκανδλων τν βιωτικν, πειρασμν κα θλψεων Νικλαε, τος πρεσβευτν σε κεκτημνους πρς Κριον. ατρν σε ριστον, Δεσπτης δειξε Χριστς· δι τ νοσματα θερπευσον, τν εσεβς σοι προσιντων Νικλαε. Θεοτοκον Κυοφρος νανδρος, Θεομτορ πφηνας γν· δι τοτο πστει κετεω σε, τς ψυχς μου τν αθυμαν πλασον. Κανν τν γων ποστλων, δ ζ χος πλ. α Ερμς περυψομενος, τν Πατρων Κριος, τν φλγα κατσβεσε, τος Παδας δρσισε, συμφνως μελδοντας· Θες ελογητς ε. περυψομενος, τν Πατρων Κριος, μς περψωσε, κα πσαν κατρραξεν, χθρο τν δυναστεαν, Μαθητα Χριστο θεπται. πον τς κακας μου, εθροις κατανξεως, μν παρακλσεσιν, πστολοι πλνατε, διδσκοντες κραυγζειν, Θες ελογητς ε. Πυρ θεου, Πνεματος, λην κατεφλξατε, πσης ματαιτητος· δι φλογιζοσης με, λυτρσασθε γεννης, Μαθητα Θεο το Λγου. Θεοτοκον τς καταπτσεως, το δμ νρθωσις, γειρον πεσντα με, κακας πρς βραθρα, πρεσβεαις σου Παρθνε, κα τν θεων ποστλων. Κανν το γου Νικολου, δ ζ χος πλ. α περυψομενος λος νακεμενος, τ Θε Νικλαε, λον με δισωσον, το βου τος πθεσιν, θλως καθ κστην, περιππτοντα θεφρον. Λαμπτρ θεαυγστατε, τν νον μου καταγασον, παθν μαυρτησιν, ε σκοτιζμενον, κα δδου εσχημνως, παροδεειν ν τ β. παν νοιγμενον, κατ μο Νικλαε, εχας σου πφραξον, στμα πονηρτατον, κα σαι ρατν με, δυσμενν κα ορτων. Θεοτοκον κ σο μν λαμψεν, νσπερος λιος, νεφλη λφωτε, Χριστς Θες μν, φωτζων τος ν σκτει, γνωσας Θεοτκε. Κανν τν γων ποστλων, δ η χος πλ. α Ερμς Σο τ παντουργ, ν τ καμν Παδες, παγκσμιον πλξαντες, χορεαν μελπον· Πντα τ ργα, τν Κριον μνετε, κα περυψοτε, ες πντας τος ανας. Σ τς νοητς, τν ποστλων Λγε, νεφλας ξπλωσας, πιρραινοσας, μν, μβρους πανσφων, κα θεων διδαγμτων, κα καταρδευοσας, μς ες τος ανας. Ο περικαλλες, τς κκλησας στλοι, ο τατην βαστζοντες, πστεως δγμασι, σεσαθρωμνην, ψυχς μου τν οκαν, θε τεχνουργ, στηρξατε θεπται. Στναξον ψυχ, κα χετος δακρων, ξ λης προσγαγε, καρδας κρζουσα, μνε οκτρμον, σσον λσθητ μοι, τας τν Μαθητν σου, πρεσβεαις επροσδκτοις. Θεοτοκον Σιν κλεκτ, το Βασιλως πλις, τς νω πολτην με, ποησον πλεως, μετ τν θεων, Μαθητν δυσωποσα, χραντε Παρθνε, τν χρονον Υν σου. |
| Κανν το Μρτυρος, ο κροστιχς. θλους παινεν Ορου κλος μγα. ωσφ. δ α« χος πλ. β» ς ν περ ναφανες ν τ ψει τς το Χριστο, κκλησας Οαρε, σπερ λιος φαιδρς, στραπας λμπρυνας τν σν, παλαισμτων τ τς γς Μκαρ πληρματα. Θεας γπης Παμμκαρ κατασχεθες, τ γλυκστ ρωτι, πηρνσω σεαυτν, κα πρς πσαν βσανον σαρκς, προσεχρησας στερρς γωνισμενος. Λελογισμνως τν θεων γωνιστν, τος δεσμος συνδησας, θλοφρε σεαυτν, κα τς πλνης λυσας δεσμ, σταθηρ πομον πολλν κολσεων. Θεοτοκον περοσιος Λγος σου ν γαστρ, πρ λγον κησε, κα τεχθες θεοπρεπς, τν Μαρτρων χραντε χορος, πεσπσατο, μεθ» ν μνολογομν σε. Κανν α», δ γ», το Προφτου χος β " Στερωσον μς Μυομενοι τος σος σοφος δγμασι, νηστεαν Προφτα κα θεραπεαν, εσεβς νακηρττομεν, ες τν οκον Κυρου πορευμενοι. Ο τας σας διδαχας κολουθσαντες, ξ λης καρδας κα διανοας, ν κλαυθμ τε κα δεσεσι, τν Θεν κζητομεν ξιγαστε. πφηνας μν το Παντοκρτορος, Δεσπτου Προφτα μακροθυμαν, κα τν θεαν γαθτητα, διετρνωσας τοτου κα χρησττητα. Θεοτοκον Συνλαβες γν Θεν κα τεκες, τν Λγον φρστως σεσαρκωμνον, ν Προφταις τν λαλσαντα κα τελσαντα τοτων τ κηργματα. Κανν β», δ γ», το Μρτυρος χος πλ. β " Οκ στιν γιος ς σ πλθες γνμ σταθηρ, τος νδρεους γνας, νευρωθες τας λπσι, τν μελλντων γαθν, κα τν Μαρτρων Χριστο, τας πανσφοις, Μκαρ παραινσεσι. Στρατν γων θλητν, ναθλοντα νομμως, καθορν τν κενων, πεδεξω νδρικς, στερρτητα μιλν, πολυτρποις Οαρε κολσεσιν. ν παρατξει ερ Οαρε ς γενναος, στρατιτης ερθης, κα κατσφαξας πληθν, νδρεας ξφει Σοφ, πολεμων, νκαις κλεζμενος. Θεοτοκον Παρθνε Μτηρ το Θεο, τς μς αθυμας, τ βαρτατον σκτος, κα τ νφη τν παθν, τ φωτισμ τς ν σο, δυσωπ σε, χριτος πλασον. Ερμς «Οκ στιν γιος ς σ, Κριε Θες μου, ψσας τ κρας, τν πιστν σου γαθ, κα στερεσας μς, ν τ πτρ τς μολογας σου». |
| Κατανυκτικν Ει ο δκαιος μλις σζεται, εγ πο φανομαι ο αμαρτωλς; τ βρος κα τν κασωνα τς ημρας ουκ εβστασα, τος περ τν ενδεκτην ραν, συναρθμησν με, ο Θες κα σσν με. Μαρτυρικν Ως καλο στρατιται, ομοφρνως πιστεσαντες, τς απειλς τν τυρννων μ πτοομενοι γιοι, προσλθετε προθμως τ Χριστ, αρμενοι τν τμιον σταυρν, κα τελσαντες τν δρμον εξ ουρανο τν νκην εδξασθε, Δξα τ ενισχσαντι ημς, δξα τ στεφανσαντι, δξα τ ενεργοντι δι " υμν πσιν ιματα. Θεοτοκον ρρηκτον τεχος κεκτημνοι πιστο, τν Θεοτκον Μαραν δετε προσκυνσωμεν, κα προσπσωμεν αυτ, παρρησαν γρ χει πρς τν τεχθντα εξ αυτς, κα πρεσβεειν κα σζειν απ οργς κα θαντου τς ψυχς ημν. Μετ τν β " Στιχολογαν Κθισμα τς Εορτς χος πλ. α " Τν συνναρχον Λγον Τν Απστολον πντες κα μαθητν το Χριστο, ευφημσωμεν μνοις επ τ μνμη αυτο, θεοπρεπς γρ τς ημν διανοας αυτς τπους τν λων ψηλαφν, βεβααν πστιν εκζητν, εστριξεν εν τ κσμω κα δυσωπε τν Σωτρα, ελεηθναι τς ψυχς ημν. (Δς) Εις τος Ανους Στιχηρ τς Οκτωχου χος α " Αναστσιμον Ο Σταυρν υπομενας, κα τν θνατον καταργσας, κα αναστς εκ τν νεκρν, ειρνευσον ημν τν ζων Κριε, ως μνος παντοδναμος. (Δς) Κατανυκτικν Μ αποδοκιμσης με Σωτρ μου, τ ραθυμα τς αμαρτας συνεχμενον, διγειρν μου τν λογισμν πρς μετνοιαν, κα το σο αμπελνος εργτην δκιμον ανδειξν με, δωρομενς μοι τς ενδεκτης ρας τν μισθν, κα τ μγα λεος. Μαρτυρικν Οτοι οι στρατιται το Βασιλως το μεγλου, αντστησαν τος δγμασι τν τυρννων, γενναως κατεφρνησαν τν βασνων κα τν πλνην πσαν πατσαντες, αξως στεφανωθντες, αιτονται παρ το Σωτρος, ειρνην κα τ μγα λεος. Δοξα... Κα νν... χος β " Τν θυρν κεκλεισμνων, επιστς ο Ιησος τος Μαθητας, αφοβαν κα ειρνην εδδου, ετα λγει τ θωμ, Τ μοι απιστες, τι ανστην εκ νεκρν; φρε δε τν χερ σου, κα βλε εις τν πλευρν μου κα δε, σο γρ απιστοντος, οι πντες μαθον, τ πθη κα τν Ανστασν μου, κρζειν μετ σο, ο Κρις μου κα ο Θες μου, δξα σοι. |
| Κατ γον τν τοιατην διταξιν πε ερομεν ατν οτω διακεμενον, καθηρημνον ατν χομεν, κα τ ναθματι καθυποβλλομεν κα ατν, κα πντας τος μφρονας κα μοδξους ατ, κα τος κολουθσοντας, κα κολουθοντας ατ φ’ ος βλασφημε, κα τος πεκδικοντας ατν τε κα τ ατο συγγρμματα κοινωντους χομεν. Ε μντοι μεταμεληθες γνησως, ς ερηται, νατρψας τρ συγγρμματι τ αυτο κκιστα συγγρμματα, κα ναθεματσας ατ, ς ερα μν ο παραδεχμεθα, ς ρχηγν κα φευρετν καινν κα λλοκωττων αρσεων, ς Χριστιανν δ τς μετρας ξισομεν κοινωνας, κατ τν κα ν τοτ το ερο τμου διταξιν. Ατν μντοι τν ερν συνοδικν τμον, ν νατρψαι δθεν πιχειρσας οτος, κατ τς αυτο μλλον χρησε κεφαλς, στλην ρθοδοξας χομεν, κα καννα πταιστον τν γιν τς ερς μν πστεως δογμτων, κα τν ερν Εαγγελων κα το θεου συμβλου νπτυξιν κα ξγησιν, κα συναπελθεν εχμεθα τος γκειμνοις ατ δγμασι. Τος μντοι κατοικοντας ν τ γ ρει τ θω ο μνον νωτρους χομεν παντπασι τν κατ’ ατν, μλλον δ τν κατ τς το Χριστο κκλησας ρεσχελιν, λλ κα σφαλεσττους τς κκλησας κα τς εσεβεας προμχους, κα προαγωνιστς, κα βοηθος τατης ποφαινμεθα, κα τν αρετικν δικτας, κα τ παρ’ ατν πρς μς γραφντα κα γι κα ρθ κατ πντα χομεν. Πρς τοτοις ον πασι παρακελεεται συνοδικς μετριτης μν μηδνα φωραθνα ποτε πεκδικεν ατν τ σνολον, μτε γρμματα πμπειν ατ νθα ν τχοι γων, μτε δχεσθαι παρ’ ατο· ς ε τις ερεθεη τν πντων ν ποιδποτε καταλγ κα τξει κα σχματι τυγχνων, ετε τν ερωμνων κα μοναχν, ετε τν λακν, τ ατ κα φρονν κα λγων κα συγγραφμενος τοτ κατ τν γιωρειτν, μλλον δ κατ τς κκλησας ατς, κα τ ατ βλασφημν κα δοξξων, κα πεκδικν ατν λως, κα παθαινμενος τ ατο καταδκ ο δι τ φλοικτον, λλ δι τ συναπαχθναι τας τοτου κακσταις κα δυσσεβσι δξαις, τ ατ κα κατ’ ατο ψηφιζμεθα, κα τ ατο καταδκ κα τ ναθματι καθυποβλλομεν. |
| Κοντκιον Προερτιον χος δ " πεφνης σμερον ν τος εθροις σμερον το ορδνου, γεγονς Κριος, τ ωνν κβο· Μ δειλισς βαπτσαι με· σσαι γρ κω, δμ τν πρωτοπλαστον. Οκος Οκ παιτ σε, Βαπτιστ, τος ρους περβναι, ο λγω σοι· Επ μοι λγεις τος νμοις, κα παραινες μαρτωλος, μνον βπτισν με σιωπν, κα προσδοκν τ π το Βαπτσματος· ξεις γρ δι τοτο ξωμα, περ οχ πρξε τος γγλοις· κα γρ πντων τν Προφητν μεζον σε ποισω· κενων μν οδες σαφς με κατεδεν, λλ» ν τποις κα σκιας κα νυπνοις, σ δ, π σο στμενον κατ γνμην· σσαι γρ κω, δμ τν πρωτοπλαστον. Κοντκιον, τερον το γου χος β " Τ νω ζητν Σοφας Θεο, μπλσας τ στμα σου, Τριδος μν, τν γνσιν τρνωσας, κα τν θετητα τν τυρννων, κατβαλες Σλβεστρε, τ σφεδνι τν λγων σου· δι πρ μν δυσπει τν Κριον. Οκος το γου Το Κορυφαου τν ποστλων τν καθδραν πλουτσας, το Θεο Λειτουργς δεχθης θαυμασιτατος, ραζων, στηρζων, κα μεγαλνων δγμασι θεοις τν κκλησαν, ς στρ δ φωτοβλος, φωτζων φωτ ρετν, Τριδα σβειν διδσκεις, ς μριστον μαν Θετητα· κα τς αρσεις τν δυσμενν πεδωξας, Σλβεστρε πνσοφε· δι πρ μν δυσπει τν Κριον. Σ Υ Ν Α Ξ Α Ρ Ι Ο Ν Τ Β» το ατο μηνς, Μνμη το ν γοις Πατρς μν Σιλβστρου Ππα μης. Στχοι Ζωο νεκρν βον, ασχνων Ζαμβρν Μγον, κα νεκρς ζν, Σλβεστρος μης Ππας. Θυμν ποπνεει Σλβεστρος δευτρ ο. Τ ατ μρ, Μνμ το γου ερομρτυρος Θεαγνους. Στχοι Θεγενες, βλθητι το πντου μσον, κν βυθισθς, νδον κνξ πλου. Τ ατ μρ, ο γιοι Θεπεμπτος κα Θεοδτη, μτηρ τν γων ναργρων, ν ερν τελειονται. Στχοι Τν Θεπεμπτον σαρκικς λσαι πδης, λθον, Θεο πμψαντος, μπυροι Νες. Νσ παρλθε τν βον Θεοδτη, Νσων λυτρας τεκοσα τ β. Τ ατ μρ σιος Μρκος κωφς, ν ερν τελειοται. Στχοι Μρκος οκ κουσε γηνων λγων, Κα πρν λιπεν γν, τα γθεν ξγων. Τ ατ μρ, Μνμη το γου Μρτυρος Βασιλεου το ξ γκρας. Στχοι Βρχημα, χσμα, δγμα θηρν γρων. Βασιλεου τ προν ο κατεπτει. Τ ατ μρ, γιος Σργιος ξφει τελειοται. Στχοι Οχ οον επεν, οδ γνσιν φρειν, ση χαρ Σργιος τμθη κραν. Τ ατ μρ, γιος Θεπιστος, λιθοβοληθες τελειοται. Στχοι Κτενει σε Θεπιστε πιστ τος λθοις, τν πστων πληθς κ δυσβουλας. Τ ατ μρ, Μνμ το σου Πατρς μν Κοσμ, ρχιεπισκπου Κωνσταντινουπλεως το θαυματουργο, το ν τ σεβασμ Μον τς Χρας. Τας ατν γαις πρεσβεαις, Θες, λησον μς. |
| Κθισμα. Το πιφανου. χος γ´. Θεας πστεως. Θεοις δγμασι, τν κκλησαν, Πτερ πλησας, ρθοδοξας· τας διδαχας σου αρσεις τρεψμενος, τς εσεβεας τν δρμον πλρωσας, κα σν τ Παλ τν πστιν τρησας, πιφνιε, Χριστν τν Θεν κτευε, δωρσασθαι μν τ μγα λεος. Δξα... Το Γερμανο. χος πλ. δ´. Τν Σοφαν κα Λγον. ερν μπεχμενος τν στολν, νεδεχθης πρμαχος το Χριστο, μ πτξας παρνομον, Βασιλα, Πατρ μν, τν αχνα μ κλνας, θ προστγματι, απισμος ποφρων, νεδη κα σκμματα· θεν λστωρ, τ θυμ περζσας, φρουρ σε κατκλεισε, μχρι τλους μακριε· δι τοτο βομν σοι· Πρσβευε Χριστ τ Θε, τν πταισμτων φεσιν δωρσασθαι, τος ορτζουσι πθ, τν γαν μνμην σου. Κα νν... Τς ορτς. Το πιφανου. δ δ´. ρος σε τ χριτι. κτης ς δολος προσελθν τ Βαπτσματι, υοθετθης δι ατο, κα κληρονμος ληθς, Θεο πιφνιε, κα το Χριστο συγκληρονμος γεγνησαι, θεοπρεπς ατ πολιτευσμενος. ρ σου πολλ γλασμνον τ πρσωπον, κα ποτ ποιμν, δξ κα στφει επρεπε, τν νδοξον κραν σου περφυς, κατεστεμμνην οδιμε, τς καθαρς σου καρδας τ σμβολα. πρξας δοχεον θεας χριτος σιε, κα διεσκρπισας σαφς πλοτον τν πρσκαιρον Χριστ κα λβον ανιον, ν ορανος σλητον θησαρισας, σπερ γχνους κριτς πιφνιε. Τν νων μεψας ν νετητι φρνημα, στοιχειωθες δε πρεσβυτν, παρ σοφν κα συνετν, τ φβ Μακριε, τ θεκ, μελτ λγων το Πνεματος, σ ραστς τς σοφας γεγνησαι. Θεοτοκον. γα γων Θεοτοκε πανμνητε, προσδοκα τν θνν, κα σωτηρα τν πιστν, κ σο νεβλστησεν, λυτρωτς κα ζωοδτης κα Κριος, ες σωτηραν μν τν μνοντων σε. Το Γερμανο. ατς. Νεκρσας πανσφως τς σαρκς τ σκιρτματα, ερομστα Γερμαν, φιλοσοφας φωτισμ, τν νον κατελμπρυνας, πνευματικ μυσταγωγ κοσμομενος, Χριστ κραυγζων· Δξα τ δυνμει σου. ρνεσθαι τ πνσεπον Χριστο ξεικνισμα, δυσμενστατος χθρς, παραφροσν προκληθες, τας σας ξελλεγκται, περιφανς διδασκαλαις οδιμε, λλ νιτως νοσν οκ σθνετο. |
| Λευχειμονετω πσα γνος φσις, κπτσεως νν ορανν πηρμνη• γρ τ πντα συντετρηται Λγ Νουσι εθροις κπλυθεσα πταισμτων, Τν πρν πφευγε παμφας λελουμνη. Κανν β», δ η», το Προδρμου χος β» Ερμς «Κμινς ποτε, πυρς ν Βαβυλνι, τς νεργεας διεμριζε, τ θε προστγματι, τος Χαλδαους καταφλγουσα, τος δ πιστος δροσζουσα ψλλοντας· ελογετε, πντα τ ργα τν Κριον». Σ τν π γς, σγγελον φανντα, παρηλλαγμν πολιτεματι, κα πντων ντερον, ωννη παμμακριστε, χαρμονικς γεραρομεν, κρζοντες· Ελογετε, πντα τ ργα τν Κριον. Μαν ν τρισ, Θετητος οσαν, μοουσοις ποστσεσι, Προφτα μεμησαι· τ φων γρ το Γενντορος, κα παρουσ Πνεματος, γνως τν βαπτισθντα, Λγον Θεο τν διον. ρθρος νοητς, τν λιον μηνων, τν κ Παρθνου νατελαντα, κ στερας προδραμες, ωννη πανσεβσμιε· κα τν μνν κρυξας, κσμου τν μαρταν, φιλανθρωπ τν αροντα. περθεν μς, νν μκαρ ποπτεων, τας σας πρεσβεαις διαφλαξον, τ θε κηργματι, πομνους σου πανλβιε, κα διδαχας μμνοντας, Πρδρομε τος νθοις, κα σωτηροις σου δγμασι. Θεοτοκον Δξης το Πατρς, συνλαβες φρστως, τ προαινιον παγασμα, κα Λγον τν ναρχον, ν ρχ ντα νοομενον, κα νν κ σο πρωττοκον, Πναγνε γεγοντα, ναλλοιτως τς κτσεως. Καταβασα. αμβικς «λευθρα μν κτσις γνωρζεται. Υο δ φωτς, ο πρν σκοτισμνοι· Μνος στενζει το σκτους προσττης· Νν ελογετω συντνως τν ατιον· πρν τλαινα τν θνν παγκληρα» Μεγλυνον, ψυχ μου, τν τιμιωτραν τν νω στρατευμτων. «πορε πσα γλσσα, εφημεν πρς ξαν, λιγγι δ νος κα περκσμιος, μνεν σε Θεοτκε• μως γαθ πρχουσα, τν πστιν δχου• κα γρ τν πθον οδας, τν νθεον μν• σ γρ Χριστιανν ε προσττις, σ μεγαλνομεν.» Μεγλυνον, ψυχ μου, τν ν ορδν λθντα βαπτισθναι. Δαυδ πρεσο, Πνεματι τος φωτιζομνοις• Νν προσλθετε, δε πρς Θεν, ν πστει λγων φωτσθητε• οτος πτωχς κκραξεν δμ ν πτσει• κα γρ ατο εσκουσε Κριος λθν, εθροις το ορδνου, φθαρντα δ νεκανισεν. |
| λληνικ Ατοκρατορα ερσκετο δη π τ χελος τς βσσου· τν Τορκων α γλαι κατκλυζον ατν πανταχθεν· Ατοκρτωρ ωννης Παλαιλογος ζτει τν σωτηραν ατο ν τ ρωγ τν Λατνων, ντ τς πρς τν κκλησαν τς μης νσεως. λλ Μρκος φσιος στατο περνω παντς γκοσμου συνδυασμο. Διρα μν καλς τν προσεχ πτσιν τς ατοκρατεας πλεως, λλ’ «οκ εχεν δε μνουσαν πλιν, λλ τν μλλουσαν πεζτει (Ι). 3 » Τ νομα το Ατομτων πισκπων, πογραψντων τν πρξιν τς ν Φλωρεντα Συνδου· λλ’ ν τος νμασιν κενοις οχ ερηται τ Μρκου το φεσου! Τοτου νεκα ατο κα μ ερν, νεφνησεν: «Οδν κατωρθσαμεν!» Σχολριος κα Παλαιλογος, το Ατοκρτορος δελφς, κατελγοντο ν τος π’ οδεν λγ τ νσει συναινσασιν· φ’ κα ες Βενεταν προσφυγον. Γνωστο δ εσιν ο διωγμο, ος ξετθη Μρκος φσιος. Γινσκομεν δη, οαν αθεντεαν φελομεν πονμειν ες τ τ Σχολαρ ποδιδμενα πονματα κα προσηρτημνα τος Πρακτικος τς ν Φλωρεντ Συνδου, λληνιστ ν μ κτυπωθεσι τ τει 1577 (Ι) 4 . Πρδηλον τελον ποδεκνυσι τ πεπλανημνον τοτον τ νν δημοσιευμενα. νατολ πσα κα ωσσα φριξαν π γανακτσεως κατ τς ν Φλωρεντ Συνδου. Σχολριος γνετο ξιος διδοχος το Μρκου ν τ μν τς κκλησας κατ τν νεωτερισμν τν ωμαων, φωσιθη δ ες τν μοναχικν τξιν, λαβν τ νομα Γεννδιος. λωθεσης τς Κωνσταντινουπλεως τ τει 1453, ξελχθη Πατριρχης. π πενταεταν δ κα μνας ξ σκσας τ ξωμα τοτο, κα αυτν θεωρν ν μσ ταραχν παστων, παρητθη το ξιματος τοτου, ποχωρσας ν τ μον το Προδρμου τ κατ τ ρος Μενοκιον τς Μακεδονας, τει 1460 πριλου 28. παροσα συλλογ περιχει: Ι) Τν γκκλιον πιστολν Μρκου το φεσου πρς τος ρθοδξους Χριστιανος. περδοξος πσκοπος προθετο, να ποδεξ τν κακν πστιν τν Γραικολατνων, οτινες νμισαν, τι ερον μσον τιν ρον, ν οτος μεστητα καλε, πως συνδυσωσι τ λατινικ δγματα πρς τ τς ρθοδξου κκλησας, κα να π τοτοις βεβαιση, τι οδνα οτοι κατρθωσαν πατσαι. Τ ητορικν τεμχιον τοτο παριστ μετ δυνμεως κα ληθεας θαυμασας τν φρικδη δαδαλον, ες ν δναται δηγσαι ο νεωτερισμο, ος ο Λατνοι εσγαγον ν τος δγμασι τς κκλησας. |
| λλ» Πατρες τρισλβιοι, μ πασησθε ε πρεσβεειν Χριστ, πρ τν πστει κα πθ τελοντων μν, τν πανερον, κα θεαν πανγυριν. Κα νν... Θεοτοκον ατς Τν τν παρθνων καλλονν, κα χαρμονν τν Νων, τν μνην Θεοτκον, κα τν Πιστν ρραγς περιτεχισμα, συνελθντες φιλορτοι, σματικος γκωμοις, μνσωμεν λγοντες Χαροις, Παρθενομτορ γν, Λυχνα χρυσαυγς, κα πλη πουρνιε Χαροις σκην γισματος, τν Θεν χωρσασα ν μτρ σου Πανχραντε Χαροις τν ορανων Ταγμτων περτρα, πντων συγκρτως. Δι Μητρναδρε Δσποινα, μ λπς φρουροσα τος δολους σου, τος νυμνοντς σε πστει κα πθ ε, κα τν τκον σου προσκυνοντας τν σπορον. Ες τν Στχον, Στιχηρ Προσμοια. Νελου το Ξανθοπολου χος πλ. α» Χαροις σκητικν Χαροις εραρχν Τρις, τς κκλησας τ μεγλα προπργια, ο στλοι τς εσεβεας, τν πιστν δρασμς, τν αρετιζντων κατπτωσις Χριστο ο ποιμναντες, τν λαν θεοις δγμασι, κα τας ποικλαις, ρετας ο κθρψαντες ο τς χριτος, διαπρσιοι κρυκες, νμους ο προεκθμενοι, Χριστο τ πληρματι ο δηγο πρς τ νω, το Παραδεσου α εσοδοι Χριστν καταπμψαι, τας ψυχας μν ατετε, τ μγα λεος. Στχ. Καυχσονται σιοι ν δξ, κα γαλλισονται π τν κοιτν ατν. Χαροις εραρχν Τρις, ορανοβμονες πγειοι γγελοι, το κσμου σωτηρα τν νθρπων χαρ, κα τς οκουμνης ο διδσκαλοι το Λγου ο πρμαχοι ατρο πιστμονες, τν νοσημτων, τς ψυχς κα το σματος ο εροοι, ποταμο ο το Πνεματος, λγοις ο καταρδεσαντες, τς γς παν πρσωπον ο Θεολγοι, α Βσεις, ο χρυσολγοι ο νθεοι, Χριστν καταπμψαι, τας ψυχας μν ατετε, τ μγα λεος. Στχ. Ο ερες σου Κριε νδσονται, δικαιοσνην κα ο σιο σου γαλλισονται. Χαροις εραρχν Τρις, το πιγεου στερεματος λιος κτνες κα δδουχαι, κ τρισηλου αγς, τν σκοτισμνων νβλεψις τ νθη τ εοσμα, Παραδεσου τ κλλιστα, Θεολγος σοφς τε Βασλειος, Χρυσστομος, τ πυξα το Πνεματος. Πλκες α θεοχρακτοι μαζο ο κβλζοντες, τς σωτηρας τ γλα, τ τς σοφας γλσμα, Χριστν δυσωπετε, τας ψυχας μν δοθναι, τ μγα λεος. Δοξαστικν χος πλ. α " Σαλπσωμεν ν σλπιγγι σμτων χορεσωμεν ρτια, κα σκιρτσωμεν γαλλμενοι, ν τ πανδμ πανηγρει τν Διδασκλων μν, Βασιλες κα ρχοντες συντρεχτωσαν, κα τος ερρχας κροτετωσαν ν μνοις, ς δογμτων βλσαντας, ποταμος περμεγθεις, τρες καλλιρρους ειζους το Πνεματος ποιμνες κα Διδσκαλοι, τος τς σεπτς Τριδος, τρισσος ερομστας, συνελθντες εφημσωμεν ο φιλσοφοι τος σοφος, ο ερες τος ποιμνας, ο μαρτωλο τος προσττας, ο πνητες τος πλουτιστς, ο ν θλψεσι τος παραμυθοντας, τος συνοδτας ο δοιπροι, ο ν θαλσσ τος κυβερντας, ο πντες τος πανταχο θερμς προφθνοντας, θεους ρχιερρχας, γκωμιζοντες οτως επωμεν Πανγιοι Διδσκαλοι, σπεσατε ξελεν τος πιστος, κ τν το βου σκανδλων, κα σαι κολσεων, τν αωνων μς. |
|
|
