46 См.: «Басни Эзопа». Перевод, статья и комментарии Μ. Л. Гаспарова. М., 1968, стр. 151, 306. 48 Перевод выполнен по изданию: «Nicephori archiepiseopi constantinopolitani opuscula historica». Ed. C. de Boor. Lipsiae, 1880. 51 Эпарх города – высший чиновник Константинополя, ведавший судом, ремеслами и торговлей города. 52 Т. е. «зеленые» (прасины) и «голубые» (венеты) – цирковые партии, названные так по цвету одежд возниц. 54 Форум Быка упоминается уже в описании 14 городских районов Константинополя, составленном в V в. при Феодосии II. Место получило свое наименование от бронзовой статуи быка, служившей для сожжения преступников. Он существовал до времени Фоки. Ираклий переплавил его в оболы (медные монеты). О казни Фоки на форуме Быка сообщает Феофан (под 6102 г.) и Пасхальная хроника (Олимп, 397:3). 56 Храм Хоры, позднее превращенный турками в мечеть Кахрие-Джами, был построен Приском, зятем Фоки (у Никифора он Крисп. – Т. П.), затем при Андронике II Палеологе (около 1303 г.) был украшен мозаиками по инициативе ктитора Феодора Метохита, известного писателя и деятеля того времени, который там сам изображен. 57 Куропалат – высокий титул при императорском дворе, который жаловался близким родственникам императора. 74 Вероятно, имеется в виду стена Феодосия в Константинополе, служившая западной границей города и обращенная к материку, в отличие от стены Константина, стоящей ближе к морю. 78 Имврос, Тенедос и Самофракия – острова в Эгейском море, близ северо- западного побережья Малой Азии. 79 Перевод выполнен по изданию: «Corpus scriptorum historiae Byzantinae», vol. 17, ed. ... B. G. Niebuhrii C. F. Bonnae, 1838. 81 Икасия (также Касия, Кассия, Кассиана) – византийская поэтесса (см. «Памятники византийской литературы IV–IX веков». М., 1968). 85 Феофил требовал у сената казни главных убийц Льва Армянина. Под единомышленником Льва в нечестии подразумевается Феофил. 86 Фемы – Военно-административные области, на которые подразделялась Византийская империя с VII в. Турма – военный отряд, подразделение фемы.

http://azbyka.ru/otechnik/Istorija_Tserk...

Εκλογη Χρονογραφιας συνταγεισα υπο Γεωργιου μοναχου Συγκελλου γεγονοτος Ταρασιου πατριαρχου Κωνσταντινουπολεως απο Αδαμ μεχρι Διοκλητιανου. Помещено в Corpus scriptorium historiae Byzantinae. Editio emendatior et copiosior. Volumen I. II. Bonnae. 1829. The Holy Bible according to the authorized version with an explanatory and critical commentary and a revision of the translation, by Bishops and other Clergy of the Anglican Church. Edited by F. C. Cook. London. 1877. T. I: Genesis-Exodus; II Leviticus-Deuteronomy и т. д. Этот комментарий принято называть: Speaker Bible. Φλαβιου Ιωσηπου τα ευρισκομενα. Flavii Iosephi opera. Graece et latine. Recognovit Guilelmus Dindorfius. Accedunt indices nominum et rerum locupletissimi. T. 1–11. Parisiis. 1845. Φιλωνος του Ιουδαιου τα ευρισκομενα απαντα. Philonis Iudaei opera… illustravit Thomas Mangey. Vol. I –II (Londini). 1742. Η Παλαια Διαϑηκη κατα τους Εβδομηκοντα C. de Tischendorf. T. I–II. Editio quinta. Lipsiae. 1875. Biblia Sacra latina Veteris Testamenti Hieronymo interprete ex antiquissima auctoritate in stichos descripta. Ad finem perduxit C. de Tischendorf. Lipsiae. 1873. The natural History of the Bible: being a review of the physical geography, geology and meteorology of the Holy Land. By H. B. Tristram. Sixth edition. London. 1880. Handbuch der gesammten ägyptischen Alterthumskunde. Von. Dr. M. Uhlemann. T. I–II. Leipzig. 1857. La Bible et les découvertes modernes en Palestine, en Egypte et en Assyrie. Par Vigouroux. de uxième edition. 1879. Paris. I–III. Biblia Sacra Polyglotta, complectentia Textus Originales Versionumque antiquarum, quicquid comprari poterat. Opus totum in sex tomos tributum. Edidit Brianas Waltonus. Londini. 1657. В нашем сочинении делаются ссылки на 1-й т. этого издания, где после обширного предисловия находится Pentateuchus Moysis. Bibliotheca rabbinica. Eine Sammlung alter Midraschim zum ersten Male ins deutsche übertragen von Lic. Dr. Aug. Wünsche. Zwölfte Lieferung: Der Midrasch Sehemot Rabba. Leipzig. 1881.

http://azbyka.ru/otechnik/Fedor_Eleonski...

BHG – Bibliotheca hagiographica graeca/par F. Halkin. T. 1–3. 3Bruxelles, 1957 (Subsidia hagiographica; 8a); Auctarium Bibliothecae hagiographicae graecae/par F. Halkin. Bruxelles, 1969 (Subsidia hagiographica; 47); Novum auctarium Bibliothecae hagiographicae graecae/par F. Halkin. Bruxelles, 1984 (Subsidia hagiographica; 65) BZ – Byzantinisch e Zeitsch rift (Leipzig) CCSG – Corpus Christianorum. Series Graeca (Turnhout; Leuven) CFHB – Corpus fontium historiae Byzantinae. Series Berolinensis (Berolini; Novi Eboraci) CPG – Clavis Patrum Graecorum/Cura et studio M. Geerard. Turnhout: Brepols (Corpus Christianorum). Vol. I: Patres antenicaeni, 1983 [N 1000–1925]; Vol. II: Ab Athanasio ad Chrysostomum, 1974 [N 2000– 5197]; Vol. III: A Cyrillo Alexandrino ad Iohannem Damascenum, 1979 [N 5200–8228]; Vol. IV: Concilia, catenae, 1980 [N 8500–9444, C 1 – C 179]; Vol. V: Indices, initia, concordantiae/Cura et studio M. Geerard et F. Glorie, 1987 CPGAdd – CPG (vol. III) Vol. III Ä A Cyrillo Alexandrino ad Iohannem Damascenum, addenda volumini III/a J. Noret parata. Turnhout: Brepols, 2003 (Corpus Christianorum) CPGS – CPG Supplementum/Cura et studio M. Geerard et J. Noret, adjuvantibus F. Glorie et J. Desmet. Turnhout: Brepols, 1998 (Corpus Christianorum) CPGSAdd – CPGS CPGAdd CPL – Clavis Patrum Latinorum/ Commode recludit E. Dekkers, praeparavit et iuvit A. Gaar, editio tertia aucta et emendata. Steenbrugis, 1995 (Corpus Christianorum, Series Latina) CSCO – Corpus Scriptorum Christianorum Orientalium (Louvain) Danielou 1950 – Danielou J. Sacramentum futurï Etudes sur les origins de la typologie biblique. Paris, 1950 Disdier 1932, 1942– Disdier M.-Th. Jean de Carpathos: l’homme, l’oeuvre, la doctrine spirituelle//Ech os d’Orient. 35 annee [=vol. 31], 167, juillet. – sept. 1932, p. 284–303 [=Disdier 1932]; vol. 39, 199–200, 1941– 1942, p. 290–311 [=Disdier 1942] DSAM – Dictionnaire de spiritualité ascétique et mystique. Doctrine et histoire. Vol. 1–17. Paris, 1937–1994 DTC – Dictionnaire de théologie catholique. Vol. 1–15. Paris, 1903–1950; Tables generales. Vol. 1–3. Paris, 1951–1967

http://azbyka.ru/otechnik/molitva/vizant...

С.      791–799. Евагрий Схоластик . Церковная история. 2-е изд. СПб., 2010. Книга Паломник. Сказание мест святых во Цареграде Антония архиепископа Новгородского в 1200 году/под ред. X. М. Лопарева. СПб., 1899. (Православный Палестинский сборник; Т. 17, вып. 3). Книга хожений: Записки русских путешественников вв./сост., подгот. текста, пер., вступ. ст. и коммент. Н. И. Прокофьева. М., 1984. Леонид, архим. Сказание о Св. Софии Цареградской: Памятник древней русской письменности XII века. СПб., 1889. (ПДПИ; Вып. 78). Малето Е. И. Антология хожений русских путешественников: XIIXV века: исслед., тексты, коммент. М., 2005. Описание святынь Константинополя в латинской рукописи XII века/пер., предисл. и коммент. Л. К. Масиеля Санчеса//Чудотворная икона в Византии и Древней Руси/ред.-сост. А. М. Лидов. М., 1996. С. 436–463. Прокопий. О постройках=Рго- Caesariensis. De Aedificiis/пер. C. П. Кондратьева И Вестник древней истории. 1939. Т. 4 (9). С. 208–212. Перепеч.: Прокопий Кесарийский. Война с готами. О постройках/пер. С. П. Кондратьева. М., 1996. Прокопий Кесарийский. Война с персами. Война с вандалами. Тайная история/пер. и коммент. А. А. Чекаловой. СПб, 1993. «Хождение» Стефана Новгородца/подгот. текста, пер. и коммент. Л. А. Дмитриева//Памятники литературы Древней Руси: XIV – сер. XV в. М., 1981. С. 28–41. Accounts of medieval Constantinople: the Patria/transi, by A. Berger. Cambridge (Mass.); London, 2013. Agathiae Myrinaei historiarum libri quinque/ed. R. Keydell. Berlin, 1967. (Corpus fontium historiae Byzantinae. Series Berolinensis; [Bd.] 2). Agathias. The historiés/transi, and notes by J. D. Frendo. Berlin, 1975. (Corpus fontium historiae Byzantinae. Series Berolinensis; [Bd.] 2A). Ciggaar K. Une description de Constantinople traduite par un pèlerin anglais//REB. 1976. T. 34. P. 211–267. Constantini Porphyrogeniti imperatoris de ceremoniis aulae Byzantinae libri duo. Bonn, 1829. T. 1/ed. J. Reiske. (Corpus scriptorum historiae Byzantinae). Constantinople in the early eighth Century: The Parastaseis Syntomoi Chronikai/intr., transi, and comm. by A. Cameron and J. Herrin. Leiden, 1984. (Columbia studies in the classical tradition; [VoL] 10).

http://azbyka.ru/otechnik/Istorija_Tserk...

Parisiis, 1644. 37 v. 180. Conciliorum omnium, tarn generalium, quam provincialium, quae iam inde ab apostolorum temporibus, hactenus legitime celebrata haberi potuerunt; volumina quinque. Venetiis, 1585. 5 v. 181. Constantlnus VII, Porphyrogeneius. De administrando imperio//Corpus byzantinae historiae [scriptorum]. 2 ed. Venetiis, 1729— 1733. 30 v. 182. Constantinus VII, Porphyrogenetus. De cerimoniis aulae byzantinae libri II graece et latine e recensione J. J. Reiskii//Constantini Porphyrogeneti Opera. Bonnae, 1829—1840. 3 v.//Corpus scriptorum historiae byzantinae. Bonnae, 1828—1897. 50 v. 183. Corpus byzantinae historiae [scriptorum]. 2 ed. Venetiis, 1729— 1733. 30 v. 184. Csaplouics J. Slavonien und zum Teil Croatien: ein Beitrag zur Volker und Landerkunde, teils aus eigener Ansicht und Erfahrung, 1809—1812, teils auch aus spateren zuverlassigen Mitteilungen der Insassen. Pest, 1819. 2 v. 185. Cyrillus Hierosolymorum. Catecheses//Opera, quae supersunt, omnia. Oxoniae, 1703. 186. Depping С. В. Histoire des expeditions maritimes des Normands et de leur etablissement en France au X siecle. 187. Diodorus Siculus. Bibliotheca historica. 188. Dobner С. Annales Bohemorum e Bohemica/Editione Latine redditi, et notis illustrati a Victorino a S. Cruce. Pragae, 1761—1782. 189. Dobrousky J. Institutiones linguae slavicae dialecti veteris, quae quum apud Russos, Serbos aliosque ritus graeci, turn apud Dalmatas Glagolitas ritus latini Slavos in libris sacris obtinet. 190. Du Cange Ch. Du F. Glossarium ad scriptores mediae et infimae graecitatis, in quo graeca vocabula novatae significationis, aut usus rarioris, barbara, exotica, ecclesiastica, liturgica, tactica, nomica, jatrica, botanica, chymica explicantur, eorum notiones et originatio-nes reteguntur. 191. Eghishe [Elisee Vartabed]. Soulevement national de l’Armenie chretienne au V. siecle contre la loi de Zoroastre, sous le comman-dement du prince Vartan le Mamigonien/Ouvrage ecrit par Elisee Vartabed contaimporain; Tr. en franyais par M.

http://lib.pravmir.ru/library/readbook/3...

Р.Ф. Тафт Список сокращений ALW – Archiv fr Liturgiewissenschaft BZ – Byzantinische Zeitschrift CSCO – Corpus Scriptorum Christianorum Orientalium CSEL – Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum CSHB – Corpus Scriptorum Historiae Byzantinae DACL – Dictionnaire dArchéologie Chrétienne et de Liturgie EL – Ephemerides Liturgicae GCS – Die griech. christl. Schriftsteller der ersten drei Jahrhunderte JLW – Jahrbuch für Liturgiewissenschaft JTS – Journal of Theological Studies LMD – La Maison-Dieu LQF – Liturgiegeschichtliche Quellen und Forschungen LThK – Lexikon für Theologie und Kirche Mu – Le Muséon OC – Oriens Christianus OCA – Orientalia Christiana Analecta OCP – Orientalia Christiana Periodica OP – Ordo Predicatorum (Орден доминиканцев) OrSyr – LOrient Syrien OS – Ostkirchliche Studien OSB – Ordo Sancti Benedicti (Орден бенедектинцев) OSBM – Ordo Sancti Basilii Magni (Чин св. Василия Великого ) PG – Migne, Patrología Graeca PIOS – Pontificium Institutum Orientalium Studiorum, Rome PL – Migne, Patrología Latina PO – Patrologia Orientalis POC – Proche-Orient Chrétien REB – Revue des Études Byzantines SC – Sources Chrétiennes SJ – Societas Jesu (Общество Иисуса) Tr – Traditio ZkTh – Zeitschrift für katholische Theologie ВАС – Византийская литургия свт. Василия Великого ГРИГ – Греческая литургия свт. Григория Богослова ЗЛАТ – Византийская литургия свт. Иоанна Златоуста ИАК – Греческая литургия св. апостола Иакова МАРК – Александрийская греческая литургия св. Марка ПЕТР – Итало-греческая литургия св. апостола Петра ПРЕЖД – Византийская литургия Преждеосвященных Даров Список опубликованных трудов, упоминаемых в сокращенной форме Anaphorae Syriacae Anaphorae Syriacae quotquot in codicibus adhuc repertae sunt cura Pontificii Instituti Studiorum Orientalium editae et latine versae. Vol. III, Romae, 19391973. Arabatzoglou Arabatzoglou G. M. Φωτιεος Βιβλιοθκη τοι pσημα κα διωτικ γγραφα κα λλα μνημεα σχετικ πρς τν στοραν το οκουμενικο πατριαρχεου μετ γενικν κα εδικνν προλεγομνων. 2 vols. Constantinople, 19331935.

http://azbyka.ru/otechnik/Pravoslavnoe_B...

234. Montfaucon B. de. Bibliotheca Coisliniana, olim Sequeriana, sive Manuscriptorum omnium graecorum... descripta. Parisiis, 1705. 235. Mosheim J. L. von. Institutiones historiae christianae antiquioris. Helmstadii, 1737. 236. Mosheim J. L. von. Institutiones historiae christianae in compendium redactae a J. P. Millero. 237. Mosis Chorenensis. Historia Armeniacae libri III. Londoni, 1736. 238. Mouradgea d " Ohsson A. C. Des peuples du Caucase et des pays au nord de la mer Noire et de la mer Caspienne, dans le dexieme siecle, ou Voyage d " Abou-el-Cassim. Paris, 1828. 239. Mouradgea d " Ohsson A. C. Histoire des mongols, depuis Tchin-guiz-Khan jusq " a Timour-Lanc. Paris, 1824. T. 1. 240. Naruszewicz A. S. Historia... Adama Naruszewicza narodu Pol-skiego z rekopisma Biblioteki Pulawskiey i Josefa Hrabi Siera-kowskiego. Warszawa, 1780—1786. 6 t. 241. Nicephorus. Breviarium historicum, de rebus gestis ab obitu Mauricii ad Constantinum usque Copronymum 242. Nicephorus Callistus Xanthopulus. Ecclesiastica historia libri decem et octo. Francof., 1558. 243. Notitiae graecorum episcopatuum//Corpus byzantinae historiae [scriptorum]. 2 ed. Venetiis, 1729—1733. 30 v. 244. Oderbom P. loannis Basilidis Magni Moscoviae ducis vita. Spirae, 1581. 245. Oecumenius. Commentaria. Lutetia Parisiorum, 1630—1631; To же: Lutetia Parisiorum, 1631 246. Ongenes. Contra Celsum. 247. Ovidius Naso P. Tristia. 248. Pagi A. Critica historico-chronologica in universos annales ecclesiasticos eminentissimi et reverendissimi Caesaris cardinalis Baronii. 249. Peutingeriana tabula itineraria quae in Augusta Bibliotheca Vindobonensis nunc servatur adcurate exscripta. Vindobonae, 1753 250. Philostorgius. Ecclesiasticae historiae a Constantino M. Ariique initiis ad sua usque tempora, libri. XII. [Genevae], 1642 251. Photii Bibliotheca/Ex recensione Immanuelis Bekkeri. Berolini, 1824—1825. 2 t. 252. Plinius Secundus C. Historiae naturalis libri XXXVII. Parisiis, 1723. 2 v. 253. Procopius Caesariensis. De aedificiis imperatoris Justiniani//Corpus byzantinae historiae [scriptorum].

http://lib.pravmir.ru/library/readbook/3...

622 К. Weitzmann en se basant surquelques exemples des manuscrits syriaques suppose l " existence de tels cycles (ibidem, p. 294). Son hypothèse reste jusqúaujourd’hui à confirmer. 627 Chronicon Paschale//Corpus Scriptorum Historiae Byzantinae/Ed L. Dindorfius. Bonn, 1832. Vol. I, p. 705. 628 Grabar A., Manoussacas M. L " illustration du manuscrit de Skylitzès de la Bibliothèque Nationale de Madrid. Venise, 1979. Fig. 22. 633 Frolow A. La relique de la Vraie Croix. Recherches sur le développement d " un culte. Paris, 1961, p. 195. Dossier 66. Notons, à ce point, que la cérémonie de l " adoration de la Croix le Vendredi saint n’a jamais cessé d " être en usage en Occident contrairement à l " orient (Duchesne L. Originesdu culte chrdtien. Paris, 1889, p. 238 et suiv.). II est done fort probable que pour ce schdma iconographique, Théophanes s " in spire soit des pratiques occidentales en usage soit des manuscrits médio-byzantins. 634 Il est intéressant de signaler qu’à part la fête de l’exaltation de la Croix le jour du 14 septembre, il у avait la fête de adoration célébrée pendant la semaine sainte. La fête de l’adoration avait disparu de l " église grecque vers le IXe siècle, remplacée par une autre, pratiquée au cours de la troisième semaine du Carême. La cérémonie de cette demière comprenait, parmi d’autres, l " exaltation de la Croix mais sur un plateau garni de fleurs (Frolow A. Op. cit., p. 192. Dossier 59). 635 Les deux premières inventions du Chef sont célébrées par l " église le 24 février alors que la troisième est fêtée le 25 mai. 639 Constantini Porphyrogeniti. DeCeremoniis Aulae Byzantinae. Livre II. Chap. 13//Corpus Scriptorum Historiae Byzantinae/Ed. I.I. Reiski. Bonn, 1829. Vol. 1, p. 562–563. 642 Teteriatnikov N. The True Cross flanked by Constantine and Helena. A Study in the light of the post-iconoclastic re-evaluation of the Cross//ΔХАЕ. 1995. Vol. 15, p. 188. 643 Thierry N. Le culte de la croix dans l’empire byzantin du VIIe siècle au Xe dans ses rapports avec la guerre contre l " infidèle. Nouveaux témoignages archéologiques//Rivista di Studi Bizantini e Slavi. 1981. Vol. 1, p. 228.

http://azbyka.ru/otechnik/Istorija_Tserk...

Charanis P. An Important Short Chronicle of the Fourteenth Century//Byz 13 (1938). P. 335–362. The Cambridge Medieval History. Cambridge; New York, 1924–1936. 8 vols. Corpus Scriptorum Christianorum Orientalium. Paris-Louvain, 1903-. Corpus Scriptorum Historiae Byzantinae. Bonnae, 1828–1897. Dennis. Manuel II. Dennis G. The Reign of Manuel II in Thessalonica (1382–1387). Rome, 1960. Diehl . Exarchat. Diehl Ch. Études sur l’administration byzantine dans l " exarchat de Ravenne (568–751). Paris, 1888. Diehl . Figures. Diehl Ch. Figures byzantines. T I 10 . Paris, 1925; T. II 8 . Paris, 1927. Diehl. Justinien. Diehl Ch. Justinien et la civilisation byzantine au VI е siecle. Paris, 1901. Diehl . Régime des thèmes. Diehl Ch. L " origine du régime des thèmes dans l’Empire byzantin// Idem . Études byzantines. Paris, 1905. P. 276–292. Diehl . Venise. Diehl Ch. Une république patriciennë Venise. Paris, 1916. Dölger . Byz. Diplomatik. Dölger F. Byzantinische Diplomatik. 20 Aufsätze zum Urkundenwesen der Byzantiner. Ettal, 1956. Dölger . Byzanz u. d. europ. Staatenwelt. Dölger F. Byzanz und die europäische Staatenwelt. Ausgewählte Vortrage und Aufsätze. Ettal, 1953. Dölger . Finanzverwaltung. Dölger F. Beiträge zur byzantinischen Finanzverwaltung, besonders des 10. u. 11. Jahrh. (Byz. Archiv; 9). Leipzig; Berlin, 1927. Dölger . Johannes VII. Dölger F. Johannes VII., Kaiser der Rhomäer 1390 bis 1408//BZ 31 (1931). S. 21–36. Dölger . Paraspora. Dölger F . Παρσπορα. 30 Aufsätze zur Geschichte, Kultur und Sprache des byzantinischen Reiches. Ettal, 1961. Dölger . Reg. Dölger F. Regesten der Kaiserurkunden des oströmischen Reiches. Teil Ï565–1025; IÏ 1025–1204; IIÏ 1204–1282; IV: 1282–1341. München; Berlin 1924,1925,1932,1960. (Corpus der griechischen Urkunden des Mittelalters und der neueren Zeit, Reihe A, Abt. I). Dumbarton Oaks Papers. Washington, 1941-. Dvornik . Légendes. Dvornik F. Les légendes de Constantin et de Méthode vues de Byzance. Prague, 1933. (Byzantinoslavica, supplemental 1).

http://azbyka.ru/otechnik/Istorija_Tserk...

СВЕДЕНИЯ ОБ ИЗДАНИЯХ, С КОТОРЫХ ВЫПОЛНЕНЫ ПЕРЕВОДЫ ПРЕП. ЕФРЕМ СИРИН Семь сынов Самоны: Sancti Ephraemi Syri Hymni et Sermones. Ed. Th. J. Jamy. T. III. Mechliniae, 1889. Песнь на взятие крепости Анацит: des hl. Ephraem des Syrers Carmina Nisibena (erster Teil). Herausg. v. E. Beck (Corpus Scriptorum Christianorum Orientalium, 218). Louvain, 1961. Восьмая песнь о Рае и Одиннадцатая песнь о Рае: Des hl. Ephraem des Syrers Humnen De Paradiso und Contra Julianum. Herausg. v. E. Beck (Corpus Scriptorum Christianorum Orientalium, 174). Louvain, 1975. При работе использован комментированный перевод: Ephraem de Nisibe. Hymnes sur le Paradis, trad. Par R. Lavenant, notes par F. Graffin (Sources crétiennes, 137). P., 1968. Прение Неба и Земли: S. Brock, A Syriac Dispute of Heaven and Earth. – Muséon. Revue d’études orientales, 91 (1978), c. 261–270. ПАЛЛАДИЙ ЕЛЕНОПОЛЬСКИЙ Palladio. La Storia Lausaica. Testo critico e commento a cura di G.J. Bartelink. Fondazione Lorenzo Valla, 1974. ИЗРЕЧЕНИЯ ОТЦОВ ПУСТЫНИ Τ Γεροντικν, τοι Αποφθγματα γων γερντων. π П.В. Πασχου. Εκδ. 2 ρα. Αθη ναι, 1970. СВЯТ. ГРИГОРИЙ БОГОСЛОВ Славословие: Migne J.-P. Patrologiae cursus completes. Series Graeca. T. XXXVII, col. 508–510. Славословие Апофатическое: PG XXXVII, col. 507–508. Размышление: PG XXXVII, col. 1346–1349. На могилу отца: PG XXXVII, col. 38–39. Эпитафия матери: PG XXXVII, col. 60. Жалобы: PG XXXVII, col. 1305–1306. Падение: PG XXXVII, col. 1406. Ступени обиды: PG XXXVII, col. 789. Лестница целомудрия: PG XXXVII, col. 648–649. ИОАНН МАЛАЛА Ioannis Malalae Chronografia, ed. L. Dindorff, Bonnae, 1831 (Corpus scriptorium historiae Byzantinae, 28). ПРЕП. РОМАН СЛАДКОПЕВЕЦ На Иуду Предателя: Гимн: Maas P. Frühbyzantinische Kirchenpoesie. I. Bonn, 1910. («Kleine Texte für Vorlesungen und Übungen», hrsg. Von H. Lietzmann). О жизни монашеской: Maas P. And Trypanis C.A. Sancti Romani Melodi cantica. I. Cantic genuine. Oxf., 1963. ИЗ АКАФИСТА КО ПРЕСВЯТОЙ БОГОРОДИЦЕ Trypanis C.A. Fourteen Early Byzantine Canticf. Wiener Byzantische Studien. V. Wien, 1968, pp. 29–39.

http://azbyka.ru/otechnik/Sergej_Averinc...

   001    002    003    004    005    006   007     008    009    010