жанров. Особенность их стиля - в ощущении гармонической спонтанности, возникающем благодаря модуляциям в далекие тональности и причудливым сопоставлениям гармоний. Свои идеи композитор излагает в соответствующих разделах трактата «Ключ к модуляции» (Llave de la modulación, 1762). Солеру принадлежит также немалое число вокально-инструментальных произведений практически во всех литургических жанрах; при этом сочинения малого масштаба (напр., 4-голосные мотеты) выдержаны в старинных традициях, тогда как мессы характеризуются обостренной экспрессией и усложненностью гармонии. При всей своей внутренней противоречивости XVIII век завершает историю старинной церковной музыки в И. XIX век традиционно рассматривается как период общего упадка муз. искусства в этой стране и утраты Церковью традиц. статуса ведущего института муз. жизни. Помимо крайней политической нестабильности, особенно ощутимой в 1-й пол. XIX в., роковую роль сыграла распродажа церковных земель в период 3-й испан. революции (1834-1843): финансирование искусства заметно сократилось, закрывались муз. школы при церквах, мн. церковные музыканты были вынуждены покинуть свои посты, зарабатывая на жизнь исполнением легкой музыки в кафе. Тем не менее масштаб кризиса мн. историографами преувеличивается: хотя возможности исполнять пышные произведения для больших составов в ряде мест были действительно ограничены, в испан. храмах по-прежнему звучала высокохудожественная музыка, в значительном количестве создавались новые сочинения. Наибольшую известность среди авторов церковной музыки XIX в. приобрел Иларион Эслава (1807-1878), капельмейстер в Севилье (1832) и в королевской капелле (1844), директор Мадридской консерватории в последние годы жизни. Большой поклонник совр. оперной музыки, Эслава создал ряд эффектных церковных произведений в итал. стиле, в т. ч. знаменитое «Miserere» (1835), на протяжении мн. лет исполнявшееся в кафедральном соборе Севильи на Страстной седмице. Он же положил начало традиции издавать антологии испан. духовной музыки: в 1853-1861 гг. под его редакцией вышло собрание сочинений для органа (Museo organico espanol), а в 1852-1860 гг.- знаменитая «Священная испанская лира» (Lira sacro-hispana), 10 томов к-рой охватывали вокальную и вокально-инструментальную музыку испан. мастеров XVI-XIX вв. (при этом 8-й т. содержал исключительно сочинения Эславы). В это же время Эслава публикует краткий очерк истории испан. церковной музыки (1860). Среди представителей старшего поколения, живших в т. н. смутный период, выделялась фигура Мариано Родригеса де Ледесмы (1779-1847), ученика Гарсии Фахера, литургические сочинения которого написаны в последние годы жизни, после назначения на пост руководителя королевской капеллы (1836).

http://pravenc.ru/text/2007791.html

А это обязывает нас сообщить сведения о стоимости этой суммы. Сребренник – ργριον и ργρεος и ργυρος у LXX соответствует еврейскому () – кесеф=серебро, употребляющемуся для означения денег со словом шекел – () ( Быт. 23:15 ), но чаще с опущением последнего ( Быт. 20:16; 37:28 ; Иер. 32:9 ; Зах. 11:12 ; Ос. 3:2 ). В Новом Завете обозначает еврейскую монету серебряную сикль (шекел), у LXX σκλος (греч. σγλος), δδραχμον, στθμιον и σταθμς. Происходя от глагола шакал – весить, слово это, до введения монеты, означало собственно вес вообще ( 2Сам. 14:26 ; Иез. 4:10 ), в частности и обычнее – металла (золота и серебра), металлических сосудов и пр. ( Быт.24:22 ; Исх.38:24 ; Чис.21:52 ; Нав.7:21 ; 1Сам.17:5, 7 др.), как латинское libra, роман. lira, livre или Pfund – фунт (стерлингов). Свою собственную монету евреи стали чеканить при Симоне Маккавее ( 1Мак. 15:6 ср. 13:41 и Jos Ant. XIII, (6, 6). в 173–174 г. селевк. эры, за 143 г. до Р. X: полные сикли и полусикли. На них имеются надписи финикийским шрифтом на одной стороне: ( ) – или ( ) – Иерусалим святой, – а на другой, смотря по весу, или ( ) – сикль израилев (полный сикль), или ( ) – полусикль. Сохранились экземпляры с первыми четыремя годами четыре полусикля и один сикль с пятым годом (даты спорны: или правления Симона Маккавея или Иерусалима), с пометами: () ()() или () или () или () или (). Имеются изображения на монетах чаши (стамны с манною?) или ветви – пальмы или лилии – неизвестно. При определении стоимости «сребренника» надо иметь в виду, что в новозаветную эпоху еврейскому сиклю – сребреннику более или менее точно соответствовали следующие, ходившие тогда в Палестине и вообще на Востоке, монеты: римский динарий, финикийско-эллинистический статир, аттическая тетрадрахма (или дидрахма, соответствовавшая полусиклю священному или обычному сиклю) и ассирийская села и семитическая зуз. В Мишне часто упоминается «динарий золотой " » ( ), соответствующий римскому «золотому – aureus (Maass. scheni II, 7; IV, 9; Schekal. VI, 6; Nazir V, 2; Schob. VI, 3. Meila VI 4) и по Kethub. X, 4 и Baba kamma IV равнявшийся 25 обычным динариям.

http://azbyka.ru/otechnik/Mitrofan_Muret...

93 Omnibus et singulis philosophis in universitatibus studiorum generalium, et alibi publice legentibus, districte praecipiendo mandamus... cum omni studio hujusmodi philosophorum argumenta... resolvere (выдержка y Gaume’a: Lettres sur le paganisme dans l’education, p. 197). 94 Le plus sûr, peut-être, et le plus simple, eût été d’interdire l " 2tude de pareils philosophes (Ibidem, I. c.). 96 J’ose affirmer que toute, personne, qui lira le «Ver Rongeur» et les «Lettres sur le paganisme», devra se dire en quittant cette lecture: Si ces ouvrages sont l’expression fidèle de la pensée catholique, l’Eglise est l " ennemie des sciences et des lettres (Landriot, p. 399–400). 97 Выдержка у Landriot. Цит. соч., р. 388. См. также соч. Martin " а: De l " usage des auteurs profanes dans l’enseignement chrétien, p. 21. 99 Un amas de vains mots, quand elle n " est pas source de tout vice (Cm. Landriot, p. 58–59, Martin, p. 19). 101 Lettre de Monseigneur l’évêque d’Orléans à MM. les superieures, directeurs et professeurs de ses petits seminaires, et aux autres ecclésiastiques chargés, dans son diocèse, de l " éducation de la jeunesse par l’emploi des auteurs profanes grecs et latins dans l " enseignement classique. Письмо это перепечатано было в приложениях к цит. соч. аббата Landriot и к «Письмам» аббата Gaum’a «О язычестве в воспитании». Оно занимает 16 страниц петита in octavo и представляет собою целую небольшую, но очень ученую диссертацию,; 105 Socrate et Ciceron, Homère et Virgile ont tellement enivré ces hommes, qúils ont perdu le sens chrétien. Ils en sont venus à croire que l’honnêté, l’honneur, la morale, la vertu sont choses independantes de la religion... et qu’on peut être veritablement religieux sans honnête, sans honneur, sans morale et sans vertu». L " Univers du 19 mai 1852 (выдержка y Landriot в приложении 2, стр. XXXII). 107 Подробнее об этом см. в соч, Martin " a: De l’usage des auteurs profanes dans l " enseignement chrétien, p. 71 et suiv. 108 Nous demeurons convaincus que les auteurs paiens peuvent encore servir grandement dans l’enseignement des classes, que vouloir les proscrire c’est vouloir l’impossible, et que condamner l " usage qui en été fait de tout temps dans les écoles catholiques, ce serait condamner l " Eglise elle-même.

http://azbyka.ru/otechnik/Boris_Plotniko...

1 Dawut hem-de goun batutanlary Asafy, Heýmany hem-de Ýedutuny ogullaryny hyzmat ii üçin bölüp aýyrdylar. Olar lira, arfa hem kimwal çalyp pygamberlik etmelidiler. Hyzmat iini ýerine ýetirenler ulardyr: 2 Asafy ogullaryndan: Zakur, Ýusup, Netanýa, Asarela. Bular patyany emrine görä pygamberlik eden Asafy ogullarydy we onu garamagyndadylar. 3 Ýedutuny ogullaryndan: Gedalýa, Seri, Iaýa, imeý , Haabýa, Matytýa — jemi alty. Olar Rebbe lira bilen öwgi aýdyp, Ony öhratlandyryp pygamberlik edýän kakalary Ýedutuny garamagyndadylar. 4 Heýmany ogullary: Bukyýa, Matanýa, Uzyýel, ebuwal, Ýerimot, Hananýa, Hanany, Eliýata, Gidalty, Romamty Gezer, Ýobekaa, Malloty, Hotyr, Mahazyýot. 5 ulary hemmesi patyany görgüri Heýmany ogullarydyr. Bu ogullar Hemana ony beýik etmek üçin, Hudaýy beren wadasy bilen berlipdi. Hudaý oa on dört ogul bilen üç gyz berdi. 6 Bulary bary kakalaryny garamagynda Rebbi ybadathanasynda kimwal, arfa hem lira çalyp, aýdym aýdýardylar. Asaf, Ýedutun we Heýman patyany buýrugy astyndadylar. 7 Bular hem-de bulary Rebbi öünde aýdym aýtmaklyga türgenledirilen garyndalaryny bu ie ussatlary iki ýüz segsen sekiz adamdy. 8 Olary uludan-kiçä, halypadan-ägirde çenli bary borçlary üçin bije atdylar. 9 Birinji bije Asafy neslinden Ýusuba düdi; ikinji Gedalýa; doganlary we ogullary bilen on iki adam; 10 üçünji Zakura; ogullary we doganlary bilen on iki adam; 11 dördünji Ýezer ; ogullary we doganlary bilen on iki adam; 12 bäinji Netanýa; ogullary we doganlary bilen on iki adam; 13 altynjy Bukyýa; ogullary we doganlary bilen on iki adam; 14 ýedinji Ýesarela ; ogullary we doganlary bilen on iki adam; 15 sekizinji Ýeagýa; ogullary we doganlary bilen on iki adam; 16 dokuzynjy Matanýa; ogullary we doganlary bilen on iki adam; 17 onunjy imgä; ogullary we doganlary bilen on iki adam; 18 on birinji Azarel ; ogullary we doganlary bilen on iki adam; 19 on ikinji Haabýa; ogullary we doganlary bilen on iki adam; 20 on üçünji ubaýyla; ogullary we doganlary bilen on iki adam; 21 on dördünji Matytýa; ogullary we doganlary bilen on iki adam; 22 on bäinji Ýerimot; ogullary we doganlary bilen on iki adam; 23 on altynjy Hananýa; ogullary we doganlary bilen on iki adam; 24 on ýedinji Ýobekaa; ogullary we doganlary bilen on iki adam; 25 on sekizinji Hanana; ogullary we doganlary bilen on iki adam; 26 on dokuzynjy Mallota; ogullary we doganlary bilen on iki adam; 27 ýigriminji Eliýata; ogullary we doganlary bilen on iki adam; 28 ýigrimi birinji Hotyra; ogullary we doganlary bilen on iki adam; 29 ýigrimi ikinji Gidalta; ogullary we doganlary bilen on iki adam; 30 ýigrimi üçünji Mahazyýota; ogullary we doganlary bilen on iki adam; 31 ýigrimi dördünji Romamty Gezere düdi; ogullary we doganlary bilen on iki adam.

http://pravbiblioteka.ru/reader/?bid=523...

Bilis enim humor est afficiens corpus. Decolor, quod desit illi color. Desperatus vulgo vocatur malus ac perditus nec iam ullius prosperae spei. Dicitur autem per similitudinem aegrorum qui affecti et sine spe deponuntur. Consuetudo autem erat apud veteres ut desperati ante ianuas suas conlocarentur, vel ut extremum spiritum redderent terrae, vel ut possent a transeuntibus forte curari, qui aliquando simili laboraverant morbo. Degener, aut ignobilis, aut quod sit inpari genere, aut si dum sit genere optimo natus, inhoneste tamen vivit. Decrepitus, quod morti propior quasi ad mortis tenebras vertat, sicut crepusculum tempus noctis. Alii dicunt decrepitum non qui senectute avulsus est, sed qui iam crepare desierit, id est loqui cessaverit. Depretiatus, ab eo quod sit vilis nec aliquo pretio dignus. Dirus, praeparcus et teter, quasi divina ira in id actus. Nam dirum dicitur quod divina infertur ira. Alias dirus, magnus. Dehiscens, valde hiscens. Hic enim «de» augentis est, ut (Ter. Heaut. 825): «deamo te, Syre.» Despiciens, eo quod deorsum aspiciat vel contemptui habeat. Dolosus, insidiosus vel malignus, ab eo quod deludat. Ut enim decipiat, occultam malitiam blandis sermonibus ornat. Dubius, incertus; quasi duarum viarum. Delator dictus eo quod detegit quod latebat. Dilator, quia differt ad proferendum. Desidiosus, tardus, piger, a desidendo vocatus, id est valde sedendo. Idem et resides a residendo. «De» enim hic augentis est. Delerus, mente defectus per aetatem, π το ληρεν, vel quod a recto ordine et quasi a lira aberret. Lira est enim arationis genus, cum agricolae facta semente dirigunt sulcos, in quos omnis seges decurrit. Demens, idem qui amens; id est sine mente, vel quod diminutionem habeat mentis. Desipiens, eo quod minus sapere incipit quam quod solebat. Damnatus et damnabilis: quorum prior iam addictus est, sequens potest addici. Degulator, quod gulae sit deditus. E Eloquens, profusus eloquio. Exertus, in loquendo expeditus. Exerere enim proferre vel expedire est.

http://azbyka.ru/otechnik/Isidor_Sevilsk...

1 Sora amuwel ýagly küýzäni alyp, ýagy awuly kellesinden guýdy-da, ony ogap, eýle diýdi: «Öz saýlan halkyna hökümdar bolmagy üçin, Reb seni belledi. 2 u gün meni ýanymdan gideniden so, benýamin topragyndaky Selsada, Raheli mazaryny ýanynda saa iki sany adam duar. Olar: „Eekleriiz tapyldy. Kaka eeklerden geçip, ‘Ogluma näme bolduka?’ diýip, seni gaýgyy edip otyr“ diýerler. 3 Sora ol ýerden gidersi we Tabordaky dub agajyny ýanyna bararsy. Ol ýerde sen biri üç owlak, beýlekisi üç çörek, ýene biri bolsa bir tulum erap alyp, Beýtele, Hudaýy ýanyna barýan üç kiä duarsy. 4 Olar saa salam bererler we bir jübüt çörek hödür ederler; çörekleri alarsy. 5 Ondan gidip, Gibgadaky Hudaýy baýryna bararsy. Ol ýerde pilitlileri bir bölek gouny bardyr. Gala giren ýeride, sedegähden inip gelýän pygamberler toparyna duarsy. Olar ölerinde arfa, deprek, tüýdük we lira çaldyryp, joup, pygamberlik edip gelýändirler. 6 ondan so Rebbi Ruhy seni kalbyy eýelär; sen hem olar bilen bile joup, pygamberlik edersi we Rebbi Ruhy seni bütinleý özgerder. 7 ol alamatlar ýerine ýetende, sen göwnüe gelenini edip bilersi, çünki Hudaý saa ýardyr. 8 Indi menden ö aak, Gilgala in. Ýakma we salamatlyk gurbanlyklaryny bermek üçin, ol ýere men hem barjak. Ýedi gün garaanydan so, ýanya baryp, näme etmelidigii aýdaryn». 9 awul amuweli ýanyndan gaýtmak üçin yzyna öwrülende, Hudaý onu kalbyny täzeledi. Bu alamatlary hemmesi ol gün ýerine ýetdi. 10 Gibga galasyna gelenlerinde, olar topar tutup gelýän pygamberlere dudular. onda Hudaýy Ruhy awuly kalbyny eýeledi. Ol pygamberler bilen bile joup, pygamberlik etmäge balady. 11 Ony öden tanaýanlar bu ýagdaýy görüp: «Bu Kii ogluna näme bolup ýörkä? awul hem pygamberleri arasyndamy?» diýidiler. 12 Ol ýerdäkileri biri: «Bu pygamberleri atalary kim bolupdyr-ka?» diýdi. «awul hem pygamberleri arasyndamy?» diýleni ondan galandyr. 13 awul joup, pygamberlik edip bolandan so, sedegähe çykdy. 14 awuly daýysy: «Nirä bardyyz?» diýip, ondan we onu hyzmatkärinden sorady. awul: «Eekleri agtardyk, ýöne olary tapyp bilmänimizden so, amuweli ýanyna gitdik» diýip jogap berdi. 15 awuly daýysy: «Ol size näme diýdi?» diýip, ondan sorady. 16 awul daýysyna: «Ol bize eekleri tapylandygyny anyk aýtdy» diýdi. Ýöne amuweli patyalyk babatda aýdanlaryny ol daýysyna aýtmady.

http://pravbiblioteka.ru/reader/?bid=523...

22 Pilitliler ýene gelip, Rapa jülgesine ýaýradylar. 23 Dawut Rebbe ýüz tutanda, Reb eýle diýdi: «Olary öünden çykma. Balzam agaçlary tarapdan gelip, olary ýesesinden ur. 24 Balzam agaçlaryny balaryndan aýak seslerini eidenide, taýýar bol, sebäbi bu pilitlileri gounyny derbi-dagyn etmek üçin, Men — Rebbi seni öüe düdügimdir». 25 Dawut Rebbi buýruy ýaly etdi. Ol Gebadan Gezere çenli bolan aralykda pilitlileri gyrdy.   6-njy bap   Dawut äht sandygyny Iýerusalime getirdýär   1 Dawut ýene-de Ysraýyly men diýen adamlaryndan otuz müüsini toplady. 2 Ol Hudaýy äht sandygyny getirmek üçin, adamlary bilen bile Bagala Ýahuda galasyna gitdi. Sandyk keruplary arasynda tagt guran Hökmürowan Reb diýip atlandyrylýar. 3 Olar Hudaýy sandygyny täze araba ýükläp, baýyrlykda ýerleýän Abynadaby öýünden alyp çykdylar. Täze arabany Abynadaby ogullary Uza bilen Ahýo sürüp barýardylar. 4 Uza Hudaýy sandygyny gapdalyndan , Ahýo bolsa sandygy öünden ýöräp barýardy. 5 Dawut we tutu ysraýyl halky Rebbi huzurynda bar güýçleri bilen serwi agajyndan edilen dürli saz gurallaryny: lira, arfa, deprek, kimwaldyr kastanet çalyp tans edýärdiler. 6 Nakony harman jaýyna ýetenlerinde, olary öküzleri büdredi, Uza elini uzadyp, Hudaýy sandygyndan tutdy. 7 Uza gary Rebbi gahary geldi. Biperwaýlyk edendigi üçin, Hudaý ony ol ýerde öldürdi. Uza edil Hudaýy sandygyny ýanynda jan berdi. 8 Dawut Rebbi Uzany öldürendigi üçin gaharlandy. (Ol ýer u güne çenli Peres Uza diýlip atlandyrylýar.) 9 Dawut ol gün Rebden gorkup: «Rebbi sandygyny nädip meni ýanyma getirip bolarka?» diýdi. 10 unlukda, Dawut Rebbi sandygyny Dawut galasyna äkitmek islemedi. Ol sandygy Gat galasyndan bolan Obededomy öýünde goýup gitdi. 11 Rebbi sandygy üç aýlap Obededomy öýünde durdy. Reb Obededomy we onu tutu hojalygyny ýalkady. 12 «Reb Obededomy hojalygyny hem-de oa degili bolanlary ählisini Hudaýy sandygy üçin ýalkady» diýip, Dawut patya habar berdiler. Dawut gidip, Hudaýy sandygyny uly atlyk bilen Obededomy öýünden Dawut galasyna getirdi. 13 Rebbi sandygyny göterijiler alty ädim ýöränden so, Dawut bir öküz bilen semiz göläni gurbanlyk berdi. 14 Dawut nepis zygyr matadan tikilen efot geýip, Rebbi huzurynda bar güýji bilen joup tans edýärdi. 15 unlukda, Dawut hem-de tutu ysraýyl halky atlyk bilen gygyryyp, ahdan edilen surnaý çalyp, Rebbi sandygyny getirýärdiler.

http://pravbiblioteka.ru/reader/?bid=523...

11-12 Dawut ruhanylar Sadok bilen Abýatary, lewilerden Uryýeli, Asaýany, Ýoweli, Eliýeli, emagýany hem-de Eminadaby çagyryp, olara eýle diýdi: «Siz lewileri urugbaylarysyyz. Iniizi tämizlä, garyndalaryyz hem eýle etsinler. Sora Ysraýyl Hudaýy Rebbi sandygyny onu üçin taýýarlan ýerime getiri. 13 Öki gezek sandygy sizi götermändigiiz we ony bolmalysy ýaly idemändigimiz sebäpli, Hudaýymyz Rebbi bize gahary geldi». 14 Ruhanylar hem-de lewiler Ysraýyl Hudaýy Rebbi sandygyny getirmek üçin inlerini tämizlediler. 15 Lewiler Hudaýy sandygyny Rebbi Musa tabyryyna laýyk edip, syryklary üstünde goýup eginlerinde göterdiler. 16 Dawut lewileri batutanlaryna atlyk-agala etmek üçin, öz doganlaryny arasyndan aýdymçylary hem-de arfa, lira, kimwal ýaly saz gurallaryny çalyp bilýänleri taýyn etmäge buýruk berdi. 17 eýlelikde, lewiler Ýoweli ogly Heýmany, Berekýany ogly Asafy, Merary kowmyndan bolan Kuaýany ogly Eýtany sazandalara ýolbaçy edip bellediler. 18 Zakarýa, Ýagzyýel, emiramot, Ýehiýel, Unny, Eliýap, Benaýa, Magaseýa, Matytýa, Elipelehu we Mikneýa olara kömekçi edip bellenildi; Obededom bilen Ýegiýel bolsa derwezebanlardy. 19 Aýdymçylar bolan Heýman, Asaf hem-de Eýtan dagy bürünç kimwallar, 20 Zakarýa, Azyýel, emiramot, Ýehiýel, Unny, Eliýap, Magaseýa, Benaýa dagy alamot äheinde arfa çalmalydylar. 21 Matytýa, Elipelehu, Mikneýa, Obededom, Ýegiýel hem-de Azazýa dagy bolsa eminit äheinde lirada sazy dowam etdirmelidiler. 22 Lewi sazandalaryny ýolbaçysy Kenanýa saza batutanlyk etmelidi, çünki ol saza ussatdy. 23 Berekýa bilen Elkana sandyk üçin bellenen derwezebanlardy. 24 ebanýa, Ýoapat, Netanel, Omasaý, Zakarýa, Benaýa, Eligezer hem-de ruhanylar Hudaýy sandygyny öünde surnaý çalmalydylar. Obededom bilen Ýehiýa hem sandyk üçin bellenen derwezebanlardy.   Äht sandygy Iýerusalime getirilýär   25 eýlelikde, Dawut, Ysraýyl ýaululary hem-de mübaylar Rebbi Äht sandygyny atlyk-agala bilen Obededomy öýünden getirmäge gitdiler. 26 Rebbi Äht sandygyny getirýän lewilere Hudaý ýardam etdi we olar ýedi öküz bilen ýedi goçy gurbanlyk berdiler. 27 Sandygy göterýän lewiler, aýdymçylar, aýdymçylary sazyna ýolbaçylyk edýän Kenanýa dagy ýaly, Dawut hem nepis zygyr matadan tikilen don geýdi. Dawudy egninde nepis zygyr mata efot hem bardy. 28 eýdip, ysraýyllar agala bilen, ahdan edilen surnaýlary, kernaýlary, kimwallary owhuny, arfadyr liralary belent owazy bilen Rebbi Äht sandygyny getirdiler.

http://pravbiblioteka.ru/reader/?bid=523...

Ysraýyly galanlary-da bir ýürekden Dawudy patya bolmagyny tarapyndady. 39 Olar üç gün Dawudy ýanynda boldular; iýip-içdiler, çünki doganlary olar üçin taýýarlyk görüpdiler. 40 Ol ýeri golaýynda ýaaýanlar zebulun, naftaly, ysakar tirelerini çäklerine çenli eeklerdir düýelere, gatyrlardyr öküzlere ýükläp, köp mukdarda un, injir kökeleri, kimi, erap, ýag, öküz hem goýun getirdiler, çünki Ysraýylda atlyk-agalady.   13-nji bap   Äht sandygy Kirýatýegarymdan getirilýär   (2-nji am 6:1-11)   1 Dawut mübaylardyr ýüzbaylar we her bir batutan bilen geedi. 2 Ol tutu Ysraýyl jemagatyna eýle diýdi: «Eger makul bilseiz, eger Hudaýymyz Reb halasa, geli, öri meýdanly galalardaky ruhanylardyr lewiler bilen bilelikde, tutu Ysraýyldaky ähli dogan-garyndalarymyzy adam iberip, öz ýanymyza ýygnaly. 3 So Hudaýymyzy Äht sandygyny getireli. Çünki awuly günlerinde biz ony idemedik». 4 Bu jemagaty göwnünden turanso, tutu halk mua razy boldy. 5 eýdip, Dawut, Hudaýy sandygyny Kirýatýegarymdan getirmek üçin, Müsüri çägindäki ihor derýasy bilen Lebohamat aralygyndaky ähli ysraýyllary ýygnady. 6 Dawut tutu Ysraýyl bilen bile keruplary üstünde tagt gurup oturan Beýik Hudaýy sandygyny, Onu ady dakylan sandygy getirmek üçin Ýahudadaky Bagala, ýagny Kirýatýegaryma gitdi. 7 Olar Hudaýy sandygyny Abynadaby öýünden çykaryp, täze arabada goýdular. Arabany Uza bilen Ahýo alyp barýardy. 8 Dawut hem-de ähli ysraýyllar Hudaýy huzurynda lira, arfa, deprek, kimwal hem-de surnaý çalyp, joup aýdym aýdýardylar we tans edýärdiler. 9 Olar Kidony harmanyna gelenlerinde, öküzler büdrediler; Uza sandygy tutjak bolup, elini onu üstünde goýdy. 10 Uza gary Rebbi gahary geldi. Reb ony öldürdi, sebäbi ol sandyga elini degiripdi. Uza ol ýerde — Hudaýy huzurynda jan berdi. 11 Rebbi Uza zarba urandygyna Dawudy gahary geldi. Ol ýer u güne çenli Peres Uza diýlip atlandyrylýar. 12 Dawut ol gün Rebden gorkup: «Men Hudaýy sandygyny nädip ýanyma getirip bilerin?» diýdi. 13 eýlelikde, Dawut Hudaýy sandygyny öz ýanyna Dawut galasyna getirmedi.

http://pravbiblioteka.ru/reader/?bid=523...

al hablar de la naturaleza misma del alma, los Padres y Maestros de la Iglesia señalan su simpleza y su inmaterialidad, en contradicción con la complejidad y rudeza material del cuerpo; señalan también su invisibilidad y completa falta de forma y, en general, que ella no está sometida a aquellas medidas (espacio y peso) a que está sometido el cuerpo (Orígenes y otros). Con motivo del hecho de que la condición del cuerpo repercute en el estado del alma y de que esto puede debilitarla o incluso desfigurarla, por ejemplo, en caso de enfermedad, vejez o embriaguez, los Padres de la Iglesia frecuentemente usan la comparación del cuerpo con un instrumento bajo gobierno. El grado diferente de manifestación del alma en el cuerpo sólo testimonia la inestabilidad del instrumento – el cuerpo. La condición desfavorable del cuerpo para la manifestación del alma se puede asemejar a una tormenta repentina en el mar que dificulta al timonel desempeñar su obra, pero no demuestra la ausencia del mismo. También puede servir como ejemplo la lira desafinada de la cual hasta el más selecto músico no puede lograr un buen sonido (Lactancio); al igual que un mal caballo no permite al jinete demostrar su arte (Venerable Teodorito). Algunos de los antiguos (San Ambrosio, el papa Gregorio el Grande, San Juan Damasceno), aceptando la espiritualidad del alma a diferencia del cuerpo, le atribuyen una cierta corporalidad y materialidad. Con esta supuesta naturaleza del alma ellos deseaban diferenciar la espiritualidad del alma humana, al igual que la espiritualidad de los ángeles, de la Purísima espiritualidad de Dios, en comparación con la cual todo parece material y burdo. Sobre la procedencia del alma de cada persona La procedencia del alma de cada persona en particular no está revelada completamente en la Palabra de Dios, es un «Misterio conocido sólo por Dios» (San Cirilo de Alejandría) y la Iglesia no nos ofrece una estricta enseñanza sobre esta materia. Solamente se pronunció en contra del concepto de Orígenes, que desciende de la filosofía de Platón, sobre la transustancion del alma, según la cual las almas vienen a la tierra del mundo celestial. Esta doctrina de Orígenes y de los origenistas fue condenada por el quinto concilio ecuménico.

http://azbyka.ru/otechnik/Mihail_Pomazan...

  001     002    003