2. Приход Святой Троицы/Paroisse Sainte-Trinité (Vanves) 16, rue Michel-Ange, 92170 Vanves, France тел .: (33) 1 4736 0512 3. Приход прп. Серафима Саровского (Montgeron) 91230 Montgeron, Rue du Moulin de Senlis (Château) тел : (33) 6 79 87 96 13 4. Часовня Святого Духа /Chapelle du Saint-Esprit (Clamart), Chapelle de la Maison de Berdiaev 83, rue du Moulin de Pierre – 92140 Clamart, France тел.: (33) 09 5115 0012 Италия 1. Ставропигиальный храм вмц. Екатерины Via del Lago Terrione, 77/79, 00165 Roma, Italia тел.: (39) 06 3937 5477 s.caterina.roma@rambler.ru www.stcaterina.org 2. Приход св. Ксении Петербургской Via F. Filzi 33 B 36078 Voldagno (VI), Italia тел.: (39) 044 547 3931 santaksenia@libero.it 3. Приход Рождества Богородицы Via Cristoforo Colombo, 5a, 6127 Perugia, Italia тел.: (39) 329 069 1615 wpetrini@alice.it 4. Приход Святой Троицы Via Paolo Silva, 15 Domodossola, Italia тел.: (39) 334 788 5997 protmykola@gmail.com 5. Приход св. Саввы Освященного Piazza S. Sepolcro, 5-09124, Cagliari, Italia тел.: (39) 327 0205435 sansaba.sardegna@gmail.com www.san-saba.org 6. Приход Святой Троицы Chiesa dei Santi Faustino e Giovita, Italia 43036 Fidenza (PR), via Abate Zani 53 (Via Emilia) тел.: (39) 044 430 2147 onu1973@libero.it www.ortodossia.org 7. Приход Рождества Богородицы Chiesa Santa Maria in Ripalta, Via di Ripalta, 51100 Pistoia, Italia тел.: (39) 011 819 6205 andrew.wade@fastwebnet.it 8. Храм свт. Василия Великого Via Sant’Isaia 35/2 40123 Bologna, Italia тел./факс: (39) 051 333 566 sanbasilio@bolognaortodossa.it www.bolognaortodossa.it 9. Храм свт. Максима Епископа Strada Val San Martino 7, 10131 Torino, Italia тел.: (39) 011 819 6205 ambrose@fastwebnet.it http://spazioinwind.libero.it/sanmassimo_decaita www.ortodossia.org/sanmassimo 10. Приход в честь Входа Господня в Иерусалим Parrocchia dell’Ingresso di Gesu Cristo in Gerusalemme a Gubbio - Chiesa San Benedetto, Via Teatro Romano, 4, Italia тел.: (39) 32 9069 1615 wpetrini@alice.it 11. Храм св. Амвросия Медиоланского

http://patriarchia.ru/ua/db/text/1591007...

Arhiva Preafericitul Patriarh Kiril s-a întâlnit cu preedintele Consiliului de minitri al Italiei Mario Monti 22 iulie 2012 18:09 La 22 iulie 2012 la reedina oficial Patriarhal i Sinodal de la mnstirea “Sfântul Daniil”, a avut loc întâlnirea Preafericitului Patriarh al Moscovei i al întregii Rusii Kiril cu preedintele Consiliului de minitri al Italiei Mario Monti, care efectueaz prima sa vizit oficial în Federaia Rus. Din partea Departamentului relaii externe bisericeti al Patriarhiei Moscovei la întâlnire au participat: preedintele Departamentului mitropolitul de Volokolamsk Ilarion, colaboratorii secretariatului DERB pentru relaii intercretine ieromonahul Ioan (Guaita) i diaconul Alexei Dikariov, precum i colaboratorul secretariatului DERB pentru strintate M.H. Palasio. Din partea italian la întâlnire au fost prezeni: ambasadorul Extraordinar i Plenipoteniar al Republicii Italia în Federaia Rus Antonio Zanardi Landi, consilierul diplomatic al preedintelui Consiliului de minitri Pasquale Terracceano, secretarul de pres pentru afaceri internaionale al preedintelui Consiliului de minitri Amelia Torres, lociitorul consilierului diplomatic al preedintelui Consiliului de minitri Francesco Di Nitto i ajutorul preedintelui Consiliului de minitri Stefano Grassi. Preafericitul Patriarh Kiril l-a salutat cordial pe preedintele Consiliului de minitri al Italiei Mario Monti i pe însoitorii dumnealui. Întâistttorul Bisericii Ruse a menionat c relaiile ruso-italiene întotdeauna erau caracterizate de un grad înalt de încredere i înelegere mutual. „O foarte important baz i o important cauz este apartenena noastr comun la un sistem de valori cretine, care au servit drept fundament pentru legislaia i cultura rilor noastre. Eu cred c aceste surse ale culturii noastre, ale gândirii sociale i ale filozofiei în multe au format chipul ceteanului rus i al celui italian”, - a subliniat Preafericirea Sa. Dup cum a menionat Preafericitul Patriarh Kiril, Biserica Ortodox Rus dezvolt în mod fructuos relaiile cu Biserica Romano-Catolic din Italia, are loc un schimb permanent de delegaii. În ultimul timp s-a mrit torentul pelerinilor din Rusia în Italia. „Vizitând relictele sfinte general-cretine din Italia, ruii ortodoci au posibilitate s se ating de spiritualitatea poporului italian, de cultura lui religioas i s se simt cu inima unii pe alii. Probabil, dup Sfântul Pmânt, Italia este pe locul al doilea dup numrul pelerinilor”, - a spus Întâistttorul Bisericii Ruse.

http://patriarchia.ru/md/db/text/2362353...

К кон. VI в. в И. существовало множество небольших мон-рей, некоторые из них впосл. исчезли. Среди обителей, построенных позднее, самыми значимыми были Боббио (мон-рь основан св. Колумбаном в 613), Фарфа (кон. VII - нач. VIII в.), Нонантола (мон-рь основан в 752 св. Ансельмом, бывш. лангобардским герцогом Фриуля), монастырь Спасителя на Монте-Амиата (ранее 762). С кон. IX в. крупнейшие бенедиктинские монастыри, обладавшие полным иммунитетом и подчинявшиеся непосредственно Папскому престолу (Монте-Кассино, Боббио, Фарфа, Нонантола и др.), стали территориальными аббатствами. Лит.: Savio F. Gli antichi vescovi d " Italia dalle origini al 1300, descritti per regioni: Il Piemonte. Torino, 1898; La Piana G. The Roman Church at the End of the 2nd Cent.//HarvTR. 1925. Vol. 18. P. 201-277; Lanzoni. Diocesi; Salvatorelli L. San Benedetto e l " Italia del suo tempo. Bari, 1929; Joannou P.-P. La législation impériale et la christianisation de l " Empire romain (311-476). R., 1972. (OCA; 192); Cracco Ruggini L. Christianisation in Sicily (IIIrd-VIIth Cent.)//Gerión: Rev. de Historia Antigua. Madrid, 1983. Vol. 1. P. 219-234; Jones A. H. M. The Later Roman Empire, 284-602: A Social, Economic, and Administrative Survey. Baltimore, 1986r. 2 vol.; La Città nell " Italia settentrionale in età romana: Morfologie, strutture e funzionamento dei centri urbani delle regiones X e XI: Atti del Convegno di Trieste (13-15 marzo 1987). Trieste; R., 1990; Lizzi R. Ambrose " s Contemporaries and the Christianization of Northern Italy//JRS. 1990. Vol. 80. P. 156-173; eadem (Lizzi Testa R.). Christianization and Conversion in Northern Italy//The Origins of Christendom in the West/Ed. A. Kreider. Edinb.; N. Y., 2001. P. 47-95; Otranto G. Italia meridionale e Puglia paleocristiane: Saggi storici. Bari, 1991; Gabba E. Italia romana. Como, 1994; L " Italie d " Auguste à Dioclétien: Actes du colloque intern. (Rome, 25-28 mars 1992). R., 1994; Laurence R. Roman Pompeii: Space and Society. L.; N. Y., 1994; idem.

http://pravenc.ru/text/1237717.html

Ipsa est et Sicyonia, a Sicyone rege, a quo et regnum Sicyoniorum est dictum. Habet autem Arcadia fluvium magnum Erimanthum; asbeston quoque lapidem, qui semel accensus numquam extinguitur: candidissimae etiam merulae ibi nascuntur. Lacedaemonia ... Pannonia ab Alpibus Appenninis est nuncupata, quibus ab Italia secernitur, regio viro fortis et solo laeta, duobus satis acribus fluviis, Dravo Savoque, vallata. Coniungitur autem cum Norico et Raetia; habentes ab oriente Moesiam, ab Euro Istriam; ab Africo vero Alpes Appenninos habent, ab occasu Galliam Belgicam, a septentrione Danubii fontem, vel limitem qui Germaniam Galliamque secernit. Istriam Ister amnis vocavit, qui eius terram influit. Ipse est Danubius. Habet autem Istria a septentrione Pannoniam. Italia olim a Graecis populis occupata Magna Graecia appellata est, deinde a regis nomine Saturnia; mox et Latium dicta eo quod idem Saturnus a Iove sedibus suis pulsus ibi latuerit; postremo ab Italo Siculorum rege ibi regnante Italia nuncupata est. Cuius situs longitudine amplius quam latitudine a Circio in Eurum extenditur, a meridie Tyrrheno mare, ab Aquilone Adriatico clauditur, ab occiduo Alpium iugis finitur, terra omnibus in rebus pulcherrima, soli fertilitate, pabuli ubertate gratissima. Habet lacus Benacum, Avernum atque Lucrinum; fluvios Eridanum et Tiberim; et tepentes fontibus Baias. Gignit gemmas syrtitem, lyncurium et corallium; boam quoque serpentem, lyncem feram et Diomedias aves. Italia autem et Hispania idcirco Hesperiae dictae quod Graeci Hespero stella navigent et in Italia et in Hispania. Quae hac ratione discernuntur; aut enim Hesperiam solam dicis et significas Italiam, aut addis ultimam et significas Hispaniam, quia in occidentis est fine. Tuscia pars Italiae; Umbria vero pars Tusciae. Tuscia autem a frequentia sacrorum et turis vocata, π το θυζειν. Umbria vero, historiae narrant, eo quod tempore aquosae cladis imbribus superfuerit, et ob hoc μβρα Graece cognominata. Est enim in iugis Appennini montis sita, in parte Italiae iuxta meridiem.

http://azbyka.ru/otechnik/Isidor_Sevilsk...

Адрес: Piazza di San Pietro in Vincoli, 4/a, 00184 Roma, Italia Проезд: 1) на метро (линия B) с остановкой на Cavour; 2) на автобусах 5, 117 — Cavour. Базилика святого апостола Павла [ править править код ] Базилика находится на Остийской дороге, вне стен древнего города, на месте погребения святого апостола Павла . По своим размерам загородный собор во имя святого апостола занимает, после собора святого Петра, первое место в числе всех церквей Рима. В реликварии базилики хранятся вериги апостола Павла; часть его посоха, с которым он совершал свои путешествия, а также множество других, почитаемых православными христианами святынь: Церковь святого апостола Павла «на Трех Фонтанах» [ править править код ] Храм стоит на том месте, где святой апостол Павел воспринял мученическую кончину 29 июня 67 года. По преданию, усеченная глава апостола при падении трижды ударилась о землю, и на местах прикосновения к земле произвела три источника, или три фонтана живой воды, которая не иссякла и поныне. От этих трех фонтанов храм и получил свое название. Адрес: Via di Acque Salvie, 1, 00142 Roma, Italia Проезд: Добраться можно пешком от метро Laurentina (B). Базилика святого апостола и евангелиста Иоанна у Латинских ворот («в Елее») [ править править код ] Церковь «в Елее» именуется так потому, что устроена на том месте, где, по преданию, апостол и евангелист Иоанн Богослов по повелению императора Домициана был ввергнут в котел с кипящим мясом, откуда вышел невредимым, после чего был сослан в изгнание на остров Патмос. Адрес: Via di Porta Latina, 17, 00179 Roma, Italia Церковь во имя святого великомученика Евстафия Плакиды [ править править код ] Храм, основанный при святом равноапостольном царе Константине на месте, где в гонение императора Адриана в 120 году пострадали святой мученик Евстафий Плакида , бывший начальник римских войск, его супруга Феопистия и чада их Агапий и Феопист. В этом храме престолом служит рака, в которой почивают честные мощи мучеников. Адрес: Via di Sant " Eustachio, 19, Roma, Italia Храм священномученика Климента, Папы Римского [ править править код ]

http://azbyka.ru/palomnik/Рим

Отношения аббата Бертария c Папским престолом осложнялись его критическим восприятием политики Римских пап Адриана II (867-872) и Иоанна VIII (872-882). В 869 г. в М.-К. состоялась встреча папы Адриана II с имп. Энгельбергой и кор. Лотарем II, к-рый пытался аннулировать брак с кор. Теутбергой. Папа Адриан II в отличие от своего предшественника Николая I благожелательно отнесся к просьбе Лотаря II, хотя, по-видимому, и не дал требуемого разрешения. Аббат Бертарий обвинил понтифика в потворстве греховным намерениям мирских правителей. Впосл. папа Иоанн VIII указал аббату, что тот не имеет права критиковать папские решения (MGH. Epp. T. 7. P. 273-274; Italia Pontificia. 1935. P. 125-126). В Капуе после кончины Ландульфа II, который одновременно был графом и епископом, вспыхнул конфликт между законно избранным еп. Ландульфом и его соперником Ланденульфом, ставленником нового капуанского графа. Бертарий высказался в поддержку законного епископа, но папа Иоанн VIII, не желая ссориться с графом, вынес компромиссное решение и разделил еп-ство между претендентами. Это вызвало негодование аббата ( Erchempertus. Historia Langobardorum Beneventanorum. 47//MGH. Scr. Lang. P. 254-255; Chronica monasterii Casinensis. I 41; см.: Cilento N. Capua e Montecassino nel IX sec.//Montecassino. 1987. P. 357). В письме имп. Людовику II понтифик жаловался на вызывающее поведение аббата Бертария (MGH. Epp. T. 7. P. 287-288; Italia Pontificia. 1935. P. 126). Однако впосл. папа Иоанн VIII и Бертарий объединили усилия, чтобы организовать коалицию южноиталийских правителей для борьбы с сарацинами. Понтифик даровал М.-К. привилегию, включавшую полный иммунитет от епископской юрисдикции для аббатства, зависимых от него мон-рей и церквей, к-рые были приняты в непосредственное подчинение Папскому престолу, а также подтверждение неприкосновенности монастырских владений (22 мая 882 - Italia Pontificia. 1935. P. 126; Cuozzo, Martin. 1991. P. 169-172; ср.: Chronica monasterii Casinensis. I 33). Эта привилегия неоднократно подтверждалась преемниками Иоанна VIII между 899 и 1038 гг. (Italia Pontificia. 1935. P. 127-134).

http://pravenc.ru/text/2564138.html

Preafericitul Patriarh de asemenea a menionat c Patriarhia Moscovei urmrete cu atenie evenimentele ce au loc în Europa. Adresându-se ctre prim-ministrul Italiei, Preafericirea Sa a subliniat: „Noi suntem îngrijorai de situaia economic în ara Dumneavoastr. Ne exprimm sperana c Dumneavoastr, în calitate de economist bine cunoscut, aflându-v în fruntea guvernului Italiei, vei face tot posibilul pentru a facilita situaia propriului popor i a ameliora situaia economic”. Conform cuvintelor Întâistttorului Bisericii Ruse, oamenii religioi au opinia proprie privitor la criz, inclusiv cea economic. „Noi suntem convini c în afara cauzelor pur tehnice, care aduc la criz, exist anumite pricini fundamentale i pe noi, bineîneles, astzi cel mai mult ne preocup aceast dimensiune duhovniceasc i moral a crizei”, - a spus Preafericitul Stpân. El a menionat în mod deosebit, c în ultimii doi ani la Moscova Biserica Rus, în colaborare cu Fundaia cardinalului Pol Pupara, a organizat colocvii cu genericul „Etica i businessul”. „Am avut ocazia s m întâlnesc cu persoane care au vizitat Moscova în cadrul acestei iniiative, inclusiv cu reprezentanii cercurilor financiare, ai sistemului bancar i ai businessului. Vreau s menionez cu satisfacie apropierea sau chiar unitatea poziiilor în cele mai importante probleme, inclusiv în cele legate de dimensiunile morale ale crizei contemporane economice”, - a mrturisit Întâistttorul Bisericii Ruse. În timpul întâlnirii Patriarhul Kiril a menionat c la momentul dat în Italia locuiesc provizoriu sau permanent un mare numr de persoane, care au plecat din rile care alctuiesc teritoriul canonic al Patriarhiei Moscovei – rui, ucraineni, bielorui, moldoveni – i Biserica Rus se ocup de organizarea vieii lor bisericeti. „Actualmente în Italia sunt 55 de parohii. Structura noastr administrativ bisericeasc a fost aprobat i a fost formal înregistrat de ctre statul Italian”, - a spus Preafericitul Patriarhul Kiril, exprimându-i sperana c structura administrativ a Bisericii Ruse în Italia va ocupa un loc destoinic în irul organizaiilor religioase, cu care colaboreaz statul Italia. „Este vorba de mii i mii de persoane, care sunt enoriaii parohiilor noastre i au nevoie de grija noastr pstoreasc”, - a menionat Preafericirea Sa.

http://patriarchia.ru/md/db/text/2362353...

Sin embargo, tanto en los mosaicos y en la pintura como en las artes menores fue siempre perdiendo el contacto con la realidad viva de la naturaleza, para reducirse a reproducir formas convencionales y figuras de tipo fijo, rígidas, aplanadas y sin vida. Tal se presenta no sólo en Oriente, sino también en Italia, en los siglos IX-XI, durante los cuales el arte sagrado, en plena decadencia, no supo más que copiar de mala manera y en forma de estucos los modelos bizantinos; hasta que con el siglo XII, principalmente en Roma, Florencia y Siena, tuvo principio aquella lenta y minuciosa inyección de italianidad en aquellos esquemas convencionales, que poco a poco consiguió renovarlos, creando a las propias concepciones formas independientes. Las Iglesias Románicas Las pocas iglesias que a ambos lados de los Alpes representan el arte constructivo cristiano en el período desde el siglo VI al XI – si se exceptúan aquellas de tipo basílicas edificadas en Roma y en Rávena –, ofrecen demasiada variedad, por no decir confusión, de particulares estilísticos para ser definidas; después la mayor parte ha sufrido retoques considerables. De los elementos que sobreviven se puede deducir la profunda desorientación artística en que se encontraba gran parte de Italia y de Europa después de la hecatombe de las invasiones bárbaras y el sucesivo trabajo de consolidación. No obstante esto, en la alta Italia con Luitprando (712–744) y en Francia con los carolingios se advierte un oscuro madurarse de nuevas formas, de las cuales surgirá un nuevo estilo. Este estilo nuevo, fusión de elementos bárbaros, de influjos orientales y de reminiscencias clásicas, iniciado en los siglos VIII-IX con los maestros Comacinos, se afirma vigoroso en Occidente después del 1000, y fue llamado románico, porque es derivado del arte romano. En efecto, los nuevos constructores, especialmente en el Septentrión, partieron del tipo tradicional de la basílica latina, pero buscaron nuevos sistemas para cubrir de bóvedas las naves.

http://azbyka.ru/otechnik/spanish/histor...

El sacramentarlo gelasiano, adaptado al uso de las iglesias francesas, nos ha llegado en diversas recensiones, que se diferencian, sobre todo, por la diversa distribución de la materia. La más antigua se halla representada por el único códice (Biblioteca Vaticana, cód. Regin. 316), del cual hemos descrito arriba el contenido; su transcripción puede ser asignada a la mitad del siglo VII. Otras recensiones dependen substancialmente de un tipo de sacramentarlo de carácter sincretista, aparecido en las Galias alrededor del 750, formado sobre la base del gelasiano (fipo Regin. 316), a quien fueron añadidos elementos gregorianos derivados del sacramentarlo anónimo, que ya había penetrado en Francia, y de otros indígenas; la división primitiva en tres libros está generalmente abandonada; mantienen, sin embargo, siempre las dos colectas en la misa. A este tipo compuesto, que encontró discreta aceptación aun en Italia, los liturgistas le han dado el nombre de gelasiano del siglo VIII. He aquí las recensiones principales en orden al tiempo: a) Sacram. de Gellone (París, Bibl. Nac., Ms. lat. 12048), compilado hacia el 770–780. Está todavía inédito, pero ha hecho un amplio estudio comparativo de él Dom P. De Puniet, Sacramentare romain de Gellone (Roma, Ephem. Liturg., 1938). b) Sacram. de Angulema (París, Bibl. Nac., Ms, lat. 816), editado parcialmente por Dom Cagin en el 1920 (fin del siglo VIIl). c) Sacram. de San Galo (Ms. 348), compilado hacia el 800–820; editado por Mohlberg, Das frankische Sacram. Gelasianum in alamannischer Ueberlieferung (Mvnster i. W., 1918); 2. a ed., 1939. d) Sacram. de Rheinausul Reno (actualmente en la Bibl. Cant. de Zurich, Ms. 30), de principios del siglo IX, utilizado por Gerbert, Monum. vet. lib. Alemann., I, 362–399. e) Sacramentarium triplex (actualmente en la Biblioteca Municipal de Zurich, c.43), llamado así porque contiene una combinación de tres sacramentarlos: gelasiano, gregoriano y ambrosiano, puestos paralelamente. Fue editado imperfectamente por Dom Gerbert, Monum. vet. lit. Alemannicae, t.l p. 1–240; análisis de historia en DAL, e.VIH 233. f); Sacram. de Berlín (n.125, Phil.1667 ), inédito, de fin del siglo VIII o principios del IX. g) Sacram. palimpsesto (Roma, Bibl. Angélica, Pal.), del siglo VIII, que perteneció a una iglesia de la Italia central, descrito por Mohlberg: Un sacramentarlo palimpsesto del siglo VIII dcir Italia céntrale (Roma 1925).» h) Sacram. de Esternach (París, Bibl. Nat., Ms. lat. 9433), escrito al principio del siglo XI; inédito. i) Sacram. de Montecasino, fragmentario, proveniente de la Galiay escrito entre el 750 y el 760 ea .

http://azbyka.ru/otechnik/spanish/histor...

Одно из самых ценных дарений сделал папа Римский Лев IX, к-рый в 1049 г. передал аббату Рихерию рим. мон-рь Св. Креста (Санта-Кроче-ин-Джерузалемме) (Italia Pontificia. 1935. P. 135; Chronica monasterii Casinensis. II 79). Впосл. папа Римский Александр II обменял эту обитель на мон-рь Санта-Мария-ин-Паллара на Палатине (Italia Pontificia. 1935. P. 145-146; Chronica monasterii Casinensis. III 36; см.: Klewitz. 1937/1938; Bloch. 1986. Vol. 1. P. 319-323; Vol. 2. P. 673). В 1056 г. М.-К. получило ц. св. Георгия в Лукке; в 1064 г. там был основан приорат (см.: Schwarzmaier. 1969; Bloch. 1986. Vol. 1. P. 428-436). По просьбе венг. кор. Стефана I (1000-1038) аббат Рихерий посылал монахов из М.-К. в Венгрию (Chronica monasterii Casinensis. II 65). В 1065-1066 гг. с такой же просьбой к аббату Дезидерию обращались сардинские правители-«судьи» - Баризон I из Логудоро и Торкиторий I из Кальяри. Преодолев при помощи папы Римского Александра II и Готфрида III, герц. Н. Лотарингии и маркгр. Тосканы, сопротивление пизанцев, которые претендовали на Сардинию, монахи из М.-К. поселились на острове. Тогда же М.-К. получило там 6 церквей (Ibid. III 21-22; см.: Saba. 1927; Bloch. 1986. Vol. 1. P. 462-464). Расширение владений М.-К. способствовало вовлечению аббатства в торговые отношения. В 1053 г. папа Лев IX разрешил монахам из М.-К. беспошлинно торговать в Риме с 1 корабля (Italia Pontificia. 1935. P. 136; Chronica monasterii Casinensis. II 84). Ок. 1080 г. маркграфиня Матильда Тосканская освободила монахов М.-К. от уплаты торговых пошлин в Пизе, в Лукке и во всех своих владениях (Chronica monasterii Casinensis. III 61). Аббат Дезидерий сотрудничал с богатым амальфитанским купцом Мавром и его сыном Панталеоном (Ibid. 55; Amatus. Historia Normannorum. VIII 3). Среди даров герц. Робера Гвискара был склад для товаров в Амальфи; в 1086 г. Сихельгайта подарила мон-рю гавань Четраро в Калабрии ( Loud. 2013. P. 274). В монастырской хронике отмечается помощь, к-рую Дезидерий оказал голодающим в 1085 г. (Annales Casinenses//MGH. SS. T. 19. P. 307; Chronica monasterii Casinensis. III 64).

http://pravenc.ru/text/2564138.html

   001   002     003    004    005    006    007    008    009    010